Το μήνυμα (Μπαλζάκ)
 | |
| Συγγραφέας | Ονορέ ντε Μπαλζάκ |
|---|---|
| Εικονογράφος | Stanisław Chlebowski |
| Τίτλος | Le Message |
| Γλώσσα | Γαλλικά |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | 1832 |
| Μορφή | διήγημα |
| Σειρά | Η Ανθρώπινη κωμωδία |
| Δημοσιεύθηκε στο | Η Ανθρώπινη κωμωδία |
| δεδομένα () | |
Το μήνυμα (γαλλικός τίτλος: Le Message ) είναι διήγημα του Γάλλου συγγραφέα Ονορέ ντε Μπαλζάκ που δημοσιεύτηκε το 1832 στο περιοδικό Revue des deux Mondes και εκδόθηκε το 1834. Περιλαμβάνεται στις Σκηνές της ιδιωτικής ζωής της Ανθρώπινης κωμωδίας.[1]
Πρόκειται για μια συγκινητική ιστορία όπου ένας νεαρός άνδρας, μετά από ατύχημα με άμαξα, ενημερώνει την ερωμένη ενός από τους συνταξιδιώτες του για τον θάνατο του νεαρού εραστή της. [2]
Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Την ιστορία αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο ένας ανώνυμος αφηγητής. Θυμάται ότι το 1819, βρισκόταν σε μια δημόσια άμαξα πηγαίνοντας από το Παρίσι στο Μουλέν, όπου συνάντησε έναν άλλο νεαρό και συζητούσαν για τους έρωτές τους με μεγαλύτερες παντρεμένες γυναίκες. Σε ένα ατύχημα η άμαξα ανατράπηκε και ο άλλος νεαρός τραυματίστηκε θανάσιμα. Πριν πεθάνει, ζητά από τον αφηγητή να πάει στο σπίτι του, να βρει τα ερωτικά γράμματα από την αγαπημένη του και να της τα επιστρέψει μαζί με την είδηση του θανάτου του.[3]
Ο αφηγητής κάνει ό,τι του λένε και πηγαίνει στον πύργο του κόμη και της κόμισσας ντε Μονπερσάν έξω από το Μουλέν για να επιστρέψει τα γράμματα. Εκεί, ενημερώνει το ζευγάρι για τον θάνατο του νεαρού. Ο κόμης τον προσκαλεί να μείνει για το δείπνο. Ωστόσο, η κόμισσα δεν παρευρίσκεται στο δείπνο και ο αφηγητής με τους υπηρέτες την αναζητούν και τη βρίσκουν στο υπόστεγο του κήπου σε απόγνωση να θρηνεί για τον νεαρό εραστή της.[4]
Αργότερα το ίδιο βράδυ, η κόμισσα επισκέπτεται το δωμάτιο του αφηγητή για να μάθει περισσότερα για τις τελευταίες στιγμές της ζωής του εραστή της και λαμβάνει το πακέτο με την αλληλογραφία της. Όταν ο αφηγητής φεύγει την επόμενη μέρα, ο κόμης του δίνει κάποια χρήματα τα οποία του ζητά να παραδώσει σε έναν γνωστό του στο Παρίσι. Κατά την επιστροφή του, ο αφηγητής μαθαίνει ότι τα χρήματα προορίζονται στην πραγματικότητα γι' αυτόν και ότι η κόμισσα, έχοντας μαντέψει τη φτώχεια του αγγελιοφόρου της, τα έδωσε για να πληρώσει τα έξοδα του ταξιδιού του.[5]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]