Νίκη (μυθολογία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
DIEGO73 (συζήτηση | συνεισφορές)
Ενημέρωση φωτογραφιών
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{πηγές|09|10|2012}}{{Θεότητα|όνομα=Θεά Νίκη|τύπος=Ελληνική|περιγραφή=Θεά της νίκης|εικόνα=File:Novara-bassorilievo-DSCF0924.JPG|γονείς=[[Πάλλαντας|Πάλλας]] και [[Ωκεανίδες|Ωκεανίδα]] [[Στυξ]]|αδέλφια=[[Ζήλος (μυθολογία)|Ζήλος]], [[Κράτος (μυθολογία)|Κράτος]] και [[Βία (μυθολογία)|Βία]]|σύμβολα=[[Χρυσός|Χρυσά]] σανδάλια, φτερά και στεφάνι}}Η '''Νίκη''' ήταν θεά της [[ελληνική μυθολογία|ελληνικής μυθολογίας]] που προσωποποιούσε τη νίκη. Ήταν κόρη της [[Στύγα|Στύγας]] και του [[Πάλλαντας|Πάλλαντα]] και είχε αδέρφια της το [[Κράτος (μυθολογία)|Κράτος]], το [[Ζήλος (μυθολογία)|Ζήλο]] και τη [[Βία (μυθολογία)|Βία]].<ref>«Στὺξ δ᾽ ἔτεκ᾽ Ὠκεανοῦ θυγάτηρ Πάλλαντι μιγεῖσα<br />
{{πηγές|09|10|2012}}{{Θεότητα|όνομα=Θεά Νίκη|τύπος=Ελληνική|περιγραφή=Θεά της νίκης|εικόνα=File:Colchis-Nike.jpg|γονείς=[[Πάλλαντας|Πάλλας]] και [[Ωκεανίδες|Ωκεανίδα]] [[Στυξ]]|αδέλφια=[[Ζήλος (μυθολογία)|Ζήλος]], [[Κράτος (μυθολογία)|Κράτος]] και [[Βία (μυθολογία)|Βία]]|σύμβολα=[[Χρυσός|Χρυσά]] σανδάλια, φτερά και στεφάνι}}Η '''Νίκη''' ήταν θεά της [[ελληνική μυθολογία|ελληνικής μυθολογίας]] που προσωποποιούσε τη νίκη. Ήταν κόρη της [[Στύγα|Στύγας]] και του [[Πάλλαντας|Πάλλαντα]] και είχε αδέρφια της το [[Κράτος (μυθολογία)|Κράτος]], το [[Ζήλος (μυθολογία)|Ζήλο]] και τη [[Βία (μυθολογία)|Βία]].<ref>«Στὺξ δ᾽ ἔτεκ᾽ Ὠκεανοῦ θυγάτηρ Πάλλαντι μιγεῖσα<br />
Ζῆλον καὶ Νίκην καλλίσφυρον ἐν μεγάροισιν·<br />
Ζῆλον καὶ Νίκην καλλίσφυρον ἐν μεγάροισιν·<br />
καὶ Κράτος ἠδὲ Βίην ἀριδείκετα γείνατο τέκνα» (Ησίοδος, "Θεογονία", στ. 383-5).</ref> Σύμφωνα με τη μυθολογία, όταν επικράτησε η λατρεία του Δία ως αρχηγού των θεών, η Νίκη και τα αδέρφια της έγιναν ακόλουθοί του. Σύμφωνα με άλλο μύθο, η Στύγα πρόσφερε τα παιδιά της ως συμμάχους του [[Δίας (μυθολογία)|Δία]] κατά την [[Τιτανομαχία]].<ref>Κακριδής Ι.Θ., σ. 26.</ref> Ήταν ο ηνίοχος των θεών, όπως συχνά απεικονίζεται. Συχνά επίσης εμφανίζεται με φτερά, σε αντίθεση με άλλες γυναικείες θεότητες, οι οποίες ήδη κατά την κλασική περίοδο εμφανίζονταν χωρίς φτερά. Στα [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|ρωμαϊκά χρόνια]] ονομαζόταν ''Βικτόρια''.
καὶ Κράτος ἠδὲ Βίην ἀριδείκετα γείνατο τέκνα» (Ησίοδος, "Θεογονία", στ. 383-5).</ref> Σύμφωνα με τη μυθολογία, όταν επικράτησε η λατρεία του Δία ως αρχηγού των θεών, η Νίκη και τα αδέρφια της έγιναν ακόλουθοί του. Σύμφωνα με άλλο μύθο, η Στύγα πρόσφερε τα παιδιά της ως συμμάχους του [[Δίας (μυθολογία)|Δία]] κατά την [[Τιτανομαχία]].<ref>Κακριδής Ι.Θ., σ. 26.</ref> Ήταν ο ηνίοχος των θεών, όπως συχνά απεικονίζεται. Συχνά επίσης εμφανίζεται με φτερά, σε αντίθεση με άλλες γυναικείες θεότητες, οι οποίες ήδη κατά την κλασική περίοδο εμφανίζονταν χωρίς φτερά. Στα [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|ρωμαϊκά χρόνια]] ονομαζόταν ''Βικτόρια''.
Γραμμή 9: Γραμμή 9:


== Νίκη της Σαμοθράκης ==
== Νίκη της Σαμοθράκης ==
[[Αρχείο:Statue of Alexander the Great riding Bucephalus and carrying a winged statue of Nike (square of Alexander the Great) in Pella city (6914833428).jpg|μικρογραφία|Νίκη, και ο Αλεξανδρος]]
Το γνωστότερο άγαλμα της Νίκης είναι η [[Νίκη της Σαμοθράκης]], ένα πρωτότυπο μαρμάρινο πιθανότατα ροδικό έργο που φυλάσσεται στο [[Μουσείο του Λούβρου|Λούβρο]]. Η Νίκη καταφθάνει πάνω σε πλώρη πλοίου για να στρέψει τους νικητές σε ναυμαχία. Ήταν στημένη πάνω σε τεχνητή λιμνούλα ώστε η παράσταση να αποκτά αληθοφανή χαρακτήρα. Χρονολογείται γύρω στο [[190 π.Χ.]]
Το γνωστότερο άγαλμα της Νίκης είναι η [[Νίκη της Σαμοθράκης]], ένα πρωτότυπο μαρμάρινο πιθανότατα ροδικό έργο που φυλάσσεται στο [[Μουσείο του Λούβρου|Λούβρο]]. Η Νίκη καταφθάνει πάνω σε πλώρη πλοίου για να στρέψει τους νικητές σε ναυμαχία. Ήταν στημένη πάνω σε τεχνητή λιμνούλα ώστε η παράσταση να αποκτά αληθοφανή χαρακτήρα. Χρονολογείται γύρω στο [[190 π.Χ.]]



Έκδοση από την 00:55, 11 Νοεμβρίου 2018

Θεά Νίκη
Θεά της νίκης
ΣύμβολαΧρυσά σανδάλια, φτερά και στεφάνι
ΓονείςΠάλλας και Ωκεανίδα Στυξ
ΑδέλφιαΖήλος, Κράτος και Βία

Η Νίκη ήταν θεά της ελληνικής μυθολογίας που προσωποποιούσε τη νίκη. Ήταν κόρη της Στύγας και του Πάλλαντα και είχε αδέρφια της το Κράτος, το Ζήλο και τη Βία.[1] Σύμφωνα με τη μυθολογία, όταν επικράτησε η λατρεία του Δία ως αρχηγού των θεών, η Νίκη και τα αδέρφια της έγιναν ακόλουθοί του. Σύμφωνα με άλλο μύθο, η Στύγα πρόσφερε τα παιδιά της ως συμμάχους του Δία κατά την Τιτανομαχία.[2] Ήταν ο ηνίοχος των θεών, όπως συχνά απεικονίζεται. Συχνά επίσης εμφανίζεται με φτερά, σε αντίθεση με άλλες γυναικείες θεότητες, οι οποίες ήδη κατά την κλασική περίοδο εμφανίζονταν χωρίς φτερά. Στα ρωμαϊκά χρόνια ονομαζόταν Βικτόρια.

Λατρεία

Η λατρεία της θεάς Νίκης περιελάμβανε πομπές, σπονδές και θυσίες για την ευμένειά της ενώ γίνονταν και ικεσίες προς τη Νίκη από τις ιέρειες των μαντείων. Αν η θεά απαντούσε στις παρακλήσεις των ιερειών τότε δινόταν και η απάντηση προς τον αιτούμενο του μαντείου.

Στον Παρθενώνα υπήρχε ολόχρυσο άγαλμα της Νίκης, ενώ υπήρχε και ναός αφιερωμένος σε αυτήν, ο οποίος χτίστηκε γύρω στο 410 π.Χ. Αφιερώμα των Αθηναίων προς αυτή τη θεά υπήρχε επίσης και στους Δελφούς. Στο χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία στην Ολυμπία, αναπαρίστατο και η Νίκη. Σύμφωνα με τον Παυσανία, το άγαλμα της Αθηνάς Νίκης αναπαριστούσε τη Νίκη χωρίς φτερά (Άπτερος Νίκη), που σήμαινε ότι το άγαλμα δε θα έφευγε ποτέ από την Αθήνα.

Νίκη της Σαμοθράκης

Νίκη, και ο Αλεξανδρος

Το γνωστότερο άγαλμα της Νίκης είναι η Νίκη της Σαμοθράκης, ένα πρωτότυπο μαρμάρινο πιθανότατα ροδικό έργο που φυλάσσεται στο Λούβρο. Η Νίκη καταφθάνει πάνω σε πλώρη πλοίου για να στρέψει τους νικητές σε ναυμαχία. Ήταν στημένη πάνω σε τεχνητή λιμνούλα ώστε η παράσταση να αποκτά αληθοφανή χαρακτήρα. Χρονολογείται γύρω στο 190 π.Χ.

Αναφορές - Παραπομπές

  1. «Στὺξ δ᾽ ἔτεκ᾽ Ὠκεανοῦ θυγάτηρ Πάλλαντι μιγεῖσα
    Ζῆλον καὶ Νίκην καλλίσφυρον ἐν μεγάροισιν·
    καὶ Κράτος ἠδὲ Βίην ἀριδείκετα γείνατο τέκνα» (Ησίοδος, "Θεογονία", στ. 383-5).
  2. Κακριδής Ι.Θ., σ. 26.

Πηγές

  • Ησίοδος, Θεογονία.
  • Κακριδής Ι.Θ., επιμ. (1986), Ελληνική Μυθολογία, Τόμος 2: Οι Θεοί, Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Δείτε επίσης


CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Nike (mythology) της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).