Μπενιζέλος Ρούφος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Xqbot (συζήτηση | συνεισφορές) μ r2.7.2) (Ρομπότ: Τροποποίηση: es:Benizelos Rufos; διακοσμητικές αλλαγές |
μ r2.7.1) (Ρομπότ: Προσθήκη: la:Benizelus Rufus |
||
Γραμμή 85: | Γραμμή 85: | ||
[[es:Benizelos Rufos]] |
[[es:Benizelos Rufos]] |
||
[[fr:Benizélos Rouphos]] |
[[fr:Benizélos Rouphos]] |
||
[[la:Benizelus Rufus]] |
|||
[[pt:Benizélos Rúfos]] |
[[pt:Benizélos Rúfos]] |
||
[[yo:Benizelos Rouphos]] |
[[yo:Benizelos Rouphos]] |
Έκδοση από την 16:07, 20 Μαΐου 2012
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Μπενιζέλος Ρούφος | |
---|---|
Ο Μπενιζέλος Ρούφος | |
Πρωθυπουργός της Ελλάδας (ως Πρόεδρος της Προσωρινής Κυβέρνησης) | |
Περίοδος 29 Απριλίου 1863 – 25 Οκτωβρίου 1863 | |
Προκάτοχος | Διομήδης Κυριακός |
Διάδοχος | Δημήτριος Βούλγαρης |
Προσωπικά στοιχεία | |
Γέννηση | 1795, Πάτρα |
Θάνατος | 18 Μαρτίου 1868 Πάτρα |
Εθνότητα | Ελληνική |
Σύζυγος | Βικτωρία Σισίνη |
Παιδιά | 4 |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Μπενιζέλος Ρούφος (1795-1868) ήταν Έλληνας πολιτικός, Φιλικός, δήμαρχος Πατρέων, μέλος της αντιβασιλείας και δυο φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας.
Βιογραφία
Γεννήθηκε στην Πάτρα το 1795 και ήταν γιος του Αθανάσιου Κανακάρη, γόνου της γνωστής πολιτικής οικογένειας Κανακάρη-Ρούφου. Παντρεύτηκε την Βικτωρία Σισίνη, αδερφή του προεστού Χρύσανθου Σισίνη ενώ ύστερα από τον θάνατο της, στις 28 Αυγούστου του 1836, παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο την Μαρία Κουντουριώτη, χήρα Μέξα και κόρη του Γεώργιου Κουντουριώτη.
Ήταν μέλος της Φιλικής Εταιρείας και είχε προσφέρει πάνω από 10.000 γρόσια. Κατά τη διάρκεια της επανάστασης του 1821 διατηρούσε στρατιωτικό σώμα στην Πάτρα. Το 1828 διορίστηκε διοικητής Ηλείας και κατόπιν Σύρου. Το 1832 διορίστηκε μέλος της Γερουσίας ενώ το 1835 διετέλεσε σύμβουλος επικρατείας. Επίσης χρημάτισε υπουργός εσωτερικών στην κυβέρνηση Γεωργίου Κουντουριώτη του 1848. Το 1855 εκλέχτηκε δήμαρχος Πατρέων (1855-1858) και συμμετείχε στην επανάσταση κατά του Όθωνα. Το 1862 έφτιαξε μαζί με τον Δημήτριο Βούλγαρη και τον Κωνσταντίνο Κανάρη την Προσωρινή Κυβέρνηση της Ελλάδος που ανέλαβε την εξουσία μετά την έξωση του Όθωνα. Διορίστηκε πρωθυπουργός της Ελλάδας το 1863 (Κυβέρνηση του Οροπεδίου και Κυβέρνηση Μπενιζέλου Ρούφου 1863) και το 1865 (Κυβέρνηση Μπενιζέλου Ρούφου 1865). Κατά τη διάρκεια της ζωής του φορούσε πάντα φουστανέλα.
Ως δήμαρχος Πατρέων έθεσε τα θεμέλια του Δημοτικού Νοσοκομείου Πατρών, δώρισε το μισθό του για την ίδρυση υδραγωγείου και διαμόρφωσε την πλατεία Υψηλών Αλωνίων στην οποία και δόθηκε, για ένα χρονικό διάστημα, το όνομα του. Τελικά παραιτήθηκε λόγω διαφωνίας σχετικά με την μελέτη της πλατείας.
Πέθανε στις 18 Μαρτίου του 1868 και τάφηκε στο Α' Νεκροταφείο Πατρών σε λόφο στον οποίο βρίσκεται μόνο το μνήμα της οικογένειας Ρούφου. Επικήδειο λόγο εκφώνησε ο Χαλικιόπουλος και ο Αριστομένης Κοντογούρης. Είχε τέσσερα παιδιά, τον Αθανάσιο Κανακάρη, τον Γεώργιο, τον Αγγελή και τον Λουκά Ρούφο.
Βιβλιογραφία
- Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης
- Ιστορία της πόλεως Πατρών , Τόμοι Α΄& Β΄ , Στέφανος Θωμόπουλος, Αχαϊκές εκδόσεις, SET ISBN 960-7960-10-6
- 1836-2006 Δήμαρχοι Πατρέων, Πέτρου Ψωμά, Εκδόσεις το Δόντι, ISBN 960-88046-2-0
- Το λιμάνι της σταφίδας, Πάτρα 1828-1900, Χρήστου Μούλια, Εκδόσεις Περί τεχνών, Πάτρα 2000, ISBN 960-86814-0-5
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη βιογραφία ενός προσώπου χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |
|