Ελληνικές βουλευτικές εκλογές Νοεμβρίου 1910 (Αναθεωρητική)
Οι δεύτερες βουλευτικές εκλογές του 1910 διεξήχθησαν την Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 1910 με σκοπό την ανάδειξη της Β΄ Αναθεωρητικής Βουλής. Σε σύνολο 362 εδρών, το Κόμμα Φιλελευθέρων του Ελευθέριου Βενιζέλου κατέκτησε τις 307 κατακτώντας την απόλυτη πλειοψηφία.
Με αυτό το αποτέλεσμα των εκλογών (αποτέλεσμα της αποχής από τις εκλογές των παλαιότερων, ισχυρών πολιτικών παραγόντων της χώρας) ο Βενιζέλος μπόρεσε να κυβερνήσει απρόσκοπτα μέχρι τον Φεβρουάριο του 1915.
Ιστορικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νικητής των προηγούμενων εκλογών του Αυγούστου, αναδείχτηκε ο «Ηνωμένος Συνασπισμός Κομμάτων» (πολιτικός συνασπισμός των παλαιότερων ισχυρών πολιτικών παραγόντων της χώρας, Γ. Θεοτόκης Δημ.Ράλλη Αλ. Ζαΐμη), δίνοντας στον ήδη Πρωθυπουργό Στέφανο Δραγούμη τη δυνατότητα να παραμείνει στην διακυβέρνηση της χώρας, αφού εξακολουθούσε να έχει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Ο Στ. Δραγούμης όμως, παραιτήθηκε από το αξίωμα στις 12 Σεπτεμβρίου, και ο Βασιλιάς Γεώργιος Α΄ διόρισε στις 6 Οκτωβρίου 1910 στην θέση του, τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Επειδή όμως, ο Βενιζέλος θα ήταν αδύνατον να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης από ένα κοινοβουλευτικό σώμα στο οποίο κατείχε την μειοψηφία, συμφώνησε με τον Βασιλιά, να διαλύσουν την Βουλή και να προκηρύξουν και πάλι εκλογές. Τα παλαιότερα κόμματα, αντιδρώντας στις αντισυνταγματικές, όπως τις θεωρούσαν, διευθετήσεις Βασιλιά και Βενιζέλου αρνήθηκαν τη συμμετοχή τους στις εκλογές, δίνοντας έτσι στο νεοπαγές Κόμμα Φιλελευθέρων την απόλυτη κοινοβουλευτική πλειοψηφία.[1]
Η Βουλή που συγκλήθηκε μετά τις εκλογές έφερε εις πέρας την Αναθεώρηση και ψήφισε το νέο Σύνταγμα την 1η Ιουνίου 1911.[2][3]
Αποτελέσματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Εκλογικό Σύστημα: Πλειοψηφικό με ευρεία και στενή περιφέρεια. Η ψηφοφορία έγινε με σφαιρίδιο (οι ψηφοφόροι ψήφιζαν πρόσωπα όχι κόμματα).
- Εκλογικός Νόμος: Εκλογικός νόμος ΧΜΗ΄ του 1877 και ΓΡΙΣΤ΄ του 1906 [4]
- Εκλογικές περιφέρειες: 19
- Σύνολο υποψηφίων: 1,000
Κόμματα | Αρχηγοί | Ψήφοι | Έδρες | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Αριθμός | % | +− % | Αριθμός | +− | |||
1 | Κόμμα Φιλελευθέρων | Ελευθέριος Βενιζέλος | 307 | ||||
2 | Αγροτικοί Θεσσαλίας | συνασπισμός προσώπων | 28 | ||||
3 | Κοινωνιολόγοι | Αλέξανδρος Παπαναστασίου | 7 | ||||
4 | Ανεξάρτητοι υποψήφιοι | - | 20 | ||||
100,00 | 362 | ||||||
Ψηφίσαντες | |||||||
Σύνολο |
Πηγές - Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Ανδρέας Γ. Δημητρόπουλος: «Οι Ελληνικές Κυβερνήσεις 1843-2004»,http://www.greeklaws.com/pubs/results.php?id=842 Αρχειοθετήθηκε 2007-10-19 στο Wayback Machine.
- ↑ Βλασταράκου, Άρτεμις (2004). «ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΟΥ 1911, για το μάθημα του Συνταγματικού Δικαίου» (PDF). greeklaws.com. ΕΘΝΙΚΟΝ ΚΑΙ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΝ ΑΘΗΝΩΝ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 21 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2020.
- ↑ http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGL-C102/79/646,2348/
- ↑ ΦΕΚ Α 136/ 1906
- ↑ http://www.arxeion-politismou.gr/2017/11/mitroo-voulefton-plirexousion-gerousiaston-Voulis-Ellinon-1822-1935.html
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |