Γάμος ομοφύλων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πρόσφατα παντρεμένο ζευγάρι στη Μινεσότα, λίγο μετά τη νομιμοποίηση του γάμου ομοφυλόφιλων στις Ηνωμένες Πολιτείες

Ο γάμος ομοφύλων είναι ο γάμος δύο ατόμων του ίδιου βιολογικού ή κοινωνικού φύλου, που έχει επιβεβαιωθεί από αστική ή θρησκευτική τελετή. Το δικαίωμα τέλεσης γάμων σε ομόφυλα ζευγάρια παραχωρήθηκε για πρώτη φορά στην Ολλανδία την 1η Απριλίου 2001.[1]

Το 2022, ο γάμος μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου εκτελείται και αναγνωρίζεται νόμιμα σε 33 χώρες (σε εθνικό επίπεδο ή σε ορισμένες δικαιοδοσίες):

Αντίθετα, 33 χώρες (το 2021) έχουν ορισμούς φύλου για γάμους στα συντάγματά τους που αποτρέπουν τον γάμο ατόμων του ιδίου φύλου, οι οποίοι θεσπίστηκαν τις τελευταίες δεκαετίες ως προληπτικό μέτρο. Αυτές οι χώρες είναι οι: Αρμενία, Λευκορωσία, Βολιβία, Βουλγαρία, Μπουρκίνα Φάσο, Μπουρούντι, Καμπότζη, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, Κίνα, Κροατία, Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, Δομινικανή Δημοκρατία, Γεωργία, Ονδούρα, Ουγγαρία, Τζαμάικα, Κένυα, Κιργιζία, Λετονία, Λιθουανία, Μολδαβία, Μαυροβούνιο, Παλάου, Παραγουάη, Πολωνία, Ρουμανία,[2] Ρωσία, Ρουάντα, Σερβία, Σλοβακία, Νότιο Σουδάν, Ουγκάντα, Ουκρανία, Βενεζουέλα και Ζιμπάμπουε. Ορισμένες άλλες χώρες έχουν θεσμοθετήσει συνταγματικά τον ισλαμικό νόμο, ο οποίος γενικά ερμηνεύεται ως απαγόρευση γάμου ομοφυλόφιλων. Σε μισή ντουζίνα από τις πρώτες και στις περισσότερες από τις τελευταίες, η ίδια η ομοφυλοφιλία θεωρείται ποινικό αδίκημα.

Η εφαρμογή του νόμου περί γάμου εξίσου στα ζευγάρια του ίδιου φύλου και του αντίθετου φύλου (που ονομάζεται ισότητα γάμου) ποικίλλει ανάλογα με τη δικαιοδοσία και έχει προκύψει μέσω νομοθετικής αλλαγής στο νόμο περί γάμου, δικαστικές αποφάσεις που βασίζονται σε συνταγματικές εγγυήσεις ισότητας, αναγνωρίζοντας ότι ο γάμος ομοφυλόφιλων επιτρέπεται από τον ισχύοντα νόμο περί γάμου[3] και με άμεση λαϊκή ψήφο (μέσω δημοψηφισμάτων και λαϊκών νομοθετικών πρωτοβουλιών). Η αναγνώριση του γάμου ομοφυλόφιλων θεωρείται ανθρώπινο δικαίωμα και πολιτικό δικαίωμα, καθώς και πολιτικό, κοινωνικό και θρησκευτικό ζήτημα. Οι πιο εξέχοντες υποστηρικτές του γάμου ομοφυλόφιλων είναι οι οργανώσεις ανθρώπινων και πολιτικών δικαιωμάτων, καθώς και οι ιατρικές και επιστημονικές κοινότητες, ενώ οι πιο εξέχοντες αντίπαλοι είναι οι θρησκευτικές φονταμενταλιστικές ομάδες. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν συνεχώς αυξανόμενη υποστήριξη για την αναγνώριση του γάμου ομοφυλόφιλων σε όλες τις ανεπτυγμένες δημοκρατίες και σε ορισμένες αναπτυσσόμενες δημοκρατίες.

Ο γάμος ομοφυλόφιλων μπορεί να παρέχει σε όσους έχουν δεσμευτεί σε σχέσεις μεταξύ ομοφυλόφιλων με σχετικές κυβερνητικές υπηρεσίες και να τους ζητήσει οικονομικές απαιτήσεις συγκρίσιμες με εκείνες που απαιτούνται από αυτούς σε γάμους ετεροφυλόφιλων και τους παρέχει επίσης νομική προστασία, όπως τα δικαιώματα κληρονομιάς και επίσκεψης στο νοσοκομείο.[4] Η αντίθεση στον γάμο ομοφυλόφιλων βασίζεται σε ισχυρισμούς όπως το ότι η ομοφυλοφιλία είναι αφύσικη και ανώμαλη, ότι η αναγνώριση των ομοφυλοφιλικών συνδικάτων θα προωθήσει την ομοφυλοφιλία στην κοινωνία και ότι τα παιδιά είναι καλύτερα όταν μεγαλώνουν από ζευγάρια ετεροφυλόφιλων.[5]

Μια μελέτη εθνικών δεδομένων στις Ηνωμένες Πολιτείες από τον Ιανουάριο του 1999 έως τον Δεκέμβριο του 2015 αποκάλυψε ότι ο γάμος ομοφυλόφιλων σχετίζεται με σημαντική μείωση του ποσοστού απόπειρας αυτοκτονίας μεταξύ των παιδιών, με αποτέλεσμα περίπου 134.000 λιγότερα παιδιά να προσπαθούν να αυτοκτονήσουν κάθε χρόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες.[6]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Ιστορία της ομοφυλοφιλίας

Αρχαία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μια αναφορά στο γάμο ομοφυλόφιλων εμφανίζεται στη Σίφρα, η οποία γράφτηκε τον 3ο αιώνα μ.Χ.. Το Λευιτικό απαγόρευσε τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις και οι Εβραίοι προειδοποιήθηκαν «να μην ακολουθήσουν τις πράξεις της γης της Αιγύπτου ή τις πράξεις της γης της Χαναάν» (Λευι. 18:22, 20:13). Η Σίφρα διευκρινίζει ποιες ήταν αυτές οι διφορούμενες «πράξεις» και ότι περιελάμβαναν γάμο ομοφυλοφίλων: «Ένας άντρας θα παντρευόταν έναν άνδρα και μια γυναίκα μια γυναίκα, ένας άντρας θα παντρευόταν μια γυναίκα και την κόρη της και μια γυναίκα θα παντρευόταν δύο άνδρες».[7]

Αυτό που είναι αναμφισβήτητα η πρώτη ιστορική αναφορά για την εκτέλεση των γάμων ομοφυλόφιλων συνέβη κατά την πρώιμη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, σύμφωνα με τον αμφιλεγόμενο[8] ιστορικό Τζον Μπόσγουελ.[9] Αυτοί αναφέρθηκαν συνήθως με κριτικό ή σατιρικό τρόπο.[10]

Το παιδί αυτοκράτορας Ηλιογάβαλος αναφέρθηκε στον οδηγό του τέθριππου του, έναν ξανθό σκλάβο από την Καρία που ονόμασε Ιεροκλή, ως σύζυγό του.[11] Παντρεύτηκε επίσης έναν αθλητή που ονομάζεται Ζωτικός σε μια πλούσια δημόσια τελετή στη Ρώμη, εν μέσω των εορτασμών των πολιτών.[12][13][14]

Ο πρώτος Ρωμαίος αυτοκράτορας που παντρεύτηκε άντρα ήταν ο Νέρονας, ο οποίος αναφέρεται ότι παντρεύτηκε δύο άλλους άνδρες σε διαφορετικές περιπτώσεις. Ο πρώτος ήταν ένας από τους απελεύθερους του Νέρονα,ο Πυθαγόρας, με τον οποίο ο Νέρονας πήρε το ρόλο της νύφης.[15] Αργότερα, ως γαμπρός, ο Νέρονας παντρεύτηκε τον Σπόρο, ένα νεαρό αγόρι, για να αντικαταστήσει την έφηβη παλλακίδα που σκότωσε[16][17] και τον παντρεύτηκε σε μια δημόσια τελετή με όλες τις γαμήλιες επισημότητες, μετά τον οποίο ο Σπόρος αναγκάστηκε να προσποιηθεί ότι είναι η γυναίκα παλλακίδα που είχε σκοτώσει ο Νέρων και ενεργούσε σαν να ήταν πραγματικά παντρεμένοι. Ένας φίλος παρέδωσε τη «νύφη» όπως απαιτείται από τον νόμο. Ο γάμος γιορτάστηκε τόσο στην Ελλάδα όσο και στη Ρώμη σε υπερβολικές δημόσιες τελετές.[18]

Το Conubium υπήρχε μόνο μεταξύ ενός civis Romanus και μιας civis Romana (δηλαδή μεταξύ ενός άνδρα Ρωμαίου πολίτη και μιας γυναίκας Ρωμαίας πολίτη), έτσι ώστε ένας γάμος μεταξύ δύο Ρωμαίων ανδρών (ή με έναν σκλάβο) να μην έχει νομική υπόσταση στο Ρωμαϊκό δίκαιο (εκτός, πιθανώς, από την αυθαίρετη βούληση του αυτοκράτορα στις δύο προαναφερθείσες περιπτώσεις).[19] Επιπλέον, σύμφωνα με τη Σούζαν Τρετζάρι, «το matrimonium ήταν τότε ένα ίδρυμα με τη συμμετοχή μιας μητέρας, mater. Η ιδέα που εννοείται με τη λέξη είναι ότι ένας άντρας παίρνει μια γυναίκα σε γάμο, στο matrimonium ducere, έτσι ώστε να μπορεί να έχει παιδιά μαζί της».[20]

Το 342 μ.Χ., οι χριστιανοί αυτοκράτορες Κωνστάντιος Β´ και Κώνστας εξέδωσαν νόμο στον Θεοδοσιανό Κώδικα (Γ. Θ. 9.7.3) που απαγόρευε τον γάμο ομοφυλόφιλων στη Ρώμη και διέταζε την εκτέλεση για εκείνους που ήταν έτσι παντρεμένοι.[21] Ο Καθηγητής Φοντέιν του Τμήματος Κλασικών Πανεπιστημίων του Κορνέλ επεσήμανε ότι δεν υπάρχει πρόβλεψη για γάμο ομοφυλόφιλων στο Ρωμαϊκό Δίκαιο και ότι το κείμενο του 342 μ.Χ. είναι διεφθαρμένο. Να «παντρευτεί μια γυναίκα» μπορεί να είναι «να κοιμηθεί με ανέντιμο τρόπο με άντρα» ως καταδίκη της ομοφυλοφιλικής συμπεριφοράς μεταξύ ανδρών.[22]

Ο Κινέζος συγγραφέας του 17ου αιώνα, Λι Γου, μαρτυρεί γάμους ομοφυλόφιλων στην Κίνα κατά την περίοδο του. 

Σύγχρονη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι ιστορικοί ανιχνεύουν με διαφορετικό τρόπο την αρχή του σύγχρονου κινήματος για την υποστήριξη του γάμου ομοφυλόφιλων οπουδήποτε από τη δεκαετία του 1970 έως τη δεκαετία του 1990.[23][24]

Το 1989, η Δανία έγινε η πρώτη χώρα που αναγνώρισε μια νομική σχέση για ζευγάρια του ίδιου φύλου, καθιερώνοντας το σύμφωνο συμβίωσης, το οποίο έδωσε στα άτομα σε ομοφυλοφιλικές σχέσεις «τα περισσότερα δικαιώματα των παντρεμένων ετεροφυλόφιλων, αλλά όχι το δικαίωμα να υιοθετήσουν ή να αποκτήσουν κοινή επιμέλεια παιδιού».[25] Το 2001, η Ολλανδία έγινε η πρώτη χώρα που καθιέρωσε γάμο ομοφυλόφιλων από το νόμο.[26] Έκτοτε, ο γάμος ομοφυλόφιλων έχει επίσης θεσπιστεί από το νόμο στο Βέλγιο (2003), στην Ισπανία (2005), στον Καναδά (2005), στη Νότια Αφρική (2006), στη Νορβηγία (2009), στη Σουηδία (2009), στην Πορτογαλία (2010), στην Ισλανδία (2010), στην Αργεντινή (2010), στη Δανία (2012-2017), στη Βραζιλία (2013), στη Γαλλία (2013), στην Ουρουγουάη (2013), στη Νέα Ζηλανδία (2013), στο Λουξεμβούργο (2015), στις Ηνωμένες Πολιτείες (2004-2015), στην Ιρλανδία (2015), στην Κολομβία (2016), στη Φινλανδία (2017), στη Μάλτα (2017), στη Γερμανία (2017), στην Αυστραλία (2017), στην Αυστρία (2019), στην Ταϊβάν (2019), στον Ισημερινό (2019), στο Ηνωμένο Βασίλειο (2014-2020), στην Κόστα Ρίκα (2020), στη Χιλή (2022), στην Ελβετία (2022), στη Σλοβενία (2022), στην Κούβα (2022) και στο Μεξικό (2010-2022).

Χρονοδιάγραμμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο παρακάτω συνοπτικός πίνακας παραθέτει με χρονολογική σειρά τα ανεξάρτητα κράτη (κράτη μέλη των Ηνωμένων Εθνών συν Ταϊβάν) που έχουν νομιμοποιήσει τους γάμους ομοφύλων. Από τον Οκτώβριο του 2022, 33 κράτη μέλη έχουν νομιμοποιήσει, εν μέρει ή πλήρως, με ένα κράτος να εκκρεμεί

Οι ημερομηνίες είναι όταν άρχισαν να πιστοποιούνται επίσημα οι γάμοι μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών.

Kράτος μέλος Πρώτη δικαιοδοσία Εθνική απόφαση ή

τελευταία δικαιοδοσία

Ολλανδία 2001 —
Βέλγιο Βέλγιο 2003
Καναδάς Καναδάς 2003 2005
Flag of the United States.svg ΗΠΑ* 2004 2015
 Ισπανία 2005
Flag of South Africa.svg Νότια Αφρική 2006
Νορβηγία Νορβηγία 2009
Σουηδία 2009
Μεξικό Μεξικό 2010 2022
Πορτογαλία Πορτογαλία 2010
Ισραήλ Ισλανδία 2010
Αργεντινή Αργεντινή 2010
Βραζιλία Βραζιλία 2012 2013
Flag of Denmark.svg Δανία 2012 2017
Flag of France.svg Γαλλία 2013
Flag of Uruguay.svg Ουρουγουάη 2013
Νέα Ζηλανδία Νέα Ζηλανδία * 2013
Ηνωμένο Βασίλειο Ηνωμένο Βασίλειο * 2014 2020
Flag of Luxembourg.svg Λουξεμβούργο 2015
Flag of Ireland.svg Ιρλανδία 2015
Κολομβία Κολομβία 2016
Flag of Finland.svg Φινλανδία 2017
Flag of Malta.svg Μάλτα 2017
 Γερμανία 2017
Flag of Australia.svg Αυστραλία 2017
Αυστρία Αυστρία 2019
Ταϊβάν Ταϊβάν 2019
Ισημερινός (χώρα) Ισημερινός 2019
Κόστα Ρίκα Κόστα Ρίκα 2020
Χιλή Χιλή 2022
Ελβετία Ελβετία 2022
Flag of Slovenia.svg Σλοβενία 2022
Κούβα Κούβα 2022
(Ανδόρρα Ανδόρρα ) 2023 (Από τις 17 Φεβρουαρίου 2023)

*Το κράτος ελέγχει μία ή περισσότερες περιοχές όπου ο γάμος ομοφύλων δεν είναι νόμιμος.

Γάμος ομοφυλόφιλων ανά τον κόσμο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Νομικό καθεστώς γάμου ομοφυλόφιλων

Ο γάμος ομοφυλόφιλων πραγματοποιείται και αναγνωρίζεται νομικά (σε εθνικό επίπεδο ή σε ορισμένα μέρη) στις ακόλουθες χώρες: Αργεντινή, Αυστραλία, Αυστρία, Βέλγιο, Βραζιλία, Γαλλία, Γερμανία, Δανία, Ελβετία[27], Ηνωμένες Πολιτείες, Ηνωμένο Βασίλειο, Ιρλανδία, Ισπανία, Ισημερινός, Ισλανδία, Καναδάς, Κολομβία, Κόστα Ρίκα, Κούβα[28], Λουξεμβούργο, Μάλτα, Μεξικό, Νέα Ζηλανδία, Νορβηγία, Νότια Αφρική, Ολλανδία, Ουρουγουάη, Πορτογαλία, Σλοβενία[29], Σουηδία, Ταϊβάν, Φινλανδία και Χιλή[30].

  Γάμος ανοιχτός σε ζευγάρια του ίδιου φύλου
  Σύμφωνα συμβίωσης
  Νομοθεσία ή δεσμευτική απόφαση του δικαστηρίου για τη θέσπιση γάμου ομοφυλόφιλων, αλλά δεν προβλέπεται ακόμη γάμος
  Ο γάμος ομοφυλόφιλων αναγνωρίζεται με πλήρη δικαιώματα όταν εκτελείται σε ορισμένες άλλες δικαιοδοσίες
  Περιορισμένη νομική αναγνώριση (μη εγγεγραμμένη συμβίωση, νόμιμη κηδεμονία)
  Τοπική πιστοποίηση χωρίς νομική ισχύ
  Περιορισμένη αναγνώριση γάμου που πραγματοποιείται σε ορισμένες άλλες δικαιοδοσίες (δικαιώματα διαμονής για τους συζύγους)
  Χώρα που υπόκειται σε απόφαση διεθνούς δικαστηρίου για αναγνώριση γάμου ομοφυλόφιλων
  Οι ενώσεις ομοφυλόφιλων δεν αναγνωρίζονται νομικά

Ο γάμος ομοφυλόφιλων εξετάζεται από τις κυβερνήσεις ή τα δικαστήρια στην Ανδόρρα,[31] στο Λίχτενσταϊν[32],Τσεχία, στην Ιαπωνία,[33] σε διάφορες πολιτείες στο Μεξικό (π.χ.Ταμαουλίπας[34] και Γκερρέρο[35]), στην Ταϊλάνδη[36], στο Περού[37] και στη Βενεζουέλα.

Τα σύμφωνα συμβίωσης, ως πρώτο βήμα προς τον γάμο, εξετάζονται σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των Μπαρμπάντος από το 2020, της Σερβίας[38] και Λιθουανία[39] το 2021 και των Φιλιππίνων[40] και της Ουκρανίας[41] από το 2022.

Στις 12 Μαρτίου 2015, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε ένα μη δεσμευτικό ψήφισμα που ενθαρρύνει τα θεσμικά όργανα της ΕΕ και τα κράτη μέλη να «αναλογιστούν» σχετικά με την αναγνώριση του γάμου ομοφυλόφιλων ή του συμφώνου συμβίωσης ομοφυλοφιλικής ως πολιτικό, κοινωνικό και ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πολιτικών δικαιωμάτων.

Το 2018, το Διαμερικανικό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αποφάσισε ότι όλες οι υπογράφοντες χώρες πρέπει να επιτρέπουν τους γάμους ομοφυλόφιλων.

Πρωτιές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Flag of the United States.svg ΗΠΑ: Η πρώτη τοπική δικαιοδοσία που εν γνώσει της εξέδωσε άδεια γάμου σε ομόφυλο ζευγάρι (1971)
  • Flag of Denmark.svg Δανία: Η πρώτη χώρα που προσφέρει σύμφωνα συμβίωσης (1989)
  • Ολλανδία: Η πρώτη χώρα που νομιμοποίησε τους γάμους ομοφύλων καθώς και η πρώτη ευρωπαϊκή (2001)
  • Καναδάς Καναδάς : Η πρώτη αμερικανική χώρα που νομιμοποίησε τους γάμους ομοφύλων (2005)
  • Flag of South Africa.svg Νότια Αφρική : Η πρώτη χώρα που νομιμοποίησε τον γάμο ομοφύλων μέσω δικαστικής απόφασης και η πρώτη αφρικανική (2005)
  • Μεξικό Μεξικό : Η πρώτη τοπική δικαιοδοσία που νομιμοποίησε τον γάμο ομοφύλων στη Λατινική Αμερική (2010)
  • Αργεντινή Αργεντινή : Η πρώτη χώρα της Νότιας Αμερικής που νομιμοποίησε τους γάμους ομοφύλων (2010)
  • Νέα Ζηλανδία Νέα Ζηλανδία : Η πρώτη χώρα της Ωκεανίας που νομιμοποίησε τους γάμους ομοφύλων (2013)
  • Flag of Ireland.svg Ιρλανδία: Η πρώτη χώρα που νομιμοποίησε τους γάμους ομοφύλων μέσω δημοψηφίσματος (2015)
  • Ταϊβάν Ταϊβάν : Η πρώτη ασιατική χώρα που νομιμοποίησε τους γάμους ομοφύλων (2019)
  • Κούβα Κούβα : Το πρώτο ανεξάρτητο κράτος στην Καραϊβική που νομιμοποίησε τους γάμους ομοφύλων (2022)[42]


  Ο γάμος ομοφυλόφιλων απαγορεύεται από το κοσμικό σύνταγμα
  Ο γάμος ομοφυλόφιλων απαγορεύεται από συνταγματικά επιβεβλημένο ισλαμικό νόμο ή ηθική
  Απαγορεύεται ο γάμος ομοφυλοφίλων για μουσουλμάνους
  Χωρίς συνταγματική απαγόρευση

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «BBC News | EUROPE | Netherlands legalises gay marriage». news.bbc.co.uk. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2022. 
  2. ↑ The Romanian Supreme Court ruled that a proposal to replace între soți (between spouses) with între un bărbat și o femeie (between a man and a woman) was redundant, because that was the meaning of 'between spouses' in the text. Romanian Constitutional Court Decision No. 539/2018
  3. ↑ «Same-sex Oklahoma couple marries legally under tribal law». KOCO. 26 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2013. 
  4. ↑ Handbook of Gay, Lesbian, Bisexual, and Transgender Administration and Policy — Page 13, Wallace Swan – 2004
  5. ↑ Cline, Austin (16 Ιουλίου 2017). «Common Arguments Against Gay Marriage». Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2017. 
  6. ↑ Raifman, Julia; Moscoe, Ellen; Austin, S. Bryn; McConnell, Margaret (2017). «Difference-in-Differences Analysis of the Association Between State Same-Sex Marriage Policies and Adolescent Suicide Attempts». JAMA Pediatrics 171 (4): 350–356. doi:10.1001/jamapediatrics.2016.4529. PMID 28241285. 
  7. ↑ Rabbi Joel Roth. Homosexuality rabbinicalassembly.org 1992.
  8. ↑ Shaw criticises Boswell's methodology and conclusions as disingenuous Shaw, Brent (Ιουλίου 1994). «A Groom of One's Own?». The New Republic: 43–48. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαΐου 2006. https://archive.today/20060507014622/http://www.learnedhand.com/shaw_boswell.htm. Ανακτήθηκε στις 25 June 2009. 
  9. ↑ Boswell, John (1995). Same-sex unions in premodern Europe. Νέα Υόρκη: Vintage Books. σελίδες 80–85. ISBN 978-0-679-75164-9. 
  10. ↑ Frier, Bruce. «Roman Same-Sex Weddings from the Legal Perspective». Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Δεκεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2012. 
  11. ↑ Bunson, M., Encyclopedia of the Roman Empire, Infobase Publishing, 2009, σελ. 259.
  12. ↑ «Cassius Dio — Epitome of Book 80». Penelope.uchicago.edu. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2017. 
  13. ↑ Herodian. «Herodian of Antioch, History of the Roman Empire (1961) σελ.135-152. Book 5». Tertullian.org. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2017. 
  14. ↑ Scarre, Chris (1995). Chronicles of the Roman Emperors. Λονδίνο: Thames and Hudson Ltd. σελ. 151. ISBN 978-0-500-05077-4. 
  15. ↑ Williams, CA., Roman Homosexuality: Second Edition, Oxford University Press, 2009, σελ. 284.
  16. ↑ Nero missed her so greatly that, on learning of a woman who resembled her, he sent for her and kept her; but later he caused a boy of the freedmen, whom he used to call Sporus, ... "he formally "married" Sporus, and assigned the boy a regular dowry according to contract;" q.v., Suetonius Nero 28; Dio Cassius Epitome 62.28
  17. ↑ «Bill Thayer's Web Site». Penelope.uchicago.edu. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2017. 
  18. ↑ «Cassius Dio — Epitome of Book 62». Penelope.uchicago.edu. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2017. 
  19. ↑ Corbett, The Roman Law of Marriage (Oxford, 1969), σελ. 24–28; Treggiari, Roman Marriage (Οξφόρδη, 1991), σελ. 43–49.; "Marriages where the partners had conubium were marriages valid in Roman law (iusta matrimonia)" [Treggiari, σελ. 49]. Compare Ulpian (Tituli Ulpiani) 5.3–5: "Conubium is the capacity to marry a wife in Roman law. Roman citizens have conubium with Roman citizens, but with Latins and foreigners only if the privilege was granted. There is no conubium with slaves"; compare also Gaius (Institutionum 1:55–56, 67, 76–80).
  20. ↑ Treggiari, Roman Marriage (Oxford, 1991), σελ. 5.
  21. ↑ Kuefler, Mathew (2007). «The Marriage Revolution in Late Antiquity: The Theodosian Code and Later Roman Marriage Law». Journal of Family History 32 (4): 343–370. doi:10.1177/0363199007304424. 
  22. ↑ Eidolon, 2015, Michael Fontaine, Associate Professor of Classics and Assistant Dean, Cornell University "nubit…feminam" for "cubit...infamen," and the Law does not provide for it."
  23. ↑ «How Same-Sex Marriage Came to Be». Harvard Magazine. Μάρτιος–Απρίλιος 2013. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2015. 
  24. ↑ «The secret history of same-sex marriage». The Guardian. 23 Ιανουαρίου 2015. https://www.theguardian.com/books/2015/jan/23/-sp-secret-history-same-sex-marriage. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2015. 
  25. ↑ Rule, Sheila (2 Οκτωβρίου 1989). «Rights for Gay Couples in Denmark». New York Times. https://www.nytimes.com/1989/10/02/world/rights-for-gay-couples-in-denmark.html. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2013. 
  26. ↑ «Same-sex marriage around the world». CBC News (Τορόντο). 26 Μαΐου 2009. https://www.cbc.ca/news/world/same-sex-marriage-around-the-world-1.799137. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2009. 
  27. ↑ «Swiss voters approves same-sex marriage by two-thirds in referendum». France 24 (στα Αγγλικά). 26 Σεπτεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2022. 
  28. ↑ «Cuba Family Code: Country votes to legalise same-sex marriage» (στα αγγλικά). BBC News. 2022-09-26. https://www.bbc.com/news/world-latin-america-63035426. Ανακτήθηκε στις 2022-11-04. 
  29. ↑ «Slovenia legalises same-sex marriage and adoption». euronews (στα Αγγλικά). 4 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2022. 
  30. ↑ «Chile couples' joy as first same-sex marriages held» (στα αγγλικά). BBC News. 2022-03-10. https://www.bbc.com/news/world-latin-america-60690266. Ανακτήθηκε στις 2022-11-04. 
  31. ↑ Factbox: Andorra set to become latest nation to legalize gay marriage
  32. ↑ ««Die Zeit ist reif»: Landtag mehrheitlich für die «Ehe für Alle» - Liechtenstein - Liechtensteiner Volksblatt, die Tageszeitung für Liechtenstein». Liechtensteiner Volksblatt (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2022. 
  33. ↑ [1]
  34. ↑ «Same-sex marriage becomes legal nationwide in Mexico». www.aljazeera.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2022. 
  35. ↑ Davies, Peter (26 Οκτωβρίου 2022). «Guerrero becomes the 31st state to approve same-sex marriage». Mexico News Daily (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2022. 
  36. ↑ [2]
  37. ↑ PERÚ, NOTICIAS EL COMERCIO (23 Οκτωβρίου 2021). «Congreso de la República: Presentan proyecto de ley sobre el matrimonio igualitario entre personas del mismo sexo Juntos por el Perú Somos Perú Partido Morado nndc | POLITICA». El Comercio Perú (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2022. 
  38. ↑ Јавне консултације за израду текста Нацрта закона о истополним заједницама
  39. ↑ «Lithuanian MPs propose civil union as compromise on same-sex partnership». www.baltictimes.com. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2022. 
  40. ↑ News, HANA BORDEY, GMA. «Padilla wants same-sex unions institutionalized». GMA News Online (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2022. 
  41. ↑ «Zelensky responded to the petition on the legalization of same-sex marriages in Ukraine». babel.ua (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2022. 
  42. ↑ «How the Chinese internet saw Cuba's vote on gay marriage, surrogacy». South China Morning Post (στα Αγγλικά). 3 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γάμος_ομοφύλων&oldid=9940889"