Ζυλιέν Ντυβιβιέ
| Ζυλιέν Ντυβιβιέ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Julien Duvivier (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 8 Οκτωβρίου 1896[1][2][3] Λιλ[4] |
| Θάνατος | 29 Οκτωβρίου 1967[1][2][5] Παρίσι[6] |
| Αιτία θανάτου | έμφραγμα του μυοκαρδίου[5] |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια[5] |
| Τόπος ταφής | Cimetière Ancien de Rueil-Malmaison |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά Γαλλικά[7][8] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | σκηνοθέτης κινηματογράφου[9] σεναριογράφος σκηνοθέτης[10] |
| Αξιοσημείωτο έργο | Un carnet de bal |
 Σχετικά πολυμέσα | |
O Ζυλιέν Ντυβιβιέ (γαλλικά: Julien Duvivier), (1896-1967), ήταν Γάλλος σκηνοθέτης και σεναριογράφος με σημαντική συμβολή στον γαλλικό κινηματογράφο κατά την περίοδο 1930-1960. Μεταξύ των πιο σημαντικών ταινιών του είναι οι Πεπέ λε Μοκό, Πανικός και Voici le temps des assassins. [11]
Είναι ένας από τους κορυφαίους σκηνοθέτες του κινηματογραφικού κινήματος του Ποιητικού ρεαλισμού της δεκαετίας του 1930 στη Γαλλία.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
O Ζυλιέν Ντυβιβιέ γεννήθηκε στη Λιλ στις 8 Οκτωβρίου 1896. Η καριέρα του ξεκίνησε το 1916 στο θέατρο Οντεόν σε σύντομο πέρασμα ως ηθοποιός. Από το 1919, συνεργάστηκε με την κινηματογραφική εταιρεία Gaumont ως σεναριογράφος και βοηθός σκηνοθέτη. Στη δεκαετία του 1920 έκανε βωβές ταινίες όπως Το μυστήριο του Πύργου του Άιφελ (1928)[12], η θρησκευτικού περιεχομένου La Vie miraculeuse de Thérèse Martin (1929) βασισμένη στη ζωή της αγίας Τερέζας του Λισιέ και Νταβίντ Γκολντέρ, από το ομώνυμο μυθιστόρημα της Ιρέν Νεμιρόφσκι. Σκηνοθέτησε συνολικά 22 βωβές ταινίες.
Με την έλευση του ομιλούντος κινηματογράφου από την δεκαετία του 1930, ταινίες όπως το βιβλικό δράμα Γολγοθάς [13]το 1935, το Golem (1936), Ο πόθος της αμαρτίας (La Belle Équipe,1936),[14] L'Homme du jour (1937) με τον Μωρίς Σεβαλιέ, Πεπέ λε Μοκό (1937) με τον Ζαν Γκαμπέν, Un carnet de bal (1937) το Λυκόφως της δόξας (La Fin du jour, 1939)[15] θα τον κατατάξουν μεταξύ των σημαντικότερων Γάλλων σκηνοθετών.
Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου πολέμου, και έχοντας ήδη στο ενεργητικό του τη διεθνή επιτυχία της ταινίας του Πεπέ λε Μοκό το 1937, ο Ντυβιβιέ εγκαταστάθηκε στις ΗΠΑ, όπου συνεργάστηκε με αστέρες της εποχής σε ταινίες όπως Six destins (1942) με τον Σαρλ Μπουαγιέ και τη Ρίτα Χέιγουορθ, Obsession (1943) με τους Έντουαρντ Τζ. Ρόμπινσον και Μπάρμπαρα Στάνγουικ.
Με την επιστροφή του στη Γαλλία μετά τον πόλεμο, το 1946 σκηνοθέτησε την ταινία Πανικός, κινηματογραφική διασκευή του μυθιστορήματος του Ζωρζ Σιμενόν Οι αρραβώνες του κυρίου Ιρ με τον Μισέλ Σιμόν και τη Βιβιάν Ρομάνς. Το 1948 στη Μεγάλη Βρετανία γύρισε την Άννα Καρένινα με τη Βίβιαν Λη και τον Ραλφ Ρίτσαρντσον. Το 1951, σκηνοθέτησε τη σπονδυλωτή ταινία Κάτω από τον ουρανό του Παρισιού (Sous le ciel de Paris),[16] και την ίδια χρονιά το Ο Μικρός Κόσμος Του Δον Καμίλο (Le Petit Monde de don Camillo), με τον Φερναντέλ, από τη συλλογή διηγημάτων του Τζοβαννίνο Γκουαρέσκι, ταινία με μεγάλη επιτυχία στην οποία ο ίδιος έδωσε μια συνέχεια: Η επιστροφή του Ντον Καμίλο (Le Retour de don Camillo, 1953). Το 1956 ακολουθεί το Voici le temps des assassins (Νάτη η εποχή των δολοφόνων) με τον Ζαν Γκαμπέν.
Συνολικά σκηνοθέτησε 67 ταινίες [17]που ξεχωρίζουν για την τεχνική τους τελειότητα. Το 1967 σκηνοθέτησε την τελευταία ταινία του, Μέχρις εσχάτων (Diaboliquement vôtre), θρίλερ με τον Αλαίν Ντελόν και τη Ζέντα Μπέργκερ, την προβολή της οποίας δεν πρόλαβε να παρακολουθήσει καθώς πέθανε στις 29 Οκτωβρίου 1967 στο Παρίσι.
Υστεροφημία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το έργο του Ζυλιέν Ντυβιβιέ εκτιμήθηκε τόσο από συγχρόνους του όσο και μεταγενέστερους κινηματογραφιστές και κριτικούς. Ο Ζαν Ρενουάρ ανέφερε γι' αυτόν: «Αν ήμουν αρχιτέκτονας κι έπρεπε να χτίσω ένα μνημείο για τον κινηματογράφο, θα τοποθετούσα το άγαλμα του Ντυβιβιέ πάνω από την είσοδο. Αυτός ο μεγάλος αυστηρός τεχνικός, ήταν ένας ποιητής».[18]
Φιλμογραφία (επιλογή)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- 1919: Haceldama ou le Prix du sang
- 1920: La Réincarnation de Serge Renaudier
- 1922: Les Roquevillard
- 1922: L’Ouragan sur la montagne
- 1923: Le Reflet de Claude Mercœur
- 1924: La Machine à refaire la vie
- 1924: Credo ou la Tragédie de Lourdes
- 1924: L’Œuvre immortelle
- 1924: Cœurs farouches
- 1925: Poil de carotte
- 1925: L’Abbé Constantin
- 1926: L’Homme à l’hispano
- 1927: Le Mariage de Mademoiselle Beulemans
- 1927: L’Agonie de Jérusalem
- 1928: Le Mystère de la tour Eiffel (Το μυστήριο του Πύργου του Άιφελ)
- 1928: Le Tourbillon de Paris
- 1929: La Vie miraculeuse de Thérèse Martin
- 1929: Maman Colibri
- 1929: La Divine croisière
- 1930: David Golder
- 1930: Au Bonheur des Dames
- 1931: Les Cinq gentlemen maudits
- 1932: Allo Berlin? Ici Paris!
- 1932: La Vénus du collège
- 1932: Poil de carotte
- 1933: La Tête d’un homme
- 1933: Le Petit roi
- 1933: La Machine à refaire la vie
- 1934: Le Paquebot Tenacity
- 1934: Maria Chapdelaine
- 1935: Golgotha
- 1935: La Bandera
- 1936: Le Golem
- 1936: La Belle équipe (Ο πόθος της αμαρτίας)
- 1937: L’Homme du jour
- 1937: Pépé le Moko (Πεπέ λε Μοκό)
- 1937: Un carnet de bal (Σημειωματάριο χορού)
- 1938: The Great Waltz
- 1939: La Fin du jour (Το λυκόφως της δόξας)
- 1939: La Charrette fantôme
- 1941: Lydia
- 1942: Tales of Manhattan
- 1943: Flesh and Fantasy
- 1943: Untel père et fils
- 1944: L'Imposteur
- 1947: Anna Karenina
- 1947: Panique (Πανικός)
- 1949: Au royaume des cieux
- 1950: Black Jack
- 1951: Sous le ciel de Paris
- 1952: La Fête à Henriette
- 1952: Le Petit Monde de don Camillo
- 1953: Le Retour de don Camillo
- 1954: L'affaire Maurizius
- 1955: Marianne de ma jeunesse
- 1956: Voici le temps des assassins
- 1956: L’Homme à l’imperméable
- 1957: Pot-Bouille
- 1958: La Femme et le Pantin
- 1958: Marie-Octobre
- 1960: La Grande Vie
- 1960: Boulevard
- 1962: La Chambre ardente
- 1962: Le Diable et les Dix Commandements
- 1963: Chair de poule
- 1967: Diaboliquement vôtre (Μέχρις εσχάτων)
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 121587126. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb13185448q. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 3,0 3,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Julien-Henri-Nicolas-Duvivier. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 www
.lemonde .fr /culture /article /2016 /04 /02 /julien-duvivier-virtuose-du-mal-et-de-la-souffrance _4894430 _3246 .html. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2019. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb13185448q. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ CONOR.SI. 42217059.
- ↑ (Αγγλικά) HOLLIS. Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ. id
.lib .harvard .edu /alma /99156570869703941 /catalog. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2023. - ↑ www
.acmi .net .au /creators /23727. - ↑ . «imdb.com/name/Julien Duvivier».
- ↑ . «filmfestival.gr/el/movie-tdf/movie/Το μυστήριο του Πύργου του Άιφελ».
- ↑ . «mymovie-diary.blogspot.com/Γολγοθάς-1935-Ζυλιέν Ντυβιβιέ».
- ↑ . «mymovie/diary.blogspot.com/2017/06/la-belle-equipe-1936-Ελληνικός τίτλος: Ο πόθος της αμαρτίας».
- ↑ . «mymoviediary.blogspot.com/2017/06/la-fin-du-jour-1939-Ελληνικός τίτλος: Το λυκόφως της δόξης».
- ↑ . «frenchfilms.org/review/sous-le-ciel-de-paris-1951».
- ↑ . «allocine.fr/personne/Julien Duvivier/filmographie/».
- ↑ . «cinematheque.fr/cycle/julien-duvivier».
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Julien Duvivier στο Wikimedia Commons
|