Η εγκαταλειμμένη γυναίκα
 Πορτρέτο του Ονορέ ντε Μπαλζάκ | |
| Συγγραφέας | Ονορέ ντε Μπαλζάκ |
|---|---|
| Τίτλος | La Femme abandonnée |
| Γλώσσα | Γαλλικά |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | 1833 |
| Μορφή | νουβέλα |
| Σειρά | Η Ανθρώπινη κωμωδία |
| Δημοσιεύθηκε στο | Η Ανθρώπινη κωμωδία |
| δεδομένα () | |
Η εγκαταλειμμένη γυναίκα (γαλλικός τίτλος:La Femme abandonnée) είναι νουβέλα του Γάλλου συγγραφέα Ονορέ ντε Μπαλζάκ που δημοσιεύτηκε σε συνέχειες σε περιοδικό το 1832 και εκδόθηκε το 1833. Περιλαμβάνεται στις Σκηνές της ιδιωτικής ζωής, του πρώτου από τους αφηγηματικούς κύκλους που συνθέτουν την Ανθρώπινη κωμωδία.[1]
Το έργο, μια από τις σημαντικότερες μελέτες γυναικείας ψυχολογίας στην Ανθρώπινη κωμωδία, αναφέρεται στον έρωτα ενός ζευγαριού με μεγάλη διαφορά ηλικίας, που προτιμούν να απολαύσουν το πάθος τους παρά να συμμορφωθούν με τους κοινωνικούς κανόνες. Αυτή η κατάσταση φαίνεται αρκετά ξεπερασμένη σήμερα αλλά μας διαφωτίζει για τη γυναικεία κατάσταση του 19ου αιώνα.[2]
Το έργο ήταν αφιερωμένο στη δούκισσα ντ'Αμπραντές.
Υπόθεση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η υπόθεση διαδραματίζεται αμέσως μετά τα γεγονότα του μυθιστορήματος Ο μπάρμπα-Γκοριό. Την άνοιξη του 1822, η υποκόμισσα Κλερ ντε Μπωζεάν, εγκαταλειμμένη από τον εραστή της Πορτογάλο μαρκήσιο ντ'Ασούντα-Πίντο, καταφεύγει στο κάστρο της στη Νορμανδία όπου αποσύρεται εντελώς από την κοινωνική ζωή. Ωστόσο, η φήμη της ως σπουδαίας Παριζιάνας, οικοδέσποινας ενός από τα πιο εκλεκτά σαλόνια της πρωτεύουσας, την ακολουθεί και την εμποδίζει να κρατήσει την ανωνυμία της. Η απομόνωσή της γίνεται μόνο αφορμή για σχόλια. [3]
Ο νεαρός Παριζιάνος βαρόνος Γκαστόν ντε Νέιγ, που βρίσκεται στην περιοχή για να αναρρώσει, εντυπωσιάζεται από τη μυστηριώδη αριστοκράτισσα. Η υποκόμισσα, αν και γοητεύθηκε από τον νεαρό κατά την πρώτη συνάντηση, αντιστέκεται, κρύβει τα συναισθήματά της και φεύγει μακριά του στην Γενεύη. Δεν μπορεί όμως να τον αρνηθεί όταν ο νεαρός τη βρίσκει και στο εξωτερικό. Οι δύο εραστές ζουν στη συνέχεια εννέα υπέροχα χρόνια που κάνουν τη γυναίκα να ξεχάσει την ταπείνωση της εγκατάλειψης.[4]
Το ζευγάρι επιστρέφει στη Γαλλία. Η οικογένεια ντε Νέιγ ωστόσο, και συγκεκριμένα η μητέρα του, μια ενάρετη γυναίκα που πάντα αρνιόταν να δει την υποκόμισσα, έχει άλλα σχέδια για τον Γκαστόν: να τελειώσει τη σκανδαλώδη σχέση με τη μεγαλύτερή του Παριζιάνα και να παντρευτεί την νεαρή πλούσια Στεφανί ντε Λα Ροντιέρ, την οποία ο νεαρός δεν γνωρίζει. Η υποκόμισσα, θέλοντας να τον δοκιμάσει, επισημαίνει στον Γκαστόν τη σοβαρή διαφορά ηλικίας μεταξύ τους (ο Γκαστόν ήταν τότε 30 ετών και αυτή 40) και την ανησυχία της για το μέλλον με την ελπίδα ότι ο συναισθηματικός νεαρός θα αντισταθεί στη θέληση της οικογένειάς του. Ωστόσο, ο Γκαστόν επιλέγει την περιουσία και την καριέρα και ενημερώνει σχετικά με επιστολή την ερωμένη του, η οποία βιώνει το δράμα της εγκατάλειψης για δεύτερη φορά στη ζωή της, ενώ ο Γκαστόν αυτοκτονεί αφού συνειδητοποίησε το λάθος του.[5]