Μόσχα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 55°46′00″N 37°40′00″E / 55.7667°N 37.6667°E / 55.7667; 37.6667

Μόσχα
1. Πύργος Σπάσκι, 2. Καθεδρικός Ναός Αγίου Βασιλείου, 3. Καθεδρικός Ναός του Σωτήρος Χριστού, 4. Πύργος Οστάνκινο, 5. Άγαλμα του Γιούρι Ντολγκορούκι, 6. Παρόχθιο Μέγαρο Κοτελνιτσέσκαγια, 7. Παρόχθιο Μέγαρο του Μπόρις Ιοφάν, 8. Διεθνές Εμπορικό Κέντρο
Σύμβολα
ΧώραΡωσία
Εσωτερική διαίρεση12 διοικητικά διαμερίσματα
(125 συνοικίες, 2 αστικές περιοχές, 19 χωριά)
ΔήμαρχοςΣεργκέι Σομπιάνιν
Πληθυσμός12.325.387 κάτοικοι (2016)
Πυκνότητα πληθυσμού4.823 κάτ./τ.χλμ
Έκταση2.511 τ.χλμ
Υψόμετρο255 μ
Τηλεφωνικός κωδικός+7 495, 496, 498, 499
Ταχυδρομικός κώδικας101000—135999
Ιστότοποςmos.ru
Ρωσικές πόλεις στα Wikimedia Commons

Η Μόσχα (ρωσικά: Москва́ προφέρεται: [mɐˈskva] ( ακούστε) μεταγραφή: Μασκβά) είναι η πρωτεύουσα και μία από τις τρεις ομοσπονδιακές πόλεις της Ρωσίας. Είναι επίσης διοικητικό κέντρο (χωρίς να υπάγεται σε αυτήν) της Περιφέρειας Μόσχας.

Με πληθυσμό 12.576.879 κατοίκους, είναι η μεγαλύτερη πόλη της Ρωσικής Ομοσπονδίας και της Ευρώπης. Βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Μόσκοβα, παραποτάμου του Βόλγα, στο δυτικό μέρος της χώρας. Είναι από τα μεγαλύτερα διοικητικά, πολιτιστικά, συγκοινωνιακά και βιομηχανικά κέντρα της χώρας. Στη Μόσχα παράγεται σημαντικό ποσοστό του συνόλου των βιομηχανικών προϊόντων της Ρωσίας και εδώ βρίσκονται εργοστάσια κατασκευής αυτοκινήτων, ηλεκτρικών ειδών, χαρτιού, ρολογιών, χημείας κ.ά.

Διαθέτει εξήντα-επτά[1] πανεπιστήμια ινστιτούτα και εκπαιδευτικά ιδρύματα, ανάμεσά τους το Πανεπιστήμιο Λομονόσοφ. Ως πρωτεύουσα και διοικητικό κέντρο είναι και το σπουδαιότερο συγκοινωνιακό κέντρο. Από αυτήν ξεκινούν και σε αυτήν καταλήγουν πάμπολλες σιδηροδρομικές και οδικές αρτηρίες, που οδηγούν όχι μόνο στα πέρατα της ατέλειωτης χώρας αλλά και στις σημαντικότερες πόλεις της Ευρώπης. Έχει τέσσερα αεροδρόμια, από τα οποία τα τρία είναι επιβατικά και εξυπηρετούν τις εξωτερικές αερογραμμές.

Σημεία αναφοράς στην καρδιά της πόλης αποτελούν το κτιριακό συγκρότημα του Κρεμλίνου και η Κόκκινη Πλατεία, με τα γειτνιάζοντα μνημεία της Νεκρόπολης του Τείχους του Κρεμλίνου και του Ναού του Αγίου Βασιλείου.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ονομασία της πόλης προέρχεται από τον ποταμό Μοσκβά (εξελληνισμένα Μόσκοβας) που τη διαρρέει, ενώ η πρώτη αναφορά στη ρωσική ιστορία για την πόλη χρονολογείται το 1147, όταν ο Γιούρι Ντολγκορούκι, πρίγκηπας του Ροστόφ, αναφέρεται στον πρίγκηπα του Νόβγκοροντ-Σεβέρσκι και τον προσκαλεί στη Μόσχα.

Εννιά χρόνια αργότερα, το 1156, ο πρίγκηπας του Ροστόφ διέταξε την κατασκευή ενός ξύλινου τείχους, το οποίο κατασκευάστηκε αρκετές φορές, για να προστατεύσει την αναπτυσσόμενη πόλη. Μετά την καταστροφική διετία του 1237-38, όταν οι Μογγόλοι πυρπόλησαν την πόλη και σκότωσαν τους κατοίκους της, η Μόσχα αναβίωσε και φιλοξένησε την πρωτεύουσα του ανεξάρτητου πριγκιπάτου Βλαντίμιρ-Σούζνταλ το 1327. Η ευνοϊκή θέση της στο παραποτάμιο δίκτυο του Βόλγα συνέβαλε στη σταθερή της ανάπτυξη. Η πόλη εξελίχθηκε σε ένα σταθερό και ευήμερο πριγκιπάτο, γνωστό με την ονομασία Μεγάλο Δουκάτο της Μόσχας, για αρκετά χρόνια, προσελκύοντας μεγάλο αριθμό μεταναστών από όλη τη Ρωσία.

Την εποχή της βασιλείας του Ιβάν Α΄ η πόλη διαδέχθηκε το Τβερ ως πολιτικό κέντρο του πριγκιπάτου Βλαντίμιρ-Σούζνταλ και έγινε ο μοναδικός συλλέκτης φόρων για τους ηγεμόνες των Μογγόλων και των Τατάρων. Με την καταβολή ιδιαίτερα υψηλού τιμήματος, ο Ιβάν κέρδισε μία σημαντική παραχώρηση από τον Μογγόλο χάνο: σε αντίθεση με άλλα πριγκιπάτα, η Μόσχα δε διαιρέθηκε μεταξύ των γιων του, αλλά περιήλθε στον μεγαλύτερο σε ηλικία. Η αντίθεση όμως της πόλης στην ξένη ηγεμονία συνεχώς αυξάνονταν και το 1380 ο πρίγκηπας Ντμίτρι Ντονσκόι οδήγησε έναν ενωμένο ρωσικό στρατό σε νίκη ενάντια στους Τατάρους στη μάχη του Κουλίκοβ. Δύο χρόνια αργότερα η πόλη καταλήφθηκε από τον χάνο Τοκταμίς, ενώ το 1480 ο Ιβάν ο Γ΄ κατάφερε τελικά να αποτινάξει τον ζυγό των Τατάρων, φέρνοντας τη Μόσχα στο επίκεντρο της ισχύος στη Ρωσία. Με την ηγεμονία του Ιβάν του Γ´ η Μόσχα έγινε η πρωτεύουσα μίας αυτοκρατορίας που τελικά επεκτάθηκε σε όλη τη σημερινή έκταση της Ρωσίας.

Αρκετές φορές υπέστη καταστροφές. Στα παλαιότερα χρόνια συχνά ξεσπούσαν πυρκαγιές (γιατί τα σπίτια ήταν ξύλινα), που μερικές φορές προκαλούσαν φοβερές καταστροφές. Επίσης καταστράφηκε από κατακτητές. Την πρώτη φορά το 1812, όταν, με διαταγή του Κουτούζοφ κάηκε, για να μην είναι σε θέση να φιλοξενήσει τα γαλλικά στρατεύματα του Ναπολέοντα (εμπρησμός της Μόσχας) και τη δεύτερη στη διάρκεια του Β΄ παγκοσμίου πολέμου, το 1941, όταν υπέστη καταστροφές από βομβαρδισμούς από τους Γερμανούς, οι οποίοι δεν κατόρθωσαν τελικά να την καταλάβουν. Το 1980 είχε στραφεί το ενδιαφέρον όλου του κόσμου στην όμορφη αυτή πόλη με την εκεί τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων.

Πολιτισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μόσχα διαθέτει περίπου 70 μουσεία, πολλά από τα οποία χρονολογούνται πριν από τη σοσιαλιστική επανάσταση, όπως το ιστορικό μουσείο και η πινακοθήκη Τρετιακόφ, που ιδρύθηκε το 1856. Άλλα μουσεία είναι: το ινστιτούτο Μαρξ και Ένγκελς, των Καλών Τεχνών, της σύγχρονης ζωγραφικής, του Τολστόι, του Λένιν, το μουσείο Πούσκιν κ.ά.

Μερικά από τα θέατρα είναι: το Μπολσόι, το μεγαλύτερο θέατρο που το όνομά του πήραν και τα περίφημα μπαλέτα Μπολσόι, το θέατρο Μάλυϊ, το θέατρο τέχνης, το θέατρο Βαχτάγκωφ, παιδικά θέατρα. Στις βιβλιοθήκες της μπορεί ο αναγνώστης να βρει βιβλία γενικά αλλά και εξειδικευμένου ενδιαφέροντος. Κάθε σχολή και πανεπιστήμιο έχει τη δική του βιβλιοθήκη. Πολλές είναι και οι δημόσιες βιβλιοθήκες με πιο γνωστή εκείνη του Λένιν.

Γεωγραφία και κλίμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τοποθεσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αεροφωτογραφία της Μόσχας

Η πόλη είναι τοποθετημένη στις όχθες του ποταμού Μόσκοβα, ο οποίος έχει μήκος λίγο παραπάνω από 500 χλμ. και κυλά μέσα από την πόλη κατά τη διαδρομή του επί της κεντρικής Ρωσίας. Εντός της πόλης, υπάρχουν 49 γέφυρες οι οποίες ενώνουν τις αντιπέρα όχθες του ποταμού και των καναλιών του. Η ανύψωση του εδάφους κοντά στην περιοχή του κύριου μετεωρολογικού σταθμού της πόλης, φτάνει τα 156 μέτρα, ενώ η μέγιστη ανύψωση βρίσκεται στην περιοχή Τεπλοστάνσκαγια και φτάνει τα 255 μέτρα.[2] Η έκταση της πόλης από το ανατολικό έως το δυτικό άκρο της είναι 39,7 χλμ., και από τον βορρά έως τον νότο 51,8 χλμ.

Χρονική ζώνη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι περιοχές όπου ισχύει η ώρα Μόσχας (ανοικτό πράσινο) ανάμεσα στις Ευρωπαϊκές χρονικές ζώνες
  Ώρα Μόσχας (UTC+3)

Η ώρα της Μόσχας αποτελεί τη χρονική ζώνη για τις περισσότερες περιοχές εντός και κοντά στο ευρωπαϊκό τμήμα της Ρωσίας, όπως την Αγία Πετρούπολη, τη Λευκορωσία, και τη Δημοκρατία της Κριμαίας με τη χρονική ζώνη τους να είναι αυτή της Μόσχας και τον κωδικό (MSK, мск). Το χρονικό σημείο της ζώνης βρίσκεται 3 ώρες μπροστά από τον Συγχρονισμένο Παγκόσμιο Χρόνο (UTC) με τη διαφορά αυτή να απεικονίζεται ως UTC+3. Η αλλαγή της ώρας από θερινή σε χειμερινή δεν τηρείται πλέον από το 2014.[3]

Κλίμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μόσχα έχει υγρό ηπειρωτικό κλίμα, με μακρύ και αρκετά κρύο χειμώνα, ο οποίος συνήθως διαρκεί από τα μέσα Νοεμβρίου έως τα τέλη Μαρτίου, ενώ τα καλοκαίρια είναι ζεστά. Οι καιρικές συνθήκες είναι δυνατό να μεταβάλλονται δραματικά, με τις θερμοκρασίες να κυμαίνονται από -25 βαθμούς Κελσίου στην πόλη και -30 στα προάστια, έως 5 βαθμούς κατά τον χειμώνα, ενώ το καλοκαίρι από τους 10 έως τους 35.[4]

Οι συνήθεις υψηλές θερμοκρασίες κατά τους μήνες του Ιουνίου, Ιουλίου και Αυγούστου είναι 20 με 26 βαθμούς, αλλά κατά τη διάρκεια των περιόδων καύσωνα (μεταξύ Μαΐου και Σεπτεμβρίου) οι θερμοκρασίες κατά την ημέρα συνήθως ξεπερνούν τους 30 βαθμούς, συνήθως για χρονική διάρκεια μιας ή 2 εβδομάδων. Τον χειμώνα, οι μέσες θερμοκρασίες συνήθως πέφτουν στους -10 βαθμούς, αν σχεδόν κάθε χειμώνα εμφανίζονται και θερμότερες περίοδοι όπου η θερμοκρασία είναι στους 0 βαθμούς Κελσίου, ή ψυχρότερες περίοδοι όπου οι νυχτερινές θερμοκρασίες φτάνουν τους -30.

Η υψηλότερη θερμοκρασία που καταγράφηκε ποτέ ήταν 39 Κελσίου[5] στο αεροδρόμιο Ντομοντέντοβο στις 29 Ιουλίου του 2010 κατά τη διάρκεια του ασυνήθιστου καύσωνα που είχε πλήξει όλο το βόρειο ημισφαίριο. Η μέση θερμοκρασία Ιουλίου από το 1981 έως το 2010 είναι 19.2. Η χαμηλότερη θερμοκρασία που καταγράφηκε ποτέ ήταν -42.2 Κελσίου τον Ιανουάριο του 1940. Το χιόνι είναι χαρακτηριστικό της πόλης για περίπου 5 μήνες ανά έτος, ξεκινώντας συνήθως στα μέσα Οκτωβρίου και με τη χιονόστρωση να συμβαίνει εντός του Νοεμβρίου, ενώ τα χιόνια λιώνουν τον Απρίλιο.

Κατά μέσο όρο η Μόσχα έχει 1731 ώρες ηλιοφάνειας ανά έτος, από το χαμηλό 8% ηλιοφάνειας του Δεκεμβρίου, έως το υψηλό 52% από τον Μάιο έως τον Αύγουστο.[6] Μεταξύ του 2004 και του 2010, η μέση τιμή ήταν μεταξύ 1800 και 2000 ωρών με την περισσότερη ηλιοφάνεια να εμφανίζεται κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, και τη μεγαλύτερη διάρκεια να έχει καταγραφεί τον Ιούλιο του 2014 με 79% ηλιοφάνειας κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Οι θερμοκρασίες στο κέντρο της Μόσχας είναι συχνά αρκετά υψηλότερες από ότι αυτές των προαστίων της, ιδιαίτερα κατά τον χειμώνα.[7] Η διαφορά της θερμοκρασίας μεταξύ του κέντρου της Μόσχας, και της ευρύτερης γεωγραφικής περιοχής της περιφέρειας Μόσχας μερικές φορές ξεπερνά τους 10 βαθμούς Κελσίου κατά τη νύχτα.

Κλιματικά δεδομένα Μόσχας (χρονικό διάστημα 1879 – 2016)
Μήνας Ιαν Φεβ Μάρ Απρ Μάι Ιούν Ιούλ Αύγ Σεπ Οκτ Νοε Δεκ Έτος
Υψηλότερη Μέγιστη °C (°F) 8.6 8.3 19.7 28.9 33.2 34.9 38.2 37.3 32.3 24.0 16.2 9.6 38,2
Μέση Μέγιστη °C (°F) −4
(25)
−3.7 2.6 11.3 18.6 22.0 24.3 21.9 15.7 8.7 0.9 −3
(27)
9,6
Μέση Μηνιαία °C (°F) −6.5 −6.7 −1
(30)
6.7 13.2 17.0 19.2 17.0 11.3 5.6 −1.2 −5.2 5,8
Μέση Ελάχιστη °C (°F) −9.1 −9.8 −4.4 2.2 7.7 12.1 14.4 12.5 7.4 2.7 −3.3 −7.6 2,1
Χαμηλότερη Ελάχιστη °C (°F) −42.2 −38.2 −32.4 −21
(−6)
−7.5 −2.3 1.3 −1.2 −8.5 −16.1 −32.8 −38.8 −42,2
Υετός mm (ίντσες) 52 41 35 37 49 80 85 82 68 71 55 52 707
υγρασίας 83 80 74 67 64 70 74 77 81 81 84 85 76,7
Μέσες ημέρες βροχόπτωσης 0.8 0.7 3 9 13 14 15 15 15 12 6 2 105,5
Μέσες ημέρες χιονόπτωσης 18 15 9 1 0.1 0 0 0 0.1 2 10 17 72,2
Μέσες μηνιαίες ώρες ηλιοφάνειας 33 72 128 170 265 279 271 238 147 78 32 18 1.731
Ποσοστό πιθανής ηλιοφάνειας 14 27 35 40 53 53 52 51 38 24 13 8 34
Πηγή: [8] [9] [10][11]



Κλιματικές αλλαγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από το 1961 έως το 1990, η ετήσια θερμοκρασία ανέβηκε από τους 5 βαθμούς Κελσίου στους 5.8, κυρίως κατά την περίοδο 1981–2010. Το 2015, η μέση ετήσια θερμοκρασία έφτασε τους 7.5 βαθμούς.

Κλιματικά δεδομένα Μόσχας (περίοδος από 1961 έως 1990)
Μήνας Ιαν Φεβ Μάρ Απρ Μάι Ιούν Ιούλ Αύγ Σεπ Οκτ Νοε Δεκ Έτος
Μέση Μέγιστη °C (°F) −6.3 −4.2 1.5 10.4 18.4 21.7 23.1 21.5 15.4 8.2 1.1 −3.5 8,9
Μέση Μηνιαία °C (°F) −9.3 −7.7 −2.2 5.8 13.1 16.6 18.2 16.4 11.1 5.1 −1.2 −6.1 5,0
Μέση Ελάχιστη °C (°F) −12.3 −11.1 −5.6 1.7 7.6 11.5 13.5 12.0 7.1 2.0 −3.3 −8.6 1,2
Πηγή: [12][13][14][15]

Καθώς η πόλη βρίσκεται στο μέσο γεωγραφικό πλάτος του βορείου ημισφαιρίου, αποτελεί χαρακτηριστική περιοχή όπου εμφανίζονται πιο έντονα τα φαινόμενα της υπερθέρμανσης του πλανήτη, όπου το κλίμα γίνεται λιγότερο σταθερό, ενώ οι θερμοκρασίες ανεβαίνουν, με το φαινόμενο αυτό να έχει κυρίως παρατηρηθεί κατά τους μήνες μεταξύ Ιουλίου και Αυγούστου, ενώ και οι χειμώνες έχουν αρχίσει να γίνονται θερμότεροι, και η δεκαετία 2000 - 2010 ήταν η θερμότερη καταγεγραμμένη στην ιστορία της πόλης.[16] Τα τέλη Ιανουαρίου είναι συνήθως η ψυχρότερη περίοδος, με τη θερμοκρασία να φτάνει τους -30 βαθμούς για μερικές νύχτες.

Κλιματικά δεδομένα Μόσχας (περίοδος από 2005 έως 2014)
Μήνας Ιαν Φεβ Μάρ Απρ Μάι Ιούν Ιούλ Αύγ Σεπ Οκτ Νοε Δεκ Έτος
Μέση Μέγιστη °C (°F) −5.5 −5.2 2.1 11.6 19.9 22.6 25.6 23.5 16.5 9.0 2.7 −2.1 10,06
Μέση Μηνιαία °C (°F) −7.2 −7.7 −1.4 6.9 14.6 17.5 20.4 18.6 12.5 6.4 1.2 −3.6 6,52
Μέση Ελάχιστη °C (°F) −9 −10.2 −4.8 2.3 9.3 12.5 15.2 13.8 8.6 3.7 −0.3 −5
(23)
3,01
Μέσες μηνιαίες ώρες ηλιοφάνειας 37 65 142 213 274 299 323 242 171 88 33 14 1.901
Πηγή: weatheronline.co.uk[17]

Δημογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πληθυσμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εθνική κατανομή πληθυσμών στη Μόσχα
Εθνοτική ομάδα 1897α[18] 1939[19] 1959[20] 1970[21] 1979[22] 1989[23] 2002[24]
Ρώσοι 987.044 3.614.430 4.507.899 6.301.247 7.146.682 7.963.246 8.808.009
Ουκρανοί 4.478 90.479 115.489 184.885 206.875 252.670 253.644
Τάταροι 4.288 57.687 80.489 109.252 131.328 157.376 166.083
Αρμένιοι 1.604 13.682 18.379 25.584 31.414 43.989 124.425
Αζέροι 677 2.528 9.563 7.967 20.727 95.563
Εβραίοι 5.070 250.181 239.246 251.350 222.900 174.728 79.359
Λευκορώσοι 1.016 24.952 34.370 50.257 59.193 73.005 59.353
Γεωργιανοί 4.251 6.365 4.195 12.180 19.608 54.387
Σύνολο 1 038 591 4.137.018 7.061.008 7.931.602 8.875.579 10.382.754
 Βάσει της μητρικής γλώσσας
Ιστορικό πληθυσμού
Έτος Πληθ.   ±%  
1897 1.038.625 —    
1926 2.019.500 +94.4%
1939 4.137.000 +104.9%
1959 5.032.000 +21.6%
1970 6.941.961 +38.0%
1979 7.830.509 +12.8%
1989 8.967.332 +14.5%
2002 10.382.754 +15.8%
2010 11.503.501 +10.8%
2013 11.794.282 +2.5%
2015 12.197.596 +3.4%

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της απογραφής του 2010, ο πληθυσμός της Μόσχας ήταν 11.503.501,[25] σημειώνοντας αύξηση από τα 10.382.754 που είχαν καταγραφεί στην αντίστοιχη απογραφή του 2002.[26]

Η εθνική σύνθεση του 2010 αποτελούνταν από:[25]

  • Ρώσους: 9.930.410 (91,65%)
  • Ουκρανούς: 154.104 (1,42%)
  • Τάταρους: 149.043 (1,38%)
  • Αρμένιους: 106.466 (098%)
  • Αζέρους: 57.123 (0,5%)
  • Λευκορώσους: 39.225 (0,4%)
  • Γεωργιανούς: 38.934 (0,4%)
  • Ουζμπέκους: 35.595 (0,3%)
  • Τατζίκους: 27.280 (0,2%)
  • Μολδαβούς: 21.699 (0,2%)
  • Μορδβίνιους: 17.095 (0,2%)
  • Τσετσένους: 14.524 (0,1%)
  • Τσουβάσιους: 14.313 (0,1%)
  • Οσσέτιους: 11.311 (0,1%)
  • Άλλους: 164.825 (1,6%)
  • 668.409 άτομα ήταν εγγεγραμμένα από διοικητικές βάσεις δεδομένων και δεν μπορούσαν να δηλώσουν εθνικότητα. Εκτιμάται πως τα ποσοστά εθνικότητας σε αυτή την ομάδα είναι παρόμοια με τα διαθέσιμα γενικά ποσοστά.[27]

Ο επίσημος πληθυσμός της Μόσχας βασίζεται στον αριθμό των μονίμων κατοίκων της. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, στη Μόσχα κατοικούν 1,8 εκατομμύρια προσωρινοί κάτοικοι-επισκέπτες μέσω βίζας ή άλλων εγγράφων, ενώ ο μόνιμος πληθυσμός είναι 13,3 εκατομμύρια κάτοικοι. Ο αριθμός των προσφύγων οι οποίοι δεν κατέχουν άδεια παραμονής και προέρχονται κυρίως από τις χώρες της Κεντρικής Ασίας, υπολογίζεται σε επιπλέον 1 εκατομμύριο άτομα επί του συνολικού πληθυσμού.[28]

Ο ρυθμός γονιμότητας είναι όπως παρακάτω:[29]

  • 2009 – 1,22
  • 2010 – 1,25
  • 2011 – 1,25
  • 2012 – 1,32
  • 2013 – 1,33
  • 2014 – 1,34
  • 2015 – 1,40
    • Γεννήσεις (2015): 142.390 (11,7 ανά 1000 κατοίκους)
    • Θάνατοι (2015): 121.954 (10 ανά 1000 κατοίκους)

Θρησκεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο καθεδρικός ναός του Χριστού Σωτήρος, κατεδαφίστηκε κατά τη σοβιετική περίοδο, και επανορθώθηκε κατά τη δεκαετία του 1990
Διατηρημένο τμήμα του αρχικού καθεδρικού ναού του Ιησού του Σωτήρος
Το νέο καθεδρικό τζαμί της Μόσχας

Ο ορθόδοξος χριστιανισμός είναι η κυρίαρχη θρησκεία στην πόλη, με τη Μόσχα να αποτελεί τη θρησκευτική έδρα ολόκληρης της Ρωσίας, και να αποτελεί μέρος της ιστορικής κληρονομιάς της Ρωσίας μέσω νόμου που ψηφίστηκε το 1997.[30] Άλλες θρησκείες των οποίων οι πιστοί δραστηριοποιούνται στη Μόσχα είναι οι Αρμένιοι Αποστολικοί, Βουδιστές, Ινδουιστές, Ιουδαίου, Γιαζίντι, Παλαιοί Πιστοί, και παγανιστές.

Ο Πατριάρχης Μόσχας και πασών των Ρωσιών αποτελεί την κεφαλή της εκκλησίας και μένει στο μοναστήρι Ντανίλοφ. Με την επικράτηση των Μπολσεβίκων το 1918 και τη μετέπειτα δημιουργία της Σοβιετικής Ένωσης πολλοί από τους ναούς έκλεισαν ή κατεδαφίστηκαν -μερικοί χρονολογούνταν από τον 14ο αιώνα- και η θρησκεία απαγορεύτηκε καθώς δεν συμβάδιζε με την πολιτική της αθεΐας που προωθούσε η κομμουνιστική ιδεολογία του νέου κράτους. Η τάση αυτή συνέχισε και μετά τη Σταλινική περίοδο σε ηπιότερη ωστόσο μορφή. Όσοι ναοί δεν κατεδαφίστηκαν χρησιμοποιήθηκαν για άλλους σκοπούς, όπως κέντρα διασκέδασης, γραφεία, εργοστάσια, ή αποθήκες. Μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991, οι ναοί ανακαινίστηκαν και ξανατέθηκαν σε θρησκευτική λειτουργία.

Κατά το συμβούλιο των μουφτήδων της Μόσχας ο αριθμός των μουσουλμάνων υπολογίστηκε στο 1,5 εκατομμύριο κατοίκους το 2010,[31] οι οποίοι εξυπηρετούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα στα 4 τζαμιά της πόλης,[32] εκ των οποίων το ένα είναι καθεδρικός ναός.[33]

Θρησκείες στη Μόσχα (2012)[34]
Θρησκεία %
Ρωσική ορθόδοξη εκκλησία 47
Χριστιανοί, χωρίς να ανήκουν σε κάποια εκκλησία 3
Ορθόδοξοι Χριστιανοί, χωρίς να ανήκουν στη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία 2
Παλαιοί Πιστοί 1
Προτεστάντες 1
Μουσουλμάνοι, μη Σουνίτες ή Σιίτες 1
Σουνίτες Μουσουλμάνοι 8
Σιίτες Μουσουλμάνοι 3
Παγανιστές 1
Άλλοι 2
Πιστεύουν σε κάποιο θεό, αλλά δεν ακολουθούν κάποια θρησκεία 12
Άθεοι 19

Αστικό τοπίο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όψη όπως φαίνεται από τους Λόφους Βορομπιόβι: Μόσκβα-Σίτι. ποταμός Μοσκβά. Στάδιο Λουζνικί. γέφυρα του μετρό. κτίριο της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών

Εικόνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «UniRank». Top Universities in Moscow 2021 Moscow University Ranking. 3 Αυγούστου 2022. 
  2. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» Памятник природы "Высшая точка Москвы – 255 м над уровнем моря (Теплый Стан)" (στα Ρωσικά). www.darwin.museum.ru. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2009. 
  3. «Russia moves to year-round winter time» (στα αγγλικά). BBC News. 2014-07-22. https://www.bbc.co.uk/news/blogs-news-from-elsewhere-28423647. Ανακτήθηκε στις 2018-06-22. 
  4. «Погода и Климат – Климатический монитор: погода в Москве» [Καιρός και Κλίμα - Κλιματική Παρακολούθηση: Ο Καιρός στη Μόσχα] (στα Ρωσικά). Pogoda.ru.net. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2013. 
  5. «Climate monitoring». Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2006. 
  6. «Продолжительность солнечного сияния в Москве в 2014 году (Η διάρκεια της ηλιοφάνειας στη Μόσχα το 2014)» (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2015. 
  7. «КЛИМАТ ВЛАДИМИРА» (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2015. 
  8. «Thermograph.ru averages». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2011. 
  9. «Pogoda & Climate (Weather & Climate)» (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2011. 
  10. «Climate monitor 2005-2011» (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2011. 
  11. «Average monthly Sunshine hours» (στα Ρωσικά). Meteoweb.ru. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2011. 
  12. «WMO averages». Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2011. 
  13. «VVC info» (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2011. 
  14. «Climate monitor 2005–2011» (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2011. 
  15. «Average monthly Sunshine hours» (στα Ρωσικά). Meteoweb.ru. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2011. 
  16. «2008 was the warmest year in Moscow history» (στα Ρωσικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2009. 
  17. «weatheronline.co.uk». Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2015. 
  18. (Ρωσικά) Первая всеобщая перепись населения Российской Империи 1897 г.
  19. (Ρωσικά) Всесоюзная перепись населения 1939 года
  20. (Ρωσικά) Всесоюзная перепись населения 1959 года
  21. (Ρωσικά) Всесоюзная перепись населения 1970 года
  22. (Ρωσικά) Всесоюзная перепись населения 1979 года
  23. (Ρωσικά) Всесоюзная перепись населения 1989 года
  24. «NATIONAL COMPOSITION OF POPULATION FOR REGIONS OF THE RUSSIAN FEDERATION». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Φεβρουαρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2016. 
  25. 25,0 25,1 Russian Federal State Statistics Service (2011). «Всероссийская перепись населения 2010 года. Том 1» [2010 All-Russian Population Census, vol. 1]. Всероссийская перепись населения 2010 года (2010 All-Russia Population Census) (στα Ρωσικά). Federal State Statistics Service. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2012. 
  26. Russian Federal State Statistics Service (21 Μαΐου 2004). «Численность населения России, субъектов Российской Федерации в составе федеральных округов, районов, городских поселений, сельских населённых пунктов – районных центров и сельских населённых пунктов с населением 3 тысячи и более человек» [Population of Russia, Its Federal Districts, Federal Subjects, Districts, Urban Localities, Rural Localities—Administrative Centers, and Rural Localities with Population of Over 3,000] (XLS). Всероссийская перепись населения 2002 года [All-Russia Population Census of 2002] (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2014. 
  27. «Перепись-2010: русских становится больше». Perepis-2010.ru. 19 Δεκεμβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2012. 
  28. «"Российская газета" о мигрантах в Москве». Rg.ru. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2010. 
  29. «Каталог публикаций::Федеральная служба государственной статистики». Gks.ru. 8 Μαΐου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2014. 
  30. Bell, Imogen (2003). Eastern Europe, Russia and Central Asia. Taylor & Francis. ISBN 978-1-85743-137-7. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2007. 
  31. Maxim Kireev. «Planned Mosque Sparks Controversy in Russia». Der Spiegel. http://www.spiegel.de/international/world/0,1518,723799,00.html. 
  32. Kiran Moodley. «Eid al-Fitr 2015: Drone shows huge crowds celebrating the end of Ramadan in Moscow». The Independent. http://www.independent.co.uk/news/world/europe/eid-alfitr-2015-drone-shows-huge-crowds-celebrating-the-end-of-ramadan-in-moscow-10395950.html. Ανακτήθηκε στις 2016-02-12. 
  33. «Central mosque of Moscow will be inaugurated in 23rd September». Shabestan News Agency. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2015. 
  34. (Ρωσικά) «Religion in Moscow (table)». Atlas of Religions and Nationalities of the Russian Federation. Research service "Sreda". Lay summary. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]