Ελεονώρα του Ανζού
Ελεονώρα του Ανζού | |
---|---|
![]() | |
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1289[1][2] Νάπολη |
Θάνατος | 9 Αυγούστου 1341 ή 10 Αυγούστου 1341 Nicolosi |
Τόπος ταφής | Σικελία |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Φρειδερίκος Β΄ της Σικελίας (από 1302)[3][4] Philippe de Toucy, Titular Prince of Antioch |
Τέκνα | Κωνσταντία της Σικελίας, βασίλισσα της Κύπρου Πέτρος Β΄ της Σικελίας[3] Μανφρέδος της Αραγωνίας Ελισάβετ της Σικελίας, δούκισσα της Βαυαρίας Γουλιέλμος Β΄ της Αραγωνίας Ιωάννης του Ραντάτσο Μαργαρίτα της Σικελίας[3] |
Γονείς | Κάρολος Β΄ της Νάπολης[3] και Μαρία της Ουγγαρίας[3] |
Αδέλφια | Άγιος Λουδοβίκος της Τουλούζης Πιέτρο Τεμπέστα Ροβέρτος της Νάπολης Κάρολος Μαρτέλος της Ουγγαρίας[3] Ραϋμόνδος Βερεγκάριος της Άντρια Ιωάννης της Γραβίνας Φίλιππος Α΄ του Τάραντα Λευκή του Ανζού[3] Μαργαρίτα του Ανζού[3] Μαρία του Ανζού |
Οικογένεια | Οίκος των Καπετιδών-Ανζού |
![]() | |
Η Ελεονώρα του Ανζού (Ιταλικά : Eleonora d'Angiò, Αύγουστος 1289 – 9 Αυγούστου 1341), Βασίλισσα της Σικελίας χάρη στον γάμο της με τον Φρειδερίκο Β΄ της Σικελίας ήταν τρίτη κόρη του Βασιλιά της Νεαπόλεως Καρόλου του Χωλού και της Μαρίας της Ουγγαρίας. Η Ελεονώρα του Ανζού παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο (1299) τον Φιλίπ ντε Τουσί γιο του Ναρζότ ντε Τουσί και της Λουκίας της Τρίπολης. Ο γάμος τους διαλύθηκε με εντολή του πάπα Βονιφάτιου Η΄ επειδή ήταν συγγενείς και δεν είχαν αποκτήσει παπική απαλλαγή.[5]
Δεύτερος γάμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Ελεονώρα του Ανζού παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο τον Φρειδερίκο Β΄ της Σικελίας (17 Μαίου 1302). Ο πατέρας της και ο δεύτερος σύζυγος της είχαν βρεθεί σε πόλεμο για τον έλεγχο στην Μεσόγειο ιδιαίτερα την Σικελία και την νότια Ιταλία. Ο γάμος τους ήταν η τελευταία προσπάθεια για να κλείσει μεταξύ τους ειρήνη, κατέληξε στην "Ειρήνη της Καλταμπελόττας" (19 Αυγούστου 1302). Η ειρήνη χώρισε στα δυο το παλιό βασίλειο της Σικελίας στο νησιώτικο και στο χερσαίο τμήμα. Το νησιώτικο πήγε στον Φρειδερίκο Β΄ και το χερσαίο που ονομαζόταν Βασίλειο της Νεαπόλεως το διατήρησε ο Κάρολος ο Χωλός που ήταν ήδη βασιλιάς, η ειρήνη της Καλταμπελόττας δημιούργησε το καθεστώς που θα επικρατήσει στην περιοχή τους επόμενους αιώνες.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Ελεονώρα του Ανζού και ο δεύτερος σύζυγός της Φρειδερίκος Β΄ του Οίκου της Βαρκελώνης βασιλιάς της Σικελίας απέκτησαν:
- Πέτρος Β΄ 1304-1342, διαδέχθηκε τον πατέρα του.
- Μανφρέδος 1306-1317 Δούκας των Αθηνών και Δούκας Νέων Πατρών.
- Κωνσταντία, παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο τον Ερρίκο Β΄ των Πουατιέ-Λουζινιάν βασιλιά της Κύπρου, σε δεύτερο γάμο τον Λέοντα Δ΄ των Χετουμιδών βασιλιά της Αρμενίας και σε τρίτο γάμο τον Ιωάννη των Πουατιέ-Λουζινιάν αντιβασιλιά της Κύπρου.
- Ελισάβετ 1310-1349, παντρεύτηκε τον Στέφανο Β΄ της Βαυαρίας.
- Γουλιέλμος Β΄ 1312-1338, πρίγκιπας του Τάραντα, διαδέχθηκε τον Μανφρέδο ως δούκας των Αθηνών και των Νέων Πατρών.
- Ιωάννης 1317-1348, δούκας του Ραντάτσο, διαδέχθηκε τον Γουλιέλμο ως δούκας των Αθηνών και των Νέων Πατρών.
- Αικατερίνη 1320-1342, ηγουμένη στη Σάντα Κιάρα της Μεσσίνας.
- Μαργαρίτα 1331-1360, παντρεύτηκε τον Ροδόλφο Β΄ του Παλατινάτου.
Η Ελεονώρα έμεινε χήρα το 1337 και πέθανε τέσσερα χρόνια αργότερα στο μοναστήρι του Σαν Νικολό ντι Αρένα στην Κατάνια (9 Αυγούστου 1341). Τάφηκε στο Φραγκισκανό μοναστήρι της Κατάνιας.[6]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00013518. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 «Diccionario biográfico español» (Ισπανικά) Real Academia de la Historia. 2011. 15740/leonor-de-anjou. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 3,8 3,9 «Kindred Britain»
- ↑ p11336.htm#i113358. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ http://fmg.ac/Projects/MedLands/BURGUNDIAN%20NOBILITY.htm#PhilippeToucydied1300
- ↑ http://fmg.ac/Projects/MedLands/SICILY.htm#Eleonoredied1341
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Eleanor of Anjou της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες). |