Υβέτ, το κορίτσι της ακολασίας
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| En Cas De Malheur | |
|---|---|
 | |
| Σκηνοθεσία | Κλωντ Ωτάν Λαρά |
| Παραγωγή | Ραούλ Λεβί, Ρέι Βεντούρα |
| Σενάριο | Ζωρζ Σιμενόν (βιβλίο), Ζαν Οράνς, Πιέρ Μποστ |
| Βασισμένο σε | d:Q3053515 |
| Πρωταγωνιστές | Μπριζίτ Μπαρντό, Ζαν Γκαμπέν, Φράνκο Ιντερλάγκι |
| Μουσική | Ρενέ Κλορέκ |
| Φωτογραφία | Ζακ Νατό |
| Μοντάζ | Madeleine Gug |
| Πρώτη προβολή |  17/09/1958 |
| Διάρκεια | 122 λεπτά |
| Προέλευση | Γαλλία και Ιταλία |
| Γλώσσα | Γαλλικά |
| δεδομένα () | |
Υβέτ, το κορίτσι της ακολασίας (Γαλλικά: En cas de malheur) είναι μια δραματική Γαλλική ταινία του 1958 σε σκηνοθεσία Κλωντ Ωτάν Λαρά. Στην ταινία, που βασίστηκε στο ομώνυμο μυθιστόρημα του διάσημου Βέλγου συγγραφέα Ζωρζ Σιμενόν, πρωταγωνιστούν οι Μπριζίτ Μπαρντό και Ζαν Γκαμπέν.[1]
Περίληψη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Υβέτ είναι μια αφελής, νέα και όμορφη κλέφτρα, που στη διάρκεια μιας ληστείας θα τραυματίσει τη γυναίκα του ιδιοκτήτη. Η συνεργός της συλλαμβάνεται και προκειμένου να γλυτώσει την καταδίκη απευθύνεται στον φτασμένο δικηγόρο Αντρέ Γκομπιλό. Εκείνος θα την αθωώσει και θα την βάλει υπό την προστασία του. Εκείνη γίνεται ερωμένη του αλλά εξακολουθεί να είναι διχασμένη ανάμεσα στον ευκατάστατο γηραιό δικηγόρο και τον νεαρό εραστή της Ματσέτι, ένα φοιτητή ιατρικής. Ο Αντρέ μετακομίζει με την ερωμένη του σε νέο σπίτι εγκαταλείποντας την οικογενειακή εστία και λίγο αργότερα μαθαίνει ότι η Υβέτ εγκυμονεί το παιδί του. Το ανεξέλεγκτο πάθος και η αφέλεια της όμως θα την οδηγήσουν για μια τελευταία, μοιραία φορά στο φτωχικό δωμάτιο του νεαρού εραστή της...[2]
Αντιδράσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ταινία εξαιτίας των αρκετά τολμηρών σκηνών της και του αμοραλιστικού χαρακτήρα της κεντρικής ηρωίδας αλλά και όλων όσων την περιβάλουν συνάντησε την σκληρή κριτική της καθολικής εκκλησίας και δεν κατάφερε να έχει ευρεία διανομή στις Η.Π.Α. Ακόμα και σήμερα σε κάποιες από τις κόπιες που κυκλοφορούν σε DVD έχουν λογοκριθεί κάποια δευτερόλεπτα της περίφημης σκηνής που εικονίζεται στην αφίσα της ταινίας.[3]
Ριμέικ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το βιβλίο έγινε ξανά ταινία το 1998 σε σκηνοθεσία Πιέρ Ζολιβέ με πρωταγωνιστές του Ζεράρ Λανβάν, Βιρζινί Λεντουαγιέν και Καρόλ Μπουκέ. Προβλήθηκε με τον τίτλο En plein cœur.