Λβιβ
Συντεταγμένες: 49°51′0″N 24°1′0″E / 49.85000°N 24.01667°E
| Λβιβ | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| |||
  Λβιβ | |||
| Χώρα | Ουκρανία | ||
| Διοικητική υπαγωγή | Λβίβ Ομπλάστ | ||
| Ίδρυση | 1256 | ||
| Διοίκηση | |||
| • Δήμαρχος | Andriy Sadovyi | ||
| Έκταση | 182 km² | ||
| Υψόμετρο | 296 μ. | ||
| Πληθυσμός | 816 171 (1989)[1] | ||
| Ταχ. κωδ. | 79000–79490 | ||
| Τηλ. κωδ. | 322 | ||
| Ζώνη ώρας |
UTC+02:00 (επίσημη ώρα) UTC+03:00 (θερινή ώρα) | ||
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | ||
 Σχετικά πολυμέσα | |||
| δεδομένα () | |||
Η πόλη Λβιβ (ουκρ. Львів, L’viv , πολ. Lwów, ρωσ. Львов, L'vov, γερμ. Lemberg, λατ. Leopolis, αρμ. Լվով και εξελληνισμένα εκ της γερμανικής Λεμβέργη) βρίσκεται στη δυτική Ουκρανία. Στις ελληνικές πηγές, είναι γνωστή και με τις ονομασίες Λεόπολις και Λεοντόπολις εκ της λατινικής ονομασίας. Θεωρείται ένα από τα κύρια ιστορικά και πολιτισμικά κέντρα της Ουκρανίας, αλλά και της γειτονικής Πολωνίας.
H Λβιβ άλλαξε πολλές φορές ονομασία και επίσημη γλώσσα, ανάλογα με τον εκάστοτε κατακτητή που περνούσε από την πόλη, αντανακλώντας έτσι και κομμάτι από την ιστορία της. Στα τέλη του 18ου αιώνα, ονομάστηκε Λέμπεργκ, καθώς αποτέλεσε τμήμα της Αυστροουγγαρίας. Μετά τη λήξη του Α΄ Παγκόσμιου Πόλεμου, οι Πολωνοί επανέφεραν την παλαιά ονομασία, καθώς ανέκτησαν την πόλη. Το 1939, όταν οι Γερμανοί επιτέθηκαν στην Πολωνία, η πόλη πέρασε στα χέρια της Σοβιετικής Ένωσης κι έτσι για τις επόμενες δεκαετίες έμεινε γνωστή ως Λβοφ.
Το ιστορικό κέντρο της έχει ανακηρυχθεί από την UNESCO Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς το 1998[2].
Η πόλη γιόρτασε τα 750 χρόνια από την ίδρυσή της (1256) με μια παράσταση «Ήχου και Φωτός» το Σεπτέμβριο του 2006.
Πίνακας περιεχομένων
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Λβιβ - Ιστορικό Κέντρο | |
|---|---|
| Επίσημο όνομα στον κατάλογο μνημείων Π.Κ. | |
| Χώρα μέλος |
 Ουκρανία |
| Τύπος | Πολιτισμικό |
| Κριτήρια | ii, v |
| Ταυτότητα | 865 |
| Περιοχή | Ανατολική Ευρώπη |
| Ιστορικό εγγραφής | |
| Εγγραφή | 1998 (22η συνεδρίαση) |
H Λβιβ ιδρύθηκε το 1256 από τον πρίγκιπα Δανιήλ της Γαλικίας: ονομάστηκε προς τιμή του υιού του, Lev (Λέων), κι έγινε αμέσως ένα σημαντικό εμπορικό κέντρο. Βρισκόταν σε στρατηγικό σημείο, πάνω στο δρόμο που ερχόταν από τα Βαλκάνια και συνέχιζε αφενός προς τα δυτικά, δηλαδή σε Πολωνία, Γερμανία και Κάτω Χώρες, και αφετέρου προς τα βορειοανατολικά, στη Μόσχα.
Το 1340, καταλήφθηκε από τους Πολωνούς, ενώ το 1772 πέρασε στα χέρια των Αψβούργων και έγινε η πρωτεύουσα της Γαλικίας (σημερινή Δυτική Ουκρανία). Κατά το 16ο και 17ο αιώνα, η πόλη ήταν εμπορικό κέντρο, οπότε και αναπτύχθηκε ισχυρή ελληνική εμπορική παροικία, κυρίως από Κρητικούς και κατοίκους άλλων νησιών.
Όταν έληξε ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος, η Ουκρανία κήρυξε την ένωσή της με τη δημοκρατία που είχε συσταθεί στο Λβιβ. Επί κεφαλής της Κινήσεως αυτής είχε τεθεί ο Σιμόν Πετλιούρα και ο Ουκρανός συγγραφέας Βινιτσένκο[3]. Η πόλη βρισκόταν υπό την κατοχή των Ναζί από τον Ιούνιο του 1941 μέχρι τον Ιούλιο του 1944, οπότε και καταλήφθηκε από τον Κόκκινο Στρατό και πέρασε στη Σοβιετική Ένωση.
Τον Ιούλιο του 1941 Ουκρανοί εθνικιστές οργάνωσαν δύο μεγάλα πογκρόμ, στα οποία περίπου 6.000 Εβραίοι δολοφονήθηκαν[4].
Μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, η Λβιβ αποτελεί τμήμα του ανεξάρτητου κράτους της Ουκρανίας.
Τον Ιούνιο του 2009, το ουκρανικό περιοδικό Focus ανακήρυξε τη Λβιβ ως την καλύτερη ουκρανική πόλη για διαβίωση[5].
Θρησκεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι εκκλησιαστικές αδελφότητες, που ξεκίνησαν ως επαγγελματικές συντεχνίες, διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην εξάπλωση της Ορθοδοξίας στην περιοχή. Σημαντικότερη στην Λβιβ ήταν η Αδελφότητα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, που χρονολογείται από τις αρχές του 15ου αιώνα, η οποία παρείχε φιλανθρωπικό έργο, ενώ ίδρυσε σχολείο και τυπογραφείο.
Στην δυτική Ουκρανία έχει πλέον επικρατήσει ο Ρωμαιοκαθολικισμός. Εξάλλου, η Λβιβ θεωρείτο η έδρα της Ουκρανικής Εκκλησίας των Ουνιτών, πιστών δηλαδή που ακολουθούν το ορθόδοξο τελετουργικό, αλλά υπάγονται στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και την Αγία Έδρα. Το 2005, ο καρδινάλιος των Ουνιτών δήλωσε ότι η έδρα θα μεταφερόταν από το Λβιβ στο Κίεβο[6], κάτι που αρχικά προκάλεσε αντιδράσεις και υποστηριζόταν από όσους τάσσονταν υπέρ της δημιουργίας Ουκρανικού Καθολικού Πατριαρχείου[7].
Στην πόλη συνυπάρχει η ρωμαιοκαθολική Αρχιεπισκοπή, η Εκκλησία των Αρμενίων, η Ουκρανική Αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία, οι Ουνίτες, ενώ υπάρχει και μεγάλη ενεργή εβραϊκή κοινότητα.
Αξιοθέατα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Λβιβ είχε πολλά μεσαιωνικά κτίρια, εκ των οποίων πληθώρα καταστράφηκε κατά τον Πρώτο και Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και δείγματα γοτθικής αρχιτεκτονικής, τα οποία καταστράφηκαν και αυτά στις πυρκαγιές των ετών 1527 και 1556. Στα αξιοθέατα που σώζονται σήμερα, μπορεί κανείς να βρει δείγματα αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής, καθώς και παλαιές εκκλησίες και προσόψεις κτιρίων από το 18ο και 19ο αιώνα. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν:
- Κάστρο του Λβιβ
- Παλαιά Πόλη (Ιστορικό κέντρο)
- Αγορά της πόλης
- Αρμενικός καθεδρικός ναός
- Ορθόδοξος καθεδρικός ναός
- Ανάκτορο Κωνσταντίνου Κορνιακτού
- Καθολικός καθεδρικός ναός της Αναλήψεως της Παρθένου Μαρίας
- Καθεδρικός ναός του Αγίου Γεωργίου
- Παρεκκλήσι της οικογένειας Μποΐμ
Αδελφοποιημένες πόλεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Πόλη | Κράτος | Έτος |
|---|---|---|
| Γουίνιπεγκ |  Καναδάς
|
1973 |
| Φράιμπουργκ |  Γερμανία
|
1989 |
| Ζέσουφ |  Πολωνία
|
1992 |
| Ροτσντέιλ |  Ηνωμένο Βασίλειο
|
1992 |
| Βουδαπέστη |  Ουγγαρία
|
1993 |
| Ρισόν ΛεΖιόν |  Ισραήλ
|
1993 |
| Πσέμισλ | Πολωνία
|
1995 |
| Κρακοβία [8] | Πολωνία
|
1995 |
| Γκρόζνι |  Ρωσία
|
1998 |
| Νόβι Σαντ |  Σερβία
|
1999 |
| Σαμαρκάνδη |  Ουζμπεκιστάν
|
2000 |
| Κουταΐσι |  Γεωργία
|
2002 |
| Βρότσλαβ [9] | Πολωνία
|
2003 |
| Λοτζ | Πολωνία
|
2003 |
| Μπάνια Λούκα |  Βοσνία και Ερζεγοβίνη
|
2004 |
| Λούμπλιν | Πολωνία
|
2004 |
| Αγία Πετρούπολη | Ρωσία
|
2006 |
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Σοβιετική απογραφή του 1989. www
.citypopulation .de /php /ukraine-admin .php. - ↑ L'viv – the Ensemble of the Historic Centre - UNESCO World Heritage Centre
- ↑ Tyrkova-Williams, Ariadna (1919). «Ch. VII, Rear and front broken through» (στα αγγλικά). From Liberty to Brest-Litovsk. St. Martin’s Street, London: MacMillan & Co., Limited, σελ. 526. OCLC 1464905. http://www.yamaguchy.netfirms.com/7897401/tyrkova/tyrkova_07.html.
- ↑ «July 25: Pogrom in Lwów». Chronology of the Holocaust. Yad Vashem. 2004. Ανακτήθηκε στις 2009-08-02.
- ↑ Lviv is the best city for living in Ukraine - rating, UNIAN (June 12, 2009)
- ↑ Synod of Bishops of the Ukrainian Greek-Catholic Church
- ↑ «Ετήσια έκθεση για την οικονομία της Ουκρανίας και την ελληνοουκρανική οικονομική συνεργασία το 2005» (doc). Πολιτισμικά – Κουλτούρα – Θρησκείες (Πρεσβεία της Ελλάδας στην Ουκρανία). Μάιος 2006. http://www.agora.mfa.gr/agora/images/docs/rad3DE37EKTHESI%20UKR%202005.doc. Ανακτήθηκε στις 2009-08-01.
- ↑ «Kraków otwarty na świat». www.krakow.pl. Ανακτήθηκε στις 2009-07-19.
- ↑ «Wrocław Official Website - Partnership Cities of Wrocław». © 2007 Wrocław Municipality. Ανακτήθηκε στις 2008-10-23.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Επίσημη ιστοσελίδα της πόλης Λβιβ (ουκρανικά)
- www.lvov.ca History of Lvov
- Όμιλος UNESCO Ιστορίας Τέχνης και Θεάτρου - Λβιβ
- Υπουργείο Εξωτερικών - Ομογενειακές οργανώσεις: Η ιστορική ελληνική παρουσία στην πόλη του Λβιβ
- Λβιβ στο DMOZ
|
