Οι δύο αλήτες

Οι δύο αλήτες ; (Un singe en hiver)
	Κινηματογραφική αφίσα
Σκηνοθεσία	Ανρί Βερνέιγ
Σενάριο	Φρανσουά Μπουαγιέ, Ανρί Βερνέιγ και Μισέλ Ωντιάρ
Βασισμένο σε	A Monkey in Winter
Πρωταγωνιστές	Ζαν Γκαμπέν, Ζαν Πολ Μπελμοντό, Σουζάν Φλον, Νοέλ Ροκερβέρ, Πολ Φρανκέρ, Αντρέ Νταλιμπέρ, Anne-Marie Coffinet, Billy Kearns, Camille Guérini, Σαρλ Μπουιγιό, Εντουάρ Φρανκόμ, Γκαμπριέλ Γκομπέν, Gabrielle Dorziat, Geneviève Fontanel, Χανς Βέρνερ, Hélène Dieudonné, Χέλα Πέτρι, Ανρί Βερνέιγ, Λισιέν Ρεμπούρ, Μαρσέλ Αρνόλντ, Πωλ Μερσέ, René Hell και Σιλβιάν Μαργκολέ
Μουσική	Michel Magne
Φωτογραφία	Louis Page
Μοντάζ	Φρανσουάζ Μπονό
Διανομή	Metro-Goldwyn-Mayer
Πρώτη προβολή	11 Μαΐου 1962
Κυκλοφορία	11 Μαΐου 1962 (Γαλλία); 31 Ιανουαρίου 1963 (ΗΠΑ);
Διάρκεια	105 λεπτά
Προέλευση	Γαλλία
Γλώσσα	Γαλλικά
	δεδομένα (π • σ • ε )

Οι δύο αλήτες (Πρωτότυπος τίτλος: Un singe en hiver) είναι δραματική κωμική ταινία γαλλικής παραγωγής του 1962 σε σκηνοθεσία Ανρί Βερνέιγ, βασισμένη στο μυθιστόρημα 'Ένας πίθηκος τον χειμώνα του Αντουάν Μπλοντίν. ^[1] Η υπόθεση διαδραματίζεται σε μια παραθαλάσσια πόλη της Νορμανδίας και αφηγείται τη συνάντηση και τον χωρισμό δύο ανδρών που έρχονται σε αντίθεση με τη ζωή, ενός γέρου ξενοδόχου που ονειροπολεί το παρελθόν του στην προπολεμική Κίνα και ενός νεαρού στελέχους διαφήμισης που φαντασιώνεται ότι είναι η ενσάρκωση της Ισπανικής αρρενωπότητας. Πρωταγωνιστούν οι Ζαν Γκαμπέν και Ζαν Πολ Μπελμοντό.

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με την υπάκουη αλλά χωρίς φαντασία σύζυγό του Σουζάν, ο Αλμπέρτ Κουέντιν διαχειρίζεται ένα μικρό ξενοδοχείο σε μια μικρή πόλη στην ακτή της Νορμανδίας. Μετά από μια συναρπαστική καριέρα ως πεζοναύτης στο Γαλλικό Ναυτικό, κατά την οποία υπηρέτησε στην Κίνα, βαριέται και ξεκινά να πίνει. Τον Ιούνιο του 1944 είναι σε φαγοπότι με τον γείτονά του Εσνό, ο οποίος διευθύνει ένα μπαρ, όταν οι Σύμμαχοι εξαπολύουν μια τεράστια αεροπορική επιδρομή. Βρίσκοντας το δρόμο του πίσω στο κελάρι του, παρηγορεί την τρομοκρατημένη γυναίκα του εκεί και της υπόσχεται ότι αν το ξενοδοχείο τους μείνει άθικτο θα παρατήσει το ποτό. Μετά από δεκαπέντε χρόνια νηφαλιότητας, και πιο βαριεστημένος από ποτέ ο Αλμπέρτ συναντά μια ήσυχη χειμωνιάτικη νύχτα έναν νευρικό νεαρό που κάνει κράτηση στο ξενοδοχείο του. Αυτός είναι ο Γκαμπριέλ Φουκέ, ο οποίος πηγαίνει στο μπαρ του Εσνό και αφού τηλεφωνεί στη γυναίκα του που τον άφησε και πήγε στη Μαδρίτη, μεθάει τελείως. Ο Αλμπέρτ, που σηκώνεται να τον φέρει από το δρόμο και να τον βάλει στο κρεβάτι, ζεσταίνει τον μοναχικό άγνωστο. Ο καθένας έχει έναν ονειρικό κόσμο στον οποίο αποσύρεται από την πραγματικότητα: ο Αλμπέρτ ξαναζεί και εξωραΐζει τις εξωτικές του περιπέτειες στην Κίνα, ενώ ο Γκαμπριέλ βλέπει τον εαυτό του ως επιτομή του λατίνου εραστή, που χορεύει φλαμένκο και μάχεται με ταύρους.

Το πρωί, ο Γκαμπριέλ αγοράζει ένα πουλόβερ για ένα δεκάχρονο κορίτσι από έναν εκκεντρικό καταστηματάρχη που ονομάζεται Λαντρού και επισκέπτεται το μοναστήρι όπου η κόρη του Μαρί είναι οικότροφος. Πολύ ανήσυχος για να τη δει, η Μαρί τρέχει μακριά όταν την καλούν. Ο Αλμπέρτ και η Σουζάν με τους διαφορετικούς τρόπους τους προσπαθούν να είναι ευγενικοί μαζί του, αλλά ο Γκαμπριέλ θα συνεχίσει να πίνει και να προκαλεί αναστάτωση. Μια μοιραία νύχτα ο Αλμπέρτ υποκύπτει στον πειρασμό και μεθά μαζί με τον Γκαμπριέλ. Επισκέπτονται έναν οίκο ανοχής στον οποίο ο Άλμπερτ δεν έχει μπει εδώ και δεκαπέντε χρόνια, αν και μόνο για να πιει, να ξεκινήσει έναν καυγά στο μπαρ του Εσνό και να κοροϊδέψει τον καταστηματάρχη Λαντρού και να πυροδοτήσει τα πυροτεχνήματα του στην παραλία. Όταν μπαίνουν με το ζόρι στο μοναστήρι για να απαγάγουν τη Μαρί, έρχονται αντιμέτωποι με την μοναχή σε αναπηρικό καροτσάκι, η οποία τους απωθεί και λέει ότι η Μαρί θα απελευθερωθεί στις δέκα το πρωί. Τότε ο Γκαμπριέλ μαζεύει την κόρη του και πάνε και οι δύο στο τρένο. Στο Παρίσι ο παιδαγωγημένος Αλμπέρτ, έχει για άλλη μια φορά απαρνηθεί το αλκοόλ και πρόκειται να επισκεφτεί τον τάφο του πατέρα του στην ενδοχώρα. Ο Αλμπέρτ λέει στη Μαρί πώς στην Κίνα χαμένοι πίθηκοι σέρνονται στις πόλεις κατά τη διάρκεια του χειμώνα και, όταν είναι αρκετοί από αυτούς, οι άνθρωποι οργανώνουν ένα τρένο για να τους μεταφέρουν όλους πίσω στα δάση τους. Ο Αλμπέρτ κατευθύνεται προς το Λιζιέ για να αντιμετωπίσει τον μακρύ χειμώνα του.

Διανομή ρόλων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ζαν Γκαμπέν —Αλμπέρτ Κουέντιν
Ζαν Πολ Μπελμοντό —Γκαμπριέλ Φουκέ
Σουζάν Φλον —Σουζάν Κουέντιν, σύζυγος του Αλμπέρτ
Συλβαίν Μαργκολί —Μαρί Φουκέ, κόρη του Γκαμπριέλ
Πολ Φρανκέρ —Εσνό, φύλακας του καφέ
Νοέλ Ροκερβέρ —Λαντρού, καταστηματάρχης
Ζενεβιέβ Φοντανέλ —Μαρί-Ζο, σερβιτόρα των Φουκέ
Γκαμπριέλ Ντορζιάτ —Βικτώρια, διευθύντρια του σχολείου
Χέλα Πέτρι —Τζορτζίνα, ιδιοκτήτρια του μπαρ-μπορντέλου

Υποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κριτικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπόσλει Κράουδερ των New York Times έγραψε ότι, ενώ τίποτα σπουδαίο ή βαθύ δεν προσφέρεται σε αυτήν την ιδιοτροπία, αυτή η κυκλοθυμικά αντρική ιστορία έχει μια ισχυρή ένταση που κόβει το έντονο χιούμορ της και της δίνει κάτι περισσότερο από μια απλή κωμική ποιότητα. ^[2] Ο Κράουδερ επικρότησε τις ερμηνείες όλων των βασικών ηθοποιών. ^[2]

Επέτειος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Οι δύο αλήτες γυρίστηκε στο Βιλερβίλ. ^[3] Το Βίλερβιλ γιόρτασε την 50ή επέτειο της ταινίας με πολλές εκδηλώσεις από τις 30 Ιουνίου έως τις 20 Οκτωβρίου 2012. ^[4]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ «A Monkey in Winter». Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2012.
↑ ^2,0 ^2,1 Bosley Crowther (February 1, 1963). «Wistful Humor:Monkey in Winter' Has True Gallic Taste». The New York Times. https://movies.nytimes.com/movie/review?res=9405E1D9173CEF3BBC4953DFB4668388679EDE.
↑ «Bienvenue sur le site de Villerville». Villerville site. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2012. C'est aussi dans ce village que Henri Verneuil a posé ses cameras pour la réalisation du Film Un Singe en Hiver, il y a 50 ans. In French.
↑ «Villerville fête les 50 ans du film d'Henri Verneuil "Un singe en hiver"». francetv.fr. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2012. In French.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

[1] «A Monkey in Winter». Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2012.

[NYT-2] 2,0 ^2,1 Bosley Crowther (February 1, 1963). «Wistful Humor:Monkey in Winter' Has True Gallic Taste». The New York Times. https://movies.nytimes.com/movie/review?res=9405E1D9173CEF3BBC4953DFB4668388679EDE.

[3] «Bienvenue sur le site de Villerville». Villerville site. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2012. C'est aussi dans ce village que Henri Verneuil a posé ses cameras pour la réalisation du Film Un Singe en Hiver, il y a 50 ans. In French.

[4] «Villerville fête les 50 ans du film d'Henri Verneuil "Un singe en hiver"». francetv.fr. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2012. In French.

[1]

[2]

[3]

[4]