Ζλάτκο Τσαϊκόφσκι

Ζλάτκο Τσαϊκόφσκι
	; Ο Τσαϊκόφσκι το 1953
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης	24 Νοεμβρίου 1923
Τόπος γέννησης	Ζάγκρεμπ, Κροατία
Ημερ. θανάτου	27 Ιουλίου 1998 (74 ετών)
Τόπος θανάτου	Μόναχο, Γερμανία
Ύψος	1,63 μ.
Θέση	Μέσος
Επαγγελματική καριέρα*
Εθνική ομάδα
Προπονητική καριέρα
1961-1963	ΦΚ Κολωνία
1963-1968	Μπάγερν Μονάχου
1968-1969	Αννόβερο 96
1970	Κίκερς Όφενμπαχ
1970-1971	Ντιναμό Ζάγκρεμπ
1971-1973	ΦΚ Νυρεμβέργη
1973-1975	ΦΚ Κολωνία
1976	Κίκερς Όφενμπαχ
1977-1978	Α.Ε.Κ.
1978-1980	ΦΚ Ζυρίχη
1980	ΦΚ Γκρένσεν
1981	Γκράτσερ ΑΚ
1982	Α.Ε.Κ.
1983-1984	Απόλλων Καλαμαριάς
Γιουγκοσλαβία
	* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.; † Συμμετοχές (Γκολ).;

Ο Ζλάτκο Τσαϊκόφσκι (Zlatko Čajkovski, 24 Νοεμβρίου 1923 - 27 Ιουλίου 1998) ήταν Κροάτης και (μετέπειτα) Γιουγκοσλάβος παίκτης και προπονητής ποδοσφαίρου.^[1] Ως αμυντικός μέσος, ήταν γνωστός για την εξαιρετική φυσική του κατάσταση και θεωρείται ως ένας από τους καλύτερους Γιουγκοσλάβους ποδοσφαιριστές. Παρά τον αμυντικό ρόλο του ήταν επίσης πολύ καλός πασαδόρος και κατείχε κορυφαία τεχνική κατάρτιση. Ο αδελφός του Ζέλικο Τσαϊκόφσκι, υπήρξε επίσης ποδοσφαιριστής.

Καριέρα ποδοσφαιριστή

Σε επίπεδο συλλόγων ο Τσαϊκόφσκι αγωνίστηκε αρχικά στη ΧΑΣΚ (HAŠK- Hrvatski akademski športski klub)^[2] και την Παρτιζάν Βελιγραδίου. Σε αυτήν την περίοδο αγωνίστηκε μεταξύ 1942-1943, δύο φορές για την Κροατία, καθώς και 55 φορές για τη Γιουγκοσλαβία (μεταξύ 1946-1955), σκοράροντας επτά γκολ. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1948 και του 1952 κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο και τις δύο φορές. Συμμετείχε επίσης στα Παγκόσμιο Κύπελλο του 1950 και του 1954. Το 1950 η Γιουγκοσλαβία ηττήθηκε μόνο από τη Βραζιλία στη φάση των ομίλων, κατά την οποία ο Τσαϊκόφσκι σημείωσε δύο γκολ εναντίον του Μεξικού. Μετά από αυτό τελείωσε την καριέρα του ως παίκτης με την Κολωνία και τη Χάποελ Χάιφα. Την ίδια χρονιά συμπεριληφθηκε στην καλύτερη ενδεκάδα όλων των εποχών με το όνομα Selecao Mundial de Futebol de todos tempos («Παγκόσμια ομάδα ποδοσφαίρου όλων των εποχών») μετά από ψηφοφορία ειδικών από 18 χώρες στην ιταλική εφημερίδα Tempo.^[3]

Καριέρα προπονητή

Πρώτη μεγάλη επιτυχία του ήταν το γερμανικό πρωτάθλημα το 1962 με την Κολωνία. Το 1963 ανέλαβε τα ηνία της Μπάγερν Μονάχου, την οποία ανέβασε από τη δεύτερη κατηγορία στην πρώτη, κατέκτησε δύο φορές το κύπελλο Γερμανίας, καθώς και το κύπελλο Κυπελλούχων (1966-67), επικρατώντας στον τελικό εναντίον της Ρέιντζερς Γλασκώβης.

Αργότερα ο Τσαϊκόφσκι ήταν προπονητής στο Αννόβερο, στην Κίκερς Όφενμπαχ, ακολούθησε η Ντιναμό Ζάγκρεμπ και η Νυρεμβέργη, για να επιστρέψει στη συνέχεια στην Κολωνία και για μια ακόμη φορά στην Κίκερς Όφενμπαχ.

Την περίοδο 1977-78 πήγε στο ελληνικό πρωτάθλημα και συγκεκριμένα στην ΑΕΚ, όπου με τους Ντούσαν Μπάγεβιτς, Μίλτον Βιέρα και Θωμά Μαύρο να συνθέτουν εξαιρετικό επιθετικό τρίδυμο, κατέκτησε το νταμπλ. Στο πρωτάθλημα η ΑΕΚ παρέμεινε αήττητη εντός έδρας με μόλις δύο ισοπαλίες, ενώ στο κύπελλο απέκλεισε αρχικά τον Παναθηναϊκό με εκτός έδρας νίκη 1-0, στη συνέχεια τον Ολυμπιακό στη Νέα Φιλαδέλφεια με το εντυπωσιακό 6-1 και στον τελικό κατέκτησε το τρόπαιο με νίκη 2-0 επί του ΠΑΟΚ με γκολ των Μπάγεβιτς και Μαύρου στο δεύτερο ημίχρονο.

Στη συνέχεια πήγε στην Ελβετία αναλαμβάνοντας τη Ζυρίχη (1978-1980) και την Γκρένσεν (1980) και στην Αυστρία με την Γκράτσερ το 1981. Έπειτα επέστρεψε ως προπονητής της ΑΕΚ (1982), ολοκληρώνοντας την προπονητική του σταδιοδρομία στον Απόλλωνα Καλαμαριάς (1983-84).

Παραπομπές

↑ «Players Appearing for Two or More Countries». www.rsssf.com. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2015.
↑ «Croatia - International Matches». www.rsssf.com. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2015.
↑ «The superiority of British soccer (1863-1940) and the evolution of the game». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2025. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2025.

Πηγές

[1] «Players Appearing for Two or More Countries». www.rsssf.com. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2015.

[2] «Croatia - International Matches». www.rsssf.com. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2015.

[3] «The superiority of British soccer (1863-1940) and the evolution of the game». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2025. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2025.

[1]

[2]

[3]