Ουίτιγις: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|
(Καμία διαφορά)
|
Έκδοση από την 10:08, 10 Σεπτεμβρίου 2017
Ουίτιγις | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | Δεκαετία του 470 Κωνσταντινούπολη |
Θάνατος | 542 ή 541 Κωνσταντινούπολη |
Χώρα πολιτογράφησης | Οστρογοτθικό Βασίλειο |
Θρησκεία | Αρειανισμός |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μονάρχης |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Ματασούνθα |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Βασιλιάς της Ιταλίας (536–540) Βασιλιάς των Οστρογότθων (536–540)[1] |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Βίτιχς (Witigis, ... - 542) ήταν βασιλιάς των Οστρογότθων της Ιταλίας μεταξύ 536-540.
Ανέβηκε στο θρόνο στην Ιταλία στις αρχές των Γοτθικών πολέμων, καθώς ο Βελισάριος είχε ήδη καταλάβει τη Σικελία και μετέβαινε ταχύτατα προς τη Νότια Ιταλία ως επικεφαλής των δυνάμεων του Βυζαντινού αυτοκράτορα Ιουστινιανού.
Ο Βίτιχς ήταν σύζυγος του μοναδικού εν ζωή παιδιού της Αμαλασούνθας, της Ματασούνθας, και ο γάμος τους είχε σκοπό τη στήριξή του στην κούρσα της διαδοχής. Ο πανηγυρικός την ημέρα της ενθρόνισής του, το 536, απαγγέλθηκε από τον Κασσιόδωρο και διασώζεται μέχρι σήμερα ως δείγμα της κολακείας των Γότθων σαν συνεχιστών της αρχαίας Ρώμης.
Ο Βίτιχς δολοφόνησε τον προκάτοχό του Θεόδατο αμέσως μετά, καθώς ο τελευταίος είχε προκαλέσει την οργή των Γότθων μετά την αποτυχία του να στείλει βοήθεια στη Νάπολη όταν αυτή πολιορκούνταν από το Βελισάριο. Ο διάσημος στρατηγός του Ιουστινιανού συνέλαβε τόσο τον Ούτιγις όσο και τη γυναίκα του και τους μετέφερε στην Κωνσταντινούπολη, όπου ο πρώτος πέθανε χωρίς να αφήσει διαδόχους. Η Ματασούνθα παντρεύτηκε ξανά τον πατρίκιο Γερμανό (εξάδελφο του Ιουστινιανού).
Βιβλιογραφία
- Herwig Wolfram: Die Goten. 4. Aufl., München 2001, ISBN 3-406-33733-3. (Γερμανικά)
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Vitiges της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Witichis της Γερμανικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |