Λιμάνι του Πειραιά
Λιμάνι του Πειραιά
 | |
|---|---|
| Τοποθεσία | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Τόπος | Πειραιάς |
| Συντεταγμένες | 37°56′31″N 23°38′10″E / 37.941944°N 23.636111°EΣυντεταγμένες: 37°56′31″N 23°38′10″E / 37.941944°N 23.636111°E |
| Πληροφορίες | |
| Διαχειριστής | ΟΛΠ |
| Ιδιοκτήτης | COSCO (67%)[1] |
| Υπάλληλοι | 1.002 (2021) |
| Στατιστικά | |
| Αφίξεις σκαφών | 47.839 (2014)[2] |
| Ετήσια χωρητικότητα φορτίου | 73,1 εκ. τόνοι (2014)[2] |
| Ετήσιος όγκος Ε/Κ |  6,58 εκ. TEU (2014)[2] |
| Επιβατική κίνηση | 17,5 εκ. άνθρωποι (2015) |
| Ετήσια έσοδα | €21,72 εκ. (2014)[3] |
| Καθαρά έσοδα | €1,393 εκ. (2014)[3] |
| Ιστοσελίδα www | |
Το λιμάνι του Πειραιά είναι το μεγαλύτερο της Ελλάδας και το δεύτερο μεγαλύτερο μετά το λιμάνι της Βαλένθια της Μεσόγειου θάλασσας, αλλά και ένα από τα μεγαλύτερα στον κόσμο, τόσο σε κίνηση εμπορευματοκιβωτίων όσο και επιβατών. Το λιμάνι του Πειραιά είναι το σημαντικότερο λιμάνι της Αττικής από τα Αρχαϊκά χρόνια.[4] Είναι ένας μεγάλος εργοδότης στην περιοχή με συνολικά 1.002 υπαλλήλους.[5] Το 2015 διακινήθηκαν περίπου 17.000 πλοία, ενώ εξυπηρετήθηκαν περίπου 17.5 εκ. επιβάτες.[6]
Το 2015, το λιμάνι ήταν το έκτο μεγαλύτερο στην Ευρώπη (ανάμεσα στα 20 μεγαλύτερα) ως προς τον αριθμό διέλευσης των επιβατών,[7] το έκτο μεγαλύτερο στην Ευρώπη και το 26ο μεγαλύτερο στον κόσμο ως προς τον ετήσιο όγκο των εμπορευματοκιβωτίων (Ε/Κ).[8][9]
Από το 2020, το λιμάνι του Πειραιά ανήκει κατά πλειοψηφία στην COSCO με 67% των μετοχών (16% σε μεσεγγυητικές μετοχές). Το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) έχει το 7,14% των μετοχών. Το υπόλοιπο 25,86% ανήκει σε μη θεσμικούς επενδυτές.[10]
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το λιμάνι του Πειραιά ήταν το κύριο λιμάνι των Αθηνών από την αρχαιότητα.[11][12]
Αρχαιότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μέχρι την 2η χιλιετία π.Χ., ο Πειραιάς ήταν ένα βραχώδες νησί που συνδέεται με την ηπειρωτική χώρα από μια χαμηλή έκταση γης που πλημμύριζε με θαλασσινό νερό το μεγαλύτερο μέρος του έτους.[13] Τότε ήταν που η περιοχή γινόταν όλο και πιο λασπωμένη και οι πλημμύρες σταμάτησαν, συνδέοντας μόνιμα τον Πειραιά με την Αττική και σχηματίζοντας τα λιμάνια του, το κύριο λιμάνι του Κανθάρου και τα δύο μικρότερα της Ζέας και της Μονυχίας. Το 1300 π.Χ., διάφοροι λαοί, Θράκες, Κάδμειοι κλπ. κάνουν επιδρομές στον λόφο της Μουνιχίας, το μοναδικό κατοικήσιμο μέρος της περιοχής. Κατά τα 560 π.Χ., ο Πειραιάς ενώνεται με την Αθήνα μέσω έργων του Πεισιστράτου. Στα 511 π.Χ. η Μουνιχία και το 507 π.Χ. ο Κλεισθένης τον ανακήρυξε Δήμο των Αθηνών. Το 493 π.Χ., ο Θεμιστοκλής ξεκίνησε τις οχυρώσεις του Πειραιά και αργότερα συμβούλεψε τους Αθηναίους να εκμεταλλευτούν τις στρατηγικές δυνατότητες των φυσικών λιμανιών του.[13] Το 483 π.Χ., ο αθηναϊκός στόλος έφυγε από το παλαιότερο λιμάνι του Φαληρώνα και μεταφέρθηκε στον Πειραιά, ξεχωρίζοντας στη μάχη της Σαλαμίνας μεταξύ των ελληνικών πόλεων-κρατών και των Περσών το 480 π.Χ. Τα επόμενα χρόνια ο Θεμιστοκλής ξεκίνησε την κατασκευή του λιμανιού και δημιούργησε τα υπόστεγα (νεοσόικοι), ενώ τα Θεμιστόκλεια τείχη ολοκληρώθηκαν το 471 π.Χ., μετατρέποντας τον Πειραιά σε ένα μεγάλο στρατιωτικό και εμπορικό λιμάνι, το οποίο χρησίμευσε ως η μόνιμη ναυτική βάση του ισχυρού Αθηναϊκού στόλου. Την εικοσαετία 451-431 π.Χ., ο Ιππόδαμος αναλαμβάνει την ανοικοδόμηση του Πειραιώς. Το 414 π.Χ. ολοκληρώνεται η αναβάθμιση του υδρευτικού δικτύου, τρία έτη αργότερα ιδρύεται η Συνεταιριστική τράπεζα. Το 405 π.Χ., μετά απ' την καταστροφή του Αθηναϊκού στόλου από αιφνιδιαστική επίθεση στους Αιγός ποταμούς, ο Λύσανδρος καταπλέει προς την πόλη, τίθεται σε αποκλεισμό, και εν τέλει η Αθήνα, μπροστά στα φάσμα της ολικής λιμοκτονίας του πληθυσμού της, παραδίδεται. Το 394 π.Χ. ανακατασκευάζονται τα Μακρά Τείχη από τον Κόνωνα. Το 322 π.Χ., οι Αθηναίοι αποκηρύσσουν τη Μακεδονική κυριαρχία, αλλά ηττώνται και εγκαθίσταται στη Μουνιχία φρουρά. Το 307 π.Χ. δίδεται στον Δημήτριο τον Πολιορκητή ο Πειραιάς για να δοθεί το 251 π.Χ. ξανά έναντι 150 ταλάντων με πρωτοβουλία του Αράτου. Το 146 π.Χ., μετά τη Μάχη της Λευκόπετρας, ολόκληρη η Ελλάδα κυριαρχείται από τους Ρωμαίους. Το 86 π.Χ. οι κάτοικοι εξεγείρονται και ο Σύλλας πυρπολεί την Αττική. Το 67 π.Χ. ο Πομπήιος κατασκευάζει υποδομές στον Πειραιά και τον προστατεύει από την πειρατεία. Το 176 μ.Χ. κατασκευάζονται υποτυπώδεις υποδομές στο λιμάνι, οι οποίες το οδηγούν σε στοιχειώδη ανάπτυξη. Το 267 μ.Χ. οι Έρουλοι ισοπεδώνουν ολόκληρο το λεκανοπέδιο και το λιμάνι εγκαταλείπεται.
Βυζαντινοί χρόνοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 322 συγκεντρώνονται στον Πειραιά 1.200 από τη μεριά του Κωνσταντίνου για να αντιμετωπίσει τον Λικίνιο. Το 395, έπειτα από επιδρομή των Γότθων του Αλάριχου, ο Πειραιάς νεκρώνεται παντελώς. Το 551 καταστρέφεται το λιμάνι. Το 622 ο Βυζαντινός στόλος καταφθάνει στον Πειραιά για να παραλάβει την Ειρήνη την Αθηναία ώστε να στεφθεί αυτοκράτειρα. Το 1019 αναχωρεί απ' τον Πειραιά ο Βουλγαροκτόνος αφού δοξολόγησε τον Θεό στην Παναγία την Αθηνιώτισσα στην Αρχαία Αγορά. Οι Βαράγγοι, υποτελείς του Μιχαήλ Δ’, χάραξαν στην πλευρά του μαρμάρινου λέοντος που υπήρχε στη δική τους γλώσσα. Το 1205 αρχίζει η λατινοκρατία στην Αθήνα και αρχίζει να επικρατεί η ονομασίαΠόρτο Λεόνε, Λιμήν του Λέοντος, λόγω της ύπαρξης του προαναφερθέντος μαρμάρινου λέοντος. Το 1387,ο Πειραιάς πέφτει στα χέρια των Φράγκων.
Τουρκοκρατία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1456 οι Οθωμανοί καταλαμβάνουν τον Πειραιά, μαζί με την Αθήνα. Το 1466 και 1467, οι Ενετοί επιδράμουν στον Πειραιά. Το 1687 καταπλέει προς τον Πειραιά ενετικός στόλος με αρχηγό τον Φραντσέσκο Μοροζίνι. Καταστρέφεται το μεγαλύτερο μέρος της Ακροπόλεως, εκλάπη και ο Λέων. Ερημώνεται πλήρως ο Πειραιάς. Περί τα τέλη της δεκαετίας του 1740, ο Jean-Baptiste Annibal Aubert du Bayet, μετέπειτα Γάλλος πρόξενος, αποκτά οικόπεδο από τους μοναχούς της μονής του Αγίου Σπυρίδωνα. Στις 10 Ιανουαρίου 1750 πωλείται στον Joseph Cayrac, ο οποίος έκτισε σπίτι και κατάστημα. Αποτέλεσε ο πρώτος μόνιμος κάτοικος του νεότερου Πειραιά, πέραν των λιγοστών κτηνοτρόφων. Το 1824 ο Γεώργιος Καραϊσκάκης πολιορκεί και ελευθερώνει τον Πειραιά.
Ελλάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1833 συστήνεται ο Δήμος Πειραιώς. Το 1835 ιδρύεται τελωνείο, αν και υπάρχουν ενδείξεις ότι υπήρχε τυπικά και παλαιότερα αλλά ήταν εγκαταλελειμμένο. Στις 10 Οκτωβρίου1835 επιβάλλεται τέλος 10% επί του εισαγωγικού δασμού, την επόμενη χρονιά ολοκληρώνεται η Οδός Πειραιώς. Επίσης, λειτουργεί το Υγειονομίο Πειραιώς. Το 1840 πλέει στον Πειραιά το πρώτο ατμόπλοιο με ελληνική σημαία. Το 1848, ειδική επιτροπεία αναλαμβάνει τη διοίκηση του λιμένος ο οποίος εμβαθύνεται. Το 1850 σημειώθηκε κίνηση 7.000 πλοίων με χωρητικότητα 130.000 τόνων και 30.000 επιβατών. Το 1860 ιδρύονται τα Ναυπηγεία Βασιλειάδη. Καταγράφονται 301 ιστιοφόρα νηολογημένα. Το επόμενο έτος, περνά η διοίκηση του λιμένος στον Δήμο. Το 1869 συνδέεται ο Πειραιάς με την Αθήνα μέσω της δημιουργίας σιδηροδρόμου, τον σημερινό Ηλεκτρικό. Ιδρύεται η πρώτη ναυτασφαλιστική εταιρεία. Το 1872, χτίζεται το Χρηματιστήριο Πειραιά, τέσσερα χρόνια αργότερα εγκαθίσταται ο πρώτος γερανός στο λιμάνι. Το 1884 ιδρύεται η Σχολή Ναυτικών Δοκίμων. Το 1890 η χωρητικότητα του λιμένος ανερχόταν στα 2.460 πλοία και 1.500.000 τόνους. Το 1898 κατασκευάζεται ο πρώτος εξωτερικός μώλος. Το 1904 η προβλήτα της Τρούμπας διαπλατύνεται. Αυξάνεται η κίνηση στον λιμένα στα 5.350 πλοία συνολικής χωρητικότητας 3.250.000 τόνων. Το 1911 ιδρύεται η Επιτροπεία Λιμένος Πειραιώς και τον επόμενο χρόνο κατασκευάζονται δύο δεξαμενές. Το 1924 ξεκινούν έργα κατασκευής του λιμένος, συνολικής αξίας 550εκ δρχ. Το 1929 προτείνεται η λιμενοποίηση του Φαλήρου. Το 1930 ιδρύεται ο Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς. Επιπλέον, ολοκληρώνονται η κατασκευή νέων κρηπιδωμάτων, μήκους 2.748 μέτρων και πέντε μεγάλων αποθηκών. Το 1937 εγκαινιάζονται δύο σιλό. Το 1941, εκρήγνυται πλοίο γεμάτο πολεμοφόδια, προκαλώντας ζημίες στις υποδομές. Το 1944 ανατινάσσονται κρηπιδώματα. Το 1946 εγκαθίστανται τριάντα ένας γερανοί, το 1950 άλλοι δεκατρείς. Το 1951 ο λιμένας διαιρείται σε έξι διαμερίσματα. Το 1953 ολοκληρώνεται η προβλήτα της Δραπετσώνος. Το 1957 εγκαινιάζονται οι προβλήτες Καραϊσκάκη και Βασιλέως Κωνσταντίνου. Το 1959 κατασκευάζεται ο πρώτος ναυτικός επιβατικός σταθμός. Το 1962 κατασκευάζεται ο μώλος της Φρεαττύδος και λιμενίσκου στο Δέλτα. Το 1966 κατασκευάζεται δεύτερος επιβατικός σταθμός. Το 1967 εγκαθίστανται δύο πλωτές εξέδρες. Το 1979 αρχίζει τη λειτουργία του σταθμός εξυπηρέτησης εμπορευματοκιβωτίων και ψυγείων. Το 1983 ανατίθεται, μετά από δημόσιο διαγωνισμό, σε ναυτιλιακή εταιρεία η εκτέλεση των εργασιών περισυλλογής λυμάτων πάσης φύσεως. Το 1992 δημιουργείται τρίτος επιβατικός σταθμός. Το επόμενο έτος παραδίδεται προς εκμετάλλευση νέας αποθήκη εκκένωσης 20.000μ².Το 1996 τελείωσε η ανέγερση του Μεγάρου Υπηρεσιών ΟΛΠ και το 1999 ο ΟΛΠ μετατρέπεται σε Ανώνυμη Εταιρεία με τον νόμο 2688/99. Το 2002 υπογράφεται σύμβαση σαράντα χρόνων με το ελληνικό δημόσιο όπου αναγνωρίζεται στον ΟΛΠ η αποκλειστικότητα αξιοποίησης όλης της ακίνητης περιουσίας του. Το 2003 εισάγεται στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών. Τον Οκτώβριο του 2009 ξεκινά η μίσθωση μέρους του λιμένος από την COSCO έναντι 100εκ ευρώ ετησίως.[14]
Εγκαταστάσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι σύγχρονες εγκαταστάσεις του λιμένος του Πειραιά εκτείνονται πέρα από τα όρια του ιστορικού λιμανιού και του σύγχρονου δήμου, ιδίως στις περιοχές της Δραπετσώνας, Κερατσινίου και Περάματος.
Σταθμός Επιβατικής Ακτοπλοΐας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο σταθμός επιβατικής ακτοπλοΐας είναι το τμήμα του λιμένος του Πειραιά που εξυπηρετεί την επιβατική κίνηση, κυρίως προς τα νησιά του Αιγαίου. Καταλαμβάνει το ιστορικό τμήμα του λιμένος που στην αρχαιότητα αποτελούσε το εμπορικό λιμάνι της πόλης. Συγκεκριμένα εκτείνεται στις ακτές Μιαούλη, Ποσειδώνος, Τζελέπη, Κονδύλη, Ηετιώνα και Βασιλειάδη και εξυπηρετείται από δώδεκα πύλες ανάλογα με την χρήση (ακτοπλοία Ε1-Ε10 ή κρουαζίερα Ε11-Ε12) και τον προορισμό. Διαθέτει τρέις στεγασμένους επιβατικούς σταθμούς αναμονής, 130 θέσεις στάθμευσης και εσωτερικό δωρεάν δρομολόγιο λεωφορείου για την εξυπηρέτηση των επιβατών. [15]
Στον χώρο του επιβατικού λιμένα από τη πλευρά της Δραπετσώνας βρίσκονται επίσης δύο μόνιμες δεξαμενές για ναυτοεπισκευαστικές εργασίες.
Προορισμοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο παρακάτω πίνακας διαθέτει διάφορους προορισμούς οι οποίοι είναι προσβάσιμοι από το λιμάνι του Πειραιά, ταξινομημένοι ανά πύλη άφιξης/αναχώρησης πλοίων.
Σταθμός Εμπορευματοκιβωτίων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο λιμένας του Πειραιά διαθέτει κομβικό ρόλο στη διακίνηση εμπορευματοκιβωτίων (containers) καθώς αποτελεί το κυριότερο λιμάνι εκφόρτωσης στον Ελλαδικό χώρο, ενώ παράλληλα αποτελεί σημαντικό σημείο μεταφόρτωσης με σκοπό την περεταίρω θαλάσσια, σιδηροδρομική ή οδική μεταφορά προς τη Μεσόγειο και τη Κεντρική Ευρώπη.
Ο σταθμός εμπορευματοκιβωτίων βρίσκεται στα ανατολικά του Περάματος και χωρίζεται σε τρείς προβλήτες με συνολικό μήκος 1150 μέτρα, οι οποίες έχουν ετήσια δυναμικότητα περίπου 7.200.000 TEUs τον χρόνο. Έχει μέγιστο βάθος 18 μέτρα που επιτρέπει τον ελλιμενισμό όλων των πλοίων container που υπάρχουν σήμερα. Οι εργασίες φόρτωσης και εκφόρτωσης υποβοηθούνται από γερανογέφυρες με σιδηροτροχιά (RMG). [16]
Σταθμός Διακίνησης Οχημάτων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο σταθμός διακίνησης οχημάτων (car terminal) του λιμένος βρίσκεται στο Κερατσίνι. Εξυπηρετεί σαν χώρος εκφόρτωσης, αποθήκευσης και εκτελωνισμού των οχημάτων που εισάγονται κυρίως από την Άπω Ανατολή από εμπορικά πλοία τύπου RoRo (αυτoκινητάδικα) και προορίζονται για εγχώρια ή ευρωπαϊκή χρήση, καθώς και σαν χώρος διαμετακόμισης οχημάτων με προορισμό τη Μαύρη Θάλασσα και τη Μεσόγειο. Επίσης μέσω αυτού διακινούνται όλα τα είδη τροχοφόρων εμπορευμάτων, όπως μηχανήματα, φορτηγά, mafi, trailers κτλ. καθώς και γενικό φορτίο. Από τον σταθμό διέρχονται περίπου 260.000 οχήματα το χρόνο. Διαθέτει 5 θέσεις εξυπηρέτησης πλοίων με μέγιστο βύθισμα 11 μέτρα. [17]
Σταθμός Κρουαζιερόπλοιων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο σταθμός κρουαζιερόπλοιων βρίσκεται στις συνοικίες Υδραίικα και Χατζηκυριάκειο και εκτείνεται στις Ακτές Μιαούλη και Ξαβερίου. Διαθέτει 11 θέσεις ταυτόχρονης πρόσδεσης, τρείς επιβατικούς σταθμούς στους οποίους λειτουργούν καταστήματα αφορoλογήτων ειδών, τουριστική Αστυνομία, τελωνείο και άλλες υπηρεσίες, χώρο στάθμευσης και ελικοδρόμιο. Εξυπηρετείται από τις θύρες Ε11 και Ε12 και διαθέτει εσωτερικό δωρεάν δρομολόγιο λεωφορείου. [18]
Ναυτοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ναυτοεπισκευαστική ζώνη καταλαμβάνει το δυτικό τμήμα των ακτών του Περάματος. Διαθέτει τρείς πλωτές δεξαμενές και έχει τη δυνατότητα ελλιμενισμού για επισκευή ακτοπλοϊκών πλοίων, εμπορικών πλοίων τύπου Panamax και κότερων αναψυχής. Διατέτει και πολλαπλές θέσεις ελλιμενισμού για άλλες εργασίες και επιθεωρήσεις. Ο αριθμός του εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού ανέρχεται περίπου στους 150 ημερησίως. [19]
Κέντρο Μεταφόρτωσης και Αναδιανομής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το κέντρο διαχείρισης εφοδιαστικής αλυσίδας (logistics) του λιμένος Πειραιά βρίσκεται στο Κερατσίνι πίσω από τον Σταθμό Οχημάτων (πρώην χώρος ΟΔΔΥ). Το κέντρο αναλαμβάνει τη φόρτωση/εκφόρτωση φορτηγών οχημάτων, την πλήρωση/εκκένωση εμπορευματοκιβωτίων καθώς και τη ταξινόμηση, διαλογή, μεταφόρτωση και παράδοση εμπορευμάτων. Διαθέτει στεγασμένους και υπαίθριους αποθηκευτικούς χώρους καθώς και τελωνεία. [20]
Άλλα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στο λιμάνι του Πειραιά βρίσκονται πολλές άλλες εγκαταστάσεις, μεταξύ των οποίων το κτίριο του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, η ιχθυόσκαλα Κερατσινίου που είναι η κυριότερη είσοδος αλιευτικών προϊόντων στην Αττική, το πλωτό μουσείο Λίμπερτυ και άλλα.
Στατιστικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το λιμάνι του Πειραιά είναι το μεγαλύτερο επιβατικό λιμάνι στην Ευρώπη και ένα από τα μεγαλύτερα τον κόσμο. Έχει συνολικό μήκος προβλήτας 2.8 χιλιομέτρων και βάθος μέχρι 11 μέτρα. Η κυκλοφορία των οχημάτων άγγιξε τα 2.5 εκατομμύρια το 2017, η επιβατική κίνηση έφτασε τα 15.5 εκατομμύρια. [36]
Οι τουρίστες κρουαζιέρας το 2019 ήταν 1.098.091 επιβάτες, έναντι 961.632 το 2018, αύξηση της τάξεως 14,2%. Η Ferry Shipping News αποδίδει αυτήν τη σημαντική αύξηση στην πολιτική του ΟΛΠ για την προσέλκυση τουριστών.[21] Με περίπου 18.6εκ επιβάτες το 2014, ανεδείχθη ως ο πιο πολυσύχναστος λιμένας της Ευρώπης.[22]
| Έτος | 2007 |
|---|---|
| Πλοίο RoRo | 1.108.928 |
| Χύμα φορτίο | 606.454 |
| Φορτίο | 6.278.635 |
| εμπορευματοκιβώτια | 12.127.899 |
| Σύνολο (σε τόνους) | 20,121,916 |
Προσβασιμότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Κεντρικό Λιμάνι του Πειραιά είναι άμεσα προσβάσιμο μέσω του αυτοκινητοδρόμου Αθηνών-Θεσσαλονίκης,[23] της γραμμής 1 του μετρό (ηλεκτρικός σιδηρόδρομος), της γραμμής 3 του μετρό (υπόγειος σιδηρόδρομος), του προαστιακού, αλλά και αστικών λεωφορείων, ενώ βρίσκεται σε μικρή απόσταση από το κέντρο της πόλης του Πειραιά. Ο σταθμός της γραμμής 1 είναι απέναντι από είσοδο του λιμανιού. Εσωτερικά του λιμανιού και με αφετηρία την είσοδο αυτή λειτουργεί δωρεάν μεταφορά με λεωφορεία του ΟΛΠ για την εξυπηρέτηση των επιβατών.[24]
Έκθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
-
Λιμάνι του Πειραιά (1892) -
Λιμάνι του Πειραιά από ψηλά: πάνω βλέπουμε το Πέραμα όπου βρίσκεται σχεδόν ολόκληρος ο Εμπορικός Λιμένας, στη μέση ο Επιβατικός Λιμένας και κάτω το Πασαλιμάνι. -
Ο σταθμός του Ηλεκτρικού σιδηροδρόμου στον Πειραιά, ο οποίος βρίσκεται απέναντι από μία από τις εισόδους του λιμανιού -
Πύλη της Εισόδου 7
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Ολοκληρώθηκε το deal zougla.gr
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «(Container Terminal)» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 27 Νοεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2009.
- ↑ 3,0 3,1 «Reuters report». Reuters.com. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2009.
- ↑ Hellander, Paul (2008). Greece. Lonely Planet. ISBN 1-74104-656-4.
- ↑ «Ο.Λ.Π. - Δομή». olp.gr (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2021.
- ↑ «Ο.Λ.Π. - Στατιστικά στοιχεία». olp.gr (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2021.
- ↑ «File:Top 20 passenger ports in 2015 - on the basis of number of passengers embarked and disembarked (in 1000).png - Statistics Explained». ec.europa.eu. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2021.
- ↑ «File:Top 20 ports handling containers, 2008-2018 (thousand TEUs).png - Statistics Explained». ec.europa.eu. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2021.
- ↑ «Port throughput 2019». lloydslist.maritimeintelligence.informa.com. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2021.
- ↑ «Ο.Λ.Π. - Η μετοχή του Ο.Λ.Π.». olp.gr (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2021.
- ↑ Στρατηγική - Όραμα
- ↑ Hellander, Paul (2008). Greece. Lonely Planet.
- ↑ 13,0 13,1 Ο Πειραιάς στην αρχαιότητα ήταν νησί. Εκεί δημιουργήθηκε το πρώτο σχέδιο πόλης. Τον ισοπέδωσαν οι Ρωμαίοι μετά από προδοσία των σκλάβων. Μηχανή του Χρόνου.
- ↑ Fu Jing (19 Ιουνίου 2012). «COSCO eyeing further Piraeus port investment». chinadaily.com.cn. Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2012.
- ↑ https://www.olp.gr/el/services-2/aktoploia
- ↑ https://www.olp.gr/el/services-2/container-terminal
- ↑ https://www.olp.gr/el/services-2/diakinisi-oximaton
- ↑ https://www.olp.gr/el/services-2/krouaziera
- ↑ https://www.naftemporiki.gr/deltia-typou/1497527/non-paper-schetika-me-ti-naypigoepiskeyastiki-zoni-peramatos/
- ↑ https://www.olp.gr/el/services-2/logistics-center
- ↑ «Port of Piraeus in Focus». Ferry Shipping News (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2020.
- ↑ «World Container Traffic Data 2015» (PDF). International Association of Ports and Harbors (IAPH). 10 Ιουνίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 15 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2016.
- ↑ «αυτοκινητόδρομος Αθηνών-Θεσσαλονίκης».
- ↑ «Ακτοπλοΐα». olp.gr. ΟΛΠ.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
.png){kind=link}
.png){kind=link}
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |