Σαφής και ασαφής αθεϊσμός
| Αθεϊσμός |
|---|
Ασαφής και σαφής αθεϊσμός είναι τύποι αθεϊσμού τους οποίους έχει επινοήσει ο Τζορτζ Σμίθ (George H. Smith). Σύμφωνα με τον Σμιθ σαφής Αθεϊσμό, έχουν απορρίψει την ιδέα της ύπαρξης κάποιου θεού, ή θεότητας ενώ ο ασαφής αθεϊστές, αν και δεν πιστεύουν σε κάποια θεότητα, δεν έχουν απορρίψει την έννοια ή δεν την έχουνε σκεφτεί.[1]
Ασαφής αθεϊσμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Σμιθ ορίζει τον ασαφή αθεϊσμό ως την απουσία θεϊστικής πίστης χωρίς συνειδητή απόρριψη της. Η απουσία θεϊστικής πίστης, περιλαμβάνει κάθε μορφή μη πίστης σε κάποια θεότητα. Αυτό θα κατηγοριοποιούσε ως «ασαφής άθεους» όλους τους ενήλικες οι οποίοι δεν άκουσαν ποτέ τους για θεότητες καθώς και εκείνους τους ενήλικες που δεν έδωσαν ποτέ σημασία στην ιδέα. Τα παιδιά επίσης συμπεριλαμβάνονται, σε αυτή την κατηγορία, αν και, ανάλογα με τον συγγραφέα, συμπεριλαμβάνονται και τα παιδιά. Το 1772, ο Βαρόνος του Χόλμπαχ έγραφε: «Όλα τα παιδιά γεννιούνται Άθεοι· δεν έχουν ιδέα για τον Θεό»[2]. Ο Σμιθ δεν σχολιάζει τα παιδιά, αλλά σίγουρα κατατάσσει ως άθεους ορισμένα παιδιά που δεν είναι γνώστες της έννοιας της θεότητας
O άνθρωπος που δεν έχει έρθει ακόμη με τον θεϊσμό, είναι άθεος επειδή δεν πιστεύει στον θεό. Σε αυτή την κατηγορία, συμπεριλαμβάνονται και τα παιδιά με την ικανότητα να συλλάβουν το νόημα των σχετικών ζητημάτων, αλλά πάλι δεν γνωρίζουν αυτά τα ζητήματα. Το ότι το παιδί δεν πιστεύει στον θεό, τον κάνει αθεϊστή.[3]
Σαφής αθεϊσμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Σμιθ παρατήρησε ότι μερικά κίνητρα για τον σαφή αθεϊσμό είναι λογικά και μερικά όχι. Για τα ρασιοναλιστικά κίνητρα, γράφει:
Από τις πιο σημαντικές μορφές του αθεϊσμού είναι ο φιλοσοφικός σαφής αθεϊσμός. Αυτός ο αθεϊσμός συμπεραίνει πως η πίστη στον θεό είναι παράλογη και άρα πρέπει να απορριφθεί. Επειδή αυτή η μορφή του σαφούς αθεϊσμού βασίζεται πάνω στην κριτική των θεϊστικών πιστεύω, περιγράφεται καλύτερα ως «κριτικός αθεϊσμός»[3]
Για τον Σμιθ, ο κριτικός σαφής αθεϊσμός, χωρίζεται σε 3 ομάδες[4]
- Η άποψη που εκφράζεται με την δήλωση «Δεν πιστεύω στην ύπαρξη του θεού ή κάποιου υπερφυσικού όντος» μετά από το «η αποτυχία του θεϊσμού να προσκομίσει αποδείξεις είναι αρκετό» Αντιμέτωποι με την απουσία αποδείξεων και τεκμηρίωσης, αυτό το είδος του κριτικού αθεϊσμού δεν βρίσκει κανένα λόγο να πιστεύει σε υπερφυσικά όντα.
- Η άποψη που εκφράζεται με την δήλωση «Ο Θεός δεν υπάρχει» ή «η ύπαρξη του θεού είναι αδύνατη» μετά το «μια συγκεκριμένη ιδέα για τον Θεό, όπως αυτή του Χριστιανισμού κρίνεται ως παράλογη και αντιφάσκει με τον ευατό της.»
- Η άποψη που «αρνείται να συζητήσει την ύπαρξη ή μη ενός θεού» επειδή «η έννοια ενός θεού είναι ακατανόητη»
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Smith 1979, σελ. 13-18:Implicit atheism is defined as "the absence of theistic belief without a conscious rejection of it", while explicit atheism is "the absence of theistic belief due to a conscious rejection of it".
- ↑ d'Holbach 1772.
- ↑ 3,0 3,1 Smith 1979, σελ. 13-18.
- ↑ Smith 1979, σελ. 17.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Smith, George H. (1979). Atheism: The Case Against God
. Buffalo, New York: Prometheus. σελίδες 13–18. ISBN 0-87975-124-X. - d'Holbach, P. H. T. (1772). Good Sense. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2010.
