Διοικητική διαίρεση της Ελλάδας 1845
Η διοικητική διαίρεση του 1845 αντικατέστησε τη Διοικητική διαίρεση του 1836 της Ελλάδας και όρισε 10 νομούς, διαιρεμένους σε 49 επαρχίες και σε δήμους. Η διαίρεση αυτή ορίστηκε με το νόμο ΚΕ' στις 8 Δεκεμβρίου 1845[1][2] από την Κυβέρνηση Κωλέττη του 1844.
Διοικητική διαίρεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αναλυτικά οι νομοί και οι επαρχίες που περιγράφονται στη διοικητική διαίρεση είναι οι εξής:
Μεταβολές του 1865[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Με την προσάρτηση των Επτανήσων στο Ελληνικό κράτος αυτά διαιρέθηκαν σε Νομούς και επαρχίες με το βασιλικό διάταγμα της 17 Δεκεμβρίου 1864 / 13 Ιανουαρίου 1865[3]. Οι Νομοί και επαρχίες ήταν [3]:
- Νομός Κέρκυρας
- Επαρχία Κερκύρας (έδρα: Κέρκυρα)
- Επαρχία Παξών (έδρα: Γάιος Παξών)
- Νομός Κεφαλληνίας
- Επαρχία Κεφαλληνίας (έδρα: Αργοστόλι)
- Νομός Λευκάδος
- Επαρχία Λευκάδος (έδρα: Λευκάς)
- Επαρχία Ιθάκης (έδρα: Βαθύ Ιθάκης)
Το ίδιο έτος έγινε νέα μεταβολή με το βασιλικό διάταγμα της 5 / 8 Μάρτίου 1865 "περί της διαιρέσως των νομών Κεφαλληνίας και Κέρκυρας". Σύμφωνα με αυτό οι δύο νομοί διαιρέθηκαν σε νέες επαρχίας καταργώντας τις παλιές[4]:
- Νομός Κέρκυρας
- Επαρχία Κερκύρας (έδρα: Κέρκυρα)
- Νομός Κεφαλληνίας
- Επαρχία Κραναίας (έδρα: Αργοστόλι)
- Επαρχία Πάλης
- Επαρχία Σάμης
Μεταβολή του 1866[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Με την μεταβολή του 1866, η οποία αφορούσε πάλι τα Επτάνησα, και τον νόμο Ν.ΡΜΓ΄της 9 Ιανουαρίου 1866, άλλαξε η δομή των νομών και επαρχιών ενώ η Επαρχία Κυθήρων προσαρτήθηκε στον Νομό Λακωνίας[5]. Η διαίρεση ήταν ως εξής [5]:
| Νομός | Επαρχίες |
|---|---|
| Νομός Κέρκυρας | Επαρχία Κέρκυρας |
| Νομός Κεφαλληνίας | Επαρχία Πάλης |
| Νομός Ζακύνθου | καμία |
Μεταβολές του 1882[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η πρώτη μεταβολή του 1882 έγινε με την προσάρτηση της Θεσσαλίας και της Άρτας στο Ελληνικό κράτος και τον νόμο ΠΜ΄ της 19/20 Μαρτίου 1882[5]. Ήταν προσωρινή μέχρι την επιδόσεως "νόμου οριστικού"[5].
- Νομός Άρτης
- Επαρχία Άρτης (έδρα: Άρτα)
- Επαρχία Τζουμέρκων (έδρα: Βουργαρέλι)
Με το Βασιλικό διάταγμα της 21 / 24 Μαρτίου 1882 έγινε νέα μεταβολή, οριστική, και με αυτή καταργήθηκαν οι επαρχίες Άρτης, Λαρίσης, Δομοκού και Τρικάλων[6].
Μεταβολή του 1891[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Με την μεταβολή του 1891 η Επαρχία Κυθήρων αποσπάται από τον Νομό Λακωνίας και προσαρτάται στον νομός Αργολίδος και Κορινθίας[7]. Επίσης καταργείται η Επαρχία Τζουμέρκων και επαναδημιουργείται η Επαρχία Άρτας, ενώ διασπάται η Επαρχία Φαρσάλων και επαναδημιουργείται η Επαρχία Δομοκού[7].
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ΦΕΚ A 32/1845, 8 Δεκεμβρίου 1845
- Τρύφων Ε. Ευαγγελίδης (1894). Ιστορία του Όθωνος, Βασιλέως της Ελλάδος (1832-1862). έκδοση 2η, Αθήνα: Αριστείδης Γ. Γαλανός. σελ. 341., στο βιβλίο αναφέρεται σε νόμο της 22 Μαρτίου 1848 ο οποίος δεν έγινε δυνατό να βρεθεί σε ΦΕΚ του Εθνικού Τυπογραφείου.
- Μπαμπαλιούτας, Λάμπρος (2003, Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών), Ο θεσμός της διοικητικής αποκέντρωσης[νεκρός σύνδεσμος]