Κωνσταντία Χοενστάουφεν της Σικελίας
| Κωνσταντία Χοενστάουφεν της Σικελίας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Costanza di Sicilia (Ιταλικά) και Constanza de Sicilia (Ισπανικά) |
| Γέννηση | 1247[1] Κατάνια |
| Θάνατος | 9 Απριλίου 1302 Βαρκελώνη |
| Τόπος ταφής | Convent de Sant Francesc de Barcelona[1] και Καθεδρικός Ναός της Βαρκελώνης[1] |
| Θρησκεία | Καθολική Εκκλησία |
| Eορτασμός αγίου | 8 Απριλίου |
| Θρησκευτικό τάγμα | Τάγμα των Καρμηλιτών |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μοναχή |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Πέτρος Γ΄ της Αραγωνίας (1262–1285)[1][2][3] |
| Τέκνα | Αλφόνσος Β´ της Αραγωνίας[2] Ιάκωβος Β΄ της Αραγωνίας[2] Ελισάβετ της Πορτογαλίας Φρειδερίκος Β΄ της Σικελίας[2] Γιολάντα της Αραγωνίας, δούκισσα της Καλαβρίας Πέτρος της Αραγωνίας[2][4] |
| Γονείς | Μανφρέδος της Σικελίας[2] και Βεατρίκη της Σαβοΐας, μαρκησία του Σαλούτσο[2] |
| Αδέλφια | Θωμάς Α΄ του Σαλούτσο Βεατρίκη της Σικελίας |
| Οικογένεια | Οίκος των Χοενστάουφεν |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Κωνσταντία Β΄ (Costanza II di Sicilia, 1249 - 9 Απριλίου 1302) από τον Οίκο των Χοενστάουφεν, ήταν βασίλισσα της Σικελίας (1282-1285) μαζί με τον σύζυγό της Πέτρο Γ΄ της Αραγωνίας.[5]
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν κόρη του Μανφρέδου βασιλιά της Σικελίας (Κάτω Ιταλίας, δηλ. περιλάμβανε και τη Νάπολη) και της πρώτης συζύγου του Βεατρίκης, κόρης του Αμεδαίου Δ΄ κόμη της Σαβοΐας.[6] Ο Μανφρέδος ήταν εγγονός της Κωνσταντίας Α΄ των Ωτβίλ της Σικελίας. Η Κωνσταντία μεγάλωσε στην Βίλα ντ΄Αμίτς η οποία ήταν η αγαπημένη της κατοικία την εποχή που έγινε βασίλισσα.
Το 1262 παντρεύτηκε τον Πέτρο Γ' του Οίκου Βαρκελώνης, μεγαλύτερο γιο του Ιακώβου Α' της Αραγωνίας. Η διαμάχη του πατέρα της Μανφρέδου και των Γιβελλίνων οπαδών του εναντίον των παπών κατέληξε, με το να δώσουν οι πάπες το στέμμα στον Κάρολο Α΄ των Καπετιδών κόμη του Ανζού, αδελφό του Λουδοβίκου Θ' της Γαλλίας. Ο Κάρολος Α΄ αποβιβάσθηκε με στρατό και βάδισε εναντίον του Μανφρέδου, που τον συνάντησε το 1266 στο Μπενεβέντο. Στη μάχη σκοτώθηκε ο Μανφρέδος και ο Κάρολος Α' έγινε ο αδιαμφισβήτητος «βασιλιάς της Σικελίας», βασιλείου που περιελάβανε τη νήσο Σικελία και τη Νάπολη.
Το 1276 απεβίωσε ο Ιάκωβος Α' και τον διαδέχθηκε ο Πέτρος Γ', που το 1282 υποκίνησε τη σφαγή στη νήσο Σικελία των στρατιωτών του Καρόλου Α΄ (Σικελικοί Εσπερινοί) και έγινε ο πραγματικός (de facto) βασιλιάς της νήσου Σικελίας. Το 1285 απεβίωσαν οι: Κάρολος Α', τον οποίο διαδέχθηκε ο γιος του Κάρολος Β', και Πέτρος Γ', τον οποίο διαδέχθηκαν οι γιοί του Αλφόνσος Γ' (στην Αραγωνία) και Ιάκωβος Β' (στη Σικελία). Ο τελευταίος αργότερα όταν ανέλαβε τον θρόνο στην Αραγωνία συμφώνησε να παραχωρήσει τη νήσο στον Κάρολο Β' το 1296. Όμως οι κάτοικοι παρέδωσαν τη Σικελία στο νεότερο αδελφό του Ιακώβου, Φρειδερίκο Β'. Μετά από 20 ετών διαμάχες, τον Αύγουστο του 1302 συμφωνήθηκε η διαίρεση του βασιλείου της Σικελίας: ο Φρειδερίκος Β' κράτησε τη νήσο με τον τίτλο βασιλιάς της Τρινακρίας (αρχαίο όνομα της νήσου) και ο Κάρολος Β' τις χερσαίες κτήσεις με πρωτεύουσα τη Νάπολη, διατηρώντας τον τίτλο «βασιλιάς της Σικελίας».
Η Κωνσταντία, που είχε γίνει μοναχή, απεβίωσε τον Απρίλιο του 1302.[7]
Εμφάνιση στην Θεία Κωμωδία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σύμφωνα με τις περισσότερες ιστορικές αναφορές η Κωνσταντία εμφανίζεται στο έργο του Δάντη Θεία Κωμωδία σαν σκιά στο Θεία Κωμωδία, άκουγε τις εκκλήσεις του πατέρα της που πέθανε αφορισμένος. Ο Μανφρέδος παρακαλάει τον ποιητή να γράψει στο έργο του μια άλλη ιστορία για την "σπουδαία κόρη του, μητέρα της Αραγωνίας και της Σικελίας".[8] Ο Μανφρέδος συνεχίζει να αφηγείται στον Δάντη ότι σώθηκε την τελευταία στιγμή από την Κόλαση επειδή λίγο πριν πεθάνει εξομολογήθηκε για τις αμαρτίες του, για αυτό έπρεπε να πει σε όλους τους συγγενείς του ιδιαίτερα στην κόρη του "να προσεύχονται συνέχεια για την ψυχή του".[9]
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Κωνσταντία παντρεύτηκε το 1262 τον Πέτρο Γ΄ της Αραγωνίας (1276-85) και της Σικελίας (1282-85) και είχε τέκνα:
- Αλφόνσος Γ΄ 1265 - 1291, βασιλιάς της Αραγωνίας (1285-91).
- Ιάκωβος Β΄ 1267 - 1327, βασιλιάς της Αραγωνίας (1291-1327) και της Σικελίας (1285-96).
- Ελισάβετ 1271 - 1336, παντρεύτηκε τον Ντενίς των Καπετιδών-Βουργουνδίας βασιλιά της Πορτογαλίας.
- Φρειδερίκος Γ΄ 1272 - 1337 βασιλιάς της Σικελίας (1296-1337).
- Γιολάντα 1273 - 1302, παντρεύτηκε τον Ροβέρτο των Καπετιδών-Ανζού βασιλιά της Νάπολης.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Jaume Sobrequés i Callicó, Mercè Morales i Montoya: Comtes, reis, comtesses i reines de Catalunya. Editorial Base. Απριλίου 2011. 978-84-15267-24-9. ISBN-13 978-84-15267-24-9.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 2,8 «Kindred Britain»
- ↑ p11335.htm#i113342. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Runciman 1958, σ. 202
- ↑ George 1875, σ. Πιν.13
- ↑ https://www.findagrave.com/memorial/8062250/constance-aragon
- ↑ Hollander, Jean and Robert (2003). Translation of Purgatorio. New York: Anchor Books. σ. 111
- ↑ Hollander, Jean and Robert (2003). Translation of Purgatorio. New York: Anchor Books. σ. 111
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Hollander, Jean and Robert (2003). Translation of Purgatorio. New York: Anchor Books.
- George, Hereford Brooke (1875). Genealogical Tables Illustrative of Modern History. Oxford at the Clarendon Press.
- Marek, Miroslav. "A listing of descendants of the Hohenstaufen Dynasty". Genealogy.EU
- Runciman, Steven (1958). The Sicilian Vespers: A History of the Mediterranean World in the Later Thirteenth Century. Cambridge University Press.
|