Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν
Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής
Εν ενεργεία
Ανέλαβε καθήκοντα
1 Δεκεμβρίου 2019
ΠροκάτοχοςΖαν-Κλοντ Γιούνκερ
Υπουργός Άμυνας της Γερμανίας
Περίοδος
17 Δεκεμβρίου 2013 – 17 Ιουλίου 2019
ΚαγκελάριοςΆνγκελα Μέρκελ
ΠροκάτοχοςΤόμας ντε Μεζιέρ
ΔιάδοχοςΆνεγκρετ Κραμπ-Κάρενμπαουερ
Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων της Γερμανίας
Περίοδος
30 Νοεμβρίου 2007 – 17 Δεκεμβρίου 2013
ΚαγκελάριοςΆνγκελα Μέρκελ
ΠροκάτοχοςΦραντς Γιόζεφ Γιούνγκ
ΔιάδοχοςΆντρεα Νάλες
Υπουργός Οικογενείας, Ηλικιωμένων, Γυναικών και Νεολαίας της Γερμανίας
Περίοδος
22 Νοεμβρίου 2005 – 30 Δεκεμβρίου 2009
ΚαγκελάριοςΆνγκελα Μέρκελ
ΠροκάτοχοςΡενάτε Σμιτ
ΔιάδοχοςΚριστίνα Σρέντερ
Υπουργός Κοινωνικών Υποθέσεων, Γυναικών, Οικογενείας και Υγείας της Κάτω Σαξονίας
Περίοδος
4 Μαρτίου 2003 – 22 Νοεμβρίου 2005
ΠρόεδροςΚρίστιαν Βουλφ
ΠροκάτοχοςΓκίτα Τράουερνιχτ
Αντιπρόεδρος Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης
Περίοδος
15 Νοεμβρίου 2010 – 22 Νοεμβρίου 2019
ΠρόεδροςΆνγκελα Μέρκελ
Άνεγκρετ Κραμπ-Κάρενμπαουερ
ΠροκάτοχοςΚρίστιαν Βουλφ
Μέλος της Μπούντεσταγκ για την Κάτω Σαξονία
Περίοδος
27 Σεπτεμβρίου 2009 – 31 Ιουλίου 2019
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση8 Οκτωβρίου 1958 (1958-10-08) (66 ετών), Ιξέλ, Βέλγιο Βέλγιο
ΕθνότηταΓερμανίδα
Πολιτικό κόμμα
ΣύζυγοςΧάικο φον ντερ Λάιεν (ν. 1986)
Παιδιά7
Σπουδές
Επάγγελμα
Υπογραφή
ΙστοσελίδαΕπίσημη ιστοσελίδα
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Ούρσουλα Γκέρτρουντ φον ντερ Λάιεν (γερμανικά: Ursula Gertrud von der Leyen · 8 Οκτωβρίου 1958, Βέλγιο) είναι Γερμανίδα πολιτικός της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης και Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Έχει σπουδάσει οικονομικά καθώς και ιατρική, στην οποία κατέχει διδακτορικό.[εκκρεμεί παραπομπή]

Από τις 17 Δεκεμβρίου του 2013 έως τις 17 Ιουλίου 2019 ήταν Ομοσπονδιακή Υπουργός Άμυνας στην τρίτη[1] και στην τέταρτη κυβέρνηση της Άνγκελα Μέρκελ.[2]

Στις 2 Ιουλίου 2019, η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν προτάθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ως υποψήφια για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής[3], ενώ στις 16 Ιουλίου 2019 εκλέχθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής[4]. Στις 18 Ιουλίου 2024 επανεξελέγη με 401 ψήφους για ακόμη μία πενταετία[5].

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έμβλημα της οικογενείας φον ντερ Λάιεν

Η Ούρσουλα Γκέρτρουντ Άλμπρεχτ γεννήθηκε στις 8 Οκτωβρίου του 1958 στο Ιξέλ των Βρυξελλών στο οποίο έζησε μέχρι το 13ο έτος της ηλικίας της. O πατέρας της, Ερνστ Άλμπρεχτ, εργαζόταν στο Ιξέλ ως διευθυντής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από την ίδρυσή της.

Το 1971 η οικογένεια της εγκαταστάθηκε στην Κάτω Σαξονία της οποίας πρωθυπουργός διετέλεσε ο πατέρας της από το 1976 έως το 1990. Η Ούρσουλα είναι ξαδέρφη πρώτου βαθμού του μαέστρου Μαρκ Άλμπρεχτ.

Το 1986 παντρεύτηκε τον ιατρό Χάικο φον ντερ Λάιεν, μέλος της ιστορικής οικογένειας φον ντερ Λάιεν, με τον οποίο γνωρίστηκαν σε χορωδία στο Γκέτινγκεν. Έκτοτε φέρει το επίθετό του.[6] Έχουν 7 παιδιά, γεννημένα μεταξύ του 1987 και 1999.[7]

Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν έχει ως μητρικές γλώσσες της τα γερμανικά και τα γαλλικά. Μιλά πολύ καλά αγγλικά, έχοντας ζήσει 5 χρόνια μικτά στο Ηνωμένο Βασίλειο και στις Ηνωμένες Πολιτείες.[8] Είναι προχωρημένη ιππέας και έχει συμμετάσχει σε αγώνες ιππασίας.[9] Διατηρεί ως κύρια κατοικία της μία φάρμα κοντά στο Ανόβερο, όπου μένει με την οικογένειά της και όπου εκτρέφουν άλογα.

Μετά την ανάληψή της Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, μετακόμισε στις Βρυξέλλες και συγκεκριμένα σε δωμάτιο δίπλα στο γραφείο της, εντός του κτιρίου Μπερλαμόν, το κεντρικό κτίριο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Όταν ζούσαν στις Βρυξέλλες, η μικρή τους αδερφή Benita-Eva πέθανε σε ηλικία έντεκα ετών από καρκίνο. Αργότερα θυμήθηκε «την τεράστια αδυναμία των γονιών μου» ενόψει του καρκίνου, τον οποίο ανέφερε το 2019 ως ένα από τα κίνητρά της ότι η Επιτροπή της ΕΕ πρέπει «να αναλάβει ηγετικό ρόλο στη μάχη κατά του καρκίνου».[10]

Πολιτική καριέρα στη Γερμανία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπουργός Οικογενείας, Ηλικιωμένων, Γυναικών και Νεολαίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η φον ντερ Λάιεν το 2006.

Το 2005, η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν διορίστηκε ομοσπονδιακή Υπουργός Οικογενείας, Ηλικιωμένων, Γυναικών και Νεολαίας στο υπουργικό συμβούλιο της Άνγκελα Μέρκελ.

Στην 60η επέτειο από την ίδρυση του Ισραήλ, η φον ντερ Λάιεν συμμετείχε στην πρώτη κοινή υπουργική συνάντηση των κυβερνήσεων της Γερμανίας και του Ισραήλ στην Ιερουσαλήμ τον Μάρτιο του 2008.

Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις Γερμανικές ομοσπονδιακές εκλογές 2009 η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν εκλέχθηκε στην Μπούντεσταγκ, ως Εκπρόσωπος της 42ης εκλογικής περιφέρειας του Ανόβερο. Στις διαπραγματεύσεις για τη συγκρότηση μιας κυβέρνησης συνασπισμού μετά τις εκλογές, ηγήθηκε της αντιπροσωπείας του CDU / CSU στην ομάδα εργασίας για την πολιτική υγείας. Επαναδιορίστηκε ως υπουργός οικογενείας, αλλά στις 30 Νοεμβρίου 2009 διαδέχθηκε τον Φραντς Γιόζεφ Γιουνγκ ως ομοσπονδιακή Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων.

Κατά τη διάρκεια της θητείας της, η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν καλλιέργησε την εικόνα της κοινωνικής συνείδησης της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης και βοήθησε τη Μέρκελ να μετακινήσει το κόμμα στο έδαφος του πολιτικού κέντρου. Αναφερόμενη, στην αύξηση του αριθμού των βρεφονηπιακών σταθμών παιδικής μέριμνας, για τη θέσπιση ποσοστώσεων γυναικών για τα κύρια διοικητικά συμβούλια των εισηγμένων εταιρειών, για τον γάμο ομοφυλοφίλων και τον εθνικό κατώτατο μισθό, η φον ντερ Λάιεν έκανε εχθρούς μεταξύ των πιο παραδοσιακών μελών του κόμματος αλλά κέρδισε θαυμαστές στα αριστερά.

Υπουργός Άμυνας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2013, η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν διορίστηκε η πρώτη γυναίκα Υπουργός Άμυνας της Γερμανίας. Είναι η μόνη υπουργός που παραμένει στην Κυβέρνηση Μέρκελ από τότε που έγινε καγκελάριος το 2005. Η φον ντερ Λάιεν προεδρεύει της Συνόδου των Υπουργών Άμυνας του ΕΛΚ, η οποία συγκεντρώνει τους υπουργούς άμυνας του ΕΛΚ πριν από τις συνεδριάσεις του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους της θητείας της, επισκέφθηκε τα στρατεύματα της Ομοσπονδιακής Άμυνας που βρίσκονται στο Αφγανιστάν τρεις φορές και επέβλεψε τη σταδιακή απόσυρση Γερμανών στρατιωτών από τη χώρα, καθώς το ΝΑΤΟ εκκαθάρισε την 13ετή αποστολή της Διεθνούς Δύναμης Αρωγής για την Ασφάλεια.

Στο συνέδριο της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης, το 2014.

Το καλοκαίρι του 2014, συνέβαλε αποφασιστικά στην απόφαση της Γερμανίας να προμηθεύσει τους μαχητές Πεσμεργκά, του ημιαυτόνομου Ιρακινού Κουρδιστάν.

Τον Σεπτέμβριο του 2015, ανέφερε ότι ήταν ανοιχτό να καθυστερήσει την απόσυρση 850 Γερμανών στρατιωτών από το Αφγανιστάν μετά την κατάκτηση του Κουντούζ από Κουντούζ[ασαφές]. Μέχρι τον Απρίλιο του 2016, υπό την ηγεσία της φον ντερ Λάιεν, οι γερμανικές ομοσπονδιακές ένοπλες δυνάμεις ανακοίνωσαν ότι θα δεσμεύσουν 65 εκατομμύρια ευρώ για να εγκαταστήσουν μόνιμη παρουσία στην Αεροπορική Βάση Ιντζιρλίκ, στο πλαίσιο της δέσμευσης της Γερμανίας για στρατιωτική επέμβαση κατά του ISIL.

Στο βήμα της Διάσκεψης Ασφαλείας του Μονάχου, το 2018.

Στη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου το 2015, η φον ντερ Λάιεν υπεράσπισε δημόσια τη γερμανική άρνηση να παραδώσει την Ουκρανία με όπλα. Τονίζοντας ότι είναι σημαντικό να παραμείνουμε ενωμένοι στην Ευρώπη έναντι της Ουκρανίας, υποστήριξε ότι οι διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία, αντίθετα με τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτος του Ιράκ και του Λεβάντε, ήταν δυνατές. Η Γερμανία βλέπει την Ουκρανία και τη Ρωσία ως μια ευκαιρία να αποδείξει ότι στον 21ο αιώνα, τα αναπτυγμένα έθνη θα πρέπει να επιλύσουν διαφορές στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, όχι με όπλα, είπε. Επιπλέον, σημείωσε ότι η Ρωσία έχει άπειρη προσφορά όπλων που θα μπορούσε να στείλει στην Ουκρανία.

Το 2015, επέκρινε δημοσίως την Airbus για τις καθυστερήσεις στην παράδοση των στρατιωτικών αεροσκαφών μεταφοράς Airbus A400M Atlas, διαμαρτύροντας ότι η εταιρεία είχε σοβαρό πρόβλημα με την ποιότητα των προϊόντων. Υπό την ηγεσία της, το υπουργείο συμφώνησε να αποδεχθεί 13 εκατομμύρια ευρώ ως αντιστάθμιση για τις καθυστερήσεις στις παραδόσεις τόσο του δεύτερου όσο και του τρίτου αεροσκάφους Airbus A400M Atlas, ενώ το 2016, ζήτησε πρόσθετες αποζημιώσεις ύψους 12,7 εκατομμυρίων ευρώ για καθυστερήσεις στην παράδοση τέταρτου αεροπλάνου.

Προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

2019 - 2024

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, αναλύοντας το όραμά της για την ΕΕ, στο σώμα των Ευρωβουλευτών.

Στις 2 Ιουλίου 2019, η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν προτάθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ως υποψήφια για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Όντας εκλεγμένη αργότερα από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, έγινε η πρώτη γυναίκα που κατέχει το αξίωμα και η πρώτη από τη Γερμανία, μετά από τον πρώτο πρόεδρο της Επιτροπής, Βάλτερ Χάλσταϊν. Στη συνέντευξη Τύπου που ανακοινώθηκε η υποψηφιότητά της, ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ σημείωσε την πρόθεση της φον ντερ Λάιεν να διατηρήσει τον Πρώτο Αντιπρόεδρο της Επιτροπής Φρανς Τίμερμανς κατά τη διάρκεια της διοίκησής της, καθώς αυτός ήταν ένας εκ των υποψηφίων για την Προεδρία κατά τις Ευρωεκλογές.

Με τον Πρόεδρο της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, το 2023.

Μετά την ανακοίνωση της υποψηφιότητάς της ως Προέδρου της Επιτροπής, η Επιτροπή της προσέφερε μισθό, γραφείο και προσωπικό στις Βρυξέλλες για να διευκολύνει τις διαπραγματεύσεις μεταξύ των θεσμικών οργάνων της ΕΕ όσον αφορά την εκλογή της. Αφότου εξελέγη από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, οι παροχές αυτές επεκτάθηκαν, ώστε να επιτραπεί η ομαλή μετάβαση, έως ότου και επιβεβαιωθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το νέο Σώμα Επιτρόπων και ανέλαβε τελικά καθήκοντα τον Δεκέμβριο του 2019.

Στις 16 Ιουλίου 2019, η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν εξελέγη από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στη θέση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, λαμβάνοντας 383 ψήφους υπέρ σε σύνολο 733 μελών, 327 κατά και 22 απείχαν, ενώ βρέθηκε μία άκυρη ψήφος[11]. Στη 1 Δεκεμβρίου 2019 ανέλαβε επίσημα καθήκοντα ως Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής μαζί με το νέο Κολέγιο των Επιτρόπων της.

2024 - 2029

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Μάρτιο του 2024 η φον ντερ Λάιεν επιβεβαιώθηκε για άλλη μια φορά ως υποψήφια του ΕΛΚ για την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής[12].

Στις 28 Ιουνίου 2024 και μετά τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών 2024, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, αποφάσισε με ειδική πλειοψηφία, να προτείνει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν για Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κατά την περίοδο 2024-2029[13].

Ομιλία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, πριν την επανεκλογή της.

Στις 18 Ιουλίου 2024, η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν παρουσίασε στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, τις προτεραιότητές της στο πλαίσιο της υποψηφιότητάς της για δεύτερη θητεία ως πρόεδρος της Επιτροπής. Οι βασικές πρωτοβουλίες της περιλαμβάνουν μια νέα «Συμφωνία για Καθαρή Βιομηχανία» και ένα Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανταγωνιστικότητας για την τόνωση της καινοτομίας. Ανακοίνωσε ότι θα ενισχύσει την ευρωπαϊκή ασφάλεια διπλασιάζοντας το προσωπικό της Europol και τριπλασιάζοντας το προσωπικό της Frontex. Πρότεινε μια «Ευρωπαϊκή Ασπίδα Δημοκρατίας» για την αντιμετώπιση της χειραγώγησης της ενημέρωσης και των παρεμβάσεων από τρίτες δυνάμεις, ένα ευρωπαϊκό σχέδιο για τη μείωση του κόστους στέγασης, ένα σχέδιο για την αγροτική παραγωγή, για την αντιμετώπιση της ανάγκης προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή και έναν χάρτη πορείας για τα δικαιώματα των γυναικών . Ανακοίνωσε νέα χαρτοφυλάκια Επιτρόπων, για την Άμυνα, για τη Στέγαση, για την αντιμετώπιση της στεγαστικής κρίσης, τη Μεσόγειο, για την προώθηση της περιφερειακής σταθερότητας και συνεργασίας και τη Διαγενεακή Δικαιοσύνη[14]. Επανεξελέγη Πρόεδρος της Επιτροπής, μετά τη θετική ψήφο 401 μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου[15].

Η υπόθεση λογοκλοπής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2015, κατόπιν εξέτασης της διδακτορικής διατριβής της αναφέρθηκε ότι το 43,5% των σελίδων της διατριβής περιείχε λογοκλοπή και σε 23 περιπτώσεις χρησιμοποιήθηκαν αναφορές που δεν επαληθεύτηκαν[16][17]. Πολλοί αξιοσημείωτοι Γερμανοί πανεπιστημιακοί, όπως ο Γκέραρντ Ντάνεμαν (Gerhard Dannemann) και ο Βόλκερ Ρίμπλε (Volker Rieble), δημοσίως κατηγόρησαν τη φον ντερ Λάιεν για λογοκλοπή[18]. Η Ιατρική Σχολή του Ανόβερου διεξήγαγε έρευνα και κατέληξε τον Μάρτιο του 2016 στο συμπέρασμα ότι ενώ η διατριβή περιέχει πράγματι λογοκλοπή, δεν μπορεί να αποδειχθεί πρόθεση για εξαπάτηση[19][20]. Το πανεπιστήμιο αποφάσισε να μην ανακαλέσει το ιατρικό πτυχίο της φον ντερ Λάιεν[19]. Κριτικές αμφισβήτησαν την ανεξαρτησία της επιτροπής που εξέτασε τη διατριβή, καθώς η φον ντερ Λάιεν γνώριζε προσωπικά τον διευθυντή της[20]. Διάφορα μέσα ενημέρωσης επέκριναν επίσης ότι η απόφαση ήταν μη διαφανής και μη σύμφωνη με τους καθιερωμένους ακαδημαϊκούς κανόνες[20][21][22].

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Ursula von der Leyen appointed as Germany's first female defence minister». Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2018. 
  2. ↑ «Merkels Kabinett ist vereidigt: Das ist die neue deutsche Regierung | NZZ» (στα γερμανικά). Neue Zürcher Zeitung. https://www.nzz.ch/international/wer-ist-wer-im-deutschen-kabinett-ld.1365836. Ανακτήθηκε στις 2018-03-14. 
  3. ↑ «Ποια είναι η Ούρσουλα Φον ντερ Λάιεν, υποψήφια για την προεδρία της Κομισιόν». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2019. 
  4. ↑ «Νέα πρόεδρος της Κομισιόν η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν - Εξελέγη με 383 ψήφους, 327 κατά». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2019. 
  5. ↑ «Στο «τιμόνι» της Κομισιόν για άλλη μια πενταετία η Ούρσουλα φον Ντερ Λάιεν – Πήρε 401 ψήφους». Newsbeast. 18 Ιουλίου 2024. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2024. 
  6. ↑ Erik Kirschbaum (22 April 2013), "Feisty German minister stands up to Merkel" Αρχειοθετήθηκε 2015-09-28 στο Wayback Machine., Reuters.
  7. ↑ «Ursula von der Leyen» (στα Γερμανικά). Wirtschaftswoche. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2016. 
  8. ↑ Alice von Bota (2006-12-29). «Small Talk auf höchster Ebene» (στα γερμανικά). Tagesspiegel. http://www.tagesspiegel.de/politik/small-talk-auf-hoechster-ebene/792314.html. Ανακτήθηκε στις 2011-12-01. 
  9. ↑ ONLINE, RP. «Reit-EM: Von der Leyen macht im Sattel eine gute Figur». RP ONLINE. 
  10. ↑ Thorsten Maybaum: EU-Kommission Von der Leyen sagt Krebs den Kampf an, Deutsches Ärzteblatt 2019, Jahrgang 116, Heft 49 vom 6. Dezember 2019, Seite A2277, Link abgerufen am 15. Dezember 2019, 18:40 Uhr CEST
  11. ↑ «Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν εξελέγη Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2019. 
  12. ↑ «Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν χρίσθηκε υποψήφια του ΕΛΚ για μια νέα θητεία επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής». www.ypaithros.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2024. 
  13. ↑ «Πράσινο φως από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για δεύτερη θητεία της φον ντερ Λάιεν στην Κομισιόν». energypress.gr (στα Αγγλικά). 28 Ιουνίου 2024. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2024. 
  14. ↑ «H τελευταία ομιλία της φον ντερ Λάιεν πριν την κρίσιμη ψηφοφορία: Η ευρωπαϊκή αντιαεροπορική ασπίδα, η οικονομία και τα νέα χαρτοφυλάκια». ProtoThema. 18 Ιουλίου 2024. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2024. 
  15. ↑ tanea.gr (18 Ιουλίου 2024). «Επανεξελέγη πρόεδρος της Κομισιόν η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν – Οι ψήφοι». ΤΑ ΝΕΑ. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2024. 
  16. ↑ Amann, Melanie (2015-09-26). «Verteidigungsministerin: Plagiatsjäger nehmen sich von der Leyens Doktorarbeit vor» (στα γερμανικά). Spiegel Online. https://www.spiegel.de/lebenundlernen/uni/von-der-leyen-vroniplag-wirft-ministerin-plagiate-vor-a-1054869.html. Ανακτήθηκε στις 2019-07-30. 
  17. ↑ «Plagiatsaffäre - Alle Fälle von A-Z | Business And Science» (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2019. 
  18. ↑ «Ursula von der Leyen: Kritiker bewerten Arbeit als „eindeutiges Plagiat“». WELT. 28 September 2015. https://www.welt.de/politik/deutschland/article146956797/Kritiker-bewerten-Arbeit-als-eindeutiges-Plagiat.html. Ανακτήθηκε στις 2019-07-30. 
  19. ↑ 19,0 19,1 «Plagiatsaffäre: Von der Leyen darf Doktortitel behalten». Spiegel Online. 2016-03-09. https://www.spiegel.de/lebenundlernen/job/ursula-von-der-leyen-darf-doktortitel-behalten-a-1081494.html. Ανακτήθηκε στις 2019-07-30. 
  20. ↑ 20,0 20,1 20,2 Greiner, Lena; Gebauer, Matthias; Töpper, Verena (2016-03-09). «Trotz Plagiaten: Darum darf von der Leyen ihren Doktor behalten» (στα γερμανικά). Spiegel Online. https://www.spiegel.de/lebenundlernen/job/ursula-von-der-leyen-darum-darf-sie-ihren-doktortitel-behalten-a-1081520.html. Ανακτήθηκε στις 2019-07-30. 
  21. ↑ Müller, Reinhard (10 March 2016). «Von der Leyen und Plagiat: Doktorspiele» (στα γερμανικά). Frankfurter Allgemeine Zeitung. ISSN 0174-4909. https://www.faz.net/1.4117195. Ανακτήθηκε στις 2019-07-30. 
  22. ↑ Warnecke, Tilmann· Burchard, Amory (9 Μαρτίου 2016). «Ursula von der Leyen darf Doktortitel behalten». Der Tagesspiegel (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ούρσουλα_φον_ντερ_Λάιεν&oldid=10746053"