Μύρθιος Ρεθύμνης
Συντεταγμένες: 35°17′45″N 24°31′59″E / 35.29583°N 24.53306°E
Μύρθιος | |
---|---|
Διοίκηση | |
Χώρα | Ελλάδα |
Περιφέρεια | Κρήτης |
Περιφερειακή Ενότητα | Ρεθύμνης |
Δήμος | Ρεθύμνης |
Δημοτική Ενότητα | Ρεθύμνης |
Γεωγραφία | |
Γεωγραφικό διαμέρισμα | Κρήτη |
Νομός | Ρεθύμνης |
Υψόμετρο | 443 |
Πληθυσμός | |
Μόνιμος | 65 |
Έτος απογραφής | 2021 |
Πληροφορίες | |
Ταχ. κώδικας | 74100 |
Τηλ. κωδικός | +30 28310 |
Η Μύρθιος είναι ημιορεινός οικισμός της κοινότητας Σελλίου του Δήμου Ρεθύμνης[1] στην Περιφερειακή Ενότητα Ρεθύμνης της Κρήτης.
Γεωγραφικά - ιστορικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Μύρθιος βρίσκεται στους πρόποδες του Βρύσινα σε υψόμετρο 443 μέτρων[2] ενώ απέχει 20 χιλιόμετρα Ν.-ΝΑ. από το Ρέθυμνο. Η ονομασία του προέρχεται από το φυτό μυρτιά. Κοντά και ανατολικά του χωριού περνούν οι Ποταμοί ενώ νοτιοανατολικά του είναι το φράγμα και η τεχνητή λίμνη Αμαρίου.
Η παλαιότερη γραπτή αναφορά του χωριού συναντάται στην εποχή της Ενετοκρατίας, φέουδο Ενετικής οικογένειας. Στις απογραφές του 16ου αιώνα γράφεται MIRTIO DI POLLANI.[3] Σε ορεινά υψώματα της ευρύτερης περιοχής υπάρχουν φρουριακά κατάλοιπα που ανήκουν σε πύργους με πολεμίστρες, τους ονομαζόμενους «Κουλέδες».
Εντυπωσιακό είναι το κτήριο του Πολιτιστικού Συλλόγου.
Διοικητικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ως οικισμός αναφέρεται επίσημα το 1925 με το ΦΕΚ 27Α - 31/01/1925 να προσαρτάται στην τότε κοινότητα Πρασσών.[4] Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης, μαζί με το Σελλί αποτελούν την τοπική κοινότητα Σελλίου που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Ρεθλυμνης του Δήμου Ρεθύμνης και σύμφωνα την απογραφή του 2011 έχει πληθυσμό 74 κατοίκους[5].
Σημείωση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στο Δήμο Αγίου Βασιλείου υπάρχει ο συνώνυμος οικισμός Μύρθιος Αγίου Βασιλείου ή Μύρθιος της Γιαλιάς.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Τοπική Κοινότητα Σελλίου | Σελλίου | Δήμος». www.rethymno.gr. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2022.
- ↑ «Μύρθιος ΡΕΘΥΜΝΟΥ, Δήμος ΡΕΘΥΜΝΗΣ | buk.gr». buk.gr. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2022.
- ↑ Σπανάκης, Στέργιος (1993). Πόλεις και χωριά της Κρήτης στο πέρασμα των αιώνων, τόμος Β΄. Ηράκλειο: Γραφικές Τέχνες Γ. Δετοράκης. σελ. 573.
- ↑ «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2022.
- ↑ «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10890 (σελ. 416 του pdf)
Αυτό το γεωγραφικό λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |