Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Επεξεργασία συνδέσμων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 2A02:587:2D09:8854:88B0:9074:FF4B:BB1 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό Lemur12
Ετικέτα: Επαναφορά
Created by translating the section "Διακυβέρνηση" from the page "Northern Cyprus"
Ετικέτες: Αναιρέθηκε Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό Προχωρημένη επεξεργασία από κινητό ΜετάφρασηΠεριεχόμενου ΜετάφρασηΕνότητας
Γραμμή 175: Γραμμή 175:
* {{flag|United Kingdom}} : [[Λονδίνο]]
* {{flag|United Kingdom}} : [[Λονδίνο]]
* {{flag|Germany}} : [[Φρανκφούρτη]]
* {{flag|Germany}} : [[Φρανκφούρτη]]

== Διακυβέρνηση ==
[[File:Ersin_Tatar_in_2019.png|μικρογραφία|Ο [[Ερσίν Τατάρ]], Πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας Βόρειας Κύπρου.]]
Η ΤΔΒΚ είναι μια [[Ημιπροεδρικό σύστημα|ημιπροεδρική]] [[Αντιπροσωπευτική δημοκρατία|αντιπροσωπευτική]] [[Πολιτεία (έννοια)|δημοκρατία]], όπου ο πρόεδρος είναι [[αρχηγός κράτους]] και ο [[πρωθυπουργός]] αρχηγός κυβέρνησης. Το θεμέλιο της ΤΔΒΚ είναι το [[Πολυκομματισμός|πολυκομματικό σύστημα]]. Η [[εκτελεστική εξουσία]] ασκείται από την κυβέρνηση. Η [[Νομοθετικό σώμα|νομοθετική εξουσία]] ανήκει τόσο στην [[κυβέρνηση]] όσο και στη [[Συνέλευση της Δημοκρατίας (Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου)|Βουλή της Δημοκρατίας]] . Η δικαστική εξουσία είναι ανεξάρτητη από την εκτελεστική και τη νομοθετική εξουσία.

Ο πρόεδρος εκλέγεται για πενταετή θητεία και επί του παρόντος είναι ο [[Ερσίν Τατάρ]] . Ο σημερινός πρωθυπουργός είναι ο Ερσάν Σανέρ. Το νομοθετικό σώμα είναι η Συνέλευση της Δημοκρατίας. Η συνέλευση της Δημοκρατίας έχει 50 μέλη τα οποία εκλέγονται με το σύστημα της [[Αναλογική εκπροσώπηση|αναλογικής εκπροσώπησης]] και εκπροσωπούν έξι εκλογικές περιφέρειες. Στις εκλογές του Ιανουαρίου 2018, το δεξιό [[Κόμμα Εθνικής Ενότητας (ΤΔΒΚ)|Κόμμα Εθνικής Ενότητας]] κέρδισε τις περισσότερες έδρες στη Εθνοσυνέλευση. Η σημερινή κυβέρνηση είναι μια συγκυβέρνηση μεταξύ του Κόμματος Εθνικής Ενότητας και του κεντρώου Λαϊκού Κόμματος.<ref>{{Cite web|url=http://www.hurriyetdailynews.com/opinion/yusuf-kanli/the-new-north-cyprus-coalition-143631|title=The new North Cyprus coalition|publisher=Hürriyet|archiveurl=https://web.archive.org/web/20190530004925/http://www.hurriyetdailynews.com/opinion/yusuf-kanli/the-new-north-cyprus-coalition-143631|archivedate=30 May 2019|url-status=live|accessdate=30 May 2019}}</ref>

Λόγω της απομόνωσης της ΤΔΒΚ από τον υπόλοιπο κόσμο και της μεγάλης εξάρτησης από την τουρκική υποστήριξη, η Τουρκία ασκεί μεγάλη επιρροή στην πολιτική της χώρας. Αυτό οδήγησε ορισμένους ειδικούς να το χαρακτηρίσουν ως ένα κράτος- [[Κράτος-μαριονέτα|μαριονέτα]] της Τουρκίας.<ref name="Kurtulus2005">{{Cite book|title=State Sovereignty: Concept, Phenomenon and Ramifications|first=Ersun N.|last=Kurtulus|publisher=Palgrave Macmillan|isbn=978-1-4039-7708-3|date=27 November 2005|pages=136–|url=https://books.google.com/books?id=jeTFAAAAQBAJ&pg=PA136|accessdate=20 June 2015|quote=It may be argued that the Turkish Republic of Northern Cyprus, which was declared in 1983 and which was only recognized as a state by Turkey and for a short period by Pakistan, is at the moment of writing the only existent puppet state in the world.|archive-date=https://web.archive.org/web/20150905235953/https://books.google.com/books?id=jeTFAAAAQBAJ&pg=PA136|archivedate=5 September 2015}}</ref><ref name="Focarelli2012">{{Cite book|title=International Law as Social Construct: The Struggle for Global Justice|first=Carlo|last=Focarelli|publisher=Oxford University Press|isbn=978-0-19-958483-3|date=24 May 2012|pages=161–|url=https://books.google.com/books?id=oTYc6WY0_icC&pg=PA161|accessdate=20 June 2015|quote=In the 1995 and 1996 Loizidou Judgments the ECtHR treated the Turkish Republic of Northern Cyprus (TRNC) as a sort of puppet government whose acts fall within the jurisdiction of (and are attributable to) Turkey as an (unlawful) occupier.|archive-date=https://web.archive.org/web/20150905234814/https://books.google.com/books?id=oTYc6WY0_icC&pg=PA161|archivedate=5 September 2015}}</ref><ref name="PanaraWilson2013">{{Cite book|title=The Arab Spring: New Patterns for Democracy and International Law|first=Carlo|last=Panara|first2=Gary|last2=Wilson|publisher=Martinus Nijhoff Publishers|isbn=978-90-04-24341-5|date=9 January 2013|pages=59–|url=https://books.google.com/books?id=rWAzAQAAQBAJ&pg=PA59|accessdate=20 June 2015|quote=The situation with the South African homelands was similar and so was collective non-acceptance of the Turkish puppet-government in northern Cyprus which has resulted in the Turkish Republic of Northern Cyprus not being recognized as a state.|archive-date=https://web.archive.org/web/20150906000129/https://books.google.com/books?id=rWAzAQAAQBAJ&pg=PA59|archivedate=6 September 2015}}</ref> Άλλοι ειδικοί έχουν επισημάνει ότι οι διορισμοί και οι εκλογές στη ΤΔΒΚ και την Τουρκία διαφέρουν αρκετά μεταξύ τους, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι ο όρος "κράτος-μαριονέτα" δεν είναι ακριβής χαρακτηρισμός για τη ΤΔΒΚ.<ref>{{Cite book|title=The political, social and economic development of Northern Cyprus|first=Clement Henry|last=Dodd|publisher=Eothen Press|isbn=9780906719183|date=1993|page=377|quote=In short, the electorate of Northern Cyprus votes freely for its political leaders and gives them substantial support. Nor is Northern Cyprus a Turkish puppet state. Mr Denktaş and the Turkish-Cypriot case have a powerful following in Turkey...}}</ref>

=== Διεθνές καθεστώς και εξωτερικές σχέσεις ===
[[File:Northern_Cypriot_Office_London_20060615.jpg|μικρογραφία|Το αντιπροσωπευτικό γραφείο της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου στη Βρετανία, στη Πλατεία Μπέντφορντ του Λονδίνου.]]
[[File:Secretary_Kerry_Meets_With_Turkish_Cypriot_Leader_Akinci_in_New_York_City_(21901946901).jpg|αριστερά|μικρογραφία|Ο [[Μουσταφά Ακιντζί]] με τον Υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ [[Τζον Κέρρυ|Τζον Κέρι]] στις 2 Οκτωβρίου 2015.]]
Καμία άλλη χώρα εκτός από τη [[Τουρκία|Δημοκρατία της Τουρκίας]]<ref name="Kurtulus2005">{{Cite book|title=State Sovereignty: Concept, Phenomenon and Ramifications|first=Ersun N.|last=Kurtulus|publisher=Palgrave Macmillan|isbn=978-1-4039-7708-3|date=27 November 2005|pages=136–|url=https://books.google.com/books?id=jeTFAAAAQBAJ&pg=PA136|accessdate=20 June 2015|quote=It may be argued that the Turkish Republic of Northern Cyprus, which was declared in 1983 and which was only recognized as a state by Turkey and for a short period by Pakistan, is at the moment of writing the only existent puppet state in the world.|archive-date=https://web.archive.org/web/20150905235953/https://books.google.com/books?id=jeTFAAAAQBAJ&pg=PA136|archivedate=5 September 2015}}</ref><ref name="BBC">{{Cite news|url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/country_profiles/1016541.stm|title=Cyprus country profile|date=23 December 2011|publisher=BBC News|archive-url=https://web.archive.org/web/20110728172734/http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/country_profiles/1016541.stm|archive-date=28 July 2011|accessdate=14 February 2014}}</ref><ref name="Commerce2003">{{Cite book|title=Europe Review 2003/04: The Economic and Business Report|last=International Chamber of Commerce|publisher=Kogan Page Publishers|isbn=978-0-7494-4067-1|date=1 November 2003|page=79|url=https://books.google.com/books?id=Hwi0s3I5jLEC&pg=PA79|accessdate=20 June 2015|quote=The Turkish Cypriot-dominated north is the Turkish Republic of Northern Cyprus' which elects its own government and is recognised only by Turkey.|archive-date=https://web.archive.org/web/20150905235258/https://books.google.com/books?id=Hwi0s3I5jLEC&pg=PA79|archivedate=5 September 2015}}</ref><ref name="CIA">{{Cite book|title=The CIA World Factbook 2010|publisher=Skyhorse Publishing Inc.|isbn=978-1-60239-727-9|year=2009|page=182|url=https://books.google.com/books?id=pqanFyF6nI0C&pg=PA182|accessdate=20 June 2015|quote=the formation of a "Turkish Republic of Northern Cyprus" ("TRNC"), which is recognized only by Turkey|archive-date=https://web.archive.org/web/20150906002225/https://books.google.com/books?id=pqanFyF6nI0C&pg=PA182|archivedate=6 September 2015}}</ref> δεν έχει αναγνωρίσει επίσημα τη ΤΔΒΚ ως κυρίαρχο κράτος. Τα [[Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών|Ηνωμένα Έθνη]] προσδίδουν στη ΤΔΒΚ το καθεστώς του κατεχόμενου από την Τουρκία εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας.<ref name="UN Security Council Resolution 550">{{Cite web|url=http://www.un.int/cyprus/scr550.htm|title=Permanent Mission of the Republic of Cyprus to the United Nations —|publisher=Un.int|archiveurl=https://web.archive.org/web/20120506115414/http://www.un.int/cyprus/scr550.htm|archivedate=6 May 2012|url-status=dead|accessdate=14 February 2014}}</ref><ref name="Leckie2007">{{Cite book|title=Housing and Property Restitution Rights of Refugees and Displaced Persons: Laws, Cases, and Materials|last=Scott Leckie|publisher=Cambridge University Press|isbn=978-1-139-46409-3|date=28 May 2007|page=448|url=https://books.google.com/books?id=HyfqzaFBMLoC&pg=PA448|accessdate=20 June 2015|quote=The complaints raised in this application arise out of the Turkish military operations in northern Cyprus in July and August ... This development was condemned by the international community. ... of the establishment of the "TRNC" legally invalid and calling upon all States not to recognise any Cypriot State other than the ...|archive-date=https://web.archive.org/web/20150906000604/https://books.google.com/books?id=HyfqzaFBMLoC&pg=PA448|archivedate=6 September 2015}}</ref><ref name="Quigley">{{Cite book|title=The Statehood of Palestine|last=Quigley|publisher=Cambridge University Press|isbn=978-1-139-49124-2|date=6 September 2010|page=164|url=https://books.google.com/books?id=iTR3BQ0aJ6UC&pg=PA164|accessdate=20 June 2015|quote=The international community found this declaration invalid, on the ground that Turkey had occupied territory belonging to Cyprus and that the putative state was therefore an infringement on Cypriot sovereignty.|archive-date=https://web.archive.org/web/20150906001102/https://books.google.com/books?id=iTR3BQ0aJ6UC&pg=PA164|archivedate=6 September 2015}}</ref> Το Πακιστάν και το Μπανγκλαντές είχαν αρχικά αναγνωρίσει και εκείνες την Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου λίγο μετά την κήρυξη της ανεξαρτησίας του ΤΔΒΚ, αλλά απέσυραν την αναγνώρισή τους λόγω της αμερικανικής πίεσης που ασκήθηκε στις κυβερνήσεις των δύο χωρών αφού τα Ηνωμένα Έθνη έκριναν τη διακήρυξη παράνομη. Τα Ηνωμένα Έθνη θεωρούν ότι η διακήρυξη ανεξαρτησίας της ΤΔΒΚ σαν μια νομικά άκυρη κίνηση, και αυτή η άποψη αναγνωρίζεται από τα ψηφίσματα του.<ref name="UN Security Council Resolution 550" /><ref name="UNSCR541">{{Cite web|url=http://www.un.int/cyprus/scr541.htm|title=Permanent Mission of the Republic of Cyprus to the United Nations —|publisher=Un.int|archiveurl=https://web.archive.org/web/20030828074921/http://www.un.int/cyprus/scr541.htm|archivedate=28 August 2003|url-status=dead|accessdate=14 February 2014}}</ref>

Στον απόηχο του δημοψηφίσματος για το [[Σχέδιο Ανάν]], το οποίο έγινε δεκτό με μεγάλο ποσοστό από τους τουρκοκύπριους αλλά απορρίφθηκε από τους ελληνοκύπριους λόγω των φανερών ευνοήσεων προς τους Τούρκους, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεσμεύτηκε για το τέλος της απομόνωσης του κατεχόμενου τμήματος της Κύπρου. Η ΕΕ δεσμεύτηκε την καταβολή 259 εκατομμυρίων ευρώ σε οικονομική βοήθεια και μέτρα για το εμπόριο. Μια δέσμευση της ΕΕ για άρση του εμπάργκο στη ΤΔΒΚ μετά τα αποτελέσματα των δημοψηφισμάτων του Σχεδίου Ανάν εμποδίστηκε από την ελληνοκυπριακή κυβέρνηση στο [[Ευρωπαϊκό Συμβούλιο]].<ref name="Immovable">{{Cite news|url=http://www.economist.com/node/17276362?zid=309&ah=80dcf288b8561b012f603b9fd9577f0e|title=Immovable object|work=[[The Economist]]|date=21 October 2010|archive-url=https://web.archive.org/web/20131207162410/http://www.economist.com/node/17276362?zid=309&ah=80dcf288b8561b012f603b9fd9577f0e|archive-date=7 December 2013|accessdate=23 August 2012}}</ref>

Το 2004, ο [[Οργανισμός Ισλαμικής Διάσκεψης|Οργανισμός Ισλαμικής Συνεργασίας]] αναβάθμισε το καθεστώς της αντιπροσωπείας της τουρκοκυπριακής μουσουλμανικής κοινότητας από «κοινότητα παρατηρητής» (1979) σε συνιστώσα πολιτεία με τον χαρακτηρισμό «Τουρκοκυπριακό Κράτος», καθιστώντας τη ΤΔΒΚ μέλος-παρατηρητή της οργάνωσης, σαν ντε φάκτο αναγνώριση της περιοχής σαν ανεξάρτητο κράτος.<ref name="OIC">{{Cite web|url=http://islamic-conference-news.newslib.com/story/1413-3215426/|title=Netwebsearch.com|publisher=Islamic-conference-news.newslib.com|archiveurl=https://web.archive.org/web/20110714174140/http://islamic-conference-news.newslib.com/story/1413-3215426/|archivedate=14 July 2011|url-status=dead|accessdate=14 February 2014}}</ref> Έχουν επίσης πραγματοποιηθεί πολλές επίσημες συναντήσεις μεταξύ Τουρκοκυπρίων προέδρων και διαφόρων ξένων ηγετών και πολιτικών.

Το 2004, η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης έδωσε καθεστώς παρατηρητή στους εκπροσώπους της τουρκοκυπριακής κοινότητας. <ref>{{Cite web|url=http://assembly.coe.int/Main.asp?link=/Documents/AdoptedText/ta04/ERES1376.htm|title=Council of Europe Parliamentary Assembly|publisher=Assembly.coe.int|archiveurl=https://web.archive.org/web/20140307155611/http://assembly.coe.int/Main.asp?link=%2FDocuments%2FAdoptedText%2Fta04%2FERES1376.htm|archivedate=7 March 2014|url-status=dead|accessdate=14 February 2014}}<cite class="citation web cs1" data-ve-ignore="true">[https://web.archive.org/web/20140307155611/http://assembly.coe.int/Main.asp?link=%2FDocuments%2FAdoptedText%2Fta04%2FERES1376.htm "Council of Europe Parliamentary Assembly"]. </cite></ref> Έκτοτε, οι εκπρόσωποι της Βόρειας Κύπρου συμμετείχαν ενεργά σε όλες τις δραστηριότητες της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής χωρίς να έχουν όμως δικαίωμα ψήφου στις αποφάσεις της.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρεί την περιοχή που δεν είναι υπό τον έλεγχο της Κυπριακής Δημοκρατίας έδαφος της ΕΕ υπό τουρκική στρατιωτική κατοχή και ως εκ τούτου εξαιρείται επ'αόριστον από την εφαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ στο έδαφος της ΤΔΒΚ μέχρι να βρεθεί λύση. Το καθεστώς της Βόρειας Κύπρου είναι σημαντικό ζήτημα για την ΕΕ. Αυτό είναι φανερό και από τις προσπάθειες που κατέβαλε η Τουρκία για την ένταξη της σην ΕΕ στην δεκαετία του 2010, καθώς το καθεστώς της Κύπρου είναι σημαντικό εμπόδιο στην ενταξιακή προσπάθεια της Τουρκίας αλλά και διχαστικό ζήτημα στις σχέσεις ΕΕ-Τουρκίας.<ref>{{Cite news|url=https://www.theguardian.com/turkey/story/0,12700,1321511,00.html|title=EU puts Turkey on a long road to accession|last=David Gow|work=The Guardian|date=7 October 2004|last2=Helena Smith|location=London|archive-url=https://web.archive.org/web/20210213063628/https://www.theguardian.com/world/2004/oct/07/turkey.eu|archive-date=13 February 2021|accessdate=30 January 2007}}</ref><ref>{{Cite news|url=http://www.dw-world.de/dw/article/0,2144,2243855,00.html|title=EU Sets Deadline for Turkey to Open Up Its Ports|date=21 November 2006|publisher=[[Deutsche Welle]]|archive-url=https://web.archive.org/web/20071231182246/http://www.dw-world.de/dw/article/0,2144,2243855,00.html|archive-date=31 December 2007|accessdate=30 January 2007}}</ref>

Η Αυτόνομη Δημοκρατία του [[Ναχιτσεβάν]] στο [[Αζερμπαϊτζάν]] εξέδωσε ψήφισμα με το οποίο αναγνωρίζει την ανεξαρτησία της Βόρειας Κύπρου. Ωστόσο, ως αποτέλεσμα του ζητήματος του [[Ναγκόρνο Καραμπάχ|Ναγκόρνο-Καραμπάχ]], το ίδιο το Αζερμπαϊτζάν δεν έχει αναγνωρίσει τη Βόρεια Κύπρο. <ref>{{Cite web|url=http://www.regnum.ru/english/708006.html|title=REGNUM news agency press release|publisher=Regnum.ru|archiveurl=https://web.archive.org/web/20101213022330/http://www.regnum.ru/english/708006.html|archivedate=13 December 2010|url-status=live|accessdate=17 November 2010}}<cite class="citation web cs1" data-ve-ignore="true">[http://www.regnum.ru/english/708006.html "REGNUM news agency press release"]. </cite></ref>

Εδώ και χρόνια οι Τουρκοκύπριοι υποβάλλουν αιτήσεις για να λάβουν διαβατήρια από την ελληνοκυπριακή [[Κύπρος|Κύπρο]]. Όταν τα σημεία εισόδου με την Κυπριακή Δημοκρατία ήταν κλειστά, οι αιτήσεις απόκτησης κυπριακού διαβατηρίου γίνονταν είτε μέσω μεσαζόντων είτε μέσω προξενείων και πρεσβειών της Κύπρου σε άλλες χώρες. Πριν το 2001 η ζήτηση για κυπριακά διαβατήρια αυξανόταν κάθε χρόνο με ρυθμό 10–15%, όταν το 2001 και μόνο στο πρώτο εξάμηνο είχαν εκδοθεί 817 διαβατήρια σε Τουρκοκύπριους ενώ το 2000 είχαν εκδοθεί 448 όλη τη χρονιά. Μετά το άνοιγμα των συνόρων με την Κυπριακή Δημοκρατία, οι Τουρκοκύπριοι άρχισαν να υποβάλλουν αιτήσεις για την απόκτηση κυπριακού διαβατηρίου και με νέο τρόπο, δηλαδή επισκεπτόμενοι την Κυπριακή Δημοκρατία και επιδεικνύοντας την κυπριακή καταγωγή τους στις αρμόδιες αρχές.<ref name="Navaro-Yashin2012No2">{{Cite book|title=The Make-Believe Space: Affective Geography in a Postwar Polity|last=Yael Navaro-Yashin|publisher=Duke University Press|isbn=978-0-8223-5204-4|date=12 March 2012|pages=118–122|url=https://books.google.com/books?id=x7TcS_wW11wC&pg=PA118|accessdate=20 June 2015|archive-date=https://web.archive.org/web/20151017204604/https://books.google.com/books?id=x7TcS_wW11wC&pg=PA118|archivedate=17 October 2015}}</ref>

Υπάρχουν επτά συνοριακές διελεύσεις μεταξύ της ΤΔΒΚ και της Κυπριακής Δημοκρατίας.<ref>{{Cite web|url=http://www.cyprus-travel-secrets.com/cyprus-border-crossings.html|title=Cyprus Border Crossings|publisher=Cyprus Travel Secrets|archiveurl=https://web.archive.org/web/20120304230512/http://www.cyprus-travel-secrets.com/cyprus-border-crossings.html|archivedate=4 March 2012|url-status=live|accessdate=6 April 2012}}</ref> Από τον Μάιο του 2004 και εντεύθεν, κάποιοι τουρίστες πηγαίνουν για διακοπές στην ΤΔΒΚ φτάνοντας στη Κύπρο μέσω κάποιου αεροδρομίου της Κυπριακής Δημοκρατίας περνώντας έπειτα την πράσινη γραμμή για να φτάσουν στο προορισμό τους.<ref>{{Cite news|url=https://www.telegraph.co.uk/travel/destinations/northamerica/usa/732241/On-the-case-non-existent-flight-Northern-Cyprus-children-in-the-Algarve-Cannes.html|title=On the case: non-existent flight; Northern Cyprus; children in the Algarve; Cannes|last=Charlton|first=Gill|work=The Daily Telegraph|date=5 February 2005|location=London|archive-url=https://web.archive.org/web/20131023065110/http://www.telegraph.co.uk/travel/destinations/northamerica/usa/732241/On-the-case-non-existent-flight-Northern-Cyprus-children-in-the-Algarve-Cannes.html|archive-date=23 October 2013|accessdate=22 August 2011}}</ref>

Στις 21 Σεπτεμβρίου 2011, η [[Τουρκία]] και η ΤΔΒΚ οριοθέτησαν την ΑΟΖ τους με ειδική συμφωνία στη Νέα Υόρκη.

Τον Οκτώβριο του 2012, η ΤΔΒΚ έγινε μέλος παρατηρητής του [[Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας|Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας]], εντασσόμενη υπό την ονομασία «Τουρκοκυπριακό Κράτος».

=== Στρατός ===
Τα σώματα ασφαλείας της ΤΔΒΚ (τοπικός στρατός) αποτελείται από μια δύναμη 8.000 ατόμων. Τα σώματα ασφαλείας της ΤΔΒΚ αποτελούνται κατά βάση από στρατευμένους Τουρκοκύπριους άνδρες ηλικίας μεταξύ 18 και 40 ετών. Οι δυνάμεις εφέδρων της ΤΔΒΚ αποτελούνται από 10.000 στρατιώτες πρώτης γραμμής και 16.000 στρατιώτες δεύτερης γραμμής. Η επιστράτευση των πολιτών σε περίπτωση πολέμου γίνεται σε άνδρες έως την ηλικία των 50 ετών. Οι [[Δύναμη Ασφαλείας (ΤΔΒΚ)|Δυνάμεις Ασφαλείας]] της ΤΔΒΚ είναι ελαφρά οπλισμένες. Εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τους Τούρκους συμμάχους της απόπου και προέρχονται οι περισσότεροι αξιωματικοί της.<ref name="SolstenDivision1993">{{Cite book|title=Cyprus, a country study|last=Eric Solsten|last2=Library of Congress. Federal Research Division|publisher=Federal Research Division, Library of Congress|isbn=978-0-8444-0752-4|year=1993|page=232|url=https://books.google.com/books?id=5UuFAAAAIAAJ|accessdate=20 June 2015|quote=Although legally separate from the Turkish Army on the island, the Turkish Cypriot Security Force was believed to remain under the de facto operational control of the Turkish forces. It also depended on Turkey for training and equipment. Most of its officers were regular Turkish Army officers on secondment.|archive-date=https://web.archive.org/web/20150905234346/https://books.google.com/books?id=5UuFAAAAIAAJ|archivedate=5 September 2015}}</ref> Επικεφαλής του τουρκοκυπριακού στρατού είναι ένας Ταξίαρχος προερχόμενος από τον Τουρκικό Στρατό. Ο τουρκοκυπριακός στρατός λειτουργεί ουσιαστικά ως [[χωροφυλακή]] επιφορτισμένη με την προστασία των συνόρων της ΤΔΒΚ από ελληνοκυπριακές επιδρομές ενώ είναι επιφορτισμένη και με τη διατήρηση της εσωτερικής ασφάλειας στη ΤΔΒΚ.<ref name="janes">"Cyprus." </ref>

Επιπλέον, οι [[Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις]] διατηρούν στο νησί την [[Τουρκική Ειρηνευτική Δύναμη Κύπρου]], η οποία αποτελείται από περίπου 30.000–40.000 στρατιώτες προερχόμενοι από το 9ο Σώμα Στρατού της Τουρκίας. Συγκεκριμένα αυτοί οι στρατιώτες προέρχονται από την 28η και την 39η μεραρχία. Ο τοπικός στρατός είναι εξοπλισμένος με έναν σημαντικό αριθμό [[Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής|αμερικανικών]] κύριων αρμάτων μάχης [[M48 Patton]] και όπλα πυροβολικού. Η [[Τουρκική Πολεμική Αεροπορία|Τουρκική Αεροπορία]], [[Τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό|το Τουρκικό Ναυτικό]] και η [[Τουρκική Ακτοφυλακή]] έχουν παρουσία στη ΤΔΒΚ. Αν και για στρατιωτικούς σκοπούς τα εδάφη της ΤΔΒΚ εντάσσονται στην περιοχή αρμοδιότητας της 4ης Τουρκικής Στρατιάς, με έδρα τη Σμύρνη, οι ευαίσθητη θέση και σημασία που έχει η ΤΔΒΚ για τη Τουρκία σημαίνει ότι ο διοικητής της [[Τουρκική Ειρηνευτική Δύναμη Κύπρου|Τουρκικής Ειρηνευτικής Δύναμης Κύπρου]] αναφέρεται απευθείας στο Τουρκικό Γενικό Επιτελείο στην [[Άγκυρα]] και όχι στην Σμύρνη. Η [[Τουρκική Ειρηνευτική Δύναμη Κύπρου]] είναι ανεπτυγμένη κυρίως κατά μήκος της [[Πράσινη Γραμμή|Πράσινης Γραμμής]] και σε τοποθεσίες όπου ενδέχεται να πραγματοποιηθούν εχθρικές αποβατικές αποβάσεις σε περίπτωση πολέμου.<ref name="janes">"Cyprus." </ref>

Η παρουσία του ηπειρωτικού τουρκικού στρατού στην Κύπρο είναι ιδιαίτερα αμφιλεγόμενη. Η Κυπριακή Δημοκρατία και η διεθνή κοινότητα θεωρεί τα τουρκικά στρατεύματα στη Κύπρο κατοχική δύναμη. Αρκετά ψηφίσματα του [[Συμβούλιο Ασφαλείας Ηνωμένων Εθνών|Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών]] έχουν καλέσει τις τουρκικές δυνάμεις να αποσυρθούν από το νησί.<ref name="autogenerated2">UN Security Council resolutions 353, 357, 358, 359, 360, and 365, all from 1974.</ref>

=== Ανθρώπινα δικαιώματα ===
[[File:Nicosia_01-2017_img33_AtatuerkSquare.jpg|αριστερά|μικρογραφία|Το κτίριο των δικαστηρίων στη [[Βόρεια Λευκωσία]]]]
Τον Ιανουάριο του 2011, ''η'' Έκθεση του Γραφείου της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα για το ζήτημα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην Κύπρο σημείωσε ότι η συνεχιζόμενη διαίρεση της Κύπρου συνεχίζει να επηρεάζει την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε όλο το νησί «συμπεριλαμβανομένης της ελευθερίας μετακίνησης, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που αφορούν στο ζήτημα της εύρεσης των αγνοουμένων, αλλά και τα δικαιώματα που αφορούν τις διακρίσεις, το δικαίωμα στη ζωή, το δικαίωμα στην ελεύθερη επιλογή θρησκείας αλλά και τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά δικαιώματα».<ref name="ohchr">{{Cite web|url=http://www2.ohchr.org/english/bodies/hrcouncil/docs/16session/A-HRC-16-21.pdf|title=Report of the Office of the United Nations High Commissioner for Human Rights on the question of human rights in Cyprus : 16th Session, Human Rights Council, United Nations|ημερομηνία=7 January 2011|publisher=[[Office of the United Nations High Commissioner for Human Rights]]|archiveurl=https://web.archive.org/web/20130731132114/http://www2.ohchr.org/english/bodies/hrcouncil/docs/16session/A-HRC-16-21.pdf|archivedate=31 July 2013|url-status=live|accessdate=14 February 2014}}</ref>

Η αμερικανική οργάνωση Freedom House ταξινομεί την ΤΔΒΚ ως ελεύθερη χώρα κάθε χρόνο από το 2000 στην έκθεση [[Ελευθερία στον Κόσμο]], η οποία καταμετρά το αντιληπτό επίπεδο πολιτικής και δημοκρατικής ελευθερίας.<ref name="freeh">{{Cite web|url=http://www.freedomhouse.org/images/File/fiw/FIW%202011%20Booklet_1_11_11.pdf|title=Freedom in the World 2011 Report|publisher=[[Freedom House]]|page=29|archiveurl=https://web.archive.org/web/20110516054243/http://www.freedomhouse.org/images/File/fiw/FIW%202011%20Booklet_1_11_11.pdf|archivedate=16 May 2011|url-status=dead|accessdate=24 April 2011}}</ref><ref>{{Cite web|url=http://freedomhouse.org/sites/default/files/FIW2014%20Booklet.pdf|title=Freedom in the World 2014|publisher=[[Freedom House]]|archiveurl=https://web.archive.org/web/20140214141151/http://freedomhouse.org/sites/default/files/FIW2014%20Booklet.pdf|archivedate=14 February 2014|url-status=live|accessdate=14 February 2014}}</ref> Η κατάταξη του 2016 έδωσε τις εξής κατατάξεις σχετικά με το πόση «ελευθερία κινήσεων» έχει η ΤΔΒΚ κατά την μέτρηση της οργάνωσης (1: περισσότερο ελεύθερη, 7: λιγότερο ελεύθερη): δύο στα εφτά για τα πολιτικά δικαιώματα και τις πολιτικές ελευθερίες αλλά και συνολική βαθμολογία 79 στα 100 (ή στη κλίμακα του 20, 15.8).<ref>{{Cite web|url=https://freedomhouse.org/sites/default/files/FH_FITW_Report_2016.pdf|title=FH_FITW_Report_2016.pdf|website=Freedom in the World in 2016|publisher=[[Freedom House]]|page=24|archiveurl=https://web.archive.org/web/20160205095411/https://freedomhouse.org/sites/default/files/FH_FITW_Report_2016.pdf|archivedate=5 February 2016|url-status=live|accessdate=30 January 2016}}</ref> Ο Παγκόσμιος Δείκτης Ελευθερίας του Τύπου των [[Δημοσιογράφοι χωρίς Σύνορα|Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα]] κατέταξε τη ΤΔΒΚ 76η σε ένα κατάλογο που περιλαμβάνει 180 χώρες για το 2015.

Η [[Ελληνοκύπριοι στην ΤΔΒΚ|Ελληνοκυπριακή]] και η Μαρωνίτικη κοινότητα, που αριθμούν 343 και 118 άτομα αντίστοιχα από το 2014, στερούνται του δικαιώματος ψήφου στις προεδρικές, βουλευτικές και δημοτικές εκλογές, αλλά και να θέσουν υποψηφιότητα σε αυτές. Οι Μαρωνίτες εκλέγουν τον αρχηγό του χωριού τους, ενώ η ελληνοκυπριακή κοινότητα έχει δύο διορισμένους ηγέτες, έναν από την τουρκοκυπριακή κυβέρνηση αλλά και έναν από την Κυπριακή Δημοκρατία.<ref name="tchrf">{{Cite web|url=http://www.ktihv.org/Eng/content/view/43/13/|title=Overview of the Human Rights Situation in North Cyprus|ημερομηνία=14 January 2009|publisher=Turkish Cypriot Human Rights Foundation|archiveurl=https://web.archive.org/web/20110727003221/http://www.ktihv.org/Eng/content/view/43/13/|archivedate=27 July 2011|url-status=dead|accessdate=25 April 2011}}</ref><ref>{{Cite web|url=http://www.agos.com.tr/tr/yazi/10146/kuzey-kibrista-hiristiyanlar-yari-vatandas|title=Kuzey Kıbrıs'ta Hıristiyanlar yarı vatandaş|publisher=Agos|language=tr|trans-title=Christians in Northern Cyprus|archiveurl=https://web.archive.org/web/20150628221703/http://www.agos.com.tr/tr/yazi/10146/kuzey-kibrista-hiristiyanlar-yari-vatandas|archivedate=28 June 2015|url-status=live|accessdate=18 May 2015}}</ref>

Η Έκθεση Παγκόσμιας Ευτυχίας 2016 του Δικτύου Βιώσιμης Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών κατατάσσει την ΤΔΒΚ 62η σε ένα κατάλογο 157 χωρών. Ενώ ο δείκτης ευημερίας Γκάλοπ για το 2014 κατέταξε τη ΤΔΒΚ 49η σε ένα κατάλογο 145 χωρών.

Σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες το 2011-2014 η ΤΔΒΚ έλαβε 153 αιτήσεις ασύλου.


== Παραπομπές ==
== Παραπομπές ==

Έκδοση από την 20:52, 12 Ιουλίου 2022

Συντεταγμένες: 35°15′N 33°45′E / 35.25°N 33.75°E / 35.25; 33.75

Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου
Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti
Κουζέι Κιμπρίς Τουρκ Τζουμχούριγιετι

Σημαία
Εθνόσημο
Τοποθεσία της χώρας στον κόσμο
και μεγαλύτερη πόληΚατεχόμενη Λευκωσία
Τουρκικά
Θρησκεία
Σουνιτικό Ισλάμ (επικράτουσα)
Κοινοβουλευτική Δημοκρατία
Ερσίν Τατάρ
Ουνάλ Ουστέλ
Ανεξαρτησία
Ανακήρυξη της Δημοκρατίας
15 Νοεμβρίου 1983
 • Σύνολο
 • % Νερό
3.355 km2
1,3%
Πληθυσμός
 • Απογραφή 2006 
 • Πυκνότητα 
265.100[1]  
86,2 κατ./km2 
ΑΕΠ (ονομαστικό)
 • Ολικό  (2014)
 • Κατά κεφαλή 
4,039 δις $ (157η)  
 
ΝόμισμαΤουρκική Λίρα[2]1
(UTC +2)
Internet TLD.nc.tr 2
Οδηγούν σταΑριστερά
Κωδικός κλήσης+90 392 2
1. Από 1 Ιανουαρίου 2005, η Τουρκική Λίρα (Türk Lirası) αντικατέστησε την παλιά Τουρκική Λίρα.
2. Ανεπίσημο, μέσω Τουρκίας (χωρίς διεθνή αναγνώριση)
Σειρά λημμάτων για την Νεότερη Ιστορία της Κύπρου
Ιστορία της Κύπρου
Πληθυσμοί της Κύπρου
Ελληνοκύπριοι • Τουρκοκύπριοι • Μαρωνίτες • Λατίνοι • Αρμένιοι • Λινοβάμβακοι
Οθωμανική περίοδος
Οθωμανική εισβολή • Τουρκοκρατία • Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Κυπριανός • Η Κύπρος και η Ελληνική Επανάσταση του 1821
Αγγλοκρατία
Αγγλοκρατία • Οκτωβριανά • Διασκεπτική συνέλευση • Ενωτικό δημοψήφισμα • Οθωμανικό δάνειο • Βρετανοί κυβερνήτες της Κύπρου
Αγώνας της ΕΟΚΑ
Απελευθερωτικός Αγώνας της Κύπρου 1955-59 • ΕΟΚΑ • ΤΜΤ • Συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου Αρχιεπίσκοπος Μακάριος • Γεώργιος Γρίβας Ραούφ Ντενκτάς • Φαζίλ Κιουτσούκ • Γρηγόρης Αυξεντίου • Κυριάκος Μάτσης • Ευαγόρας Παλληκαρίδης • Τζων Χάρντινγκ • Σχέδιο Μακμίλαν • Σχέδιο Ράντκλιφ • Μάχη στα Σπήλια • Αχυρώνας Λιοπετρίου • Μιχαλάκης Καραολής
Ανεξαρτησία έως 1973
Σχέδιο Ακρίτας • ΤΜΤ • Ματωμένα Χριστούγεννα • σχέδιο Άτσεσον • Διακοινοτικές Ταραχές του 1963 • Ελληνική μεραρχία στην Κύπρο • Ζήτημα της Κοφίνου • ΕΟΚΑ Β΄ • Εφεδρικό
Πραξικόπημα - Τουρκική εισβολή
Πραξικόπημα • Τούρκικη Εισβολή • Αγνοούμενοι στην Κύπρο • Σφαγή της Τόχνης • Σφαγή της Μαράθας, του Σανταλάρη και της Αλόας
1975- Σήμερα

Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου (τουρκικά: Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti, KKTC, προφέρεται Κουζέι Κιμπρίς Τουρκ Τζουμχούριγιετι) ονομάζεται από την Τουρκία το βόρειο τμήμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, το οποίο τελεί υπό παράνομη τουρκική κατοχή[3] από το 1974 κατά παράβαση των Διεθνών Κανόνων Δικαίου. Η Τουρκία προέβη στην ανακήρυξη σε κράτος των κατεχομένων αυτών εδαφών, με την ονομασία: Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου (ΤΔΒΚ) (στα Τουρκική γλώσσα Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti), κατά παράβαση του καταστατικού χάρτη των Ηνωμένων Εθνών το 1983, διαμελίζοντας την Κυπριακή Δημοκρατία. Η ανακήρυξη αυτή έγινε εννέα χρόνια μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο με αφορμή[4] την κατευθυνόμενη από την ελληνική Χούντα των Συνταγματαρχών του Δημητρίου Ιωαννίδη, ελληνοκυπριακή απόπειρα ανατροπής του Προέδρου Μακαρίου και την εγκατάσταση στην θέση του, του Νικόλαου Σαμψών[4].

Η Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου αναγνωρίζεται μόνο από την Τουρκία, από την οποία και εξαρτάται πολιτικά, στρατιωτικά και οικονομικά. Τα Ηνωμένα Έθνη εξακολουθούν να αναγνωρίζουν την κυριαρχία της νόμιμης Κυπριακής Δημοκρατίας σε όλη την επικράτεια του νησιού και έχουν ανακηρύξει την προσπάθεια απόσχισης ως παράνομη. Στην Ελλάδα και την Κυπριακή Δημοκρατία, η ΤΔΒΚ αποκαλείται «ψευδοκράτος» [5] και «κατεχόμενα» [6]. Επίσης, στις περισσότερες αναφορές στον Τύπο, στα ΜΜΕ σε Ελλάδα και Κύπρο αναγράφονται σε εισαγωγικά λέξεις όπως "εκλογές", "πρωθυπουργός" κ.τ.λ.[7] Ο Οργανισμός της Ισλαμικής Διάσκεψης (OIC) αναβάθμισε το 2004 την εκπροσώπηση της τουρκοκυπριακής κοινότητας στον Οργανισμό, την οποία είχε αναγνωρίσει ως «μωαμεθανική κοινότητα-παρατηρητή» από το 1979, σε τουρκοκυπριακό κράτος-παρατηρητή, σύμφωνα με την επωνυμία που προέβλεπε για την τουρκοκυπριακή διοίκηση το απορριφθέν Σχέδιο Ανάν [8] για την Κύπρο. Η χρήση του όρου τουρκοκυπριακό κράτος στο Σχέδιο Ανάν αφορούσε το ένα από τα δύο συστατικά κράτη της προβλεπόμενης ομόσπονδης κυπριακής δημοκρατίας και δεν προοριζόταν για ανεξάρτητη χρήση με την έννοια του κυρίαρχου κράτους, όπως εμμέσως αναγνωρίζει ο Οργανισμός στην ΤΔΒΚ ως κρατικό εκπρόσωπο των Τουρκοκυπρίων στις εργασίες του.[9]

Ιστορικό

Μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, στις 20 Ιουλίου 1974, η Τουρκία κατέχει το 37% περίπου του νησιού. Εκεί είχε εγκαταστήσει μία διοίκηση που της ήταν υποτελής. Στις 15 Νοεμβρίου 1983 η διοίκηση αυτή ανακήρυξε τα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου ανεξάρτητο κράτος. Η ΤΔΒΚ (Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου) δεν έχει αναγνωριστεί από κανένα κράτος, εκτός από την Τουρκία[10].

Η αυθαίρετη αυτή ανακήρυξη ανεξαρτησίας, πάνω σε μια περιοχή που κατείχε το στρατιωτικά από μία άλλη χώρα, δεν έγινε δεκτή ούτε από τα Ηνωμένα Έθνη, τα οποία καταδίκασαν την ενέργεια αυτή με τα Ψηφίσματα 541/1983 και 550/1984 του Συμβουλίου Ασφαλείας και τη θεώρησαν νομικά άκυρη. Ζήτησαν επίσης την άμεση ανάκλησή της και παράλληλα προέτρεψαν όλα τα κράτη να μην την αναγνωρίσουν.

Η Τουρκία υποστηρίζει πως η τουρκοκυπριακή πλευρά οδηγήθηκε στην ανακήρυξη εξαιτίας των αξιώσεων της ελληνοκυπριακής πλευράς για κυριαρχία σε ολόκληρο το νησί.[11]

Εκτός από τα Ηνωμένα Έθνη, την ανακήρυξη ανεξαρτησίας δεν αναγνώρισε ούτε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Με την απόφασή του στην υπόθεση της Τιτίνας Λοϊζίδου, το Ε.Δ.Α.Δ. αποφάσισε πως, λόγω της παρουσίας 30.000 Τούρκων στρατιωτών στο νησί, η διοίκηση στα κατεχόμενα από την Τουρκία εδάφη της Κύπρου είναι μια υποτελής στην Τουρκία διοίκηση και πως η Τουρκία ευθύνεται για τις πράξεις και παραλείψεις της (τουλάχιστον στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων).[12]

Παρόλα αυτά, ο Οργανισμός Ισλαμικών Συνδιασκέψεων αναγνώρισε την Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου ως κράτος και τη δέχθηκε ως παρατηρητή στον οργανισμό, με την ονομασία «Τουρκικό Κυπριακό κράτος».[13]

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επιδίκασε ποινή-αποζημίωση 90 εκατομμυρίων δολαρίων στο τουρκικό κράτος για την εισβολή του 1974, ποινή μη δεσμευτική για την Τουρκία, σύμφωνα με την άποψη του υπουργού εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου[14].

Πληθυσμός και πολιτική εποικισμού

Σε μια προσπάθεια αλλοίωσης της πληθυσμιακής ισορροπίας της βόρειας Κύπρου, οι αρχές της ΤΔΒΚ εξακολουθούν να εμποδίζουν την επιστροφή των Ελληνοκύπριων προσφύγων στα σπίτια τους. Επιπλέον, οι τουρκικές αρχές μετέφεραν την περίοδο 1975-1995 ικανό αριθμό Τούρκων υπηκόων (εκτιμώνται σε περίπου 36.000) από τις ανατολικές επαρχίες της Τουρκίας και τους εγκατέστησαν στην κατεχόμενη Βόρεια Κύπρο, σε σπίτια Ελληνοκυπρίων που προηγουμένως είχαν αναγκαστεί να τα εγκαταλείψουν σαν αποτέλεσμα της εισβολής. Υπολογίζεται δηλαδή ότι πάνω από το 1/3 του τότε τουρκοκυπριακού πληθυσμού εγκαταστάθηκε την περίοδο εκείνη στη Β. Κύπρο, με αποτέλεσμα σήμερα οι έποικοι να υπερτερούν των γηγενών Τουρκοκυπρίων.[εκκρεμεί παραπομπή]

Σύμφωνα με τις τουρκοκυπριακές αρχές, ο πληθυσμός της περιοχής ελεγχόμενης από την ΤΔΒΚ ανέρχεται σε 264.172 κατοίκους, από τους οποίους το μεγαλύτερο μέρος αποτελούν γηγενείς Τουρκοκύπριοι. Συγκεκριμένα, κατά την τουρκοκυπριακή πλευρά, από τους 178.000 Τουρκοκύπριους πολίτες, το 74% είναι γηγενείς Τουρκοκύπριοι. Από τους υπόλοιπους, περίπου 16,000 έχουν γεννηθεί στην Κύπρο. Οι υπόλοιποι, περίπου 78,000, είναι έποικοι, ξένοι εργάτες, φοιτητές κ.λπ.[εκκρεμεί παραπομπή]

Σύμφωνα με υπολογισμούς των Αρχών της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο πληθυσμός της ΤΔΒΚ είναι 200.000, εκ των οποίων 80-89.000 είναι γηγενείς Τουρκοκύπριοι και 109.000-117.000 είναι Τούρκοι έποικοι.[εκκρεμεί παραπομπή]

Οι στατιστικές πάντως του 1960 τοποθετούσαν τον αριθμό τον Τουρκοκυπρίων σε 102.000 και των Ελληνοκυπρίων σε 450.000.[εκκρεμεί παραπομπή]

Μικρός αριθμός Ελληνοκυπρίων και Μαρωνιτών (περίπου 3.000) εξακολουθούν να ζουν στο Ριζοκάρπασο και τον Κορμακίτη.[εκκρεμεί παραπομπή]

Διακυβέρνηση

Εκλογές

Κύριο λήμμα: Εκλογές στην Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου

Διοικητική Υποδιαίρεση

Χάρτης των περιφερειών της Κύπρου από το 1974

Η Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου είναι χωρισμένη σε έξι επαρχίες οι οποίες φέρουν την τουρκική ονομασία της πρωτεύουσάς τους:

Πρωτεύουσα του ''ψευδοκράτους'', όπως το ονομάζουν οι Ελληνοκύπριοι και η Κυπριακή Δημοκρατία, [16] είναι το βόρειο τμήμα της Λευκωσίας [17] (Lefkoşa στα τούρκικα). Ο διαχωρισμός μεταξύ της μη ελεγχόμενης περιοχής και της περιοχής ελεγχόμενης από την Κυπριακή Δημοκρατία, γνωστός ως Πράσινη Γραμμή, τελεί υπό τον έλεγχο 1.400 Κυανόκρανων, αλλά και του Ηνωμένου Βασιλείου. Το τελευταίο διατηρεί στρατιωτικές βάσεις με περίπου 4.000 στρατιώτες στο Ακρωτήρι, στα νότια του Κυπριακής Δημοκρατίας, και την Δεκέλεια[18]. Η ΤΔΒΚ διατηρεί 12 υποεπαρχίες και 28 δήμους.

Διπλωματία

Γραφείο της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου στο Λονδίνο

Η Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου είναι αναγνωρισμένη ως ανεξάρτητο κράτος μονάχα από την Τουρκία. Στα πλαίσια των 25ων γενεθλίων από την ανακήρυξη της ΤΔΒΚ, ο Ραούφ Ντενκτάς, πρώην και πρώτος Τουρκοκύπριος ηγέτης, ανέφερε στη διάρκεια συνέντευξής του ότι το Πακιστάν και το Μπανγκλαντές είχαν αναγνωρίσει την ΤΔΒΚ από την ανακοίνωση κιόλας της ανεξαρτησίας της, αλλά οι δύο αυτές χώρες είχαν υποχρεωθεί να υποχωρήσουν εμπρός στην διεθνή πίεση[19][20]. Το Πακιστάν υπήρξε επίσης η μοναδική χώρα που ψήφισε κατά της απόφασης υπ'αριθμόν 541 των Ηνωμένων Εθνών που θεώρησαν την ανακοίνωση της ανεξαρτησίας της ΤΔΒΚ ως μηδαμινής δικαστικής εγκυρότητας[21].

Το 1992, η Αυτόνομη Δημοκρατία του Ναχιτσεβάν αναγνώρισε την Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου, αλλά αυτή η αναγνώριση δεν είχε κανέναν επίσημο χαρακτήρα, καθώς το Αζερμπαϊτζάν, αν και είχε εκφράσει πολλάκις την επιθυμία του να θεωρεί την ΤΔΒΚ ως Κράτος, ωστόσο, δεν αναγνώριζε την ανεξαρτησία του βόρειου τμήματος του νησιού[22][23][24].

Το 2005, σύμφωνα με τον τουρκικό Τύπο, ο Τουρκοκύπριος Υπουργός Εξωτερικών Υποθέσεων, Σερντάρ Ντενκτάς είχε δηλώσει στα ΜΜΕ, έπειτα από μια επίσκεψη στην Γκάμπια, ότι ο ομόλογός του της Γκάμπια δεν έβλεπε κάτι το αρνητικό στη δημιουργία διπλωματικών σχέσεων με την ΤΔΒΚ[25], αν και δεν υπήρξε καμιά ενέργεια προς αυτή την κατεύθυνση στη διάρκεια αυτής της επίσκεψης. Το 2008, η Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου εγκαινίασε ένα Γραφείο Τουρισμού και Εμπορίου στο Κατάρ[26].

Το 2007, επισκεπτόμενος το Ντενιζλί της Τουρκίας, ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Μεχμέτ Αλί Ταλάτ δήλωσε : «Έχουμε ανάγκη την βοήθεια του τουρκικού κόσμου, καθώς προερχόμαστε, πρωτίστως, από το ίδιο έθνος. Μέχρι σήμερα, δεν δεχτήκαμε την βοήθεια που αναμέναμε από τις τουρκόφωνες χώρες. Με εξαίρεση, βέβαια, την Τουρκία, λαμβάνουμε μια σχετικά μικρή βοήθεια από το Αζερμπαϊτζάν και την Κιργιζία. Και πέραν του τουρκικού κόσμου, δεχόμαστε, επίσης, την βοήθεια του Πακιστάν[27].»

Η Τουρκοκυπριακή Ομοσπονδία Μπιλιάρδου αποτελεί μέλος της Παγκόσμιας Ένωσης Μπιλιάρδου [28].

Ξένες εκπροσωπήσεις στην ΤΔΒΚ

Μόνο η Τουρκία διαθέτει πρεσβεία εντός της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου. Η Ευρωπαϊκή Ένωση άνοιξε ένα γραφείο βοήθειας, το οποίο βρίσκεται επίσης στην Λευκωσία[29].

Τουρκοκυπριακές εκπροσωπήσεις στο εξωτερικό

Η Τουρκία είναι η μοναδική χώρα εντός της οποίας η ΤΔΒΚ διαθέτει πρεσβεία και προξενεία : η πρεσβεία της ΤΔΒΚ στην Τουρκία βρίσκεται στην Άγκυρα, ενώ τα προξενεία της βρίσκονται σε Κωνσταντινούπολη, Μερσίνη και Σμύρνη[24].

Αναγνωρισμένη από κανένα άλλο Κράτος, η ΤΔΒΚ έχει, ωστόσο, το δικαίωμα να ανοίγει γραφεία ώστε να διατηρεί επαφές με μέλη της τουρκοκυπριακής διασποράς, αλλά και να δημιουργεί καλές σχέσεις με άλλα κράτη[24]. Τα γραφεία αυτά τελούν υπό την διαχείριση τόσο των Τουρκοκυπριακών αρχών όσο και εθελοντών[30] :

Επίσημα[31] :

Εθελοντικά[32] :

Γραφείο Τουρισμού[33] :

Διακυβέρνηση

Ο Ερσίν Τατάρ, Πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας Βόρειας Κύπρου.

Η ΤΔΒΚ είναι μια ημιπροεδρική αντιπροσωπευτική δημοκρατία, όπου ο πρόεδρος είναι αρχηγός κράτους και ο πρωθυπουργός αρχηγός κυβέρνησης. Το θεμέλιο της ΤΔΒΚ είναι το πολυκομματικό σύστημα. Η εκτελεστική εξουσία ασκείται από την κυβέρνηση. Η νομοθετική εξουσία ανήκει τόσο στην κυβέρνηση όσο και στη Βουλή της Δημοκρατίας . Η δικαστική εξουσία είναι ανεξάρτητη από την εκτελεστική και τη νομοθετική εξουσία.

Ο πρόεδρος εκλέγεται για πενταετή θητεία και επί του παρόντος είναι ο Ερσίν Τατάρ . Ο σημερινός πρωθυπουργός είναι ο Ερσάν Σανέρ. Το νομοθετικό σώμα είναι η Συνέλευση της Δημοκρατίας. Η συνέλευση της Δημοκρατίας έχει 50 μέλη τα οποία εκλέγονται με το σύστημα της αναλογικής εκπροσώπησης και εκπροσωπούν έξι εκλογικές περιφέρειες. Στις εκλογές του Ιανουαρίου 2018, το δεξιό Κόμμα Εθνικής Ενότητας κέρδισε τις περισσότερες έδρες στη Εθνοσυνέλευση. Η σημερινή κυβέρνηση είναι μια συγκυβέρνηση μεταξύ του Κόμματος Εθνικής Ενότητας και του κεντρώου Λαϊκού Κόμματος.[34]

Λόγω της απομόνωσης της ΤΔΒΚ από τον υπόλοιπο κόσμο και της μεγάλης εξάρτησης από την τουρκική υποστήριξη, η Τουρκία ασκεί μεγάλη επιρροή στην πολιτική της χώρας. Αυτό οδήγησε ορισμένους ειδικούς να το χαρακτηρίσουν ως ένα κράτος- μαριονέτα της Τουρκίας.[35][36][37] Άλλοι ειδικοί έχουν επισημάνει ότι οι διορισμοί και οι εκλογές στη ΤΔΒΚ και την Τουρκία διαφέρουν αρκετά μεταξύ τους, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι ο όρος "κράτος-μαριονέτα" δεν είναι ακριβής χαρακτηρισμός για τη ΤΔΒΚ.[38]

Διεθνές καθεστώς και εξωτερικές σχέσεις

Το αντιπροσωπευτικό γραφείο της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου στη Βρετανία, στη Πλατεία Μπέντφορντ του Λονδίνου.
Ο Μουσταφά Ακιντζί με τον Υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζον Κέρι στις 2 Οκτωβρίου 2015.

Καμία άλλη χώρα εκτός από τη Δημοκρατία της Τουρκίας[35][10][39][40] δεν έχει αναγνωρίσει επίσημα τη ΤΔΒΚ ως κυρίαρχο κράτος. Τα Ηνωμένα Έθνη προσδίδουν στη ΤΔΒΚ το καθεστώς του κατεχόμενου από την Τουρκία εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας.[3][41][42] Το Πακιστάν και το Μπανγκλαντές είχαν αρχικά αναγνωρίσει και εκείνες την Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου λίγο μετά την κήρυξη της ανεξαρτησίας του ΤΔΒΚ, αλλά απέσυραν την αναγνώρισή τους λόγω της αμερικανικής πίεσης που ασκήθηκε στις κυβερνήσεις των δύο χωρών αφού τα Ηνωμένα Έθνη έκριναν τη διακήρυξη παράνομη. Τα Ηνωμένα Έθνη θεωρούν ότι η διακήρυξη ανεξαρτησίας της ΤΔΒΚ σαν μια νομικά άκυρη κίνηση, και αυτή η άποψη αναγνωρίζεται από τα ψηφίσματα του.[3][43]

Στον απόηχο του δημοψηφίσματος για το Σχέδιο Ανάν, το οποίο έγινε δεκτό με μεγάλο ποσοστό από τους τουρκοκύπριους αλλά απορρίφθηκε από τους ελληνοκύπριους λόγω των φανερών ευνοήσεων προς τους Τούρκους, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεσμεύτηκε για το τέλος της απομόνωσης του κατεχόμενου τμήματος της Κύπρου. Η ΕΕ δεσμεύτηκε την καταβολή 259 εκατομμυρίων ευρώ σε οικονομική βοήθεια και μέτρα για το εμπόριο. Μια δέσμευση της ΕΕ για άρση του εμπάργκο στη ΤΔΒΚ μετά τα αποτελέσματα των δημοψηφισμάτων του Σχεδίου Ανάν εμποδίστηκε από την ελληνοκυπριακή κυβέρνηση στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.[44]

Το 2004, ο Οργανισμός Ισλαμικής Συνεργασίας αναβάθμισε το καθεστώς της αντιπροσωπείας της τουρκοκυπριακής μουσουλμανικής κοινότητας από «κοινότητα παρατηρητής» (1979) σε συνιστώσα πολιτεία με τον χαρακτηρισμό «Τουρκοκυπριακό Κράτος», καθιστώντας τη ΤΔΒΚ μέλος-παρατηρητή της οργάνωσης, σαν ντε φάκτο αναγνώριση της περιοχής σαν ανεξάρτητο κράτος.[13] Έχουν επίσης πραγματοποιηθεί πολλές επίσημες συναντήσεις μεταξύ Τουρκοκυπρίων προέδρων και διαφόρων ξένων ηγετών και πολιτικών.

Το 2004, η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης έδωσε καθεστώς παρατηρητή στους εκπροσώπους της τουρκοκυπριακής κοινότητας. [45] Έκτοτε, οι εκπρόσωποι της Βόρειας Κύπρου συμμετείχαν ενεργά σε όλες τις δραστηριότητες της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής χωρίς να έχουν όμως δικαίωμα ψήφου στις αποφάσεις της.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρεί την περιοχή που δεν είναι υπό τον έλεγχο της Κυπριακής Δημοκρατίας έδαφος της ΕΕ υπό τουρκική στρατιωτική κατοχή και ως εκ τούτου εξαιρείται επ'αόριστον από την εφαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ στο έδαφος της ΤΔΒΚ μέχρι να βρεθεί λύση. Το καθεστώς της Βόρειας Κύπρου είναι σημαντικό ζήτημα για την ΕΕ. Αυτό είναι φανερό και από τις προσπάθειες που κατέβαλε η Τουρκία για την ένταξη της σην ΕΕ στην δεκαετία του 2010, καθώς το καθεστώς της Κύπρου είναι σημαντικό εμπόδιο στην ενταξιακή προσπάθεια της Τουρκίας αλλά και διχαστικό ζήτημα στις σχέσεις ΕΕ-Τουρκίας.[46][47]

Η Αυτόνομη Δημοκρατία του Ναχιτσεβάν στο Αζερμπαϊτζάν εξέδωσε ψήφισμα με το οποίο αναγνωρίζει την ανεξαρτησία της Βόρειας Κύπρου. Ωστόσο, ως αποτέλεσμα του ζητήματος του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, το ίδιο το Αζερμπαϊτζάν δεν έχει αναγνωρίσει τη Βόρεια Κύπρο. [48]

Εδώ και χρόνια οι Τουρκοκύπριοι υποβάλλουν αιτήσεις για να λάβουν διαβατήρια από την ελληνοκυπριακή Κύπρο. Όταν τα σημεία εισόδου με την Κυπριακή Δημοκρατία ήταν κλειστά, οι αιτήσεις απόκτησης κυπριακού διαβατηρίου γίνονταν είτε μέσω μεσαζόντων είτε μέσω προξενείων και πρεσβειών της Κύπρου σε άλλες χώρες. Πριν το 2001 η ζήτηση για κυπριακά διαβατήρια αυξανόταν κάθε χρόνο με ρυθμό 10–15%, όταν το 2001 και μόνο στο πρώτο εξάμηνο είχαν εκδοθεί 817 διαβατήρια σε Τουρκοκύπριους ενώ το 2000 είχαν εκδοθεί 448 όλη τη χρονιά. Μετά το άνοιγμα των συνόρων με την Κυπριακή Δημοκρατία, οι Τουρκοκύπριοι άρχισαν να υποβάλλουν αιτήσεις για την απόκτηση κυπριακού διαβατηρίου και με νέο τρόπο, δηλαδή επισκεπτόμενοι την Κυπριακή Δημοκρατία και επιδεικνύοντας την κυπριακή καταγωγή τους στις αρμόδιες αρχές.[49]

Υπάρχουν επτά συνοριακές διελεύσεις μεταξύ της ΤΔΒΚ και της Κυπριακής Δημοκρατίας.[50] Από τον Μάιο του 2004 και εντεύθεν, κάποιοι τουρίστες πηγαίνουν για διακοπές στην ΤΔΒΚ φτάνοντας στη Κύπρο μέσω κάποιου αεροδρομίου της Κυπριακής Δημοκρατίας περνώντας έπειτα την πράσινη γραμμή για να φτάσουν στο προορισμό τους.[51]

Στις 21 Σεπτεμβρίου 2011, η Τουρκία και η ΤΔΒΚ οριοθέτησαν την ΑΟΖ τους με ειδική συμφωνία στη Νέα Υόρκη.

Τον Οκτώβριο του 2012, η ΤΔΒΚ έγινε μέλος παρατηρητής του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας, εντασσόμενη υπό την ονομασία «Τουρκοκυπριακό Κράτος».

Στρατός

Τα σώματα ασφαλείας της ΤΔΒΚ (τοπικός στρατός) αποτελείται από μια δύναμη 8.000 ατόμων. Τα σώματα ασφαλείας της ΤΔΒΚ αποτελούνται κατά βάση από στρατευμένους Τουρκοκύπριους άνδρες ηλικίας μεταξύ 18 και 40 ετών. Οι δυνάμεις εφέδρων της ΤΔΒΚ αποτελούνται από 10.000 στρατιώτες πρώτης γραμμής και 16.000 στρατιώτες δεύτερης γραμμής. Η επιστράτευση των πολιτών σε περίπτωση πολέμου γίνεται σε άνδρες έως την ηλικία των 50 ετών. Οι Δυνάμεις Ασφαλείας της ΤΔΒΚ είναι ελαφρά οπλισμένες. Εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τους Τούρκους συμμάχους της απόπου και προέρχονται οι περισσότεροι αξιωματικοί της.[52] Επικεφαλής του τουρκοκυπριακού στρατού είναι ένας Ταξίαρχος προερχόμενος από τον Τουρκικό Στρατό. Ο τουρκοκυπριακός στρατός λειτουργεί ουσιαστικά ως χωροφυλακή επιφορτισμένη με την προστασία των συνόρων της ΤΔΒΚ από ελληνοκυπριακές επιδρομές ενώ είναι επιφορτισμένη και με τη διατήρηση της εσωτερικής ασφάλειας στη ΤΔΒΚ.[53]

Επιπλέον, οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις διατηρούν στο νησί την Τουρκική Ειρηνευτική Δύναμη Κύπρου, η οποία αποτελείται από περίπου 30.000–40.000 στρατιώτες προερχόμενοι από το 9ο Σώμα Στρατού της Τουρκίας. Συγκεκριμένα αυτοί οι στρατιώτες προέρχονται από την 28η και την 39η μεραρχία. Ο τοπικός στρατός είναι εξοπλισμένος με έναν σημαντικό αριθμό αμερικανικών κύριων αρμάτων μάχης M48 Patton και όπλα πυροβολικού. Η Τουρκική Αεροπορία, το Τουρκικό Ναυτικό και η Τουρκική Ακτοφυλακή έχουν παρουσία στη ΤΔΒΚ. Αν και για στρατιωτικούς σκοπούς τα εδάφη της ΤΔΒΚ εντάσσονται στην περιοχή αρμοδιότητας της 4ης Τουρκικής Στρατιάς, με έδρα τη Σμύρνη, οι ευαίσθητη θέση και σημασία που έχει η ΤΔΒΚ για τη Τουρκία σημαίνει ότι ο διοικητής της Τουρκικής Ειρηνευτικής Δύναμης Κύπρου αναφέρεται απευθείας στο Τουρκικό Γενικό Επιτελείο στην Άγκυρα και όχι στην Σμύρνη. Η Τουρκική Ειρηνευτική Δύναμη Κύπρου είναι ανεπτυγμένη κυρίως κατά μήκος της Πράσινης Γραμμής και σε τοποθεσίες όπου ενδέχεται να πραγματοποιηθούν εχθρικές αποβατικές αποβάσεις σε περίπτωση πολέμου.[53]

Η παρουσία του ηπειρωτικού τουρκικού στρατού στην Κύπρο είναι ιδιαίτερα αμφιλεγόμενη. Η Κυπριακή Δημοκρατία και η διεθνή κοινότητα θεωρεί τα τουρκικά στρατεύματα στη Κύπρο κατοχική δύναμη. Αρκετά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών έχουν καλέσει τις τουρκικές δυνάμεις να αποσυρθούν από το νησί.[54]

Ανθρώπινα δικαιώματα

Το κτίριο των δικαστηρίων στη Βόρεια Λευκωσία

Τον Ιανουάριο του 2011, η Έκθεση του Γραφείου της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα για το ζήτημα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην Κύπρο σημείωσε ότι η συνεχιζόμενη διαίρεση της Κύπρου συνεχίζει να επηρεάζει την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε όλο το νησί «συμπεριλαμβανομένης της ελευθερίας μετακίνησης, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που αφορούν στο ζήτημα της εύρεσης των αγνοουμένων, αλλά και τα δικαιώματα που αφορούν τις διακρίσεις, το δικαίωμα στη ζωή, το δικαίωμα στην ελεύθερη επιλογή θρησκείας αλλά και τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά δικαιώματα».[55]

Η αμερικανική οργάνωση Freedom House ταξινομεί την ΤΔΒΚ ως ελεύθερη χώρα κάθε χρόνο από το 2000 στην έκθεση Ελευθερία στον Κόσμο, η οποία καταμετρά το αντιληπτό επίπεδο πολιτικής και δημοκρατικής ελευθερίας.[56][57] Η κατάταξη του 2016 έδωσε τις εξής κατατάξεις σχετικά με το πόση «ελευθερία κινήσεων» έχει η ΤΔΒΚ κατά την μέτρηση της οργάνωσης (1: περισσότερο ελεύθερη, 7: λιγότερο ελεύθερη): δύο στα εφτά για τα πολιτικά δικαιώματα και τις πολιτικές ελευθερίες αλλά και συνολική βαθμολογία 79 στα 100 (ή στη κλίμακα του 20, 15.8).[58] Ο Παγκόσμιος Δείκτης Ελευθερίας του Τύπου των Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα κατέταξε τη ΤΔΒΚ 76η σε ένα κατάλογο που περιλαμβάνει 180 χώρες για το 2015.

Η Ελληνοκυπριακή και η Μαρωνίτικη κοινότητα, που αριθμούν 343 και 118 άτομα αντίστοιχα από το 2014, στερούνται του δικαιώματος ψήφου στις προεδρικές, βουλευτικές και δημοτικές εκλογές, αλλά και να θέσουν υποψηφιότητα σε αυτές. Οι Μαρωνίτες εκλέγουν τον αρχηγό του χωριού τους, ενώ η ελληνοκυπριακή κοινότητα έχει δύο διορισμένους ηγέτες, έναν από την τουρκοκυπριακή κυβέρνηση αλλά και έναν από την Κυπριακή Δημοκρατία.[59][60]

Η Έκθεση Παγκόσμιας Ευτυχίας 2016 του Δικτύου Βιώσιμης Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών κατατάσσει την ΤΔΒΚ 62η σε ένα κατάλογο 157 χωρών. Ενώ ο δείκτης ευημερίας Γκάλοπ για το 2014 κατέταξε τη ΤΔΒΚ 49η σε ένα κατάλογο 145 χωρών.

Σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες το 2011-2014 η ΤΔΒΚ έλαβε 153 αιτήσεις ασύλου.

Παραπομπές

  1. ↑ Τα αποτελέσματα της απογραφής της «ΤΔΒΚ», 2006
  2. ↑ «Argent Chypre». routard.com. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2013. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 [1] Αρχειοθετήθηκε 2012-05-06 στο Wayback Machine."Ψήφισμα Συμβουλίου Ασφαλείας του Ο.Η.Ε: "Εκφράζοντας σοβαρή ανησυχία για τις περαιτέρω αποσχιστικές ενέργειες στο κατεχόμενο τμήμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, οι οποίες παραβιάζουν το ψήφισμα 541 (1983), δηλαδή η υποτιθέμενη ανταλλαγή πρεσβευτών μεταξύ της Τουρκίας και της νομικά άκυρης "Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου" και το ενδεχόμενο διενέργειας ενός "συνταγματικού δημοψηφίσματος" και "εκλογών", καθώς και λόγω άλλων ενεργειών ή απειλών για ενέργειες που αποσκοπούν στην περαιτέρω παγίωση του δήθεν ανεξάρτητου κράτους και τη διαίρεση της Κύπρου". Σφάλμα αναφοράς: Μη έγκυρη ετικέτα <ref> • όνομα " UN Security Council Resolution 550 " ορίζεται πολλές φορές με διαφορετικό περιεχόμενο
  4. ↑ 4,0 4,1 AFP. «Chypre commémore l'invasion turque». Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2013. 
  5. ↑ Η Βρετανία αποδοκίμαζε το ψευδοκράτος στην Κύπρο, δείχνουν έγγραφα
  6. ↑ Κύπρος: «Νέα τετελεσμένα στα Κατεχόμενα προσπαθεί να δημιουργήσει η Άγκυρα»
  7. ↑ Kύπρος: «Βουλευτικές εκλογές» στα κατεχόμενα, naftemporiki.gr, 6 Ιανουαρίου 2018.
  8. ↑ «Zypern Times: Σχέδιο Ανάν» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 28 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2012. 
  9. ↑ «Cyprus and the Organization of Islamic Conferences». Πρεσβεία της Δημοκρατίας της Κύπρου στο Κατάρ. 22 Φεβρουαρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 2011.  (Αγγλικά)
  10. ↑ 10,0 10,1 BBC: "The status of Northern Cyprus as a separate entity is recognised only by Turkey, which keeps around 30,000 troops in the north of the island." Σφάλμα αναφοράς: Μη έγκυρη ετικέτα <ref> • όνομα " BBC " ορίζεται πολλές φορές με διαφορετικό περιεχόμενο
  11. ↑ How Did the Situation Change after July 1974 ? Republic of Turkey, Ministry of Foreign Affairs
  12. ↑ Ποταμίτης, Πάρης (5 Δεκεμβρίου 2003). «Η Τουρκία πλήρωσε τη Λοϊζίδου». BBC Greek. http://www.bbc.co.uk/greek/news/031202_cyprus1.shtml. 
  13. ↑ 13,0 13,1 Islamic Conference's Parliaments to Call TRNC 'Cyprus Turkish State Αρχειοθετήθηκε 2011-07-14 στο Wayback Machine. Zaman Σφάλμα αναφοράς: Μη έγκυρη ετικέτα <ref> • όνομα " OIC " ορίζεται πολλές φορές με διαφορετικό περιεχόμενο
  14. ↑ «Ποινή 90 εκατομμυρίων ευρώ στην Τουρκία για την εισβολή στην Κύπρο». in.gr. 12 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2014. 
  15. ↑ «Lefke 6. ilçe oldu!». Kıbrıs Postası. 27 Δεκεμβρίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2016. 
  16. ↑ Evin, Florence. «Chypre, histoire tourmentée». LE MONDE. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2013. [νεκρός σύνδεσμος]
  17. ↑ «Chypre : Nicosie-Nord (Lefkoşa)». Lonely Planet. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2013. 
  18. ↑ «Île de Chypre, Situation géographique». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2013. 
  19. ↑ (Τουρκικά) KKTC’Nin Kurulusuna Giden Yolun Hikayesi[νεκρός σύνδεσμος] Récit du premier président chypriote turc Rauf Denktas au sujet des premières heures de l'indépendance de Chypre du Nord
  20. ↑ (Τουρκικά) Seyahatname – 1: Kıbrıs ve Microsoft Αρχειοθετήθηκε 2014-04-28 στο Wayback Machine. Ne yazık ki, KKTC yalnızca Türkiye, Pakistan ve Bangladeş tarafından tanındı. Nitekim Pakistan ve Bangladeş, uluslararası baskılar sonucu bu kararlarından döndüler
  21. ↑ (Αγγλικά) Mediating in Cyprus: the Cypriot communities and the United Nations, Oliver P. Richmond, p. 261
  22. ↑ (Αγγλικά) Europe, the US, Turkey and Azerbaijan recognize the “unrecognized” Turkish Republic of Northern Cyprus Αρχειοθετήθηκε 2010-12-13 στο Wayback Machine.
  23. ↑ (Τουρκικά) Türkiye Nahcıvan'dan Ne İstiyor ? Αρχειοθετήθηκε 2019-01-03 στο Wayback Machine. Soner Çağaptay : Sonuçta bugün Nahcıvan Türkiye ile “de facto” birlik içinde. Bu öyle garip bir birlik ki, Nahcıvan Türkiye”den sonra KKTC’yi resmen tanıyan ikinci devlet olarak sayılıyor.
  24. ↑ 24,0 24,1 24,2 (Αγγλικά) K.K.T.C'deki Temsilciliklerimiz Αρχειοθετήθηκε 2013-09-28 στο Wayback Machine.
  25. ↑ (Τουρκικά) Gambiya, KKTC'yi tanımaya hazır
  26. ↑ (Τουρκικά) KKTC Katar Temsilciliği açıldı
  27. ↑ (Τουρκικά) Cumhurbaşkanı Talat “Ban’ın Raporunun İzolasyonlarla İlgili Bölümü Olumlu” Site internet présidentiel de Chypre du Nord (officiel).
  28. ↑ (Αγγλικά) Union Mondiale de Billard
  29. ↑ (Τουρκικά) Yabancı Temsilcilikler Site de l'État chypriote turc.
  30. ↑ Fahri temsilciligi = représentations bénévoles (traduction)
  31. ↑ «Temsilcilikler». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Σεπτεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2013. 
  32. ↑ (Τουρκικά) Fahri Temsilciliklerimiz Αρχειοθετήθηκε 2010-09-07 στο Wayback Machine.
  33. ↑ (Τουρκικά) Turizm Büroları Αρχειοθετήθηκε 2010-09-07 στο Wayback Machine.
  34. ↑ «The new North Cyprus coalition». Hürriyet. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2019. 
  35. ↑ 35,0 35,1 Kurtulus, Ersun N. (27 November 2005). State Sovereignty: Concept, Phenomenon and Ramifications. Palgrave Macmillan. σελίδες 136–. ISBN 978-1-4039-7708-3. Ανακτήθηκε στις 20 June 2015. It may be argued that the Turkish Republic of Northern Cyprus, which was declared in 1983 and which was only recognized as a state by Turkey and for a short period by Pakistan, is at the moment of writing the only existent puppet state in the world.  More than one of |archivedate= και |archive-date= specified (βοήθεια); Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |archive-date= (βοήθεια)
  36. ↑ Focarelli, Carlo (24 May 2012). International Law as Social Construct: The Struggle for Global Justice. Oxford University Press. σελίδες 161–. ISBN 978-0-19-958483-3. Ανακτήθηκε στις 20 June 2015. In the 1995 and 1996 Loizidou Judgments the ECtHR treated the Turkish Republic of Northern Cyprus (TRNC) as a sort of puppet government whose acts fall within the jurisdiction of (and are attributable to) Turkey as an (unlawful) occupier.  More than one of |archivedate= και |archive-date= specified (βοήθεια); Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |archive-date= (βοήθεια)
  37. ↑ Panara, Carlo· Wilson, Gary (9 January 2013). The Arab Spring: New Patterns for Democracy and International Law. Martinus Nijhoff Publishers. σελίδες 59–. ISBN 978-90-04-24341-5. Ανακτήθηκε στις 20 June 2015. The situation with the South African homelands was similar and so was collective non-acceptance of the Turkish puppet-government in northern Cyprus which has resulted in the Turkish Republic of Northern Cyprus not being recognized as a state.  More than one of |archivedate= και |archive-date= specified (βοήθεια); Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |archive-date= (βοήθεια)
  38. ↑ Dodd, Clement Henry (1993). The political, social and economic development of Northern Cyprus. Eothen Press. σελ. 377. ISBN 9780906719183. In short, the electorate of Northern Cyprus votes freely for its political leaders and gives them substantial support. Nor is Northern Cyprus a Turkish puppet state. Mr Denktaş and the Turkish-Cypriot case have a powerful following in Turkey... 
  39. ↑ International Chamber of Commerce (1 November 2003). Europe Review 2003/04: The Economic and Business Report. Kogan Page Publishers. σελ. 79. ISBN 978-0-7494-4067-1. Ανακτήθηκε στις 20 June 2015. The Turkish Cypriot-dominated north is the Turkish Republic of Northern Cyprus' which elects its own government and is recognised only by Turkey.  More than one of |archivedate= και |archive-date= specified (βοήθεια); Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |archive-date= (βοήθεια)
  40. ↑ The CIA World Factbook 2010. Skyhorse Publishing Inc. 2009. σελ. 182. ISBN 978-1-60239-727-9. Ανακτήθηκε στις 20 June 2015. the formation of a "Turkish Republic of Northern Cyprus" ("TRNC"), which is recognized only by Turkey  More than one of |archivedate= και |archive-date= specified (βοήθεια); Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |archive-date= (βοήθεια)
  41. ↑ Scott Leckie (28 May 2007). Housing and Property Restitution Rights of Refugees and Displaced Persons: Laws, Cases, and Materials. Cambridge University Press. σελ. 448. ISBN 978-1-139-46409-3. Ανακτήθηκε στις 20 June 2015. The complaints raised in this application arise out of the Turkish military operations in northern Cyprus in July and August ... This development was condemned by the international community. ... of the establishment of the "TRNC" legally invalid and calling upon all States not to recognise any Cypriot State other than the ...  More than one of |archivedate= και |archive-date= specified (βοήθεια); Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |archive-date= (βοήθεια)
  42. ↑ Quigley (6 September 2010). The Statehood of Palestine. Cambridge University Press. σελ. 164. ISBN 978-1-139-49124-2. Ανακτήθηκε στις 20 June 2015. The international community found this declaration invalid, on the ground that Turkey had occupied territory belonging to Cyprus and that the putative state was therefore an infringement on Cypriot sovereignty.  More than one of |archivedate= και |archive-date= specified (βοήθεια); Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |archive-date= (βοήθεια)
  43. ↑ «Permanent Mission of the Republic of Cyprus to the United Nations —». Un.int. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Αυγούστου 2003. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2014. 
  44. ↑ «Immovable object». The Economist. 21 October 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 December 2013. https://web.archive.org/web/20131207162410/http://www.economist.com/node/17276362?zid=309&ah=80dcf288b8561b012f603b9fd9577f0e. Ανακτήθηκε στις 23 August 2012. 
  45. ↑ «Council of Europe Parliamentary Assembly». Assembly.coe.int. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2014. "Council of Europe Parliamentary Assembly".
  46. ↑ David Gow; Helena Smith (7 October 2004). «EU puts Turkey on a long road to accession». The Guardian (London). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 February 2021. https://web.archive.org/web/20210213063628/https://www.theguardian.com/world/2004/oct/07/turkey.eu. Ανακτήθηκε στις 30 January 2007. 
  47. ↑ «EU Sets Deadline for Turkey to Open Up Its Ports». Deutsche Welle. 21 November 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 December 2007. https://web.archive.org/web/20071231182246/http://www.dw-world.de/dw/article/0,2144,2243855,00.html. Ανακτήθηκε στις 30 January 2007. 
  48. ↑ «REGNUM news agency press release». Regnum.ru. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Δεκεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2010. "REGNUM news agency press release".
  49. ↑ Yael Navaro-Yashin (12 March 2012). The Make-Believe Space: Affective Geography in a Postwar Polity. Duke University Press. σελίδες 118–122. ISBN 978-0-8223-5204-4. Ανακτήθηκε στις 20 June 2015.  More than one of |archivedate= και |archive-date= specified (βοήθεια); Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |archive-date= (βοήθεια)
  50. ↑ «Cyprus Border Crossings». Cyprus Travel Secrets. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2012. 
  51. ↑ Charlton, Gill (5 February 2005). «On the case: non-existent flight; Northern Cyprus; children in the Algarve; Cannes». The Daily Telegraph (London). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 October 2013. https://web.archive.org/web/20131023065110/http://www.telegraph.co.uk/travel/destinations/northamerica/usa/732241/On-the-case-non-existent-flight-Northern-Cyprus-children-in-the-Algarve-Cannes.html. Ανακτήθηκε στις 22 August 2011. 
  52. ↑ Eric Solsten· Library of Congress. Federal Research Division (1993). Cyprus, a country study. Federal Research Division, Library of Congress. σελ. 232. ISBN 978-0-8444-0752-4. Ανακτήθηκε στις 20 June 2015. Although legally separate from the Turkish Army on the island, the Turkish Cypriot Security Force was believed to remain under the de facto operational control of the Turkish forces. It also depended on Turkey for training and equipment. Most of its officers were regular Turkish Army officers on secondment.  More than one of |archivedate= και |archive-date= specified (βοήθεια); Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |archive-date= (βοήθεια)
  53. ↑ 53,0 53,1 "Cyprus."
  54. ↑ UN Security Council resolutions 353, 357, 358, 359, 360, and 365, all from 1974.
  55. ↑ «Report of the Office of the United Nations High Commissioner for Human Rights on the question of human rights in Cyprus : 16th Session, Human Rights Council, United Nations» (PDF). Office of the United Nations High Commissioner for Human Rights. 7 Ιανουαρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 31 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2014. 
  56. ↑ «Freedom in the World 2011 Report» (PDF). Freedom House. σελ. 29. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 16 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2011. 
  57. ↑ «Freedom in the World 2014» (PDF). Freedom House. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 14 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2014. 
  58. ↑ «FH_FITW_Report_2016.pdf» (PDF). Freedom in the World in 2016. Freedom House. σελ. 24. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 5 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2016. 
  59. ↑ «Overview of the Human Rights Situation in North Cyprus». Turkish Cypriot Human Rights Foundation. 14 Ιανουαρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2011. 
  60. ↑ «Kuzey Kıbrıs'ta Hıristiyanlar yarı vatandaş» [Christians in Northern Cyprus] (στα Τουρκικά). Agos. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2015. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

π • σ • ε Κράτη με περιορισμένη αναγνώριση
Μέλη του ΟΗΕ
Μερικώς μη αναγνωρισμένα
Μη μέλη του ΟΗΕ
Αναγνωρισμένα από τουλάχιστον
ένα μέλος του ΟΗΕ
Αναγνωρισμένα μόνο από
μη μέλη του ΟΗΕ
Μη αναγνωρισμένα
Δεν υπάρχουν πλέον
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Τουρκική_Δημοκρατία_της_Βόρειας_Κύπρου&oldid=9566283"