Γιαννούδι Ρεθύμνου
Συντεταγμένες: 35°20′58″N 24°31′46″E / 35.34944°N 24.52944°E
| Γιαννούδι | |
|---|---|
 | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Κρήτης |
| Περιφερειακή Ενότητα | Ρεθύμνης |
| Δήμος | Ρεθύμνης |
| Δημοτική Ενότητα | Ρεθύμνης |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Κρήτη |
| Νομός | Ρεθύμνης |
| Υψόμετρο | 110 μέτρα |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 133 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 74100 |
| Τηλ. κωδικός | +30 28310 |
Το Γιαννούδι (επίσημο: το Γιαννούδιον) είναι οικισμός της Κοινότητας Ρεθύμνης, του Δήμου Ρεθύμνης στην Περιφερειακή Ενότητα Ρεθύμνης της Κρήτης. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 116 κατοίκους. Βρίσκεται 6,5 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά του Ρεθύμνου, σε υψόμετρο 110 μ, κοντά στην οδική αρτηρία προς το Αμάρι.[1] Έχει χαρακτηριστεί παραδοσιακός οικισμός της Ελλάδας.
Ιστορικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Στέργιος Σπανάκης αναφέρει ότι το όνομα του χωριού προέρχεται από το επώνυμο του πρώτου ιδρυτή Γιαννούδη. Το χωριό αναφέρεται από τον Φραντσέσκο Μπαρότσι το 1577 ως Gianudhi και στην ενετική απογραφή του 1583 από Καστροφύλακα αναφέρεται ως Gianoudi με 166 οφιελόμενες αγγαρείες. Στην απογραφή του 1881, είχε 11 Χριστιανούς και 107 Τούρκους κατοίκους και υπαγόταν στον δήμο Χρωμοναστηρίου. Στην απογραφή του 1900 υπαγόταν στον δήμο Βρυσιναίων και είχε 40 κατοίκους.[1] Το 1925, το Γιαννούδι υπάχθηκε αρχικά στην κοινότητα Πρασέ και αργότερα το ίδιο έτος στον δήμο Ρεθύμνης, όπου υπάγεται μέχρι σήμερα.[2]
Αναλυτικά η δημογραφική πορεία του χωριού σύμφωνα με τις απογραφές:
| Απογραφή | 1900 | 1920 | 1928 | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός[1] | 40 | 127 | 118 | 92 | 82 | 78 | 30 | 22 | 96 | 116 |
Αξιοθέατα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στην είσοδο του χωριού σώζεται τριώροφος πύργος, γνωστός ως πύργος Γιαννουδίου ή Γιουλούντα. Η κατασκευή του χρονολογείται στους πρώτους οθωμανικούς χρόνους (τέλη 17ου - αρχές 18ου αιώνα). Η πρόσβαση στον πρώτο όροφο γινόταν με εξωτερική σκάλα και στον δεύτερο με εξωτερική σκάλα. Ο δεύτερος όροφος έχει έξι παράθυρα, οργανωμένα σε ζεύγη και τζάκι.[3] Το 1929 άρχισε να λειτουργεί στο χωριό δημοτικό σχολείου, το οποίο σήμερα στεγάζει τον πολιτιστικό σύλλογο του χωριού.[4]
Οικονομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στο χωριό λειτουργεί εταιρεία παραγωγής και εμπορίας μανιταριών.[5]
Στο χωριό έχει εγκριθεί να κατασκευαστεί διυλιστήριο νερού για την ύδρευση των δήμων Ρεθύμνης και Μυλοποτάμου.[6]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Σπανάκης, Στέργιος (1993). Πόλεις και χωριά της Κρήτης στο πέρασμα των αιώνων, τόμος Α΄. Ηράκλειο: Γραφικές Τέχνες Γ. Δετοράκης. σελ. 227.
- ↑ «Γιαννούδι (Ρεθύμνης)». Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών - Αναλυτικά. ΕΕΤΑΑ-Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης Α.Ε. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2019.
- ↑ Παπαθανασίου, Μανώλης. «Πύργος Γιαννουδίου». Καστρολόγος. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2019.
- ↑ «Γιαννούδι». www.rethymno.gr. Δήμος Ρεθύμνης. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2019.
- ↑ «Μια Ρεθυμνιώτικη εταιρία που πρωτοπορεί , η Culta Terra στο Γιαννούδι ... με προιόντα μανιταριών». Παραπολιτικά Κρήτης. 20 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2019.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Εγκρίθηκε η σύμβαση για το διυλιστήριο ύδρευσης στο Γιαννούδι». Η Εφημερίδα των Συντακτών. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2019.