Η συμφιλίωση του Μέλμοθ
 | |
| Συγγραφέας | Ονορέ ντε Μπαλζάκ |
|---|---|
| Εικονογράφος | Édouard Toudouze |
| Τίτλος | Melmoth réconcilié |
| Γλώσσα | Γαλλικά |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | 1835 |
| Σειρά | Η Ανθρώπινη κωμωδία |
| Χαρακτήρες | Aquilina |
| Δημοσιεύθηκε στο | Η Ανθρώπινη κωμωδία |
| δεδομένα () | |
Η συμφιλίωση του Μέλμοθ (γαλλικός τίτλος: Melmoth réconcilié) είναι διήγημα του Ονορέ ντε Μπαλζάκ που δημοσιεύθηκε το 1835 και εντάσσεται στις Φιλοσοφικές μελέτες της Ανθρώπινης κωμωδίας. [1]Είναι εμπνευσμένο από το μυθιστόρημα Μέλμοθ ο Περιπλανώμενος του Τσάρλς Ματούριν.[2]
Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γαλλία, 1835. Ο Καστανιέ, ένας ανέντιμος ταμίας του μεγαλοτραπεζίτη Νυσενζέν, έχει καταστραφεί οικονομικά από τα έξοδα της ερωμένης του και ετοιμάζεται να υπεξαιρέσει ένα μεγάλο ποσό και στη συνέχεια να εξαφανιστεί. Εκπλήσσεται από την άφιξη του μυστηριώδους Ιρλανδού Μέλμοθ, ο οποίος του προτείνει να τον απαλλάξει από τα βάσανά του με αντάλλαγμα την ψυχή του, μια προσφορά που είχε ήδη κάνει και σε άλλους που βρίσκονταν σε απελπιστική κατάσταση.[3]
Σε αντίθεση με την άρνηση όλων των προηγούμενων που είχε προσεγγίσει ο Μέλμοθ, ο Καστανιέ συμφωνεί αμέσως, αποκτώντας έτσι υπερφυσικές δυνάμεις. Ωστόσο, όσο περνάει ο καιρός, αρχίζει να αντιλαμβάνεται τι τον περιμένει στη μετά θάνατον ζωή και με τη σειρά του επιδιώκει να απαλλαγεί από τη σατανική συμφωνία. Αρχικά, ο Καστανιέ αποφασίζει να ψάξει για τον Μέλμοθ, αλλά ανακαλύπτει ότι ο Ιρλανδός πέθανε ως άγιος συμφιλιωμένος με τον Θεό και η ψυχή του τελικά σώθηκε.[4]
Ο Καστανιέ, όπως και ο Μέλμοθ στο παρελθόν, δεν έχει άλλη επιλογή από το να ψάξει για έναν νέο αντικαταστάτη, τον οποίο αναζητά ανάμεσα στους χρηματιστές. Η συμφωνία περνάει έτσι από πολλά χέρια, χάνοντας σταδιακά τη δύναμή της και αυτός που την κληρονομεί τελευταίος είναι ένας υπάλληλος συμβολαιογράφου.[5]
Θέμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Τζον Μέλμοθ είναι ο ρομαντικός αντιήρωας του γοτθικού μυθιστορήματος του Ιρλανδού συγγραφέα Τσαρλς Ματούριν του 1820 Μέλμοθ ο περιπλανώμενος, ένα έργο που θαύμαζε ο Μπαλζάκ. Ο Μέλμοθ έχει κάνει συμφωνία με τον διάβολο: θα ζήσει ακόμη 150 χρόνια και θα έχει τη δύναμη να πραγματοποιήσει όλες τις επιθυμίες του. Μετανοώντας, προσπαθεί να βρει «αντικαταστάτη» για να λυτρωθεί, έχει όμως την ατυχία να συναντά μόνο καλούς Χριστιανούς που προτιμούν την αιώνια σωτηρία από τη δύναμη του πειρασμού. Κάθε του απόπειρα είναι ένα επεισόδιο του μυθιστορήματος που τελειώνει με τον θάνατο του Μέλμοθ: έπεσε στο γκρεμό και σκοτώθηκε, παρασυρμένος από κάποια άγνωστη δύναμη. [6]
Στο διήγημα-παρωδία του Μπαλζάκ αποκαλύπτεται ότι ο Μέλμοθ επέζησε από το τρομερό τέλος του και στο διεφθαρμένο περιβάλλον του παριζιάνικου οικονομικού κόσμου βρίσκει εύκολα αντικαταστάτη και πεθαίνει συμφιλιωμένος με τον Θεό.[7]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ . «bdigital.uncu.edu.ar/Melmoth réconcilié (1835).pdf» (PDF).
- ↑ . «babelio.com/livres/Balzac-Melmoth-reconcilie».
- ↑ . «radiofrance.fr/franceculture/podcasts/fictions-samedi-noir/melmoth-reconcilie-d-honore-de-balzac».
- ↑ . «beq.ebooksgratuits.com/balzac/Balzac_69_Melmoth_reconcilie.pdf» (PDF).
- ↑ . «gnossiennes.wordpress.com/2017/02/28/melmoth-reconcilie-dhonore-de-balzac-1835/».
- ↑ Ruth Amossy, « Melmoth réconcilié ou la parodie du conte fantastique », L'Année balzacienne, 1978, p. 149-167.
- ↑ . «balzac-analyse.com/melmoth-reconcilie/».