Τσάρλς Ματούριν
| Τσάρλς Ματούριν | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Charles Robert Maturin (Αγγλικά) |
| Γέννηση | 25 Σεπτεμβρίου 1782[1][2][3] Δουβλίνο |
| Θάνατος | 30 Οκτωβρίου 1824[4][1][2] Δουβλίνο |
| Ψευδώνυμο | Dennis Jasper Murphy |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Ιρλανδίας Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας |
| Θρησκεία | Αγγλικανική Εκκλησία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά[5] |
| Σπουδές | Κολέγιο Τρίνιτι του Δουβλίνου |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας[6] θεατρικός συγγραφέας μυθιστοριογράφος ιερέας |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Henrietta Kingsbury[7] |
| Τέκνα | William Maturin[8][7] Fidelia Henrietta Maturin[7] |
| Γονείς | William Maturin[7] και Fidelia Watson[7] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Τσάρλς Ρόμπερτ Ματούριν (25 Σεπτεμβρίου 1782 - 30 Οκτωβρίου 1824) ήταν Ιρλανδός κληρικός και συγγραφέας, με γνωστότερο έργο το μυθιστόρημα Μέλμοθ ο Περιπλανώμενος.[9]
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Απόγονος των Ουγενότων, ο Ματούριν γεννήθηκε το 1782 στο Δουβλίνο. Αποφοίτησε από το Trinity College το 1800 και τρία χρόνια αργότερα χειροτονήθηκε ιερέας της Αγγλικανικής εκκλησίας.[10] Μετά από μια σύντομη μαθητεία ως βοηθός ιερέα στην ενορία του Λόκρεϊ του Γκόλγουεϊ, όπου ήλθε σε επαφή με τους χωρικούς, γεγονός που αποτέλεσε την έμπνευση του για μυθιστορήματα όπως τα The Wild Irish Boy του 1808 και The Milesian Chief του 1812.[11][12] Στην συνέχεια, εντάχθηκε στην εκκλησία του Αγίου Πέτρου στο Δουβλίνο, όπου παρέμεινε για το υπόλοιπο της ζωής του.
Ο χαμηλός μισθός του δεν ήταν αρκετός για να συντηρήσει την οικογένεια του, με αποτέλεσμα να συνεχίσει το συγγραφικό του έργο, στο οποίο βασίστηκε στην γοτθική μυθοπλασία. Έγραψε την πρώτη του νουβέλα με τίτλο The Fatal Revenge το 1807,[13] συνεχίζοντας με τα δύο προαναφερθέντα βιβλία. Το 1814, έστειλε στον Σερ Γουόλτερ Σκοτ το χειρόγραφο του πρώτου του δράματος, Bertram: A Tragedy in Five Acts, το οποίο εκδόθηκε δύο χρόνια αργότερα.[14] Το ίδιο έργο ανέβηκε στο θέατρο Ντρούρι Λέιν του Λονδίνου την ίδια χρονιά. Παρ' όλα αυτά, τα μεγάλα έσοδα του Ματούριν τον οδήγησαν σε σπατάλες, με αποτέλεσμα να βυθιστεί στα χρέη. Τα επόμενα του έργα, Manuel το 1817 και Fredolfo το 1819 δε γνώρισαν επιτυχία,[15][16] ενώ παράλληλα κάποιες ασεβείς αναφορές στο Bertram αποδείχτηκαν τροχοπέδη για την εξέλιξη του στον κλήρο.
Το 1818, έγραψε το Women, ένα σατιρικό έργο για τις θρησκευτικές απόψεις των στενόμυαλων μικρομεσαίων καλβινιστών,[17] για να επιστρέψει στο γοτθικό ύφος με το γνωστότερο του μυθιστόρημα, Μέλμοθ ο Περιπλανώμενος. Βασισμένο στη νομαδική ιστορία των Εβραίων και τον Φάουστ του Γκαίτε, το έργο παρουσιάζει την ιστορία ενός λόγιου του 17ου αιώνα, ο οποίος πουλάει την ψυχή του στο διάβολο με αντάλλαγμα να ζήσει περισσότερα χρόνια.[18] Το μυθιστόρημα έχει περίπλοκη δομή, αποτελούμενο από πέντε συνδεόμενες ιστορίες. Στο The Albigenses του 1824, ένα ιστορικό, ρομαντικό μυθιστόρημα, ασχολήθηκε με το θέμα του θρησκευτικού φανατισμού,[19] ενώ το τελευταίο του έργο με τίτλο Leixlip Castle, εκδόθηκε ένα χρόνο μετά το θάνατο του.[20] Πέθανε στο Δουβλίνο στις 30 Οκτωβρίου 1824.
Το 1821, το Bertram: A Tragedy in Five Acts μεταφράστηκε στα γαλλικά και ανέβηκε στο γαλλικό θέατρο το 1822, ενώ αποτέλεσε την έμπνευση για την όπερα Il pirata του Βιντσέντζο Μπελίνι, η οποία έκανε πρεμιέρα στην σκάλα του Μιλάνου το 1827.[21] Ο Μέλμοθ ο Περιπλανώμενος επίσης μεταφράστηκε το 1821 στην γαλλική γλώσσα και το 1835 ο Ονορέ ντε Μπαλζάκ έγραψε την παρωδία Melmoth Reconcilié, όπου ο ήρωας μεταβαίνει στο Παρίσι, όπου χάνει τις ηθικές του αξίες με αντάλλαγμα τον πλούτο.[22] Επίσης, ο Σαρλ Μπωντλαίρ υπήρξε θαυμαστής του Ιρλανδού συγγραφέα, θεωρώντας το ίδιο υψηλού επιπέδου λογοτέχνημα τον Μέλμοθ με την ποίηση του Λόρδου Βύρωνα και του Έντγκαρ Άλλαν Πόε.[23]
Έργο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μυθιστορήματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- The Fatal Revenge; or, the Family of Montorio (1807)
- The Wild Irish Boy (1808)
- The Milesian Chief (1812)
- Women (1818)
- Melmoth the Wanderer (1820): Μέλμοθ ο Περιπλανώμενος (μτφ Χαρά Σύρου, Εκδ. " Gutenberg ", 2011, ISBN:978-960-01-1446-1)
- The Albigenses (1824)
- Leixlip Castle (1825)
Θεατρικά έργα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Bertram (1816)
- Manuel (1817)
- Fredolfo (1819)
- Osmyn the Renegade (1830)
Κηρύγματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Sermons (1819)
- Five Sermons on the Errors of the Roman Catholic Church (1824)
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 International Music Score Library Project. Category:Maturin,_Charles. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 (Γαλλικά) NooSFere. 503291983. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) ISFDB. 1595. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb119151801. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb119151801. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 7,6 «Kindred Britain»
- ↑ «Oxford Dictionary of National Biography» (Αγγλικά) Oxford University Press. Οξφόρδη. 2004.
- ↑ . «britannica.com/topic/Melmoth-the-Wanderer».
- ↑ Maturin, Charles Robert (1780 - 1824) - Encyclopedia.com
- ↑ The Wild Irish Boy by Charles Robert Maturin
- ↑ Literary Encyclopedia | The Milesian Chief
- ↑ Fatal Revenge, Works of Charles Robert Maturin, Vol. 1 | Βιβλία Public
- ↑ Bertram; or, The castle of st. Aldobrand; a tragedy
- ↑ Manuel; a tragedy. By the author of Bertram : Charles Robert Maturin
- ↑ Fredolfo: A Tragedy, in Five Acts - Charles Robert Maturin
- ↑ Women: Or, Pour Et Contre. A Tale - Charles Robert Maturin
- ↑ Gothic Horror and the Odd Appeal of “Melmoth the Wanderer”
- ↑ The Albigenses, a romance : Maturin, Charles Robert
- ↑ Leixlip Castle by Charles Robert Maturin
- ↑ OPERA-GUIDE: Il pirata
- ↑ Melmoth réconcilié - Honoré de Balzac - Babelio
- ↑ See the introduction to the Penguin edition of the novel, 2000