Μετάβαση στο περιεχόμενο

Επαρχία Καλαμάτας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η επαρχία Καλαμάτας

Η επαρχία Καλαμάτας (παλαιότερα επαρχία Καλαμών) ήταν μία από τις τέσσερις επαρχίες του Νομού Μεσσηνίας. Έδρα της ήταν η Καλαμάτα. Καταλάμβανε το νοτιοανατολικό τμήμα του νομού και συνόρευε με την επαρχία Μεσσήνης, στα δυτικά, και το νομό Λακωνίας, στα ανατολικά.

Διοικητικές μεταβολές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δημιουργήθηκε αρχικά με τη διοικητική διαίρεση του 1833, ως μία από τις έξι επαρχίες του Νομού Μεσσηνίας[1]. Καταργήθηκε στη συνέχεια με τη διοικητική διαίρεση του 1836, η οποία κατήργησε προσωρινά το νομαρχιακό σύστημα, και επανασυστάθηκε το 1848. Στην επαρχία Καλαμάτας ενσωματώθηκε το 1939 και τμήμα της Μάνης, που ονομάστηκε Μεσσηνιακή Μάνη[2]. Καταργήθηκε οριστικά το 1997 με το σχέδιο Καποδίστριας. Με το σχέδιο Καλλικράτης δημιουργήθηκαν στην περιοχή οι δήμοι Καλαμάτας και Μεσσηνιακής Μάνης.

  1. Εφετηρίς του Βασιλείου της Ελλάδας δια το έτος 1837. 1837. σελίδες 178–180. 
  2. Εφημερίδα Θάρρος Μεσσηνίας