Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1958

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1958
Världsmästerskapet i Fotboll Sverige 1958(Σουηδικά)
Επίσημο λογότυπο
Πληροφορίες
ΧώραΣουηδία
ΔιοργανωτήςFIFA
Ημερομηνίες6  Ιουνίου 1958
Τερματισμός29  Ιουνίου 1958
Στάδια12
Κατάταξη
Πρώτη θέση Βραζιλία (1ος τίτλος)
Δεύτερη θέση Σουηδία
Τρίτη θέση Γαλλία
Τέταρτη θέση Δυτική Γερμανία
Στατιστικά
Πρώτος σκόρερΖυστ Φονταίν (13)
Καλ. παίκτηςΝτίντι
Καλ. νεαρότερος παίκτηςΠελέ
Commons page Πολυμέσα σχετικά με τη διοργάνωση

Το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου του 1958 ήταν η 6η διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου και διεξήχθη στη Σουηδία, από τις 8 Ιουνίου μέχρι τις 29 Ιουνίου. Σε αυτή τη διοργάνωση έκανε την εμφάνιση του ο τότε άγνωστος Πελέ, πριν ακόμη κλείσει τα 18 του χρόνια οδηγώντας τη χώρα του στον πρώτο παγκόσμιο τίτλο της. Η διοργάνωση ήταν η πρώτη με παγκόσμια τηλεοπτική μετάδοση (η προηγούμενη του 1954 είχε περιοριστεί στην Ευρώπη[1]) θεωρήθηκε ως η καλύτερη που είχε γίνει ως τότε,[2][3] ενώ εξακολουθεί να αναγνωρίζεται ως μία από τις καλύτερες όλων των εποχών.[4][5]

Σημαντική συμβολή σε αυτό είχε και το συνολικό παιχνίδι της Βραζιλίας που ήταν εντυπωσιακό, θεωρούμενη ως μια από τις καλύτερες ομάδες όλων των εποχών.[6][7] Η εμβληματική μορφή του Σοβιετικού ποδοσφαίρου Ίγκορ Νέτο να περιγράφει χαρακτηριστικά: «Αυτό δεν είναι ποδόσφαιρο. Θα πρέπει να βρεθεί νέα λέξη γι’ αυτό το πράγμα».[8] Ο Ντάνι Μπλαντσφλάουερ, αρχηγός της Βόρειας Ιρλανδίας έδωσε τη δική του ετυμηγορία: «Λοιπόν, είναι καταπληκτικό... είναι όλοι σπουδαίοι παίκτες. Ελπίζω να μην έρθουν ποτέ στην Αγγλία. Ένας κάθε φορά, ίσως, αλλά ποτέ μαζί».[9] Η δευτεραθλήτρια κόσμου του 1950 είχε ως παρελθόν όλους τη σύνθεσή της και λίγοι παίκτες της βραζιλιάνικης ομάδας του 1954 ήταν παρόντες. Η ομάδα είχε αναδιαμορφωθεί και, μέχρι τώρα, ήταν αδύνατο να γνωρίζουμε ότι ήταν προς το καλύτερο.[10] 6 από τους 11 παίκτες της καλύτερης ενδεκάδας της διοργάνωσης ήταν Βραζιλιάνοι.[11] Οι Βραζιλιάνοι κυριάρχησαν και στα ατομικά βραβεία με το Ντίντι πολυτιμότερο παίκτη και τον Πελέ δεύτερο πολυτιμότερο παίκτη, δεύτερο σκόρερ και καλύτερο νέο παίκτη της διοργάνωσης.[3] Εκτός αυτών κατέρριψε και ρεκόρ ως νεότερος παίκτης, σκόρερ και νικητής, ορισμένα από τα οποία παραμένουν ακατάρριπτα.[12] Η ομάδα της Βραζιλίας ήταν η πρώτη γνήσια πολυφυλετική ομάδα που κέρδισε το Παγκόσμιο Κύπελλο.[13]

Ο μέσος όρος των γκολ στη διοργάνωση αυτή ήταν 3,60 ανά αγώνα (126 γκολ σε 35 αγώνες), η τελευταία διοργάνωση που ο μέσος όρος ήταν υψηλότερος από τρία γκολ,[14][15] καθώς στη συνέχεια επικράτησαν πιο αμυντικογενή συστήματα στο ποδόσφαιρο.

Επιλογή διοργανωτή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η απόφαση για τον οικοδεσπότη του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1958 πάρθηκε στις 23 Ιουνίου 1950 στο Ρίο ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας. Ενδιαφέρον για να αναλάβει τη διοργάνωση υπήρξε μόνο από τη Σουηδία και για αυτό τον λόγο ανάλαβε τη διοργάνωση χωρίς ανθυποψήφιο.

Προκριματικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1958 από τις 95 χώρες που ήταν μέλη της FIFA, συμμετείχαν οι 53, με πολλές ομάδες όμως να αποχωρούν από τα προκριματικά χωρίς να αγωνιστούν σε κανένα παιχνίδι, γεγονός αρκετά σύνηθες για την εποχή εκείνη.[16] Οι 2 από τις 16 θέσεις είχαν καλυφθεί από την προηγούμενή νικήτρια Δυτική Γερμανία και τη διοργανώτρια Σουηδία. Για πρώτη φορά στη διοργάνωση συμμετείχαν η Βόρεια Ιρλανδία, η Ουαλία (σημειωτέον όμως ότι η Ουαλία κατάφερε να ξαναπροκριθεί μετά για πρώτη φορά μόλις στη διοργάνωση του 2022) και η Σοβιετική Ένωση. Χαρακτηριστικό είναι ότι προκρίθηκαν και οι τέσσερις εθνικές ομάδες που αποτελούν τη Μεγάλη Βρετανία.[15][17] Δεν έλειψαν οι εκπλήξεις με τον αποκλεισμό της Ιταλίας, καθώς και της Ισπανίας για δεύτερη φορά.[18] Η Ιταλία είχε υποτιμήσει τη Βόρεια Ιρλανδία, τον αντίπαλό της στην προκριματική φάση. Οι Ιταλοί και οι Ιρλανδοί έπαιξαν ένα ισόπαλο παιχνίδι, το οποίο περιγράφηκε ως «φιλικό» (με τον διαιτητή πολύ επιεική), αλλά ήταν ένα από τα πιο σκληρά διεθνή παιχνίδια ποδοσφαίρου που είχαν γίνει. Η Βόρεια Ιρλανδία κέρδισε τον επαναληπτικό και προκρίθηκε.[9] Ομάδες από την Αφρική και τη Ασία δεν συμμετείχαν, επειδή αρνήθηκαν να αγωνισθούν με το Ισραήλ, για πολιτικούς λόγους. Το 1956 Αίγυπτος και Ισραήλ ήλθαν σε πόλεμο, ως επακόλουθο της κρίσης στο Σουέζ.[19]

Οι ομάδες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι 16 ομάδες που εξασφάλισαν τη συμμετοχή τους στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1958 ήταν οι εξής:

Βόρεια Αμερική (CONCACAF)

Μεξικό Μεξικό

Νότια Αμερική (CONMEBOL)

Αργεντινή Αργεντινή
Βραζιλία Βραζιλία
Παραγουάη Παραγουάη

Ευρώπη (UEFA)

Αγγλία Αγγλία
Αυστρία Αυστρία
Τσεχοσλοβακία Τσεχοσλοβακία
Γαλλία
 Ουγγαρία
Βόρεια Ιρλανδία

Σκωτία
Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση
Δυτική Γερμανία Δυτική Γερμανία
Σουηδία
Ουαλία
Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας Γιουγκοσλαβία

Στάδια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Για την τελική φάση χρησιμοποιήθηκαν τα εξής 12 στάδια, αριθμός ρεκόρ για τα δεδομένα που υπήρχαν τότε:

Σόλνα, Στοκχόλμη Γκέτεμποργκ Μάλμε Έσκιλστουνα
Ρασούντα Στάδιο Ούλεβι Μάλμε Στάντιον Τούναβαλεν
Χωρητικότητα: 50.000 Χωρητικότητα: 43.200 Χωρητικότητα: 26.500 Χωρητικότητα: 20.000
Νόρσεπινγκ Σάντβικεν Χέλσινγκμποργκ Μπορός
Ίντροσπαρκεν Γερνβάλεν Ολύμπια Στάδιο Ριαβάλεν
Χωρητικότητα: 20.000 Χωρητικότητα: 20.000 Χωρητικότητα: 16.000 Χωρητικότητα: 15.000
Χάλμσταντ Έρεμπρο Ουντεβάλα Βεστερός
Όρτζαν Βαλ Βερν Αρένα Ρίμνερσβάλεν Άροσβαλεν
Χωρητικότητα: 15.000 Χωρητικότητα: 13.000 Χωρητικότητα: 12.000 Χωρητικότητα: 10.000

Οι φωτογραφίες των σταδίων παραπέμπουν στην τωρινή τους μορφή

Διαιτητές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νότια Αμερική
  • Χουάν Μπρόσι
  • Χοσέ Μαρία Κοδεσάλ
Ευρώπη
  • Ρέτζιναλντ Λιφ
  • Φρίντριχ Ζάιπελτ
  • Στεν Άλνερ
  • Άρθουρ Έλις
  • Φερνάντες Ζοακίμ Κάμπος
  • Μορίς Γκιγκ
  • Χουάν Γκαρδεαθάμπαλ
  • Ρέιμον Βίσλινγκ
  • Μπέντζαμιν Γκρίφιθς
  • Βιντσέντσο Ορλαντίνι
  • Μάρτιν Μάτσκο
  • Νικολάι Λατίσεφ
  • Λέο Λέμεσιτς
  • Τζον Μόγουατ
  • Λούσιεν βαν Λίφεν
  • Άρνε Έρικσον
  • Ίστβαν Ζολτ
  • Άλμπερτ Ντους
  • Καρλ Γιόργκενσεν
  • Γιαν Μπρόνκχορστ

Οι αγώνες της πρώτης φάσης της διοργάνωσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η διοργάνωση του 1958 ξεχώρισε για το γεγονός πως έλειψαν οι βιαιοπραγίες του παρελθόντος. Ήταν η πιο fair play έκδοση ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου από όσα είχαν γίνει μέχρι εκείνη την στιγμή. Η διαδικασία πρόκρισης από τη φάση των ομίλων έγινε πιο ορθολογική, καθώς οι ομάδες χωρίστηκαν ξανά σε τέσσερις ομίλους, αλλά σε αντίθεση με ότι συνέβη το 1954, όλοι παίζουν με όλους.[20] Οι Σουηδοί οπαδοί είχαν εξαιρετική συμπεριφορά, αλλά ήταν και απρόσμενα ενθουσιώδεις. Η γηπεδούχος ομάδα έχει πάντα ένα ξεκάθαρο προβάδισμα στο ποδόσφαιρο, με την ομάδα τους αυτή τη φορά να διαθέτει διεθνώς καταξιωμένους ποδοσφαιριστές[5] και οι Σουηδοί είναι οι μόνοι που είχαν τελειοποιήσει την οργανωμένη επευφημία. Το εκκωφαντικό τους Heja Sverige friskt humoer, det aer det som susen goer, heja, heja, heja (έλα Σουηδία, υγιή πνεύματα, αυτό θα κάνει το κόλπο, έλα, έλα, έλα!) έπαιξε σημαντικό ρόλο στο να πάει η ομάδα τους μέχρι τον τελικό.[9]

Η Βραζιλία στη διοργάνωση του 1958.

Η Βραζιλία ήρθε πολύ καλά προετοιμασμένη στη διοργάνωση δίνοντας φιλικούς αγώνες στην Ευρώπη πρωτύτερα, ενώ είχε εξαιρετική υποστήριξη για τα δεδομένα της εποχής σε επιστημονικά επίπεδο. Ένας 17χρονος νεαρός, γνωστός ως Πελέ, έκανε για πρώτη φορά την εμφάνιση του στον τελευταίο αγώνα του τέταρτου ομίλου με την Σοβιετική Ένωση που διέθετε ισχυρή ομάδα και από τότε το ποδόσφαιρο δεν ήταν ποτέ ξανά το ίδιο. Δεν είχε συμμετάσχει στους αγώνες προετοιμασίας και έτσι ήταν ένας άγνωστος αντίπαλος.[21] Οι Βραζιλιάνοι όμως είχαν και άλλους σπουδαίους παίκτες, όπως ο Γκαρίντσα, ο Ντίντι, ο Βαβά, ο Νίλτον Σάντος και ο Μάριο Ζαγκάλο και έμελλε να φτάσουν μέχρι το τέλος. Στο πλαίσιο του τετάρτου ομίλου νίκησε την Αυστρία με 3-0, αναδείχθηκε ισόπαλη της Αγγλίας με 0-0 και επικράτησε με 2-0 της Σοβιετικής Ένωσης του κορυφαίου τερματοφύλακα όλων των εποχών Λεβ Γιασίν.[19][12][20] Από την Ουγγαρία έλειπαν οι κορυφαίοι παίκτες που είχαν αγωνιστεί στο προηγούμενο Παγκόσμιο Κύπελλο (μόνο τρεις ήταν από την ομάδα του 1954[14]). Η πνευματική πατρίδα του ποδοσφαίρου, Αγγλία είχε την ικανοποίηση ότι ήταν η μόνη ομάδα που κατάφεραν να μην χάσουν από τους θαυματουργούς από τη Νότια Αμερική, καθώς απέσπασε 0-0 και μάλιστα ήταν η πρώτη λευκή ισοπαλία που σημειώθηκε στην ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων. Ο μεγαλύτερος θρίαμβος της Δυτικής Γερμανίας ήταν το 3-1 επί της εθνική ομάδα της Αργεντινής, που ήταν η μεγαλύτερη απογοήτευση της διοργάνωσης και αποκλείστηκε από τον πρώτο γύρο με μια νίκη και δύο ήττες (η μία ταπεινωτική από την Τσεχοσλοβακία με 6-1) και όταν επέστρεψε στο Μπουένος Άιρες έγινε αντικείμενο χλευασμού από το πλήθος.[14][22]

Φάση Ομίλων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όλες οι ώρες που αναγράφονται είναι σε τοπική ώρα Σουηδίας (UTC +2)

1ος Όμιλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εθνική Α Ν Ι Η ΓΥ ΓΚ Μ.Ο. Β
Δυτική Γερμανία Δυτική Γερμανία 3 1 2 0 7 5 1.40 4
Βόρεια Ιρλανδία 3 1 1 1 4 5 0.80 3
Τσεχοσλοβακία Τσεχοσλοβακία 3 1 1 1 8 4 2.00 3
Αργεντινή Αργεντινή 3 1 0 2 5 10 0.50 2
8/6/1958
19:00
Αργεντινή Αργεντινή 1 – 3 Δυτική Γερμανία Δυτική Γερμανία Μάλμε Στάντιον, Μάλμε
Θεατές: 31,156
Διαιτητής: Ρέτζιναλντ Λιφ
Ομάρ Ορέστι Κορμπάτα 3' (Report) Χέλμουτ Ραν 32' 79'
Ούβε Ζέελερ 42'

8/6/1958
19:00
Βόρεια Ιρλανδία 1 – 0 Τσεχοσλοβακία Τσεχοσλοβακία Όρτζαν Βαλ, Χάλμσταντ
Θεατές: 10,647
Διαιτητής: Φρίντριχ Ζάιπελτ
Ουίλμπουρ Κας 21' (Report)

11/6/1958
19:00
Αργεντινή Αργεντινή 3 – 1 Βόρεια Ιρλανδία Όρτζαν Βαλ, Χάλμσταντ
Θεατές: 14,174
Διαιτητής: Στεν Άλνερ
Ομάρ Ορέστι Κορμπάτα 37' πεν.
Νορμπέρτο Μενέντες 56'
Λουδοβίκο Άβιο 60'
(Report) Πίτερ ΜακΠάρλαντ 4'

11/6/1958
19:00
Δυτική Γερμανία Δυτική Γερμανία 2 – 2 Τσεχοσλοβακία Τσεχοσλοβακία Ολύμπια Στάδιο, Χέλσινγκμποργκ
Θεατές: 25.000
Διαιτητής: Άρθουρ Έλις
Χανς Σέφερ 60'
Χέλμουτ Ραν 71'
(Report) Μίλαν Ντβόρακ 24' πεν.
Ζντένεκ Ζίκαν 42'

15/6/1958
19:00
Δυτική Γερμανία Δυτική Γερμανία 2 – 2 Βόρεια Ιρλανδία Μάλμε Στάντιον, Μάλμε
Θεατές: 21,990
Διαιτητής: Φερνάντες Ζοακίμ Κάμπος
Χέλμουτ Ραν 20'
Ούβε Ζέελερ 78'
(Report) Πίτερ ΜακΠάρλαντ 18' 60'

15/6/1958
19:00
Τσεχοσλοβακία Τσεχοσλοβακία 6 – 1 Αργεντινή Αργεντινή Ολύμπια Στάδιο, Χέλσινγκμποργκ
Θεατές: 16,418
Διαιτητής: Άρθουρ Έλις
Μίλαν Ντβόρακ 8'
Ζντένεκ Ζίκαν 17' 39'
Γίρι Φέουρεϊσλ 68'
Βάσλαβ Χοβόρκα 81' 89'
(Report) Ομάρ Ορέστι Κορμπάτα 64' πεν.

Αγώνας Κατάταξης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

17/6/1958
19:00
Βόρεια Ιρλανδία 2 – 1
(Παράταση)
Τσεχοσλοβακία Τσεχοσλοβακία Μάλμε Στάντιον, Μάλμε
Θεατές: 6,196
Διαιτητής: Μορίς Γκιγκ
Πίτερ ΜακΠάρλαντ 44' 97' (Report) Ζντένεκ Ζίκαν 18'

2ος Όμιλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εθνική Α Ν Ι Η ΓΥ ΓΚ Μ.Ο. Β
Γαλλία 3 2 0 1 11 7 1.57 4
Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας Γιουγκοσλαβία 3 1 2 0 7 6 1.17 4
Παραγουάη Παραγουάη 3 1 1 1 9 12 0.75 3
Σκωτία 3 0 1 2 4 6 0.67 1
8/6/1958
19:00
Γαλλία 7 – 3 Παραγουάη Παραγουάη Ίντροσπαρκεν, Νόρσεπινγκ
Θεατές: 16,500
Διαιτητής: Χουάν Γκαρδεαθάμπαλ
Ζυστ Φονταίν 24' 30' 67'
Ροζέ Πιαντονί 52'
Μαριάν Βισνιέσκι 61'
Ρεϊμόν Κοπά 70'
Ζαν Βενσάν 83'
(Report) Φλορένσιο Αμαρίγια 20' 44' πεν.
Χόρχε Λίνο Ρομέρο 50'

8/6/1958
19:00
Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας Γιουγκοσλαβία 1 – 1 Σκωτία Άροσβαλεν, Βεστερός
Θεατές: 9,500
Διαιτητής: Ρέιμον Βίσλινγκ
Αλεξάνταρ Πετάκοβιτς 6' (Report) Τζίμι Μάρεϊ 49'

11/6/1958
19:00
Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας Γιουγκοσλαβία 3 – 2 Γαλλία Άροσβαλεν, Βεστερός
Θεατές: 12.000
Διαιτητής: Μπέντζαμιν Γκρίφιθς
Αλεξάνταρ Πετάκοβιτς 16'
Τόντορ Βεσελίνοβιτς 63' 88'
(Report) Ζυστ Φονταίν 4' 85'

11/6/1958
19:00
Παραγουάη Παραγουάη 3 – 2 Σκωτία Ίντροσπαρκεν, Νόρσεπινγκ
Θεατές: 12.000
Διαιτητής: Βιντσέντσο Ορλαντίνι
Χουάν Αγουέρο 4'
Καγιετάνο Ρε ΄45'
Χοσέ Παρόδι 73'
(Report) Τζάκι Μούντι 24'
Μπόμπι Κόλινς 74'

15/6/1958
19:00
Γαλλία 2 – 1 Σκωτία Βερν Αρένα, Έρεμπρο
Θεατές: 13.500
Διαιτητής: Χουάν Μπρόσι
Ροζέ Πιαντονί 22'
Ζυστ Φονταίν 44'
(Report) Σάμι Μπερντ 58'

15/6/1958
19:00
Παραγουάη Παραγουάη 3 – 3 Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας Γιουγκοσλαβία Τούναβαλεν, Έσκιλστουνα
Θεατές: 12.000
Διαιτητής: Μάρτιν Μάτσκο
Χοσέ Παρόδι 20'
Χουάν Αγουέρο 52'
Χόρχε Λίνο Ρομέρο 80'
(Report) Ραντίβογιε Ογκνιάνοβιτς 18'
Τόντορ Βεσελίνοβιτς 21'
Ζντράβκο Ράικοβ 73'

3ος Όμιλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εθνική Α Ν Ι Η ΓΥ ΓΚ Μ.Ο. Β
Σουηδία 3 2 1 0 5 1 5.00 5
Ουαλία 3 0 3 0 2 2 1.00 3
 Ουγγαρία 3 1 1 1 6 3 2.00 3
Μεξικό Μεξικό 3 0 1 2 1 8 0.13 1
8/6/1958
14:00
Σουηδία 3 – 0 Μεξικό Μεξικό Ρασούντα Στάδιο, Σόλνα
Θεατές: 45.000
Διαιτητής: Νικολάι Λατίσεφ
Άγκνε Σίμονσον 17' 64'
Νιλς Λίντχολμ 57' πεν.
(Report)

8/6/1958
19:00
 Ουγγαρία 1 – 1 Ουαλία Γερνβάλεν, Σάντβικεν
Θεατές: 20.000
Διαιτητής: Χοσέ Μαρία Κοδεσάλ
Γιόζεφ Μπόζικ 5' (Report) Τζον Τσαρλς 27'

11/6/1958
19:00
Μεξικό Μεξικό 1 – 1 Ουαλία Ρασούντα Στάδιο, Σόλνα
Θεατές: 25.000
Διαιτητής: Λέο Λέμεσιτς
Χάιμε Μπελμόντε 89' (Report) Άιβορ Όλτσερτς 32'

12/6/1958
19:00
Σουηδία 2 – 1  Ουγγαρία Ρασούντα Στάδιο, Σόλνα
Θεατές: 40.000
Διαιτητής: Τζον Μόγουατ
Κουρτ Χάμριν 34' 55' (Report) Λάγιος Τίχι 77'

15/6/1958
14:00
Σουηδία 0 – 0 Ουαλία Ρασούντα Στάδιο, Σόλνα
Θεατές: 35.000
Διαιτητής: Λούσιεν βαν Λίφεν
(Report)

15/6/1958
19:00
 Ουγγαρία 4 – 0 Μεξικό Μεξικό Γερνβάλεν, Σάντβικεν
Θεατές: 13,300
Διαιτητής: Άρνε Έρικσον
Λάγιος Τίχι 19' 46'
Κάροϊ Σάντορ 54'
Γιόζεφ Μπέντσιτς 69'
(Report)

Αγώνας Κατάταξης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

17/6/1958
19:00
Ουαλία 2 – 1  Ουγγαρία Ρασούντα Στάδιο, Σόλνα
Θεατές: 20.000
Διαιτητής: Νικολάι Λατίσεφ
Άιβορ Όλτσερτς 55'
Τέρι Μάντγουιν 76'
(Report) Λάγιος Τίχι 33'

4ος Όμιλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εθνική Α Ν Ι Η ΓΥ ΓΚ Μ.Ο. Β
Βραζιλία Βραζιλία 3 2 1 0 5 0 5
Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 3 1 1 1 4 4 1.00 3
Αγγλία Αγγλία 3 0 3 0 4 4 1.00 3
Αυστρία Αυστρία 3 0 1 2 2 7 0.28 1
8/6/1958
19:00
Βραζιλία Βραζιλία 3 – 0 Αυστρία Αυστρία Ρίμνερσβαλεν, Ουντεβάλα
Θεατές: 17,778
Διαιτητής: Μωρίς Γκιγκ
Ζοζέ Αλτφάνι 37' 85'
Νίλτον Σάντος 50'
(Report)

8/6/1958
19:00
Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 2 – 2 Αγγλία Αγγλία Ούλεβι, Γκέτεμποργκ
Θεατές: 49,348
Διαιτητής: Ίστβαν Ζολτ
Νικίτα Σιμονιάν 13'
Αλεξάντρ Ιβανόφ 56'
(Report) Ντέρεκ Κέβαν 66'
Τομ Φίνεϊ 85' πεν.

11/6/1958
19:00
Βραζιλία Βραζιλία 0 – 0 Αγγλία Αγγλία Ούλεβι, Γκέτεμποργκ
Θεατές: 40,895
Διαιτητής: Άλμπερτ Ντους
(Report)

11/6/1958
19:00
Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 2 – 0 Αυστρία Αυστρία Ριαβάλεν, Μπόρας
Θεατές: 21.239
Διαιτητής: Καρλ Γιόργκενσεν
Ανατόλι Ιλίν 15'
Βαλεντίν Ιβανόφ 62'
(Report)

15/6/1958
19:00
Αγγλία Αγγλία 2 – 2 Αυστρία Αυστρία Ριαβάλεν, Μπόρας
Θεατές: 15.872
Διαιτητής: Γιαν Μπρόνκχορστ
Τζόνι Χέινς 56'
Ντέρεκ Κέβαν 74'
(Report) Καρλ Κόλερ 15'
Άλφρεντ Κόρνερ 71'

15/6/1958
19:00
Βραζιλία Βραζιλία 2 – 0 Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση Ούλεβι, Γκέτεμποργκ
Θεατές: 50.928
Διαιτητής: Μορίς Γκιγκ
Βαβά 3' 77' (Report)

Αγώνας Κατάταξης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

17/6/1958
19:00
Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 1 – 0 Αγγλία Αγγλία Ούλεβι, Γκέτεμποργκ
Θεατές: 23.182
Διαιτητής: Άλμπερτ Ντους
Ανατόλι Ιλίν 69' (Report)

Πορεία προς τον τελικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την πρώτη φάση των ομίλων, η Βραζιλία άρχισε να προβάλλει ως ένα από τα φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου. Ο προπονητής Βισέντε Φεόλα εφαρμόζοντας σύστημα 4–2–4, πρωτοποριακό για την εποχή, που μετά αντέγραψαν σχεδόν όλες οι ομάδες, και με την εντυπωσιακή επιθετική της παρουσία έφτασε εύκολα στον πρώτο της τίτλο. Το νέο σύστημα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στη δεκαετία του 1930, εφαρμόστηκε στη Σάντος και τη Σάο Πάολο τη δεκαετία του 1950 και προσαρμόστηκε για να ταιριάζει στις ικανότητες, τη νοοτροπία, το ταμπεραμέντο και πάνω απ' όλα τις ιδιαιτερότητες και τις ειδικές δεξιότητες των Βραζιλιάνων. Ταιριάζει με την επιθυμία τους για καλλιτεχνία και την απόλαυση στο παιχνίδι, τη δημιουργικότητά τους και την αγάπη τους για αυτοσχεδιασμό.[23][24][25] Το σύστημα το οποίο εφάρμοσε ο Φέολα, δεν ήταν τυχαίο. Σε αυτό είχε τα κατάλληλα "εξαρτήματα", ποδοσφαιριστές με την απαράμιλλη ποιότητα του Ντίντι στο κέντρο, το ανυπέρβλητο ταλέντο των Πελέ και Γκαρίντσα, τον Βαβά έξυπνο και αποτελεσματικό στις αντίπαλες περιοχές, τους δύο Σάντος να συνθέτουν δύο από τα καλύτερα δίδυμα πλάγιων αμυντικών όλων των εποχών, τον Ζίτο να αποδεικνύεται άψογος στην ανασταλτική δουλειά του κέντρου.[26]

Ο Πελέ βουρκωμένος στην αγκαλιά του Ζιλμάρ, ενώ αριστερά είναι ο Ντζάλμα Σάντος μετά τον τελικό του 1958.

Ο ημιτελικός με τη Γαλλία (της πρώτης μεγάλης εθνικής ομάδας της χώρας στην ποδοσφαιρική ιστορία) ήταν ένας από τους καλύτερους αγώνες εκείνης της διοργάνωσης (ίσως ο καλύτερος[27][28]) και διεξήχθη στο στάδιο Ρασούντα της Σόλνα στις 24 Ιουνίου. Η Γαλλία ήταν η ομάδα με την αποτελεσματικότερη επίθεση μέχρι τότε με 15 γκολ σε τέσσερα παιχνίδια, είχε όμως και την ασθενέστερη άμυνα δεχόμενη 7 γκολ.[29] Ως εκ τούτου, δεν ήταν έκπληξη όταν η Βραζιλία πήρε το προβάδισμα μετά από λιγότερο από δύο λεπτά, χάρη σε τέρμα από τον Βαβά. Ομοίως, κανείς δεν εξεπλάγη που είδε τον Ζυστ Φονταίν να βρίσκει το πίσω μέρος των διχτύων για άλλη μια φορά, χάρη σε μια εξαιρετική πάσα από το Ρεϊμόν Κοπά, για να ισορροπήσει τα σκορ μέσα στα πρώτα δέκα λεπτά. Η πρώτη μισή ώρα του παιχνιδιού ήταν γρήγορη και συναρπαστική, με δύο εξαιρετικά ταλαντούχες ομάδες γεμάτες επιθετικές προθέσεις να πηγαίνουν από το ένα τέρμα στο άλλο. Το παιχνίδι ήταν ισορροπημένο, όταν ο κεντρικός αμυντικός Ζονκέ αποχώρησε τραυματισμένος. Εκείνη την εποχή (πριν το 1970) δεν επιτρέπονταν οι αλλαγές κατά τη διάρκεια των αγώνων και ο τραυματισμός του στα 35 λεπτά άφησε τη Γαλλία για σχεδόν μία ώρα να παίζει με δέκα παίκτες. Του εγχύθηκε αναλγητικό στο ημίχρονο, επιτρέποντάς του να σταθεί, αλλά ήταν άχρηστος στο γήπεδο. Λίγοι θα μπορούσαν να ανταγωνιστούν την ομάδα της Βραζιλίας του 1958 με 11 παίκτες και με 10 ήταν αδύνατο. Ένα γκολ από τον Ντίντι και ένα χατ τρικ από τον Πελέ μέσα σε 23 λεπτά στο δεύτερο ημίχρονο (52ο λεπτό - 75ο) έδωσαν στη Βραζιλία μια άνετη νίκη, με ένα γκολ παρηγοριάς των Γάλλων να διαμορφώνει το τελικό 5–2.[30][31][32] Μετά τον ημιτελικό κόντρα στη Γαλλία, ο Γάλλος τερματοφύλακας φέρεται να είπε: «Προτιμώ να παίξω εναντίον 10 Γερμανών παρά ενός Βραζιλιάνου».[33]

Στον τελικό, το όμοιο χρώμα των ομάδων που θα αγωνιζόταν οδήγησε τη Σουηδία στη διατήρηση του δικού της και τη Βραζιλία να αλλάζει χρώμα, επιλέγοντας το μπλε, το χρώμα του μανδύα της Παναγίας της Απαρεσίντα, ελπίζοντας η αλλαγή χρώματος να μην έχει την κατάληξη της διοργάνωσης του τελικού του 1950 με την τότε επιλογή του λευκού να συνδέεται με την ιστορική απώλεια του τίτλου.[34] Οι Σουηδοί πήραν το προβάδισμα αλλά στη συνέχεια με δύο γκολ ο Πελέ οδήγησε τη Βραζιλία στην εύκολη επικράτηση με 5-2, σκορ που παραμένει μέχρι σήμερα το υψηλότερο σε τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου.[18][35][36] Το πρώτο γκολ του Πελέ και τρίτο στον αγώνα θεωρείται από τα καλύτερα της ιστορίας του Παγκοσμίου Κυπέλλου.[37] Η Βραζιλία στο 1-1 είχε και ένα σουτ στο δοκάρι με τον Πελέ.[38] Ο Πελέ θεώρησε ότι αυτή ήταν η πιο ταλαντούχα (σε ατομικό επίπεδο) εθνική Βραζιλίας όλων των εποχών.[34][39] Μετά τη λήξη του τελικού οι παίκτες της παγκόσμιας πρωταθλήτριας πανηγύρισαν τον θρίαμβο τους ανεμίζοντας την σημαία της χώρας τους, ενώ οι Σουηδοί φίλαθλοι τους χειροκροτούσαν, παρά το βαρύ σκορ. Οι φίλαθλοι ήταν επίσης μάρτυρες μιας ευγενούς «συνάντησης»: ο Σουηδός βασιλιάς μπήκε στον αγωνιστικό χώρο πριν την απονομή για να συγχαρεί τους πρωταθλητές του Κυπέλλου, συμπεριλαμβανομένου του Πελέ.[20][40][41] Στην ιστορία έχει μείνει και ο για πρώτη φόρα πανηγυρισμός του τίτλου με ανάρτηση του Κυπέλλου στα χέρια από τον αρχηγό της Βραζιλίας Χιλντεράλντο Μπελίνι, διαδικασία που έκτοτε καθιερώθηκε.[42]

Ως αποτέλεσμα, η Βραζιλία έγινε η πρώτη ομάδα μιας ηπείρου που κέρδισε τον τίτλο σε άλλη ήπειρο.[43][44] Ο τρόπος παιχνιδιού της Βραζιλίας ήταν ιδιαίτερος και οι δημοσιογράφοι τον ονόμασαν τον samba football, αλλά στην πραγματικότητα ήταν το τζίντζα (ginga, η λέξη κυριολεκτικά σημαίνει «ταλάντευση»[45]), ένας τρόπος ποδοσφαίρου βασισμένος στις βραζιλιάνικες παραδόσεις της σάμπα και της καποέιρα, που συνδυάζει πολεμικές τέχνες και χορό, ένα στυλ γεμάτο δημιουργικότητα και εκπλήξεις. Μία ισορροπία μεταξύ του αθλητισμού και της τέχνης, όπου η τέχνη, μεταξύ άλλων, ήταν να διατηρείται ο έλεγχος της μπάλας ενώ υλοποιούνταν μία εκπληκτική ντρίμπλα, με κύριους εκφραστές τους Πελέ και Γκαρίντσα.[46][47] Η βραζιλιάνικη ποδοσφαιρική τέχνη ονομάστηκε futebol-arte, και ήταν κάτι περισσότερο από τακτική, ένας τρόπος χαράς ή στην ποδοσφαιρική πραγματικότητα «μία μάχη μεταξύ αισθητικής και αποτελεσμάτων». Το βραζιλιάνικο ποδόσφαιρο ήταν ένα είδος χορού, όπου η πραγματική Βραζιλία της σύνθεσης των φυλών έλαμπε. Αντίθετα, το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο ήταν υπερβολικά μηχανικό, χωρίς περιθώρια δημιουργικότητας, αναγνωρίζοντας τη σκληρή δουλειά και τη συλλογικότητα.[48] Η ομάδα που κέρδισε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1958 άφησε ανεξίτηλο σημάδι στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο από πολλαπλές απόψεις. Θα κυριαρχούσε στο διεθνές στερέωμα τα επόμενα χρόνια, με την πλειοψηφία της ομάδας να σχηματίζει και εκείνη που κέρδισε το Παγκόσμιο Κύπελλο στη Χιλή τέσσερα χρόνια αργότερα.[4] Ίσως το πιο σημαντικό ήταν ότι η ομάδα του 1958 σχεδόν ποτέ δεν έχασε τη χαρά στο παιχνίδι που κατοχύρωσε τότε.[49] Οι πανηγυρισμοί στη Βραζιλία ξεπέρασαν όχι μόνο κάθε προηγούμενο αλλά και κάθε επόμενο: το αεροπλάνο της επιστροφής προσγειώθηκε πρώτα στο Ρεσίφε και μετά στην τότε πρωτεύουσα Σάο Πάολο. Στο πυροσβεστικό όχημα ο Μπελίνι κρατούσε υψωμένο το Κύπελλο μέσα σε μία πορεία αναρίθμητων ανθρώπων που είχαν ακούσει από το ραδιόφωνο τους αγώνες.[50]

Στην ιστορία έμεινε και ο μικρός τελικός της διοργάνωσης ανάμεσα σε Γαλλία και Δυτική Γερμανία, στον οποίο σημειώθηκαν εννέα γκολ (αποτέλεσμα 6-3 υπέρ των Γάλλων). Σε εκείνο τον αγώνα ο Ζυστ Φονταίν σημείωσε τέσσερα τέρματα και έφτασε τα συνολικά 13, καταρρίπτοντας το ρεκόρ του Σάντορ Κότσις από την προηγούμενη διοργάνωση. Η ιστορική επίδοση του Φονταίν επιτεύχθηκε σε έξι αγώνες και είναι και αυτή ακατάρριπτο ρεκόρ.[51][52][53] Τα 23 γκολ της Γαλλίας στη διοργάνωση ήταν η καλύτερη επίθεση και παραμένει η τρίτη καλύτερη όλων των εποχών,[54] (αν και επίσης δέχτηκε 15 γκολ).

Πίνακας Αποτελεσμάτων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προημιτελικοί Ημιτελικοί Τελικός
                   
19 Ιουνίου – Μάλμε        
 Δυτική Γερμανία Δυτική Γερμανία  1
24 Ιουνίου - Γκέτεμποργκ
 Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας Γιουγκοσλαβία  0  
 Δυτική Γερμανία Δυτική Γερμανία  1
19 Ιουνίου - Σόλνα
    Σουηδία  3  
  Σουηδία  2
29 Ιουνίου – Σόλνα
 Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση  0  
  Σουηδία  2
19 Ιουνίου - Νόρσεπινγκ
   Βραζιλία Βραζιλία  5
  Γαλλία  4
24 Ιουνίου – Σόλνα
  Βόρεια Ιρλανδία  0  
  Γαλλία  2 Μικρός τελικός
19 Ιουνίου - Γκέτεμποργκ
   Βραζιλία Βραζιλία  5  
 Βραζιλία Βραζιλία  1  Δυτική Γερμανία Δυτική Γερμανία  3
  Ουαλία  0     Γαλλία  6
28 Ιουνίου - Γκέτεμποργκ

Προημιτελικοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

19/6/1958
19:00
Γαλλία 4 – 0 Βόρεια Ιρλανδία Ίντροσπαρκεν, Νόρσεπινγκ
Θεατές: 12.000
Διαιτητής: Χουάν Γκαρδεαθάμπαλ
Μαριάν Βισνιέσκι 22'
Ζυστ Φονταίν 55' 63'
Ροζέ Πιαντονί 68'
(Report)

19/6/1958
19:00
Σουηδία 2 – 0 Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση Ρασούντα Στάδιο, Σόλνα
Θεατές: 45.000
Διαιτητής: Ρέτζιναλντ Λιφ
Κουρτ Χάμριν 49'
Άγκνε 88'
(Report)

19/6/1958
19:00
Βραζιλία Βραζιλία 1 – 0 Ουαλία Ούλεβι, Γκέτεμποργκ
Θεατές: 25.000
Διαιτητής: Φρίντριχ Ζάιπελτ
Πελέ 66' (Report)

19/6/1958
19:00
Δυτική Γερμανία Δυτική Γερμανία 1 – 0 Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας Γιουγκοσλαβία Μάλμε Στάντιον, Μάλμε
Θεατές: 20.000
Διαιτητής: Ρέιμον Βίσλινγκ
Χέλμουτ Ραν 12' (Report)

Ημιτελικοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

24/6/1958
19:00
Γαλλία 2 – 5 Βραζιλία Βραζιλία Ρασούντα Στάδιο, Σόλνα
Θεατές: 27.000
Διαιτητής: Μπέντζαμιν Γκρίφιθς
Ζυστ Φονταίν 9'
Ροζέ Πιαντονί 83'
(Report) Βαβά 2'
Ντίντι 39'
Πελέ 52' 64' 75'

24/6/1958
19:00
Σουηδία 3 – 1 Δυτική Γερμανία Δυτική Γερμανία Ούλεβι, Γκέτεμποργκ
Θεατές: 50.000
Διαιτητής: Ίστβαν Ζολτ
Λέναρντ Σκόγκλουντ 32'
Γκούναρ Γκρεν 81'
Κουρτ Χάμριν 88'
(Report) Χανς Σέφερ 24'

Μικρός τελικός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

28/6/1958
17:00
Δυτική Γερμανία Δυτική Γερμανία 3 – 6 Γαλλία Ούλεβι, Γκέτεμποργκ
Θεατές: 25.000
Διαιτητής: Χουάν Μπρόσι
Χανς Σισλάρσικ 18'
Χέλμουτ Ραν 52'
Χανς Σέφερ 84'
(Report) Ζυστ Φονταίν 16' 36' 78' 89'
Ρεϊμόν Κοπά 27' πεν.
Ιβόν Ντουίς 50'

Τελικός Παγκοσμίου Κυπέλλου 1958[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

29/6/1958
15:00
Σουηδία 2 – 5 Βραζιλία Βραζιλία Ρασούντα Στάδιο, Σόλνα
Θεατές: 51.800
Διαιτητής: Μορίς Γκιγκ
Νιλς Λίντχολμ 4'
Άγκνε Σίμονσον 80'
(Report) Βαβά 9' 32'
Πελέ 55' 90'
Μάριο Ζαγκάλο 68'
Σουηδία
Βραζιλία

Σουηδία:
GK 1 Κάλε Σβένσον
DF 2 Όρβαρ Μπέργκμαρκ
DF 3 Σβεν Άξμπομ
MF 4 Νιλς Λίντχολμ (Αρχηγός)
MF 6 Σίγκβαρντ Πάρλινγκ
MF 14 Μπενγκτ Γκούσταβσον
MF 15 Ρέινο Μπέργιεσον
FW 7 Κουρτ Χάμριν
FW 8 Γκούναρ Γκρεν
FW 9 Άγκνε Σίμονσον
FW 11 Λέναρτ Σκόγκλουντ
Προπονητής:
Τζορτζ Ρέινορ

Βραζιλία:
GK 3 Ζιλμάρ
DF 2 Χιλντεράλντο Μπελίνι (Αρχηγός)
DF 4 Ντζάλμα Σάντος
DF 12 Νίλτον Σάντος
DF 15 Ορλάντο Πεσάνια ντε Καρβάλιο
MF 6 Ντίντι
MF 7 Μάριο Ζαγκάλο
MF 11 Γκαρίντσα
MF 19 Ζίτο
FW 10 Πελέ
FW 20 Βαβά
Προπονητής:
Βισέντε Φεόλα
  • Β. Διαιτητές
    • Άλμπερτ Ντους
    • Χουάν Γκαρδεαθάμπαλ

Κανόνες παιχνιδιού

  • 90 λεπτά
  • 30 λεπτά Παράταση αν είναι ανάγκη
  • Επανάληψη του παιχνιδιού άλλη μέρα αν συνεχίσει το παιχνίδι να είναι ισόπαλο
  • Καμία αλλαγή δεν επιτρέπεται
Παγκόσμιος Κυπελλούχος 1958:

Βραζιλία (1ος τίτλος)

Σκόρερ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

13 τέρματα
6 τέρματα
5 τέρματα
  • Βαβά
  • Πίτερ ΜακΠάρλαντ

Καλύτερη ΧΙ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η καλύτερη ενδεκάδα της διοργάνωσης σύμφωνα με τη FIFA ήταν η εξής:[55]

Τερματοφύλακας Αμυντικοί Μέσοι Επιθετικοί

Χάρι Γκρεγκ

Ντζάλμα Σάντος
Νίλτον Σάντος
Μπελίνι

Ντίντι
Ντάνι Μπλαντσφλάουερ
Ρεϊμόν Κοπά

Γκαρίντσα
Γκούναρ Γκρεν
Ζυστ Φονταίν
Πελέ

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «'Nobody was expecting it': How 17yo Pele silenced doubters at WC as greatness loomed». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2023. 
  2. «1958 : Ο βασιλιάς γεννήθηκε». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2020. 
  3. 3,0 3,1 «1958 FIFA WORLD CUP SWEDEN™». Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2021. 
  4. 4,0 4,1 «THE BIRTH OF BRAZIL AT WORLD CUP 1958». Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2022. 
  5. 5,0 5,1 «World Cup: 60 years on Pelé's 1958 debut still the greatest tournament ever». Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2023. 
  6. «The greatest teams of all time». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2021. 
  7. «As 16 Maiores Seleções do Imortais!». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 16 Μαΐου 2022. 
  8. «Το τέλος της αθωωτητας και η αρχή του Μουντιάλ ως τηλεοπτικό προϊόν». Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2022. [νεκρός σύνδεσμος]
  9. 9,0 9,1 9,2 «THE SAMBA NO ONE COULD Match». Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2022. 
  10. «FIFA : Cinco minutos, 50 años de fútbol». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2014. 
  11. «FIFA World Cup All Star teams». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  12. 12,0 12,1 «Ranking the 20 Best Teams in the History of the World Cup». Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2022. 
  13. «How and why Pele's mystique and reputation as the world's greatest ever footballer has been overhyped». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2022. 
  14. 14,0 14,1 14,2 «World Cup 1958». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2022. 
  15. 15,0 15,1 «1958: Η εμφάνιση του «μαύρου διαμαντιού»». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Νοεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2022. 
  16. «Copa do Mundo 1958 - Suécia». Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2022. 
  17. «Storie Mondiali, 1958: Pelé, un pallonetto alla grande Svezia». Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2023. 
  18. 18,0 18,1 «Παγκόσμιο Κύπελλο 1958: Κυρίες και κύριοι ο Πελέ!». Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2022. 
  19. 19,0 19,1 «Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου (Μουντιάλ) — 6° Παγκόσμιο Κύπελλο (Σουηδία, 1958)». Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2022. 
  20. 20,0 20,1 20,2 «1958 World Cup: Brazil's First Title And Rise Of The King». Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2022. 
  21. «Pelé se revelou ao mundo aos 17 anos, na Copa de 1958». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2022. 
  22. «1958: Η Βραζιλία στον θρόνο». Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2022. 
  23. «FIFA : The 4-2-4 system takes Brazil to two World Cup victories». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2021. 
  24. «The change of tactics and techniques down the years». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2023. 
  25. «4-2-4: O Segredo Contra O WM Da Europa Ocidental». Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2022. 
  26. «Σουηδία - 1958». Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2022. 
  27. «FIFA : A star is born as Brazil are champions at last». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2020. 
  28. «History of the World Cup: 1958 – A star is born in Pele». Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2021. 
  29. «24 JUIN 1958 : L'ÉPOPÉE RENCONTRE PELÉ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2020. 
  30. «France-Brésil 1958 : le match qui a révélé le roi Pelé au monde entier, il y a 62 ans». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2021. 
  31. «Remembering France 1958: The National Team History Forgot». Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2020. 
  32. «Pelés Wundertor verzauberte die Welt». Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2020. 
  33. «The New York Times : Pelé, the Global Face of Soccer, Dies at 82». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2023. 
  34. 34,0 34,1 «Deu Brasil: Na Copa de 1958 Pelé iniciou seu eterno reinado no futebol». Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2022. 
  35. «Όταν ο Πελέ συστήθηκε στο ποδόσφαιρο μέσω του Παγκοσμίου Κυπέλλου!». Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2022. 
  36. «FIFA : The Finals that made history». Ανακτήθηκε στις 24 Ιουλίου 2022. 
  37. «The moments that immortalized Pele: The magic of his dribbling and his best goals». Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2023. 
  38. «Faz 65 anos, e parece que foi ontem». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουνίου 2023. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2023. 
  39. «Pelé World Cup interview». Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2022. 
  40. «FIFA : FIFA World Cup champions: 1930-1978». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2023. 
  41. «Planet World Cup : 1958 Final». Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2021. 
  42. «1958». Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2022. 
  43. «UEFA : 1958: Boy genius boosts Brazil» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2020. 
  44. «MONDIALI: 76 ANNI DI FINALI, LE CURIOSITA'» (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2021. 
  45. «Ο πραγματικός... σταρ της Βραζιλίας είναι αυτός στον πάγκο». Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2022. 
  46. «Ginga: Ένα παλιό, ξεπερασμένο αλλά πανέμορφο ποδόσφαιρο». Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2020. 
  47. «Pele says Brazil need individual ginga to return to their former best». Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2020. 
  48. «Futebol-arte, the soul of the game: a tribute to Garrincha». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουνίου 2022. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2022. 
  49. «ENCICLOPEDIA MUNDIALISTA: Suecia 1958, la venganza de Pelé». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2022. 
  50. «Seleção é festejada por multidão nas ruas e presidentes nos 5 Mundiais do Brasil». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2020. 
  51. «FIFA : Fontaine's record 13-goal haul». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2020. 
  52. «Ζιστ Φοντέν: Ο άνθρωπος-γκολ του ενός Μουντιάλ!». Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2022. 
  53. «50 Best Moments in World Cup History». Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2022. 
  54. «Planet World Cup : Statistics». Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2022. 
  55. «FIFA World Cup All-Star Team». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ελβετία 1954 World Cup Χιλή 1962
ΠΚ 1954 Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου ΠΚ 1962