Μύρων Μιχαηλίδης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μύρων Μιχαηλίδης
Ο Μύρων Μιχαηλίδης διευθύνοντας την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών το 2018
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Μύρων Μιχαηλίδης (Ελληνικά)
Γέννηση1968
Ηράκλειο
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Τεχνών του Βερολίνου και Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
ΙδιότηταΜαέστρος
Διευθυντής ορχήστρας
Πιανίστας
Βραβεύσεις Ιππότης του Εθνικού Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων (Γαλλική Δημοκρατία, 2016)
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Μύρων Μιχαηλίδης είναι Έλληνας διευθυντής ορχήστρας και, από το 2019, ο πρώτος Καλλιτεχνικός Διευθυντής του νέου Πολιτιστικού και Συνεδριακού Κέντρου Ηρακλείου (ΠΣΚΗ) της Κρήτης.[1][2] Θεωρείται σήμερα ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες αρχιμουσικούς.

Από το 2018 ως το 2022, ο Μύρων Μιχαηλίδης ήταν Γενικός Μουσικός Διευθυντής (Generalmusikdirektor) στην ιστορική Όπερα της Ερφούρτης, καθώς και στη Φιλαρμονική Ορχήστρα της Ερφούρτης στη Γερμανία,[3][4] και από το 2011 ως το 2017, ήταν Καλλιτεχνικός Διευθυντής και Κύριος Αρχιμουσικός της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (ΕΛΣ) στην Αθήνα, συντελώντας καθοριστικά στην ανάδειξη της σε μία από τις μεγάλες ευρωπαϊκές όπερες. Την περίοδο 2004-2011 διετέλεσε Καλλιτεχνικός Διευθυντής και Κύριος Αρχιμουσικός της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης (ΚΟΘ), ενώ το διάστημα 1999-2004 διατέλεσε Μόνιμος Αρχιμουσικός και Υπεύθυνος Σπουδών στην Όπερα της Ανατολικής Σαξονίας στη Γερμανία.

Το ρεπερτόριο του Μύρωνα Μιχαηλίδη, που αποτελείται από έναν κατάλογο που ξεπερνά τα 300 συμφωνικά έργα και τις 45 όπερες, είναι ευρύτατο και εκτείνεται από έργα της εποχής Μπαρόκ ως Σύγχρονες συνθέσεις. Καλύπτει έργα Συμφωνικής και Χορωδιακής μουσικής όπως επίσης Όπερα. Κεντροβαρή θέση στο ρεπερτόριο του έχουν τα έργα των Μπετόβεν[5], Τσαϊκόφσκι, Ραχμάνινοφ[6] και Ξενάκη,[7] όπως επίσης οι όπερες των Βέρντι[8], Πουτσίνι[9], Γκουνώ[10] και Βάγκνερ.[11]

Ο Μιχαηλίδης έχει διευθύνει επανειλημμένα πολλές σημαντικές ορχήστρες, όπως τη Συμφωνική Ορχήστρα του Βερολίνου (Berliner Symphoniker), τη Φιλαρμονική Ορχήστρα της Ερφούρτης (Philharmonisches Orchester Erfurt), τη Κρατική Ορχήστρα του Μπράουνσβάιγκ (Staatsorchester Braunschweig), την Κρατική Ορχήστρα του Σααρμπρύκεν (Saarländisches Staatsorchester), την Ορχήστρα Δωματίου της Βιέννης (Wiener Kammerorchester), τη Συμφωνική Ορχήστρα της Ρώμης (Orchestra Sinfonica di Roma), τη Συμφωνική Ορχήστρα της Όπερας της Σαγκάης (Shanghai Opera Symphony Orchestra), τη Βασιλική Συμφωνική Ορχήστρα της Μπανγκόκ, τη Συμφωνική Ορχήστρα της Ιερουσαλήμ (Jerusalem Symphony Orchestra), τη Φιλαρμονική Ορχήστρα του Οντάριο (Ontario Philharmonic Orchestra), την Εθνική Κροατική Συμφωνική Ορχήστρα της Ριέκα, (Riječki Simfonijski Orkestar), τη Σλοβακική Φιλαρμονική Ορχήστρα (Slovenská filharmónia), τη Ραδιοφωνική Συμφωνική Ορχήστρα της Πράγας (Symfonický orchestr Českého rozhlasu), τη Ρουμανική Εθνική Όπερα του Βουκουρεστίου (Opera Naţională București), τη Φιλαρμονική Ορχήστρα George Enescu (Filarmonica „George Enescu” din București), την Εθνική Ραδιοφωνική Ορχήστρα της Ρουμανίας (Orchestra Națională Radio), τη Φιλαρμονική Ορχήστρα της Οδησσού (Національний одеський філармонійний оркестр), την Συμφωνική Ορχήστρα της Κρατικής Όπερας του Αστρακάν (Симфонический оркестр - Астраханский Государственный Театр Оперы и Балета), την Ορχήστρα Μπιλκέντ της Άγκυρας (Bilkent Senfoni Orkestrası), τη Συμφωνική Ορχήστρα του Κράτους του Μεξικού (Orquesta Sinfónica del Estado de México), τη Δημοτική Συμφωνική Ορχήστρα του Σάο Πάολο (Orquestra Sinfônica Municipal de São Paulo), κ.α. Στην Ελλάδα συνεργάστηκε επανειλημμένα με όλες τις συμφωνικές ορχήστρες, όπως τη Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης (ΚΟΘ), τη Κρατική Ορχήστρα Αθηνών (ΚΟΑ), την Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ, την Ορχήστρα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, ή τη Φιλαρμόνια Ορχήστρα Αθηνών.

Έχει συνεργαστεί με σημαντικούς καλλιτέχνες, ανάμεσα στους οποίους ξεχωρίζουν οι Άλντο Τσικολίνι[12] (Aldo Ciccolini), Πάουλ Μπαντούρα-Σκόντα (Paul Badura-Skoda), Κυπριανός Κατσαρής (Cyprien Katsaris), Ίβο Πογκορέλιτς (Ivo Pogorelić), Λαρς Φογκτ (Lars Vogt), Φαζέλ Σάι (Fazıl Say), Μπάρι Ντάγκλας (Barry Douglas), Μαρτίνος Τιρίμος, Δημήτρης Σγούρος, Σαλβατόρε Ακκάρντο (Salvatore Accardo), Βαντίμ Ρέπιν (Vadim Repin), Σλόμο Μιντς (Shlomo Mintz), Ντιάνα Τισένκο (Diana Tishchenko), Κιρίλ Τρούσσοφ (Kirill Troussov), Μίσα Μάισκυ (Mischa Maisky), Θεόδωρος Κερκέζος, Παάτα Μπουρτσουλάντζε (Paata Burchuladze), Τζουν Άντερσον (June Anderson), Τσέρυλ Στούντερ (Cheryl Studer), και άλλους. Σχετικά με τη στενή συνεργασία που είχε με τον Μύρωνα Μιχαηλίδη και τη Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, ο θρυλικός πιανίστας Άλντο Τσικολίνι δήλωνε τον Μάιο του 2006:[13]

« Είμαι εντυπωσιασμένος και ευτυχής που συνέπραξα με αυτή την ορχήστρα, την οποία διηύθυνε εκπληκτικά ο μαέστρος Μύρωνας Μιχαηλίδης, ο οποίος γνωρίζει τι κάνει... μια συνάντηση την οποία θα θυμάμαι για πολύ καιρό... »

— Άλντο Τσικολίνι

Επίσης, και πιο πρόσφατα, έπειτα από μια συναυλία που διηύθυνε ο Μιχαηλίδης στην Ερφούρτη το Σεπτέμβριο του 2018, ο Κυπριανός Κατσαρής, ο οποίος ερμήνευσε το 2ο κοντσέρτο για πιάνο του Σοστακόβιτς, δήλωσε:[14]

« Η Φιλαρμονική Ορχήστρα της Ερφούρτης, υπό τη διεύθυνση του σπουδαίου Έλληνα μαέστρου Μύρωνα Μιχαηλίδη, έπαιξε εξαιρετικά καλά [...] ήταν απλά φανταστική! Στη συνέχεια, άκουσα τη 2η Συμφωνία του Ραχμάνινοφ στο δεύτερο μέρος, και δεν μπορούσα να πιστέψω σε αυτό που μαρτύρησα: ένα θαύμα! »

— Κυπριανός Κατσαρής

Σπουδές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο αρχιμουσικός Μύρων Μιχαηλίδης γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης.[15] Σπούδασε πιάνο με τον Δημήτρη Τουφεξή στην Αθήνα και αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή (Τμήμα Νομικών και Οικονομικών Επιστημών) του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Συνέχισε τις μουσικές του σπουδές στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών του Βερολίνου (Hochschule/Universität der Künste Berlin, UdK), όπου μελέτησε διεύθυνση ορχήστρας με τον Χανς-Μάρτιν Ράμπενσταϊν (Hans-Martin Rabenstein). Επίσης, παρακολούθησε Σεμινάρια/Master Classes του Μιλτιάδη Καρύδη στην Ανώτατη Μουσική Σχολή Καρλ Μαρία φον Βέμπερ της Δρέσδης (Hochschule für Musik Carl Maria von Weber, Dresden) και του Σερ Σάιμον Ρατλ (Sir Simon Rattle) στο Βερολίνο.

Σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης (2004-2011)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τη διάρκεια της θητείας του ως Καλλιτεχνικού Διευθυντή της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης (ΚΟΘ) (2004-2011), ο Μύρων Μιχαηλίδης έθεσε στόχους για ριζικά ανανεωμένο προγραμματισμό και διείσδυση της διεθνούς δισκογραφίας. Επίσης, πραγματοποίησε πλήθος συναυλιών στην κατοικία της Ορχήστρας (το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης) και σε φεστιβάλ στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (Smetana Hall και Rudolfinum στην Πράγα (2009), Teatro Verdi στη Φλωρεντία (2009), Konzerthaus στο Βερολίνο (2010) κ.λπ.). Τον Δεκέμβριο 2007, στο πλαίσιο του Πολιτιστικού Έτους της Ελλάδας στην Κίνα, ο Μύρων Μιχαηλίδης διηύθυνε την ΚΟΘ σε μία ιστορική εμφάνιση στην Αίθουσα Συναυλιών της Απαγορευμένης Πόλης (Forbidden City Concert Hall) του Πεκίνου που ανέλαβε τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2008.

Εθνική Λυρική Σκηνή (2011-2017)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2011 ο Μύρων Μιχαηλίδης διορίστηκε Καλλιτεχνικός Διευθυντής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (ΕΛΣ) στην Αθήνα. Κατά τη διάρκεια της εμβληματικής εξαετούς θητείας του και εν μέσω της οικονομικής κρίσης, ο Μιχαηλίδης κατάφερε να αυξήσει το προφίλ του και εκείνο της Όπερας, επιτεύγματα που έχουν πολλές φορές αναγνωριστεί τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο.[16][17][18][19][20]

Από οικονομικής πλευράς, ο Μιχαηλίδης αποκατέστησε με επιτυχία έναν ισορροπημένο προϋπολογισμό για το ίδρυμα. Το συνολικό χρέος της ΕΛΣ που κληρονόμησε στις αρχές του 2011, και που είχε ξεπεράσει τα 17 εκατ. ευρώ, μηδενίστηκε τον Φεβρουάριο του 2014.[16][17][21][22] Αυτό το αξιοσημείωτο αποτέλεσμα, που επιτεύχθηκε κατά τη διάρκεια της ελληνικής οικονομικής κρίσης, αποκτήθηκε με συγκεκριμένες πρωτοβουλίες περιστολής δαπανών (αλλά χωρίς απολύσεις προσωπικού) και από μια ουσιαστική πολιτική ευαισθητοποίησης του κοινού, η οποία αύξησε σημαντικά το ενδιαφέρον του κοινού και των μέσων ενημέρωσης για την Λυρική Τέχνη και βελτίωσε τόσο τις πωλήσεις των εισιτηρίων όσο και τα ποσοστά πλήρωσης των αίθουσων συναυλιών.

Ο Μιχαηλίδης άνοιξε έτσι τις πόρτες της Όπερας σε ένα γνήσιο νέο ακροατήριο και θεμελίωσε και ανέπτυξε μια σειρά καινοτόμων καλλιτεχνικών, πολιτιστικών, κοινωνικών και εκπαιδευτικών δράσεων (οι οποίες παρουσιάστηκαν από το Μαέστρο κατά τη διάρκεια της εμβληματικής διάλεξης TEDxAcademy2014 του)[23]: ανοικτές δοκιμές όπερας, μουσικές περιπάτους στους δρόμους της Αθήνας, χορός στις πλατείες της πόλης, υπαίθριες και δωρεάν συναυλίες σε απροσδόκητους χώρους (στο λιμάνι του Πειραιά για ένα "βαλς των καραβιών"[24], στο Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών, στους σταθμούς του μετρό, στη Βαρβάκειο Αγορά της Αθήνας, μπροστά στον Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας ή μπροστά στο Νέο Μουσείο Ακρόπολης, κλπ.).[16][21] Άλλες πρωτοβουλίες περιελάμβαναν τις δράσεις: "Όπερα της Βαλίτσας" (μικρογραφικές όπερες τσέπης, χωρίς εισιτήριο, που ταξίδεψαν για τέσσερα χρόνια ανά την ελληνική επικράτεια), "Λυρικό λεωφορείο"[25] (μουσική βόλτα με λεωφορείο στους δρόμους της Αθήνας, με επιβάτες καταξιωμένους Έλληνες τραγουδιστές της όπερας, σε συνεργασία με την Ο.ΣΥ. Α.Ε.), η ίδρυση μιας "Παιδικής Χορωδίας της ΕΛΣ"[26] (αποτελούμενη από 80 μέλη, η οποία τραγούδησε για τον αμερικανικό πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα κατά τη διάρκεια της επίσημης επίσκεψής του στην Αθήνα το 2016), η ίδρυση ενός "Προγράμματος Νέων Καλλιτεχνών", και η συμμετοχή στο πρόγραμμα της ΕΕ με τίτλο "Η όπερα διαδραστικά στα δημοτικά σχολεία", το οποίο αφορούσε 45.000 μαθητές σε 147 σχολεία ανά την επικράτεια.[21][27]

Ο Μύρων Μιχαηλίδης διευθύνοντας την Ορχήστρα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής κάτω από την Ακρόπολη, σε μια ανοιχτή πρόβα του Μαντάμα Μπατερφλάι του Πουτσίνι (Αθήνα, Ιούλιος 2013)

Παράλληλα, ο Μύρων Μιχαηλίδης ανέπτυξε ένα πλαίσιο για διεθνείς συμπαραγωγές με μεγάλα λυρικά θέατρα όπως η Βασιλική Όπερα του Λονδίνου (Royal Opera House, Covent Garden), η Εθνική Όπερα της Ουαλίας (Welsh National Opera), η Κρατική Όπερα της Βιέννης (Wiener Staatsoper), το Φεστιβάλ της Αρένας της Βερόνας (Arena di Verona Festival), το Teatro La Fenice της Βενετίας.[21][22]. Έχει επίσης εμβαθύνει και επεκτείνει τη σχέση της ΕΛΣ με αλλά ευρωπαϊκά θέατρα ως μέλος του Ευρωπαϊκού Φόρουμ Λυρικών Θεάτρων Opera Europa.[21]

Στο καλλιτεχνικό επίπεδο, ο Μιχαηλίδης πραγματοποίησε πολλές παραστάσεις όπερας στο ιστορικό κτήριο της ΕΛΣ (θέατρο Ολύμπια, 700 θέσεις), στο αρχαίο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού (που βρίσκεται στη νοτιοδυτική πλαγιά της Ακρόπολης των Αθηνών, 5000 θέσεις) κατά τη διάρκεια του ετήσιου θερινού Φεστιβάλ Αθηνών, και στις αίθουσες του Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (2000 και 1750 θέσεις), με την πλειοψηφία των παραστάσεων sold out. Μεταξύ όλων των παραγωγών της ΕΛΣ, ο Μιχαηλίδης έχει διευθύνει ο ίδιος Τα Παραμύθια του Χόφμαν (2001), Το ελιξίριο του έρωτα (2002), Φεντόρα (2002), Τόσκα (2004 και 2012), Τροβατόρε (2005), Η Ιταλίδα στο Αλγέρι (2006), Τραβιάτα (2010), Ο Μαγικός Αυλός (2010 & 2011), Φάουστ (2012), Ο Σικελικός Εσπερινός (2013), Μαντάμα Μπατερφλάι (2013), Μάκβεθ (2014), Οθέλλος (2014), Λα Μποέμ (2015), Τριστάνος και Ιζόλδη (2015), Αΐντα (2016) και Λόενγκριν (2017). Το ρεπερτόριο της ΕΛΣ αυξήθηκε σημαντικά κατά τη διάρκεια αυτής της χρονικής περιόδου προτείνοντας 35 νέους τίτλους όπερας και οπερέτας, καθώς και 11 νέα μπαλέτα.

Ο Μύρων Μιχαηλίδης διευθύνοντας την Τόσκα του Πουτσίνι με την Ορχήστρα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού κάτω από την Ακρόπολη (το 2012)

Ο Μιχαηλίδης επίσης συνέχισε να πρωταγωνιστεί στην παραγωγή σπάνιων έργων και σύγχρονης μουσικής. Ιδιαίτερα, υποστήριξε τη σύγχρονη δημιουργία με σκηνικά ανεβάσματα έργων 6 σύγχρονων Ελλήνων συνθετών, και το 2014 παρήγαγε τη δημιουργία της παγκόσμιας πρεμιέρας της σύγχρονης όπερας Η Φονίσσα (βασισμένη στο διάσημο μυθιστόρημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη) του Γιώργου Κουμεντάκη, φιλοξενούμενος συνθέτης (composer in residence) της ΕΛΣ[28]. Ο Μιχαηλίδης επίσης έχει διευθύνει την Ορχήστρα και τη Χορωδία της ΕΛΣ σε δύο νέες παραγωγές των οπερών του Ρίχαρντ Βάγκνερ: Τριστάνος και Ιζόλδη (2015, σε σκηνοθεσία του Γιάννη Κόκκου)[29] και Λόενγκριν (2017, σε σκηνοθεσία του Anthony McDonald)[30] που ακούστηκαν για πρώτη φορά στην ελληνική ιστορία στις ολοκληρωμένες, πρωτότυπες και πλήρως σκηνοθετημένες εκδοχές τους.[21] Ένα από τα πιο επιτυχημένα μακροχρόνια επιτεύγματα του Μιχαηλίδη ήταν η μετακίνηση της ΕΛΣ το 2017 από την ιστορική της στέγη, το Θέατρο Ολυμπία που βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας, στη νεόκτιστη έδρα της στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ), ένα υπερσύγχρονο Κέντρο Τεχνών που σχεδιάστηκε από τον διάσημο αρχιτέκτονα Ρέντσο Πιάνο (Renzo Piano). Αυτό το Κέντρο στεγάζει τις νέες εγκαταστάσεις της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος (ΕΒΕ) και της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (ΕΛΣ) (νέο Λυρικό θέατρο, 1400 θέσεις) και βρίσκεται στην καρδιά ενός μεγάλου πάρκου, συνολικού εμβαδού 210.000 μ², κοντά στο κέντρο της Αθήνας (στο Παλαιό Φάληρο) στην Αθηναϊκή Ριβιέρα. Αξίζει να σηµειωθεί ότι το 2014, πριν από τη μετακίνηση, ο Μιχαηλίδης διηύθυνε την ορχήστρα της ΕΛΣ στο εργοτάξιο του ΚΠΙΣΝ, σε μια εντυπωσιακά ποιητική ζωντανή παράσταση, κατά τη διάρκεια της οποίας 10 γερανοί πύργων "χόρευαν" στη μουσική της σουίτας Οι Πλανήτες του Γκούσταβ Χολστ, με τη μοναδική χορογραφία του Renato Zanella.[31]

Όπερα και Φιλαρμονική Ορχήστρα της Ερφούρτης (2018-2022)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

To νεόκτιστο θέατρο της Όπερας της Ερφούρτης (Theater Erfurt - Großes Haus)

Μετά την ολοκλήρωση δύο συνεχόμενων τριετών θητειών στη ΕΛΣ, και λίγους μόνο μήνες πριν από την τελική εγκατάσταση της ΕΛΣ στο ΚΠΙΣΝ, το Υπουργείο Πολιτισμού ανακοίνωσε το Φεβρουάριο του 2017 ότι η σύμβαση του Μύρωνα Μιχαηλίδη δεν θα επεκταθεί πέρα από τη σεζόν 2017, προκαλώντας μεγάλη έκπληξη και σοκ στην κοινή γνώμη[32]. Μετά την πρόσκλησή του στην Εθνική Όπερα της Σαγκάης για να διευθύνει (στην πρώτη παρουσίαση επί κινεζικού εδάφους) την Όπερα Η Κόρη του Συντάγματος του Γκαετάνο Ντονιτσέττι, και στην Όπερα της Ερφούρτης («Theater Erfurt») για να διευθύνει τη σπάνια Ιουλιέττα και Ρωμαίος του Ρικάρδο Τζαντονάι, ανακοινώθηκε, στα τέλη του 2017, ότι ο Μιχαηλίδης επιλέχθηκε από την Όπερα της Ερφούρτης και από το σώμα των μουσικών της Φιλαρμονικής Ορχήστρας της Ερφούρτης , σε σχετική ψηφοφορία που προηγήθηκε, για να γίνει ο νέος Γενικός Μουσικός Διευθυντής ("Generalmusikdirektor") τους για τις επόμενες δύο περιόδους.[33][34]

Για το ντεμπούτο του (σεζόν 2018/19), ο Μιχαηλίδης έχει διευθύνει μια νέα παραγωγή της Κάρμεν του Ζωρζ Μπιζέ στο καλοκαιρινό ύπαιθρο φεστιβάλ 2018 της Ερφούρτης ("DomStufen-Festspiele", που τοποθετείται στην Πλατεία του καθεδρικού ναού, φιλοξενώντας μέχρι και 2000 θεατές). Έχει διευθύνει επίσης κατά τις επόμενες σεζόν την Εύθυμη χήρα του Φραντς Λέχαρ (2019), Το παραμύθι του τσάρου Σαλτάν του Νικολάι Ρίμσκι-Κόρσακοφ (2019), Αΐντα (2019), Ναμπούκο (2020, 2022) & Λουίζα Μίλλερ (2022) του Τζουζέπε Βέρντι, Λόενγκριν του Ρίχαρντ Βάγκνερ (2020), και Μανόν Λεσκώ του Πουτσίνι (2021)[34], καθώς και μια σειρά συμφωνικών συναυλιών με έργα των Μότσαρτ, Μπετόβεν, Σούμαν, Μπραμς, Μάλερ, Στράους, Τσαϊκόφσκι, Ρίμσκι-Κόρσακοφ, Ραχμάνινοφ, Προκόφιεφ, Καμπαλέφσκι, Μπερλιόζ, Μασνέ, Ντεμπισί, Ντιτιγιέ, Σκαλκώτα και Θεοδωράκη.[35][36] Στις 3 Δεκεμβρίου 2022, ο Μιχαηλίδης έχει διευθύνει επίσης την πρώτη παγκόσμια παρουσίαση της Όπερας Ελένη, μια σύγχρονη όπερα βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο μπεστ σέλερ του Ελληνοαμερικανόυ δημοσιογράφου και συγγραφέα Νίκου Γκατζογιάννη (Nicholas Gage), που έχει συνθέσει o Αυστραλοέλληνας συνθέτης Νέστωρ Ταίηλορ (Nestor Taylor) (λιμπρέττο Fergus Currie) και σκηνοθετηθεί από τον Γενικό Διευθυντή της Όπερας της Ερφούρτης Guy Montavon.[37] Ο Μύρων Μιχαηλίδης διηύθυνε τη Φιλαρμονική Ορχήστρα της Ερφούρτης είτε στο νεόκτιστο θέατρο της Όπερας της Ερφούρτης (Theater Erfurt - Großes Haus, 840 θέσεις) είτε σε αρκετούς άλλους χώρους της Θουριγγίας, όπως το ιστορικό "Festsaal" του Κάστρου του Βάρτμπουργκ.

Πολιτιστικό και Συνεδριακό Κέντρο Ηρακλείου της Κρήτης (2019-)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μεγάλη Αίθουσα του νέου Πολιτιστικού και Συνεδριακού Κέντρου Ηρακλείου (ΠΣΚΗ) της Κρήτης (2019).

Το Φεβρουάριο του 2019 ο Μύρων Μιχαηλίδης έχει αναλάβει τα καθήκοντα του πρώτου Καλλιτεχνικού Διευθυντή στο νέο Πολιτιστικού και Συνεδριακού Κέντρου Ηρακλείου (ΠΣΚΗ) της Κρήτης[38][39], μια θέση που αρχικά κρατούσε παράλληλα με τη θέση του στην Όπερα της Ερφούρτης. Σε μία ιστορική συναυλία εγκαινίων του νέου Κέντρου,[40] ο Μιχαηλίδης διηύθυνε την Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ σε έργα Μαρκόπουλου, Θεοδωράκη, Ροσσίνι, Μασνέ και Τσαϊκόφσκι, όλα εμπνευσμένα από τη Κρητική ή Μεσογειακή παράδοση.[41]

Ο Μιχαηλίδης συνεχίζει στην Κρήτη τις συνεργασίες του με διεθνούς φήμης καλλιτέχνες, όπως ο Κυπριανός Κατσαρής (Cyprien Katsaris),[42] η Ντιάνα Τισένκο (Diana Tishchenko) ή ο Αντώνης Φωνιαδάκης (σύγχρονο μπαλέτο Burning Water). Τον Νοέμβριο του 2021, παρήγαγε σε συνεργασία με το Teatro Grattacielo της Νέας Υόρκης και διηύθυνε το Ιδομενέα, Bασιλιάς της Κρήτης του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, το πρώτο ανέβασμα όπερας σε πλήρη σκηνική και μουσική μορφή που έγινε ποτέ στην Κρήτη.[43] Ήταν επίσης η πρώτη φορά από τη δημιουργία της που η Όπερα του Μότσαρτ δόθηκε στην Κρήτη, ο τόπος της δράσης στο λιμπρέτο. Στις σεζόν που ακολούθησαν, άλλες νέες παραγωγές έχουν παρουσιαστεί σε πλήρη σκηνή και μουσική μορφές για πρώτη φορά στην Κρήτη (όλες από τη Φιλαρμόνια Ορχήστρα Αθηνών. υπό τη διεύθυνση του Μιχαηλίδη): Οθέλλος (2022, συμπαραγωγή με την Εθνική Κροατική Όπερα της Ριγέκα)[44][45] και Ριγκολέττο (2023) του Τζουζέπε Βέρντι, Κάρμεν του Ζωρζ Μπιζέ (2023, συμπαραγωγή με το Teatro Grattacielo της Νέας Υόρκης),[46][47] Το ελιξίριο του έρωτα του Ντονιτσέττι (2024). Τον Φεβρουάριο του 2023, ο Μιχαηλίδης θριάμβευσε στο ΠΣΚΗ με την πρώτη παγκόσμια παρουσίαση της όπερας Ελευθέριος Βενιζέλος, μια σύγχρονη όπερα βασισμένη στη ζωή του μεγάλου Έλληνα πολιτικού Ελευθερίου Βενιζέλου, «του Δημιουργού της Σύγχρονης Ελλάδας»,[48] που έχει συνθέσει o Έλληνας συνθέτης Δημήτρης Μαραμής και που ανέβηκε στην σκηνή από τον Γενικό Διευθυντή της Όπερας της Ερφούρτης Guy Montavon.[44] Το καλοκαίρι του 2023, ο Μιχαηλίδης διηύθυνε την Κάρμινα Μπουράνα του Καρλ Ορφ στην αίθουσα του ΠΣΚΗ και στη συνέχεια στο υπαίθριο φεστιβάλ των Γιορτών Ρόκκας, Κισσάμου, μια εκδήλωση που έλαβε χώρα στον αρχαιολογικό χώρο της αρχαίας Ρόκκας και μπροστά σε περισσότερους από 5.000 ακροατές.[49]

Ηχογραφήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μύρων Μιχαηλίδης έχει ηχογραφήσει για την EMI Classics και επανειλημμένα για την εταιρεία Naxos:

  • Το 2007, κυκλοφόρησε το πρώτο του CD σε συνεργασία με την αγγλική εταιρεία Naxos «Greek Classics - Impressions For Saxophone And Orchestra», με έργα Ελλήνων συνθετών, όπως οι Μίκης Θεοδωράκης, Νίκος Σκαλκώτας, Θεόδωρος Αντωνίου, Μάνος Χατζιδάκις, Μίνας Αλεξιάδης, Βασίλης Τενίδης, οι οποίοι ερμηνεύονταν από τον διεθνούς φήμης σαξοφωνίστα Θεόδωρο Κερκέζο και τη Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης (ΚΟΘ) υπό τη διεύθυνση του Μιχαηλίδη. Το βραβείο ποιοτικής δισκογραφίας Supersonic Award του περιοδικού «Pizzicato Classics» στο Λουξεμβούργο απονεμήθηκε στο Μαέστρο, ενώ η Naxos πρότεινε την ηχογράφηση για δύο βραβεία Grammy.[50]
  • Το 2009, η ηχογράφηση έργων του σημαίνοντος Ιταλού συνθέτη Ιλντεμπράντο Πιτσέττι (Ildebrando Pizzetti) για τη Naxos[51] (μερικά μάλιστα εκ των οποίων σε πρώτη παγκόσμια ηχογράφηση) έλαβε πολλές διακρίσεις (Τιμητική Διάκριση από την Ένωση Ελλήνων Μουσικών και Θεατρικών Κριτικών, τον Δεκέμβριο του 2009)[52] και πολλές εξαιρετικές κριτικές στον διεθνή τύπο, αποσπάζοντας πέντε Diapason του ομώνυμου γαλλικού περιοδικού δισκογραφίας («Diapason»)
  • Το 2012, η ηχογράφηση[12] για την EMI Classics του 3ου και του 4ου Κοντσέρτου για πιάνο του Μπετόβεν με τη Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης (ΚΟΘ) και με σολίστ τον θρυλικό Γάλλο πιανίστα Άλντο Τσικολίνι (Aldo Ciccolini) έφερε τον Μιχαηλίδη στο επίκεντρο της διεθνούς δημοσιότητας.[53][54][55]
  • Το 2015, ο Μιχαηλίδης κυκλοφόρησε το πρώτο DVD που παρήγαγε ποτέ η Εθνική Λυρική Σκηνή, ο "Φάουστ" (Faust) του Σαρλ Γκουνώ με τους Eric Cutler (Φάουστ), Αλεξία Βουλγαρίδου (Μαργαρίτα), Παάτα Μπουρτσουλάντζε (Μεφιστοφελής), Δημήτρης Πλατανιάς (Βαλεντίνος), Δημήτρης Κασιούμης (Βάγκνερ), Ειρήνη Καράγιαννη (Ζήμπελ), Ινές Ζήκου (Μάρθα), Ρενάτο Ζανέλλα (Σκηνοθεσία - Χορογραφία – Κινησιολογία), Μύρων Μιχαηλίδης (Μουσική διεύθυνση) – Ορχήστρα, Χορωδία και Μπαλέτο της Εθνική Λυρική Σκηνή. Η παράσταση μαγνητοσκοπήθηκε στις 20 Ιανουαρίου του 2012 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, σε τηλεσκηνοθεσία Μιχάλη Νταή.[56][57]

Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Το 2009 ο Μύρων Μιχαηλίδης απέσπασε Τιμητική Διάκριση από την Ένωση Ελλήνων Μουσικών και Θεατρικών Κριτικών.[52]
  • Το 2016, η Γαλλική Δημοκρατία τον τίμησε με το παράσημο του Ιππότη του Εθνικού Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων (Chevalier de l'Ordre National des Arts et des Lettres).[19]
  • Το 2017 έλαβε το σημαντικό Βραβείο Απόλλων από την Εταιρεία Φίλων της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (ΕΛΣ), καθώς και το Ειδικό Βραβείο Χρυσή Μπαγκέτα για την εξαιρετική συμβολή του στις επιτυχίες και τα επιτεύγματα του λυρικού θεσμού.[58]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ « Ενα "Μέγαρο Μουσικής" αξιώσεων ολοκληρώνεται στην Κρήτη », του Σάκη Ιωαννίδη, Η Καθημερινή, 28 Φεβρουαρίου 2019: http://www.kathimerini.gr/1012278/article/politismos/moysikh/ena-megaro-moysikhs-a3iwsewn-oloklhrwnetai-sthn-krhth
  2. ↑ « Ο Μ. Μιχαηλίδης καλλιτεχνικός διευθυντής του Πολιτιστικού Κέντρου Ηρακλείου », EPT.gr, 20 Φεβρουαρίου 2019: http://www.ert.gr/perifereiakoi-stathmoi/iraklio/o-m-michailidis-kallitechnikos-dieythyntis-toy-politistikoy-kentroy-irakleioy/ Αρχειοθετήθηκε 2019-02-20 στο Wayback Machine.
  3. ↑ « The Greek conductor Myron Michailidis will be the new General Music Director at the Theater Erfurt from season 2018/19 », στην ιστοσελίδα της Όπερα της Ερφούρτης (στα Αγγλικά): https://www.theater-erfurt.de/en_UK/Press-and-News/News/Myron-Michailidis-new-General-Music-Director.html Αρχειοθετήθηκε 2018-06-14 στο Wayback Machine.
  4. ↑ « Μύρων Μιχαηλίδης: τον «έκλεψε» η Ερφούρτη », 21 Δεκεμβρίου 2017, στην ιστοσελίδα της Καθημερινής: http://www.kathimerini.gr/940344/article/politismos/moysikh/myrwn-mixahlidhs-ton-ekleye-h-erfoyrth
  5. ↑ Ακούστε την Ηχογράφηση του για την EMI Classics του 3ου και του 4ου Κοντσέρτου για πιάνο[νεκρός σύνδεσμος] του Μπετόβεν, με τον Aldo Ciccolini & την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης (ΚΟΘ) (Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, 26-31 Μαΐου 2018).
  6. ↑ Δείτε το Video στο Youtube της 2ης Συμφωνίας του Ραχμάνινοφ, με την Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ (Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Απριλίου 2018). («Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα Μύρων Μιχαηλίδης 25 Απριλίου 2018 MMA», uploaded by kobot8 - 15 Ιουλίου 2018)
  7. ↑ Μποζώνη, Αργυρώ (21 Ιουλίου 2023). ««Ορέστεια» του Ξενάκη: Ένα σπάνιο καλλιτεχνικό γεγονός στην Ελευσίνα». LIFO. https://www.lifo.gr/culture/music/oresteia-toy-xenaki-ena-spanio-kallitehniko-gegonos-stin-eleysina. 
  8. ↑ Δείτε το Video στο Youtube της πρόβας της Λουίζα Μίλλερ του Βέρντι, (Θέατρο Βέρντι της Τεργέστης, Μαρτίου 2018). («Luisa Miller - prova d'orchestra col M° Myron Michailidis», uploaded by TeatroVerdiTrieste - 22 Φεβρουαρίου 2016)
  9. ↑ Δείτε το Video στο Youtube της Τόσκα του Πουτσίνι (άρια «Vissi d'arte» με Τσέλια Κοστέα), στην Εθνική Λυρική Σκηνή (ΕΛΣ) (Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, Ιούλιος 2012). («Cellia Costea: Vissi d'arte /Puccini's TOSCA by Greek National Opera / Odeon Of Herodes Atticus», uploaded by greek national opera - 6 Ιουνίου 2015).
  10. ↑ Δείτε το DVD του Φάουστ του Γκουνώ, με την Ορχήστρα, τη Χορωδία και το Μπαλέτο της Εθνική Λυρική Σκηνή (ΕΛΣ) (Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, 20 Ιανουαρίου 2012).
  11. ↑ Δείτε τα διαφημιστικά Σποτ στο Youtube των νέων παραγωγών των Τριστάνος και Ιζόλδη & Λόενγκριν του Βάγκνερ στην Εθνική Λυρική Σκηνή (ΕΛΣ) (Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Ιανουαρίου 2015 & 2017, αντίστοιχα) («ΕΘΝΙΚΗ ΛΥΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ - ΛΟΕΝΓΚΡΙΝ - RICHARD WAGNER's LOHENGRIN - 27/01-05/02 - ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ», uploaded by greek national opera - 23 Δεκεμβρίου 2016 και «ΕΛΣ Τριστάνος & Ιζόλδη - R. Wagner - Tristan und Isolde / Greek National Opera 2014-15», uploaded by greek national opera - 30 Δεκεμβρίου 2014).
  12. ↑ 12,0 12,1 Δείτε τη μαγνητοσκοπημένη συνέντευξη του Aldo Ciccolini (1925-2015) στο Youtube, στην οποία ο θρυλικός πιανίστας θυμάται τη σχέση του με τον Μύρωνα Μιχαηλίδη και την Ελλάδα, και την ηχογράφηση των κοντσέρτων για πιάνο του Μπετόβεν για την EMI Classics: «Aldo Ciccolini, Beethoven: Concertos pour piano n°3 & 4» (uploaded by Warner Classics - 29 Μαρτίου 2012).
  13. ↑ Μέσα στο CD της EMI Classics: «Aldo Ciccolini - Myron Michailidis, Beethoven: Concertos pour piano n°3 & 4»
  14. ↑ Στις 24 Σεπτεμβρίου 2018 σε μια δημόσια ανάρτηση του Κυπριανού Κατσαρή στην επίσημη σελίδα του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=1950039848420713&id=143436435747739
  15. ↑ «Curriculum Vitae». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2015. 
  16. ↑ 16,0 16,1 16,2 « Καλλιτεχνική και οικονομική «επέλαση» για τη Λυρική Σκηνή » Από Euronews (04 Νοεμβρίου 2013): Άρθρο στα Ελληνικά: https://gr.euronews.com/2013/11/04/high-notes-in-athens-as-greece-s-national-opera-defies-financial-crisis Αρχειοθετήθηκε 2020-02-16 στο Wayback Machine. Βίντεο στα Ελληνικά: https://www.youtube.com/watch?v=G0agD6PO0zY
  17. ↑ 17,0 17,1 « Εθνική Λυρική Σκηνή: Μια ιστορία πραγματικής επιτυχίας » της Ηλένας Κρητικού (29 Δεκεμβρίου 2016): http://www.postmodern.gr/ethniki-lyriki-skini-mia-istoria-pragmatikis-epitychias/
  18. ↑ Το φόρουμ « Opera Lively » πρότεινε την υποψηφιότητα της ΕΛΣ ως Όπερα της Χρονιάς για τα Διεθνή Βραβεία Όπερας του 2014 (Opera Company of the Year for the 2014 International Opera Awards). Στο « The exclusive Opera Lively Interview with Maestro Myron Michailidis from the Greek National Opera » του Luiz Gazzola, Opera Lively, 11 Ιανουαρίου 2014 (στα Αγγλικά): https://operalively.com/forums/content.php/914-The-Exclusive-Opera-Lively-Interview-with-Maestro-Myron-Michailidis-from-the-Greek-National-Opera Αρχειοθετήθηκε 2018-06-12 στο Wayback Machine.
  19. ↑ 19,0 19,1 « Ο πρέσβης της Γαλλίας στην Ελλάδα κ. Christophe Chantepy επέδωσε τα διάσημα του Ιππότη του Τάγματος Τεχνών και Γραμμάτων στον κ. Μύρωνα Μιχαηλίδη, καλλιτεχνικό διευθυντή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και διεθυντή ορχήστρας » (« Christophe Chantepy, ambassadeur de France en Grèce, a remis les insignes de chevalier de l’Ordre des Arts et des Lettres à M. Myron Michaïlidis, directeur artistique de l’Opéra national et chef d’orchestre »). Η τελετή έλαβε χώρα την Τρίτη 24 Μαϊου 2016 στην Πρεσβευτική κατοικία της Γαλλίας, παρουσία της οικογενείας και πολλών φίλων του τιμώμενου. Διαβάζετε την ομιλία του κ. Christophe Chantepy και δείτε τις φωτογραφίες της τελετής στην ιστοσελίδα της Πρεσβεία της Γαλλίας στην Αθήνα (στα Ελληνικά): https://gr.ambafrance.org/Decoration-de-Myron-Michailidis-directeur-artistique-de-l-Opera-national-7907
  20. ↑ « Die nützliche Oper » ("Η χρήσιμη Όπερα") της Θεοδώρα Μαυρόπουλου, 03 Μαΐου 2014, Der Tagesspiegel (στα Γερμανικά): https://www.tagesspiegel.de/politik/schuldenkrise-griechenland-die-nuetzliche-oper/9836940.html
  21. ↑ 21,0 21,1 21,2 21,3 21,4 21,5 « Η ζωή μου είναι και θα είναι η μουσική » του Μύρωνα Μιχαηλίδη, στη «Καθημερινή», 23 Ιανουαρίου 2017: http://www.kathimerini.gr/892452/article/proswpa/proskhnio/h-zwh-moy-einai-kai-8a-einai-h-moysikh
  22. ↑ 22,0 22,1 « Εθνική Λυρική Σκηνή, όλη η αλήθεια » του Μύρωνα Μιχαηλίδη, στη «Καθημερινή», 5 Μαρτίου 2017: http://www.kathimerini.gr/898635/article/politismos/moysikh/e8nikh-lyrikh--skhnh-olh-h-alh8eia
  23. ↑ Δείτε τη διάλεξη TEDx του Μιχαηλίδη στο Youtube (στα Ελληνικά, με υπότιτλους στα Αγγλικά): «TEDxAcademy 2014_Myron Michailidis - Artistic Director Greek National Opera_English Subtitles» (uploaded by greek national opera - 15 Οκτωβρίου 2014).
  24. ↑ Δείτε το Βίντεο στο Youtube: «Το βαλς των καραβιών /Waltz of the Boats /Greek National Opera Piraeus Port event / ΕΛΣ Λιμάνι» (uploaded by greek national opera - 27 Σεπτεμβρίου 2013).
  25. ↑ Εθνική Λυρική Σκηνή - Το Λυρικό λεωφορείο στους δρόμους και στις πλατείες της Αθήνας - Ευρωπαϊκή Ημέρα της Μουσικής: http://www.nationalopera.gr/gr/event/to-luriko-leoforeio-stous-dromous-kai-tis-plateies-tis-athinas-europaiki-imera-tis-mousikis/ Αρχειοθετήθηκε 2017-09-07 στο Wayback Machine.
  26. ↑ Εθνική Λυρική Σκηνή - Παιδική Χορωδία: http://www.nationalopera.gr/gr/opera-mousikos-tomeas/paidiki-horodia/ Αρχειοθετήθηκε 2019-01-04 στο Wayback Machine.
  27. ↑ Εθνική Λυρική Σκηνή - Η όπερα διαδραστικά στα δημοτικά σχολεία: http://www.nationalopera.gr/gr/opera-sta-sholeia/ Αρχειοθετήθηκε 2019-01-15 στο Wayback Machine.
  28. ↑ Εθνική Λυρική Σκηνή - Περίοδος 2014/15: http://www.nationalopera.gr/gr/event/i-fonissa-/ Αρχειοθετήθηκε 2018-12-29 στο Wayback Machine.
  29. ↑ Εθνική Λυρική Σκηνή - Περίοδος 2014/15: http://www.nationalopera.gr/gr/event/tristanos-kai-izoldi/ Αρχειοθετήθηκε 2018-12-23 στο Wayback Machine.
  30. ↑ Εθνική Λυρική Σκηνή - Περίοδος 2016/17: http://www.nationalopera.gr/gr/event/loengrin-jan-feb-2017/ Αρχειοθετήθηκε 2018-02-06 στο Wayback Machine.
  31. ↑ Δείτε το βίντεο στο Youtube: «Dance of the Cranes at the SNFCC site - Ο Χορός των Γερανών» (uploaded by Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος)
  32. ↑ « Τι συμβαίνει στη Λυρική Σκηνή; » του Μανόλη Γ. Δρεττάκη, στην Εφημερίδα των Συντακτών (Efsyn.gr), 6 Φεβρουαρίου 2017: http://www.efsyn.gr/arthro/ti-symvainei-sti-lyriki-skini Αρχειοθετήθηκε 2018-06-12 στο Wayback Machine.
  33. ↑ « The Greek conductor Myron Michailidis will be the new General Music Director at the Theater Erfurt from season 2018/19 », στην ιστοσελίδα της Όπερα της Ερφούρτης (στα Αγγλικά): https://www.theater-erfurt.de/en_UK/Press-and-News/News/Myron-Michailidis-new-General-Music-Director.html Αρχειοθετήθηκε 2018-06-14 στο Wayback Machine.
  34. ↑ 34,0 34,1 « Μύρων Μιχαηλίδης: τον «έκλεψε» η Ερφούρτη », 21 Δεκεμβρίου 2017, στην ιστοσελίδα της Καθημερινής: http://www.kathimerini.gr/940344/article/politismos/moysikh/myrwn-mixahlidhs-ton-ekleye-h-erfoyrth
  35. ↑ Στην ιστοσελίδα της Όπερας της Ερφούρτης (Theater Erfurt): https://www.theater-erfurt.de/
  36. ↑ Myron Michailidis, conductor – Operabase: http://operabase.com/a/Myron_Michailidis/12788
  37. ↑ Behn, Claudia. «ERFURT Eleni». Das Opernglas (AUSGABE 01/2023). https://www.opernglas.de/products/das-opernglas-ausgabe-01-2023. 
  38. ↑ « Ενα "Μέγαρο Μουσικής" αξιώσεων ολοκληρώνεται στην Κρήτη », του Σάκη Ιωαννίδη, Η Καθημερινή, 28 Φεβρουαρίου 2019: http://www.kathimerini.gr/1012278/article/politismos/moysikh/ena-megaro-moysikhs-a3iwsewn-oloklhrwnetai-sthn-krhth
  39. ↑ « Ο Μ. Μιχαηλίδης καλλιτεχνικός διευθυντής του Πολιτιστικού Κέντρου Ηρακλείου », EPT.gr, 20 Φεβρουαρίου 2019: http://www.ert.gr/perifereiakoi-stathmoi/iraklio/o-m-michailidis-kallitechnikos-dieythyntis-toy-politistikoy-kentroy-irakleioy/ Αρχειοθετήθηκε 2019-02-20 στο Wayback Machine.
  40. ↑ Παρουσίαση της εναρκτήριας συναυλίας στην ιστοσελίδα της Εθνικής Συμφωνικής Ορχήστρας της ΕΡΤ (Μουσικά Σύνολα ΕΡΤ): https://mousikasynola.ert.gr/synavlia-tis-ethnikis-symfonikis-orchistras-sto-politistiko-kentro-irakliou/
  41. ↑ Δείτε στο YouTube το βίντεο της εναρκτήριας συναυλίας με το Le Cid (Suite de ballet) του Μασνέ και το Capriccio Italien του Τσαϊκόφσκι, με την Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ (ΠΣΚΗ, Μαρτίου 2019): «Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ στο Πολιτιστικό και Συνεδριακό Κέντρο Ηρακλείου Β ΜΕΡΟΣ», uploaded by kobot8 το 19 Μαΐου 2019
  42. ↑ NEWSROOM (9 Δεκεμβρίου 2021). «Κυπριανός Κατσαρής: Εχθρός της μουσικής και του έρωτα η ρουτίνα». Neakriti. https://www.neakriti.gr/article/life/1639325/kuprianos-katsaris-ehthros-tis-mousikis-kai-tou-erota-i-routina/. 
  43. ↑ NEWSROOM (19 Νοεμβρίου 2021). «Στην Κρήτη η πρεμιέρα του «Ιδομενέα» - Παγκόσμια «πρώτη» για τον Μύρωνα Μιχαηλίδη, η συνεργασία με το Grattacielo της Νέας Υόρκης». iefimerida. https://www.iefimerida.gr/politismos/idomeneas-stoihima-toy-myrona-mihailidi. 
  44. ↑ 44,0 44,1 «Αρχείο 2022/23». Ιστοσελίδα του Πολιτιστικού και Συνεδριακού Κέντρου Ηρακλείου. 
  45. ↑ «Archives Season 2022/2023, Ivan Zajc Croatian National Theatre». 
  46. ↑ GOUZI, Jean (26 Μαΐου 2023). «Σίγουρα κάτι συμβαίνει, τον τελευταίο καιρό, στην Κρήτη...». Creta Live News. https://www.cretalive.gr/polites/sigoyra-kati-symbainei-ton-teleytaio-kairo-stin-kriti. 
  47. ↑ Μανδηλαρά, Τίνα (20 Μαΐου 2023). «Η «Κάρμεν» του Μπιζέ από τη Νέα Υόρκη στην Κρήτη». Protothema.gr. https://www.protothema.gr/culture/article/1373164/i-karmen-tou-bize-apo-ti-nea-uorki-stin-kriti/APP/?fbclid=IwAR2OIlflUeHeyQCXKWRs6tOrccrlr40rvfsPyTBT6N1KRvqRXFrGWK6FArY. 
  48. ↑ Duffield, J. W. (30 October 1921). "Venizelos, Maker of Modern Greece". The New York Times.
  49. ↑ «Ιστοσελίδα του Φεστιβάλ "Γιορτές Ρόκκας"». 31 Αυγούστου 2023. 
  50. ↑ «Κριτικές για την ηχογράφηση "Greek Classics" με έργα Ελλήνων συνθετών για τη Νaxos» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2014. More appealing is Minas Alexiadis's Phrygian Litany, a processional whose take on so-called "Holy Minimalism" is informed by no mean tonal and textural subtlety. Ably accompanied by the Thessaloniki orchestra and Myron Michailidis, this vividly recorded and well documented disc is Kerkezos's most intriguing yet. 
  51. ↑ «Κριτικές για την ηχογράφηση έργων του Ιλντεμπράντο Πιτσέττι για τη Naxos» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2014. Ildebrando Pizzetti was a refined, conservative composer who, besides operas, wrote much instrumental music as well. His Concerto dell’estate (1928), Three Symphonic Preludes to Sophocles’s Oedipus Rex (1904), the Prelude to Clitennestra (1964), Three Pieces for Orchestra: La Festa delle Panatenee (1936), all music worth hearing, are competently played by the Thessaloniki State Symphony Orchestra under Myron Michailidis. 
  52. ↑ 52,0 52,1 «Βραβεία των κριτικών για θέατρο και μουσική». Εφημερίδα "Αυγή". 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2014. Με τιμητική διάκριση για δισκογραφική εργασία ελληνικού ενδιαφέροντος βραβεύτηκε ο δίσκος Concerto dell Estate του Ildebrando Pizzetti, του εκδοτικού οίκου NAXOS, πρώτη παγκόσμια ηχογράφηση από την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης και τον Μύρωνα Μιχαηλίδη έργων ελληνικής θεματικής του Ιταλού συνθέτη. 
  53. ↑ Κριτική από το « Εθνικό Ραδιόφωνο της Γαλλίας » (FIP, Radio France) (στα Γαλλικά): https://www.fip.fr/decouvrir/beethoven-concertos-pour-piano-ndeg3-4-7965
  54. ↑ Κριτική στο « Opera Lively » του Luiz Gazzola, 5 Δεκεμβρίου 2013 (Στα Αγγλικά): https://operalively.com/forums/showthread.php/1956-Aldo-Ciccolini-and-Myron-Michailidis-Beethoven-Piano-Concertos-Nos-3-and-4 Αρχειοθετήθηκε 2019-01-12 στο Wayback Machine.
  55. ↑ Κριτική στο « Piano Bleu » της Agnès Jourdain (Στα Γαλλικά): http://www.pianobleu.com/actuel/conertos-beethoven-aldo-ciccolini-myron-michailidis.html
  56. ↑ « Η πρώτη κυκλοφορία DVD της ΕΛΣ είναι γεγονός: Φάουστ του Σαρλ Γκουνό »: http://www.nationalopera.gr/gr/news/i-proti-kukloforia-dvd-tis-els-einai-gegonos-faoust-tou-sarl-gouno-/ Αρχειοθετήθηκε 2016-09-24 στο Wayback Machine.
  57. ↑ « Ακόμα μία πρωτιά για τη Λυρική Σκηνή » του Νίκου Α. Δοντας, στη Καθημερινή (05 Φεβρουαρίου 2015): http://www.kathimerini.gr/802315/article/politismos/moysikh/akoma-mia-prwtia-gia-th-lyrikh-skhnh
  58. ↑ Στην ιστοσελίδα της Εταιρείας Φίλων της Εθνικής Λυρικής Σκηνής: http://www.efels.gr/βραβεία/vraveio-apollon-2016/
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μύρων_Μιχαηλίδης&oldid=10499753"