Σταθμός Φάληρο (Μετρό Αθήνας): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 20: | Γραμμή 20: | ||
== Ιστορικό == |
== Ιστορικό == |
||
Ξεκίνησε να λειτουργεί ως μια απλή στάση του ατμοκίνητου τρένου το 1870 αλλά απέκτησε αποβάθρες δώδεκα χρόνια μετά, το 1882 οπότε και εγκαινιάστηκε. Το 1887 μεταφέρθηκε στη σημερινή του θέση, λίγα μέτρα μακριά από την αρχική του.<ref name=":0">{{Cite news|title = Μια μεγάλη ιστορία που άρχισε πριν από 130 χρόνια|date = 4 Αυγούστου 2002|url = http://www.kathimerini.gr/125989/article/epikairothta/ellada/mia-megalh-istoria-poy-arxise-prin-apo-130-xronia|newspaper = [[Η Καθημερινή]]}}</ref> Η κατασκευή του σταθμού εκείνη την εποχή συνδυάστηκε με την ανάπλαση και εκμετάλλευση της περιοχής του Νέου Φαλήρου από τον [[Σιδηρόδρομος Αθηνών - Πειραιώς|Σιδηρόδρομο Αθηνών-Πειραιώς]] (ΣΑΠ), τον τότε ιδιοκτήτη της γραμμής. Ο ΣΑΠ Κατασκεύασε μια εξέδρα περιπάτου στη θάλασσα, μεικτά λουτρά, θέατρο και ξενοδοχείο, καθώς και πολυτελείς παραθεριστικές κατοικίες.<ref name=":0" /> Το 1907 ο γενικός διευθυντής των ΣΑΠ [[Αλέξανδρος Βλάγκαλης]] κατασκεύασε δίπλα στο σταθμό ένα αρχοντικό για να στεγάσει την οικογένειά του, στο ισόγειο του οποίου βρίσκονταν τα εκδοτήρια και ο χώρος αναμονής του σταθμού.<ref>{{Cite web|url = http://pireorama.blogspot.gr/2013/08/blog-post_25.html|title = Το Αρχοντικό του Σταθμού Νέου Φαλήρου (Βλάγκαλη)|accessdate = 28 Σεπτεμβρίου 2014|publisher = Pireorama}}</ref> |
Ξεκίνησε να λειτουργεί ως μια απλή στάση του ατμοκίνητου τρένου το 1870, αλλά απέκτησε αποβάθρες δώδεκα χρόνια μετά, το 1882, οπότε και εγκαινιάστηκε. Το 1887 μεταφέρθηκε στη σημερινή του θέση, λίγα μέτρα μακριά από την αρχική του.<ref name=":0">{{Cite news|title = Μια μεγάλη ιστορία που άρχισε πριν από 130 χρόνια|date = 4 Αυγούστου 2002|url = http://www.kathimerini.gr/125989/article/epikairothta/ellada/mia-megalh-istoria-poy-arxise-prin-apo-130-xronia|newspaper = [[Η Καθημερινή]]}}</ref> Η κατασκευή του σταθμού εκείνη την εποχή συνδυάστηκε με την ανάπλαση και εκμετάλλευση της περιοχής του Νέου Φαλήρου από τον [[Σιδηρόδρομος Αθηνών - Πειραιώς|Σιδηρόδρομο Αθηνών-Πειραιώς]] (ΣΑΠ), τον τότε ιδιοκτήτη της γραμμής. Ο ΣΑΠ Κατασκεύασε μια εξέδρα περιπάτου στη θάλασσα, μεικτά λουτρά, θέατρο και ξενοδοχείο, καθώς και πολυτελείς παραθεριστικές κατοικίες.<ref name=":0" /> Το 1907 ο γενικός διευθυντής των ΣΑΠ [[Αλέξανδρος Βλάγκαλης]] κατασκεύασε δίπλα στο σταθμό ένα αρχοντικό για να στεγάσει την οικογένειά του, στο ισόγειο του οποίου βρίσκονταν τα εκδοτήρια και ο χώρος αναμονής του σταθμού.<ref>{{Cite web|url = http://pireorama.blogspot.gr/2013/08/blog-post_25.html|title = Το Αρχοντικό του Σταθμού Νέου Φαλήρου (Βλάγκαλη)|accessdate = 28 Σεπτεμβρίου 2014|publisher = Pireorama}}</ref> |
||
Γύρω στο 1890 προτάθηκε για πρώτη φορά η ανακατασκευή του σταθμού για να γίνει πιο ευρύχωρος. Όμως η ανακαίνιση του σταθμού ξεκίνησε τελικά μόλις το 1930 από τη διάδοχο εταιρεία του ΣΑΠ, τους [[Ελληνικοί Ηλεκτρικοί Σιδηρόδρομοι|Ελληνικούς Ηλεκτρικούς Σιδηρόδρομους]] (ΕΗΣ) και θα ολοκληρωνόταν το 1934. Ο σταθμός ήταν πρωτοποριακός για την εποχή του. Αποτελούσε μια από τις πρώτες εφαρμογές οπλισμένου σκυροδέματος στην Ελλάδα,<ref name=":0" /> και διέθετε τρεις πλατφόρμες, υπόγεια διάβαση πεζών και αμαξοστάσιο.<ref>{{Cite news|title = Εκσυγχρονισμός και ιστορική μνήμη|date = 12 Δεκεμβρίου 2001|url = http://www.kathimerini.gr/106923/article/politismos/arxeio-politismoy/eksygxronismos-kai-istorikh-mnhmh|last = Ρηγόπουλος|first = Δημήτρης|newspaper = [[Η Καθημερινή]]}}</ref> Τα εκδοτήρια μεταφερθηκαν από το παρακείμενο αρχοντικό Βλάγκαλη στο υπόγειο του σταθμού. |
Γύρω στο 1890 προτάθηκε για πρώτη φορά η ανακατασκευή του σταθμού για να γίνει πιο ευρύχωρος. Όμως η ανακαίνιση του σταθμού ξεκίνησε τελικά μόλις το 1930 από τη διάδοχο εταιρεία του ΣΑΠ, τους [[Ελληνικοί Ηλεκτρικοί Σιδηρόδρομοι|Ελληνικούς Ηλεκτρικούς Σιδηρόδρομους]] (ΕΗΣ) και θα ολοκληρωνόταν το 1934. Ο σταθμός ήταν πρωτοποριακός για την εποχή του. Αποτελούσε μια από τις πρώτες εφαρμογές οπλισμένου σκυροδέματος στην Ελλάδα,<ref name=":0" /> και διέθετε τρεις πλατφόρμες, υπόγεια διάβαση πεζών και αμαξοστάσιο.<ref>{{Cite news|title = Εκσυγχρονισμός και ιστορική μνήμη|date = 12 Δεκεμβρίου 2001|url = http://www.kathimerini.gr/106923/article/politismos/arxeio-politismoy/eksygxronismos-kai-istorikh-mnhmh|last = Ρηγόπουλος|first = Δημήτρης|newspaper = [[Η Καθημερινή]]}}</ref> Τα εκδοτήρια μεταφερθηκαν από το παρακείμενο αρχοντικό Βλάγκαλη στο υπόγειο του σταθμού. |
||
Έκδοση από την 04:26, 21 Φεβρουαρίου 2015
.svg){kind=small} Faliro | |
|---|---|
 | |
| Πληροφορίες | |
| Γραμμές |  |
| Λειτουργία | |
| Έναρξη λειτουργίας | 16 Σεπτεμβρίου 1904 |
| Διαχειριστής | ΣΤΑ.ΣΥ. ΑΕ |
| Επίπεδα | 3 |
| Τύπος δόμησης | Στο έδαφος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο σταθμός Νέου Φαλήρου είναι σταθμός του Μετρό της Αθήνας, επί της γραμμής 1, στη χιλιομετρική θέση 2,114 από Πειραιά. Βρίσκεται στον Πειραιά και πήρε το όνομά του από τη συνοικία του Νέου Φαλήρου την οποία εξυπηρετεί.
Ιστορικό
Ξεκίνησε να λειτουργεί ως μια απλή στάση του ατμοκίνητου τρένου το 1870, αλλά απέκτησε αποβάθρες δώδεκα χρόνια μετά, το 1882, οπότε και εγκαινιάστηκε. Το 1887 μεταφέρθηκε στη σημερινή του θέση, λίγα μέτρα μακριά από την αρχική του.[1] Η κατασκευή του σταθμού εκείνη την εποχή συνδυάστηκε με την ανάπλαση και εκμετάλλευση της περιοχής του Νέου Φαλήρου από τον Σιδηρόδρομο Αθηνών-Πειραιώς (ΣΑΠ), τον τότε ιδιοκτήτη της γραμμής. Ο ΣΑΠ Κατασκεύασε μια εξέδρα περιπάτου στη θάλασσα, μεικτά λουτρά, θέατρο και ξενοδοχείο, καθώς και πολυτελείς παραθεριστικές κατοικίες.[1] Το 1907 ο γενικός διευθυντής των ΣΑΠ Αλέξανδρος Βλάγκαλης κατασκεύασε δίπλα στο σταθμό ένα αρχοντικό για να στεγάσει την οικογένειά του, στο ισόγειο του οποίου βρίσκονταν τα εκδοτήρια και ο χώρος αναμονής του σταθμού.[2]
Γύρω στο 1890 προτάθηκε για πρώτη φορά η ανακατασκευή του σταθμού για να γίνει πιο ευρύχωρος. Όμως η ανακαίνιση του σταθμού ξεκίνησε τελικά μόλις το 1930 από τη διάδοχο εταιρεία του ΣΑΠ, τους Ελληνικούς Ηλεκτρικούς Σιδηρόδρομους (ΕΗΣ) και θα ολοκληρωνόταν το 1934. Ο σταθμός ήταν πρωτοποριακός για την εποχή του. Αποτελούσε μια από τις πρώτες εφαρμογές οπλισμένου σκυροδέματος στην Ελλάδα,[1] και διέθετε τρεις πλατφόρμες, υπόγεια διάβαση πεζών και αμαξοστάσιο.[3] Τα εκδοτήρια μεταφερθηκαν από το παρακείμενο αρχοντικό Βλάγκαλη στο υπόγειο του σταθμού.
Η σημερινή του μορφή ανάγεται στο 2004, όταν και ανακαινίστηκε εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων σε σχέδιο της εταιρείας Obermeyer.[4] Κατά την ανακατασκευή του σταθμού οι αποβάθρες μειώθηκαν από τέσσερις σε τρεις αλλά από πάνω τους προστέθηκε ένα δεύτερο επίπεδο στο οποίο βρίσκονται τα εκδοτήρια. Κατασκευάστηκαν επίσης οι πεζογέφυρες που ενώνουν τον σταθμό με το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας και το Στάδιο Καραϊσκάκη.
Από τις 19 Ιουλίου 2004, ο σταθμός Νέου Φαλήρου προσφέρει τη δυνατότητα μετεπιβίβασης μεταξύ του μετρό και του τραμ,
Περιγραφή
Το χαρακτηριστικό στοιχείο του σταθμού εξωτερικά είναι το στέγαστρό του, που έχει σχεδιαστεί με την πρόθεση να θυμίζει γλάρους με ανοιγμένα φτερά. Ο σταθμός διαθέτει δύο επίπεδα. Στο επάνω επίπεδο, συνολικού μήκους 130 μέτρων και πλάτους 30 καταλήγουν οι σταθερές και κυλιόμενες σκάλες. Εκεί βρίσκονται και τα εκδοτήρια εισιτηρίων, καθώς και εμπορικά καταστήματα, τουαλέτες και το σταθμαρχείο.[4] Στον (επιφανειακό) από κάτω όροφο υπάρχουν οι τρεις αποβάθρες, μία τύπου νησίδας και δύο πλευρικές. Παράπλευρα του σταθμού βρίσκεται αμαξοστάσιο και γραμμή εναπόθεσης αμαξοστοιχιών.
Ο σταθμός συνδέεται με πεζογέφυρες με το ΣΕΦ και το Στάδιο Καραϊσκάκη καθώς και με υπόγεια διάβαση κάτω από τη λεωφόρο Ποσειδώνος με το δεύτερο. Ο σταθμός συνδέεται επίσης με τις στάσεις του τραμ «Νέο Φάληρο» και «ΣΕΦ»
Μπροστά από τον σταθμό βρίσκεται το μνημείο και ο τύμβος του Γεώργιου Καραϊσκάκη, μιας και στην περιοχή εκείνη έγινε η μάχη του Φαλήρου που βρήκε το θάνατο ο οπλαρχηγός. Είναι το πρώτο μνημείο που αναγέρθηκε στο ελληνικό κράτος. Εξωτερικά του σταθμού κοντά στην πεζογέφυρα του ΣΕΦ έχει τοποθετηθεί το έργο Κυματισμός του γλύπτη Απόστολου Φανακίδη.[5]
Σχεδιάγραμμα σταθμού
| Επίπεδο εδάφους | Εξυπηρέτηση πελατών | Εισιτήρια Έξοδοι |
| Επίπεδο Ε1 |
Αποβάθρα 1 | εκτός λειτουργίας |
| Κεντρική αποβάθρα, πόρτες στα δεξιά | ||
| Αποβάθρα 2 | προς Πειραιά (Τερματικός) ←
| |
| Κεντρική αποβάθρα, πόρτες στα αριστερά | ||
| Αποβάθρα 3 | προς Κηφισιά (Μοσχάτο) →
| |
| Πλευρική αποβάθρα, πόρτες στα δεξιά | ||
Πίνακας δρομολογίων
| Προορισμός | Πρώτος συρμός |
Τελευταίος συρμός |
|---|---|---|
| Γραμμή 1 | ||
| Πειραιάς | 05:03 | 00:18 |
| Κηφισιά | 05:32 | 01:02 |
Παραπομπές
- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Μια μεγάλη ιστορία που άρχισε πριν από 130 χρόνια». Η Καθημερινή. 4 Αυγούστου 2002. http://www.kathimerini.gr/125989/article/epikairothta/ellada/mia-megalh-istoria-poy-arxise-prin-apo-130-xronia.
- ↑ «Το Αρχοντικό του Σταθμού Νέου Φαλήρου (Βλάγκαλη)». Pireorama. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2014.
- ↑ Ρηγόπουλος, Δημήτρης (12 Δεκεμβρίου 2001). «Εκσυγχρονισμός και ιστορική μνήμη». Η Καθημερινή. http://www.kathimerini.gr/106923/article/politismos/arxeio-politismoy/eksygxronismos-kai-istorikh-mnhmh.
- ↑ 4,0 4,1 «Γρανίτης, μάρμαρο και άφθονο φως...». Η Καθημερινή. 4 Αυγούστου 2002. http://www.kathimerini.gr/125990/article/epikairothta/ellada/graniths-marmaro-kai-af8ono-fws.
- ↑ «Ηλεκτρικός - Μετρό». Γλυπτοθήκη. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2015.
| |||||||||||||||||
