Κράτη μέλη του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τα κράτη-μέλη του ΟΙΣ είναι με πράσινο χρώμα, τα μέλη-παρατηρητές σε κόκκινο, τα ανασταλμένα μέλη είναι σε πορτοκαλί.

Ο Οργανισμός Ισλαμικής Συνεργασίας, που ιδρύθηκε το 1969 έχει 57 μέλη, 56 από τα οποία είναι επίσης κράτη μέλη των Ηνωμένων Εθνών. Κάποιες χώρες μέλη, ειδικά στη Δυτική Αφρική, έχουν μεγάλους Μουσουλμανικούς πληθυσμούς αλλά δεν είναι απαραίτητα χώρες με Μουσουλμανική πλειοψηφία. Λίγες χώρες με σημαντικό Μουσουλμανικό πληθυσμό, όπως η Ρωσία και η Ταϊλάνδη, είναι μέλη παρατηρητές, ενώ άλλες χώρες, όπως η Ινδία και ηΑιθιοπία, δεν είναι μέλη.

Ο συλλογικός πληθυσμός των κρατών μελών του ΟΙΣ είναι πάνω από 1.6 δισεκατομμύρια άτομα το 2011. 

Τα κράτη μέλη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήπειρος
Αφρική Ασία Ευρώπη Νότια Αμερική Διηπειρωτική
Κράτος μέλος Έγινε μέλος
 Πληθυσμός
 Έκταση (km²)
 Γλώσσες, περαιτέρω πληροφορίες
Αφγανιστάν – Ισλαμική Δημοκρατία του Αφγανιστάν, Πρωτεύουσα: Καμπούλ 1969 25.500.100 [1] 652.230 Ντάρι, Πάστο. Η συμμετοχή του Αφγανιστάν ανεστάλη από το 1980 έως τον Μάρτιο του 1989.
Αλγερία – Λαϊκή Δημοκρατία της Αλγερίας, Πρωτεύουσα: Αλγέρι 1969 38.700.000 2.381.741 Αραβικά

Ταμαζίγκτ

Τσαντ – Δημοκρατία του Τσαντ, Πρωτεύουσα: Ντζάμενα 1969 13.211.000 1.284.000 Αραβικά

Γαλλικά

Αίγυπτος – Αραβική Δημοκρατία της Αιγύπτου, Πρωτεύουσα: Κάιρο 1969 86.748.100 1.002.450 Αραβικά
Περαιτέρω πληροφορίες
Η συμμετοχή ανεστάλη από τον Μάιο του 1979 μέχρι τον Μάρτιο του 1984, μετά από την υπογραφή συνθήκης ειρήνης με το Ισραήλ.[2]
Γουινέα – Δημοκρατία της Γουινέας [note 1] Πρωτεύουσα: Κόνακρι 1969 10.824.200 245.857 Γαλλικά
Ινδονησία – Δημοκρατία της Ινδονησίας, Πρωτεύουσα: Τζακάρτα 1969 252.164.800 1.904.569 Ινδονησιακά
Περαιτέρω πληροφορίες
Η Ινδονησία έχει πέντε επαρχίες με ειδικό καθεστώς αυτονομίας: Ατσέχ, Τζακάρτα, Γιογκιακάρτα, Παπούα και Δυτική Παπούα.
Ιράν – Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν, Πρωτεύουσα: Τεχεράνη 1969 77.557.000 1.648.195 Περσικά
Ιορδανία – Χασεμιτικό Βασίλειο της Ιορδανίας, Πρωτεύουσα: Αμμάν 1969 6.602.960 89.342 Αραβικά
Κουβέιτ – Κράτος του Κουβέιτ, Πρωτεύουσα: Πόλη του Κουβέιτ 1969 3.065.850 17.818 Αραβικά
Λίβανος – Λιβανική Δημοκρατία, Πρωτεύουσα: Βηρυτός 1969 4.966.000 10.452 Αραβικά
Λιβύη – Κράτος της Λιβύης, Πρωτεύουσα: Τρίπολη 1969 6.253.000 1.759.540 Αραβικά
Μαλαισία, Πρωτεύουσα: Κουάλα Λουμπούρ 1969 30.180.000 330.803 Μαλαισιανά
Περαιτέρω πληροφορίες
Η Μαλαισία είναι μια ομοσπονδία 13 πολιτειών και τριών ομοσπονδιακών περιοχών.
Μάλι – Δημοκρατία του Μάλι, Πρωτεύουσα: Μπαμακό 1969 15.768.000 1.240.192 Γαλλικά
Περαιτέρω πληροφορίες
Το Μαλί είναι μια δημοκρατία που αποτελείται από 8 περιφέρειες.
Μαυριτανία – Ισλαμική Δημοκρατία της Μαυριτανίας, Πρωτεύουσα: Νουακσότ 1969 3.461.041 1.030.700 Αραβικά
Μαρόκο – Βασίλειο του Μαρόκου, Πρωτεύουσα: Ραμπάτ 1969 33.309.400 446.550 Αραβικά

Ταμαζίγκτ

Περαιτέρω πληροφορίες
Το Μαρόκο διεκδικεί την κυριαρχία στη Δυτική Σαχάρα και ελέγχει το μεγαλύτερο τμήμα της, κάτι που αμφισβητείται από τη Λαοκρατική Αραβική Δημοκρατία της Σαχάρας.
Νίγηρας – Δημοκρατία του Νίγηρα, Πρωτεύουσα: Νιαμέι 1969 17.138.707 1.267.000 Γαλλικά
Πακιστάν – Ισλαμική Δημοκρατία του Πακιστάν, Πρωτεύουσα: Ισλαμαμπάντ 1969 188.020.000 881.912 Ουρντού, Παντζάμπι, Αγγλικά
Περαιτέρω πληροφορίες
Το Πακιστάν είναι μια ομοσπονδία τεσσάρων επαρχιών, μιας περιοχής πρωτεύουσας και φυλετικών περιοχών. Το Πακιστάν αμφισβητεί την Ινδική κυριαρχία στο Κασμίρ. Ασκεί τον έλεγχο σε μερικές περιοχές, αλλά ρητά δεν διεκδικεί κάποιο μέρος τους,[3][4] με αποτέλεσμα αυτές οι περιοχές να είναι αμφισβητούμενες.[5][6] Οι περιοχές που ελέγχει χωρίζονται σε δύο πολιτείες, που διοικούνται ξεχωριστά από το Πακιστάν:[note 2]
  • Azad Kashmir
  • Γκιλγκίτ-Μπαλτιστάν
Κράτος της Παλαιστίνης [7]

Πρωτεύουσα: Ιερουσαλήμ (διεκδικόμενη), Ραμαλάχ (διοικητική), Γάζα (διοικητική)

1969[8] 4.420.549 6.220 Αραβικά
Περαιτέρω πληροφορίες
Το ανακηρυγμένο Κράτος της Παλαιστίνης έχει λάβει διπλωματική αναγνώριση από 137 κράτη.[9] Το ανακηρυγμένο κράτος δεν έχει συμφωνημένα εδαφικά σύνορα, ή αποτελεσματικό έλεγχο σε αρκετό μέρος της επικράτειας που ανακήρυξε.[10] Η Παλαιστινιακή Εθνική Αρχή είναι ένα προσωρινό διοικητικό σώμα ως αποτέλεσμα των Συμφωνιών του Όσλο που ασκεί περιορισμένη αυτόνομη δικαιοδοσία εντός των Παλαιστινιακών περιοχών. Στις διεθνείς σχέσεις, η Παλαιστίνη εκπροσωπείται από τον Οργανισμό Απελευθέρωσης της Παλαιστίνης. Το Κράτος της Παλαιστίνης είναι κράτος μέλος της ΟΥΝΕΣΚΟ,[11] και κράτος παρατηρητής του ΟΗΕ.
Σαουδική Αραβία – Βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας, Πρωτεύουσα: Ριάντ 1969 29.994.272 2.149.690 Αραβικά
Σενεγάλη – Δημοκρατία της Σενεγάλης, Πρωτεύουσα: Ντακάρ 1969 12.873.601 196.722 Γαλλικά
Σομαλία – Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Σομαλίας, Πρωτεύουσα: Μογκαντίσου 1969 10.806.000 637.657 Αραβικά

Σομαλικά

Περαιτέρω πληροφορίες
Ακολουθώντας την υιοθέτηση του Προσωρινού Ομοσπονδιακού Συντάγματος τον Αύγουστο του 2012, η Σομαλία είναι ομοσπονδία, και ονομάζεται Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Σομαλίας, η οποία διαιρείται σε αρκετά Ομοσπονδιακές Πολιτείες Μέλη.[12]
Σουδάν – Δημοκρατία του Σουδάν, Πρωτεύουσα: Χαρτούμ 1969 37.289.406 1.886.068 Αραβικά

Αγγλικά

Περαιτέρω πληροφορίες
Το Σουδάν είναι μια ομοσπονδία 17 πολιτειών. Το Αμπγιέι και το Κάφια Κίνγκι αμφισβητούνται με το Νότιο Σουδάν.
Τυνησία – Δημοκρατία της Τυνησίας, Πρωτεύουσα: Τύνιδα 1969 10.886.500 163.610 Αραβικά
Τουρκία – Δημοκρατία της Τουρκίας, Πρωτεύουσα: Άγκυρα 1969 76.667.864 783.562 Τουρκικά
Περαιτέρω πληροφορίες
Διηπειρωτική χώρα στην Ευρώπη και την Ασία, ταξινομημένη ως χώρα της Δυτικής Ασίας από τη Διοίκηση Στατιστικής των Ηνωμένων Εθνών: Τουρκία
Υεμένη – Δημοκρατία της Υεμένης, Πρωτεύουσα: Σανά (προσωρινή πρωτεύουσα: Άντεν) 1969 25.235.000 527.968 Αραβικά
Περαιτέρω πληροφορίες
Έγινε μέλος ξεχωριστά ως Βόρεια και Νότια Υεμένη. Οι δύο χώρες ενώθηκαν το 1990.
Μπαχρέιν – Βασίλειο του Μπαχρέιν, Πρωτεύουσα: Αλ Μανάμα 1970 1.234.571 765 Αραβικά
Ομάν – Σουλτανάτο του Ομάν, Πρωτεύουσα: Μουσκάτ 1970 4.020.000 309.500 Αραβικά
Κατάρ – Κράτος του Κατάρ, Πρωτεύουσα: Ντόχα 1970 2.174.035 11.586 Αραβικά
Συρία – Συριακή Αραβική Δημοκρατία, Πρωτεύουσα: Δαμασκός 1970 21.987.000 185.180 Αραβικά
Περαιτέρω πληροφορίες
Ο Συριακός Εθνικός Συνασπισμός, ο οποίος αναγνωρίζεται ως ο νόμιμος εκπρόσωπος του Συριακού λαού από 20 μέλη του ΟΗΕ, έχει εγκαταστήσει μια προσωρινή κυβέρνηση για να κυβερνήσει τις περιοχές που έχουν καταληφθεί από επαναστάτες στον Συριακό εμφύλιο πόλεμο.

Η Συρία έχει μια αυτοανακηρυγμένη περιοχή:

Η συμμετοχή της χώρας ανεστάλη τον Αύγουστο του 2012 κατά τη διάρκεια του Συριακού Εμφύλιου Πόλεμου.[13]

Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Πρωτεύουσα: Άμπου Ντάμπι 1971 9.446.000 83.600 Αραβικά
Περαιτέρω πληροφορίες
Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα είναι μια ομοσπονδία τριών εμιράτων.
Σιέρα Λεόνε – Δημοκρατία της Σιέρα Λεόνε, Πρωτεύουσα: Φριτάουν 1972 6.190.280 71.740 Αγγλικά
Μπανγκλαντές – Λαϊκή Δημοκρατία του Μπανγκλαντές, Πρωτεύουσα: Ντάκα 1974 156.569.000 147.570 Βεγγαλικά
Γκαμπόν – Γκαμπονέζικη Δημοκρατία, Πρωτεύουσα: Λιμπρεβίλ 1974 1.711.000 267.668 Γαλλικά
Γκάμπια – Δημοκρατία της Γκάμπια, Πρωτεύουσα: Μπανζούλ 1974 1.882.450 11.295 Αγγλικά
Γουινέα-Μπισάου – Δημοκρατία της Γουινέας-Μπισσάου, Πρωτεύουσα: Μπισάου 1974 1.746.000 36.125 Πορτογαλικά
Ουγκάντα – Δημοκρατία της Ουγκάντα, Πρωτεύουσα: Καμπάλα 1974 35.357.000 241.550 Αγγλικά

Σουαχίλι

Μπουρκίνα Φάσο - [note 3] Πρωτεύουσα: Ουαγκαντούγκου 1975 18,105,570 241.550 Γαλλικά
Καμερούν – Δημοκρατία του Καμερούν, Πρωτεύουσα: Γιαουντέ 1975 35.357.000 241.550 Γαλλικά

Αγγλικά

Κομόρες – Ένωση των Κομορών, Πρωτεύουσα: Μορονί 1976 743.798 1.862 Κομοριανά

Γαλλικά
Αραβικά

Περαιτέρω πληροφορίες
Οι Κομόρες είναι μια ομοσπονδία τριών νήσων.[note 4][14]
Ιράκ – Δημοκρατία του Ιράκ, Πρωτεύουσα: Βαγδάτη 1976 36.004.552 438.317 Αραβικά

Κουρδικά

Περαιτέρω πληροφορίες
Το Ιράκ είναι μια ομοσπονδία [15] 18 κυβερνείων, από τα οποία τα τρία είναι αυτόνομα:
Μαλδίβες – Δημοκρατία των Μαλδίβων, Πρωτεύουσα: Μαλέ 1976 317.280 300 Ντιβέχι
Τζιμπουτί – Δημοκρατία του Τζιμπουτί, Πρωτεύουσα: Τζιμπουτί 1978 886.000 23.200 Αραβικά

Γαλλικά

Μπενίν – Δημοκρατία του Μπενίν [note 5], Πρωτεύουσα: Πόρτο-Νόβο 1982 9.988.068 112.622 Γαλλικά
Μπρουνέι – Νεγκάρα Μπρουνέι Νταρουσαλάμ, Πρωτεύουσα: Μπαντάρ Σέρι Μπεγκαουάν 1984 393.162 5.765 Μαλαισιανά
Περαιτέρω πληροφορίες
Το Μπρουνέι είναι ένα έθνος που αποτελείται από 4 επαρχίες.
Νιγηρία – Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Νιγηρίας, Πρωτεύουσα: Αμπούτζα 1986 178.517.000 923.768 Αγγλικά
Περαιτέρω πληροφορίες
Η Νιγηρία είναι μια ομοσπονδία, η οποία αποτελείται από 36 πολιτείες και μια ομοσπονδιακή περιοχή.
Αζερμπαϊτζάν – Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν, Πρωτεύουσα: Μπακού 1991 9.477.100 86.600 Αζερικά
Περαιτέρω πληροφορίες
Το Αζερμπαϊτζάν έχει δύο αυτόνομες περιοχές, το Ναχιτσεβάν και το Ναγκόρνο-Καραμπάχ (Dağlıq Qarabağ).[note 6]

Είναι διηπειρωτική χώρα στην Ευρώπη και την Ασία, ταξινομημένη ως χώρα της Δυτικής Ασίας από τη Διοίκηση Στατιστικής των Ηνωμένων Εθνών: Αζερμπαϊτζάν

Αλβανία – Δημοκρατία της Αλβανίας, Πρωτεύουσα: Τίρανα 1992 2.821.977 28.748 Αλβανικά
Περαιτέρω πληροφορίες
Η Αλβανία είναι μια δημοκρατία που αποτελείται από 12 κομητείες.
Κιργιστάν – Κιργιζική Δημοκρατία, Πρωτεύουσα: Μπισκέκ 1992 5.776.570 199.951 Κιργιζικά

Ρωσικά

Τατζικιστάν – Δημοκρατία του Τατζικιστάν, Πρωτεύουσα: Ντουσαμπέ 1992 8.160.000 143.100 Τατζικικά
Περαιτέρω πληροφορίες
Το Τατζικιστάν περιέχει μία αυτόνομη περιφέρεια, την Αυτόνομη Περιφέρεια Γκόρνο-Μπανταχσάν.
Τουρκμενιστάν - Πρωτεύουσα: Ασγκαμπάτ 1992 5.307.000 488.100 Τουρκμενικά
Μοζαμβίκη – Δημοκρατία της Μοζαμβίκης, Πρωτεύουσα: Μαπούτο 1994 23.700.715 801.590 Πορτογαλικά
Καζακστάν – Δημοκρατία του Καζακστάν, Πρωτεύουσα: Αστάνα 1995 17.244.000 2.724.900 Καζακικά

Ρωσικά

Περαιτέρω πληροφορίες
Διηπειρωτική χώρα στην Ευρώπη και την Ασία, ταξινομημένη ως χώρα της Δυτικής Ασίας από τη Διοίκηση Στατιστικών των Ηνωμένων Εθνών: Καζακστάν
Ουζμπεκιστάν – Δημοκρατία του Ουζμπεκιστάν, Πρωτεύουσα: Τασκένδη 1995 30.492.800 447.400 Ουζμπεκικά
Περαιτέρω πληροφορίες
Το Ουζμπεκιστάν περιέχει 1 αυτόνομη περιφέρεια:
  • Καρακαλπακστάν.
Σουρινάμ – Δημοκρατία του Σουρινάμ, Πρωτεύουσα: Παραμαρίμπο 1996 534.189 163.820 Ολλανδικά
Τόγκο – Τογκολέζικη Δημοκρατία, Πρωτεύουσα: Λομέ 1997 6.993.000 56.785 Γαλλικά
Γουιάνα – Συνεργατική Δημοκρατία της Γουιάνας, Πρωτεύουσα: Τζώρτζταουν 1998 784.894 214.969 Αγγλικά
Ακτή Ελεφαντοστού – Δημοκρατία της Ακτής Ελεφαντοστού, Πρωτεύουσα: Γιαμοσσουκρό 2001 23.202.000 322.463 Γαλλικά

Κράτη παρατηρητές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κράτος μέλος
 Έγινε μέλος
 Πληθυσμός
 Έκταση (km²)
 Γλώσσες Σημειώσεις
Βοσνία και Ερζεγοβίνη - Πρωτεύουσα: Σαράγιεβο 1994 3.791.622 51.209 Βοσνιακά

Σερβικά
Κροατικά

Περαιτέρω πληροφορίες
Η Βοσνία και Ερζεγοβίνη είναι μια ομοσπονδία που αποτελείται από δύο συνταγματικές μονάδες:

Επίσης, αποτελείται από την Επαρχία Μπρτσκο, μια αυτοδιοικούμενη διοικητική μονάδα.[note 7]
Η Βοσνία και Ερζεγοβίνη προσκλήθηκε από τον ΟΙΣ να γίνει πλήρες μέλος το 2013.[16]

Κεντροαφρικανική Δημοκρατία - Πρωτεύουσα: Μπανγκί 1997 4.709.000 622.984 Γαλλικά
Βόρεια Κύπρος – Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου, Πρωτεύουσα: Λευκωσία 1979 [17] 294.906 3.355 Τουρκικά
Further details
Αναγνωρίζεται μόνο από την Τουρκία. Κάτω από το όνομα "Τουρκοκυπριακό κράτος", είναι κράτος παρατηρητής του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας και του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας. Η Βόρεια Κύπρος διεκδικείται ολόκληρη από τη Δημοκρατία της Κύπρου.[18]
  • Η ονομασία άλλαξε το 2004[19]
  • Η Αίγυπτος, το Ιράν και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ζήτησαν στο συνέδριο του οργανισμού στη Νέα Υόρκη, τον Σεπτέμβριο του 2014 το Τουρκοκυπριακό κράτος να μην αναφέρεται στις συναντήσεις.[20][21][22]
  • Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΙΣ υποδέχτηκε τον πρόεδρο και τον υπουργό εξωτερικών της Βόρειας Κύπρου.[23][24]
  • Το 2017, η Βόρεια Κύπρος εκπροσωπήθηκε με το επίσημο όνομά της, ως ''Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου'' για πρώτη φορά σε συνέδριο του ΟΙΣ στη Σαουδική Αραβία.[25][26]
Ταϊλάνδη – Βασίλειο της Ταϊλάνδης, Πρωτεύουσα: Μπανγκόκ 1998 64.456.700 513.120 Ταϊλανδικά
Περαιτέρω πληροφορίες
Η Ταϊλάνδη είναι ένα βασίλειο που αποτελείται από 76 επαρχίες
Ρωσία – Ρωσική Ομοσπονδία, Πρωτεύουσα: Μόσχα 2005 146.048.500 17.125.242 Ρωσικά
Περαιτέρω πληροφορίες
Επίσημα, η Ρωσία είναι μια ομοσπονδία 85 ομοσπονδιακών υποκειμένων (δημοκρατίες, περιφέρειες, κράι, αυτόνομοι θύλακες, ομοσπονδιακές περιφέρειες, και μια αυτόνομη περιφέρεια).[note 8]

Η Ρωσία διοικεί αποτελεσματικά την Κριμαία ως δύο ομοσπονδιακά υποκείμενα:

Η Συμφωνία για την Παράδοση της Δημοκρατίας της Κριμαίας στη Ρωσία υπεγράφη από αντιπροσώπους της Δημοκρατίας της Κριμαίας (συμπεριλαμβανομένης της Σεβαστούπολης όπου ενώθηκε για λίγο με το υπόλοιπο της Κριμαίας) και από τη Ρωσική Ομοσπονδία στις 18 Μαρτίου 2014 για να σχεδιάσει τους όρους για την άμεση προσάρτηση της Δημοκρατίας της Κριμαίας και της Σεβαστούπολης ως ομοσπονδιακά υποκείμενα της Ρωσίας και ως μέρη της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Επικυρώθηκε από την Ομοσπονδιακή Συνέλευση στις 21 Μαρτίου. Οι διηπειρωτικές χώρες στην Ευρώπη και την Ασία, ταξινομούνται ως Ανατολικοευρωπαϊκές χώρες από τη Διοίκηση Στατιστικής των Ηνωμένων Εθνών: Ρωσία

Μέλη που αποσύρθηκαν[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανεσταλμένο ή μέλος που αποσύρθηκε Έγινε μέλος Σημειώσεις
Ζανζιβάρη 1993 Αποσύρθηκε τον Αύγουστο 1993

Οργανισμοί παρατηρητές και κοινότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οργανισμός ή κοινότητα Έγινε μέλος Σημειώσεις
 Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο Μόρο 1977 Αντιτίθεται στην ένταξη των Φιλιππινών

Ισλαμικά ιδρύματα παρατηρητές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ισλαμικό ίδρυμα Έγινε μέλος Σημειώσεις
Κοινοβουλευτική Ένωση των Κρατών Μελών του ΟΙΣ 2000
Ισλαμικό Συνέδριο Νεολαίας για Διάλογο και Συνεργασία 2005

Διεθνείς οργανισμοί παρατηρητές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οργανισμός Έγινε μέλος Σημειώσεις
Αραβικός Σύνδεσμος 1975
Ηνωμένα Έθνη 1976
Κίνημα των Αδεσμεύτων 1977
Αφρικανική Ένωση 1977
Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας 1995

Προσπάθειες ένταξης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Λευκορωσία - Ζήτησε να γίνει μέλος ως παρατηρητής το 2010.[27][28]
  • Βραζιλία - Ζήτησε καθεστώς παρατηρητή το 2011.[29]
  • Κεντροαφρικανική Δημοκρατία - Ζήτησε να γίνει πλήρες μέλος το 2002.[30]
  • Κίνα - Ζήτησε καθεστώς παρατηρητή 2012.[31]
  • Δημοκρατία του Κονγκό - Ζήτησε καθεστώς παρατηρητή το 2008 και αναβάθμιση σε πλήρες μέλος το 2011.
  • Ινδία - Η Ινδία, που έχει τον δεύτερο μεγαλύτερο αριθμό Μουσουλμάνων παγκοσμίως, είχε ενδιαφέρον να ενταχθεί στον ΟΙΣ ως κράτος μέλος την περίοδο του σχηματισμού του.[32] Ωστόσο, σε αυτό αντιτέθηκε το Πακιστάν. Η Ινδία δεν έχει κάνει ποτέ επίσημα μια αίτηση να γίνει μέλος του ΟΙΣ ως παρατηρητής ή ως κράτος μέλος.[33] Ενώ η υποψηφιότητα της Ινδίας υποστηρίζεται από μερικά μέλη του Οργανισμού,[34] η ισχυρή αντίθεση του Πακιστάν και η απειλή για μποϊκοτάρισμα του ΟΙΣ έχει οδηγήσει αποτελεσματικά στο μπλοκάρισμα της συμπερίληψης της Ινδίας στον οργανισμό. Το Εξωτερικό Γραφείο του Πακιστάν έχει δηλώσει ότι η συμπερίληψη της Ινδίας στον οργανισμό θα παραβίαζε τους κανόνες του Οργανισμού, καθώς απαιτείται ένα υποψήφιο κράτος να μην έχει κάποια σε εξέλιξη σύγκρουση με ένα κράτος μέλος.[35]
  • Κένυα - Ζήτησε να γίνει πλήρες μέλος το 2011.
  • Λιβερία - Ζήτησε να γίνει πλήρες μέλος τον Νοέμβριο του 2016.[36]
  • Μαυρίκιος - Ζήτησε να γίνει πλήρες μέλος το 2002.
  • Νεπάλ - Ζήτησε καθεστώς παρατηρητή το 2008.
  • Φιλιππίνες - Ζήτησε καθεστώς παρατηρητή το 2008. Η κυβέρνηση των Φιλιππινών έχει κάνει προσπάθειες για την ένταξη στον ΟΙΣ, αλλά σε αυτό αντιτίθεται το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο Μόρο, ένας παρατηρητής του ΟΙΣ που βρίσκεται στις Φιλιππίνες. Το ΕΑΜΜ υποστηρίζει ότι η συμμετοχή των Φιλιππινών δεν είναι αναγκαία. Το 2009, η υποψηφιότητα της χώρας έλαβε δυνατότερη στήριξη και έχει υποστηριχθεί από την Ινδονησία, το Ιράν, τη Μαλαισία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, μεταξύ άλλων.[37][38][39]
  • Σερβία - Ζήτησε καθεστώς παρατηρητή το 2008.
  • Νότια Αφρική - Ζήτησε καθεστώς παρατηρητή το 2002.[40]
  • Σρι Λάνκα - Ζήτησε καθεστώς παρατηρητή το 2008.

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Επίσης γνωστή ως Γουινέα-Κόνακρι
  2. ↑ Η κυριαρχία από το Κασμίρ αμφισβητείται από την Ινδία και το Πακιστάν, ενώ μικρότερα τμήματα αμφισβητούνται από την Κίνα και την Ταϊβάν. Το Κασμίρ διαιρείται ανάμεσα στην Ινδία, στο Πακιστάν και στη ΛΔΚ. Βλέπε Κατάλογος των εδαφικών αμφισβητήσεων.
  3. ↑ Επίσης γνωστή ως Μπουρκίνα, παλαιότερα αναφερόταν ως Άνω Βόλτα, το επίσημο όνομά της μέχρι το 1984.
  4. ↑ Περισσότερες πληροφορίες σε περισσότερες ή λιγότερες ομοσπονδιακές υποδομές μπορεί να βρεθεί στον Κατάλογο των Ομοσπονδιών.
  5. ↑ Παλαιότερα αναφερόταν ως Δαχομέη, το επίσημο όνομα του Μπενίν έως το 1975.
  6. ↑ Στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, ένα ντε φάκτο κράτος έχει ιδρυθεί.
  7. ↑ Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη διοίκηση της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης, βλέπε Συμφωνία του Ντέιτον και το κείμενο της Γενικής Δομικής Συμφωνίας για την Ειρήνη στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη Αρχειοθετήθηκε 2015-06-04 στο Wayback Machine. (14 Δεκεμβρίου 1995). Office of the High Representative. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2017.
  8. ↑ Αρκετά από τα ομοσπονδιακά υποκείμενα είναι εθνικές δημοκρατίες.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Population, total | Data». data.worldbank.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2017. 
  2. ↑ «Timeline: Organisation of the Islamic Conference». BBC. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2013. 
  3. ↑ Constitution of Pakistan, Art. 1.
  4. ↑ Aslam, Tasnim (11 December 2006). «'Pakistan Does Not Claim Kashmir As An Integral Part...'». Outlook India (The Outlook Group). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-12-13. https://web.archive.org/web/20111213213928/http://www.outlookindia.com/article.aspx?233374. 
  5. ↑ Williams, Kristen P. (2001). Despite nationalist conflicts: theory and practice of maintaining world peace. Greenwood Publishing Group. σελίδες 154–155. ISBN 978-0-275-96934-9. 
  6. ↑ Pruthi, R.K. (2001). An Encyclopaedic Survey Of Global Terrorism In 21St Century. Anmol Publications Pvt. Ltd. σελίδες 120–121. ISBN 978-81-261-1091-9. 
  7. ↑ The State of Palestine succeeded the seat of the Palestine Liberation Organization following the 1988 Palestinian Declaration of Independence.
  8. ↑ «OIC member states». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2017. 
  9. ↑ Palestine Liberation Organization. «Road For Palestinian Statehood: Recognition and Admission». Negotiations Affairs Department. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2011. 
  10. ↑ See the following on statehood criteria:
  11. ↑ United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization. «Arab States: Palestine». United Nations. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2011. 
  12. ↑ «The Federal Republic of Somalia - Harmonized Draft Constitution» (PDF). Federal Republic of Somalia. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 20 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2012. 
  13. ↑ «Organization of Islamic Cooperation suspends Syria's membership». Al Arabiya. 13 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2012. 
  14. ↑ Constitution of Comoros, Art. 1.
  15. ↑ Source: Iraqi constitution Αρχειοθετήθηκε 2016-05-18 στο Portugese Web Archive
  16. ↑ Efendic, Kenan (16 Απριλίου 2013). «OIC Invites Bosnia to Become Full Member». Balkan Insight. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2016. 
  17. ↑ OIC observers[νεκρός σύνδεσμος]
  18. ↑ See The World Factbook|Cyprus Αρχειοθετήθηκε 2018-12-26 στο Wayback Machine. (10 January 2006). Central Intelligence Agency. Retrieved January 17, 2006.
  19. ↑ The Turkish Cypriot community of Cyprus became an OIC “observer community” in 1979 under the name “Turkish Muslim community of Cyprus”. The 31st OIC Meeting of Foreign Ministers which met in Istanbul in June 2004, decided that the Turkish Cypriot Community (represented by the Turkish Republic of Northern Cyprus) will participate in the OIC meetings under the name envisaged in the Annan Plan for Cyprus (i.e. “Turkish Cypriot constituent state of the United Cyprus Republic” or Turkish Cypriot State in short). OIC Official Website Αρχειοθετήθηκε 2015-09-24 στο Wayback Machine.
  20. ↑ [1] The World Bulletin news: Egypt's Sisi demands Turkish Cypriots removed from OIC
  21. ↑ [2] Αρχειοθετήθηκε 2014-10-12 στο Wayback Machine. Egypt's Sisi tells Turks to get out of Cyprus
  22. ↑ [3] Αρχειοθετήθηκε 2014-10-12 στο Wayback Machine. OIC says «NO» to «Turkish Republic of Northern Cyprus»
  23. ↑ OIC[νεκρός σύνδεσμος] OIC Secretary General receives Foreign Minister Turkish Cypriot State
  24. ↑ OIC[νεκρός σύνδεσμος] Madani meets...the President of TRNC...
  25. ↑ TRNC Public Information Office TRNC represented with its official name for the first time at OIC conference.
  26. ↑ Kibris Postasi, 9 Feb 2017 Αρχειοθετήθηκε 2017-02-22 στο Wayback Machine. Minister Saner: "Our country was designated as "Turkish Republic of Northern Cyprus" in a OIC conference for the first time.
  27. ↑ «Le Secrétariat général demande d'accélérer l'adoption du Règlement portant conditions d'obtention du statut d'observateur auprès de l'OCI» (στα French). Organisation of Islamic Cooperation. 17 Ιανουαρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Αυγούστου 2013. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2013. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  28. ↑ «Serbia requests OIC observer status». B92. 1 Ιουλίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2012. 
  29. ↑ «Brazil Requests To Join OIC As Observer State». IPOTNEWS. 16 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2013. 
  30. ↑ Chickrie, Ray (13 Ιουνίου 2011). «Brazil to join Guyana and Suriname in Islamic bloc». Caribbean News Now!. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2012. 
  31. ↑ «China seeks to be OIC observer member». New Straits Times. 28 Ιουνίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2013. 
  32. ↑ Mustafa El-Feki: http://weekly.ahram.org.eg/2005/730/in1.htm An Indo-Arab blunder? Αρχειοθετήθηκε 2011-07-27 στο Wayback Machine.[4] Αρχειοθετήθηκε 2016-03-06 στο Wayback Machine.
  33. ↑ Iran to view favourably India's entry into OIC : [5] The HinduJuly 21, 2000.
  34. ↑ Observer status for India at OIC: King Abdullah Αρχειοθετήθηκε 2012-10-11 στο Wayback Machine. Expressindia.com, January 22, 2006.
  35. ↑ Pak disapproves Saudi king's comments on India's OIC entry Rediff News, January 23, 2006.
  36. ↑ «Liberia Seeks Membership To Islamic Body». Global News Network. 17 Νοεμβρίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουνίου 2022. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2016. 
  37. ↑ «EZ2 Lotto Luzon | Manila Bulletin». Mb.com.ph. 15 Απριλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2011. 
  38. ↑ «RP closer to becoming observer-state in Organization of Islamic Conference | Home >> The Filipino Global Community >> Philippines». Philstar.com. 29 Μαΐου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2011. 
  39. ↑ «DFA: 'Technicalities' blocking RP bid for OIC observer status - Nation - GMA News Online - Latest Philippine News». Gmanews.tv. Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2011. 
  40. ↑ «OIC Secretary General Calls for Early Adoption of Rules for Access to Observer Status». Organisation of Islamic Cooperation. 17 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2013. [νεκρός σύνδεσμος]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κράτη_μέλη_του_Οργανισμού_Ισλαμικής_Συνεργασίας&oldid=10370772"