Μετάβαση στο περιεχόμενο

Χαβικόλη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χαβικόλη
Γενικά
Όνομα IUPAC 4-προπ-2-εν-1-υλοφαινόλη
Άλλες ονομασίες Χαβικόλη
4-αλλυλοφαινόλη
παρααλλυλυδροξυβενζόλιο
Χημικά αναγνωριστικά
Χημικός τύπος C9H10O
Μοριακή μάζα 134,1751 amu
Σύντομος
συντακτικός τύπος
(C6H4)(4-CH2CH=CH2)OH
Αριθμός CAS 501-92-8
SMILES C=CCc1ccc(cc1)O
InChI 1S/C9H10O/c1-2-3-8-4-6-9(10)7-5-8/h2,4-7,10H,1,3H2
ChemSpider ID 21105856
Δομή
Ισομέρεια
Φυσικές ιδιότητες
Σημείο τήξης 16°C
Σημείο βρασμού 238°C (στα 16 mmHg)
Διαλυτότητα
στο νερό
1.020 kg/m³
Χημικές ιδιότητες
Επικινδυνότητα
Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa).


Η χαβικόλη[1] (αγγλικά chavicol) είναι αρωματική οργανική χημική ένωση, που περιέχει άνθρακα, υδρογόνο και οξυγόνο, με μοριακό τύπο C9H10O, αν και αποδίδεται πιο αναλυτικά από τον ημισυντακτικό του τύπο (C6H4)(4-CH2CH=CH2)OH. Πιο συγκεκριμένα, είναι μια φυσική αλλυλοφαινόλη.[2] Η χημική του δομή αποτελείται από ένα βενζόλικό δακτύλιο, στον όποιο ένα άτομο υδρογόνου έχει αντικατατασταθεί από μια υδροξυλομάδα (-ΟΗ) και ένα άλλο άτομο υδρογόνου έχει αντικατασταθεί από αλλυλομάδα (-CH2CH=CH2).

H χημικά καθαρή χαβικόλη, στις κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος, δηλαδή σε θερμοκρασία 25°C και υπό πίεση 1 atm, είναι άχρωμο υγρό. Βρέθηκε μαζί με τα τερπένια του μπευελελαίου.

Είναι ένα άχρωμο υγρό βρέθηκε μαζί με τερπένια του μπετελελαίου.

Η χαβικόλη είναι αναμίξιμη με την αιθανόλη (EtOH), με τον διαιθυλαιθέρα (Et2O) και με το χλωροφόρμιο (CHCl3).

Η χαβικόλη χρησιμοποιήθηκε ως αρωματική ουσία από την αρωματοποιία.

  • Παπαγεωργίου Β.Π., “Εφαρμοσμένη Οργανική Χημεία: Κυκλικές Ενώσεις”, Εκδόσεις Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1986.
  • Speight J. G., “Chemical and Process Design Handbook”, McGraw-Hill, 2002
  • Ηλεκτρονική Εγκυκλοπαίδεια “Επιστήμη & Ζωή”
  • Γ. Βάρβογλη, Ν. Αλεξάνδρου, Οργανική Χημεία, Αθήνα 1972
  • Α. Βάρβογλη, «Χημεία Οργανικών Ενώσεων», παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1991
  • SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999
  • Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982

Αναφορές και παρατηρήσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. Δείτε τις εναλλακτικές ονομασίες στον παρακείμενο πίνακα πληροφοριών χημικής ένωσης.
  2. Lide, D. R., ed. (2005), CRC Handbook of Chemistry and Physics (86th ed.), Boca Raton (FL): CRC Press, (ISBN 0-8493-0486-5)