Κώστας Νεγρεπόντης

Κώστας Νεγρεπόντης

Κώστας Νεγρεπόντης
Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομα	Κωνσταντίνος Νεγρεπόντης
Ημερ. γέννησης	31 Οκτωβρίου 1897}
Τόπος γέννησης	Κωνσταντινούπολη, Οθωμανική Αυτοκρατορία
Ημερ. θανάτου	19 Φεβρουαρίου 1973 (75 ετών)
Τόπος θανάτου	Αθήνα, Ελλάδα
Θέση	Επιθετικός
Ομάδες νέων
	Προποντίδα Ταταούλων
Επαγγελματική καριέρα*
Περίοδος	Ομάδα	Συμμ.†	(Γκ.)†
0000-1918	Φενερμπαχτσέ
1918-1923	Πέραν Κωνσταντινουπόλεως
1923-1925	ΑΣ Παρί
1925-1926	ΣΚ Ντουαί
1926-1933	ΑΕΚ	6	(2)
Εθνική ομάδα
Περίοδος	Ομάδα	Συμμ.†	(Γκ.)†
1929-1930	Ελλάδα	2	(0)
Προπονητική καριέρα
Περίοδος	Ομάδα
1932-1936	ΑΕΚ
1933-1934	Ελλάδα
1937	Εθνικός Πειραιώς
1937-1948	ΑΕΚ
1938	Ελλάδα
1948-1950	Ελλάδα
1950-1954	Πανιώνιος
1953	Ελλάδα
1955	Ολυμπιακός Πειραιώς
1955-1957	ΑΕΚ
1958-1959	ΑΕΚ
1959	Ατρόμητος Αθηνών
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Κώστας Νεγρεπόντης (Κωνσταντινούπολη, 1897 – Αθήνα, 19 Φεβρουαρίου 1973) ήταν Έλληνας διεθνής ποδοσφαιριστής, που αγωνιζόταν ως επιθετικός και μετέπειτα προπονητής.

Ποδοσφαιρική σταδιοδρομία

Σε συλλογικό επίπεδο

Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο από την Προποντίδα Ταταούλων και αργότερα πήγε στη Φενερμπαχτσέ με την οποία κατέκτησε τρία ερασιτεχνικά πρωταθλήματα Τουρκίας. Το 1918 μαζί με άλλους Έλληνες ίδρυσε την Πέρα Κλουμπ και ταυτόχρονα έγινε και παίκτης της ομάδας, με την οποία κατέκτησε ένα ακόμα πρωτάθλημα Τουρκίας.

Το 1922, μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, η Πέρα Κλουμπ έκανε μια περιοδεία στην Ευρώπη, περνώντας από την Ελλάδα, πριν πάει στην Ιταλία και έπειτα για αρκετά παιχνίδια στη Γαλλία. Στη συνέχεια η ομάδα εκείνη διαλύθηκε, όμως ο Νεγρεπόντης αποφάσισε να μείνει στη Γαλλία και το 1923 μεταγράφηκε στην Παρί της οποίας έγινε και αρχηγός το 1925. Το 1925 μεταπήδησε και την πόλη Ντουαί, όπου αγωνίστηκε στη ΣΚ Ντουαί (Sporting Club de Douai). Το 1926 ήρθε στην Ελλάδα και έβγαλε δελτίο στην ΑΕΚ, με την οποία αγωνίστηκε μέχρι το 1933. Μάλιστα ενώ είχε εγκαταλείψει την ενεργό δράση, επανήλθε ειδικά για τον τελικό κυπέλλου 1931-32 (διεξήχθη στις 8 Νοεμβρίου 1931), συμβάλλοντας καίρια στην κατάκτησή του από την ΑΕΚ, προτού αφιερωθεί στην προπονητική.

Στις εθνικές ομάδες

Αγωνίστηκε μόλις δύο φορές με την Ελλάδα, αφού όταν ιδρύθηκε η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία και ξεκίνησαν οι αγώνες της εθνικής ομάδας, αυτός ήταν ήδη στη δύση της καριέρας του.

Προπονητική σταδιοδρομία

Σταματώντας το ποδόσφαιρο ασχολήθηκε με την προπονητική και υπήρξε προπονητής αρκετών συλλόγων, κυρίως της ΑΕΚ (τέσσερεις φορές, κάποιες εξ αυτών ως υπηρεσιακός). Άλλοι προπονητικοί του σταθμοί υπήρξαν ο Εθνικός Πειραιώς, η Παναχαΐκή, ο Πανιώνιος, ο Ολυμπιακός, ο Πανελευσινιακός, ο Φωστήρας και ο Παναιγιάλειος.

Υπήρξε ο πρώτος (και ο μοναδικός προπολεμικά) προπονητής της Ελλάδας που συμπλήρωσε διψήφιο αριθμό παρουσιών στον πάγκο της, σε 16 συνολικά αγώνες (σε τέσσερις διαφορετικές περιόδους το διάστημα μεταξύ 1933-1953) και ήταν ο προπονητής στη μεγαλύτερη σε εύρος νίκη της Ελλάδας, επί της Συρίας με 8-0, σε φιλική αναμέτρηση που διεξήχθη στις 25 Νοεμβρίου 1949 στο Γήπεδο Λεωφόρου Αλεξάνδρας.

Τίτλοι

Ως ποδοσφαιριστής

• Πρωτάθλημα Τουρκίας (4): 1916, 1917, 1918 (Φενερμπαχτσέ), 1922 (Πέρα Κλουμπ).
• Κύπελλο Ελλάδας (1): 1931-32 (ΑΕΚ)

Ως προπονητής

• Πρωτάθλημα Ελλάδας (2): 1938-39, 1939-40
• Κύπελλο Ελλάδας (2): 1938-39 (νταμπλ), 1955-56
• Πρωτάθλημα Αθηνών (4): 1940, 1946, 1947, 1951

Πηγές

• Η Ιστορία της ΑΕΚ, Εκδόσεις Γ.Χ. Αλεξανδρή, Αθήνα 1996
• Εθνική Ελλάδος πορεία μέσα στο χρόνο, Εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα 2001