Ζαν Γκαμπέν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ζαν Γκαμπέν
Ο Ζαν Γκαμπέν ως Επιθεωρητής Μαιγκρέ το 1958
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση17  Μαΐου 1904[1][2][3]
9ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού[4][5]
Θάνατος15  Νοεμβρίου 1976[1][2][3]
Νεγί-συρ-Σεν[6][5]
Αιτία θανάτουέμφραγμα του μυοκαρδίου και λευχαιμία
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςΘάλασσα της Ιρουάζ
ΨευδώνυμοJean Gabin[7]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[2][8]
ΣπουδέςLycée Janson-de-Sailly
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταηθοποιός ταινιών
τραγουδιστής
σεναριογράφος
μουσικός ηχογραφήσεων[7]
farm operator[9][10]
εκτροφέας αλόγων[11][12]
cattle rearer[13][14]
ΕργοδότηςCompagnie parisienne de distribution d'électricité
Περίοδος ακμής1928 - 1976
Οικογένεια
ΣύζυγοςGaby Basset (1925–1930)
Jeanne Mauchain (1933–1943)
Christiane Fournier (από 1949)
ΣύντροφοςΜαρλέν Ντίτριχ
ΤέκναΦλοράνς Μονκορζέ-Γκαμπέν
ΓονείςΦερντινάν Γκαμπέν και Ελέν Πετί
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςFree French Naval Forces
Πόλεμοι/μάχεςΒ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΑξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής
Πολεμικός Σταυρός 1939-1945
Στρατιωτικό μετάλλιο της Γαλλικής Δημοκρατίας
Γαλλικός Πολεμικός Σταυρός
Αργυρή Άρκτος
Αξιωματούχος του Εθνικού Τάγματος της Αξίας (1976)[15][16]
Volpi Cup for Best Actor (1951)[17]
Volpi Cup for Best Actor (1954)[17]
Ιστότοπος
www.musee-gabin.com
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Με τη Μισέλ Μοργκάν στην ταινία Η στιγμή της αλήθειας (1952)

Ζαν Γκαμπέν (γαλλ. Jean Gabin), γαλλική προφορά: [ʒɑ̃ gabɛ̃]), (17 Μαΐου 1904 - 15 Νοεμβρίου 1976) ήταν το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Ζαν Αλεξίς Μονκορζέ, Γάλλου ηθοποιού του κινηματογράφου. Η φιλμογραφία του με 95 ταινίες περιλαμβάνει σημαντικές κλασικές ταινίες του γαλλικού σινεμά, όπως Ο Πεπέ λε Μοκό (1937), Η μεγάλη χίμαιρα (1937) και Το λιμάνι των απόκληρων (1938).

Πρωταγωνίστησε με τους περισσότερους σπουδαίους ηθοποιούς της εποχής, μερικοί από τους οποίους, όπως ο Φερναντέλ, ο Λίνο Βεντούρα, ο Μπουρβίλ, ο Μπερνάρ Μπλιέρ, ο Ζαν Πολ Μπελμοντό και ο Αλέν Ντελόν, ήταν φίλοι του. Δημοφιλής ηθοποιός, προσέλκυσε περισσότερους από 161 εκατομμύρια θεατές στις αίθουσες μετά τον πόλεμο, στους οποίους πρέπει να προστεθούν οι πολυάριθμες επιτυχίες του ανάμεσα στις τριάντα προπολεμικές ταινίες του για τις οποίες ο αριθμός των θεατών δεν είναι γνωστός.

Κέρδισε το Βραβείο Α' Ανδρικού Ρόλου στο Φεστιβάλ της Βενετίας τρεις φορές: το 1951 για το Η νύχτα είναι το βασίλειό μου και το 1954 για το Κουρέλι της ζωής και το Ας με κρίνει η κοινωνία[18], καθώς και δύο φορές την Αργυρή Άρκτο στο Φεστιβάλ του Βερολίνου: το 1959 για τον Αλήτη και το 1971 για τη Γάτα.

Ο Γκαμπέν αναγορεύθηκε μέλος της Λεγεώνας της Τιμής, σε αναγνώριση της σημαντικής του προσφοράς στον πολιτισμό.[19][20]

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννημένος στο Παρίσι από την Μαντλέν Πετί και τον Φερνινάντ Μονκορζέ, εγκατέλειψε από νωρίς το σχολείο και δούλεψε ως εργάτης, μέχρι την ηλικία των 19, όταν εισήλθε στη σόου μπίζνες με ένα μικρό ρόλο σε παραγωγή του Φολί-Μπερζέρ. Συνέχισε να παίζει διαφόρους δευτερεύοντες ρόλους σε μιούζικ χολ και οπερέτες μέχρι που ξεκίνησε να εμφανίζεται στο Μουλέν Ρουζ. Εκεί το ταλέντο του άρχισε να αναγνωρίζεται και να δέχεται προτάσεις για σημαντικότερους ρόλους για να συμμετάσχει τελικά σε δυο βωβές ταινίες το 1928.

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δεκαετία 1930[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από το 1930 και για τα επόμενα 4 χρόνια έπαιξε σε δεκάδες ομιλούσες ταινίες και ο ρόλος του στην ταινία Μπαντέρα (1936) τον καθιέρωσε ως σταρ, και την επόμενη χρονιά, σε σκηνοθεσία και πάλι του Ζυλιέν Ντυβιβιέ, στην ταινία Πεπέ λε Μοκό χάρισε στον Γκαμπέν διεθνή αναγνώριση. Ακολούθησε η ταινία του Ζαν Ρενουάρ (Η μεγάλη χιμαίρα), η οποία είχε αναπάντεχη επιτυχία στη Νέα Υόρκη όπου προβαλλόταν στο New York City theatre για έξι μήνες.

Ο Ζαν Γκαμπέν πήρε διαζύγιο από τη δεύτερη γυναίκα του το 1939. Ξεκίνησε τη συνεργασία του με τον Μαρσέλ Καρνέ στην ταινία (Το λιμάνι των απόκληρων). Οι προτάσεις από το Χόλυγουντ ήταν καταιγιστικές, αλλά ο Γκαμπέν τις απέρριπτε όλες για ένα διάστημα μέχρι που ξέσπασε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος και τελικά το 1940, στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, έφυγε στις ΗΠΑ.

Περιόδος Χόλιγουντ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έως το 1948 είχε θυελλώδη δεσμό με τη Μάρλεν Ντίτριχ με την οποία συμπρωταγωνίστησε για μια και μοναδική φορά στην ταινία Προ των ενόρκων του Ζορζ Λακόμπ. Λόγω της προσωπικότητάς του, η καριέρα του στο Χόλυγουντ ήταν σύντομη. Κατά τη διάρκεια της συνεργασίας του με την RKO Pictures την τελευταία στιγμή απαίτησε να δοθεί ο συμπρωταγωνιστικός ρόλος στην Ντίτριχ αλλά το στούντιο αρνήθηκε. Εκείνος ήταν αμετακίνητος στην απαίτησή του, η ταινία αναβλήθηκε και ο Γκαμπέν απολύθηκε.

Β' Παγκόσμιος Πόλεμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Απτόητος, ο Ζαν Γκαμπέν εντάχθηκε στις ελεύθερες γαλλικές δυνάμεις του στρατηγού Σαρλ ντε Γκολ και πολέμησε με τους Συμμάχους στη Βόρεια Αφρική. Επέστρεψε με τις υπόλοιπες στρατιωτικές δυνάμεις στο απελευθερωμένο πια Παρίσι. Το 1946, ο Mαρσέλ Καρνέ του πρότεινε να πρωταγωνιστήσει στην ταινία Les Portes de la nuit, αλλά η συμπεριφορά του τον οδήγησε και πάλι στην απόλυση. Το 1947, μετά από ρόλους σε ταινίες χωρίς ιδιαίτερη εισπρακτική επιτυχία, ο Γκαμπέν επανήλθε στο προσκήνιο, με την ταινία Τα τείχη της Μαλαπάγκα (1949) του Ρενέ Κλεμάν, που κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας το 1951. Όμως, παρά την αναγνώριση αυτή, η ταινία δεν πήγε καλά στο γαλλικό box office.

Δεκαετία 1950[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η καριέρα του Γκαμπέν φαινόταν να παρουσιάζει κάμψη. Ωστόσο, έκανε μια επιστροφή το 1954 με την ταινία Ας με κρίνει η κοινωνία (Touchez pas au grisbi), σε σκηνοθεσία του Ζακ Μπεκέρ, όπου ο ρόλος του κέρδισε τον έπαινο των κριτικών και η ταινία ήταν μια πολύ κερδοφόρα διεθνής επιτυχία. Αργότερα, συνεργάστηκε και πάλι με τον Ζαν Ρενουάρ στο Καν-Καν.

Συνεργασίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τα επόμενα είκοσι χρόνια, ο Γκαμπέν εμφανίστηκε σε περισσότερες από 50 ταινίες, που ως επί το πλείστον γνώρισαν εμπορική επιτυχία, αγαπηθήκαν από το κοινό και απέσπασαν πολύ καλές κριτικές. Το 1963, μαζί με τον επίσης Γάλλο ηθοποιό Φερναντέλ δημιούργησαν την δική τους εταιρεία παραγωγής, Gafer Films. Ανάμεσα στους συμπρωταγωνιστές του περιλαμβάνονται ηγετικές φυσιογνωμίες του μεταπολεμικού κινηματογράφου, όπως η Μπριζίτ Μπαρντό, ο Αλέν Ντελόν, ο Ζαν Πολ Μπελμοντό, η Σιμόν Σινιορέ και ο Λουί ντε Φυνές. Η τελευταία ταινία του ήταν Η συμμορία του παπά, το 1976.

Θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ζαν Γκαμπέν πέθανε στις 15 Νοεμβρίου 1976 στο Παρίσι. Η σορός του αποτεφρώθηκε με στρατιωτικές τιμές και οι στάχτες του σκορπίστηκαν στη θάλασσα.

Αναγνώριση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1981, με πρωτοβουλία του Λουί ντε Φυνές, ο «κόσμος του κινηματογράφου» του απέτισε φόρο τιμής δημιουργώντας το Βραβείο Ζαν Γκαμπέν, το οποίο απονέμεται κάθε χρόνο στους καλύτερους άντρες ανερχόμενους ηθοποιούς του γαλλικού κινηματογράφου. Ωστόσο μετά από μια διαφωνία μεταξύ της οργάνωσης και της κόρης του Γκαμπέν, το βραβείο αντικαταστάθηκε από το 2008 σε βραβείο Πάτρικ-Ντιουρ.[21]

Ενδεικτική Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κινηματογραφικές ταινίες
Έτος Τίτλος Ρόλος Σκηνοθέτης Πηγές
Ελληνικός Πρωτότυπος
1934 Ζουζού Zouzou Ζαν Μαρκ Αλεγκρέ [22]
1935 Απόδραση από το χθες La Bandera Ζυλιέν Ζυλιέν Ντυβιβιέ [23]
Γολγοθάς Golgotha Πόντιος Πιλάτος Ζυλιέν Ντυβιβιέ [24]
1937 Πεπέ λε Μοκό Pépé le Moko Πεπέ λε Μοκό Ζυλιέν Ντυβιβιέ [25]
Η μεγάλη χίμαιρα La Grande Illusion Μαρεσάλ Ζαν Ρενουάρ [26]
1938 Το λιμάνι των απόκληρων Port of Shadows Ζαν Μαρσέλ Καρνέ [27]
Το ανθρώπινο κτήνος La Bête humaine Ζακ Λαντιέ Ζαν Ρενουάρ

[28]

1939 Ξημερώνει Le Jour Se Lève Φρανσουά Μαρσέλ Καρνέ [29]
1942 Απόκληροι της ζωής Moontide Μπόμπο Άρτσι Μάγιο [30]
1946 Προ των ενόρκων Martin Roumagnac Μάρτιν Ρουμανιάκ Ζορζ Λακόμπ
1949 Τα Τείχη της Μαλαπάγκα The Walls of Malapaga Πιέρ Ρενέ Κλεμάν

[31]

1950 Η παρθένα του λιμανιού La Marie du port Ανρί Σατελάρ Μαρσέλ Καρνέ [32]
1951 Η νύχτα είναι το βασίλειό μου La nuit est mon royaume Ρέιμοντ Πινσάρ Ζωρζ Λακόμπ
Το λιμάνι των πόθων Le port du désir Λεκέβιτς Εντμόντ Γκρεβίλ [33]
1952 Η Αλήθεια της Μπεμπέ Ντονζ La Vérité sur Bébé Donge Ανρί Ντεκουέν [34]
Η ηδονή Le Plaisir Τζόζεφ Μαξ Όφιλς [35]
Όταν η μοίρα προστάζει La Minute de vérité Δρ. Πιέρ Ζαν Ντελανουά
1953 Όταν η σαρξ είναι αδύνατη Bufere
Fille dangereuse
Αντόνιο Γκουίντο Μπρινιόνε
Η τελευταία τους νύχτα Leur dernière nuit Πιέρ Ρουφίν Ζωρζ Λακόμπ
1954 Ας με κρίνει η κοινωνία Touchez pas au grisbi Μαξ Ζακ Μπεκέρ [36]
Κουρέλι της ζωής L'Air de Paris Βικτόρ Μαρσέλ Καρνέ
1955 Άνθρωποι της νύχτας Razzia sur la chnouf Ανρί Φερέ Ανρί Ντεκουέν [37]
Καν-Καν French Cancan Ζιζί Ντανγκλάρ Ζαν Ρενουάρ
Στον κλοιό των γκάνγκστερς Gas-Oil Ζαν Σαπ Ζιλ Γκρέιντζερ [38]
1956 Νάτη η εποχή των δολοφόνων Voici le temps des assassin Αντρέ Σατλέν Ζυλιέν Ντυβιβιέ [39]
Δύο μαυραγορίτες στο Παρίσι La Traversée de Paris Γκρανζίλ Κλωντ Ωτάν Λαρά [40]
Έγκλημα και Τιμωρία Crime et châtiment Επιθεωρητής Γκαλέ Ζωρζ Λαμπίν [41]
1957 Η δράσις αρχίζει τα μεσάνυχτα Le rouge est mis Λουί Ζιλ Γκρέιντζερ [42]
1958 Οι Άθλιοι Les Miserables Ζαν [43]
Έγκλημα στο δάσος της βουλώνης Le désordre et la nuit Επιθεωρητής Βαλουά Ζιλ Γκρέιντζερ [44]
Το κλειδί του μυστηρίου Maigret tend un piège Επιθεωρητής Μεγκρέ Ζαν Ντελανoυά [45]
Υβέτ, το κορίτσι της ακολασίας En cas de malheur Αντρέ Κλωντ Ωτάν Λαρά [46]
Οι μεγάλες οικογένειες Les Grandes Familles Νοέλ Σαντλέρ Ντενί ντε λα Πατελιέρ
1959 Ο αλήτης Archimède, le clochard Αρχιμήδης Ζιλ Γκρέιντζερ [47]
Ο Μαιγκρέ έχει τον λόγο Maigret et l'Affaire Saint-Fiacre Επιθεωρητής Μεγκρέ Ζαν Ντελανουά

[48]

1960 Ο Βαρώνος των κλειδαριών Le Baron de l'écluse Ζερόμ Ναπόλεων Ζαν Ντελανό [49]
1961 Ο Παραχαράκτης Le cave se rebiffe Φερντινάντ Ζιλ Γκρέιντζερ [50]
1962 Αριστοκράτης απατεών Le Gentleman d'Epsom Ρίτσαρντ Ζιλ Γκρέιντζερ
Οι δύο αλήτες Un singe en hiver Αλμπέρτ Κουέντιν Ανρί Βερνείγ
1963 Ο Μαιγκρέ και οι γκάνγκστερς Maigret voit Rouge Επιθεωρητής Μεγκρέ Ζιλ Γκρέιντζερ

[51]

Η Μεγάλη Ληστεία του Καζίνο Melodie En Sous Sol Σαρλ Ανρί Βερνέιγ

[52]

1966 Ριφιφί στο Παρίσι Du Rififi a Paname Πωλ Μπερζέρ Ντενίς ντι λα Παλετιέρ [53]
1969 Η συμμορία των Σικελών Le Clan di Sicillien Βιτόριο Μαλάνεζε Ανρί Βερνέιγ [54]
1971 Ο Γάτος Le chat Ζυλιέν Μπουέν Πιέρ Γκρανιέ-Ντεφέρ [55]
1973 Δύο ξένοι στην ίδια πόλη Two Men in Town Ζερμέν Καζνέβ Ζοζέ Ζιοβανί [56]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: «Jean Gabin». (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11960691w. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. 3,0 3,1 3,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Jean-Gabin. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10  Δεκεμβρίου 2014.
  5. 5,0 5,1 «Fichier des personnes décédées». Fichier des personnes décédées. Ανακτήθηκε στις 17  Ιανουαρίου 2023.
  6. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30  Δεκεμβρίου 2014.
  7. 7,0 7,1 Ανακτήθηκε στις 29  Νοεμβρίου 2019.
  8. CONOR.SI. 45941603.
  9. www.parismatch.com/Culture/Cinema/Jean-Gabin-agriculteur-dans-l-Orne-photos-1760341.
  10. www.patrimoine-normand.com/article-147961-jean-gabin-paysan-normand.html.
  11. www.joursdecheval.fr/jean-gabin-le-gentleman-farmer.
  12. mediaclip.ina.fr/fr/i20169892-jean-gabin-a-propos-de-sa-passion-pour-les-chevaux.html.
  13. www.moulins-la-marche.com/histoire/jean-gabin.
  14. www.parismatch.com/Culture/Cinema/Jean-Gabin-agriculteur-dans-l-Orne-photos-1760341#12.
  15. www.gettyimages.ch/detail/nachrichtenfoto/jean-gabin-est-d%C3%A9cor%C3%A9-de-lordre-national-du-m%C3%A9rite-nachrichtenfoto/1161549365?language=fr. Ανακτήθηκε στις 5  Φεβρουαρίου 2022.
  16. 1489883091342610434.
  17. 17,0 17,1 (Ιταλικά) www.labiennale.org/it/storia-della-mostra-del-cinema#accordion--2-1-collapse.
  18. «Coppa Volpi for best actors since 1935». labiennale.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2023. 
  19. «Βιογραφία Ζαν Γκαμπέν». chantefrance.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2020.  (Γαλλικά)
  20. «Βιογραφία Ζαν Γκαμπέν». www.cinematheque.fr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2020.  (Γαλλικά)
  21. «Le prix Jean Gabin n'existe plus». Metronews. 23 Νοεμβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Οκτωβρίου 2014. 
  22. «Ζουζού» (στα Αγγλικά). frenchfilms.org. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2021. 
  23. «Απόδραση από το χθες» (στα Αγγλικά). frenchfilms.org. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2021. 
  24. «Γολγοθάς » (στα Αγγλικά). frenchfilms.org. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2021. 
  25. «Πέπε λε Μόκο» (στα Αγγλικά). criterion.com. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2021. 
  26. «Η Μεγάλη Χίμαιρα]» (στα Αγγλικά). criterion.com. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2021. 
  27. «Το Λιμάνι των Απόκληρων» (στα Αγγλικά). criterion.com. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2021. 
  28. «Το Ανθρώπινο Κτήνος» (στα Αγγλικά). criterion.com. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2021. 
  29. «Ξημερώνει» (στα Αγγλικά). criterion.com. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2021. 
  30. «Απόκληροι της ζωής» (στα Αγγλικά). frenchfilms.org. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2021. 
  31. «Τα Τείχη της Μαλαπάγκα» (στα Αγγλικά). frenchfilms.org. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2021. 
  32. «Η παρθένα του λιμανιού» (στα Αγγλικά). frenchfilms.org. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2021. 
  33. «Le port du désir» (στα Αγγλικά). frenchfilms.org. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2023. 
  34. «Η Αλήθεια της Μπεμπέ Ντονζ» (στα Αγγλικά). frenchfilms.org. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2021. 
  35. «Η Επιθυμία» (στα Αγγλικά). criterion.com. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2021. 
  36. «Ας με κρίνει η κοινωνία» (στα Αγγλικά). criterion.com. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2021. 
  37. «Άνθρωποι της νύχτας» (στα Αγγλικά). frenchfilms.org. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2021. 
  38. «hi-jack-highway». unifrance.org. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2023. 
  39. «Voici le temps des assassin» (στα Αγγλικά). frenchfilms.org. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2021. 
  40. «Δύο μαυραγορίτες στο Παρίσι» (στα Αγγλικά). frenchfilms.org. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2021. 
  41. «Έγκλημα και τιμωρία» (στα Αγγλικά). frenchfilms.org. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2021. 
  42. «Η δράσις αρχίζει τα μεσάνυχτα» (στα Αγγλικά). frenchfilms.org. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2021. 
  43. «Οι Άθλιοι» (στα Αγγλικά). frenchfilms.org. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2021. 
  44. «Έγκλημα στο δάσος της βουλώνης» (στα Αγγλικά). frenchfilms.org. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2021. 
  45. «Το κλειδί του μυστηρίου» (στα Αγγλικά). frenchfilms.org. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2021. 
  46. «Υβέτ, το κορίτσι της ακολασίας» (στα Αγγλικά). frenchfilms.org. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2021. 
  47. «The Magnificent Tramp». unifrance.org. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2023. 
  48. «Η Υπόθεση του Σαν Φιάκρ» (στα Αγγλικά). frenchfilms.org. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2021. 
  49. «Ο Βαρώνος των κλειδαριών» (στα Αγγλικά). frenchfilms.org. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2021. 
  50. «Ο Παραχαράκτης» (στα Αγγλικά). frenchfilms.org. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2021. 
  51. «Ο Μαιγκρέ και οι γκάνγκστερς» (στα Αγγλικά). frenchfilms.org. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2021. 
  52. «Η Μεγάλη Ληστεία του Καζίνο» (στα Αγγλικά). frenchfilms.org. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2021. 
  53. «Ριφιφί στο Παρίσι» (στα Αγγλικά). frenchfilms.org. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2021. 
  54. «Η συμμορία των Σικελών» (στα Αγγλικά). frenchfilms.org. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2021. 
  55. «Ο Γάτος» (στα Αγγλικά). frenchfilms.org. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2021. 
  56. «Δύο ξένοι στην ίδια πόλη» (στα Αγγλικά). frenchfilms.org. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]