Απαθεϊσμός
| Αθεϊσμός |
|---|
Απαθεϊσμός (από το απάθεια και το θεϊσμός) είναι η στάση της απάθειας στο ερώτημα αν υπάρχει ή όχι θεός. Είναι περισσότερο στάση παρά πίστη ή σύστημα πίστης.[1][2]
Απαθεϊστής είναι κάποιος που δεν ενδιαφέρονται στην αποδοχή ή απόρριψη ισχυρισμών αν υπάρχουν ή όχι θεοί. Η ύπαρξη των θεοτήτων δεν ενδιαφέρει τον απαθεϊστή..[3]
Ο επιστήμονας και φιλόσοφος Ian von Hegner έχει επιχειρηματολογίσει πως ο απαθεϊσμός είναι η εναλλακτική θέση απέναντι στον θεϊσμό, αθεϊσμό και αγνωστικισμό, με ηθικές συνέπειες οι οποίες έχουν παραβλεφθεί από την σύγχρονη φιλοσοφία..[4] Philosopher Trevor Hedberg has called apatheism uncharted territory in the philosophy of religion.[1]
Είδη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ένα είδος απαθεϊσμού θεωρεί ότι η ερώτηση για την ύπαρξη θεών, είναι εντελώς άσχετη με την καθημερινή ζωή. Αυτή η πρόταση δεν πρέπει να εκληφθεί ως σκεπτικιστική στάση, όμοια με των άθεων ή αγνωστικιστών που αμφισβητούν την ύπαρξη των θεών ή αν μπορούμε να ξέρουμε κάτι για αυτούς.
Η ύπαρξη των θεοτήτων δεν τίθεται στο περιθώριο για ηθικούς ή επιστημονικούς λόγους. Για δημοκρατικούς ή υπαρξιακους λόγους, εκλαμβάνεται ως μη αναγκαία ερώτηση. Η παγκοσμιότητα της δημοκρατικής αρχής πως δεν υπάρχουν πρώτης ή δεύτερης τάξης ανθρώποι και πως, επίσης, ανάμεσα σε όλα τα όντα (συμπεριλαμβανομένου και πιθανον εξωγήινων ή θεοτήτων) οι ανθρώποι δεν είναι σε δεύτερη κατηγορία. Σε αυτή την εκδοχή, η ύπαρξη των θεοτήτων δεν θεωρείται μια από τις «μεγάλες ερωτήσεις» της ζωής.[5]
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο όρος απαθεϊσμός, εκτιμάται ότι έχει έρθει σε χρήση το 2001 από τον συγγραφέα Robert J. Nash. [6]
Σχετικές απόψεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Απαθεϊστικός αγνωστικισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο απαθεϊστικός αγνωστικισμός, ισχυρίζεται ότι καμιά συζήτηση δεν μπορεί να αποδείξει ή να απορρίψει την ύπαρξη του θεού ή θεοτήτηων και αν υπάρχουν τελικά θεότητες, αυτές δεν απασχολούνται με την μοίρα των ανθρώπων. Ετσι η ύπαρξη τους έχει λίγη ή καθόλου επίδραση στην προσωπική ανθρώπινη ζωή του καθενός και δεν θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει..[7][8]
Πρακτικός αθεϊσμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η άποψη πως κάποιος πρέπει να ζει την ζωή του, χωρίς να νοιάζεται για την ύπαρξη ή όχι θεών. Ο πρακτικός αθεϊσμός πάντως, δεν βλέπει την ερώτηση για τον θεό ως άσχετη, σε αντίθεση με τον απαθεϊσμο.
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 «Apatheism: Should we care whether God exists?». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2018.
- ↑ Austin Cline. «Definition of Apatheist».
- ↑
Von Hegner, Ian. «Gods and Dictatorships: A Defence of Heroical Apatheism». Science, Religion and Culture, Vol. 3, Issue 1, 2016. H παράμετρος
|url=είναι κενή ή απουσιάζει (βοήθεια) - ↑ Franklin, Smith and. «Gods and Dictatorships: A Defence of Heroical Apatheism».[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Von Hegner, Ian: Gods and Dictatorships: a Defence of Heroical Apatheism, Science, Religion and Culture, Vol. 3, Issue 1, 2016.
- ↑ Robert J. Nash (2001). Religious Pluralism in the Academy: Opening the Dialogue. σελ. 27.
- ↑ John Tyrrell (1996). «Commentary on the Articles of Faith». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Αυγούστου 2007.
To believe in the existence of a god is an act of faith. To believe in the nonexistence of a god is likewise an act of faith. There is no verifiable evidence that there is a Supreme Being nor is there verifiable evidence there is not a Supreme Being. Faith is not knowledge. We can only state with assurance that we do not know.
- ↑ Austin Cline. «What is Apathetic Agnosticism?».
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Von Hegner, Ian. Gods and Dictatorships: A Defence of Heroical Apatheism, Science, Religion and Culture, Vol. 3, Issue 1, 2016.