Καλαθοσφαίριση ανδρών στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 2004

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το τουρνουά καλαθοσφαίρισης ανδρών της 28ης Ολυμπιάδας διεξήχθη στην Αθήνα από τις 15 έως τις 28 Αυγούστου 2004, με τη συμμετοχή δώδεκα εθνικών ομάδων. Οι αγώνες της προκριματικής φάσης και των θέσεων 9-12 έγιναν στο Ολυμπιακό Συγκρότημα Ελληνικού, ενώ η τελική φάση παίχτηκε στο Ολυμπιακό Κλειστό Γυμναστήριο του ΟΑΚΑ.

Η διοργάνωση του 2004 συγκαταλέγεται στις πιο αμφίρροπες της ολυμπιακής ιστορίας. Κατ' αρχάς, έγινε εμφανές ότι οι αποστάσεις μεταξύ των ομάδων είχαν μικρύνει - δεν υπήρχε κάποια χώρα που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «σάκος του μποξ», με εξαίρεση την Ανγκόλα που όμως κι αυτή εμφανίστηκε δυνατότερη από το παρελθόν. Δεύτερο και κυριότερο, τα παραδοσιακά φαβορί εμφανίστηκαν αποδυναμωμένα: Οι μεν «μονοκράτορες» του θεσμού Αμερικανοί παρέταξαν μια δωδεκάδα γεμάτη πρωτάρηδες του NBA (Καρμέλο Άντονι, ΛεΜπρόν Τζέιμς κ.ά.) μετά την άρνηση 9 βασικών παικτών να ταξιδέψουν στην Αθήνα, η δε παγκόσμια πρωταθλήτρια Ένωση Σερβίας-Μαυροβουνίου επίσης ταλανιζόταν από σοβαρά εσωτερικά προβλήματα.

Νικήτρια αναδείχθηκε η Αργεντινή των Μανού Τζινόμπιλι (MVP του τουρνουά) και Λουίς Σκόλα. Στη δεύτερη θέση του βάθρου ανέβηκε η Ιταλία με πρωταγωνιστή τον Τζιανλούκα Μπαζίλε και στην τρίτη οι Ηνωμένες Πολιτείες, από τις οποίες ξεχώρισε το δίδυμο των «παλιών» Άλεν Άιβερσον και Τιμ Ντάνκαν. Πρώτος σκόρερ αναδείχθηκε ο Πάου Γκασόλ της Ισπανίας με μέσο όρο 22,4 πόντων ανά αγώνα. Από στατιστική άποψη, η νίκη της Αργεντινής σήμανε το πρώτο χρυσό μετάλλιο για λατινοαμερικανική χώρα στην ιστορία των ολυμπιακών τουρνουά καλαθοσφαίρισης. Η Ιταλία ισοφάρισε την καλύτερη επίδοσή της (Μόσχα 1980), ενώ η Λιθουανία έμεινε εκτός μεταλλίων για πρώτη φορά από την ανεξαρτητοποίησή της. Τέλος, οι ΗΠΑ υπέστησαν τις πρώτες τους ήττες από τότε που επιτράπηκε η συμμετοχή αθλητών του ΝΒΑ στους Ολυμπιακούς (Βαρκελώνη 1992) και για πρώτη φορά τρεις ήττες σε ένα τουρνουά, εξ ου και το προσωνύμιο ομάδα εφιάλτης (nightmare team) σε αντιδιαστολή με την ομάδα όνειρο του '92.

Συμμετέχοντες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  Προκρίθηκαν απευθείας
  Προκρίθηκαν απ' τα ηπειρωτικά πρωταθλήματα  

Η FIBA παραχώρησε αυτοδίκαιη συμμετοχή στη διοργανώτρια χώρα και την παγκόσμια πρωταθλήτρια 2002. Τα υπόλοιπα δέκα «εισιτήρια» μοιράστηκαν μέσω των πρωταθλημάτων των ηπειρωτικών ζωνών, ανάλογα με τη δυναμικότητά τους: Ασία και Αφρική από ένα, Ωκεανία δύο, Ευρώπη και Αμερική από τρία. Πιο συγκεκριμένα:

Αμερικανικό
Πρωτάθλημα
2003
1 ΗΠΑ
2 Αργεντινή
3 Πουέρτο Ρίκο
Ασιατικό
Πρωτάθλημα
2003
1 Κίνα
Αφρικανικό
Πρωτάθλημα
2003
1 Αγκόλα
Ευρωμπάσκετ
2003
1 Λιθουανία
2 Ισπανία
3 Ιταλία
5 Ελλάδα
6 Σερβία & Μαυροβούνιο
Πρωτάθλημα
Ωκεανίας
2003
1 Αυστραλία
2 Νέα Ζηλανδία


Σύστημα διεξαγωγής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το σύστημα διεξαγωγής παρέμεινε ίδιο με των Αγώνων του Σίδνεϋ.

Οι ομάδες χωρίστηκαν με κλήρωση σε δύο ομίλους. Οι τέσσερις πρώτοι κάθε ομίλου αναμετρήθηκαν χιαστί στα νοκ-άουτ παιχνίδια των προημιτελικών, τα οποία οδηγούσαν τους νικητές σε προκαθορισμένες διασταυρώσεις στους ημιτελικούς. Οι νικητές των ημιτελικών αναμετρήθηκαν στο τελικό, οι ηττημένοι στο μικρό τελικό.

Οι 5οι και 6οι των ομίλων αναμετρήθηκαν μεταξύ τους για την 9η και 11η θέση αντίστοιχα.

Οι ηττημένοι των προημιτελικών οδηγήθηκαν στους αγώνες κατάταξης των θέσεων 5-8, με την εξής παράξενη πρόβλεψη που εφαρμόστηκε για δεύτερη και τελευταία φορά: Όσοι αποκλείστηκαν στα χιαστί των 2ων-3ων, αγωνίστηκαν για την 5η θέση. Όσοι αποκλείστηκαν στα χιαστί των 1ων-4ων, αγωνίστηκαν για την 7η θέση. Αυτή τη φορά ήταν σειρά της Ισπανίας να «αδικηθεί», όπως ο Καναδάς στο Σίδνεϋ, αφού από 1η στον όμιλό της, υποβιβάστηκε μετά τους προημιτελικούς στον αγώνα της 7ης θέσης.

Προκριματική φάση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  Συνεχίζουν στους προημιτελικούς  
  Συνεχίζουν για θέσεις 9 - 10
  Συνεχίζουν για θέσεις 11 - 12

  • Ολυμπιακό Συγκρότημα Ελληνικού, 15-23 Αυγούστου
  • Κριτήρια κατάταξης ισοβαθμούντων (ιεραρχικά): περισσότερες νίκες στους μεταξύ τους αγώνες, μεγαλύτερο πηλίκο Π+ διά Π- στους μεταξύ τους αγώνες, μεγαλύτερο πηλίκο Π+ διά Π- στο σύνολο των αγώνων.

Όμιλος Α
Ν Η Π+ Π- Βαθ.
Ισπανία 5 0 405 349 10
Ιταλία 3 2 371 341 8
Αργεντινή 3 2 414 396 8
Κίνα 2 3 303 382 7
Νέα Ζηλανδία 1 4 399 413 6
Σερβία & Μαυροβούνιο 1 4 377 388 6


Αποτελέσματα α΄ ομίλου
Ομάδες Σ&Μ ΝΖΗ ΚΙΝ ΙΤΑ ΙΣΠ
ΑΡΓ 83-82 98-94 82-57 75-76 76-87
ΙΣΠ 76-68 88-84 83-58 71-63
ΙΤΑ 72-74 71-69 89-52
ΚΙΝ 67-66 69-62
ΝΖΗ 90-87


Όμιλος Β
Ν Η Π+ Π- Βαθ.
Λιθουανία 5 0 468 414 10
Ελλάδα 3 2 389 343 8
Πουέρτο Ρίκο 3 2 410 411 8
Ηνωμένες Πολιτείες 3 2 418 389 8
Αυστραλία 1 4 383 411 6
Αγκόλα 0 5 321 421 5


Αποτελέσματα β΄ ομίλου
Ομάδες ΠΟΥ ΛΙΘ ΗΠΑ ΕΛΛ ΑΥΣ
ΑΓΚ 80-83 73-78 53-89 56-88 59-83
ΑΥΣ 82-87 85-100 79-89 54-76
ΕΛΛ 78-58 76-98 71-77
ΗΠΑ 73-92 90-94
ΛΙΘ 98-90


Φάση των νοκ-άουτ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διασταυρώσεις μεταλλίων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προημιτελικοί Ημιτελικοί Τελικός
                   
26 Αυγούστου        
 Α1> Ισπανία  94
27 Αυγούστου
 Β4> ΗΠΑ  102  
  ΗΠΑ  81
26 Αυγούστου
    Αργεντινή  89  
 Α3> Αργεντινή  69
28 Αυγούστου
 Β2> Ελλάδα  64  
  Αργεντινή  84
26 Αυγούστου
    Ιταλία  69
 Α2> Ιταλία  83
27 Αυγούστου
 Β3> Πουέρτο Ρίκο  70  
  Ιταλία  100 Μικρός τελικός
26 Αυγούστου
    Λιθουανία  91  
 Α4> Κίνα  75   ΗΠΑ  104
 Β1> Λιθουανία  95     Λιθουανία  96
28 Αυγούστου

Αγώνες κατάταξης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

11η θέση: Σερβία & Μαυροβούνιο 85 - 62 Αγκόλα 24 Αυγούστου, Ελληνικό
9η θέση: Νέα Ζηλανδία 80 - 98 Αυστραλία 24 Αυγούστου, Ελληνικό
7η θέση: Ισπανία 92 - 76 Κίνα 28 Αυγούστου, ΟΑΚΑ
5η θέση: Ελλάδα 85 - 75 Πουέρτο Ρίκο 28 Αυγούστου, ΟΑΚΑ

Στατιστικές κατηγορίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

(μέσοι όροι ανά αγώνα)

Ομαδικές επιδόσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πόντοι
Λιθουανία 93,8
ΗΠΑ 88,1
Ισπανία 84,4
Πουέρτο Ρίκο 82,8
Αργεντινή 82   
Ριμπάουντ
ΗΠΑ 39   
Αυστραλία 33,7
Λιθουανία 33,2
Ελλάδα 32,3
Νέα Ζηλανδία
Ασίστ
ΗΠΑ 15,1
Αργεντινή 13,8
Λιθουανία
Ελλάδα 11,5
Ιταλία 11,3
Κλεψίματα
ΗΠΑ 10,8
Ελλάδα 9   
Πουέρτο Ρίκο 8,5
Ιταλία 7,6
Λιθουανία 7,5
Κοψίματα
ΗΠΑ 4,1
Λιθουανία 3   
Ιταλία 2,8
Ισπανία 2,7
Αγκόλα


Ατομικές επιδόσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πόντοι
Γκασόλ 22,4
Τζόουνς 21   
Γιάο 20,7
Τζινόμπιλι 19,3
Αρόγιο
Ριμπάουντ
Γιάο 9,3
Τομάσεβιτς 9,2
Ντάνκαν 9,1
Μπόγκουτ 9   
Γκασόλ 7,3
Ασίστ
Γιασικέβιτσιους 5,6
Αρόγιο 5,2
Ντίκελ 4,5
Ποτσέκο 4,3
Χιλ 3,5
Κλεψίματα
Παπαλουκάς 2,8
Αρόγιο 2,3
Γουέιντ 2,1
Όντομ 2   
Μπάουτσερ 1,8
Κοψίματα
Γκασόλ 1,9
Ντάνκαν 1,4
Ζουκάουσκας 1,1
Γιαβτόκας 1   
Ντρόμπνιακ


Τελική κατάταξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημ:ο αριθμός νικών-ηττών έχει στατιστική μόνο σημασία
Ομάδα Ν-Η
Αργεντινή 6-2
Ιταλία 5-3
Ηνωμένες Πολιτείες 5-3
4 Λιθουανία 6-2
5 Ελλάδα 4-3
6 Πουέρτο Ρίκο 3-4
7 Ισπανία 6-1
8 Κίνα 2-5
9 Αυστραλία 2-4
10 Νέα Ζηλανδία 1-5
11 Σερβία & Μαυροβούνιο   2-4
12 Αγκόλα 0-6
Συνθέσεις νικητών
Αργεντινή
(Ρουμπέν Μανιάνο)
Ιταλία
(Κάρλο Ρεκαλκάτι)
Ηνωμένες Πολιτείες
(Λάρι Μπράουν)
Κάρλος Ντελφίνο
Γκαμπριέλ Φερνάντες
Μανού Τζινόμπιλι
Λεονάρδο Γκουτιέρες
Βάλτερ Χερμάν
Αλεχάντρο Μοντέκια
Αντρές Νοσιόνι
Φαμπρίσιο Ομπέρτο
Πέπε Σάντσες
Λουίς Σκόλα
Ούγο Σκονοκίνι
Ρουμπέν Βολκοβίσκι
Τζιανλούκα Μπαζίλε
Μάσιμο Μπουλέρι
Ρομπέρτο Κιάτσιγκ
Τζιάκομο Γκαλάντα
Λούκα Γκάρι
Ντένις Μαρκονάτο
Μικέλε Μίαν
Τζιανμάρκο Ποτσέκο
Νίκολα Ραντούλοβιτς
Άλεξ Ριγκέτι
Ροντόλφο Ρομπαλντόνι
Ματέο Σοράνια
Καρμέλο Άντονι
Κάρλος Μπούζερ
Τιμ Ντάνκαν
Άλεν Άιβερσον
ΛεΜπρόν Τζέιμς
Ρίτσαρντ Τζέφερσον
Στέφον Μάρμπερι
Σον Μάριον
Λάμαρ Όντομ
Εμέκα Οκαφόρ
Αμάρε Στάντεμαϊρ
Ντουέιν Γουέιντ


Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]