Λβιβ
Συντεταγμένες: 49°50′33″N 24°1′56″E / 49.84250°N 24.03222°E
| Λβιβ | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| |||
  Λβιβ | |||
 | |||
| Χώρα | Ουκρανία | ||
| Διοικητική υπαγωγή | Lviv City Community | ||
| Ίδρυση | 1256 | ||
| Διοίκηση | |||
| • Δήμαρχος | Αντρέι Σαντόβι (από 2006) | ||
| • Μέλος του/της | Δίκτυο Δημιουργικών Πόλεων[1] | ||
| Έκταση | 182 km² | ||
| Υψόμετρο | 296 μέτρα | ||
| Πληθυσμός | 816.171 (21 Ιανουαρίου 1989)[2] | ||
| Ταχ. κωδ. | 79000–79490 | ||
| Τηλ. κωδ. | 322 | ||
| Ζώνη ώρας | UTC+02:00 (επίσημη ώρα) UTC+03:00 (θερινή ώρα) | ||
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | ||
 Σχετικά πολυμέσα | |||
Το Λβιβ (ουκρ. Львів, L’viv , πολ.: Lwów, ρωσ.: Львов, L'vov, γερμ.: Lemberg, λατ.: Leopolis, αρμ.: Լվով και εξελληνισμένα εκ της γερμανικής Λεμβέργη) βρίσκεται στη δυτική Ουκρανία. Στις ελληνικές πηγές, είναι γνωστή και με τις ονομασίες Λεόπολις και Λεοντόπολις εκ της λατινικής ονομασίας. Θεωρείται ένα από τα κύρια ιστορικά και πολιτισμικά κέντρα της Ουκρανίας, αλλά και της γειτονικής Πολωνίας.
Το Λβιβ άλλαξε πολλές φορές ονομασία και επίσημη γλώσσα, ανάλογα με τον εκάστοτε κατακτητή που περνούσε από την πόλη, αντανακλώντας έτσι και κομμάτι από την ιστορία της. Στα τέλη του 18ου αιώνα, ονομάστηκε Λέμπεργκ, καθώς αποτέλεσε τμήμα της Αυστροουγγαρίας. Μετά το τέλος του Α΄ Παγκόσμιου Πόλεμου, οι Πολωνοί επανέφεραν την παλαιά ονομασία, Λβουφ (Lwów) καθώς ανέκτησαν την πόλη. Το 1939, όταν οι Γερμανοί επιτέθηκαν στην Πολωνία, η πόλη πέρασε στα χέρια της Σοβιετικής Ένωσης κι έτσι για τις επόμενες δεκαετίες έμεινε γνωστή ως Λβοβ (Львов).
Το ιστορικό κέντρο της έχει ανακηρυχθεί από την UNESCO ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς το 1998.[3]
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Λβιβ - Ιστορικό Κέντρο | |
|---|---|
| Επίσημο όνομα στον κατάλογο μνημείων Π.Κ. | |
 | |
| Χώρα μέλος |  Ουκρανία |
| Τύπος | Πολιτισμικό |
| Κριτήρια | ii, v |
| Ταυτότητα | 865 |
| Περιοχή | Ανατολική Ευρώπη |
| Ιστορικό εγγραφής | |
| Εγγραφή | 1998 (22η συνεδρίαση) |
Το Λβιβ ιδρύθηκε το 1256 από τον πρίγκιπα Δανιήλ της Γαλικίας: ονομάστηκε προς τιμή του υιού του Λέοντος, κι έγινε αμέσως ένα σημαντικό εμπορικό κέντρο. Βρισκόταν σε στρατηγικό σημείο, πάνω στο δρόμο που ερχόταν από τα Βαλκάνια και συνέχιζε αφενός προς τα δυτικά, δηλαδή σε Πολωνία, Γερμανία και Κάτω Χώρες, και αφετέρου προς τα βορειοανατολικά, στη Μόσχα.
Το 1340, καταλήφθηκε από τους Πολωνούς, ενώ το 1772 πέρασε στα χέρια των Αψβούργων και έγινε η πρωτεύουσα της Γαλικίας. Κατά το 16ο και 17ο αιώνα, η πόλη ήταν εμπορικό κέντρο, οπότε και αναπτύχθηκε ισχυρή ελληνική εμπορική παροικία, κυρίως από Κρητικούς και κατοίκους άλλων νησιών.
Όταν έληξε ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος, η Ουκρανία κήρυξε την ένωσή της με τη δημοκρατία που είχε συσταθεί στο Λβιβ. Το 1939 καταλήφθηκε από τον Κόκκινο Στρατό και πέρασε στη Σοβιετική Ένωση. Τον Ιούλιο του 1941, Ουκρανοί εθνικιστές οργάνωσαν δύο μεγάλα πογκρόμ, στα οποία περίπου 6.000 Εβραίοι δολοφονήθηκαν.[4] Η πόλη βρισκόταν υπό την κατοχή των Ναζί από τον Ιούνιο του 1941 μέχρι τον Ιούλιο του 1944.
Μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, το Λβιβ αποτελεί τμήμα του ανεξάρτητου κράτους της Ουκρανίας.
Δημογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι κάτοικοι του Λβιβ έχουν προσδόκιμο ζωής 75 ετών και αυτή η ηλικία είναι 7 χρόνια μεγαλύτερη από τη μέση ηλικία στην Ουκρανία και 8 χρόνια μεγαλύτερη από τον παγκόσμιο μέσο όρο (68 έτη). Το 2010 το μέσο προσδόκιμο ζωής ήταν 71 στους άνδρες και 79,5 χρόνια στις γυναίκες. [5] Τα ποσοστά γονιμότητας αυξάνονται σταθερά μεταξύ 2001 και 2010. Ωστόσο, οι επιπτώσεις της χαμηλής γονιμότητας τα προηγούμενα χρόνια παρέμειναν αισθητές παρόλο που τα ποσοστά γεννήσεων αυξήθηκαν. Υπάρχει έντονη έλλειψη νέων κάτω των 25 ετών. Το 2011, το 13,7% του πληθυσμού του Λβιβ αποτελούνταν από νέους κάτω των 15 ετών και το 17,6% από άτομα ηλικίας 60 ετών και άνω. [6] Οι κάτοικοι είναι σε μεγάλο βαθμό ουκρανόφωνοι. Υπάρχουν πολλοί Ρώσοι και κάποιοι Πολωνοί αλλά και Εβραίοι, τόσο ντόπιοι αλλά και από άλλες περιοχές της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.
Θρησκεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στην δυτική Ουκρανία από τον 14 αιώνα απλωνόταν ο Ρωμαιοκαθολικισμός. Οι εκκλησιαστικές αδελφότητες, που ξεκίνησαν ως επαγγελματικές συντεχνίες, διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην προστασία της Ορθοδοξίας στην περιοχή. Σημαντικότερη στο Λβιβ ήταν η Αδελφότητα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, που χρονολογείται από τις αρχές του 15ου αιώνα, η οποία παρείχε φιλανθρωπικό έργο, ενώ ίδρυσε σχολείο και τυπογραφείο.
Το Λβιβ θεωρείτο η έδρα της Ουκρανικής Εκκλησίας των Ουνιτών, πιστών δηλαδή που υπάγονται στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και την Αγία Έδρα, αλλά ακολουθούν το ορθόδοξο τελετουργικό. Το 2005, ο καρδινάλιος των Ουνιτών δήλωσε ότι η έδρα θα μεταφερόταν από το Λβιβ στο Κίεβο,[7] κάτι που αρχικά προκάλεσε αντιδράσεις και υποστηριζόταν από όσους τάσσονταν υπέρ της δημιουργίας Ουκρανικού Καθολικού Πατριαρχείου.[8]
Στην πόλη συνυπάρχουν οι Ουνίτες, η ρωμαιοκαθολική Αρχιεπισκοπή, η Εκκλησία των Αρμενίων, η Ουκρανική Αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία, ενώ υπάρχει και ενεργή εβραϊκή κοινότητα.
Αξιοθέατα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Λβιβ είχε πολλά μεσαιωνικά κτίρια, αλλά και δείγματα γοτθικής αρχιτεκτονικής, τα οποία καταστράφηκαν στις πυρκαγιές των ετών 1527 και 1556. Στα αξιοθέατα που σώζονται σήμερα, μπορεί κανείς να βρει δείγματα αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής, καθώς και παλαιές εκκλησίες και προσόψεις κτιρίων από το 18ο και 19ο αιώνα. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν:
- Το Κάστρο του Λβιβ
- Η Παλαιά Πόλη (Ιστορικό κέντρο)
- Αγορά της πόλης
- Αρμενικός καθεδρικός ναός
- Ορθόδοξος καθεδρικός ναός
- Ανάκτορο Κωνσταντίνου Κορνιακτού
- Καθολικός καθεδρικός ναός της Αναλήψεως της Παρθένου Μαρίας
- Καθεδρικός ναός του Αγίου Γεωργίου
- Παρεκκλήσι της οικογένειας Μποΐμ
Αδελφοποιημένες πόλεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Πόλη | Κράτος | Έτος |
|---|---|---|
| Γουίνιπεγκ |  Καναδάς
|
1973 |
| Φράιμπουργκ |  Γερμανία
|
1989 |
| Ζέσουφ |  Πολωνία
|
1992 |
| Ροτσντέιλ |  Ηνωμένο Βασίλειο
|
1992 |
| Βουδαπέστη |  Ουγγαρία
|
1993 |
| Ρισόν ΛεΖιόν |  Ισραήλ
|
1993 |
| Πσέμισλ | Πολωνία
|
1995 |
| Κρακοβία [9] | Πολωνία
|
1995 |
| Γκρόζνι |  Ρωσία
|
1998 |
| Νόβι Σαντ |  Σερβία
|
1999 |
| Σαμαρκάνδη |  Ουζμπεκιστάν
|
2000 |
| Κουταΐσι |  Γεωργία
|
2002 |
| Βρότσουαφ [10] | Πολωνία
|
2003 |
| Λοτζ | Πολωνία
|
2003 |
| Μπάνια Λούκα |  Βοσνία και Ερζεγοβίνη
|
2004 |
| Λούμπλιν | Πολωνία
|
2004 |
| Αγία Πετρούπολη | Ρωσία
|
2006 |
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ en
.unesco .org /creative-cities /lviv. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2021. - ↑ Σοβιετική απογραφή του 1989. www
.citypopulation .de /php /ukraine-admin .php. - ↑ L'viv – the Ensemble of the Historic Centre - UNESCO World Heritage Centre
- ↑ «July 25: Pogrom in Lwów». Chronology of the Holocaust. Yad Vashem. 2004. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2009.
- ↑ Demographic forecast
- ↑ «Lviv City Profile 2010–2011» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 1 Ιουλίου 2014.
- ↑ «Synod of Bishops of the Ukrainian Greek-Catholic Church». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαρτίου 2010. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2009.
- ↑ «Ετήσια έκθεση για την οικονομία της Ουκρανίας και την ελληνοουκρανική οικονομική συνεργασία το 2005» (doc). Πολιτισμικά – Κουλτούρα – Θρησκείες (Πρεσβεία της Ελλάδας στην Ουκρανία). Μάιος 2006. http://www.agora.mfa.gr/agora/images/docs/rad3DE37EKTHESI%20UKR%202005.doc. Ανακτήθηκε στις 2009-08-01.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Kraków otwarty na świat». www.krakow.pl. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2009.
- ↑ «Wrocław Official Website - Partnership Cities of Wrocław». © 2007 Wrocław Municipality. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2008.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Επίσημος ιστότοπος της πόλης Λβιβ (ουκρανικά)
- www.lvov.ca History of Lvov
- Όμιλος UNESCO Ιστορίας Τέχνης και Θεάτρου - Λβιβ
- Υπουργείο Εξωτερικών - Ομογενειακές οργανώσεις: Η ιστορική ελληνική παρουσία στην πόλη του Λβιβ
- Λβιβ στο Curlie
|
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |