Μετάβαση στο περιεχόμενο

Τζιμπουτί

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 11°48′00″N 42°26′00″E / 11.8°N 42.4333°E / 11.8; 42.4333

Δημοκρατία του Τζιμπουτί
جمهورية جيبوتي
Jumhūriyyat Jībūtī
Jamhuuriyadda Jabuuti
République de Djibouti

Σημαία

Εθνόσημο
Εθνικό σύνθημα: "Unité, Égalité, Paix"
(Ενότητα, Ισότητα, Ειρήνη)
Τοποθεσία της χώρας στον κόσμο
Η θέση του Τζιμπουτί (πράσινο)
και μεγαλύτερη πόληΤζιμπουτί
11°36′N 43°10′E / 11.600°N 43.167°E / 11.600; 43.167 (Τζιμπουτί (πόλη))
Αραβικά και Γαλλικά
Ημιπροεδρικό σύστημα
Ισμαήλ Ομάρ Γκουέλεχ
Αμπντουλκαντέρ Καμίλ Μοχάμεντ
Ανεξαρτησία
από τη Γαλλία
Σύνταγμα

27 Ιουνίου 1977
4 Σεπτεμβρίου 1992
  Σύνολο
  % Νερό
  Σύνορα
Ακτογραμμή

23.200 km2 (149η)
0,09
516 km
314 km
Πληθυσμός
  Εκτίμηση 2022 
  Απογραφή 2000 
  Πυκνότητα 

1.013.179[1] (160η) 
460.700  
43,7 κατ./km2 (174η) 
ΑΕΠ (ΙΑΔ)
  Ολικό  (2024)
  Κατά κεφαλή 

9,136 δισ. $[2]  
8.759 $[2]  
ΑΕΠ (ονομαστικό)
  Ολικό  (2024)
  Κατά κεφαλή 

4,257 δισ. $[2]  
4.081 $[2]  
ΔΑΑ (2023)Αύξηση 0,513[3] (175η)  χαμηλός
ΝόμισμαΦράγκο Τζιμπουτί (DJF)
EAT (UTC +3)
Internet TLD.dj
Οδηγούν σταδεξιά
Κωδικός κλήσης+253

Το Τζιμπουτί (αραβικά: جمهورية جيبوتي, σομαλικά: Jabuuti), με επίσημη ονομασία «Τζαμχουρί(γ)ια Τζιμπουτί» είναι σήμερα μια ανεξάρτητη παράλια χώρα στην ανατολική Αφρική με έκταση μόλις 23.200 τ.χλμ. και πληθυσμό 1.013.179[1] κατοίκους, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2022. Είναι η πρώην Γαλλική Σομαλία, που ανακηρύχθηκε ανεξάρτητο κράτος στις 27 Ιουνίου του 1977.

Συνορεύει με την Αιθιοπία και την Ερυθραία προς βορρά και με τη Σομαλία νοτιοανατολικά. Το υπόλοιπο της χώρας βρέχεται από την Ερυθρά θάλασσα παρά τον κόλπο του Άντεν. Στην απέναντι πλευρά της θάλασσας, και σε απόσταση 20 χιλιομέτρων από την ακτή του Τζιμπουτί, βρίσκεται η Υεμένη, στην Αραβική Χερσόνησο. Το όνομα της πρωτεύουσας είναι Τζιμπουτί. Πρόεδρος της χώρας είναι ο Ισμαήλ Ομάρ Γκουέλεχ.

Η χώρα βρίσκεται στο στενό του Μπαμπ ελ Μαντέμπ. Παρά τα οικονομικά της προβλήματα, η περιοχή βρίσκεται σε μια περιοχή στρατηγικής σημασίας για την ναυτιλία, καθώς περνάνε χιλιάδες πλοία που μεταφέρουν ενέργεια και εμπορεύματα.[4] Ως αποτέλεσμα, η χώρα φιλοξενεί πολλές ξένες στρατιωτικές βάσεις στο έδαφος της.[5] Η πόλη του Τζιμπουτί είναι το κύριο κέντρο της χώρας. Γύρω από αυτό απλώνεται μια άγονη περιοχή.[6]

Η χώρα είναι ημιπροεδρική δημοκρατία, με Αρχηγό Κράτους τον εκάστοτε Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Η θητεία του Προέδρου είναι εξαετής.

Η νομοθετική εξουσία ασκείται από την Εθνοσυνέλευση, η οποία εκλέγεται με καθολική ψηφοφορία για πέντε έτη. Δικαίωμα ψήφου στις εκλογές έχουν όσες και όσοι είναι ηλικίας 18 ετών και άνω.

Διοικητική διαίρεση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Τζιμπουτί χωρίζεται σε 6 περιφέρειες:

  1. Άρτα
  2. Αλί Σαμπί
  3. Ντικίλ
  4. Ομπόκ
  5. Τζιμπουτί
  6. Ταντζουρά

Βρίσκεται, όπως προαναφέρθηκε, στο κέρας της Αφρικής στην ανατολική Αφρική στο κόλπο του Άντεν στο στενό του Μπαμπ Ελ Μαντέμπ. Όπως και με τις γειτονικές χώρες το κλίμα της χώρας είναι άνυδρο και ερημικό με ελάχιστες βροχοπτώσεις.[7]

Στη χώρα βρίσκεται επίσης η λίμνη Ασσάλ, μια αλμυρή λίμνη που βρίσκεται σε υψόμετρο 174 μέτρων κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.

Από το 1894 ως το 1977 η χώρα ήταν υπό γαλλική κατοχή με την ονομασία Γαλλική Σομαλιλάνδη. Το 1889 μερικοί Κοζάκοι υπό τον Νικολάι Ασίνοφ προσπάθησαν να διεκδικήσουν το Τζιμπουτί για τη Ρωσία στήνοντας μια αποικία στο Σαγκάλο, αλλά ένα μήνα μετά τη δημιουργία της η αποικία κατελήφθη από τους Γάλλους και το εγχείρημα έληξε. Το 1977, έπειτα από τη διεξαγωγή τριών δημοψηφισμάτων, η χώρα έγινε ανεξάρτητη από τη Γαλλία με την σημερινή της ονομασία.[8][9] Πρώτος πρόεδρος της χώρας ανέλαβε ο σομαλικής καταγωγής Χασάν Γκουλέντ Απτιντόν, κυβερνώντας ως το 1999.

Γενικότερα η χώρα έχει αποτελέσει όαση σταθερότητας μπροστά στην αστάθεια και τις συγκρούσεις που μαστίζουν τις γειτονικές χώρες.

Τον Ιούνιο του 2008 κορυφώθηκε η πολύμηνη ένταση του Τζιμπουτί με την Ερυθραία στη μεθόριο των 2 χωρών[10].

Τον Αύγουστο του 2017 άνοιξε στο Τζιμπουτί η πρώτη κινεζική στρατιωτική βάση εκτός Κίνας. Η Κίνα διατηρεί στρατεύματα και δική της βάση στη χώρα, ενώ το ναυτικό της δραστηριοποιείται από το 2008 στη περιοχή γύρω από τη χώρα ως μέρος των διεθνών προσπαθειών για την καταπολέμηση της πειρατείας στα ανοικτά της Σομαλίας.[11]

Τον Σεπτέμβριο του 2008 το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο χορήγησε δάνειο ύψους 14 εκατομ. ευρώ προς την αφρικανική χώρα, για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που της δημιουργήθηκαν από τις αυξανόμενες τιμές των τροφίμων και του πετρελαίου[12].

Η χώρα, σύμφωνα με το Euronews, αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα, μεταξύ άλλων υψηλά ποσοστά ανεργίας και φτώχειας.[13] Είναι επίσης το επίνειο της Αιθιοπίας στον 21ο αιώνα[4], αλλά και πριν το 1993, όταν η Αιθιοπία είχε πρόσβαση στη θάλασσα μέσω Ερυθραίας.[6]

Η χώρα λόγω του εδάφους και της έκτασης της δεν μπορεί να στηριχθεί οικονομικά παρά κυρίως στις υπηρεσίες. Έτσι η χώρα βασίζεται σε σημαντικό βαθμό στις ναυτιλιακές δραστηριότητες με τα ενοίκια από τις βάσεις των άλλων χωρών να προσθέτουν στην οικονομία της χώρας. Το 42% των εισαγωγών της χώρας είναι από την Κίνα, ενώ η κινέζικη Cosco διαχειρίζεται μεγάλο μέρος του εμπορικού λιμένα της πόλης. Οι εξαγωγές είναι λίγες. [14]

Το προσδόκιμο ζωής στο σύνολο του πληθυσμού, σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2023 του Τμήματος Οικονομικών και Κοινωνικών Θεμάτων των Ηνωμένων Εθνών, ήταν 66,0 έτη (63,5 έτη για τους άνδρες και 68,5 έτη για τις γυναίκες)[15] ενώ η διάμεση ηλικία ήταν τα 24,4 έτη.[15]

Η οδήγηση γίνεται στα δεξιά.

  1. 1 2 «Annuaire Statistique» (PDF). Institut de la Statistique de Djibouti (INSTAD). Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2024.
  2. 1 2 3 4 «Τζιμπουτί». ΔΝΤ. Απρίλιος 2025. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2025.
  3. «Human Development Report 2025» (PDF) (στα Αγγλικά). United Nations Development Programme. 6 Μαΐου 2025. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 6 Μαΐου 2025. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2025.
  4. 1 2 Team, Editing (6 Ιανουαρίου 2022). «Το σταυροδρόμι γεωπολιτικών ανταγωνισμών στο Τζιμπουτί - ΟΜΙΛΟΣ ΔΙΕΘΝΩΝ & ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2022.
  5. Ειρήνη, Μητροπούλου (31 Ιουλίου 2018). «Τζιμπουτί: Η χώρα με τις περισσότρες ξένες στρατιωτικές βάσεις». Ειδήσεις - νέα - Το Βήμα Online. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2022.
  6. 1 2 Εγκυκλοπαίδεια Υδρία. Αθήνα: εκδόσεις Γ. Αξιωτέλλης. 1985. σελ. 3786.
  7. μεταπτυχιακή εργασία Κέρας της Αφρικής: Ο Ρόλος του στον Διεθνή Γεωπολιτικό Σχεδιασμό στη Διαχρονία[νεκρός σύνδεσμος]. Ευάγγελος Παπουτσής, 2019.
  8. Newsweek, Volume 81, (Newsweek: 1973), p. 254.
  9. Elections in Djibouti Αρχειοθετήθηκε 2017-01-02 στο Wayback Machine. African Elections Database
  10. Ναυτεμπορική, Τζιμπουτί: Δύο στρατιώτες νεκροί και 17 τραυματίες, 11 Ιουνίου 2008
  11. «Τζιμπουτί: Εγκανιάστηκε η πρώτη στρατιωτική βάση της Κίνας στο εξωτερικό». www.naftemporiki.gr. 8 Ιανουαρίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2022.
  12. Ναυτεμπορική, Το ΔΝΤ χορηγεί δάνειο ύψους 14 εκατ. ευρώ στο Τζιμπουτί, 20 Σεπτεμβρίου 2008.
  13. «Τζιμπουτί: Κόλαση και παράδεισος για χιλιάδες μετανάστες». euronews. 15 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2022.
  14. μεταπτυχιακή εργασία Κέρας της Αφρικής: Ο Ρόλος του στον Διεθνή Γεωπολιτικό Σχεδιασμό στη Διαχρονία[νεκρός σύνδεσμος]. Ευάγγελος Παπουτσής, 2019.
  15. 1 2 «World Population Prospects 2024» (XLSX) (στα Αγγλικά). United Nations Department of Economic and Social Affairs. 27 Ιουλίου 2024. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2025.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]