Μετάβαση στο περιεχόμενο

Χάραλντ Ε΄ της Νορβηγίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χάραλντ Ε΄
Περίοδος17 Ιανουαρίου, 1991 - Σήμερα
Στέψη23 Ιουνίου, 1991
ΠροκάτοχοςΌλαφ Ε΄
Γέννηση21 Φεβρουαρίου 1937 (1937-02-21) (87 ετών)
ΣύζυγοςΣόνια Χάραλντσεν
ΕπίγονοιΜάρθα-Λουίζα
Χάακον
ΟίκοςΓκλύξμπουργκ-Νορβηγίας
ΠατέραςΌλαφ Ε΄ της Νορβηγίας
ΜητέραΜάρθα της Σουηδίας
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Χάραλντ Ε΄, (Harald V, γεννημένος στις 21 Φεβρουαρίου 1937), είναι ο σημερινός Βασιλιάς της Νορβηγίας, αφού ανέβηκε στο θρόνο μετά το θάνατο του πατέρα του, Βασιλιά Όλαφ Ε΄, στις 17 Ιανουαρίου 1991.

Ο Χάραλντ ήταν το τρίτο παιδί και μοναδικός γιος του Βασιλιά Όλαφ Ε΄ και της Πριγκίπισσας Mάρθας της Σουηδίας. Ήταν δεύτερος στη διαδοχή κατά τη στιγμή της γέννησής του, μετά τον πατέρα του. Το 1940, λόγω της Γερμανικής κατοχής κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, η βασιλική οικογένεια αυτοεξορίσθηκε. Ο Χάραλντ πέρασε ένα μέρος της παιδικής του ηλικίας στη Σουηδία και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Επέστρεψε στη Νορβηγία το 1945 και στη συνέχεια σπούδασε για περιόδους στο Πανεπιστήμιο του Όσλο, στη Νορβηγική Στρατιωτική Ακαδημία και στο Κολλέγιο Μπάλιολ της Οξφόρδης.

Το 1957, μετά το θάνατο του παππού του, Χάακον Ζ΄, ο Χάραλντ έγινε πρίγκιπας του στέμματος. Δεινός αθλητής, εκπροσώπησε τη Νορβηγία στην ιστιοπλοΐα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1964, του 1968 και του 1972 και αργότερα έγινε προστάτης της Παγκόσμιας Ιστιοπλοΐας. Ο Χάραλντ παντρεύτηκε τη Σόνια Χάραλντσεν το 1968, με τη σχέση τους αρχικά αμφιλεγόμενη λόγω της ιδιότητάς της της κοινής θνητής. Το ζευγάρι απέκτησε δύο παιδιά, τη Μάρθα-Λουίζα και το Χάακον. Ο Χάραλντ διαδέχθηκε τον πατέρα του ως βασιλιά το 1991, με το Χάακον να γίνεται διάδοχός του.

Λάτρης της ιστιοπλοΐας[1], όταν ήταν Πρίγκιπας εκπροσώπησε τη Νορβηγία ως αρχηγός της εθνικής ομάδας ιστιοπλοΐας. Κέρδισε χάλκινο, αργυρό και χρυσό μετάλλιο στα Παγκόσμια Πρωταθλήματα τα έτη 1988, 1982 και 1987, αντίστοιχα.

Ως απόγονος της Βασίλισσας Βικτωρίας του Ηνωμένου Βασιλείου είναι στην 63ή θέση και στη διαδοχή του βρετανικού θρόνου.

Την 1η Δεκεμβρίου του 2003 ανακοινώθηκε ότι πάσχει από καρκίνο. Υπεβλήθη σε επιτυχή χειρουργική επέμβαση στο Όσλο και τον αντικατέστησε προσωρινά στα καθήκοντά του ο διάδοχος του θρόνου, Χάακον. Ο Χάραλντ επέστρεψε στα καθήκοντά του στις 13 Απριλίου του 2004. Είναι Αρχηγός των νορβηγικών Ενόπλων Δυνάμεων. Είναι επίσης, επίτιμος πρόεδρος της Διεθνούς Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας μαζί με τον Βασιλιά Κωνσταντίνο Β΄, τέως Βασιλιά της Ελλάδας [2].

Προσφωνήσεις του
Βασιλιά Χάραλντ Ε΄
Προσφώνηση αναφοράςΜεγαλειότατος
Προφορική προσφώνησηΜεγαλειότατε
Εναλλακτική προσφώνησηΔ/Δ

Πρώτα χρόνια και εκπαίδευση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γέννηση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Πρίγκιπας Χάραλντ με τη μητέρα του Πριγκίπισσα Mάρθα.

Ο Πρίγκιπας Χάραλντ γεννήθηκε στο Κτήμα Σκάουγκουμ και βαφτίστηκε στο Βασιλικό Παρεκκλήσι των Βασιλικών Ανακτόρων στο Όσλο στις 31 Μαρτίου 1937 από τον Επίσκοπο Γιόχαν Λούντε. Αναδοχοί του ήταν: ο παππούς και η γιαγιά από τον πατέρα του Βασιλιάς Χάακον Ζ΄ και Βασίλισσα Μωντ της Νορβηγίας, ο παππούς και η γιαγιά από τη μητέρα του Πρίγκιπας Κάρολος και Πριγκίπισσα Ινγκεμποργκ της Σουηδίας, ο Βασιλιάς Λεοπόλδος Γ΄ του Βελγίου, η Μαρία και ο Βασιλιάς Γεώργιος ΣΤ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου και η Πριγκίπισσα του Στέμματος Ινγκριντ της Δανίας. Οι γονείς του είχαν ήδη δύο κόρες, τις Πριγκίπισσες Ράγκνχιλντ και Αστριντ.

Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Πρίγκιπας Χάραλντ παιδί

Το 1940 ολόκληρη η βασιλική οικογένεια αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το Όσλο λόγω της Γερμανικής εισβολής. Θεωρήθηκε ασφαλέστερο για την οικογένεια να διαχωριστεί. Ο Βασιλιάς και ο Πρίγκιπας του Στέμματος Ολαφ θα παρέμεναν στη Νορβηγία και η Πριγκίπισσα του Στέμματος θα πήγαινε στη Σουηδία με τα τρία παιδιά. Η δεύτερη έφτασε στη Σουηδία το βράδυ της 10ης Απριλίου, αλλά παρόλο που η Πριγκίπισσα του Στέμματος είχε γεννηθεί στη Σουηδία, αντιμετώπισαν προβλήματα στο συνοριακό σταθμό. Σύμφωνα με την Πριγκίπισσα Αστριντ και άλλους που ήταν παρόντες, έγιναν δεκτοί μόνο όταν ο οδηγός απειλούσε να σπάσει τη συνοριακή πύλη. Μια άλλη διήγηση δεν περιγράφει τόσο δραματικά τη διαφυγή.[3] Ωστόσο όταν ο Βασιλιάς και ο Πρίγκιπας του Στέμματος ρώτησαν το Σουηδό υπουργό Εξωτερικών Κρίστιαν Γκύντερ, αν μπορούσαν να κοιμηθούν μια νύχτα στη Σουηδία χωρίς να κρατηθούν, εκείνος αρνήθηκε[3].

Ο Χάραλντ πέρασε τις επόμενες μέρες στο Σέλεν πριν μετοικήσει στο σπίτι του Πρίγκιπα Καρλ Μπερναντότ στο Φρέτουνα στις 16 Απριλίου. Στις 26 Απριλίου η ομάδα μετακόμισε στο Ντρότνινγκχολμ της Στοκχόλμης. Ο Βασιλιάς Γουσταύος Ε΄ θεωρείται ότι είχε φιλική σχέση με τους Νορβηγούς φιλοξενούμενους του, αλλά δεν τους επέτρεπε να θέσουν το θέμα του πολέμου στη Νορβηγία. Ωστόσο σημαίνοντες Σουηδοί πολιτικοί, συμπεριλαμβανομένου του Υπουργού Δικαιοσύνης Βέστμαν, ήθελαν να αποσταλούν στη Νορβηγία η Πριγκίπισσα και ο Πρίγκιπας Χάραλντ, ώστε να μπορεί να ανακηρυχθεί Βασιλιάς από τους Γερμανούς.[3] Οταν ο Βασιλιάς και ο Πρίγκιπας του Στέμματος αναγκάστηκαν να φύγουν από τη Νορβηγία στις 7 Ιουνίου, ένιωθαν ότι η Σουηδία ίσως δεν ήταν το καλύτερο μέρος για την υπόλοιπη οικογένεια και άρχισε να σχεδιάζει να τους πάει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στις 17 Αυγούστου η Πριγκίπισσα του Στέμματος και τα παιδιά της έφυγαν για τις Ηνωμένες Πολιτείες από το Πέτσαμο της Φινλανδίας με το μεταφορικό πλοίο του Αμερικανικού Στρατού American Legion.[3]

Ο Χάραλντ και η μητέρα και οι αδελφές του έζησαν στην Ουάσινγκτον κατά τη διάρκεια του πολέμου,[4] ενώ ο πατέρας του, Πρίγκιπας του Στέμματος Ολαφ, και ο παππούς του, ο Βασιλιάς Χάακον, παρέμειναν στο Λονδίνο με τη Νορβηγική εξόριστη κυβέρνηση. Ένα από τα αξιοσημείωτα γεγονότα που θυμάται από εκείνη την εποχή είναι να στέκεται πίσω από το Φραγκλίνο Ρούζβελτ, όταν ορκιζόταν για την τέταρτη θητεία του στη Νότια Πύλη του Λευκού Οίκου το 1945. Αυτές οι παιδικές εμπειρίες αντανακλώνται σε ένα ίχνος αμερικανικής προφοράς όταν μιλάει αγγλικά[5]. Το βιβλίο του Ντόρις Κέρνς Γκούντγουιν Παράξενοι καιροί : Ο Φραγκλίνος και η Έλινορ Ρούζβελτ και το Μέτωπο του [Λευκού] Οίκου στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο περιέχουν μια φωτογραφία του Βασιλιά (τότε Πρίγκιπα) να παίζει με το σκυλί του Φ.Ρ, Φάλα, στη Βόρεια Πρασιά του Λευκού Οίκου το 1944.

Ο Χάραλντ επισκέφθηκε εκπαιδευόμενους Νορβηγούς στρατιωτικούς στις Ηνωμένες Πολιτείες και πραγματοποίησε επίσης επισκέψεις και εκτός αυτών, ταξιδεύοντας βόρεια για να επισκεφθεί το νορβηγικό προσωπικό στη βάση εκπαίδευσης "Μικρή Νορβηγία" στο Οντάριο του Καναδά. Από το 1943 παρακολούθησε το Σχολείο του Λευκού Οίκου. Ο Πρίγκιπας Χάραλντ επέστρεψε στη Νορβηγία με την οικογένειά του στο τέλος του πολέμου το 1945.

Επιστροφή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το φθινόπωρο του 1945 εγγράφηκε στην τρίτη τάξη του Smestad skole ως το πρώτο μέλος της βασιλικής οικογένειας που θα παρακολουθούσε δημόσιο σχολείο. Το 1954 έχασε τη μητέρα του από καρκίνο. Ο θάνατος της Πριγκίπισσας του Στέμματος ήταν τεράστια απώλεια τόσο για τον ίδιο και την οικογένειά του, όσο και για τη Νορβηγία[6] και αργότερα ονόμασε την κόρη του Mάρθα για να τιμήσει τη μνήμη της. Τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1958 θα έχανε την εκ μητρός γιαγιά του Πριγκίπισσα Ινγκεμποργκ της Δανίας.

Πρίγκιπας του Στέμματος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1955 αποφοίτησε από την Oslo katedralskole και το φθινόπωρο του ίδιου έτους ο Χάραλντ άρχισε σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Όσλο. Παρακολούθησε αργότερα τη Σχολή Υποψήφιων Αξιωματικών του Ιππικού στο Τράντουμ και στη συνέχεια γράφτηκε στη Νορβηγική Στρατιωτική Ακαδημία, από την οποία αποφοίτησε το 1959. Ο Χάραλντ παρακολούθησε το Συμβούλιο του Κράτους για πρώτη φορά στις 27 Σεπτεμβρίου 1957 και ορκίστηκε στο Σύνταγμα Της Νορβηγίας στις 21 Φεβρουαρίου 1958. Την ίδια χρονιά υπηρέτησε επίσης για πρώτη φορά ως αντιβασιλέας κατά την απουσία του Βασιλιά.

Το 1960 ο Χάραλντ εισήλθε στο Κολέγιο Μπάλιολ της Οξφόρδης, όπου σπούδασε ιστορία, οικονομία και πολιτική. Ήταν δεινός κωπηλάτης στα φοιτητικά του χρόνια στην Οξφόρδη και διδάχτηκε κωπηλασία από το συνάδελφο και φίλο του Νικ Μπίβαν, αργότερα κορυφαίο Βρετανό προπονητή κωπηλασίας. Το 1960 πραγματοποίησε επίσης το πρώτο του επίσημο ταξίδι στο εξωτερικό, επισκεπτόμενος τις Ηνωμένες Πολιτείες για την πεντηκοστή επέτειο του Αμερικανικού Σκανδιναβικού Ιδρύματος. Δεινός ιστιοπλόος[7] ο Χάραλντ εκπροσώπησε τη Νορβηγία στην ιστιοπλοϊα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο το 1964,[8] του Μεξικού το 1968 και του Μονάχου το 1972. Ο Πρίγκιπας του Στέμματος ήταν σημαιοφόρος της Νορβηγίας στην εναρκτήρια παρέλαση των Ολυμπιακών Αγώνων του 1964.

Γάμος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Φωτογραφία του βασιλικού γάμου, 1968

Ο Χάραλντ παντρεύτηκε μια κοινή θνητή, τη Σόνια Χάραλντσεν, στον Καθεδρικό του Όσλο στις 29 Αυγούστου 1968. Το ζευγάρι είχε δεσμό για εννέα χρόνια και μπόρεσε να παντρευτεί μόνο όταν ο Χάραλντ έδωσε στον πατέρα του τελεσίγραφο ότι αν δεν του επιτρεπόταν να παντρευτεί τη Σόνια δεν θα να παντρευόταν καθόλου, πράγμα που θα σήμαινε το τέλος της βασιλείας της οικογένειάς του και της Νορβηγικής μοναρχίας, καθώς ο Χάραλντ ήταν ο μοναδικός κληρονόμος του θρόνου. Το ζευγάρι απέκτησε δύο παιδιά, την Πριγκίπισσα Μάρθα Λουίζα και τον Πρίγκιπα Χάακον, διάδοχο του Νορβηγικού θρόνου.

Βασιλεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά το θάνατο του πατέρα του στις 17 Ιανουαρίου 1991 ο Χάραλντ ανέβηκε αυτόματα στο Νορβηγικό θρόνο. Υπήρξε ο πρώτος γεννημένος στη Νορβηγία μονάρχης μετά το Μάγκνους Ζ', που είχε παραιτηθεί το 1343, ένα χάσμα 648 ετών. Ο Χάραλντ είναι ο έκτος βασιλιάς της Νορβηγίας που φέρει αυτό το όνομα και ο πρώτος μετά από 855 χρόνια. Οι πέντε άλλοι βασιλιάδες που έφεραν το όνομά του είναι ο Χάραλντ Χορφάγκρε, ο Χάραλντ Γκράφελντρ, ο Χάραλντ ο Κυανόδους, ο Χάραλντ Σίγκουρντσον και ο Χάραλντ Γκίλλε.Ο Χάραλντ ο Κυανόδους συνήθως δεν αριθμείται αριθμό στον Νορβηγικό κατάλογο βασιλιάδων, επομένως ο Χάραλντ είναι αριθμημένος 'μόνο' ως Χάραλντ Ε΄. Ο Βασιλιάς Χάραλντ αποφάσισε να χρησιμοποιήσει το βασιλικό σύνθημα του παππού του «Alt for Norge» (Ολα για τη Νορβηγία). Ο βασιλιάς επέλεξε επίσης να συνεχίσει την παράδοση της βασιλικής προσφοράς, μια παράδοση που είχε εισαχθεί από τον πατέρα του και καθαγιάσθηκε με τη Βασίλισσα Σόνια στον Καθεδρικό Ναό του Νίδαρος στις 23 Ιουνίου 1991.[9]

Η βασιλεία του Βασιλιά Χάραλντ έχει σημαδευτεί από εκσυγχρονισμό και μεταρρύθμιση της Νορβηγικής βασιλικής οικογένειας. Ο Βασιλιάς έχει συνεργαστεί στενά με τη Βασίλισσα Σόνια και τον Πρίγκιπα του Στέμματος, κάνοντας τη βασιλική αυλή πιο ανοιχτή στο νορβηγικό κοινό και στα νορβηγικά μέσα μαζικής ενημέρωσης. Η απόφαση του βασιλιά Χάραλντ να δεχτεί δύο ακόμη κοινούς θνητούς στη βασιλική οικογένεια, την Πριγκίπισσα του Στέμματος Μέτε-Μάριτ και τον Αρι Μπεν, έχει ερμηνευθεί ως σημάδι εκσυγχρονισμού και προσαρμογής..[10][11] Υπό την ηγεσία του Βασιλιά Χάραλντ και της Βασίλισσας Σόνιας πραγματοποιήθηκαν εκτεταμένα έργα ανακαίνισης στο Βασιλικό Κτήμα του Μπίγκντεϊ, στα Βασιλικά Ανάκτορα, στους βασιλικούς στάβλους και στο Οσκαρσαλ (βασιλικό ησυχαστήριο). Τα τελευταία τρία έχουν επίσης ανοίξει για το κοινό και τους τουρίστες.[12]. Μαζί με τη Βασίλισσα Σόνια ο βασιλιάς έχει επίσης προσπαθήσει για δεκαετίες να δημιουργήσει στο Όσλο ένα μουσείο-(πρώην ανάκτορο).[13][14]

Επίσημα και ανεπίσημα καθήκοντα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Βασιλιάς Χουάν Κάρλος Α΄ της Ισπανίας σε επίσκεψη στη Νορβηγία (2006)
Ο Βασιλιάς Χάραλντ Ε΄ κατά την έναρξη των εργασιών του κοινοβουλίου των Σαάμι το 2013

Ενώ το Σύνταγμα αναθέτει στο Χάραλντ την εκτελεστική εξουσία, δεν είναι πολιτικά υπεύθυνος για την άσκησή της. Αυτό είναι σύμφωνο όχι μόνο με τις διατάξεις του Συντάγματος αλλά με τις συμβάσεις που θεσπίστηκαν μετά την οριστική θέσπιση της κοινοβουλευτικής διακυβέρνησης στη Νορβηγία το 1884. Οι πράξεις του δεν ισχύουν χωρίς την υπογραφή υπογραφής ενός μέλους του Συμβουλίου του Κράτους - συνήθως του Πρωθυπουργού-και οι αποφάσεις του Συμβουλίου του Κράτους υπογράφονται από όλα τα μέλη του. Αν και έχει τυπικά το δικαίωμα του βέτο, κανένας Νορβηγός βασιλιάς δεν το έχει ασκήσει μετά τη διάλυση της ένωσης με τη Σουηδία το 1905.

Ενώ το Σύνταγμα τυπικά αναθέτει στο Χάραλντ το δικαίωμα να διορίζει την κυβέρνηση, στην πράξη η κυβέρνηση πρέπει να διατηρεί την εμπιστοσύνη του Κοινοβουλίου. Ο Βασιλιάς ορίζει ως πρωθυπουργό τον επικεφαλής της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας. Όταν η κοινοβουλευτική κατάσταση είναι ασαφής ο βασιλιάς βασίζεται στη γνώμη του Προέδρου του Κοινοβουλίου και του ήδη πρωθυπουργού. Σε αντίθεση με τους περισσότερους μονάρχες ο Χάραλντ δεν έχει την εξουσία να διαλύσει το Κοινοβούλιο και το Σύνταγμα δεν επιτρέπει πρόωρες εκλογές.

Ο Βασιλιάς συνέρχεται με το Συμβούλιο του Κράτους στα Βασιλικό Παλάτι κάθε Παρασκευή. Έχει επίσης εβδομαδιαίες συναντήσεις με τον Πρωθυπουργό και τον Υπουργό Εξωτερικών. Δέχεται ξένους απεσταλμένους και κηρύσσει επίσημα την έναρξη των εργασιών του κοινοβουλίου τον Οκτώβριο, εκφωνώντας την ομιλία του θρόνου. Ταξιδεύει εκτενώς σε ολόκληρη τη Νορβηγία και πραγματοποιεί επίσημες κρατικές επισκέψεις σε άλλες χώρες, καθώς επίσης και την υποδοχή και φιλοξενία επισκεπτών.

Το 1994 τόσο ο Βασιλιάς όσο και ο Πρίγκιπας του Στέμματος Χάακον συμμετείχαν στην τελετή έναρξης των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του Λιλεχάμερ. Ο Βασιλιάς κήρυξε την έναρξη των Αγώνων ενώ ο Πρίγκιπας έφερε την Ολυμπιακή φλόγα, αποτίοντας φόρο τιμής τόσο στο Βασιλιά και τον παππού του ως Ολυμπιονίκες. Ο Βασιλιάς έχει επίσης εκπροσωπήσει τη Νορβηγία σε τελετές έναρξης Ολυμπιακών Αγώνων, μεταξύ αυτών του Τορίνου και του Πεκίνου. Ωστόσο δεν ήταν παρών σε εκείνη του Βανκούβερ. Τον αντικατέστησε ο Πρίγκιπας του Στέμματος ενώ ο Βασιλιάς και η Βασίλισσα παρακολούθησαν αργότερα τους αγώνες.

Με το πλήρωμα του ιστιοπλοϊκού του κέρδισε χάλκινα, ασημένια και χρυσά μετάλλια του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος, το 1988, το 1982 και το 1987, αντίστοιχα. Τον Ιούλιο του 2005 ο Βασιλιάς και το πλήρωμά του με το βασιλικό ιστιοφόρο Fram XV κέρδισαν το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στη Σουηδία. Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2007 ο Βασιλιάς κατέλαβε την έκτη θέση.[15]

Δύο φορές μετά το 2000 ο Βασιλιάς Χάραλντ δεν ήταν σε θέση να εκτελέσει τα καθήκοντά του για λόγους υγείας: από το Δεκέμβριο του 2003 ως τα μέσα Απριλίου 2004 λόγω καρκίνου της ουροδόχου κύστης και από τον Απρίλιο ως τον Ιούνιο του 2005 λόγω στένωσης αορτής. Και στις δύο περιπτώσεις ο Πρίγκιπας Χάακον υπηρέτησε ως αντιβασιλέας της χώρας.

Ο Βασιλιάς Χάραλντ Ε΄ με το Μαουρίσιο Μάκρι, Πρόεδρο της Αργεντινής στο Μπουένος Άιρες, 2018.

Μέχρι το 2012 ο Βασιλιάς της Νορβηγίας ήταν, σύμφωνα με το σύνταγμα, ο επίσημος επικεφαλής της Εκκλησίας της Νορβηγίας. Η συνταγματική τροπολογία της 21ης Μαΐου 2012 κατάργησε αυτή του την ιδιότητα αλλά εξακολουθεί να απαιτείται να ανήκει σε αυτή.

Τελευταία χρόνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ηγεσία του Βασιλιά Χάραλντ κατά τη διάρκεια των εθνικών κρίσεων της Νορβηγίας, όπως η Καταιγίδα της Πρωτοχρονιάς (1992) και ιδιαίτερα οι επιθέσεις του 2011, έχει δεχθεί την εθνική και διεθνή αναγνώριση.[16][17][18][19]

Το 2015 έγινε ο πρώτος βασιλιάς στον κόσμο που επισκέφθηκε την Ανταρκτική, συγκεκριμένα τη Νορβηγική εξάρτηση Γη της Βασίλισσας Μοντ.[20] Το 2016 ο Βασιλιάς Χάραλντ Ε΄ αγωνίστηκε με μια ομάδα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ιστιοπλοΐας στη Λίμνη Οντάριο, στο Τορόντο.[21] Ο Βασιλιάς κατέλαβε τη δεύτερη θέση στην κλασική κατηγορία..[22] Ονομάστηκε "Ιστιοπλόος-Βασιλιάς" από τη National Post του Καναδά καθώς κοιμόταν στο σκάφος του "Sira".[23]

Όταν ο Βασιλιάς και η Βασίλισσα έκλεισαν τα 80 το 2017, ο Βασιλιάς αποφάσισε να ανοίξει τους πρώην βασιλικούς στάβλους στο κοινό ως δώρο στη σύζυγό του, τη βασίλισσα. Το κτίριο ονομάστηκε Στάβλοι Τέχνης της Βασίλισσαα Σόνιας και είναι το πρώτο ίδρυμα που ανήκει στη βασιλική οικογένεια και είναι μόνιμα ανοικτό στο κοινό.[24] Ο Βασιλιάς Χάραλντ ονομάστηκε Πρόσωπο της Χρονιάς από την εφημερίδα VG το 2017.[25]

Πρόγονοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πρόγονοι του Χάραλντ Ε΄ της Νορβηγίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Φρειδερίκος Η΄ της Δανίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Χάακον Ζ΄ της Νορβηγίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Λουίζα της Σουηδίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Όλαφ Ε΄ της Νορβηγίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Εδουάρδος Ζ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ματθίλδη του Ηνωμένου Βασιλείου
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Αλεξάνδρα της Δανίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Χάραλντ Ε΄ της Νορβηγίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Όσκαρ Β΄ της Σουηδίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Κάρολος του Βέστεργκετλαντ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Σοφία του Νάσσαου
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Μάρθα της Σουηδίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Φρειδερίκος Η΄ της Δανίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ίνγκεμποργκ της Δανίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Λουίζα της Σουηδίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Victory by Design». Time Magazine: σελ. 1. 27 Σεπτεμβρίου 1963. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-02-02. https://web.archive.org/web/20090202190441/http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,875198,00.html. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2009. 
  2. ↑ «ISAF : Executive Committee». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2009. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Hegge, Per Egil; Harald V, En biografi; N.W. Damm & Søn AS; 2006.
  4. ↑ «Non-Political Campaign». Time Magazine: σελ. 2. 9 September 1940. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-02-03. https://web.archive.org/web/20090203201002/http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,764591-2,00.html. Ανακτήθηκε στις 17 January 2009. 
  5. ↑ "Those Apprentice Kings and Queens Who May – One Day – Ascend a Throne," New York Times. 14 November 1971.
  6. ↑ «Crown Princess Märtha (1901-1954)». Norwegian Royal House. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2019. 
  7. ↑ «Victory by Design». Time Magazine: σελ. 1. 27 September 1963. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-02-02. https://web.archive.org/web/20090202190441/http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,875198,00.html. Ανακτήθηκε στις 17 January 2009. 
  8. ↑ «HP-Time.com». Time Magazine: σελ. 2. 26 June 1964. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-02-03. https://web.archive.org/web/20090203202910/http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,898168-2,00.html. Ανακτήθηκε στις 17 January 2009. 
  9. ↑ «The Consecration of King Harald and Queen Sonja». www.kongehuset.no (στα Νορβηγικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2017. 
  10. ↑ NRK. «– Å si at vi ikke er åpne, er rett og slett feil» (στα nb-NO). NRK. https://www.nrk.no/norge/_-a-si-at-vi-ikke-er-apne_-er-rett-og-slett-feil-1.12571148. Ανακτήθηκε στις 2017-12-29. 
  11. ↑ «Stanghelle: "Kong Harald står frem som mannen som forstår sin egen tid"». Aftenposten. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-12-29. https://web.archive.org/web/20171229112459/https://www.aftenposten.no/meninger/kommentar/i/paAQW/Stanghelle-Kong-Harald-star-frem-som-mannen-som-forstar-sin-egen-tid. Ανακτήθηκε στις 2017-12-28. 
  12. ↑ «The Royal Palace is open to the public». www.royalcourt.no (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2017. 
  13. ↑ Totl, Kjell Arne. «Kongehusekspert Kjell Arne Totland skriver: Gi kongeparet et permanent slottsmuseum». Aftenposten (στα Νορβηγικά Μποκμάλ). Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2018. [νεκρός σύνδεσμος]
  14. ↑ Moxnes, Agnes (27 Δεκεμβρίου 2018). «På tide med et slottsmuseum». NRK (στα Νορβηγικά Μποκμάλ). Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2018. 
  15. ↑ Sandefjords Blad on the King's performance in the World Championship (Νορβηγικά) Retrieved 10 September 2007. [νεκρός σύνδεσμος]
  16. ↑ Erlanger, Steven (2011-10-15). «King Harald of Norway Proves Mettle With Response to July 22 Deaths» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/2011/10/16/world/europe/king-harald-of-norway-proves-mettle-with-response-to-july-22-deaths.html. Ανακτήθηκε στις 2018-01-24. 
  17. ↑ «Norway remembers 77 killed in massacre» (στα αγγλικά). msnbc.com. 2011-08-21. http://www.nbcnews.com/id/44218860/ns/world_news-europe/t/norway-remembers-killed-massacre/#.WmhwPedrzIU. Ανακτήθηκε στις 2018-01-24. 
  18. ↑ «Kongen om terrorangrepet: - Våre tanker går til ofrene» (στα no). VG. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-01-25. https://web.archive.org/web/20180125015519/https://www.vg.no/nyheter/innenriks/terrorangrepet-22-juli-politikk-og-samfunn/kongen-om-terrorangrepet-vaare-tanker-gaar-til-ofrene/a/10080609/. Ανακτήθηκε στις 2018-01-24. 
  19. ↑ «- Hans aller beste tale» (στα no). Dagbladet.no. 2011-08-21. https://www.dagbladet.no/nyheter/hans-aller-beste-tale/63586924. Ανακτήθηκε στις 2018-01-24. 
  20. ↑ «King Harald visits Antarctic namesake». The Local. 11 February 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-02-15. https://web.archive.org/web/20150215122659/http://www.thelocal.no/20150210/king-harald-to-see-antarctic-coast-that-bears-his-name. Ανακτήθηκε στις 15 February 2015. 
    «Sun shines for king in Antarctica». 11 February 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-02-14. https://web.archive.org/web/20150214050319/http://www.newsinenglish.no/2015/02/11/sun-shines-for-king-in-antarctica/. Ανακτήθηκε στις 15 February 2015. 
    «King Harald begins Antarctic visit». The Norway Post. NRK/Aftenposten. 11 February 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-02-15. https://web.archive.org/web/20150215032649/http://www.norwaypost.no/index.php/news/latest-news/30607. Ανακτήθηκε στις 15 February 2015. 
  21. ↑ «King Harald of Norway in Canada to participate in sailing World Championships – Royal Central». royalcentral.co.uk (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2017. 
  22. ↑ «North American Eight Metre Association» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 8 Αυγούστου 2017. 
  23. ↑ «Norway's sailor king: Why Harald V has been sleeping on a yacht moored on Toronto's waterfront» (στα αγγλικά). National Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-04-07. https://web.archive.org/web/20170407001037/http://news.nationalpost.com/news/canada/norways-sailor-king-why-harald-v-has-been-sleeping-on-a-yacht-moored-on-torontos-waterfront. Ανακτήθηκε στις 2017-05-30. 
  24. ↑ «The Art Stable is open». www.royalcourt.no (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2017. 
  25. ↑ «Kongebiograf: Kong Harald blir mer populær jo eldre han blir» (στα no). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-02-21. https://web.archive.org/web/20180221114959/https://www.vg.no/nyheter/innenriks/i/P3jpp0/kongebiograf-kong-harald-blir-mer-populaer-jo-eldre-han-blir. Ανακτήθηκε στις 2018-02-21. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Χάραλντ Ε΄ της Νορβηγίας
Γέννηση: 21 Φεβρουαρίου 1937
Βασιλικοί τίτλοι
Προκάτοχος
Όλαφ Ε΄ 		Βασιλέας της Νορβηγίας (1991-σήμερα) Εν ενεργεία
Διάδοχος:
Διάδοχος του Θρόνου Χάακον
Βασιλικός Οίκος της Νορβηγίας
Προκάτοχος
Όλαφ 		Διάδοχος του Θρόνου της Νορβηγίας (1957-1991) Διάδοχος
Χάακον
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Χάραλντ_Ε΄_της_Νορβηγίας&oldid=10695618"