Φερδινάνδος Α΄ της Πορτογαλίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
CHE (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Yobot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ διόρθωση συντακτικού κώδικα με τη χρήση AWB (10458)
Γραμμή 22: Γραμμή 22:
|μητέρα = Κωνσταντία του Πεναφιέλ
|μητέρα = Κωνσταντία του Πεναφιέλ
|σύζυγος = Ελεονώρα Τέλες ντε Μενέζες
|σύζυγος = Ελεονώρα Τέλες ντε Μενέζες
|επίγονοι = Ισαβέλλα της Πορτογαλίας<br/>Βεατρίκη της Πορτογαλίας<br/>Πέτρος της Πορτογαλίας</br>Αφόνσο της Πορτογαλίας
|επίγονοι = Ισαβέλλα της Πορτογαλίας<br/>Βεατρίκη της Πορτογαλίας<br/>Πέτρος της Πορτογαλίας<br />Αφόνσο της Πορτογαλίας
|θρησκεία = [[Καθολική Εκκλησία|Καθολικός]]
|θρησκεία = [[Καθολική Εκκλησία|Καθολικός]]
|υπογραφή =
|υπογραφή =
Γραμμή 29: Γραμμή 29:
}}
}}
[[Αρχείο:Fernando-P.jpg|thumb|right|Φερδινάνδος Α΄ της Πορτογαλίας]]
[[Αρχείο:Fernando-P.jpg|thumb|right|Φερδινάνδος Α΄ της Πορτογαλίας]]
Ο '''Φερδινάνδος Α' της Πορτογαλίας''' (Fernando I de Portugal, [[31 Οκτωβρίου]] [[1345]] – [[22 Οκτωβρίου]] [[1383]]) ήταν [[Μονάρχες της Πορτογαλίας|βασιλιάς της Πορτογαλίας και της Αλγκάρβε]] από το [[1367]] έως το θάνατό του. Ήταν ο δεύτερος αλλά πρώτος επιζών γιος και διάδοχος του βασιλιά της Πορτογαλίας [[Πέτρος Α΄ της Πορτογαλίας|Πέτρο Α΄ τον δίκαιο]] από την νόμιμη σύζυγο του, [[Κωνσταντία του Πεναφιέλ]].
Ο '''Φερδινάνδος Α' της Πορτογαλίας''' (Fernando I de Portugal, [[31 Οκτωβρίου]] [[1345]] – [[22 Οκτωβρίου]] [[1383]]) ήταν [[Μονάρχες της Πορτογαλίας|βασιλιάς της Πορτογαλίας και της Αλγκάρβε]] από το [[1367]] έως το θάνατό του. Ήταν ο δεύτερος αλλά πρώτος επιζών γιος και διάδοχος του βασιλιά της Πορτογαλίας [[Πέτρος Α΄ της Πορτογαλίας|Πέτρο Α΄ τον δίκαιο]] από την νόμιμη σύζυγο του, [[Κωνσταντία του Πεναφιέλ]].


Με τον θάνατο του [[Πέτρος Α΄ της Καστίλης|Πέτρου της Καστίλης]] ([[1369]]) διεκδίκησε τον θρόνο της χώρας ως δισέγγονος του βασιλιά [[Σάντσο Δ΄ της Πορτογαλίας]] από την πλευρά της μητέρας του. Διεκδικητές ήταν επίσης οι βασιλείς της [[Αραγωνία|Αραγωνίας]] και της [[Ναβάρρα|Ναβάρρας]] και ο [[Ιωάννης της Γάνδης]], δούκας του [[Λάνκαστερ]]. Ωστόσο ο [[Ερρίκος Β΄ της Καστίλης]], νόθος αδελφός του Πέτρου, που τον είχε νικήσει, κατέλαβε τον θρόνο. Οι δύο πλευρές ετοιμάστηκαν για μάχη, αλλά τους πρόλαβε η μεσολάβηση του [[Πάπας Γρηγόριος Θ΄|πάπα Γρηγορίου Θ΄]].
Με τον θάνατο του [[Πέτρος Α΄ της Καστίλης|Πέτρου της Καστίλης]] ([[1369]]) διεκδίκησε τον θρόνο της χώρας ως δισέγγονος του βασιλιά [[Σάντσο Δ΄ της Πορτογαλίας]] από την πλευρά της μητέρας του. Διεκδικητές ήταν επίσης οι βασιλείς της [[Αραγωνία]]ς και της [[Ναβάρρα]]ς και ο [[Ιωάννης της Γάνδης]], δούκας του [[Λάνκαστερ]]. Ωστόσο ο [[Ερρίκος Β΄ της Καστίλης]], νόθος αδελφός του Πέτρου, που τον είχε νικήσει, κατέλαβε τον θρόνο. Οι δύο πλευρές ετοιμάστηκαν για μάχη, αλλά τους πρόλαβε η μεσολάβηση του [[Πάπας Γρηγόριος Θ΄|πάπα Γρηγορίου Θ΄]].


Οι συνθήκες για την ένωση της Καστίλης με την Πορτογαλία ήταν ο γάμος του Φερδινάνδου με την [[Ελεονώρα της Καστίλλης]], αλλά τους πρόλαβε ο γάμος του Φερδινάνδου με μια αυλική του από έρωτα, την [[Ελεονώρα Τέλες ντε Μενέζες]]. Αυτή η παράξενη συμπεριφορά του έφερε αναταραχή στην [[Πορτογαλία]] και τον οδηγούσε σε πόλεμο με τον Ερρίκο: έκανε μυστική συμφωνία με τον δούκα του Λάνκαστερ, αλλά στον πόλεμο που ακολούθησε ηττήθηκε ([[1373]]) και έκλεισε ειρήνη.
Οι συνθήκες για την ένωση της Καστίλης με την Πορτογαλία ήταν ο γάμος του Φερδινάνδου με την [[Ελεονώρα της Καστίλλης]], αλλά τους πρόλαβε ο γάμος του Φερδινάνδου με μια αυλική του από έρωτα, την [[Ελεονώρα Τέλες ντε Μενέζες]]. Αυτή η παράξενη συμπεριφορά του έφερε αναταραχή στην [[Πορτογαλία]] και τον οδηγούσε σε πόλεμο με τον Ερρίκο: έκανε μυστική συμφωνία με τον δούκα του Λάνκαστερ, αλλά στον πόλεμο που ακολούθησε ηττήθηκε ([[1373]]) και έκλεισε ειρήνη.


Μετά τον θάνατο του Ερρίκου ([[1379]]), ο δούκας του Λάνκαστερ αποδείχθηκε για άλλη μια φορά πραγματικός του σύμμαχος, καθώς το θέμα έκλεισε με την μυστική συμφωνία στο [[Μπαδαχόθ]] ([[1382]]). Σύμφωνα με αυτή, η κόρη και διάδοχος του Φερδινάνδου, [[Βεατρίκη της Πορτογαλίας|Βεατρίκη]], θα παντρευόταν τον [[Ιωάννης Α΄ της Καστίλης|Ιωάννη Α΄ της Καστίλης]] και με τον θάνατο του Φερδινάνδου θα ενώνονταν τα δύο στέμματα. Ήταν ο τελευταίος άρρεν απόγονος της δυναστείας των [[Καπετίδες|Καπετιδών]], αλλά συνεχίστηκε αργότερα με τον νόθο αδελφό του, [[Ιωάννης Α΄ της Πορτογαλίας|Ιωάννη]], αρχηγός του [[τάγμα της Αβίς|τάγματος της Αβίς]].
Μετά τον θάνατο του Ερρίκου ([[1379]]), ο δούκας του Λάνκαστερ αποδείχθηκε για άλλη μια φορά πραγματικός του σύμμαχος, καθώς το θέμα έκλεισε με την μυστική συμφωνία στο [[Μπαδαχόθ]] ([[1382]]). Σύμφωνα με αυτή, η κόρη και διάδοχος του Φερδινάνδου, [[Βεατρίκη της Πορτογαλίας|Βεατρίκη]], θα παντρευόταν τον [[Ιωάννης Α΄ της Καστίλης|Ιωάννη Α΄ της Καστίλης]] και με τον θάνατο του Φερδινάνδου θα ενώνονταν τα δύο στέμματα. Ήταν ο τελευταίος άρρεν απόγονος της δυναστείας των [[Καπετίδες|Καπετιδών]], αλλά συνεχίστηκε αργότερα με τον νόθο αδελφό του, [[Ιωάννης Α΄ της Πορτογαλίας|Ιωάννη]], αρχηγός του [[τάγμα της Αβίς|τάγματος της Αβίς]].

Έκδοση από την 12:30, 13 Σεπτεμβρίου 2014

Φερδινάνδος Α'
Περίοδος18 Ιανουαρίου 136722 Οκτωβρίου 1383
ΣτέψηΜάρτιος του 1367
ΠροκάτοχοςΠέτρος Α΄ της Πορτογαλίας
ΔιάδοχοςΙωάννης Α΄ της Πορτογαλίας
Κόμης της Πορτογαλίας
Γέννηση31 Οκτωβρίου 1345
Κοΐμπρα, Πορτογαλία
Θάνατος22 Οκτωβρίου 1383 (38 ετών)
Λισαβόνα, Πορτογαλία
Τόπος ταφήςΙγκρέζα ντου Κάρμου, Λισαβόνα, Πορτογαλία
ΣύζυγοςΕλεονώρα Τέλες ντε Μενέζες
ΕπίγονοιΙσαβέλλα της Πορτογαλίας
Βεατρίκη της Πορτογαλίας
Πέτρος της Πορτογαλίας
Αφόνσο της Πορτογαλίας
ΟίκοςΠορτογαλικός Οίκος της Βουργουνδίας
ΠατέραςΠέτρος Α΄ της Πορτογαλίας
ΜητέραΚωνσταντία του Πεναφιέλ
ΘρησκείαΚαθολικός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )
Φερδινάνδος Α΄ της Πορτογαλίας

Ο Φερδινάνδος Α' της Πορτογαλίας (Fernando I de Portugal, 31 Οκτωβρίου 134522 Οκτωβρίου 1383) ήταν βασιλιάς της Πορτογαλίας και της Αλγκάρβε από το 1367 έως το θάνατό του. Ήταν ο δεύτερος αλλά πρώτος επιζών γιος και διάδοχος του βασιλιά της Πορτογαλίας Πέτρο Α΄ τον δίκαιο από την νόμιμη σύζυγο του, Κωνσταντία του Πεναφιέλ.

Με τον θάνατο του Πέτρου της Καστίλης (1369) διεκδίκησε τον θρόνο της χώρας ως δισέγγονος του βασιλιά Σάντσο Δ΄ της Πορτογαλίας από την πλευρά της μητέρας του. Διεκδικητές ήταν επίσης οι βασιλείς της Αραγωνίας και της Ναβάρρας και ο Ιωάννης της Γάνδης, δούκας του Λάνκαστερ. Ωστόσο ο Ερρίκος Β΄ της Καστίλης, νόθος αδελφός του Πέτρου, που τον είχε νικήσει, κατέλαβε τον θρόνο. Οι δύο πλευρές ετοιμάστηκαν για μάχη, αλλά τους πρόλαβε η μεσολάβηση του πάπα Γρηγορίου Θ΄.

Οι συνθήκες για την ένωση της Καστίλης με την Πορτογαλία ήταν ο γάμος του Φερδινάνδου με την Ελεονώρα της Καστίλλης, αλλά τους πρόλαβε ο γάμος του Φερδινάνδου με μια αυλική του από έρωτα, την Ελεονώρα Τέλες ντε Μενέζες. Αυτή η παράξενη συμπεριφορά του έφερε αναταραχή στην Πορτογαλία και τον οδηγούσε σε πόλεμο με τον Ερρίκο: έκανε μυστική συμφωνία με τον δούκα του Λάνκαστερ, αλλά στον πόλεμο που ακολούθησε ηττήθηκε (1373) και έκλεισε ειρήνη.

Μετά τον θάνατο του Ερρίκου (1379), ο δούκας του Λάνκαστερ αποδείχθηκε για άλλη μια φορά πραγματικός του σύμμαχος, καθώς το θέμα έκλεισε με την μυστική συμφωνία στο Μπαδαχόθ (1382). Σύμφωνα με αυτή, η κόρη και διάδοχος του Φερδινάνδου, Βεατρίκη, θα παντρευόταν τον Ιωάννη Α΄ της Καστίλης και με τον θάνατο του Φερδινάνδου θα ενώνονταν τα δύο στέμματα. Ήταν ο τελευταίος άρρεν απόγονος της δυναστείας των Καπετιδών, αλλά συνεχίστηκε αργότερα με τον νόθο αδελφό του, Ιωάννη, αρχηγός του τάγματος της Αβίς.

CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Ferdinand I of Portugal της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).