Ιάκωβος Φαδρίκ
| Ιάκωβος Φαδρίκ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | 1366 ή 1365 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Λουδοβίκος Φαντρίκ |
| Γονείς | Αλφόνσο Φαδρίκ και Μαρούλα της Βερόνα |
| Αδέλφια | Βονιφάτιος Φαδρίκ Πέδρο Φαδρίκ |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | βικάριος (1356–1359) |
Ο Ιάκωβος Φαδρίκ ή Ιάκωβος Φρειδερίκος της Αραγώνας ή Ιάκωβος Φαδρίγ (ισπανικά: Jaime Frederic de Aragón, (απεβ. 1365)[1][2]), ήταν Ισπανο-Ιταλικής καταγωγής, που γεννήθηκε στη Σικελία. Έγινε κόμης των Σαλώνων από το 1355 έως το 1365, κόμης της Μάλτας (1355-1365) και του Γκόζο. Ήταν δεύτερος γιος του Αλφόνσο Φαδρίκ και της Μαρούλας της Βερόνας.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Είχε αφοριστεί το 1335 με εντολή του πάπα Βενέδικτου ΙΒ΄ από τον αρχιεπίσκοπο της Πάτρας Γουλιέλμο Φραγκιπάνη μαζί με τον πατέρα του και τον μεγαλύτερο αδελφό του Πέδρο Φαδρίκ, επειδή σαν μέλη της Καταλανικής Εταιρείας έκαναν επιδρομές στην περιοχή του. Τον αφορισμό ακύρωσε αργότερα ο λατίνος επίσκοπος Θήβας Ισγνάρδος[3].
Λίγο μετά το 1357 εκλέχτηκε βικάριος (γενικός επίτροπος) στο Δουκάτο των Αθηνών του Φρειδερίκου Γ΄ βασιλιά της Σικελίας και δούκα των Αθηνών, σε αντικατάσταση του βικάριου Ραϋμόνδος Μπερναρντί. Υποψήφιοι επίσης ήταν ο μικρότερος αδελφός του Ιωάννης Φαδρίκ και ο θείος του Ορλάνδος της Αραγονίας.[4][5] Επιλέχθηκε βικάριος για την επιτυχημένη αντιμετώπιση της στάσης του πρωτοστράτορα Ερμενγκόλ ντε Νοβέλες (Ermengol de Novelles) και η οικογένεια ντε Νοβέλες έχασε το κληρονομικό δικαίωμα του πρωτοστράτορα.
Επίσης του δόθηκαν τα φέουδα της οικογένειας Φαδρίκ στα Σάλωνα, το Λιδωρίκι, τη Βιτρινίτσα και τη Λαμία, όπου μετά το τέλος του αδελφού του Πέδρου Φαδρίκ το 1350, δεν του είχαν αποδοθεί, σαν νόμιμος κληρονόμος του που ήταν.[6][7] Όμως πιθανότατα επειδή είχε εχθρούς στο παλάτι, όπως και ο πατέρας του, το 1359 αντικαταστάθηκε στη θέση του βικάριου από τον Γκονσάλβο Χιμένεθ ντε Αρενός. Ο τελευταίος αντικαταστάθηκε το ίδιο έτος από τον Ματθαίο Μονκάδα.[8][9]
Ο Μονκάδα όμως δεν ήλθε ποτέ στην Ελλάδα και ασκούσε τη διοίκηση με διάφορους εκπροσώπους του. Από το 1361[10][11] ή 1362[12] τον εκπροσωπούσε ο Ρογήρος Α΄ ντε Λούρια, ο οποίος όμως -επειδή το 1363 δημιούργησε κάποια προβλήματα στο δουκάτο- απομακρύνθηκε. Επειδή συνέχιζε να απουσιάζει ο Μονκάδα, τη διοίκηση την ασκούσαν διάφοροι Καταλανοί ευγενείς με κυριότερο τον Ιάκωβο Φαδρίκ, λόγω του ότι είχε υπάρξει στο παρελθόν βικάριος. Επειδή όμως αυτός πέθανε το 1365, επανήλθε πάλι ο Ρογήρος Α΄ ντε Λούρια, ο οποίος το 1366 ανέλαβε και επίσημα βικάριος αντικαθιστώντας τον Μονκάδα, που τελικά δεν ήλθε ποτέ στην Ελλάδα.[1][2]
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γιος και διάδοχός του ήταν ο;
- Λουδοβίκος Φαδρίκ απεβ. 1382, κόμης των Σαλώνων.
Πρόγονοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Πρόγονοι του Ιακώβου Φαδρίκ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Μίλλερ-Λάμπρου (1909-1910), βλ. πηγές σελ. 422-423
- ↑ 2,0 2,1 Miller, W. (1908), βλ. πηγές, σελ. 296
- ↑ Μίλλερ-Λάμπρου σελ. 396
- ↑ Μίλλερ-Λάμπρου σελ. 398-399
- ↑ Miller, W. (1908), βλ. πηγές, σελ. 278-279
- ↑ Μίλλερ-Λάμπρου σελ. 399
- ↑ Miller, W. (1908), βλ. πηγές, σελ. 279
- ↑ Μίλλερ-Λάμπρου σελ. 400
- ↑ Miller, W. (1908), βλ. πηγές, σελ. 279-280
- ↑ Μίλλερ, μετάφρ. Λάμπρου, 1909-10, Tόμος A', βλ. πηγές σελ. 405
- ↑ Miller, W. (1908), βλ. πηγές, σελ. 284
- ↑ Setton, Kenneth M. (1975), βλ. πηγές σελ. 199
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ιστορία της Φραγκοκρατίας εν Ελλάδι (1204-1566) / Ουΐλλιαμ Μίλλερ, μετάφρ. Σπυρ. Π. Λάμπρου, μετά προσθηκών και βελτιώσεων, Εν Αθήναις Ελληνική Εκδοτική Εταιρεία, 1909-1910
- (Αγγλικά) Miller, W. (1908) "The Latins in the Levant. A History of Frankish Greece (1204-1566)" (Cambridge and New York). Αρχειοθετήθηκε 10/11/2017. Ανακτήθηκε 17/06/2017.
- (Αγγλικά) Setton, Kenneth M. (1975) "Volume III: The fourteenth and fifteenth centuries", Edited by Harry W. Hazzard, Ανακτήθηκε 21/06/2018.
_(selon_Gelre).svg)