Φρανς Τίμερμανς
Φρανς Τίμερμανς Frans Timmermans | |
---|---|
Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Πράσινη Συμφωνία | |
Περίοδος 1 Δεκεμβρίου 2019 – 22 Αυγούστου 2023 | |
Πρόεδρος | Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν |
Διάδοχος | Μάρος Σέφκοβιτς |
Πρώτος Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής | |
Περίοδος 1 Νοεμβρίου 2014 – 31 Νοεμβρίου 2019 | |
Πρόεδρος | Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ |
Προκάτοχος | Κάθριν Άστον |
Υπουργός Εξωτερικών των Κάτω Χωρών | |
Περίοδος 5 Νοεμβρίου 2012 – 17 Οκτωβρίου 2014 | |
Πρωθυπουργός | Μαρκ Ρούτε |
Προκάτοχος | Γιούρι Ρόζενταλ |
Διάδοχος | Μπέρτ Κούντερς |
Υφυπουργός Εξωτερικών των Κάτω Χωρών | |
Περίοδος 22 Φεβρουαρίου 2007 – 23 Φεβρουαρίου 2010 | |
Πρωθυπουργός | Γιαν Πέτερ Μπαλκενέντε |
Προκάτοχος | Άτζο Νικολάι |
Διάδοχος | Μπεν Κνάπεν |
Μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων | |
Εν ενεργεία Ανέλαβε καθήκοντα 6 Δεκεμβρίου 2023 | |
Περίοδος 9 Ιουνίου 2010 – 5 Νοεμβρίου 2012 | |
Περίοδος 6 Μαΐου 1998 – 22 Φεβρουαρίου 2007 | |
Προσωπικά στοιχεία | |
Γέννηση | 06 Μαΐου 1961Μάαστριχτ, Κάτω Χώρες | ,
Πολιτικό κόμμα | Εργατικό Κόμμα |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο Ράντμπουντ του Ναϊμέχεν Πανεπιστήμιο 2 Νανσύ |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Φρανσίσκους Κορνέλις Χεράρντους Μαρία Τίμερμανς (ολλανδικά: Franciscus Cornelis Gerardus Maria Timmermans) είναι Ολλανδός πολιτικός και διπλωμάτης, ο οποίος από το 2014 έως το 2023 κατέχει θέση Αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.[1][2][3][4]
Βιογραφικά Στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Τίμερμανς γεννήθηκε στις 6 Μαΐου 1961, στο Μάαστριχτ του Λίμπουργκ, με γονείς Ρωμαιοκαθολικούς.[5]
Πήγε στο δημοτικό σχολείο στο Σιντ-Στίβενς-Βόλουε στο Βέλγιο, προτού ενταχθεί, από το 1972, στην ιδιωτική Αγγλική Σχολή του Αγίου Γεωργίου στη Ρώμη. Από το 1975 μέχρι το 1980 παρακολούθησε το αθηναίον, στην πόλη που έγινε η πατρίδα του, το Χέερλεν.[6][7]
Το 1980, ο Τίμερμανς εισήλθε στο Πανεπιστήμιο Ράντμπουντ του Ναϊμέχεν, όπου αποφοίτησε με πτυχίο στη γαλλική λογοτεχνία το 1985. Το 1984, επίσης, εγγράφηκε στο Πανεπιστήμιο 2 Νανσύ στη Γαλλία, όπου διδάχτηκε ευρωπαϊκό δίκαιο, γαλλική λογοτεχνία και ιστορία. Στις 6 Ιανουαρίου 1986 κατετάγη στον Βασιλικό Ολλανδικό Στρατό, όπου υπηρέτησε στην Ολλανδική Στρατιωτική Υπηρεσία Πληροφοριών και Ασφαλείας.
Εκτός από τις μητρικές του γλώσσες, τα λιμβουργιανά και τα ολλανδικά, ο Τίμερμανς μιλάει άπταιστα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά και ρωσικά.[8][9][10]
Πολιτική Σταδιοδρομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Τίμερμανς υπήρξε υπουργός Εξωτερικών της Ολλανδίας από το 2012 έως το 2014 στη δεύτερη κυβέρνηση του Μαρκ Ρούτε και υφυπουργός Εξωτερικών από το 2007 έως το 2010 στην τέταρτη κυβέρνηση του Γιαν Πέτερ Μπαλκενέντε, αρμόδιος για τις ευρωπαϊκές υποθέσεις.[11][12]
Ήταν μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων για το Εργατικό Κόμμα από το 1998 έως το 2007 και ξανά από το 2010 έως το 2012.
Υπήρξε υπάλληλος στην ολλανδική κυβέρνηση από το 1987 έως το 1998, όταν και αποφάσισε να δραστηριοποιηθεί ενεργά στην πολιτική.[13]
Ευρωπαϊκή Επιτροπή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τον Σεπτέμβριο του 2014, η ολλανδική κυβέρνηση όρισε τον Φρανς Τίμερμανς ως υποψήφιο μέλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής υπό τον εκλεγμένο πρόεδρο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ. Την 1η Νοεμβρίου 2014, ο Τίμερμανς ανέλαβε τα καθήκοντά του ως Πρώτος Αντιπρόεδρος στην Επιτροπή Γιούνκερ. Το χαρτοφυλάκιο της Τίμερμανς περιλαμβάνει τη βελτίωση της νομοθεσίας, τις διοργανικές σχέσεις, το κράτος δικαίου και τον χάρτη των θεμελιωδών δικαιωμάτων.
Ήταν ο επικεφαλής υποψήφιος του Κόμματος των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις ευρωπαϊκές εκλογές του 2019.[14][15]
Το 2019, η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ζήτησε από τον Φρανς Τίμερμανς να συνεχίσει τον ρόλο του ως Πρώτος Αντιπρόεδρος, ενώ τον όρισε ως έναν από τους τρεις νέους Εκτελεστικούς Αντιπροέδρους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ως Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος, ο Τίμερμανς είναι υπεύθυνος για την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία, κατέχοντας παράλληλα το χαρτοφυλάκιο του Επιτρόπου Δράσης για το Κλίμα.
Επιστροφή στην ολλανδική πολιτική
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τον Ιούλιο του 2023, προκηρύχθηκαν πρόωρες εκλογές στην Ολλανδία μετά την κατάρρευση του τέταρτου υπουργικού συμβουλίου του Μάρκ Ρούτε. Αφού τα μέλη του Εργατικού Κόμματος και της Πράσινης Αριστεράς ψήφισαν για να διεκδικήσουν τις εκλογές σε μια κοινή λίστα, ο Τίμερμανς δήλωσε την πρόθεσή του να γίνει κύριος υποψήφιος για τη συμμαχία και να διαδεχτεί τον Μάρκ Ρούτε ως Πρωθυπουργό της Ολλανδίας. Στις 22 Αυγούστου 2023, κατά τη διάρκεια μιας κοινής συνάντησης του Εργατικού Κόμματος και της Πράσινης Αριστεράς, ο Τίμερμανς επιβεβαιώθηκε ως επικεφαλής υποψήφιος με 92 τοις εκατό των ψήφων. Παραιτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή την ίδια ημέρα και αντικαταστάθηκε από Εκτελεστικός Αντιπροέδρος για την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία από τον Αντιπρόεδρο Μάρος Σέφκοβιτς. Οι εκλογές της Ολλανδίας του 2023 διεξήχθησαν στις 22 Νοεμβρίου 2023 και ο συνασπισμός του Εργατικού Κόμματος και της Πράσινης Αριστεράς τερμάτισε τελικά στη δεύτερη θέση, με 25 έδρες, πίσω από το αντιμεταναστευτικό Κόμμα για την Ελευθερία του Γκερτ Βίλντερς. Ο Τίμερμανς απέκλεισε το ενδεχόμενο συνεργασίας με το Κόμμα για την Ελευθερία, σημειώνοντας ότι «δεν θα σχηματίσουμε ποτέ συνασπισμό με κόμματα που προσποιούνται ότι οι αιτούντες άσυλο είναι η πηγή κάθε δυστυχίας». Ορκίστηκε στη Βουλή των Αντιπροσώπων στις 6 Δεκεμβρίου και από τότε υπηρετεί ως κοινοβουλευτικός ηγέτης του συνασπισμού Εργατικού Κόμματος και Πράσινης Αριστεράς.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ http://europa.eu/whoiswho/public/index.cfm?fuseaction=idea.hierarchy&nodeID=4181164&lang=en
- ↑ http://www.mfa.gov.tr/first-vice_president-of-the-european-commission-frans-timmermans_-visit-to-turkey.en.mfa
- ↑ https://www.politico.eu/article/frans-timmermans-to-join-race-for-commission-top-job-spitzenkandidat/
- ↑ https://multimedia.europarl.europa.eu/ro/rule-of-law-in-poland-meeting-timmermans_I145784-V_v
- ↑ «Drs. F.C.G.M. (Frans) Timmermans - Parlement & Politiek».
- ↑ https://www.debatingeurope.eu/2019/02/20/would-you-want-frans-timmermans-to-be-eu-commission-president/
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2019.
- ↑ Stuttgarter Zeitung - "Frans Timmermans soll Super-Kommissar werden" (03.09.2014)
- ↑ «Timmermans: si, je spreche multiple talen».
- ↑ «Arme Frans». NU.
- ↑ https://euobserver.com/news/126445
- ↑ https://www.parlament.gv.at/ENGL/EU2018/COSACVS/Frans_Timmermans.shtml[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ https://www.carnegiecouncil.org/people/frans-timmermans
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2019.
- ↑ https://www.dw.com/en/frans-timmermans-elected-european-socialists-lead-candidate-for-2019-vote/a-46653003