Μάλη Μεσσηνίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 37°10′24.02″N 21°42′53.10″E / 37.1733389°N 21.7147500°E / 37.1733389; 21.7147500

Μάλη
Μάλη is located in Greece
Μάλη
Μάλη
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΑποκεντρωμένη Διοίκηση Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου
(Έδρα: Πάτρα)
Περιφέρεια Πελοποννήσου
(Έδρα: Τρίπολη)
Περιφερειακή ΕνότηταΜεσσηνίας
(Έδρα: Καλαμάτα)
ΔήμοςΤριφυλίας
(Έδρα: Κυπαρισσία)
Δημοτική ΕνότηταΦιλιατρών
Γεωγραφία και Στατιστική
Γεωγραφικό διαμέρισμαΠελοπόννησος
ΝομόςΜεσσηνίας
Υψόμετρο956[1]-980[2] μ.
Πληθυσμός17 (2011)
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας24300 [4]
Τηλ. κωδικός27610[5]
Δήμος Τριφυλίας

Η Μάλη[6] (παλαιότερες ονομασίες: Μάλι, Μάλα), είναι μικρός ορεινός οικισμός κοντά στα Φιλιατρά και υπάγεται διοικητικά στον Δήμο Τριφυλίας, του Νομού Μεσσηνίας.

Τοποθεσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το χωριό βρίσκεται ανατολικά των Φιλιατρών σε υψόμετρο 956[1]-980[2] μέτρων και απέχει περίπου 20 χιλιόμετρα από τις ακτές του Ιονίου Πελάγους. Είναι σε απόσταση περίπου 19 χιλιόμετρα από τα Φιλιατρά, και απέχει από την Πλάτη, η οποία βρίσκεται στα δυτικά του οικισμού, περίπου 9,5 χιλιομέτρα.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το χωριό, που βρίσκεται σε βαθούλωμα στη σκιά του όρους του Αγίου Κωνσταντίνου (υψόμετρο 1.225 μέτρα) στα βόρειά του, το ύψωμα Αγ. Βαρβάρα στα δυτικά του και τα υψώματα Μαύρο Λόγγο Νόκα, Αστρά και την Μαρτζένα στα ανατολικά του έχει μακραίωνη ιστορία. Σύμφωνα με την πιθανότερη εκδοχή πιθανολογείται ότι πήρε την ονομασία του από οικιστή που ήταν αλβανικής ή αρβανίτικης καταγωγής, καθώς η λέξη «Μάλη» στα αλβανικά σημαίνει «μεγάλο βουνό».[2]

Το χωριό κατά την περίοδο των Βιλλεαρδουίνων και του Πριγκιπάτου της Αχαΐας ήταν υπό την κεντρική διοίκηση, που ασκείτο από την πρωτεύουσα του πριγκιπάτου, στην Ανδραβίδα. Την περίοδο της Τουρκοκρατίας ανήκε στην Κόλη των Κοντοβουνίων μαζί με άλλα 32 χωριά της ευρύτερης περιοχής.[2]

Κατά την Επανάσταση του 1821, οι κάτοικοι του χωριού μαζί με τους υπόλοιπους ορεσίβιους κατοίκους της περιοχής, επονομαζόμενοι και ως Αρκαδινοί, βρέθηκαν στο πλευρό του Γέρου του Μοριά Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Στην Μάλη, στη συνέχεια, ο Δημήτριος Κολιόπουλος, γνωστός ως Πλαπούτας, έστησε το «ορδί» του για την αντιμετώπιση του Ιμπραήμ και όταν ο Παπαφλέσσας, το 1825, πολεμούσε κατά την Μάχη στο Μανιάκι τον Ιμπραήμ, ο Πλαπούτας με 3.000 οπλοφόρους βρισκόταν στρατοπεδευμένος στην Μάλη.[2]

Η Μάλη θα βρεθεί ξανά στο προσκήνιο το 1866, όταν ο Σωτήριος Σωτηρόπουλος, τότε υπουργός Οικονομικών (μεταγενέστερα, το 1893, διετέλεσε και πρωθυπουργός), παραθερίζοντας σε κτήμα του στον Αγρίλη έπεσε θύμα απαγωγής από τη ληστοσυμμορία των Λαφαζάνη – Παπακυριτσόπουλου, που δρούσε στην ευρύτερη περιοχή με έδρα την Ολυμπία. Τον έβαλαν δέσμιο στο υπόγειο της οικογένειας Κωστάκη στο τότε Κατσίμπαλι (μεταγενέστερα Εξωχικό, σήμερα το Εξοχικό) και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στην Μάλη, παραμένοντας ως όμηρος για 36 μέρες, από όπου και αφέθηκε ελεύθερος, μετά την πληρωμή λύτρων από την οικογένειά του. Από ευγνωμοσύνη προς τους κατοίκους του χωριού, οι οποίοι του παρείχαν περίθαλψη, παρά τη φρούρηση των ληστών, στο διάστημα της ομηρίας του, αργότερα κατά την θητεία του ως πρωθυπουργός χρηματοδότησε την κατασκευή δρόμου από τα απόκρημνα βουνά της Μάλης, μέσω της Αγίας Μαύρας και της Κερασίτσας (το χωριουδάκι αυτό σήμερα δεν κατοικείται) προς τα Φιλιατρά.[2]

Διοικητική ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η παλαιότερη επίσημη ονομασία του χωριού ήταν Μάλι, όπως αναφέρεται το 1835. Από το 1896 αναφερόταν και ως Μάλα, μέχρι και το 1912, ενώ από το 1913 έγινε διόρθωση του ονόματος σε Μάλη.[7][8] Πάντως το χωριό συναντάται με παρόμοιες ονομασίες και σε προγενέστερες βιβλιογραφικές πηγές-αναφορές. Ο οικισμός αναφέρεται, σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο. H Μάλη (Mali), ανήκε, το 1689, στην επαρχία της Αρκαδίας (ή Αρκαδιάς, δηλαδή την περιοχή της σημερινής Κυπαρισσίας), η οποία ήταν μια από τις 4 επαρχίες, στις οποίες χωριζόταν τότε το διαμέρισμα της Μεθώνης (επαρχία Φαναριού, επαρχία Αρκαδιάς, επαρχία Ναβαρίνου και επαρχία Μεθώνης).[9] Ο οικισμός Μάλι προσαρτήθηκε στον παλαιό Δήμο Τριπύλης το 1835.[10] Το 1840[11] αποσπάται από τον Δήμο Τριπύλης και προσαρτάται στον παλαιό Δήμο Κυπαρισσίας, ως το 1842,[12] που επανέρχεται ξανά στον Δήμο Τριπύλης. Η Μάλη αναφέρεται, το 1853 στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή ως χωριό του Δήμου Τριπύλης της Επαρχίας Τριφυλίας με πληθυσμό 301 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[13] Το 1899, αναφερόμενο και ως Μάλα, μεταφέρεται από το Νομό Μεσσηνίας και υπάγεται στον Νομό Τριφυλίας,[14] για μια περίπου δεκαετία, ως το 1909, που επανέρχεται ξανά στον Νομό Μεσσηνίας,[15] ως οικισμός της Επαρχίας Τριφυλίας. Το 1912 ως Μάλα αποσπάται από τον Δήμο Τριπύλης και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Μάλας,[16][17] ενώ το 1913[18] το όνομα του οικισμού και της κοινότητας διορθώνεται σε Μάλη και Κοινότητα Μάλης αντίστοιχα. Το 1940 στην Κοινότητα Μάλης προσαρτάται και ο οικισμός Κερασέα, ο οποίος καταργήθηκε το 1991.[19] Η Μάλη παρέμεινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας, από το 1912 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Φιλιατρών,[20] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Τριφυλίας.[6][21] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με την συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αετού, Αυλώνος, Γαργαλιάνων, Κυπαρισσίας, Φιλιατρών και την κοινότητα Τριπύλας.

Κάτοικοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο οικισμός, με βάση την απογραφή του 2011, έχει 17 μόνιμους κατοίκους, οι οποίοι απασχολούνται κυρίως με την κτηνοτροφία[2] και με διάφορες αγροτικές εργασίες.

Εξέλιξη Πληθυσμού της Μάλης Μεσσηνίας
Απογραφή Πληθυσμός Διάγραμμα εξέλιξης Πληθυσμού
1689 81[9]
1844 284[22]
1851 301[13]
1879 439[9][23]
1889 334[24]
1896 498[25]
1907 545[26]
1920 221[27]
1928 345[28]
1940 305[29]
1951 224[30]
1961 47[31]
1971 7[32]
1981 93[33]
1991 105[34]
2001 99[35]
2011 17[36]

Κτίρια-εκδηλώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο οικισμός αποτελείται κυρίως από κατοικίες και αγροικίες. Οι κάτοικοι του χωριού απασχολούμενοι ως επί το πλείστον με την κτηνοτροφία έχουν ιδρύσει τον "Σύλλογο Κτηνοτρόφων των Κοντοβουνίων", ο οποίος έχει την έδρα του στο χωριό και διοργανώνει διάφορες ετήσιες εκδηλώσεις.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Μάλη, από την ιστοσελίδα: buk.gr
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Πηγή: Το άρθρο του δικηγόρου Νίκου Α. Παναγιωτόπουλου-Βέλμαχου, με τίτλο "Μάλη. Το όμορφο πετρόχτιστο χωριό των Κοντοβουνίων", στο περιοδικό "Flash της Μεσσηνίας", τεύχος 279, Νοέμβριος 2012, σελ. 26-32.
  3. «Απογραφή Πληθυσμού - Κατοικιών 2011». (Ελληνικά) Ελληνική απογραφή 2011. Ελληνική Στατιστική Αρχή. 1  Μαΐου 2011.
  4. Ταχυδρομικός Κώδικας Μάλη Μεσσηνίας.
  5. Τηλεφωνικοί κωδικοί της Ελλάδας, Ζώνη 27: Φιλιατρά: 27610
  6. 6,0 6,1 3) Τ.Κ. Μάλης: Η Μάλη Αρχειοθετήθηκε 2017-06-16 στο Wayback Machine., από την ιστοσελίδα: www.dimostrifylias.gr του Δήμου Τριφυλίας.
  7. 16/10/1940.
  8. Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών > Μάλι – Μάλα – Μάλη (Μεσσηνίας), από την ιστοσελίδα: www.eetaa.gr
  9. 9,0 9,1 9,2 Σπυρίδων Λάμπρος, «Απογραφή Νομού Μεθώνης επί Βενετών Αρχειοθετήθηκε 2015-12-09 στο Wayback Machine.», Δελτίον της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος, τόμος 2ος Αρχειοθετήθηκε 2017-11-06 στο Wayback Machine., Εκ του Τυπογραφείου Αδελφών Περρή, Εν Αθήναις 1883, σελ. 686-710. Από την Ψηφιακή Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Απογραφή 1689, Νο 123 Mali - Απογραφή 1879, Νο 123 Μάλη, σελ. 704-705.
  10. 21-04-1835.
  11. ΦΕΚ 22Α - 18/12/1840.
  12. ΦΕΚ 29Α - 17/11/1842.
  13. 13,0 13,1 Ιακώβου Ρ. Ραγκαβή, Τα Ελληνικά, Εν Αθήναις, 1853, τόμος δεύτερος, σ. 582.
  14. ΦΕΚ 136Α - 08/07/1899.
  15. ΦΕΚ 282Α - 04/12/1909.
  16. ΦΕΚ 262Α - 31/08/1912.
  17. Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών > Κ. Μάλας (Μεσσηνίας), από την ιστοσελίδα: www.eetaa.gr
  18. ΦΕΚ 200Α - 09/10/1913.
  19. 17/03/1991.
  20. ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997.
  21. ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010.
  22. Σταματάκης, Ι. Δ., "Πίναξ χωρογραφικός της Ελλάδος, Περιέχων τα Ονόματα, τας Αποστάσεις και τον Πληθυσμόν των Δήμων, Πόλεων Κωμοπόλεων και Χωρίων. / Ερανισθείς εκ διαφόρων επισήμων εγγράφων της Β. Κυβερνήσεως, και εκδοθείς υπό Ι. Δ. Σταματάκη". Εκ του Τυπογραφείου Γ. Βλασσαρίδου. Εν Αθήναις 1846, σελ.41.
  23. Υπουργείο Εσωτερικών, "Στατιστική της Ελλάδος - Πληθυσμός 1879, εκ του Τυπογραφείου Σ. Κ. Βλαστού, Εν Αθήναις 1881. Επίσης: "Στατιστική της Ελλάδος - Πληθυσμός 1879", σελ. 125.
  24. Υπουργείο Εσωτερικών, Τμήμα Δημόσιας Οικονομίας και Στατιστικής, "Στατιστική της Ελλάδος - Πληθυσμός - Απογραφή της 15-16 Απριλίου 1889", Μέρος Δεύτερον - Πίνακες Α', εκ του Εθνικού Τυπογραφείου και Λιθογραφείου, Εν Αθήναις 1890, σελ. 91.
  25. Υπουργείο Εσωτερικών, Τμήμα Δημόσιας Οικονομίας και Στατιστικής, "Στατιστικά Αποτελέσματα της Απογραφής του Πληθυσμού, κατά την 5-6 Οκτωβρίου 1896", Μέρος Δεύτερον - Πίνακες - Α' Πληθυσμός κατά Νομούς, Επαρχίας, Δήμους, εκ του Εθνικού Τυπογραφείου και Λιθογραφείου, Εν Αθήναις 1897, σελ. 107.
  26. Υπουργείο των Εσωτερικών, Υπηρεσία Απογραφής, Στατιστικά Αποτελέσματα της Γενικής Απογραφής του Πληθυσμού, κατά την 27 Οκτωβρίου 1907", Επιμέλεια: Γεωργίου Χωματιανού, τόμος δεύτερος, εκ του Τυπογραφείου Μιχαήλ Νικολαΐδου, Εν Αθήναις 1909, σελ. 395.
  27. Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, Διεύθυνσις Στατιστικής, "Πληθυσμός του Βασιλείου της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 19 Δεκεμβρίου 1920", εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1921. Επίσης: "Πληθυσμός του Βασιλείου της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 19 Δεκεμβρίου 1920", σελ. 239.
  28. Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, Γενική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 15-16 Μαΐου 1928". (Πραγματικός πληθυσμός κυρωθείς δια του από 23 Νοεμβρίου 1928 διατάγματος), εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1935. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 15-16 Μαΐου 1928", σελ. 279.
  29. Υπουργείον Εθνικής Οικονομίας, Γενική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 16 Οκτωβρίου 1940". (Πραγματικός πληθυσμός κατά νομούς, επαρχίας, δήμους, κοινότητας, πόλεις και χωρία), εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1950. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 16 Οκτωβρίου 1940", σελ. 308.
  30. Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 7ης Απριλίου 1951". (Πραγματικός πληθυσμός κατά νομούς, επαρχίας, δήμους, κοινότητας, πόλεις και χωρία), εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1955. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 7ης Απριλίου 1951 Αρχειοθετήθηκε 2013-05-14 στο Wayback Machine.", σελ. 150.
  31. Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 19ης Μαρτίου 1961". (Πραγματικός πληθυσμός κατά νομούς, επαρχίας, δήμους, κοινότητας και οικισμούς. Κυρωθείς δια της υπ' αριθ. 46929/6877/1961 κοινής αποφάσεως των Υπουργών Συντονισμού και Εσωτερικών), εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1962. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 19ης Μαρτίου 1961", σελ. 145.
  32. Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971". (Πραγματικός πληθυσμός κατά νομούς, επαρχίας, δήμους , κοινότητας και οικισμούς. Κυρωθείς δια της υπ' αριθ, 3893/Ε637/1972 κοινής αποφάσεως των Υπουργών Βοηθού Πρωθυπουργού και Εσωτερικών), Αθήναι 1972. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971", σελ. 140.
  33. Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 5 Απριλίου 1981". (Κυρώθηκε με την 7908/Δ'554/12-4-1982 κοινή απόφαση των Υπουργών Συντονισμού και Εσωτερικών), Αθήναι 1982. Επίσης: "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 5 Απριλίου 1981", σελ. 151.
  34. Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 17ης Μαρτίου 1991". (Κυρώθηκε με την 24197/Γ' 3812/24-11-1993 κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Εσωτερικών), Αθήνα 1994. Επίσης: "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 17ης Μαρτίου 1991", σελ. 184.
  35. Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001". (Κυρώθηκε με την 6821/Γ5-908/4-6-2002 κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης), Αθήνα 2003. Επίσης: "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001", σελ. 186.
  36. "Απογραφή Πληθυσμού - Κατοικιών 2011. Μόνιμος Πληθυσμός Αρχειοθετήθηκε 2018-09-27 στο Wayback Machine.", Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]