Chevrolet Advance Design

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Chevrolet Advance Design
Chevrolet 6100 του 1952
Σύνοψη
Κατασκευαστής Chevrolet
Μητρική εταιρεία General Motors
Εναλλακτική ονομασία
  • Chevrolet 3100 (1⁄2-τόνου)
  • Chevrolet 3600 (3⁄4-τόνου)
  • Chevrolet 3800 (1-τόνου)
  • Chevrolet Loadmaster
  • Chevrolet Thriftmaster
  • GMC New Design
ΠαραγωγήΙούνιος 1947 — 1955, έως το 1964 στη Βραζιλία
Σεζόν1947 — 1955
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαΕλαφρύ - βαρύ pick-up φορτηγό
Αμάξωμα2-πορτο pick-up
2-πορτο panel truck
2-πορτο station wagon (Chevrolet Suburban)
ΠλατφόρμαGM A
Σχετική εξέλιξηOpel Blitz
Bedford TA
Chevrolet Suburban 3ης γενιάς (1947 – 1955)
Σύστημα κίνησης
Κινητήρας216 cu in (3.5 L) I6 (1947 – 1953)
235 cu in (3.9 L) I6 (1954 – 1955)
261 cu in (4.3 L) I6 (1954 – 1955)
Μετάδοση3-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
4-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο Hydramatic (1954 – 1955)
Διαστάσεις
Μεταξόνιο2.946 χιλιοστά
3.181 χιλιοστά
3.480 χιλιοστά
Μήκος3100: 4.990 χιλιοστά (1947 – 1952)
4.860 χιλιοστά (1953 – 1955)
Πλάτος2.019 χιλιοστά
Ύψος2.030 χιλιοστά
Κενό Βάρος2.086 - 3.622 κιλά
Χρονολόγιο
Προηγούμενο μοντέλοChevrolet σειρά AK
Επόμενο μοντέλοChevrolet Task Force
GMC Crackerbox (για μοντέλα νταλίκες)
Chevrolet C/K (Βραζιλία)
Chevrolet SSR

Το Chevrolet Advance-Design είναι μια σειρά ελαφρών και μεσαίων φορτηγών της Chevrolet, ο πρώτος σημαντικός επανασχεδιασμός μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Το αντίστοιχο συγγενικό μοντέλο της GMC ήταν το GMC New Design. Χαρακτηρίστηκε ως ένα μεγαλύτερο, ισχυρότερο και πιο κομψό φορτηγό σε σύγκριση με την προηγούμενη σειρά AK. Τα φορτηγά Advance Design έφτασαν στην αγορά το Σάββατο 28 Ιουνίου 1947 και πωλήθηκαν με διάφορες μικρές αλλαγές με την πάροδο των ετών έως και τις 25 Μαρτίου 1955, όταν τα φορτηγά της σειράς Task Force αντικατέστησαν τη γκάμα μοντέλων.

Ο ίδιος βασικός σχεδιασμός χρησιμοποιήθηκε για όλα τα φορτηγά στον όμιλο της General Motors τότε, συμπεριλαμβανομένου του Suburban, των πάνελ φορτηγών, των canopy express και των cab over (φορτηγών «χωρίς μούρη»). Τα cab over χρησιμοποιούσαν την ίδια βασική διαμόρφωση καμπίνας και παρόμοια μπροστινή μάσκα, αλλά επίσης υιοθέτησαν ένα πιο μακρύ και ψηλότερο καπό και διαφορετικά φτερά. Η μοναδική καμπίνα πάνω από τα φτερά και το καπό απαιτούσε μια προσαρμοσμένη περιοχή καλύμματος που καθιστά τα φορτηγά cab-over και τις καμπίνες των μουρωτών φορτηγών ασυμβίβαστες μεταξύ τους, ενώ όλες οι καμπίνες φορτηγών όλων των βαρών εναλλάσσονται.

Από το 1947 έως το 1955, τα φορτηγά Chevrolet ήταν τα νούμερο ένα σε πωλήσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες, με τις εκδόσεις που είχαν αλλάξει επωνυμία που πωλούνταν στα σημεία της GMC.

Στην Ευρώπη, η καμπίνα του χρησιμοποιήθηκε για το μεταπολεμικό Opel Blitz, και στην Βρετανία το φορτηγό έγινε η βάση για το Bedford TA και μετά το Bedford TJ. Αυτά τα φορτηγά ήταν μερικώς μεγαλύτερα από το αμερικάνικο φορτηγό, αλλά για πρακτικούς λόγους χρησιμοποιούσαν πιο οικονομικούς κινητήρες, καταλληλότερους για τις ανάγκες της ευρωπαϊκής αγοράς, αντί για τους αμερικανικούς 6-κύλινδρους σε σειρά (I6).[1][2][3]

Κάποιες βαρύτερες εκδοχές του φορτηγού παράχθηκαν έως το 1959, αν και ειδικότερα η παραγωγή στη Βραζιλία συνέχισε έως το 1964.[4]

Το στυλ του Advance Design έγινε η έμπνευση για 2 ρετρό σχεδίασης οχήματα της σύγχρονης ιστορίας, το Chevrolet SSR και το Chevrolet HHR.

Διαφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Chevrolet Pickup του 1952.
Chevrolet 5700 «χωρίς μούρη» του 1954.
  • 1947: Ρεζερβουάρ βενζίνης στην πλευρά της καρότσας του συνοδηγού. Δεν υπάρχουν παράθυρα εξαερισμού στις πόρτες. Τα πλαϊνά εμβλήματα του καπού γράφουν "Chevrolet" με "Thriftmaster" ή "Loadmaster" από κάτω. Αριθμοί σειράς: EP 1⁄2 τόνου, ER 3⁄4 τόνου, & ES 1 τόνου. Τα ραδιόφωνα ήταν αρχικά διαθέσιμα στα φορτηγά Chevrolet ως επιλογή "in dash" (στο ταμπλό) στο στυλ αμαξώματος "Advance-Design".[5]
  • 1948: Το χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων τοποθετείται πλέον στην κολόνα αντί στο δάπεδο. Κωδικοί σειριακών αριθμών: FP1⁄2 τόνου, FR3⁄4 τόνου και FS 1 τόνου.
  • 1949: Το ρεζερβουάρ βενζίνης είναι τώρα τοποθετημένο όρθιο πίσω από το κάθισμα στην καμπίνα. Νέοι κωδικοί σειράς: GP1⁄2 τόνου, GR3⁄4 τόνου και GS 1 τόνου.
  • 1950: Τα τηλεσκοπικά αμορτισέρ αντικαθιστούν τον τύπο μοχλού δράσης. Αυτήν είναι η τελευταία χρονιά για τον εξαερισμό του καπακιού από την πλευρά του οδηγού, η λαβή του είναι πλέον επίπεδη από χάλυβα, όχι καφέ πόμολο όπως τα προηγούμενα χρόνια. Κωδικοί νέου σειριακού αριθμού: HP 1⁄2 τόνων, HR 3⁄4 τόνων και HS 1 τόνου.
  • 1951: Οι πόρτες έχουν πλέον παράθυρα εξαερισμού. Αλλαγή στα μέσα του έτους από καρότσα 9 σανίδων σε 8 σανίδων ανά καρότσα. Ήταν η τελευταία σεζόν για το ταχύμετρο με μέγιστη ένδειξη τα 80 μίλια την ώρα (129 χιλιόμετρα την ώρα), τα χρωμιωμένα πόμολα λαβής παραθύρων και το χρωμιωμένο κουμπί των υαλοκαθαριστήρων. Νέοι κωδικοί σειριακού αριθμού: JP 1⁄2 τόνου, JR 3⁄4 τόνου και JS 1 τόνου.
  • 1952: Οι εξωτερικές χειρολαβές των θυρών είναι πλέον τύπου κουμπιού, σε αντίθεση με το προηγούμενο στιλ στροφής προς τα κάτω. Νέο ταχύμετρο με μέγιστη ένδειξη τα 90 μίλια την ώρα (145 χιλιόμετρα την ώρα) και η επένδυση του ταμπλό είναι πλέον βαμμένη αντί για επένδυση με χρώμιο. Στα μέσα του έτους, η Chevrolet σταματά να χρησιμοποιεί την ονομασία 3100-6400 στο καπό και αλλάζει σε βυσσινί τα πόμολα των παραθύρων και το κουμπί των υαλοκαθαριστήρων. Κωδικοί νέου σειριακού αριθμού: KP1⁄2 τόνου, KR3⁄4 τόνου, & KS 1 τόνου.
  • 1953: Η τελευταία σεζόν (model year) για τον εξακύλινδρο κινητήρα 216. Τα εμβλήματα στο πλάι του καπό τώρα έχουν μόνο 3100, 3600, 3800, 4400 ή 6400 με μεγάλα γράμματα. Πινακίδα ταυτότητας πόλων πόρτας τώρα μπλε με ασημί γράμματα (τα προηγούμενα μοντέλα χρησιμοποιούσαν μαύρη πινακίδα με ασημί γράμματα). Την προηγούμενη σεζόν χρησιμοποιήθηκαν ξύλινα μπλοκ ως στηρίγματα κρεβατιού. Νέοι κωδικοί σειράς: H 1⁄2 τόνου, J 3⁄4 τόνου, & L 1 τόνου.
  • 1954: Η μοναδική σεζόν που έλαβαν χώρα σημαντικές αλλαγές στο σχεδιασμό. Το παρμπρίζ είναι τώρα κυρτό μονοκόμματο γυαλί χωρίς κεντρική κάθετη διαχωριστική λωρίδα. Αναθεωρημένο τιμόνι. Αναθεωρημένος πίνακας ελέγχου. Τα κάγκελα καρότσας φορτίου, παλαιότερα υπό γωνία, τώρα οριζόντια. Πίσω φώτα στρογγυλά αντί για ορθογώνια. Η μπροστινή γρίλια άλλαξε από πέντε οριζόντιες ράβδους σε σχέδιο εγκάρσιας ράβδου που συνήθως αναφέρεται ως μάσκα «μύτης ταύρου», παρόμοια με τη σύγχρονη γρίλια των φορτηγών της Dodge. Καθιερώνεται ο κινητήρας 235, σταθερά 6-κύλινδρος σε σειρά (I6). Οι κωδικοί σειριακού αριθμού παρέμειναν αμετάβλητοι από το 1953. Το 4-τάχυτο υδραυλικό αυτόματο κιβώτιο Hydramatic διατίθεται για πρώτη φορά ως επιλογή, με έξτρα χρέωση (προηγουμένως προσφέρονταν μόνο χειροκίνητα κιβώτια).
  • 1955: Παρόμοιο με τη σεζόν του 1954, εκτός από τα επανασχεδιασμένα εμβλήματα στο καπό και τον σύγχρονο ανοιχτό άξονα μετάδοσης κίνησης στη θέση του κλειστού σωλήνα ροπής. Οι κωδικοί σειριακού αριθμού αμετάβλητοι από το 1953 και το 1954.

GMC σειρά HC/HF[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

GMC HC 630
GMC Cannonball

Η GM επίσης παρήγαγε βαριές εκδόσεις των φορτηγών Chevrolet Advance Design, τη "μουρωτή" GMC HC (Το HC είναι τα αρχικά για "Heavy Conventional", δηλαδή "βαρύ μουρωτό φορτηγό") σειρά φορτηγών και τη "χωρίς μούρη" GMC HF σειρά φορτηγών. Αυτά τα φορτηγά κέρδισαν το παρατσούκλι "fat cab", δηλαδή "χοντρή καμπίνα", λόγω του σχεδιασμού τους.[6] Τα φορτηγά HC και HF χρησιμοποιούνταν κυρίως ως τράκτορες και νταλίκες αλλά παράχθηκαν επίσης και φορτηγά πλατφόρμας. Τα φορτηγά HC και HF είχαν στενότερο καπό και φτερά σε σύγκριση με τα ελαφρύτερα αντίστοιχά τους. Το HF συγκεκριμένα κέρδισε και το παρατσούκλι "Cannonball", λόγω του στυλ του και επειδή έπαιρνε μέρος σε μια παλιά Αμερικάνικη τηλεοπτική σειρά με το ίδιο όνομα. Τα φορτηγά μπορούσαν να κουβαλήσουν από 5 μέχρι 14 τόνους. Η παραγωγή αυτών των φορτηγών συνέχισε μέχρι το 1959, όταν αντικαταστάθηκαν από το GMC Crackerbox.

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]