Νέο Κομπηγάδι Αχαΐας
Συντεταγμένες: 38°02′10″N 21°53′43″E / 38.03611°N 21.89528°E
| Νέο Κομπηγάδι | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Δυτικής Ελλάδας |
| Δήμος | Ερυμάνθου |
| Δημοτική Ενότητα | Φαρρών |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Πελοπόννησος |
| Νομός | Αχαΐας |
| Υψόμετρο | 715 |
| Έκταση | 12,430 |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 74 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| www.erymanthou.gr | |
Το Νέο Κομπηγάδι, που αποκαλείται και απλά ως Κομπηγάδι, είναι ορεινό χωριό που βρίσκεται στο Δήμο Ερυμάνθου του Νομού Αχαΐας[1].
Κοινότητα Νέου Κομπηγαδίου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο οικισμός του Νέου Κομπηγαδίου αποτελεί έδρα της ομώνυμης κοινότητας, η οποία αποτελείται επίσης από τους οικισμούς Μίχα και Πλάτανο[2]. Στην περιφέρειά της ανήκουν επίσης οι εγκαταλελειμμένοι οικισμοί Παλαιό Κομπηγάδι και Συκιές καθώς και η οικιστική θέση Δενδρά (πρώην οικισμός) αλλά και ο συνοικισμός Τσεγγεναίικα. Η κοινότητα έχει έκταση 12.430 στρέμματα και μόνιμο πληθυσμό που ανέρχεται σε 124 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2011[3].
Συνορεύει με τις κοινότητες Λακκωμάτων στα νότια και Καλάνου στα δυτικά, όπου υπάγονται στο Δήμο Ερυμάνθου, καθώς και με τις κοινότητες Κάτω Βλασίας στα ανατολικά και Προφήτη Ηλία στα βόρεια, όπου υπάγονται στο Δήμο Καλαβρύτων. Επίσης, με τμήματα της στα νοτιοδυτικά και στα βορειοδυτικά συνορεύει αντίστοιχα με τις κοινότητες Χρυσοπηγής και με τα Δεμεστίχων του Δήμου Ερυμάνθου.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Κομπηγάδι αρχικά βρισκόταν χτισμένο στον Ερύμανθο αλλά την δεκαετία του '60, μετά από κατολισθήσεις, το χωριό εγκαταλείφθηκε και οι κάτοικοι μετοίκησαν σε νέα θέση κοντά στην παλιά, σε πρόβουνο του ορεινού όγκου νότια του Παναχαϊκού και πολύ κοντά στον Ερύμανθο, στη θέση "Παπαντώνη", και γι' αυτόν το λόγο το χωριό μετονομάστηκε σε "Νέο Κομπηγάδι"[4].
Οι κατολισθήσεις είχαν ξεκινήσει τη δεκαετία ΄30 και η σταδιακή εγκατάσταση των κατοίκων του Παλαιού Κομπηγαδίου είχε ξεκινήσει ήδη από το 1935 και ολοκληρώθηκε το 1970[5]. Στη θέση Παπαντώνη, όπου δημιουργήθηκε ο νέος οικισμός του Κομπηγαδίου, υπήρχε παλιότερα το Χάνι Παπαντώνη, που πήρε το όνομά του από δημογέροντα των Νεζερών[5][6]. Σύμφωνα με το ΦΑΟ ΕΣΥΕ 1971 όλοι οι κάτοικοι του παλιού χωριού είχαν μετακινηθεί στον οικισμό του Νέου Κομπηγαδίου[5].
Διοικητική εξέλιξη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αναγνωρίστηκε επίσημα ως οικισμός στις 16/10/1940 με την ονομασία Νέο Κομπηγάδι και υπήχθη στην τότε Κοινότητα Κομπηγαδίου[1]. Στις 03/12/1971 (ΦΕΚ 249Α), με την κατάργηση του παλιού οικισμού του Κομπηγαδίου[7], μεταφέρθηκε στο Νέο Κομπηγάδι η έδρα της τότε κοινότητας[1], η οποία ταυτόχρονα μετονομάστηκε από Κοινότητα Κομπηγαδίου σε Κοινότητα Νέου Κομπηγαδίου[2][8]. Έκτοτε αποτελεί τμήμα της σε όλες τις διοικητικές μεταβολές[1][2].
Δημογραφική εξέλιξη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Συγκεντρωτικά, η δημογραφική εξέλιξη του οικισμού Νέο Κομπηγάδι σύμφωνα με τις εθνικές απογραφές[9][10][11] είναι η εξής:
| 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 99[12][13] | 172[12][13] | 150[12][13] | 135[12] | 131[12] | 151[12] | 144[12][14] | 97[3] |
Αξιοθέατα και μονοπάτια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αξίζει κανείς να δει τα παραδοσιακά πέτρινα σπίτια, να επισκεφθεί τις σπηλιές, να δει την χλωρίδα και την πανίδα της περιοχής, τον παραπόταμο του Πείρου με τα πλατάνια που διατρέχει το χωριό, τον παλιό οικισμό Συκιές και το Παλιό Κομπηγάδι, στο οποίο δεσπόζει ο ενοριακός ναός των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης που διατηρείται μέχρι και σήμερα σε πολύ καλή κατάσταση. Επίσης, κοντά στο Νέο Κομπηγάδι βρίσκεται η ορεινή παραθεριστική περιοχή των οικισμών Μίχα-Τσαπουρνιάς, χωρισμένων σε πυκνό ελατόδασος και όπου μοιράζονται οι (τοπικές) κοινότητες Λακκωμάτων και Νέου Κομπηγαδίου.
Βρίσκεται στο ενδιάμεσο της διαδρομής του μονοπατιού Μίχα και Καλάνιστρας.
Λοιπά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Από το 2018 δραστηριοποιείται στο χωριό πολιτιστικός σύλλογος με την επωνυμία «Εκπολιτιστικός Σύλλογος Νέου Κομπηγαδίου: Ο Άγιος Κωνσταντίνος και Ελένη Νεζερών» στόχοι του οποίου συναποτελούν «η καλλιέργεια σχέσων επικοινωνίας και αλληλεγγύης μεταξύ των μελών του, η πολιτιστική εξύψωση των κατοίκων του Κομπηγαδίου, η προβολή, αξιοποίηση, ανάδειξη, διάσωση και διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομίας κ.λπ.»[15].
Παραπομπές και υποσημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Νέου Κομπηγαδίου Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 17/11/2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κοινότητας Νέου Κομπηγαδίου Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 17/11/2017.
- ↑ 3,0 3,1 «ΕΛ.ΣΤΑΤ. - Μόνιμος πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2011» (PDF). Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 17 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2016.
- ↑ Νέο Κομπηγάδι. visit-erymanthos.gr. Ανακτήθηκε: 01/08/2012.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Λουλούδης 2010, σελ. 280.
- ↑ Γκουρβέλος 2007, σελ. 313.
- ↑ Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κομπηγαδίου Αχαΐας (1835-1971). eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 17/11/2017.
- ↑ Η απόσταση της παλιάς θέσης του οικισμού με την νέα είναι αρκετά κοντινή, γεγονός που είχε οδηγήσει το συμβούλιο της κοινότητας να αποφασίσει το 1970 να προτείνει να μην μετακινηθεί η έδρα της κοινότητας στο Νέο Κομπηγάδι. Βλ. Λουλούδης 2010, σελ. 280.
- ↑ Ψηφιακή βιβλιοθήκη της Ε.Σ.Υ.Ε./ΕΛ.ΣΤΑΤ.. dlib.statistics.gr. Ανακτήθηκε: 24/10/2017.
- ↑ Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές στην Τ.Α. - Δημοσιεύματα απογραφών. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 24/10/2017.
- ↑ Για τη δημογραφική εξέλιξη του Παλαιού Κομπηγαδίου, βλ. το σχετικό λήμμα.
- ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 12,4 12,5 12,6 Λουλούδης 2010, σελ. 281.
- ↑ 13,0 13,1 13,2 Συνυπάρχει με τον παλιό οικισμό του Κομπηγαδίου και απογράφεται ως ανεξάρτητος οικισμός. Βλ. Λουλούδης 2010, σελ. 281.
- ↑ Μόνιμος πληθυσμός: 63 κάτοικοι. Βλ. Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001 Αρχειοθετήθηκε 2018-06-28 στο Wayback Machine.
- ↑ Η Πρωινή Γνώμη, αρ. φύλλου 4.754 (Πέμπτη 1 Φεβρουαρίου 2018).
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Αποτελέσματα της Απογραφής Πληθυσμού-Κατοικιών 2011 που αφορούν στο Μόνιμο Πληθυσμό της Χώρας, Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας, τχ. 2ο, φ. 3465 (28 Δεκεμβρίου 2012).
- Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001, Αθήνα 2004. ISBN 960-86704-8-9.
- Σπυρίδων Ν. Γκουρβέλος, «Εν ταις των Νεζερών κώμαις». Ιστορία των Νεζερών, εκδ. Γραφικές Τέχνες Πέτρος Κούλης, Πάτρα 2007. ISBN 978-960-930162-6.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Λουλούδης, Θεόδωρος Η. (2010). Αχαΐα. Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση. Πάτρα: Νομαρχιακή Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ν.Α. Αχαΐας.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Νέου Κομπηγαδίου Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 17/11/2017.
- Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κοινότητας Νέου Κομπηγαδίου Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 17/11/2017.
- Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κομπηγαδίου Αχαΐας (1835-1971). eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 17/11/2017.
- Νέο Κομπηγάδι. visit-erymanthos.gr. Ανακτήθηκε: 01/08/2012.