Γεώργιος Τέρτερ Α΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Γεώργιος Τέρτερ Α΄
Τσάρος της Βουλγαρίας
Περίοδος	1280 - 1292
Προκάτοχος	Ιβάν Ασέν Γ'
Διάδοχος	Σμίλετς της Βουλγαρίας
Θάνατος	1308-1310
Σύζυγος	Μαρία, Μαρία (αδελφή του Ιβάν Ασέν Γ')
Επίγονοι	Θεόδωρος Σβετοσλάβ, Έλενα, Άννα
Οίκος	Οίκος Τέρτερ
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά

← Προηγούμενη διαφορά Επόμενη διαφορά →

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

ΟπτικήΚώδικας wiki

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 01:02, 5 Σεπτεμβρίου 2009

Ο Γεώργιος Τέρτερ ο 1ος (βουλγάρικα:Георги Тертер I) ήταν τσάρος της Βουλγαρίας (1280 - 1292). Πέθανε μεταξύ του 1308 και του 1310

Οι ρίζες του είναι ασαφείς, σύμφωνα με τους ιστορικούς ήταν εξέχον μέλος της Κουμανικής αριστοκρατίας στην Βουλγαρία. Το προηγούμενο όνομα του ήταν Τερτέρομπα και είχε έναν αδελφό τον Αλντιμίρ που πήρε τον τίτλο του δεσπότη.

Όταν ανέβηκε στον θρόνο ο Ιβάν Ασέν Γ' (1279) ήθελε να ενισχύσει την θέση του συμμαχώντας με τους Κουμάνους αποφασίζοντας να παντρέψει τον Γεώργιο Τέρνερ με την αδελφή του, Μαρίγια. Έτσι ο Γεώργιος Τέρνερ αποδεχόμενος την πρόταση χώρισε την πρώτη του γυναίκα, και την έστειλε όμηρο στην Κωνσταντινούπολη μαζί με τον γιο τους και μετέπειτα διάδοχο Θεόδωρο Σβετοσλάβ. Παντρεύτηκε την Μαρίγια και έγινε δεσπότης, τίτλος πρώτος στην Βουλγαρική ιεραρχία.

Οι συνεχιζόμενες επιτυχίες του Ιβαΐλο απέναντι στους Βυζαντινούς ήταν αιτία να δραπετεύσει από το Τάρνοβο (1280) ο τσάρος Ιβάν - Ασέν 3ος, οπότε και ο Γεώργιος Τέρνερ κατέλαβε τον θρόνο. Με την ταυτόχρονη διπλή απειλή από τον Ιβαΐλο και τον Ιβάν - Ασέν 3ο συμμάχησε με τον Κάρολο Α' Ανδεγαυό της Σικελίας και με τον βασιλιά Στέφαν Δραγούτιν της Σερβίας ενάντια στον Βυζαντινό αυτοκράτορα Μιχαήλ Η' Παλαιολόγο το 1281. Η συμμαχία αυτή τελικά ναυάγησε λόγω της σφαγής που ακολούθησε στο Σικελικό Εσπερινό το 1282. Ταυτόχρονα, οι Μογγόλοι του Nογκάι Χαν καταστρέφουν την Βουλγαρική επαρχία και ο Γεώργιος Τέρνερ αναζητά σερβική υποστήριξη παντρεύοντας την κόρη του Άννα με τον Σέρβο βασιλιά Στεφάν Ούρο Μιλούτιν το 1284.

Με τον θάνατο του Μιχαήλ Η' το 1282 άρχισε ξανά τις διαπραγματεύσεις με το Βυζαντινή Αυτοκρατορία, ζητώντας την επιστροφή της πρώτης του γυναίκας Μαρίγια και του γιου τους Θεόδωρου Σβέτοσλαβ που ήταν όμηροι. Η πρόταση έγινε αποδεκτή και στάλθηκε όμηρος στην θέση τους η δεύτερη γυναίκα του Γεώργιου Τέρνερ επίσης Mαρίγια. Αμέσως έκανε τον γιο του Θεόδωρο συναυτοκράτορα και διάδοχο. Μια μογγολική επίθεση του Nογκάι Χαν αμέσως μετά (1285) τον υποχρέωσε να ξαναστείλει όμηρο τον γιο του Θεόδωρο, αυτήν την φορά στην αυλή των Μογγόλων. Ο Nογκάι Χαν ταυτόχρονα πάντρεψε τον γιο του Χάκα με την αδελφή του Θεοδώρου και κόρη του Γεωργίου Τέρτερ.

Άγνωστοι λόγοι, πιθανότατα οι μογγολικές επιδρομές, στάθηκαν αιτία να καταφύγει στον Βυζαντινό αυτοκράτορα Ανδρόνικο Β' Παλαιολόγο (1292). Ο Ανδρόνικος Β' αρνήθηκε να τον δεχτεί λόγω των σχέσεων του με τους Μογγόλους. Στην συνέχεια έζησε άσημος κάτω από οικτρές συνθήκες για μια δεκαετία περίπου στα περίχωρα της Ανδριανούπολης, σε πλήρη αφάνεια. Τον θυμήθηκε ο γιος του Θεόδωρος Σβετοσλάβ με την άνοδο του στον Βουλγαρικό θρόνο το 1301, όταν νίκησε σε μάχη βυζαντινό στρατό και συνέλαβε ομήρους 13 ανώτατους κρατικούς λειτουργούς. Σε συνεννόηση με τον Ανδρόνικο τους αντάλλαξε με τον πατέρα του που επέστρεψε στη Βουλγαρία, και έζησε σε μια άγνωστη πόλη άσωτη, πολυτελέστατη ζωή μέχρι τον θάνατό του. Ο χρόνος θανάτου του είναι άγνωστος: μονάχα μια πινακίδα σε εκκλησία κοντά στο Ιβάνιβο αναφέρει το 1309 σαν έτος θανάτου του "αυτοκράτορα Σέρτζι".

Επί της βασιλείας του συνεχίστηκε η Βουλγαρική παρακμή σε όλα τα επίπεδα, κάτι που είχε ξεκινήσει από τα μέσα του 13ου αιώνα. Στάθηκε ανίκανος να επιβληθεί απέναντι στους ευγενείς της πρωτεύουσας του, με αποτέλεσμα να μην μπορέσει να ακολουθήσει σταθερή πολιτική. Απέτυχε τόσο στις διεθνείς διαπραγματεύσεις όσο και στην απόκρουση των Μογγολικών εισβολών. Έχασε όλες τις κτήσεις του στην Θράκη, ενώ οι εναπομείναντες σε Μακεδονία μοιράστηκαν σε Βυζαντινές και Βουλγαρικές.

Κληρονόμοι

Με την πρώτη σύζυγο του Μαρίγια αγνώστων στοιχείων απέκτησε:

Τον τσάρο Θεόδωρο Σβετοσλάβ(1300 - 1322)
Την Έλενα που παντρεύτηκε τον Μογγόλο διάδοχο Χάκα, τσάρο της Βουλγαρίας (1299 - 1300)
Με την δεύτερη σύζυγο του Μαρίγια, αδελφή του Ιβάν Άσεν Γ', απέκτησε μια κόρη, την Άννα, που παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο τον Στέφανο Μιλούτιν της Σερβίας και σε δεύτερο γάμο τον Μιχαήλ Δούκα.

@@ Γραμμή 1: / Γραμμή 1: @@
+{{Infobox Royalty
+| όνομα= Γεώργιος Τέρτερ Α΄
+ | χρώμα=
+ |εικόνα=
+ |μέγεθος_εικόνας=
+ |λεζάντα=
+ |τίτλος=Τσάρος της Βουλγαρίας
+ |περίοδος_εξουσίας=[[1280]] - [[1292]]
+ |ημ_στέψης=
+ |τόπος_στέψης=
+ |προκάτοχος=[[Ιβάν Ασέν Γ']]
+ |διάδοχος = [[Σμίλετς της Βουλγαρίας]]
+ |τίτλος2=
+ |περίοδος_εξουσίας2=
+ |ημ_στέψης2=
+ |τόπος_στέψης2=
+ |προκάτοχος2=
+ |διάδοχος2=
+ |τίτλος3=
+ |περίοδος_εξουσίας3=
+ | ημ_στέψης3=
+ |τόπος_στέψης3=
+ |προκάτοχος3=
+ |διάδοχος3=
+ |σύζυγος=Μαρία, Μαρία (αδελφή του Ιβάν Ασέν Γ')
+ |επίγονοι=[[Θεόδωρος Σβετοσλάβ]], Έλενα, Άννα
+ |βασιλικός_οίκος=[[Οίκος Τέρτερ]]
+ |πατέρας=
+ |μητέρα=
+ |ημ_γέννησης=
+ |τόπος_γέννησης=
+ |ημ_θανάτου=[[1308]]-[[1310]]
+ |τόπος_θανάτου=
+ |τόπος_ταφής=
+ |θρησκεία=
+ |υπογραφή=
+}}
 Ο '''Γεώργιος Τέρτερ''' ο 1ος ([[Βουλγάρικη γλώσσα|βουλγάρικα]]:Георги Тертер I) ήταν [[τσάρος]] της [[Βουλγαρία|Βουλγαρίας]] ([[1280]] - [[1292]]). Πέθανε μεταξύ του [[1308]] και του [[1310]]
 Οι ρίζες του είναι ασαφείς, σύμφωνα με τους ιστορικούς ήταν εξέχον μέλος της Κουμανικής αριστοκρατίας στην Βουλγαρία. Το προηγούμενο όνομα του ήταν ''Τερτέρομπα'' και είχε έναν αδελφό τον Αλντιμίρ που πήρε τον τίτλο του δεσπότη.
-Όταν ανέβηκε στον θρόνο ο [[Ιβάν Άσεν Γ']] (1279) ήθελε να ενισχύσει την θέση του συμμαχώντας με τους [[Κουμάνοι|Κουμάνους]] αποφασίζοντας να παντρέψει τον Γεώργιο Τέρνερ με την αδελφή του, Μαρίγια. Έτσι ο Γεώργιος Τέρνερ αποδεχόμενος την πρόταση χώρισε την πρώτη του γυναίκα, και την έστειλε όμηρο στην [[Κωνσταντινούπολη]] μαζί με τον γιο τους και μετέπειτα διάδοχο [[Θεόδωρο Σβετοσλάβ]]. Παντρεύτηκε την Μαρίγια και έγινε δεσπότης, τίτλος πρώτος στην Βουλγαρική ιεραρχία.
+Όταν ανέβηκε στον θρόνο ο [[Ιβάν Ασέν Γ']] (1279) ήθελε να ενισχύσει την θέση του συμμαχώντας με τους [[Κουμάνοι|Κουμάνους]] αποφασίζοντας να παντρέψει τον Γεώργιο Τέρνερ με την αδελφή του, Μαρίγια. Έτσι ο Γεώργιος Τέρνερ αποδεχόμενος την πρόταση χώρισε την πρώτη του γυναίκα, και την έστειλε όμηρο στην [[Κωνσταντινούπολη]] μαζί με τον γιο τους και μετέπειτα διάδοχο [[Θεόδωρος Σβετοσλάβ|Θεόδωρο Σβετοσλάβ]]. Παντρεύτηκε την Μαρίγια και έγινε δεσπότης, τίτλος πρώτος στην Βουλγαρική ιεραρχία.
-Οι συνεχιζόμενες επιτυχίες του [[Ιβαΐλο]] απέναντι στους Βυζαντινούς ήταν αιτία να δραπετεύσει από το [[Τάρνοβο]] (1280) ο τσάρος Ιβάν - Ασέν 3ος, οπότε και ο Γεώργιος Τέρνερ κατέλαβε τον θρόνο. Με την ταυτόχρονη διπλή απειλή από τον Ιβαΐλο και τον Ιβάν - Ασέν 3ο συμμάχησε με τον [[Κάρολος Α' Ανδεγαυός|Κάρολο Α' Ανδεγαυό]] της [[Σικελία|Σικελίας]] και με τον βασιλιά [[Στέφαν Δραγούτιν]] της [[Σερβία|Σερβίας]] ενάντια στον Βυζαντινό αυτοκράτορα [[Μιχαήλ Η'|Μιχαήλ Η' Παλαιολόγο]] το [[1281]]. Η συμμαχία αυτή τελικά ναυάγησε λόγω της σφαγής που ακολούθησε στο [[Σικελικός Εσπερινός|Σικελικό Εσπερινό]] το [[1282]]. Ταυτόχρονα, οι [[Μογγόλοι]] του [[Nογκάι Χαν]] καταστρέφουν την Βουλγαρική επαρχία και ο Γεώργιος Τέρνερ αναζητά [[σερβία|σερβική]] υποστήριξη παντρεύοντας την κόρη του Άννα με τον Σέρβο βασιλιά [[Στεφάν Ούρο Μιλούτιν]] το [[1284]].
+Οι συνεχιζόμενες επιτυχίες του [[Ιβαΐλο]] απέναντι στους Βυζαντινούς ήταν αιτία να δραπετεύσει από το [[Τάρνοβο]] (1280) ο τσάρος Ιβάν - Ασέν 3ος, οπότε και ο Γεώργιος Τέρνερ κατέλαβε τον θρόνο. Με την ταυτόχρονη διπλή απειλή από τον Ιβαΐλο και τον Ιβάν - Ασέν 3ο συμμάχησε με τον [[Κάρολος Ανδεγαυός|Κάρολο Α' Ανδεγαυό]] της [[Σικελία|Σικελίας]] και με τον βασιλιά [[Στέφαν Δραγούτιν]] της [[Σερβία|Σερβίας]] ενάντια στον Βυζαντινό αυτοκράτορα [[Μιχαήλ Η'|Μιχαήλ Η' Παλαιολόγο]] το [[1281]]. Η συμμαχία αυτή τελικά ναυάγησε λόγω της σφαγής που ακολούθησε στο [[Σικελικός Εσπερινός|Σικελικό Εσπερινό]] το [[1282]]. Ταυτόχρονα, οι [[Μογγόλοι]] του [[Nογκάι Χαν]] καταστρέφουν την Βουλγαρική επαρχία και ο Γεώργιος Τέρνερ αναζητά [[σερβία|σερβική]] υποστήριξη παντρεύοντας την κόρη του Άννα με τον Σέρβο βασιλιά [[Στεφάν Ούρο Μιλούτιν]] το [[1284]].
-Με τον θάνατο του [[Μιχαήλ Η']] το [[1282]] άρχισε ξανά τις διαπραγματεύσεις με το [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία]], ζητώντας την επιστροφή της πρώτης του γυναίκας Μαρίγια και του γιου τους [[εόδωρος Σβετοσλάβ|Θεόδωρου Σβέτοσλαβ]] που ήταν όμηροι. Η πρόταση έγινε αποδεκτή και στάλθηκε όμηρος στην θέση τους η δεύτερη γυναίκα του Γεώργιου Τέρνερ επίσης Mαρίγια. Αμέσως έκανε τον γιο του Θεόδωρο συναυτοκράτορα και διάδοχο. Μια [[Μογγόλοι|μογγολική]] επίθεση του [[Nογκάι Χαν]] αμέσως μετά (1285) τον υποχρέωσε να ξαναστείλει όμηρο τον γιο του Θεόδωρο, αυτήν την φορά στην αυλή των Μογγόλων. Ο Nογκάι Χαν ταυτόχρονα πάντρεψε τον γιο του Χάκα με την αδελφή του Θεοδώρου και κόρη του Γεωργίου Τέρτερ.
+Με τον θάνατο του [[Μιχαήλ Η']] το [[1282]] άρχισε ξανά τις διαπραγματεύσεις με το [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία]], ζητώντας την επιστροφή της πρώτης του γυναίκας Μαρίγια και του γιου τους [[Θεόδωρος Σβετοσλάβ|Θεόδωρου Σβέτοσλαβ]] που ήταν όμηροι. Η πρόταση έγινε αποδεκτή και στάλθηκε όμηρος στην θέση τους η δεύτερη γυναίκα του Γεώργιου Τέρνερ επίσης Mαρίγια. Αμέσως έκανε τον γιο του Θεόδωρο συναυτοκράτορα και διάδοχο. Μια [[Μογγόλοι|μογγολική]] επίθεση του [[Nογκάι Χαν]] αμέσως μετά (1285) τον υποχρέωσε να ξαναστείλει όμηρο τον γιο του Θεόδωρο, αυτήν την φορά στην αυλή των Μογγόλων. Ο Nογκάι Χαν ταυτόχρονα πάντρεψε τον γιο του Χάκα με την αδελφή του Θεοδώρου και κόρη του Γεωργίου Τέρτερ.
 Άγνωστοι λόγοι, πιθανότατα οι μογγολικές επιδρομές, στάθηκαν αιτία να καταφύγει στον Βυζαντινό αυτοκράτορα [[Ανδρόνικος Β'|Ανδρόνικο Β' Παλαιολόγο]] (1292). Ο Ανδρόνικος Β' αρνήθηκε να τον δεχτεί λόγω των σχέσεων του με τους Μογγόλους. Στην συνέχεια έζησε άσημος κάτω από οικτρές συνθήκες για μια δεκαετία περίπου στα περίχωρα της [[Ανδριανούπολη|Ανδριανούπολης]], σε πλήρη αφάνεια. Τον θυμήθηκε ο γιος του [[Θεόδωρος Σβετοσλάβ]] με την άνοδο του στον Βουλγαρικό θρόνο το [[1301]], όταν νίκησε σε μάχη βυζαντινό στρατό και συνέλαβε ομήρους 13 ανώτατους κρατικούς λειτουργούς. Σε συνεννόηση με τον Ανδρόνικο τους αντάλλαξε με τον πατέρα του που επέστρεψε στη [[Βουλγαρία]], και έζησε σε μια άγνωστη πόλη άσωτη, πολυτελέστατη ζωή μέχρι τον θάνατό του. Ο χρόνος θανάτου του είναι άγνωστος: μονάχα μια πινακίδα σε εκκλησία κοντά στο Ιβάνιβο αναφέρει το [[1309]] σαν έτος θανάτου του "αυτοκράτορα Σέρτζι".