Με βάση τον αριθμό των συνολικών κερδισμένων μεταλλίων, η Νότια Κορέα είναι μια σημαντική δύναμη μεταξύ των ομάδων καλαθοσφαίρισης της FIBA Asia. Η ομάδα έχει κερδίσει 24 μετάλλια (ρεκόρ) στο Ασιατικό Πρωτάθλημα. Επιπλέον, η Νότια Κορέα είναι το μόνο έθνος που έχει προκριθεί σε αυτήν τη διοργάνωση κάθε χρόνο από τότε που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1960.[1]
Το 1947, δύο χρόνια μετά την ίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κορέας, η Κορεατική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης προσχώρησε στη Διεθνή Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης (FIBA) και έστειλε τις εθνικές της ομάδες σε διοργανώσεις που υποστηρίζονταν από την FIBA. Μόλις ένα χρόνο αργότερα, η ομάδα γιόρτασε ήδη το πρώτο της μεγάλο επίτευγμα στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1948, όταν τερμάτισε στην 8η θέση, υψηλότερα από οποιοδήποτε άλλο ασιατικό έθνος και μπροστά από ομάδες όπως ο Καναδάς, η Αργεντινή και η Ιταλία.
Στους Ασιατικούς Αγώνες του 1954, για πρώτη φορά, η Νότια Κορέα τερμάτισε στο Final Four μίας μεγάλης διεθνής διοργάνωσης καλαθοσφαίρισης στην Ασία. Η ομάδα βελτίωσε αργά τη θέση της στην Ασία σχεδόν κάθε χρόνο και προκρίθηκε αρκετές φορές στο Παγκόσμιο Κύπελλο Καλαθοσφαίρισης.
Το 1969 και το 1970, η ομάδα απόλαυσε μια σύντομη λαμπρή περίοδο, όταν κέρδισε το Ασιατικό Πρωτάθλημα 1969[2] και τους Ασιατικούς Αγώνες του 1970 και την πρόκριση για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1970. Ως η μόνη ασιατική ομάδα που είχε παραμείνει στη διοργάνωση, η Νότια Κορέα τερμάτισε μπροστά από την Αυστραλία (πρωταθλήτρια της FIBA Oceania) και την Αίγυπτο (πρωταθλήτρια της FIBA Africa) και πέτυχε την καλύτερη απόδοσή της ποτέ σε αυτό το γεγονός. Ο Σιν Ντονγκ-πα της Νότιας Κορέας κυριάρχησε όλων στο σκοράρισμα στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1970, καθώς είχε κατά μέσο όρο 32,6 πόντους ανά αγώνα, σχεδόν 13 πόντους περισσότερους από τον δεύτερο, Ντέιβις Περάλτα της Εθνικής Παναμά.
Στο Ασιατικό Πρωτάθλημα, η Νότια Κορέα παρέμεινε μεταξύ των τριών κορυφαίων ομάδων σε 21 συνεχόμενες διοργανώσεις, ένα ρεκόρ που είναι ακόμα ασυναγώνιστο μέχρι σήμερα. Το σερί τελείωσε τελικά όταν το Κατάρ νίκησε τη Νότια Κορέα στον αγώνα για την 3η θέση το 2005. Μεταξύ 1975 και 2005, η Νότια Κορέα ήταν το μόνο έθνος, εκτός των Φιλιππίνων, που κατάφερε να αμφισβητήσει σοβαρά την κυριαρχία της Κίνας . Διέκοψε τις συνεχόμενες κατακτήσεις της διοργάνωσης από την Κίνα το 1997, όταν την νίκησε στους ημιτελικούς και τελικά κέρδισε το στέμμα της Πρωταθλήτριας Ασίας του 1997.
Στο Ασιατικό Πρωτάθλημα 2007, η Νότια Κορέα μπόρεσε να συνεχίσει το σερί και κέρδισε τους πρώτους 5 αγώνες. Λόγω των «τεσσάρων σέντερ», Χα Σέουνγκ-τζιν (221 εκ.), Κιμ Τζου-σανγκ (205 εκ.), Λι Ντονγκ-τζουν (202 εκ.) και Κιμ Μιν-σου (200εκ.), η Νότια Κορέα είχε το υψηλότερο ποσοστό δίποντων στη διοργάνωση (61%). Η Νότια Κορέα ήταν επίσης μια ομάδα που είχε δυνατούς χειριστές, όπως οι Κιμ Σέουνγκ-χιάν (179 εκ.), Γιανγκ Ντονγκ-γκεούν (182 εκ.), Κιμ Ντονγκ-γου (198 εκ.) και Τσόι Τζιν-σου (205 εκ.), το οποίο εξασφάλισε ότι η ομάδα ήταν στις πρώτες θέσεις της διοργάνωσης σε ποσοστό ελεύθερων βολών (70,6%) και ασίστ ανά αγώνα (11,5%).[3] Όλοι αυτοί οι παίκτες βοήθησαν την ομάδα τους να κερδίσει ξανά το χάλκινο μετάλλιο.
Στη σύγχρονη εποχή, ο ανταγωνισμός της Νότιας Κορέας από τη Δυτική Ασία εντατικοποιήθηκε, καθώς χώρες όπως η Ιορδανία, το Κατάρ, ο Λίβανος και ειδικά το Ιράν βελτίωσαν τα προγράμματα καλαθοσφαίρισης. Η Νότια Κορέα εξακολουθεί να θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες ομάδες της Ασίας, αλλά η θέση της ανάμεσα στις τρεις πρώτες ομάδες στην Ασία δεν είναι πλέον εγγυημένη. Το 2014, η ομάδα προκρίθηκε για το Παγκόσμιο Κύπελλο Καλαθοσφαίρισης για πρώτη φορά σε σχεδόν 20 χρόνια. Παρόλο που η ομάδα αποκλείστηκε στον πρώτο γύρο, η ίδια η πρόκριση ήταν επιτυχημένη και παρείχε την απαραίτητη παγκόσμια προβολή. Οι περισσότεροι από τους παίκτες που έπαιξαν στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014 επέστρεψαν για τους Ασιατικούς Αγώνες του 2014, όπου βοήθησαν να εξασφαλίσουν το χρυσό μετάλλιο στη χώρα τους.
Χρυσό: (1969, 1997)
Ασημένιο: (1967, 1973, 1977, 1981, 1985, 1987, 1989, 1991, 1995, 1999, 2003)
Χάλκινο: (1963, 1965, 1971, 1975, 1979, 1983, 1993, 2001, 2007, 2011, 2013, 2017)
Τσόι Μπου Γιανγκ 2006–2007
