Οινανθικό οξύ
| Οινανθικό οξύ | |||
|---|---|---|---|
| |||
| Γενικά | |||
| Όνομα IUPAC | Επτανικό οξύ | ||
| Άλλες ονομασίες | Οινανθικό οξύ | ||
| Χημικά αναγνωριστικά | |||
| Χημικός τύπος | C7H14O2 | ||
| Μοριακή μάζα | 130,187 amu | ||
| Σύντομος συντακτικός τύπος |
CH3(CH2)5COOH | ||
| Αριθμός CAS | 111-14-8 | ||
| SMILES | CCCCCCC(=O)O | ||
| InChI | 1S/C7H14O2/c1-2-3-4-5-6-7(8)9/h2-6H2,1H3,(H,8,9) | ||
| PubChem CID | 8094 | ||
| ChemSpider ID | 7803 | ||
| Ισομέρεια | |||
| Ισομερή θέσης | >100 | ||
| Φυσικές ιδιότητες | |||
| Σημείο τήξης | -7,5 °C | ||
| Σημείο βρασμού | 223 °C | ||
| Πυκνότητα | 918,1 kgr/m³ (20 °C) | ||
| Διαλυτότητα στο νερό |
2,419 kgr/m³ (15 °C) | ||
| Διαλυτότητα σε άλλους διαλύτες |
διαλυτό σε αιθανόλη, αιθέρα | ||
| Εμφάνιση | Ελαιώδες υγρό | ||
| Χημικές ιδιότητες | |||
| pKa | 4,88 | ||
| Ελάχιστη θερμοκρασία ανάφλεξης |
103 °C | ||
| Σημείο αυτανάφλεξης | 380 °C | ||
| Επικινδυνότητα | |||
| LD50 | 6.400 mg/kg | ||
| Κίνδυνοι κατά NFPA 704 |
2
3
0
| ||
| Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa). | |||
Το οινανθικό οξύ ή επτανικό οξύ (αγγλικά: (o)enanthic acid ή heptanoic acid) είναι οργανική ένωση με μοριακό τύπο C7H14O2. Πιο συγκεκριμένα, είναι κορεσμένο καρβοξυλικό οξύ με μη διακλαδισμένη ανθρακική αλυσίδα επτά (7) ατόμων. Το χημικά καθαρό επτανικό οξύ, στις κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος είναι ελαιώδες υγρό με δυσάρεστη, ταγκή οσμή.[1] Συνεισφέρει την οσμή του σε κάποια ταγκισμένα έλαια. Είναι ελαφρά μόνο υδατοδιαλυτό, αλλά πολύ ευδιάλυτο στην αιθανόλη και στον διαιθυλαιθέρα.
Παραγωγή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο μεθυλεστέρας του ρικινολεϊκού οξέος, που λαμβάνεται από το καστορέλαιο, είναι η κύρια εμπορική πρόδρομη ένωση για το επτανικό οξύ. Η πυρόλυση του ρικινολεϊκού μεθυλεστέρα δίνει 10-ενδεκενικό μεθυλεστέρα και επτανάλη. Η τελευταία οξειδώνεται με ατμοσφαιρικό αέρα (περιέχει οξυγόνο), σχηματίζοντας με τη σειρά της επτανικό οξύ. Περίπου 20.000 τόνοι επτανικού οξέος καταναλώθηκαν στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ το 1980.[2]
Εφαρμογές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το επτανικό οξύ χρησιμοποιείται για την παραγωγή εστέρων του, όπως ο επτανικός αιιθυλεστέρας, που με τη σειρά του χρησιμοποιείται σε αρώματα και σε τεχνητά αρωματικά πρόσθετα.[3]
Χρησιμοποιήθηκε, ακόμη, για την εστεροποίηση στεροειδών για την παραγωγή φαρμάκων, όπως η οινανθική τεστοστερόνη, η οινανθική τρενμπολόνη, οινανθική δροστανολόνη και η οινανθική μεθενολόνη (Primobolan).
Το τριγλυκερίδιο του επτανικού οξέος ονομάζεται τριεπτανοΐνη και χρησιμοποιείται σε ορισμένες κλινικές καταστάσεις ως διαιτητικό πρόσθετο.
Παρατηρήσεις και αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Merck Index, 11th Edition, 4581
- ↑ David J. Anneken, Sabine Both, Ralf Christoph, Georg Fieg, Udo Steinberner, Alfred Westfechtel "Fatty Acids" in Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry 2006, Wiley-VCH, Weinheim.
- ↑ Σημείωση: Είναι αρκετά συνηθισμένο φαινόμενο ένα καρβοξυλικό οξύ να έχει δυσάρεστη οσμή ενώ κάποιοι (τουλάχιστον) εστέρες του να έχουν αρκετά ευχάριστη, ώστε να χρησιμοποιούνται ως αρώματα ή ως πρόσθετα αυτών.