Γουλιέλμος B΄ των Αθηνών
Γουλιέλμος της Αραγωνίας | |
---|---|
Δούκας των Αθηνών | |
Περίοδος | 1317 - 1338 |
Προκάτοχος | Μανφρέδος των Αθηνών |
Διάδοχος | Ιωάννης του Ραντάτσο |
Δούκας Νέων Πατρών | |
Περίοδος | 1319 - 1338 |
Προκάτοχος | Νέος τίτλος |
Διάδοχος | Ιωάννης του Ραντάτσο |
Γέννηση | 1312 Κατάνια, Ιταλία |
Θάνατος | 22 Αυγούστου 1338 (26 ετών) Βαλένθια, Ισπανία |
Πατέρας | Φρειδερίκος Β΄ της Σικελίας |
Μητέρα | Ελεονώρα του Ανζού |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα ( ) |
Ο Γουλιέλμος B΄ των Αθηνών (Guillermo II de Atenas, 1312 – 22 Αυγούστου 1338) Ιταλό-ισπανικής καταγωγής ήταν Βασιλιάς της Σικελίας (1337 - 1338), Δούκας των Αθηνών (1317 - 1338) και Δούκας των Νέων Πατρών (1319 - 1338). Ο Γουλιέλμος B΄ των Αθηνών ήταν ο τρίτος γιος του Φρειδερίκου Β΄ της Σικελίας και της Ελεονώρας του Ανζού, τρίτης κόρης του Βασιλιά της Νεαπόλεως Καρόλου του Χωλού και της Μαρίας της Ουγγαρίας. Ο παππούς του ήταν ο Πέτρος Γ΄ της Αραγωνίας Βασιλιάς της Αραγωνίας (1276 - 1285), Βασιλιάς της Βαλένθιας (1276 - 1285), Κόμης της Βαρκελώνης (1276 - 1285) και Βασιλιάς της Σικελίας (1282 - 1285).
Δούκας των Αθηνών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κληρονόμησε το Δουκάτο των Αθηνών από τον μεγαλύτερο αδελφό του Μανφρέδο της Αραγωνίας (9 Νοεμβρίου 1317). Την περίοδο που ήταν ανήλικος τα Ελληνικά εδάφη του κυβερνούσε ο μεγαλύτερος νόθος ετεροθαλής αδελφός του Αλφόνσο Φαδρίκ που κατέκτησε το Δουκάτο των Νέων Πατρών (1319) με έδρα την Υπάτη και το ενσωμάτωσε στις Καταλανικές κτήσεις. Από έγγραφο επιβεβαιώνεται ότι το 1331 οι δύο αδελφοί είχαν μεσολαβήσει για τη διευθέτηση της ειρήνης στην Εύβοια. Όταν ο Αλφόνσο Φαδρίκ επέστρεψε από την Ελλάδα (1330) ο Γουλιέλμος Β΄ του παραχώρησε τα νησιά Μάλτα και Γκόζο, αντικαταστάτης του στην Αθήνα ορίστηκε ο Νικολά Λάντσια. Την επόμενη χρονιά (1331) ο Γκωτιέ ΣΤ΄ του Μπριέν, γιος του δούκα των Αθηνών Γκωτιέ Ε΄ που είχε σκοτωθεί στη Μάχη του Αλμυρού (1311), έκανε εκστρατεία στην Ελλάδα για να ανακαταλάβει την Αθήνα και τη Θήβα από τους Καταλανούς. Ο Γκωτιέ ΣΤ΄ κατέλαβε τη Βόνιτσα και τη Λευκάδα, αλλά όταν έφτασε στην Αττική αποκρούστηκε επιτυχώς και επέστρεψε ταπεινωμένος στη Δύση.
Σύγκρουση με τον πάπα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σε τρία χρόνια όταν ανέβηκε στον παπικό θρόνο ο Πάπας Βενέδικτος ΙΒ΄ (1334) διέταξε τον Λατίνο αρχιεπίσκοπο Πατρών να αφορίσει τον Γουλιέλμο Β΄, τον βικάριο του Δουκάτου των Αθηνών Νικόλαο Λάντσια, τον Αλφόνσο Φαδρίκ και τους δυο μεγαλύτερους γιους του Πέδρο Φαδρίκ και Ιάκωβο Φαδρίκ.[1] Ο αρχιεπίσκοπος Θηβών Ισνάρδος που γνώριζε τις τοπικές ανάγκες και τους κινδύνους από τους Τούρκους καλύτερα από τον πάπα ακύρωσε με προσωπική του ευθύνη τον αφορισμό. Ο πάπας αποδοκίμασε την αυθαίρετη πράξη του Ισνάρδου και διέταξε επανάληψη του αφορισμού αλλά τελικά αφού πληροφορήθηκε καλύτερα τον Τουρκικό κίνδυνο αποφάσισε να συμφιλιωθεί με τους Καταλανούς αγνοώντας τις διαμαρτυρίες του Γκωτιέ ΣΤ΄. Ο Λατίνος πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης έφτασε στην Αθήνα και ξεκίνησε διαπραγματεύσεις για να συμφιλιώσει τις δυο πλευρές.[2]
Το τέλος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Φρειδερίκος Β΄ παραχώρησε στον Γουλιέλμο Β΄ στη διαθήκη του (1337) το πριγκιπάτο του Τάραντα, την κομητεία του Καλαταφίμι, την τιμή του Μόντε Σαιντ Άντζελο και πολλά άλλα κάστρα με σπουδαιότερο την Άβολα μετά τον θάνατο της μητέρας του. Ο Γουλιέλμος Β΄ πέθανε ωστόσο πρόωρα την επόμενη χρονιά στη Βαλένθια (22 Αυγούστου 1338), η μητέρα του πέθανε το 1341. Ο Γουλιέλμος κληροδότησε τη βιβλιοθήκη του στο Τάγμα των Δομινικανών του Παλέρμο και τάφηκε στον Καθεδρικό ναό της πόλης.[3] Τον διαδέχθηκε στο Δουκάτο των Αθηνών ο μικρότερος αδελφός του Ιωάννης του Ραντάτσο. Ο Γουλιέλμος Β΄ παντρεύτηκε τη Μαρία Αλβάρεζ ντε Τζέρικα (1335) μια απόγονο του Ρουτζέρο ντι Λαούρια, ο γάμος έγινε χωρίς παπική απαλλαγή αφού ο Πάπας Ιωάννης ΚΒ΄ και ο πάπας Βενέδικτος ΙΒ΄ ήθελαν να ελέγξουν τη δύναμη του πατέρα του.[4]
Πρόγονοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ιστορία της Φραγκοκρατίας εν Ελλάδι (1204-1566) / Ουίλιαμ Μίλερ, μετάφρ. Σπυρ. Π. Λάμπρου, μετά προσθηκών και βελτιώσεων, Εν Αθήναις Ελληνική Εκδοτική Εταιρεία, 1909-1910
- βασιλείς της Σικελίας
- Γενεαλογία του οίκου της Αραγώνας
- Γενεαλογία του οίκου του Μανφρέδου της Αραγωνίας
- Latin Lordships In Greece
- Fiske, H. Acta Aragonensia. Berlin-Leipzig, 1908.
- Ghisalberti, Alberto M. Dizionario Biografico degli Italiani: III Ammirato – Arcoleo. Rome, 1961.