Τζόρτζια Μελόνι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τζόρτζια Μελόνι
Επίσημο πορτρέτο, 2023
Πρωθυπουργός της Ιταλίας
Εν ενεργεία
Ανέλαβε καθήκοντα
22 Οκτωβρίου 2022
ΠρόεδροςΣέρτζιο Ματαρέλα
ΑναπληρωτήςΑντόνιο Ταγιάνι
Ματέο Σαλβίνι
ΠροκάτοχοςΜάριο Ντράγκι
Πρόεδρος των Αδελφών της Ιταλίας
Εν ενεργεία
Ανέλαβε καθήκοντα
8 Μαρτίου 2014
ΠροκάτοχοςΙνιάτσιο Λα Ρούσα
Πρόεδρος των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών
Εν ενεργεία
Ανέλαβε καθήκοντα
29 Σεπτεμβρίου 2020
ΠροκάτοχοςΓιαν Ζαχράντιλ
Μέλος της Ιταλικής Βουλής των Αντιπροσώπων
Εν ενεργεία
Ανέλαβε καθήκοντα
28 Απριλίου 2006
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση15 Ιανουαρίου 1977 (1977-01-15) (47 ετών), Ρώμη, Ιταλία
ΥπηκοότηταΙταλία
Πολιτικό κόμμαΑδέλφια της Ιταλίας (2012–σήμερα)
ΣύντροφοςAndrea Giambruno (2016–2023)
Παιδιά1
ΒραβεύσειςΜεγαλόσταυρος του Τάγματος του Λευκού Ρόδου της Φινλανδίας (22  Οκτωβρίου 2023)[1]
Τάγμα του Λευκού Ρόδου της Φινλανδίας
Υπογραφή
Ιστοσελίδαgiorgiameloni.com
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Τζόρτζια Μελόνι (ιταλικά: Giorgia Meloni‎‎· Ρώμη, 15 Ιανουαρίου 1977), είναι Ιταλίδα πολιτικός, που υπηρετεί ως πρωθυπουργός της Ιταλίας από τις 22 Οκτωβρίου 2022, η πρώτη γυναίκα που κατέχει αυτή τη θέση. Μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων από το 2006, ηγείται του πολιτικού κόμματος Αδέλφια της Ιταλίας (FdI) από το 2014 και είναι πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κόμματος Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών από το 2020.

Το 1992, η Μελόνι εντάχθηκε στο Μέτωπο Νεολαίας, τη νεολαία του Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος (MSI), ενός νεοφασιστικού πολιτικού κόμματος που ιδρύθηκε το 1946 από πρώην οπαδούς του Ιταλού φασίστα δικτάτορα Μπενίτο Μουσολίνι. Αργότερα έγινε η εθνική ηγέτις της Student Action, του φοιτητικού κινήματος της Εθνικής Συμμαχίας (AN), ενός μεταφασιστικού κόμματος που έγινε ο νόμιμος διάδοχος του MSI το 1995 και κινήθηκε προς τον εθνικό συντηρητισμό. Ήταν σύμβουλος της επαρχίας της Ρώμης από το 1998 έως το 2002, μετά το οποίο έγινε πρόεδρος της Youth Action, της πτέρυγας νεολαίας του AN. Το 2008 διορίστηκε Υπουργός Νεολαίας της Ιταλίας στο Υπουργικό Συμβούλιο του Μπερλουσκόνι IV, ρόλο τον οποίο κράτησε μέχρι το 2011. Το 2012, συνίδρυσε την FdI, νόμιμο διάδοχο της AN, και έγινε πρόεδρός της το 2014. Έλαβε μέρος ανεπιτυχώς στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 2014 και στις δημοτικές εκλογές της Ρώμης το 2016 . Μετά τις ιταλικές γενικές εκλογές του 2018, ηγήθηκε των FdI στην αντιπολίτευση καθ' όλη τη διάρκεια της 18ης ιταλικής κοινοβουλευτικής περιόδου. Το FdI αύξησε τη δημοτικότητά του στις δημοσκοπήσεις, ιδιαίτερα κατά τη διαχείριση της πανδημίας COVID-19 στην Ιταλία από το Υπουργικό Συμβούλιο Ντράγκι, μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας στην οποία η FdI ήταν το μόνο κόμμα της αντιπολίτευσης. Μετά την πτώση της κυβέρνησης Ντράγκι, οι FdI κέρδισαν τις ιταλικές γενικές εκλογές του 2022.

Δεξιά λαϊκίστρια και εθνικίστρια, οι πολιτικές της θέσεις έχουν χαρακτηριστεί ακροδεξιές, τις οποίες η ίδια απορρίπτει. Περιγράφει τον εαυτό της ως καθολική χριστιανή και συντηρητική και ισχυρίζεται ότι υπερασπίζεται τον «Θεό, την πατρίδα και την οικογένεια». Είναι αντίθετη στην άμβλωση, την ευθανασία, τους γάμους ομοφυλόφιλων και την ανατροφή των ΛΟΑΤ, λέγοντας ότι οι πυρηνικές οικογένειες διοικούνται αποκλειστικά από ζευγάρια ανδρών-γυναικών. Ο λόγος της περιλαμβάνει κριτική για την παγκοσμιοποίηση και τη φεμονατιστική ρητορική. Αντίθετα στην υποδοχή μη χριστιανών μεταναστών και στην πολυπολιτισμικότητα, η Μελόνι υποστηρίζει έναν ναυτικό αποκλεισμό για να σταματήσει η μετανάστευση και έχει κατηγορηθεί για ξενοφοβία και ισλαμοφοβία, έχει κατηγορήσει τη νεοαποικιοκρατία ως αιτία πίσω από την ευρωπαϊκή μεταναστευτική κρίση. Υποστηρικτής του ΝΑΤΟ, διατηρεί ευρωσκεπτικιστικές απόψεις για την Ευρωπαϊκή Ένωση, την οποία περιγράφει ως ευρωρεαλιστική, και ήταν υπέρ των καλύτερων σχέσεων με τη Ρωσία πριν από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία το 2022, την οποία καταδίκασε, δεσμευόμενη να συνεχίσει να στέλνει όπλα στην Ουκρανία.

Η Μελόνι έχει εκφράσει αμφιλεγόμενες απόψεις, όπως να επαινούσε τον Μουσολίνι όταν ήταν 19 ετών. Το 2020, επαίνεσε τον Τζόρτζιο Αλμιράντε, έναν υπουργό Πολιτών στην Ιταλική Κοινωνική Δημοκρατία του Μουσολίνι, ο οποίος παρήγαγε ρατσιστική προπαγάνδα και συνίδρυσε το MSI. Παρόλα αυτά, η Μελόνι είπε ότι η ίδια και το κόμμα της καταδικάζουν τόσο την καταστολή της δημοκρατίας όσο και την εισαγωγή των ιταλικών φυλετικών νόμων από το φασιστικό καθεστώς.

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Τζόρτζια Μελόνι γεννήθηκε στη Ρώμη στις 15 Ιανουαρίου 1977.[2][3] Ο πατέρας της ήταν από τη Σαρδηνία και η μητέρα της από τη Σικελία . Ο πατέρας της, φορολογικός σύμβουλος, άφησε την οικογένεια όταν ήταν ενός έτους το 1978, μετακομίζοντας στα Κανάρια Νησιά.[4] Μεγάλωσε στην εργατική συνοικία Garbatella.[4][5] Έχει μια αδερφή, την Arianna, η οποία γεννήθηκε το 1975 και είναι παντρεμένη με τον Francesco Lollobrigida,[6] τον Ιταλό Υπουργό Γεωργίας και Κυριαρχίας Τροφίμων από τις 22 Οκτωβρίου 2022, στην κυβέρνηση Μελόνι.[7]

Το 1992, σε ηλικία 15 ετών, η Μελόνι εντάχθηκε στο Μέτωπο Νεολαίας, τη νεολαία του Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος, ενός νεοφασιστικού πολιτικού κόμματος που διαλύθηκε το 1995.[2] Σε αυτό το διάστημα ίδρυσε τον φοιτητικό συντονισμό Gli Antenati (The Ancestors), που συμμετείχε στη διαμαρτυρία ενάντια στη μεταρρύθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης που προώθησε η υπουργός Rosa Russo Iervolino.[8] Το 1996, έγινε η εθνική ηγέτης της Μαθητικής Δράσης, του φοιτητικού κινήματος της Εθνικής Συμμαχίας, εθνικο-συντηρητικής κληρονόμου του Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος, εκπροσωπώντας αυτό το κίνημα στο Φόρουμ Φοιτητών Ενώσεων που ιδρύθηκε από το Υπουργείο Παιδείας της Ιταλίας.[9]

Το 1998, η Μελόνι εξελέγη σύμβουλος της επαρχίας της Ρώμης, διατηρώντας αυτή τη θέση μέχρι το 2002. Εξελέγη εθνική διευθύντρια το 2000 και έγινε η πρώτη γυναίκα πρόεδρος της Νεανικής Δράσης, της πτέρυγας νεολαίας της Εθνικής Συμμαχίας, το 2004.[10] Αυτά τα χρόνια εργάστηκε ως νταντά, σερβιτόρα και μπάρμαν στο Piper Club [it; fr], ένα από τα πιο διάσημα νυχτερινά κέντρα της Ρώμης.[11][12]

Η Μελόνι αποφοίτησε από το Ινστιτούτο Amerigo Vespucci (AVI) της Ρώμης το 1996.[3] Μετά την εκλογή της στο ιταλικό κοινοβούλιο το 2006, δήλωσε στο βιογραφικό της ότι απέκτησε απολυτήριο γυμνασίου στις γλώσσες με τελικό βαθμό 60/60. Αυτό δημιούργησε κάποια διαμάχη, καθώς το AVI δεν ήταν ξενόγλωσσο γυμνάσιο και δεν είχε τα προσόντα να εκδώσει δίπλωμα στις γλώσσες. Αντίθετα, ήταν ένα τεχνικό γυμνάσιο ειδικευμένο στην τουριστική βιομηχανία,[13] στο οποίο διευκρίνισε αργότερα.[14]

Πολιτική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπουργός Νεολαίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

2008 portrait of Meloni for the Chamber of Deputies
Μελόνι το 2008

Στις ιταλικές γενικές εκλογές του 2006, εξελέγη στη Βουλή των Αντιπροσώπων ως μέλος της Εθνικής Συμμαχίας, όπου έγινε η νεότερη αντιπρόεδρός της.[15] Την ίδια χρονιά άρχισε να εργάζεται ως δημοσιογράφος.[16] Το 2006, ο Μελόνι υπερασπίστηκε τους νόμους που ψηφίστηκαν από το Υπουργικό Συμβούλιο Μπερλουσκόνι ΙΙΙ που ωφελούσαν εταιρείες του πρωθυπουργού και μεγιστάνα των μέσων ενημέρωσης Σίλβιο Μπερλουσκόνι και επίσης καθυστέρησε τις συνεχιζόμενες δίκες που τον αφορούσαν. Η Μελόνι δήλωσε «είναι απαραίτητο να τα συνθέσουμε. Αυτοί είναι νόμοι που έφτιαξε ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι για τον εαυτό του. Αλλά είναι απολύτως δίκαιοι νόμοι».[17]

Το 2008, σε ηλικία 31 ετών, διορίστηκε Ιταλός Υπουργός Νεολαίας στο Υπουργικό Συμβούλιο του Μπερλουσκόνι IV, θέση που κράτησε μέχρι τις 16 Νοεμβρίου 2011, όταν ο Μπερλουσκόνι αναγκάστηκε να παραιτηθεί από την πρωθυπουργία εν μέσω οικονομικής κρίσης και δημοσίων διαδηλώσεων.[18] Ήταν η νεότερη υπουργός στην ιστορία της Ιταλίας.[19] Τον Αύγουστο του 2008, κάλεσε Ιταλούς αθλητές να μποϊκοτάρουν την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου σε διαφωνία με την κινεζική πολιτική που εφαρμόζεται έναντι του Θιβέτ. Η δήλωση αυτή επικρίθηκε από τον Μπερλουσκόνι, καθώς και από τον υπουργό Εξωτερικών Φράνκο Φρατίνι.[20] Το 2009, το κόμμα της συγχωνεύτηκε με τη Forza Italia στο The People of Freedom και ανέλαβε την προεδρία του τμήματος νεολαίας του ενωμένου κόμματος, που ονομάζεται Young Italy.[19] Την ίδια χρονιά, ψήφισε υπέρ νομοθετικού διατάγματος κατά της ευθανασίας.[21]

Τον Νοέμβριο του 2010, για λογαριασμό του υπουργείου, παρουσίασε ένα πακέτο 300 εκατομμυρίων ευρώ που ονομάζεται Δικαίωμα στο Μέλλον. Είχε ως στόχο την επένδυση στους νέους και περιλάμβανε πέντε πρωτοβουλίες, συμπεριλαμβανομένων κινήτρων για νέους επιχειρηματίες, μπόνους υπέρ προσωρινών εργαζομένων και δανείων για φοιτητές που άξιοι.[22] Τον Νοέμβριο του 2012, ανακοίνωσε την προσπάθειά της να διεκδικήσει την ηγεσία του Λαού της Ελευθερίας εναντίον του Αντζελίνο Αλφάνο, σε αντίθεση με την υποστήριξη του κόμματος στο Υπουργικό Συμβούλιο Monti. Μετά την ακύρωση των προκριματικών, συνεργάστηκε με τους συναδέλφους της πολιτικούς Ignazio La Russa και Γκουίντο Κροζέτο για να χαράξουν μια αντι-Μόντι πολιτική, ζητώντας ανανέωση εντός του κόμματος και επικριτική για την ηγεσία του Μπερλουσκόνι.[23][24]

Αδέρφια της Ιταλίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Δεκέμβριο του 2012, οι Μελόνι, Λα Ρούσα και Κροζέτο ίδρυσαν ένα νέο πολιτικό κίνημα, το Brothers of Italy, το όνομα του οποίου προέρχεται από τα λόγια του ιταλικού εθνικού ύμνου.[25][26][27] Στις ιταλικές γενικές εκλογές του 2013, ήταν μέλος του κεντροδεξιού συνασπισμού του Μπερλουσκόνι και έλαβε το 2,0% των ψήφων και 9 έδρες.[28] Επανεξελέγη στη Βουλή των Αντιπροσώπων για τη Λομβαρδία και αργότερα διορίστηκε αρχηγός του κόμματος στη Βουλή, θέση που θα κρατούσε μέχρι το 2014, όταν παραιτήθηκε για να αφοσιωθεί στο κόμμα. Την διαδέχθηκε ο Φάμπιο Ραμπέλι.[29]

Πρόεδρος των Αδελφών Ιταλίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Giorgia Meloni with Guido Crosetto at a FdI rally in 2014
Η Μελόνι με τον Guido Crosetto κατά τη διάρκεια ενός ράλι FdI το 2014

Τον Μάρτιο του 2014 έγινε πρόεδρος των Αδελφών της Ιταλίας και τον Απρίλιο προτάθηκε για τις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο του 2014 στην Ιταλία ως επικεφαλής του κόμματος και στις πέντε εκλογικές περιφέρειες. Το κόμμα συγκέντρωσε το 3,7% των ψήφων, χωρίς να υπερβαίνει το όριο του 4%, και δεν έγινε μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.[30][31] έλαβε 348.700 ψήφους.[32] Στις 4 Νοεμβρίου 2015, ίδρυσε τη Γη μας – Ιταλοί με τη Τζόρτζια Μελόνι, μια συντηρητική πολιτική επιτροπή για την υποστήριξη των εκστρατειών της.[33] Η Γη μας ήταν ένας παράλληλος οργανισμός με τα Αδέλφια της Ιταλίας,[34] και στόχευε στη διεύρυνση της λαϊκής βάσης του κόμματος.[35]

Στις 30 Ιανουαρίου 2016, συμμετείχε στην Ημέρα της Οικογένειας, μια διαδήλωση κατά των δικαιωμάτων των LGBT, δηλώνοντας κατά της υιοθεσίας LGBT. Την ίδια Ημέρα της Οικογένειας, ανακοίνωσε ότι ήταν έγκυος. Η κόρη της Ginevra γεννήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου.[36] Στις δημοτικές εκλογές της Ρώμης του 2016 τον Ιούνιο, έθεσε υποψηφιότητα για δήμαρχος με την υποστήριξη Εμάς με τον Σαλβίνι, ένα πολιτικό κόμμα με επικεφαλής τον Ματέο Σαλβίνι, και σε αντίθεση με τον υποψήφιο που υποστηρίζεται από το Forza Italia του Μπερλουσκόνι. Τον Μάιο του 2016, υποσχέθηκε να ονομάσει έναν δρόμο με το όνομα του Τζόρτζιο Αλμιράντε εάν εκλεγεί, προκαλώντας διαμάχη μεταξύ της τοπικής εβραϊκής κοινότητας και του αντιφασιστικού ANPI.[37] Η Μελόνι κέρδισε το 20,6% των ψήφων, σχεδόν διπλάσιο από αυτό της υποψήφιας της Φόρτσα Ιτάλια, αλλά δεν προκρίθηκε στον δεύτερο γύρο, ενώ τα Αδέλφια της Ιταλίας συγκέντρωσαν το 12,3% των ψήφων.[38]

Giorgia Meloni with Matteo Salvini and Silvio Berlusconi in 2018
Η Μελόνι με τον Σαλβίνι (κέντρο) και τον Μπερλουσκόνι (δεξιά) το 2018

Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας για το ιταλικό συνταγματικό δημοψήφισμα του 2016 για τη μεταρρύθμιση που προώθησε η κυβέρνηση του Ρέντσι, η Μελόνι ίδρυσε την επιτροπή «Όχι, ευχαριστώ».[39] Όταν το «Όχι» κέρδισε με σχεδόν το 60% των ψήφων στις 4 Δεκεμβρίου, η Μελόνι ζήτησε πρόωρες εκλογές και όταν ο Ρέντσι παραιτήθηκε, αρνήθηκε την εμπιστοσύνη της στην επόμενη κυβέρνηση υπό τον Πάολο Τζεντιλόνι στις 12 Δεκεμβρίου.[40][41] Το συνέδριο των Αδελφών της Ιταλίας στις 2-3 Δεκεμβρίου 2017 στην Τεργέστη επανεξέλεξε τη Μελόνι ως προέδρο του κόμματος, ενώ ανανεώθηκε λογότυπου του κόμματος.[42]

Ως ηγέτης του κόμματος, αποφάσισε να σχηματίσει τη συμμαχία με τη Λέγκα, με επικεφαλής τον Σαλβίνι, ξεκινώντας μαζί του πολλές πολιτικές εκστρατείες ενάντια στην κεντροαριστερή κυβέρνηση υπό την ηγεσία του Δημοκρατικού Κόμματος, τοποθετώντας τα Αδέλφια της Ιταλίας στην ευρωσκεπτικιστική και δεξιά λαϊκιστική πτέρυγα.[43] Στις ιταλικές γενικές εκλογές του 2018, τα Αδέλφια της Ιταλίας ήταν μέρος του κεντροδεξιού συνασπισμού[44] με τη Φόρτσα Ιτάλια του Μπερλουσκόνι, τη Λέγκα του Σαλβίνι και το Us with Italy του Ραφαέλε Φίτο.[45] Το κόμμα της Μελόνι συγκέντρωσε το 4,4% των ψήφων και περισσότερες από τρεις φορές τις έδρες που κέρδισε το 2013.[46] Η Μελόνι εξελέγη στη Βουλή των Αντιπροσώπων για τη μονομελή εκλογική περιφέρεια της Λατίνα, Λάτσιο, με 41% των ψήφων.[47] Ο κεντροδεξιός συνασπισμός, στον οποίο η Λέγκα αναδείχθηκε ως η κύρια πολιτική δύναμη, κέρδισε πολλές έδρες στην Βουλή των Αντιπροσώπων. καθώς καμία πολιτική ομάδα ή κόμμα δεν κέρδισε απόλυτη πλειοψηφία, κατέληξε σε ένα κρεμασμένο κοινοβούλιο . [48]

Στις 19 Οκτωβρίου 2019, συμμετείχε στο συλλαλητήριο ιταλικής υπερηφάνειας στη Ρώμη ενάντια στο νεοσύστατο υπουργικό συμβούλιο Conte II. Στην ομιλία της επέκρινε την πρόταση να αντικατασταθεί στα ιταλικά δελτία ταυτότητας ανηλίκων η διατύπωση πατέρας και μητέρα με γονέα 1 και γονέα 2, καταλήγοντας με το σύνθημα «Είμαι η Τζόρτζια. Είμαι γυναίκα, είμαι μητέρα, είμαι Ιταλίδα, είμαι χριστιανή».[2] Αυτό το σύνθημα αναμίχθηκε από δύο Μιλανέζους DJs, και έγινε μια φράση με εκατομμύρια προβολές, μιμήσεις και μιμίδια στα social media, κερδίζοντας ακόμη και έναν χρυσό δίσκο.[49] Σύμφωνα με τη δική της παραδοχή στην αυτοβιογραφία της, η επιτυχία των μέσων και της viral επιτυχίας του remixed μουσικού βίντεο, έχοντας χάσει την αρχική σατυρική πρόθεση υπέρ της LGBT κοινότητας με την οποία είχε δημιουργηθεί, αύξησε πολύ τη δημοτικότητά της ως πολιτικός, ο οποίος είπε ότι ήταν μεταμορφώθηκε ξαφνικά «από βαρετός πολιτικός σε περίεργο ποπ φαινόμενο».[50]

Giorgia Meloni and Sergio Mattarella in 2019
Η Μελόνι με τον Ματαρέλα το 2019

Τον Φεβρουάριο του 2021, εντάχθηκε στο Aspen Institute,[51] [52] μια διεθνή δεξαμενή σκέψης με έδρα στην Ουάσιγκτον, DC,[53][54] που περιλαμβάνει πολλούς χρηματοδότες, επιχειρηματίες και πολιτικούς, όπως ο Giulio Tremonti.[55][56][57] Στις 19 Φεβρουαρίου 2021, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου της Σιένα Τζιοβάνι Γκοτζίνι έβρισε τη Μελόνι λέγοντάς της χυδαία ονόματα από ένα ραδιόφωνο. Τόσο ο πρόεδρος Σέρτζιο Ματαρέλα όσο και ο πρωθυπουργός Μάριο Ντράγκι τηλεφώνησαν στη Μελόνι και στιγμάτισαν τον Γκοτσίνι, ο οποίος τέθηκε σε διαθεσιμό ητα από το διοικητικό συμβούλιο του πανεπιστημίου του.[58][59]

Τον Οκτώβριο του 2021, ο Μελόνι υπέγραψε τη Χάρτα της Μαδρίτης[60] ένα έγγραφο του 2020 που περιγράφει τις αριστερές ομάδες ως εχθρούς της Ιβηρο-Αμερικής που εμπλέκονται σε ένα «εγκληματικό έργο» που βρίσκονται «κάτω από την ομπρέλα του κουβανικού καθεστώτος».[61] Συντάχθηκε από το Vox, ένα ισπανικό υπερεθνικιστικό κόμμα. Πήρε επίσης μέρος στο συνέδριο του κόμματος του Vox[62] όπου είπε: «Ναι στη φυσική οικογένεια. Όχι στο λόμπι LGBT. Ναι στη σεξουαλική ταυτότητα. Όχι στην ιδεολογία του φύλου [...] όχι στην ισλαμιστική βία, ναι στη διασφάλιση των συνόρων, όχι στη μαζική μετανάστευση [...] όχι στη μεγάλη διεθνή χρηματοδότηση [...] όχι στους γραφειοκράτες των Βρυξελλών!».[63][64] Τον Φεβρουάριο του 2022, η Μελόνι μίλησε στο ετήσιο Συνέδριο Συντηρητικής Πολιτικής Δράσης στη Φλόριντα. Είπε στους παρευρισκόμενους Αμερικανούς συντηρητικούς ακτιβιστές και αξιωματούχους ότι πρέπει να υπερασπιστούν τις απόψεις τους ενάντια στους προοδευτικούς.[65]

Ιταλικές γενικές εκλογές 2022[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προχωρώντας στις ιταλικές γενικές εκλογές του 2022, πρόωρες εκλογές που προκηρύχθηκαν μετά την κρίση της ιταλικής κυβέρνησης του 2022,[66][67] συμφωνήθηκε μεταξύ του κεντροδεξιού συνασπισμού ότι θα προταθεί ο αρχηγός του κόμματος που θα λάβει τις περισσότερες ψήφους ως υποψήφιος πρωθυπουργός.[68] Από τον Ιούλιο του 2022, τα Αδέλφια της Ιταλίας ήταν το πρώτο κόμμα στον συνασπισμό σύμφωνα με δημοσκοπήσεις[69][70] και αναμενόταν ευρέως ότι θα γινόταν πρωθυπουργός της Ιταλίας εάν ο κεντροδεξιός συνασπισμός αποκτούσε την απόλυτη πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο, η οποία θα είναι η πιο δεξιά κυβέρνηση στην ιστορία της Ιταλικής Δημοκρατίας σύμφωνα με ορισμένους ακαδημαϊκούς.[71] Σε μια προσπάθεια να μετριάσει τον εαυτό της για να κατευνάσει τους φόβους μεταξύ εκείνων που περιγράφουν τις FdI ως νεοφασιστικές ή ακροδεξιές[72] συμπεριλαμβανομένων των φόβων εντός της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ότι θα μπορούσε να οδηγήσει την Ιταλία προς την Ουγγαρία υπό τον Βίκτορ Όρμπαν,[73] είπε η Μελόνι στον ξένο Τύπο. ότι ο ιταλικός φασισμός είναι ιστορία. Ως πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κόμματος Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών από το 2020,[74] είπε ότι μοιράζεται τις εμπειρίες και τις αξίες του Συντηρητικού Κόμματος στο Ηνωμένο Βασίλειο, του Λικούντ στο Ισραήλ και του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος στις Ηνωμένες Πολιτείες.[75] Οι επικριτές ήταν δύσπιστοι για τους ισχυρισμούς της, επικαλούμενοι τις ομιλίες της για τη μετανάστευση και τα δικαιώματα των LGBT.[76][77] Έκανε εκστρατεία για χαμηλότερους φόρους, λιγότερη ευρωπαϊκή γραφειοκρατία και παύση της μετανάστευσης μέσω ναυτικού αποκλεισμού,[78][79] λέγοντας ότι θα έβαζε τα εθνικά συμφέροντα πρώτα.[80][81][82]

Giorgia Meloni and other prominent members of the centre-right coalition at the Quirinal Palace in 2022
Η Meloni και τα άλλα εξέχοντα μέλη του κεντροδεξιού συνασπισμού στο Παλάτι της Κουιρινάλης τον Οκτώβριο του 2022

Σε μια εκλογική συμμετοχή χαμηλού ρεκόρ,[83] τα exit poll προέβλεπαν ότι ο κεντροδεξιός συνασπισμός θα κέρδιζε την πλειοψηφία των εδρών στις γενικές εκλογές του 2022.[63][84][85] Η Μελόνι προβλεπόταν να είναι ο νικητής των εκλογών με τα Αδέλφια της Ιταλίας να λαμβάνουν πολλές έδρες,[86] και σύμφωνα με συμφωνία με τον κεντροδεξιό συνασπισμό, ο οποίος έκρινε ότι το μεγαλύτερο κόμμα του συνασπισμού θα όριζε τον επόμενο πρωθυπουργό,[87] ήταν η πρώτη και θα γινόταν η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της χώρας.[88][89] Το Δημοκρατικό Κόμμα, επικεφαλής του κεντροαριστερού συνασπισμού, παραδέχτηκε την ήττα λίγο μετά τα exit poll,[90] και ο Ούγγρος Orbán, ο Πολωνός Mateusz Morawiecki, η Liz Truss του Ηνωμένου Βασιλείου και η Marine Le Pen, πρώην αρχηγός του National Rally στη Γαλλία, συνεχάρησαν τη Μελόνι.[91] Τα ευρωπαϊκά ριζοσπαστικά δεξιά κόμματα και ηγέτες, όπως το Alternative for Germany και το Vox, πανηγύρισαν επίσης τα αποτελέσματα.[92] Μετά από πολλά χρόνια απουσίας από την πολιτική, ο Τζιανφράνκο Φίνι, πρώην ηγέτης του Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος και της Εθνικής Συμμαχίας κατά τα πρώτα χρόνια της πολιτικής σταδιοδρομίας της Μελόνι, εξέφρασε ικανοποίηση για τη νίκη της, είπε ότι ψήφισε υπέρ του κόμματός της και την περιέγραψε ως αντιφασίστρια.[93][94] παρά την απόρριψή της για την ετικέτα, την οποία θεωρεί πολιτική.[95][96][97]

Οι παρατηρητές έχουν συζητήσει πόσο δεξιά θα ήταν μια κυβέρνηση υπό την ηγεσία του Μελόνι και ποια ετικέτα και θέση στο πολιτικό φάσμα θα ήταν πιο ακριβής ή ρεαλιστική. Πολλοί την περιέγραψαν ποικιλοτρόπως ως την πρώτη ακροδεξιά κυβέρνηση της Ιταλίας μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο,[92][98] και τη Μελόνι ως την πρώτη ακροδεξιά ηγέτη μετά τον Μπενίτο Μουσολίνι, και ορισμένοι ακαδημαϊκοί επίσης την περιέγραψαν ως την πιο δεξιά κυβέρνηση από το 1945.[99][100] Πολλοί αμφισβήτησαν την κατεύθυνσή του, επικαλούμενοι τους ρωσικούς δεσμούς του Μπερλουσκόνι και του Σαλβίνι,[101] σε αντίθεση με τον Ατλαντισμό του Μελόνι.[88] Άλλοι, όπως το Sky News, αν και ανέφεραν τις νεοφασιστικές ρίζες της Μελόνι και του κόμματός της, διαφώνησαν με την ακροδεξιά ετικέτα και είπαν: «Η Τζιώργια Μελόνι δεν είναι φασίστρια».[102][103] Ο Steve Sedwick του CNBC συνόψισε τη συζήτηση λέγοντας: «Έχουμε έναν κεντροδεξιό συνασπισμό, έχουμε έναν δεξιό συνασπισμό, έχουμε έναν ακροδεξιό συνασπισμό ή έχουμε έναν φασιστικό συνασπισμό; Έχω δει και τα τέσσερα τυπωμένα, ανάλογα με το ποιον διαβάζεις».[104]

Πρωθυπουργός της Ιταλίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σχηματισμός κυβέρνησης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Giorgia Meloni accepting the task of forming a new government
Η Μελόνι αποδέχεται το έργο του σχηματισμού νέας κυβέρνησης

Αμέσως μετά την πρώτη συνεδρίαση του νέου νομοθετικού σώματος, οι εντάσεις άρχισαν να αυξάνονται εντός του κεντροδεξιού συνασπισμού. Στις 13 Οκτωβρίου, ο Μπερλουσκόνι αρνήθηκε να υποστηρίξει τον Ignazio La Russa, για Πρόεδρο της Γερουσίας της Δημοκρατίας . Κατάφερε να εκλεγεί συγκεντρώνοντας 116 ψήφους από τους 206 στον πρώτο γύρο χάρη στην υποστήριξη των κομμάτων της αντιπολίτευσης στον κεντροδεξιό συνασπισμό.[105][106][107] Οι εντάσεις αυξήθηκαν περαιτέρω, ιδιαίτερα μεταξύ Μπερλουσκόνι και Μελόνι, τους οποίους ο Μπερλουσκόνι περιέγραψε ως «πατρονιστικούς, αυταρχικούς, αλαζονικούς» και «προσβλητικούς» σε μια σειρά γραπτών σημειώσεων στη Γερουσία.[108][109] Τις επόμενες ημέρες, μετά από συναντήσεις μεταξύ του αρχηγού των κομμάτων, η ένταση χαλάρωσε και τα κόμματα του κεντροδεξιού συνασπισμού κατέληξαν σε συμφωνία για το σχηματισμό του νέου υπουργικού συμβουλίου.[110]

Στις 20 Οκτωβρίου ξεκίνησαν επίσημα οι διαβουλεύσεις μεταξύ του προέδρου Sergio Mattarella και των κομμάτων. Την επόμενη μέρα, εκπρόσωποι από τα Αδέλφια της Ιταλίας, τη Λέγκα του Βορρά, τη Φόρτσα Ιτάλια και το Us Moderates – MAIE, ανακοίνωσαν στον Ματαρέλα ότι είχαν καταλήξει σε συμφωνία για το σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού με πρωθυπουργό τη Μελόνι.[111][112] Το απόγευμα, η Mattarella κάλεσε τη Meloni στο Quirinal Palace, ζητώντας της να σχηματίσει νέα κυβέρνηση. [113] Αποδέχτηκε το καθήκον και την ίδια μέρα ανακοίνωσε τη σύνθεση του Υπουργικού Συμβουλίου Μελώνης, το οποίο ορκίστηκε επίσημα στις 22 Οκτωβρίου. [114] [115] [116] Είναι η πρώτη γυναίκα που ανέλαβε το αξίωμα του πρωθυπουργού. [117] [118] [119]

Στις 25 Οκτωβρίου, η Μελώνη έδωσε την πρώτη της επίσημη ομιλία ως Πρωθυπουργός ενώπιον της Βουλής των Αντιπροσώπων, πριν από την ψήφο εμπιστοσύνης στο υπουργικό συμβούλιο.[120][121] Κατά τη διάρκεια της ομιλίας της, τόνισε το βάρος του να είναι η πρώτη γυναίκα που υπηρέτησε ως επικεφαλής της ιταλικής κυβέρνησης.[122] Ευχαρίστησε πολλές Ιταλίδες, όπως η Tina Anselmi, η Samantha Cristoforetti, η Grazia Deledda, η Oriana Fallaci, η Nilde Iotti, η Rita Levi-Montalcini και η Maria Montessori, που είπε, «με τα δικά τους παραδείγματα, έχτισαν τη σκάλα που μας επιτρέπει σήμερα να σκαρφαλώσουμε και να σπάσουμε τη βαριά γυάλινη οροφή που έχει τοποθετηθεί πάνω από τα κεφάλια μας».[123][124] Η κυβέρνηση κέρδισε την ψήφο εμπιστοσύνης με άνετη πλειοψηφία και στις δύο βουλές.[125][126][127]

Πολιτικές θέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Giorgia Meloni in February 2022
Μελόνι τον Φεβρουάριο του 2022

Οι παρατηρητές έχουν περιγράψει τις πολιτικές θέσεις του Meloni ως ακροδεξιές . [128] [129] τον Αύγουστο του 2018, ο Friedel Taube έγραψε στη Deutsche Welle ότι «η Giorgia Meloni έχει μακρά ιστορία στην ακροδεξιά πολιτική». [130] Σε μια συνέντευξη τον Ιούλιο του 2022 με τον Νίκολας Φάρελ του The Spectator, η Μελόνι απέρριψε τις περιγραφές της πολιτικής της ως ακροδεξιάς, χαρακτηρίζοντάς την καμπάνια συκοφαντικής δυσφήμισης από τους αντιπάλους της. [131] Έχει περιγράψει τον εαυτό της ως κυρίαρχη συντηρητική . [132] [133] Επιπλέον, έχει περιγραφεί ως σκληρός δεξιός, [134] δεξιός λαϊκιστής, [135] [136] και εθνικιστής . [137] [138] [139]

Η Meloni έχει περιγραφεί ως κοντά στον Viktor Orbán, τον Πρωθυπουργό της Ουγγαρίας και ηγέτη του Fidesz, [140] [141] Εθνικό Ράλι στη Γαλλία και το πολιτικό κόμμα Vox στην Ισπανία, [142] [143] εκπροσώπους του κόμματος Νόμος και Δικαιοσύνη στην Πολωνία, [144] [145] και το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα στις Ηνωμένες Πολιτείες. [146] [147] [148] Η Μελόνι αυτοπεριέγραψε το πολιτικό της κόμμα, Αδέλφια της Ιταλίας (FdI), ως κύριο συντηρητικό κόμμα [149] και έχει υποβαθμίσει τις μεταφασιστικές του ρίζες.[85][150] Είναι υπέρ του προεδρισμού και υποστηρίζει την αλλαγή του Συντάγματος της Ιταλίας.[2]

Κοινωνικά θέματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μελόνι αντιτίθεται στην άμβλωση, την ευθανασία και τους νόμους που αναγνωρίζουν τους γάμους ομοφυλόφιλων και περιγράφει τον εαυτό της ως «υπέρ της οικογένειας». [151] [152] [153] Είπε ότι «δεν θα άλλαζε» τον νόμο για τις αμβλώσεις στην Ιταλία, αλλά ήθελε να εφαρμόσει πληρέστερα το μέρος του νόμου «για την πρόληψη», όπως να επιτρέψει στους γιατρούς της αντιρρήσεις συνείδησης να αρνηθούν να τις πραγματοποιήσουν. [154] [155] Δήλωσε επίσης ότι η αναγνώριση των ενώσεων ομοφύλων στην Ιταλία είναι αρκετά καλή, [156] [157] και είπε ότι ήταν κάτι που δεν θα άλλαζε. [158] το 2016, ενώ είπε ότι θα σεβόταν το νόμο εάν εκλεγόταν δήμαρχος της Ρώμης, είχε υποστηρίξει ένα δημοψήφισμα για την κατάργηση του νόμου περί αστικών συνδικάτων. [159] [160] Σε μια συγκέντρωση στην Piazza del Popolo τον Οκτώβριο του 2019, μίλησε ενάντια στην ανατροφή των παιδιών του ίδιου φύλου . Η ομιλία της έγινε viral στα ιταλικά social media. [161] Κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης τον Φεβρουάριο του 2016 στο Le Iene, μια ιταλική τηλεοπτική εκπομπή, είχε πει επίσης ότι «θα προτιμούσε να μην είχε ένα γκέι παιδί». [162] [163] [164] Έχει αντιταχθεί στον 1993 Mancino law [it], νόμος για τη ρητορική μίσους.[5] Είναι αντίθετη στον DDL Zan, έναν νόμο κατά της ομοφοβίας που θα επεκτείνει τον νόμο Mancino για να καλύψει τις διακρίσεις LGBT, δηλώνοντας το 2020 ότι «δεν υπάρχει ομοφοβία» στην Ιταλία. [165] Η Μελόνι είναι επίσης αντίθετη στην παρένθετη μητρότητα, η οποία είναι υποτιμητικά γνωστή στα ιταλικά ως utero in affitto [166] [167] και έχει πιέσει στο Κοινοβούλιο για έναν νόμο που θα την καταστήσει «καθολικό έγκλημα». [157]

Η Μελόνι υποστηρίζει το κίνημα κατά των φύλων, βασισμένο στην Καθολική θεολογία της δεκαετίας του 1990 που καταδικάζει κοινωνικές θέσεις που δεν εγκρίνονται από την Καθολική Εκκλησία, συμπεριλαμβανομένων των μελετών για το φύλο, και είναι δύσπιστη σε αυτό που αποκαλεί «ιδεολογία φύλου». [168] [169] λέει ότι διδάσκεται στα σχολεία, [170] [171] [172] και ότι επιτίθεται στη γυναικεία ταυτότητα και μητρότητα. [173] Υποστηρίζει την αλλαγή του Συντάγματος της Ιταλίας προκειμένου να καταστεί παράνομη η υιοθεσία παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια. [174] Τον Μάρτιο του 2018, επέκρινε την εταιρεία Walt Disney για την απόφαση να εκπροσωπήσει ένα γκέι ζευγάρι στη μουσική ταινία φαντασίας Frozen II . Στο Facebook έγραψε: «Φτάνει! Σας έχουμε σιχαθεί! Πάρτε τα χέρια σας από τα παιδιά.» [175] [176] [177]

Φεμινισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Giorgia Meloni speaking at the CPAC in Florida in 2022
Η Μελόνι μιλώντας στο Συνέδριο Συντηρητικής Πολιτικής Δράσης 2022 στη Φλόριντα

Βλέπει τον φεμινισμό ως ένα ιδεολογικό εργαλείο ενάντια στη δεξιά πολιτική παρά με όρους υπέρ των γυναικών και έχει περιγράψει τον εαυτό της ως «ένα πρόσωπο για τις γυναίκες». Στο βιβλίο της We Believe το 2011, έγραψε: «Είμαι μια δεξιά γυναίκα και υποστηρίζω με υπερηφάνεια τα γυναικεία ζητήματα. Τα τελευταία χρόνια έπρεπε να υποστούμε περιφρόνηση και ρατσισμό από τις φεμινίστριες. . . . Ίσως στο βαθμό που ο φεμινισμός συλλαμβάνεται με αυτόν τον τρόπο, είναι περισσότερο ζήτημα ιδεολογίας παρά φύλου και ουσίας» [178] Είναι αντίθετη στις ροζ ποσοστώσεις και έχει αρνηθεί ότι είναι κατά των γυναικών όπως κατηγορείται από ορισμένους επικριτές. [179] [180] [181] Η Giorgia Serughetti, πολιτικός φιλόσοφος και συγγραφέας του The Conservative Wind, είπε ότι ο φεμονατισμός λειτουργεί για τη Meloni.[152]

Η πιθανή πιθανότητα η Μελόνι να είναι η πρώτη γυναίκα που θα γίνει πρωθυπουργός της Ιταλίας έχει συζητηθεί ευρέως τόσο πριν όσο και μετά τις ιταλικές γενικές εκλογές του 2022 . Μερικές γυναίκες δεν το είδαν ως νίκη λόγω των πολιτικών της θέσεων, ενώ άλλες το είδαν τουλάχιστον εν μέρει θετικά, και μερικές άλλες την αποκάλεσαν φεμινίστρια παρά την απόρριψη της ετικέτας από τη Meloni. [182] Πριν από τις εκλογές, η πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Χίλαρι Κλίντον σχολίασε: «Η εκλογή της πρώτης γυναίκας πρωθυπουργού σε μια χώρα αντιπροσωπεύει πάντα μια ρήξη με το παρελθόν, και αυτό είναι σίγουρα καλό». [183] [184] Αυτό προκάλεσε μια απάντηση από ορισμένους κριτικούς και παρατηρητές, συμπεριλαμβανομένων των ιστορικών Ruth Ben-Ghiat και David Broder. Ο Ben-Ghiat έγραψε: "Η Meloni θα αντιπροσώπευε επίσης τη συνέχεια με το πιο σκοτεινό επεισόδιο της Ιταλίας." [185] Από την πλευρά της, η Μελόνι δήλωσε έτοιμη να κυβερνήσει και επέκρινε τις φεμινίστριες. [186]

Μετανάστευση και πολυπολιτισμικότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μελόνι επέκρινε την προσέγγιση της Ιταλίας απέναντι στους παράνομους μετανάστες, [187] ζητώντας μια πολιτική μηδενικής ανοχής και θέλει να εμποδίσει τους μετανάστες να φτάσουν στα ιταλικά λιμάνια[79] και να ενισχύσει το ποσοστό γεννήσεων των Ιταλών υπηκόων για να διευκολύνει την ανάγκη για μεταναστευτική εργασία. [188] Είναι αντίθετη στη μεταρρύθμιση της μετανάστευσης ius scholae, η οποία θα δώσει ιθαγένεια, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων εκπαίδευσης σε μετανάστες που γεννήθηκαν και ζουν στην Ιταλία. [189] Έχει συνδέσει τη μετανάστευση και το έγκλημα και τις αφίξεις προσφύγων με την εμπορία ανθρώπων και την πορνεία.[103] Εν μέσω της κλιμάκωσης του Ρωσο-Ουκρανικού Πολέμου το 2022, η Μελόνι είπε ότι υποστήριξε να δοθεί καθεστώς πρόσφυγα σε όσους προέρχονται από μια χώρα που έχει συγκλονιστεί από τον πόλεμο, αλλά όχι στους αιτούντες άσυλο . Είπε: «Ήρθε η ώρα να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, να δώσουμε καθεστώς πρόσφυγα σε όσους φεύγουν από τον πόλεμο, γυναίκες και παιδιά, κάνοντας ίσως το αντίθετο με αυτούς που δεν είναι πρόσφυγες». [190] Τον Αύγουστο του 2022, δημοσίευσε ξανά ένα βίντεο με pixelized στο Twitter που δείχνει μια γυναίκα να βιάζεται από έναν αιτούντα άσυλο. [191] Το θύμα της βίας αποδοκίμασε τη δημοσίευση του βίντεο και είπε ότι αναγνωρίστηκε από το βίντεο που δημοσιεύτηκε. [192] Αφού δέχτηκε αντιδράσεις, η Μελόνι υπερασπίστηκε τον εαυτό της κατηγορώντας άλλους πολιτικούς ότι δεν καταδίκασαν τον ίδιο τον βιασμό. [193] [194]

Η Μελόνι κατηγόρησε τη νεοαποικιοκρατία για την υπανάπτυξη της Αφρικής και την ευρωπαϊκή μεταναστευτική κρίση του 2015, και είπε ότι ευνοεί τη συνεργασία σε σχέση με αυτό που ονόμασε νεοαποικιοκρατία της Γαλλίας . [195] Είναι αντίθετη στην υποδοχή μη χριστιανών μεταναστών, [196] [197] [198] καθώς και στην πολυπολιτισμικότητα, [199] [200] και έχει κατηγορηθεί για ξενοφοβικές δηλώσεις, [201] [202] [203] καθώς και της Ισλαμοφοβίας.[129][204] [205] Το 2018, είπε ότι θα καλωσόριζε τους Βενεζουελάνους, λέγοντας ότι είναι χριστιανοί και συχνά ιταλικής καταγωγής. [206] Έχει συχνά επικρίνει τον Τζορτζ Σόρος και αυτούς που αποκαλεί παγκοσμιοποιητές, αντανακλώντας κατά καιρούς τις απόψεις των θεωριών συνωμοσίας του Σόρος,[185][207] λέγοντας κάποτε: «Όταν είσαι σκλάβος, ενεργείς προς το συμφέρον του Σόρος». [208] Έχει υποστηρίξει τη Μεγάλη Αντικατάσταση, μια λευκή εθνικιστική θεωρία συνωμοσίας. [185] [209] Πιστεύει επίσης ότι υπάρχει μια προγραμματισμένη μαζική μετανάστευση από την Αφρική στην Ευρώπη με σκοπό την αντικατάσταση και την εξάλειψη των Ιταλών, μια αντισημιτική, λευκή γενοκτονία και ακροδεξιά θεωρία συνωμοσίας γνωστή ως Σχέδιο Kalergi . [210] [211] Έχει περιγράψει τις πολιτικές υπέρ της μετανάστευσης ως μέρος μιας υποτιθέμενης αριστερής συνωμοσίας για «αντικατάσταση των Ιταλών με μετανάστες».[189] Τον Ιανουάριο του 2017, αποκάλεσε τη μετανάστευση στην Ιταλία «εθνοτική υποκατάσταση». [189]

Εξωτερική πολιτική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Giorgia Meloni and Emmanuel Macron in 2022
Η Μελόνι με τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν το 2022

Η Μελόνι ψήφισε υπέρ της στρατιωτικής επέμβασης του 2011 στη Λιβύη . το 2019, επέκρινε το γαλλικό σκεπτικό για την παρέμβαση, δηλώνοντας ότι οφείλεται στην αντίθεση του Μουαμάρ Καντάφι στο φράγκο CFA . [212] [213] Είναι επικριτική για τις ιταλικές σχέσεις με τη Σαουδική Αραβία και το Κατάρ, δηλώνοντας ότι αυτές οι χώρες «διαδίδουν συστηματικά και σκόπιμα φονταμενταλιστικές θεωρίες που είναι οι κύριες αιτίες της ανάπτυξης του ισλαμικού φονταμενταλισμού ». [214] Αντιτάχθηκε στην απόφαση να φιλοξενήσει τον τελικό του Supercoppa Italiana στη Σαουδική Αραβία και δήλωσε ότι η Ιταλία πρέπει να θέσει ενεργά το ζήτημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Σαουδική Αραβία . [215] Η Meloni υποστήριξε την απέλαση του Ινδού Πρεσβευτή στην Ιταλία ως αποτέλεσμα της υπόθεσης Enrica Lexie [216] και παρότρυνε τον Alessandro Del Piero να αρνηθεί να παίξει στην ινδική Super League μέχρι να επιστραφούν οι κρατούμενοι Ιταλοί πεζοναύτες. [217] Μετά την υπόθεση βλασφημίας της Asia Bibi, η Meloni επέκρινε αυτό που αποκάλεσε «σιωπή της Δύσης» και υποστήριξε μια ισχυρότερη στάση της διεθνούς κοινότητας κατά των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Πακιστάν. [218]

Πριν από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία το 2022, η Μελόνι ήταν υπέρ των καλύτερων σχέσεων με τη Ρωσία και συνεχάρη τον Βλαντιμίρ Πούτιν για την επανεκλογή του ως πρόεδρος το 2018. [219] Στο βιβλίο της βιογραφίας του 2021 I am Giorgia, έγραψε ότι η Ρωσία υπό τον Πούτιν υπερασπίζεται τις ευρωπαϊκές αξίες και τη χριστιανική ταυτότητα. [220] Έκτοτε έχει καταδικάσει την εισβολή και δεσμεύτηκε να συνεχίσει να στέλνει όπλα στην Ουκρανία [221] και κινήθηκε προς τον Ατλαντισμό . [222] [223] [224] Υποστηρίζει το ΝΑΤΟ, [225] αν και διατηρεί ευρωσκεπτικιστικές απόψεις για την Ευρωπαϊκή Ένωση [226] [227] [228] έχοντας επίσης υποστηρίξει προηγουμένως μια αποχώρηση από την ευρωζώνη . [229] [230] Απορρίπτει τον ευρωσκεπτικιστικό χαρακτηρισμό, ευνοώντας τον ευρωρεαλισμό μιας συνομοσπονδιακής Ευρώπης κυρίαρχων εθνών. [231] Επικριτής της Κίνας, είναι υποστηρικτής των στενότερων δεσμών μεταξύ Ιταλίας και Ταϊβάν. [232] [233] Είναι μια αμφιλεγόμενη φιγούρα στην Κροατία λόγω των ιταλικών αλυτρωτικών της δηλώσεων στις οποίες διεκδίκησε τη Δαλματία και την Ίστρια και επειδή ήταν αντίθετη στην είσοδο της Κροατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση λόγω της ανεπίλυτης διαμάχης σχετικά με τις περιουσίες των εξόριστων Ιταλών μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο από αυτές τις δύο Κροάτες. περιφέρειες. [234] [235]

Πανδημία COVID-19 και εμβόλια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μελόνι έχει υποστηρίξει τη διστακτικότητα του εμβολιασμού, όπως το να μην εμβολιάσει την κόρη της κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19 στην Ιταλία επειδή «δεν είναι θρησκεία». [236] [237] [238] Έχει επικριθεί λόγω των δηλώσεών της σχετικά με τα εμβόλια και τον COVID-19, δηλώνοντας ότι η πιθανότητα να πεθάνει κάποιος ηλικίας 0–19 ετών από τον COVID-19 ήταν ίδια με τον κεραυνό. [239] [240] Αφού το κόμμα της κέρδισε τις ιταλικές γενικές εκλογές του 2022, δεσμεύτηκαν να επανεξετάσουν τις θέσεις της ιταλικής κυβέρνησης κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19 και να τερματίσουν την εντολή εμβολίου COVID-19 που ισχύει για τους εργαζόμενους στον τομέα της υγείας. [241]

Σχέση με τον φασισμό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μελόνι έχει εκφράσει δηλώσεις που προκάλεσαν διαμάχη. [242] Σε συνέντευξη στο γαλλικό δελτίο ειδήσεων Soir 3 όταν ήταν 19 ετών, [243] επαίνεσε τον Ιταλό δικτάτορα Μπενίτο Μουσολίνι ως «καλό πολιτικό, στο ότι ό,τι έκανε, έκανε για την Ιταλία», [244] [245] και ως ο καλύτερος πολιτικός των τελευταίων 50 χρόνια. [246] Τον Ιανουάριο του 2020, υπήρξε κάποια διαμάχη μετά τη Μελώνη και την comune της Βερόνας υποστήριξε την ονομασία ενός δρόμου προς τιμήν του Giorgio Almirante . Το Μελόνι και η comune υποστήριξε επίσης την παροχή επίτιμης ιθαγένειας στη Λιλιάνα Σέγκρε, επιζήσασα του Ολοκαυτώματος και γερουσιαστή ισόβια . Ο Segre είπε ότι αυτή και ο Almirante είναι ασυμβίβαστοι και η κοινότητα έπρεπε να κάνει μια επιλογή. [247] [248] Τον Μάιο του 2020, ο Meloni επαίνεσε τον Almirante ως «μεγάλο πολιτικό», καθώς και «πατριώτη». [249] [250] [251] Ήταν ο συνιδρυτής του Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος (MSI), ο οποίος είχε μια μακρά μεταπολεμική πολιτική καριέρα μέχρι τη συνταξιοδότηση το 1987. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ήταν συνεργάτης εν καιρώ πολέμου ως υπουργός Πολιτισμού της Ιταλικής Κοινωνικής Δημοκρατίας (RSI), ενός ναζιστικού κράτους μαριονέτας, [252] καθώς και αρχισυντάκτης του αντισημιτικού και ρατσιστικού περιοδικού La Difesa della Razza , που εξέδωσε το « Μανιφέστο της Φυλής » το 1938.[163][253] [254] Ως υπουργός το 2009, η Meloni επισκέφτηκε το Yad Vashem στο Ισραήλ,[64] και είπε επίσης ως αρχηγός του κόμματος FdI ότι το κόμμα της «παρέδωσε τον φασισμό στην ιστορία για δεκαετίες τώρα» και «καταδικάζει απερίφραστα την καταστολή της δημοκρατίας και το άθλιο αντιεβραϊκοί νόμοι».[2]

Το ανεξάρτητο δημοσιογραφικό τηλεοπτικό πρόγραμμα Report αποκάλυψε μέσα από ένα ερευνητικό ρεπορτάζ που δημοσιεύθηκε τον Δεκέμβριο του 2020 ότι το κόμμα της «έχει φθάσει στο αρνητικό ρεκόρ συλλήψεων για την μαφιόζικη ομάδα «Ndrangheta », [255] και επίσης έχοντας μεταξύ των τάξεων της και απογόνους του Μουσολίνι [256] ως φασίστες νοσταλγοί, [257] [258] [259] σύμφωνα με μια ερευνητική έκθεση του 2021 από το Fanpage.it . [260] [261] Τον Νοέμβριο του 2018, η Meloni δήλωσε ότι ο εορτασμός της Ημέρας της Απελευθέρωσης, γνωστή και ως Επέτειος της Απελευθέρωσης της Ιταλίας από τον Ναζιστικό Φασισμό στις 25 Απριλίου, και η Festa della Repubblica , που γιορτάζει τη γέννηση της Ιταλικής Δημοκρατίας στις 2 Ιουνίου, θα πρέπει να αντικατασταθεί με την Ημέρα Εθνικής Ενότητας και Ενόπλων Δυνάμεων στις 4 Νοεμβρίου, η οποία τιμά τη νίκη της Ιταλίας στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο . Είπε ότι η Ημέρα της Απελευθέρωσης και η Festa della Repubblica είναι «δύο αμφιλεγόμενες γιορτές». [262] Η Meloni προσπάθησε να αποστασιοποιηθεί από τους στενούς της δεσμούς με τον Roberto Jonghi Lavarini [263] έναν ακροδεξιό Μιλανέζο πολιτικό και επιχειρηματία, γνωστό ως «Black Baron». [264] [265]

Giorgia Meloni in 2014 with the tricolour flame in the background
Μελόνι με την τρίχρωμη φλόγα στο βάθος, 2014

Μετά τον σχηματισμό του FdI το 2012, αποφάσισε να προσθέσει την τρίχρωμη φλόγα στη σημαία του κόμματος, ένα νεοφασιστικό σύμβολο που σχετίζεται με το MSI, το οποίο πήρε το όνομα και τα ιδανικά του από το RSI ως «βίαιος, κοινωνικοποιούμενος και επαναστάτης ρεπουμπλικάνος». παραλλαγή του ιταλικού φασισμού που ιδρύθηκε ως ναζιστικό γερμανικό κράτος-μαριονέτα από τον Μουσολίνι το 1943. [266] Η τρίχρωμη φλόγα λέγεται ότι αντιπροσωπεύει τα λείψανα του Μουσολίνι, όπου μια φλόγα καίει πάντα στον τάφο του στο Predappio . [267] Προχωρώντας στις γενικές εκλογές του 2022, ο Segre είπε στην Pagine Ebraiche ότι η Meloni πρέπει να αφαιρέσει την τρίχρωμη φλόγα από το λογότυπο του κόμματος. Ο συνιδρυτής του FdI, Ignazio La Russa, απέρριψε αυτή την άποψη [73] και ο Meloni αγνόησε το αίτημα, διατηρώντας την τρίχρωμη φλόγα. [268]

Παρατηρητές, συμπεριλαμβανομένων των ιστορικών Ruth Ben-Ghiat, David Broder και Laurence Bertrand Dorléac,[69][185][269] είπαν ότι ο Meloni και ο FdI ήταν διφορούμενοι σχετικά με το φασιστικό παρελθόν τους, [270] κατά καιρούς το απέρριπταν και άλλοτε ελαχιστοποιώντας το και ότι αυτό βοήθησε στο rebrand τόσο της ίδιας όσο και του κόμματός της. [271] Απαντώντας στην έκθεση Fanpage του 2021, ελαχιστοποίησε την έρευνα και αρνήθηκε να απομακρύνει ανοιχτά νεοφασίστες μέλη των FdI. [272] Τον Δεκέμβριο του 2021, ο Alfredo Catapano και ο Luigi Rispoli του FdI ήταν μεταξύ των πρώην μελών της MSI που έκαναν ρωμαϊκό χαιρετισμό, ο οποίος καταδικάστηκε από το ANPI . Ο Rispoli είπε στο Fanpage: «Πιστεύω στη νέα δεξιά και στις προσπάθειες που κάνει η Giorgia Meloni στο Brothers of Italy. Με κάνει να αναρωτιέμαι, ειλικρινά, αυτή η κραυγή» [273] Λίγο πριν από τις γενικές εκλογές του 2022, απέλυσε ένα μέλος που επαίνεσε ανοιχτά τον Αδόλφο Χίτλερ.[77] Το FdI είχε επίσης αποστασιοποιηθεί από το τμήμα πάρτι του Ascoli Piceno αφού γιόρτασε την επέτειο της Πορείας στη Ρώμη το 2019. [274]

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχει μια κόρη, την Τζινέβρα, με τον σύντροφό της Αντρέα Τζιανμπρούνο, [275] δημοσιογράφο που εργάζεται για το τηλεοπτικό κανάλι Mediaset του Σίλβιο Μπερλουσκόνι. [276] Σε μια ομιλία της το 2019 στη Ρώμη, δήλωσε: «Είμαι η Τζιόρτζια. Είμαι γυναίκα, είμαι μητέρα, είμαι Ιταλίδα, είμαι χριστιανή». [2] [277]

Η Μελόνι είναι λάτρης της φαντασίας, ιδιαίτερα του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών JRR Tolkien. Ως ακτιβίστρια νέων με το Ιταλικό Κοινωνικό Κίνημα (MSI), παρακολούθησε το φεστιβάλ Camp Hobbit και τραγούδησε μαζί με το ακροδεξιό συγκρότημα Compagnia dell'Anello [it], που πήρε το όνομά του από τη Συντροφιά του Δαχτυλιδιού. [278] Αργότερα, ονόμασε το πολιτικό της συνέδριο Atreju, από τον ήρωα του μυθιστορήματος The Neverending Story. [279] Η Μελόνι είπε στους New York Times : «Νομίζω ότι ο Τόλκιν θα μπορούσε να πει καλύτερα από εμάς αυτό στο οποίο πιστεύουν οι συντηρητικοί». [280] Εκτός από τον Tolkien, αγαπά τον Βρετανό συντηρητικό φιλόσοφο Roger Scruton και έχει πει: «Αν ήμουν Βρετανός θα ήμουν Τόρις ». [281]

Είναι βουλευτής από το 2006, ενώ τελευταία επανεξελέγη το 2022. [282]

Εκλογή σπίτι Εκλογική περιφέρεια Κόμμα Ψήφοι Αποτέλεσμα
2006 Βουλή των Αντιπροσώπων Λάτσιο 1 ΕΝΑ – [α] YesY</img> Εκλεγμένος
2008 Βουλή των Αντιπροσώπων Λάτσιο 2 PdL – [α] YesY</img> Εκλεγμένος
2013 Βουλή των Αντιπροσώπων Λομβαρδία 3 FdI – [α] YesY</img> Εκλεγμένος
2018 Βουλή των Αντιπροσώπων Λάτσιο 2 – Λατίνα FdI 70.268 YesY</img> Εκλεγμένος
2022 Βουλή των Αντιπροσώπων Abruzzo – L'Aquila FdI 104.823 YesY</img> Εκλεγμένος

Εκλογές για πρώτη φορά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μελόνι κέρδισε τις πρώτες εκλογές για βουλευτική έδρα τόσο το 2018 όσο και το 2022. [283] [284]

Γενικές εκλογές 2018 ( C ): Σλατίνα
Υποψήφιος Συνασπισμός Ψήφοι %
Τζόρτζια Μελόνι Κεντροδεξιός συνασπισμός 70.268 41.0
Λεόνε Μαρτελλούτσι Κίνημα Πέντε Αστέρων 62.563 36,5
Φεντερίκο Φαουτίλι Κεντροαριστερός συνασπισμός 26.293 15.3
Οι υπολοιποι 12.269 7.2
Σύνολο 171.393 100,0
Γενικές εκλογές 2022 ( C ): L'Aquila
Υποψήφιος Συνασπισμός Ψήφοι %
Τζόρτζια Μελόνι Κεντροδεξιός συνασπισμός 104.823 51,5
Ρίτα Ινοτσέντσι Κεντροαριστερός συνασπισμός 42.630 20.9
Attilio D'Andrea Κίνημα Πέντε Αστέρων 33.132 16.3
Οι υπολοιποι 22.998 11.3
Σύνολο 203.583 100,0

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 She was elected in a closed list proportional representation system.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ ritarikunnat.fi/ritarikunnat/annetut-kunniamerkit/vuonna-2023-annetut-kunniamerkit-forlanade-utmarkelsetecken-2023/vuonna-2023-ulkomaalaisille-annetut-kunniamerkit-utmarkelsetecken-forlanade-at-utlanningar-2023/#SME_5. Ανακτήθηκε στις 8  Νοεμβρίου 2023.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Pietromarchi, Virginia (19 September 2022). «Who is Italy's leadership hopeful Giorgia Meloni?». Al Jazeera. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 September 2022. https://web.archive.org/web/20220920090612/https://www.aljazeera.com/news/2022/9/19/who-is-italys-leadership-hopeful-giorgia-meloni. Ανακτήθηκε στις 21 September 2022. 
  3. ↑ 3,0 3,1 «Biografia del ministro Giorgia Meloni» [Biography of Minister Giorgia Meloni] (στα Ιταλικά). Chigi Palace. Νοεμβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Μαρτίου 2021. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2022. 
  4. ↑ 4,0 4,1 Dell'Arti, Giorgio; Spada, Alberto (27 May 2014). «Giorgia Meloni» (στα it). Corriere della Sera. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 November 2014. https://web.archive.org/web/20141105033643/http://cinquantamila.corriere.it/storyTellerThread.php?threadId=MELONI+Giorgia. Ανακτήθηκε στις 11 August 2022. 
  5. ↑ 5,0 5,1 Brezar, Aleksandar (27 September 2022). «Italy election: In Rome's progressive neighbourhood, Meloni's victory causes anger and concern» (στα it). Euronews. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 September 2022. https://web.archive.org/web/20220927140413/https://www.euronews.com/my-europe/2022/09/27/in-romes-progressive-neighbourhood-melonis-victory-causes-anger-and-concern. Ανακτήθηκε στις 22 October 2022. 
  6. ↑ Spagnoli, Sofia (27 September 2022). «Arianna Meloni: chi è la sorella di Giorgia. 'Ti accompagnerò come Sam con Frodo'» (στα it). Quotidiano Nazionale. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 September 2022. https://web.archive.org/web/20220927112008/https://www.quotidiano.net/elezioni/arianna-meloni-sorella-giorgia-1.8120618. Ανακτήθηκε στις 23 October 2022. 
  7. ↑ «Cos'è il Ministero della Sovranità alimentare e cosa significa» [What is the Ministry of Food Sovereignty and what it means]. QuiFinanza (στα Ιταλικά). 23 Οκτωβρίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2022. 
  8. ↑ Fontana, Simone (28 Ιουλίου 2022). «Da dove arriva Giorgia Meloni, l'ultima fiamma della destra» [Where does Giorgia Meloni, the last flame of the right, come from]. laRegione Ticino (στα Ιταλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2022. 
  9. ↑ «'Woman, mother, Christian' guides Italian far-right to brink of power». Euractiv. 10 Αυγούστου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2022. 
  10. ↑ Giuffrida, Angela (17 September 2022). «God, family, fatherland – how Giorgia Meloni has taken Italy's far right to the brink of power». The Guardian. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 September 2022. https://web.archive.org/web/20220919113102/https://www.theguardian.com/world/2022/sep/17/giorgia-meloni-brothers-of-italy-leader-far-right-elections-alliance-. Ανακτήθηκε στις 21 September 2022. 
  11. ↑ «Meloni, da barman a tata... a ministro: 'Ho fatto tutti i lavori e ne sono fiera'» (στα it). Blitz Quotidiano. 17 April 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 April 2021. https://web.archive.org/web/20210422135929/https://www.blitzquotidiano.it/politica-italiana/meloni-barman-tata-ministro-ho-fatto-tutti-lavori-vado-fiera-1450587/. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  12. ↑ Guerzoni, Monica (17 January 2013). «Giorgia Meloni: 'Io militante ventenne e i Lego con la figlia di Fiorello'» (στα it). Corriere della Sera. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 March 2021. https://web.archive.org/web/20210331123122/https://www.corriere.it/politica/13_gennaio_17/meloni-fiorello-politica-guerzoni_7ddfc190-607a-11e2-bd7d-debf946ea0b6.shtml. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  13. ↑ Nuzzo, Alessandro (1 Σεπτεμβρίου 2022). «Che scuola ha fatto Giorgia Meloni: cosa sappiamo sul curriculum della leader di FdI» [What school did Giorgia Meloni go to: what do we know about the curriculum of the FdI leader]. Money.it (στα Ιταλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2022. 
  14. ↑ «Nel curriculum di Meloni c'è qualcosa che non torna?» [Is there anything wrong with Meloni's curriculum?]. Pagella Politica (στα Ιταλικά). 16 Αυγούστου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2022. 
  15. ↑ «Meloni: Italy's far-right 'Christian mother' on brink of power». France 24. Agence France-Presse. 21 Σεπτεμβρίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2022. 
  16. ↑ «Ordine dei giornalisti del Lazio» [Order of Journalists of Lazio] (στα Ιταλικά). Italian Order of Journalists. 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2011. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2022. 
  17. ↑ «Giorgia Meloni». Corsera Magazine (στα Ιταλικά). 7 Δεκεμβρίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2022. 
  18. ↑ Naím, Moisés (19 Σεπτεμβρίου 2022). «Who is Giorgia Meloni?». El País. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2022. 
  19. ↑ 19,0 19,1 «Giorgia Meloni» (στα it). Il Sole 24 Ore. 8 February 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 December 2017. https://web.archive.org/web/20171226160946/http://argomenti.ilsole24ore.com/giorgia-meloni.html. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  20. ↑ «Giorgia Meloni a Tatanka: 'Ho chiesto un gesto, non di non gareggiare'» (στα it). L'Occidentale. 6 August 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 August 2022. https://web.archive.org/web/20220806143841/https://loccidentale.it/giorgia-meloni-a-tatanka-ho-chiesto-un-gesto-non-di-non-gareggiare/. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  21. ↑ Telese, Luca (8 February 2009). «La Meloni: 'Caro Fini, ecco perché non ti seguo'» (στα it). Il Giornale. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 August 2022. https://web.archive.org/web/20220814115349/https://www.ilgiornale.it/news/meloni-caro-fini-ecco-perch-non-ti-seguo.html. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  22. ↑ «Diritto al futuro: 300 milioni di euro per il domani dei giovani» [Right to the future: 300 million euros for the future of young people]. Confini Online (στα Ιταλικά). 3 Δεκεμβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2022. 
  23. ↑ Sala, Alessandro (20 November 2012). «Pdl, primarie in fumo. La rabbia dei giovani» (στα it). Corriere della Sera. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 May 2014. https://web.archive.org/web/20140512223714/http://www.corriere.it/politica/12_novembre_29/primarie-pdl-rabbia-giovani-meloni-cattaneo_90f27118-3a16-11e2-8e20-34fd72ebaa93.shtml. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  24. ↑ «Crosetto e Meloni dal Pdl a 'Fratelli d'Italia': trattativa con La Russa su nome e simbolo» (στα it). La Repubblica. 20 December 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 September 2019. https://web.archive.org/web/20190924185352/https://www.repubblica.it/politica/2012/12/20/news/crosetto_meloni_via_dal_pdl-49183057/. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  25. ↑ Piccolillo, Virginia (16 December 2012). «Pdl, il giorno dei montiani. 'No a scissioni'» (στα it). Corriere della Sera: σελ. 7. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 October 2015. https://web.archive.org/web/20151017072205/http://archiviostorico.corriere.it/2012/dicembre/16/Pdl_giorno_dei_montiani_scissioni_co_0_20121216_cb940f86-4748-11e2-96a9-077294bad7d3.shtml. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  26. ↑ Guerzoni, Monica (17 December 2012). «Appello a Monti e guerra alla sinistra. Il Pdl si ricompatta» (στα it). Corriere della Sera: σελ. 6. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 February 2014. https://web.archive.org/web/20140201185618/http://archiviostorico.corriere.it/2012/dicembre/17/Appello_Monti_guerra_alla_sinistra_co_0_20121217_f62eb7f4-4811-11e2-b9b5-3eea74e97452.shtml. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  27. ↑ Balmer, Crispian (26 September 2022). «Nationalist Meloni set to smash Italy's glass ceiling, become premier». Reuters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 October 2022. https://web.archive.org/web/20221001212142/https://www.reuters.com/article/italy-election-meloni-idAFKBN2QR02P. Ανακτήθηκε στις 13 October 2022. 
  28. ↑ «Camera del 24 Febbraio 2013» [Chamber of February 24, 2013]. Eligendo Archivio (στα Ιταλικά). Italian Ministry of the Interior. 24 Φεβρουαρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2021. 
  29. ↑ «E' Fabio Rampelli il nuovo Capogruppo di Fratelli d'Italia – Alleanza Nazionale» [Fabio Rampelli is the new Group Leader of Brothers of Italy – National Alliance]. Fratelli d'Italia (στα Ιταλικά). 17 Ιουνίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2022. 
  30. ↑ «Europee, Bonafè (Pd) è la più votata. Elette Mussolini, Picierno e Matera» (στα it). Corriere della Sera. 16 May 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 June 2014. https://web.archive.org/web/20140607034805/http://www.corriere.it/foto-gallery/politica/speciali/2014/elezioni-europee/14_maggio_26/europee-soru-piu-votato-classifica-preferenze-74fe85e4-e485-11e3-8e3e-8f5de4ddd12f.shtml. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  31. ↑ «Elezioni europee 2014, i risultati definitivi in Italia e Europa» [European elections 2014, the definitive results in Italy and Europe]. LeggiOggi (στα Ιταλικά). 26 Μαΐου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2022. 
  32. ↑ «Europee 25/05/2014». Eligendo Archivio (στα Ιταλικά). Italian Ministry of the Interior. 25 Μαΐου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2022. 
  33. ↑ De Santis, Livia (4 November 2015). «Fratelli d'Italia lancia 'Terra nostra': a fine novembre la prima assemblea» (στα it). Secolo d'Italia. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 April 2022. https://web.archive.org/web/20220412112438/https://www.secoloditalia.it/2015/11/fratelli-ditalia-lancia-il-movimento-terra-nostra-a-fine-novembre-la-prima-assemblea/. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  34. ↑ «Chi siamo» [Who we are]. Comitato Terra Nostra (στα Ιταλικά). Νοεμβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2022. 
  35. ↑ Curridori, Francesco (4 November 2015). «Nasce Terra nostra, parte il derby a destra tra Fini e Meloni» (στα it). Il Giornale. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 May 2022. https://web.archive.org/web/20220511101647/https://www.ilgiornale.it/news/politica/nasce-terra-nostra-parte-derby-destra-fini-e-meloni-1190775.html. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  36. ↑ «Giorgia Meloni mamma / È nata la figlia Ginevra: FdI saluta la nuova 'sorellina d'Italia' (oggi, 16 settembre 2016)» [Giorgia Meloni mother / Daughter Geneva is born: FdI greets the new 'little sister of Italy' (today, 16 September 2016)]. IlSussidiario.net (στα Ιταλικά). 16 Σεπτεμβρίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2022. 
  37. ↑ «Meloni: 'Una via per Almirante'. Insorgono comunità ebraica e Anpi» (στα it). Agenzia Nazionale Stampa Associata. 24 May 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 August 2016. https://web.archive.org/web/20160801003128/http://www.ansa.it/sito/notizie/speciali/elezioni/2016/05/22/meloni-se-sindaco-intitolero-una-strada-ad-almirante_dc6cf717-f007-4244-9b5b-49089f2effa5.html. Ανακτήθηκε στις 6 October 2022. 
  38. ↑ «Comune di Roma – Lazio – Elezioni Comunali – Risultati – Ballottaggio – 5 giugno 2016» (στα it). La Repubblica. 5 June 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 June 2016. https://web.archive.org/web/20160620073550/http://www.repubblica.it/static/speciale/2016/elezioni/comunali/roma.html. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  39. ↑ «Renzi: 'Il voto se vince il No? Lo deciderà Mattarella'» (στα it). Il Secolo XIX. 23 November 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 September 2022. https://web.archive.org/web/20220925105130/https://www.ilsecoloxix.it/italia/2016/11/23/news/renzi-il-voto-se-vince-il-no-lo-decidera-mattarella-1.31311405. Ανακτήθηκε στις 21 September 2022. 
  40. ↑ Gallori, Paolo; Rubino, Monica (12 December 2016). «Il governo Gentiloni ha giurato, ministri confermati tranne Giannini. Alfano agli Esteri. Minniti all'Interno. Boschi sottosegretario» (στα it). La Repubblica. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 August 2022. https://web.archive.org/web/20220814125720/https://www.repubblica.it/politica/2016/12/12/news/consultazioni_gentiloni_ministri_governo-153941735/. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  41. ↑ Romano, Luca (13 December 2016). «Gentiloni incassa la fiducia. Opposizioni contro il governo» (στα it). Il Giornale. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 April 2022. https://web.archive.org/web/20220412112424/https://www.ilgiornale.it/news/politica/meloni-attacca-governo-vergona-avete-po-dignit-1342228.html. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  42. ↑ Stefanoni, Franco (12 March 2017). «Fratelli d'Italia: via An e Msi dal simbolo. Entra Santanchè: 'Tornata a casa mia'» (στα it). Corriere della Sera. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 July 2022. https://web.archive.org/web/20220705191210/https://www.corriere.it/politica/17_dicembre_03/fratelli-d-italia-via-an-msi-simbolo-entra-santanche-tornata-casa-mia-f3f3ad3c-d81c-11e7-83d0-5335217d8231.shtml. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  43. ↑ «Matteo Salvini e la nuova mappa della destra, fra Giorgia Meloni e Roberto Maroni» [Matteo Salvini and the new map of the right, between Giorgia Meloni and Roberto Maroni]. Formiche.net (στα Ιταλικά). 2 Μαρτίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2021. 
  44. ↑ Barigazzi, Jacopo (25 Φεβρουαρίου 2018). «Far-right leader rejects idea of Emma Bonino as Italy's PM». Politico Europe. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2022. 
  45. ↑ Sala, Alessandro (3 April 2018). «Elezioni 2018: M5S primo partito, nel centrodestra la Lega supera FI» (στα it). Corriere della Sera. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 November 2021. https://web.archive.org/web/20211124191121/https://www.corriere.it/elezioni-2018/notizie/elezioni-2018-exit-poll-risultati-proiezioni-spoglio-eb21387e-1ff1-11e8-a09a-92b478235f6f.shtml. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  46. ↑ Nordsieck, Wolfram (5 Μαρτίου 2018). «Italy». Parties and Elections in Europe. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2022. 
  47. ↑ «Elezioni 2018 – Collegio uninominale di Latina» [Elections 2018 – Latina single-member college] (στα Ιταλικά). Italian Ministry of the Interior. 4 Μαρτίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Φεβρουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2022. 
  48. ↑ Matteucci, Piera (4 March 2018). «Elezioni politiche: vincono M5s e Lega. Crollo del Partito democratico. Centrodestra prima coalizione. Il Carroccio sorpassa Forza Italia» (στα it). La Repubblica. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 July 2022. https://web.archive.org/web/20220714201806/https://www.repubblica.it/speciali/politica/elezioni2018/2018/03/04/news/risultati_elezioni_politiche_pd_centrodestra_m5s_fi_lega-190424815/. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  49. ↑ «'Io sono Giorgia', il remix del discorso di Meloni è virale, con meme e sfide virtuali». Sky TG24. 12 Νοεμβρίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2022. 
  50. ↑ Meloni, Giorgia (2021). Io sono Giorgia (στα Ιταλικά) (E-book έκδοση). Rome: Rizzoli Libri. σελίδες 5–6. ISBN 978-8-8318-0460-8. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2022. 
  51. ↑ Lanzavecchia, Otto (25 Ιουλίου 2022). «Why Giorgia Meloni is strengthening ties with the American right». Formiche.net. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 2022. 
  52. ↑ Pavia, Alissa (26 Σεπτεμβρίου 2022). «Which Giorgia Meloni will Washington get?». Atlantic Council. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 2022. 
  53. ↑ Bechis, Francesco (25 Ιουλίου 2022). «Meloni l'americana. Tutte le stelle e le strisce dentro FdI» [Melons the American. All the stars and stripes inside FdI]. Formiche.net (στα Ιταλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2022. 
  54. ↑ Tocchi, Alfredo (28 July 2022). «Giorgia Meloni, l'Aspen Institute e il Grande sonno dell'Occidente» (στα it). Il Giornale d'Italia. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 August 2022. https://web.archive.org/web/20220801115618/https://www.ilgiornaleditalia.it/news/politica/391901/giorgia-meloni-aspen-institute-grande-sonno-occidente.html. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  55. ↑ «Aspen Institute: cos'è? Giorgia Meloni ne entra a far parte» [Aspen Institute: what is it? Giorgia Meloni joins it]. Blogo (στα Ιταλικά). 1 Φεβρουαρίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2022. 
  56. ↑ Berra, Valerio (3 February 2021). «Da Io sono Giorgia all'Aspen Institute: l'irresistibile ascesa di Meloni tra popolo, canzonette e fascino dei poteri forti» (στα it). Open. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 August 2022. https://web.archive.org/web/20220814131545/https://www.open.online/2021/02/03/giorgia-meloni-aspen-institute/. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  57. ↑ Vitale, Giovanna (26 March 2022). «FdI, Giorgia l'atlantista: le metamorfosi di Meloni» (στα it). La Repubblica. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 September 2022. https://web.archive.org/web/20220925105133/https://www.repubblica.it/politica/2022/03/26/news/giorgia_meloni_atlantista-342871365/. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  58. ↑ «'Vacca e scrofa', docente insulta Meloni. Poi le scuse» (στα it). Agenzia Nazionale Stampa Associata. 20 February 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 September 2022. https://web.archive.org/web/20220907121252/https://www.ansa.it/sito/notizie/politica/2021/02/20/vacca-e-scrofa-docente-insulta-meloni.-poi-le-scuse_6410b83c-670d-4505-9a8c-7fc3c1d1d82d.html. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  59. ↑ «Gozzini sospeso da università Siena per insulti a Meloni» (στα it). Adnkronos. 23 February 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 August 2022. https://web.archive.org/web/20220827110802/https://www.adnkronos.com/gozzini-sospeso-da-universita-siena-per-insulti-a-meloni_OBMnQgEcIYpAivb8kDZ8y. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  60. ↑ «UE, Meloni a Convention Vox: Europa del dopo-Merkel sia l'Europa dei conservatori (video)» [EU, Meloni at Vox Convention: post-Merkel Europe and conservative Europe (video)]. Giorgia Meloni (στα Ιταλικά). 10 Οκτωβρίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2022. 
  61. ↑ «Carta de Madrid» [Madrid Charter]. Fundación Disenso (στα Ισπανικά). 26 Οκτωβρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2022. 
  62. ↑ Lauria, Emanuele (10 October 2020). «FdI, Meloni a Madrid con gli ultranazionalisti di Vox: 'No a tutti i regimi'» (στα it). La Repubblica. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 August 2022. https://web.archive.org/web/20220814141032/https://www.repubblica.it/politica/2021/10/10/news/meloni_a_madrid_con_gli_ultranazionalisti_di_vox-321573582/. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  63. ↑ 63,0 63,1 Kirby, Paul (25 September 2022). «Giorgia Meloni: Italy's far-right wins election and vows to govern for all». BBC. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 September 2022. https://web.archive.org/web/20220925232312/https://www.bbc.com/news/world-europe-63029909. Ανακτήθηκε στις 25 September 2022. 
  64. ↑ 64,0 64,1 Sergi, Sabrina (26 Σεπτεμβρίου 2022). «How a right-wing party of neo-fascist roots became poised to lead Italy». PBS. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2022. 
  65. ↑ Di Caro, Paolo (26 February 2022). «Meloni ai conservatori Usa: difendiamoci dai progressisti» (στα it). Corriere della Sera. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 August 2022. https://web.archive.org/web/20220814112622/https://www.corriere.it/politica/22_febbraio_26/meloni-conservatori-usa-difendiamoci-progressisti-be4eb856-9745-11ec-ae45-371c99bdba95.shtml. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  66. ↑ Roberts, Hannah (22 Ιουλίου 2022). «Berlusconi's big lunch: How Italy's right ousted Mario Draghi». Politico Europe. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2022. 
  67. ↑ Roberts, Hannah (29 Ιουλίου 2022). «Russian links to Italian right threaten Meloni's election campaign». Politico Europe. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2022. 
  68. ↑ Roberts, Hannah (10 August 2022). «I'm not a fascist — I like the Tories, says Italy's far-right leader». Politico Europe. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 August 2022. https://web.archive.org/web/20220814012314/https://www.politico.eu/article/giorgia-meloni-im-not-a-fascist-i-like-the-tories-says-italys-far-right-leader/. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  69. ↑ 69,0 69,1 Broder, David (22 July 2022). «The Future Is Italy, and It's Bleak». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 August 2022. https://web.archive.org/web/20220814193338/https://www.nytimes.com/2022/07/22/opinion/italy-draghi-meloni-government.html. Ανακτήθηκε στις 28 September 2022. 
  70. ↑ «Brothers of Italy, the far-right party on the cusp of power». France 24. Agence France-Press. 24 Ιουλίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  71. ↑ Roberts, Hannah (3 August 2022). «Italy confronts its fascist past as the right prepares for power». Politico Europe. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 August 2022. https://web.archive.org/web/20220814005130/https://www.politico.eu/article/italy-fascist-giorgia-meloni-mario-draghi-silvio-berlusconi-matteo-salvini-racist-mussolini-election/. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  72. ↑ Ghiglione, Davide; Politi, James (10 February 2018). «Meloni takes Italian far-right back to 1930s roots». Financial Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 September 2019. https://web.archive.org/web/20190930101710/https://www.ft.com/content/f8c32044-0d92-11e8-8eb7-42f857ea9f09. Ανακτήθηκε στις 15 August 2022. 
  73. ↑ 73,0 73,1 «Liliana Segre e Pd chiedono a Meloni di togliere la fiamma tricolore dal simbolo di Fdi: 'Partiamo dai fatti, non dalle parole'» (στα it). Il Fatto Quotidiano. 12 August 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 August 2022. https://web.archive.org/web/20220814113057/https://www.ilfattoquotidiano.it/2022/08/12/liliana-segre-e-pd-chiedono-a-meloni-di-togliere-la-fiamma-tricolore-dal-simbolo-di-fdi-partiamo-dai-fatti-non-dalle-parole/6760622/. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  74. ↑ Steven, Martin; Szczerbiak, Aleks (6 May 2022). «Conservatism and 'Eurorealism' in the European Parliament: the European Conservatives and Reformists under the leadership of Poland's Law and Justice». European Politics and Society: 1–18. doi:10.1080/23745118.2022.2065725. ISSN 2374-5118. 
  75. ↑ «Il segnale di Meloni alla stampa estera: 'Nessuna svolta autoritaria, la destra italiana ha consegnato il fascismo alla storia da decenni'» (στα it). Il Fatto Quotidiano. 10 August 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 August 2022. https://web.archive.org/web/20220814102834/https://www.ilfattoquotidiano.it/2022/08/10/il-segnale-di-meloni-alla-stampa-estera-nessuna-svolta-autoritaria-la-destra-italiana-ha-consegnato-il-fascismo-alla-storia-da-decenni/6759120/. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  76. ↑ Giuffrida, Angela (11 August 2022). «Scepticism over Giorgia Meloni's claim 'fascism is history' in Italian far right». The Guardian. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 August 2022. https://web.archive.org/web/20220814090622/https://www.theguardian.com/world/2022/aug/11/scepticism-over-giorgia-melonis-claims-fascism-is-history-in-italian-far-right. Ανακτήθηκε στις 15 August 2022. 
  77. ↑ 77,0 77,1 «Italy elections: Far-right party sacks candidate for Hitler praise». BBC. 20 September 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 September 2022. https://web.archive.org/web/20220925105130/https://www.bbc.co.uk/news/world-europe-62971802. Ανακτήθηκε στις 20 September 2022. 
  78. ↑ «Italian leadership nominee calls for blockade on Libya to stop migrants». Libya Update. 8 Αυγούστου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2022. 
  79. ↑ 79,0 79,1 Nielsen, Nikolaj (28 Σεπτεμβρίου 2022). «Meloni's navy-blockade plan to stop Libya migrants 'unlikely'». Euobserver. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2022. 
  80. ↑ Riegert, Bernd (26 September 2022). «Italy election: Who is Giorgia Meloni, the star of the far right?». Deutsche Welle. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 September 2022. https://web.archive.org/web/20220926063319/https://www.dw.com/en/italy-election-who-is-giorgia-meloni-the-star-of-the-far-right/a-62604896. Ανακτήθηκε στις 28 September 2022. 
  81. ↑ «Giorgia Meloni says she will put Italy first in tackling high energy costs». The Guardian. Associated Press. 1 October 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 October 2022. https://web.archive.org/web/20221001170038/https://www.theguardian.com/world/2022/oct/01/giorgia-meloni-says-she-will-put-italy-first-in-tackling-high-energy-costs. Ανακτήθηκε στις 5 October 2022. 
  82. ↑ Roberts, Hannah (1 October 2022). «Italy's national interests take top priority, Meloni vows in first speech since elections». Politico. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 October 2022. https://web.archive.org/web/20221005013820/https://www.politico.eu/article/italy-giorgia-meloni-warns-that-national-interests-will-come-first/. Ανακτήθηκε στις 5 October 2022. 
  83. ↑ «Proiezioni: FdI primo partito. Calano M5s, Lega e Forza Italia. Pd al 19%, Terzo polo al 7%» (στα it). RAI. 26 September 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 September 2022. https://web.archive.org/web/20220926055307/https://www.rainews.it/maratona/2022/09/elezioni-politiche-italiani-al-voto-i-dati-della-affluenza-gli-exit-poll-le-proiezioni-i-risultati-in-tempo-reale--a8e20abb-c824-4811-85c1-a13a3b53da4a.html. Ανακτήθηκε στις 26 September 2022. 
  84. ↑ «Speciale Elezioni 2022 di RaiNews» (στα it). RAI. 25 September 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 September 2022. https://web.archive.org/web/20220926235036/https://www.rainews.it/elezioni-politiche-2022.html. Ανακτήθηκε στις 25 September 2022. 
  85. ↑ 85,0 85,1 Amante, Angelo; Balmer, Crispian (25 September 2022). «Italy's right wing, led by Meloni, wins election, exit polls say». Reuters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 September 2022. https://web.archive.org/web/20220927062237/https://www.reuters.com/world/europe/polls-open-italy-right-wing-alliance-seen-winning-2022-09-25/. Ανακτήθηκε στις 25 September 2022. 
  86. ↑ «Italy elections: Giorgia Meloni's right-wing alliance ahead». BBC News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2022. 
  87. ↑ Balmer, Crispian (20 September 2022). «Italy's conservative alliance in lockstep, ready to govern, says Meloni». Reuters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 September 2022. https://web.archive.org/web/20220927143433/https://www.reuters.com/world/europe/italys-conservative-alliance-lockstep-ready-govern-says-meloni-2022-09-20/. Ανακτήθηκε στις 26 September 2022. 
  88. ↑ 88,0 88,1 D'Emilio, Frances; Winfield, Nicole; Zampano, Giada (26 September 2022). «Italy shifts to the right as voters reward Meloni's party». AP News (Associated Press). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 September 2022. https://web.archive.org/web/20220927011036/https://apnews.com/article/elections-voting-italy-matteo-salvini-c251832f5b73063b2e20869a21f92efe. Ανακτήθηκε στις 27 September 2022. 
  89. ↑ «Italy's far-right Meloni begins tricky government talks». France 24 (Agence France-Press). 27 September 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 September 2022. https://web.archive.org/web/20220927204739/https://www.france24.com/en/live-news/20220927-italy-s-far-right-meloni-begins-tricky-government-talks. Ανακτήθηκε στις 28 September 2022. 
  90. ↑ Reuters (25 September 2022). «Italy's centre-left Democratic Party concedes election defeat». Reuters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 September 2022. https://web.archive.org/web/20220927152537/https://www.reuters.com/world/europe/italys-centre-left-democratic-party-concedes-election-defeat-2022-09-25/. Ανακτήθηκε στις 26 September 2022. 
  91. ↑ «Political reaction to Italian election outcome». Reuters. 26 September 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 September 2022. https://web.archive.org/web/20220926183621/https://www.reuters.com/world/europe/political-reaction-italian-election-outcome-2022-09-26/. Ανακτήθηκε στις 26 September 2022. 
  92. ↑ 92,0 92,1 «Italy election: Meloni says center-right bloc has 'clear' mandate». Deutsche Welle. 26 September 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 September 2022. https://web.archive.org/web/20220926232549/https://www.dw.com/en/italy-election-meloni-says-center-right-bloc-has-clear-mandate/a-63233616. Ανακτήθηκε στις 26 September 2022. 
  93. ↑ «Gianfranco Fini: 'Meloni? Ho sempre creduto in lei, è antifascista'» [Gianfranco Fini: 'Meloni? I've always believed in her, she's an anti-fascist']. Sky TG24 (στα Ιταλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2022. 
  94. ↑ De Robertis, Pierfrancesco (10 October 2020). «Fini e i fantasmi della destra di governo» (στα it). Quotidiano Nazionale. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 October 2022. https://web.archive.org/web/20221011101845/https://www.quotidiano.net/elezioni/fini-destra-1.8166363. Ανακτήθηκε στις 18 October 2022. 
  95. ↑ «Meloni (Fratelli d'Italia): 'L'antifascismo l'ho visto a Livorno quando mi hanno sputato. Mi sono rotta di parlare di storia'» [Meloni (Brothers of Italy): 'I saw anti-fascism in Livorno when they spat on me. I'm tired of talking about history'] (στα Ιταλικά). La7. 16 Φεβρουαρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2022. 
  96. ↑ Lavia, Mario (11 Οκτωβρίου 2021). «Lei è Giorgia | Non è fascista, la Meloni, ma nemmeno antifascista. Così le prende da tutti ed è colpa sua» [She is Giorgia | Meloni isn't a fascist, but she isn't an anti-fascist either. So she's attacked by everyone and it's her fault]. Linkiesta (στα Ιταλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2022. 
  97. ↑ Sansonetti, Piero (12 August 2022). «Giorgia Meloni è antifascista, lo dica chiaramente!» (στα it). Il Riformista. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 August 2022. https://web.archive.org/web/20220813075310/https://www.ilriformista.it/giorgia-meloni-e-antifascista-lo-dica-chiaramente-314238/. Ανακτήθηκε στις 18 October 2022. 
  98. ↑ Barry, Colleen; Cook, Lorne (26 September 2022). «Italy's EU partners vigilant as far right set to take power». AP News (Associated Press). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 September 2022. https://web.archive.org/web/20220926203703/https://apnews.com/article/elections-migration-italy-92c9461fbf324331f14178cbb3e9fdaf. Ανακτήθηκε στις 27 September 2022. 
  99. ↑ Leali, Giorgio; Roberts, Hannah (25 September 2022). «Italy on track to elect most right-wing government since Mussolini». Politico. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 September 2022. https://web.archive.org/web/20220926194101/https://www.politico.eu/article/italy-election-exit-poll-far-right-giorgia-meloni-brothers-of-berlusconi-salvini-mario-draghi/. Ανακτήθηκε στις 27 September 2022. 
  100. ↑ Braithwaite, Sharon; DiDonato, Valentina; Fox, Kara; Mortensen, Antonia; Nadeau, Barbie Latza; Ruotolo, Nicola (26 September 2022). «Giorgia Meloni claims victory to become Italy's most far-right prime minister since Mussolini». CNN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 September 2022. https://web.archive.org/web/20220926235650/https://edition.cnn.com/2022/09/25/europe/italy-election-results-intl/index.html. Ανακτήθηκε στις 26 September 2022. 
  101. ↑ D'Emilio, Frances; Winfield, Nicole; Zampano, Giada (27 September 2022). «First female premier poised to take helm of Italy government». AP News (Associated Press). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 October 2022. https://web.archive.org/web/20221008031424/https://apnews.com/article/russia-ukraine-elections-migration-economy-866fe6cb6a35cc96aaff064a832acaf6. Ανακτήθηκε στις 27 September 2022. 
  102. ↑ Parsons, Adam (26 Σεπτεμβρίου 2022). «Italy will move to the right, the question is just how far». Sky News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 11 Οκτωβρίου 2022. 
  103. ↑ 103,0 103,1 Badham, Van (27 September 2022). «The election of Italy's fascist-adjacent Giorgia Meloni is a public reminder that women can be just as awful as men». The Guardian. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 October 2022. https://web.archive.org/web/20221007162737/https://www.theguardian.com/commentisfree/2022/sep/27/the-election-of-italys-fascist-adjacent-giorgia-meloni-is-a-public-reminder-that-women-can-be-just-as-awful-as-men. Ανακτήθηκε στις 11 October 2022. 
  104. ↑ «Meloni's ascent to power 'a balancing exercise,' says political risk consultancy». CNBC. 26 September 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 October 2022. https://web.archive.org/web/20221009040717/https://www.cnbc.com/video/2022/09/26/melonis-ascent-to-power-a-balancing-exercise-policy-sonar.html. Ανακτήθηκε στις 11 October 2022. 
  105. ↑ «Far-right veteran elected Italian Senate speaker». France 24 (Agence France-Press). 13 October 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 October 2022. https://web.archive.org/web/20221022095026/https://www.france24.com/en/live-news/20221013-far-right-veteran-elected-italian-senate-speaker. Ανακτήθηκε στις 20 October 2022. 
  106. ↑ «Who is the far-right veteran elected Italian Senate speaker?». The Local. 13 Οκτωβρίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2022. 
  107. ↑ Giuffrida, Angela (13 October 2022). «Brothers of Italy politician who collects fascist relics elected senate speaker». The Guardian. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 October 2022. https://web.archive.org/web/20221020072239/https://www.theguardian.com/world/2022/oct/13/ignazio-la-russa-brothers-of-italy-politician-fascist-relics-elected-senate-speaker. Ανακτήθηκε στις 20 October 2022. 
  108. ↑ «Berlusconi calls Meloni arrogant in written notes in Senate». Agenzia Nazionale Stampa Associata. 14 October 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 October 2022. https://web.archive.org/web/20221020145508/https://www.ansa.it/english/news/politics/2022/10/14/berlusconi-calls-meloni-arrogant-in-written-notes-in-senate_fb3b2130-2950-4123-8d75-cfae53aac569.html. Ανακτήθηκε στις 20 October 2022. 
  109. ↑ Kington, Tom (17 October 2022). «Silvio Berlusconi undercuts Italian coalition by labelling Meloni arrogant». The Times. ISSN 0140-0460. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 October 2022. https://web.archive.org/web/20221020145509/https://www.thetimes.co.uk/article/silvio-berlusconi-undercuts-italian-coalition-by-labelling-meloni-arrogant-njj23lzsl. Ανακτήθηκε στις 20 October 2022. 
  110. ↑ Kirby, Paul (21 October 2022). «Italy Meloni: Far-right leader agrees to form government». BBC News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 October 2022. https://web.archive.org/web/20221021200052/https://www.bbc.com/news/world-europe-63327290. Ανακτήθηκε στις 21 October 2022. 
  111. ↑ «Consultazioni per la formazione del nuovo governo». Quirinale (στα Ιταλικά). 20 Οκτωβρίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2022. 
  112. ↑ Horowitz, Jason (21 October 2022). «Giorgia Meloni Gets Go-Ahead for New Italian Government». The New York Times. ISSN 0362-4331. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 October 2022. https://web.archive.org/web/20221021201738/https://www.nytimes.com/2022/10/21/world/europe/giorgia-meloni-new-italian-government.html. Ανακτήθηκε στις 21 October 2022. 
  113. ↑ «Italy Meloni: Far-right leader agrees to form government». The Local. 21 Οκτωβρίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2022. 
  114. ↑ «Il governo Meloni giura oggi al Quirinale» (στα it). RAI. 21 October 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 October 2022. https://web.archive.org/web/20221021134007/https://www.rainews.it/maratona/2022/10/consultazioni-con-il-presidente-della-repubblica-per-il-nuovo-governo-92e01557-486a-43f5-b45d-57207f7f329d.html. Ανακτήθηκε στις 21 October 2022. Updated as of 22 October 2022. 
  115. ↑ «Nuovo governo, le news. Alle 10 il giuramento di Giorgia Meloni e dei ministri» (στα it). Sky TG24. 21 October 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 October 2022. https://web.archive.org/web/20221021134336/https://tg24.sky.it/politica/2022/10/21/governo-meloni-ultime-news. Ανακτήθηκε στις 21 October 2022. Updated as of 22 October 2022. 
  116. ↑ Harlan, Chico; Pitrelli, Stefano (21 October 2022). «Meloni sworn in as Italy's first female prime minister». The Washington Post. ISSN 0190-8286. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 October 2022. https://web.archive.org/web/20221021231732/https://www.washingtonpost.com/world/2022/10/21/giorgia-meloni-silvio-berlusconi-italy/. Ανακτήθηκε στις 22 October 2022. 
  117. ↑ Amante, Angelo; Weir, Keith (21 October 2022). «Meloni takes charge as PM as Italy swings to the right». Reuters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 October 2022. https://web.archive.org/web/20221021102408/https://www.reuters.com/world/europe/italys-meloni-meets-president-set-become-prime-minister-2022-10-21/. Ανακτήθηκε στις 21 October 2022. 
  118. ↑ «Presidential palace says Giorgia Meloni forms government, giving Italy first far-right-led coalition since World War II». ABC News. Associated Press. 21 October 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 October 2022. https://web.archive.org/web/20221022000948/https://abcnews.go.com/International/wireStory/presidential-palace-giorgia-meloni-forms-government-giving-italy-91866408. Ανακτήθηκε στις 21 October 2022. 
  119. ↑ «Far-right Meloni set to become Italy's first woman PM». France 24 (Agence France-Presse). 21 October 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 October 2022. https://web.archive.org/web/20221021100236/https://www.france24.com/en/live-news/20221021-far-right-meloni-set-to-become-italy-s-first-woman-pm. Ανακτήθηκε στις 21 October 2022. 
  120. ↑ «Governo Meloni, ecco il timing: l'incarico, il giuramento, la fiducia e la Legge di Bilancio» (στα it). Il Messaggero. 21 October 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 October 2022. https://web.archive.org/web/20221021100829/https://www.ilmessaggero.it/politica/giorgia_meloni_timing_governo_giuramento_fiducia_legge_bilancio-7003713.html. Ανακτήθηκε στις 22 October 2022. 
  121. ↑ Bongarrà, Francesco (21 October 2022). «Dall'incarico alla manovra, il timing» (στα it). Agenzia Nazionale Stampa Associata. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 October 2022. https://web.archive.org/web/20221021170609/https://www.ansa.it/sito/notizie/politica/2022/10/21/dallincarico-alla-manovra-il-timing_36546866-6932-4b2c-950b-4f110bf0dd5a.html. Ανακτήθηκε στις 22 October 2022. 
  122. ↑ Jakhnagiev, Alexander (25 October 2022). «Meloni alla Camera, l'applauso al suo arrivo e l'abbraccio di Salvini» (στα it). Corriere della Sera. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 October 2022. https://web.archive.org/web/20221025140212/https://video.corriere.it/politica/meloni-camera-l-applauso-suo-arrivo-abbraccio-salvini/9a225d66-5446-11ed-a58a-ad027d5a5146. Ανακτήθηκε στις 25 October 2022. 
  123. ↑ «Governo, da Iotti a Cristoforetti: le donne che 'hanno osato' citate da Meloni». Adnkronos. 25 October 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 October 2022. https://web.archive.org/web/20221025140411/https://www.adnkronos.com/governo-da-iotti-a-cristoforetti-tutte-le-donne-citate-da-meloni_6ZOisvoA3tG76Z0mDAp9T8. Ανακτήθηκε στις 25 October 2022. 
  124. ↑ De Rosa, Gianluca. «Meloni citazionista: da Steve Jobs a Giovanni Paolo II, tutti i riferimenti del suo discorso» (στα it). Il Foglio. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 October 2022. https://web.archive.org/web/20221025140520/https://www.ilfoglio.it/politica/2022/10/25/news/meloni-citazionista-da-steve-jobs-a-giovanni-paolo-ii-tutti-i-riferimenti-del-suo-discorso-4593956/. Ανακτήθηκε στις 25 October 2022. 
  125. ↑ Cipolla, Alessandro· Imparato, Rosaria (25 Οκτωβρίου 2022). «Meloni alla Camera, diretta video voto di fiducia al governo: cosa ha detto nella replica la presidente del Consiglio» [Meloni in the Chamber, live video vote of confidence in the government: what the prime minister said in response]. Money (στα Ιταλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2022. 
  126. ↑ «Il Senato vota la fiducia al governo Meloni: 115 sì, 79 no e 5 astenuti» (στα it). Agenzia Nazionale Stampa Associata. 26 October 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 October 2022. https://web.archive.org/web/20221026200317/https://www.ansa.it/sito/notizie/politica/2022/10/26/il-senato-vota-la-fiducia-al-governo-meloni-115-si-79-no-e-5-astenuti_1f316e11-70d5-491d-801f-7e5cea2d1b71.html. Ανακτήθηκε στις 26 October 2022. 
  127. ↑ «Governo Meloni, le ultime notizie. Fiducia in Senato per l'esecutivo: 115 sì e 79 no» [Meloni government, the latest news. Confidence in the Senate for the executive: 115 yes and 79 no]. Sky TG24 (στα Ιταλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2022. 
  128. ↑ Harlan, Chico; Pitrelli, Stefano (13 September 2022). «A far-right politician is poised to become Italy's first female leader». The Washington Post. ISSN 0190-8286. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 September 2022. https://web.archive.org/web/20220914234106/https://www.washingtonpost.com/world/2022/09/13/giorgia-meloni-italy-election-right/. Ανακτήθηκε στις 21 September 2022. 
  129. ↑ 129,0 129,1 Khrebtan-Hörhager, Julia· Pyatovskaya, Evgeniya (19 Σεπτεμβρίου 2022). «Giorgia Meloni – the political provocateur set to become Italy's first far-right leader since Mussolini». The Conversation. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2022. 
  130. ↑ Taube, Friedel (30 August 2018). «Women increasingly drawn to right-wing populist parties, study shows». Deutsche Welle. https://www.dw.com/en/women-increasingly-drawn-to-right-wing-populist-parties-study-shows/a-45284465. Ανακτήθηκε στις 3 October 2022. 
  131. ↑ Farrell, Nicholas (20 Ιουλίου 2022). «Is Giorgia Meloni the most dangerous woman in Europe?». The Spectator. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2022. 
  132. ↑ Tharoor, Ishaan (27 September 2022). «Italy's Meloni: The mainstreaming of the West's far right is complete». The Washington Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 September 2022. https://web.archive.org/web/20220927173534/https://www.washingtonpost.com/world/2022/09/27/mainstreaming-wests-far-right-is-complete/. Ανακτήθηκε στις 20 October 2022. 
  133. ↑ Farrell, Nicholas (27 September 2022). «It is absurd to call Giorgia Meloni 'far right'». The Daily Telegraph. ISSN 0307-1235. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 September 2022. https://web.archive.org/web/20220927135626/https://www.telegraph.co.uk/news/2022/09/27/absurd-call-giorgia-meloni-far-right/. Ανακτήθηκε στις 28 September 2022. 
  134. ↑ Horowitz, Jason (24 September 2022). «Italian Voters Appear Ready to Turn a Page for Europe». The New York Times. ISSN 0362-4331. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 September 2022. https://web.archive.org/web/20220926054719/https://www.nytimes.com/2022/09/24/world/europe/italy-election-fascism-meloni.html. Ανακτήθηκε στις 25 September 2022. 
  135. ↑ «Italian far-right star turns against Russia». EUobserver. 30 Μαΐου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2022. 
  136. ↑ von Nahmen, Alexandra (20 Σεπτεμβρίου 2022). «Italy's election: Giorgia Meloni, far-right favorite for prime minister, appeals to disgruntled voters». Deutsche Welle. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2022. 
  137. ↑ Hutt, David; Schad, Verena (24 August 2022). «Ukraine war: How has Russia's invasion changed Europe?». Euronews. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 September 2022. https://web.archive.org/web/20220905173607/https://www.euronews.com/my-europe/2022/08/24/ukraine-war-country-by-country-guide-on-how-russias-invasion-has-changed-europe. Ανακτήθηκε στις 21 September 2022. 
  138. ↑ Amante, Angelo; Balmer, Crispian; Vagnoni, Giselda (25 August 2022). «Italy's Meloni says public finances will be safe in her hands». Reuters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 September 2022. https://web.archive.org/web/20220919042102/https://www.reuters.com/world/europe/exclusive-italys-meloni-says-public-finances-will-be-safe-her-hands-2022-08-25/. Ανακτήθηκε στις 21 September 2022. 
  139. ↑ Balmer, Crispian (26 September 2022). «Italy's right wing, led by Meloni, wins election, exit polls say». Reuters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 September 2022. https://web.archive.org/web/20220927062152/https://www.reuters.com/world/europe/meloni-former-far-right-activist-heads-italian-pms-office-2022-08-29/. Ανακτήθηκε στις 20 October 2022. 
  140. ↑ «FdI, Orbán scrive a Meloni: "Collaboriamo, abbiamo una visione comune del mondo: lottiamo insieme"» (στα it). la Repubblica. 25 February 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 September 2022. https://web.archive.org/web/20220909132830/https://www.repubblica.it/politica/2021/02/25/news/governo_lettera_orba_n_ungheria_meloni-289242084. Ανακτήθηκε στις 29 September 2022. 
  141. ↑ Prestigiacomo, Dario (3 February 2020). «Meloni difende Orban: 'Ue contro di lui perché si batte per la sovranità'» (στα it). Europa Today. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 April 2021. https://web.archive.org/web/20210419162947/https://europa.today.it/attualita/meloni-difende-orban.html. Ανακτήθηκε στις 29 September 2022. 
  142. ↑ «Ue, Meloni incontra a Madrid Santiago Abascal. 'Totale sintonia tra FdI e Vox per rafforzare Ecr'» (στα it). Secolo d'Italia. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 September 2022. https://web.archive.org/web/20220909125822/https://www.secoloditalia.it/2021/05/ue-meloni-incontra-a-madrid-santiago-abascal-totale-sintonia-tra-fdi-e-vox-per-rafforzare-ecr/. Ανακτήθηκε στις 29 September 2022. 
  143. ↑ Roméo, Lou (24 Ιουλίου 2022). «Brothers of Italy, the far-right party on the cusp of power». France 24. Agence France-Presse. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2022. 
  144. ↑ «Meloni da Kaczynski: 'Insieme decisivi nell'Ue'» [Meloni from Kaczynski: 'Together decisive in the EU']. Adnkronos (στα Ιταλικά). 3 Απριλίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2022. 
  145. ↑ «Polonia. Andrzej Duda vince le presidenziali. Gli auguri di Giorgia Meloni» [Poland. Andrzej Duda wins the presidential elections. Best wishes from Giorgia Meloni]. Agen Press (στα Ιταλικά). 13 Ιουλίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2022. 
  146. ↑ Seminara, Giulio (31 January 2020). «Meloni andrà negli Usaper incontrare The Donald È sfida con Salvini» (στα it). Lumsa News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 February 2020. https://web.archive.org/web/20200204113051/https://www.lumsanews.it/giorgia-meloni-e-le-convention-con-trump-e-i-conservatori-europei-e-sfida-a-salvini/. Ανακτήθηκε στις 4 February 2020. 
  147. ↑ De Robertis, Pierfrancesco (5 Φεβρουαρίου 2020). «Giorgia Meloni negli Usa per l'esame di maturità» [Giorgia Meloni in the USA for the final exam]. QN Quotidiano Nazionale [it] (στα Ιταλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2020. 
  148. ↑ «Meloni a Salvini: 'Ci sono dei patti e vanno rispettati'» [Meloni to Salvini: 'There are pacts and they must be respected']. Adnkronos (στα Ιταλικά). 4 Φεβρουαρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2020. 
  149. ↑ «Italy's frontrunner party suspends candidate over Hitler praise». Reuters. 20 September 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 September 2022. https://web.archive.org/web/20220925105130/https://www.reuters.com/world/europe/italys-frontrunner-party-suspends-candidate-over-hitler-praise-2022-09-20/. Ανακτήθηκε στις 21 September 2022. 
  150. ↑ «Italy's right-wing, led by Meloni wins election, according to exit polls». France 24 (Agence France-Presse). 25 September 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 September 2022. https://web.archive.org/web/20220925212252/http://www.france24.com/en/live-news/20220925-italy-s-right-wing-parties-set-to-win-power-according-to-exit-polls. Ανακτήθηκε στις 20 October 2022. 
  151. ↑ «'I plan to leave': Foreigners in Italy fear for their futures if far right wins election». The Local (Italy edition). 14 September 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 September 2022. https://web.archive.org/web/20220919102222/https://www.thelocal.it/20220914/i-plan-to-leave-foreigners-in-italy-fear-for-their-futures-if-far-right-wins-election/. Ανακτήθηκε στις 20 September 2022. 
  152. ↑ 152,0 152,1 Torrisi, Claudia (20 Σεπτεμβρίου 2022). «The anti-women agenda of the woman set to be Italy's next PM». openDemocracy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 2022. Updated 26 September 2022. 
  153. ↑ Claudia, Torrisi (28 Σεπτεμβρίου 2022). «What Meloni's far-Right government will mean for Italy». openDemocracy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 2022. 
  154. ↑ Pianigiani, Gaia; Povoledo, Elisabetta (23 August 2022). «Giorgia Meloni Could Be the First Woman to Lead Italy. Not All Women Are Happy». The New York Times. ISSN 0362-4331. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 September 2022. https://web.archive.org/web/20220923115207/https://www.nytimes.com/2022/09/23/world/europe/giorgia-meloni-italy-women.html. Ανακτήθηκε στις 30 September 2022. 
  155. ↑ «Mixed reactions abroad to Meloni winning Italian elections». France 24. Agence France-Presse. 26 Σεπτεμβρίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2022. 
  156. ↑ Bubola, Emma (25 August 2022). «'They are not happy with how we love each other': Gay parents fear a Meloni victory.». The New York Times. ISSN 0362-4331. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 September 2022. https://web.archive.org/web/20220928071930/https://www.nytimes.com/2022/09/25/world/europe/lgbt-adoption-giorgia-meloni.html. Ανακτήθηκε στις 30 September 2022. 
  157. ↑ 157,0 157,1 Bollinger, Alex (26 Σεπτεμβρίου 2022). «Marjorie Taylor Greene loves Italy's new fascist prime minister. But she can't spell her name». LGBTQ Nation. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2022. 
  158. ↑ Cigna, Ygnazia (3 Σεπτεμβρίου 2022). «Meloni al ragazzo che l'ha contestata sul palco: 'Rispetto il tuo coraggio. Unioni civili? Non le toccherò'» [Meloni to the boy who challenged her on stage: 'I respect your courage. Civil unions? I won't touch them']. Open (στα Ιταλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2022. 
  159. ↑ «Unioni civili, la Meloni: 'Se diventerò sindaco di Roma rispetterò legge'» (στα it). La Repubblica. 11 May 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 May 2016. https://web.archive.org/web/20160512111142/http://roma.repubblica.it/cronaca/2016/05/11/news/unioni_civili_la_meloni_se_diventero_sindaco_di_roma_rispettero_legge_-139592437/. Ανακτήθηκε στις 8 October 2022. 
  160. ↑ «Unioni civili: Meloni, rispetterò legge» (στα it). Agenzia Nazionale Stampa Associata. 11 May 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 May 2016. https://web.archive.org/web/20160512112338/http://www.ansa.it/sito/notizie/politica/2016/05/11/unioni-civili-meloni-rispettero-legge_63abd211-c993-4bc6-8500-422abae21d8f.html. Ανακτήθηκε στις 8 October 2022. 
  161. ↑ «'Io sono Giorgia', il remix del discorso di Meloni è virale, con meme e sfide virtuali» ['I am Giorgia', the remix of Meloni's speech is viral, with memes and virtual challenges]. Sky TG24. 12 Νοεμβρίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2022. 
  162. ↑ «Giorgia Meloni alle Iene: 'Preferirei non avere un figlio gay'» (στα it). Il Secolo XIX. 22 February 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 August 2022. https://web.archive.org/web/20220804011326/https://video.ilsecoloxix.it/embed/italia/giorgia-meloni-alle-iene-preferirei-non-avere-un-figlio-gay/16784/16784. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  163. ↑ 163,0 163,1 Carlo, Andrea (29 July 2022). «I'm Italian and I'm deeply worried about our probable next prime minister». The Independent. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 August 2022. https://web.archive.org/web/20220806025717/https://www.independent.co.uk/voices/giorgia-meloni-italy-next-prime-minister-lgbt-b2133404.html. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  164. ↑ Brezar, Aleksander (28 September 2022). «Italy election: In Rome's progressive neighbourhood, Meloni's victory causes anger and concern». Euronews. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 September 2022. https://web.archive.org/web/20220930051416/https://www.euronews.com/my-europe/2022/09/27/in-romes-progressive-neighbourhood-melonis-victory-causes-anger-and-concern. Ανακτήθηκε στις 3 October 2022. 
  165. ↑ Jakhnagiev, Alexander (16 July 2020). «'Gli omosessuali in Italia? Non sono discriminati': Meloni e Salvini in piazza contro la legge sull'omofobia minimizzano le aggressioni» (στα it). Il Fatto Quotidiano. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 April 2022. https://web.archive.org/web/20220412111945/https://www.ilfattoquotidiano.it/2020/07/16/gli-omosessuali-in-italia-non-sono-discriminati-meloni-e-salvini-in-piazza-contro-la-legge-sullomofobia-minimizzano-le-aggressioni/5870812/. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  166. ↑ «Maternità surrogata, ok al testo base: sì a proposta Meloni. 'Va considerata reato universale'» (στα it). La Repubblica. 21 April 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 September 2022. https://web.archive.org/web/20220928134257/https://www.repubblica.it/politica/2022/04/21/news/utero_in_affitto_ok_a_testo_base_pdl_meloni_reato_universale-346325147/. Ανακτήθηκε στις 8 October 2022. 
  167. ↑ «Meloni: 'Utero in affitto reato universale'» [Meloni: 'Womb for rent a universal crime']. HuffPost (στα Ιταλικά). 10 Αυγούστου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2022. 
  168. ↑ Lami, Paolo (10 June 2015). «Meloni, FdI: Contro l'ideologia gender presenti al raduno sulla famiglia» (στα it). Secolo d'Italia. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 June 2022. https://web.archive.org/web/20220616185735/https://www.secoloditalia.it/2015/06/meloni-fdi-contro-lideologia-gender-presenti-raduno-famiglia/. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  169. ↑ Crowley, Michael (27 September 2022). «Italy's Hard-Right Lurch Raises New Concerns in Washington». The New York Times. ISSN 0362-4331. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 September 2022. https://web.archive.org/web/20220928012713/https://www.nytimes.com/2022/09/26/us/politics/italy-election-biden.html. Ανακτήθηκε στις 1 October 2022. 
  170. ↑ «La discriminazione non si combatte con la diffusione della teoria gender nelle scuole» [Discrimination cannot be fought with the spread of gender theory in schools]. Giorgia Meloni (στα Ιταλικά). 24 Ιουνίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2020. 
  171. ↑ «Giorgia Meloni parla di 'gender', ma poi ammette di non sapere cos'è» [Giorgia Meloni talks about 'gender', but then admits she doesn't know what it is]. NeXt Quotidiano (στα Ιταλικά). 6 Μαΐου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 2022. 
  172. ↑ «Scuola, Meloni a Giannini: Teoria del gender non è lotta alla discriminazione» [School, Meloni to Giannini: Gender theory is not a fight against discrimination]. Fratelli d'Italia (στα Ιταλικά). 25 Ιουνίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2018. 
  173. ↑ «Meloni: 'Teorie gender attaccano l'identità delle donne e il ruolo materno'» (στα it). DIRE. 13 May 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 June 2022. https://web.archive.org/web/20220616105637/https://www.dire.it/13-05-2022/734410-meloni-teorie-gender-attaccano-lidentita-delle-donne-e-il-ruolo-materno/. Ανακτήθηκε στις 1 October 2022. 
  174. ↑ «Giorgia Meloni: 'In Costituzione il divieto di adozione per le coppie omosessuali'» [Giorgia Meloni: 'In the Constitution the ban on adoption for homosexual couples']. Gaypost.it (στα Ιταλικά). 29 Ιανουαρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2022. 
  175. ↑ De Gregorio, Antonella (3 February 2018). «Elsa di Frozen lesbica? Da Salvini a Meloni, la destra contro la Disney» (στα it). La Repubblica. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 August 2022. https://web.archive.org/web/20220814132728/https://www.corriere.it/elezioni-2018/notizie/elezioni-salvini-elsa-lesbica-vogliono-mondo-incontrario-38487444-1e2d-11e8-af9a-2daa4c2d1bbb.shtml. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  176. ↑ «Elsa di Frozen lesbica? Salvini e Meloni contro la Disney» (στα it). Il Messagero. 2 March 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 August 2022. https://web.archive.org/web/20220805135043/https://www.ilmessaggero.it/primopiano/elsa_frozen_lesbica_salvini_meloni_contro_disney-3582145.html. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  177. ↑ De Montis, Luisa (2 March 2018). «Salvini: 'Elsa di Frozen lesbica? Il mondo al contrario...'» (στα it). Il Giornale. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 August 2022. https://web.archive.org/web/20220808081413/https://www.ilgiornale.it/news/spettacoli/salvini-elsa-frozen-lesbica-mondo-contrario-1500390.html. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  178. ↑ Arfini, Elia; Ghigi, Rossella; Magaraggia, Sveva (2019). «Can feminism be right? A content analysis of discourses about women by female Italian right-wing politicians». Rassegna Italiana di Sociologia (4/2019). doi:10.1423/96112. ISSN 0486-0349. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 October 2022. https://web.archive.org/web/20221004022637/https://air.unimi.it/retrieve/handle/2434/772998/1586260/A12Can%20feminism%20be%20right_OPEN.pdf. Ανακτήθηκε στις 4 October 2022. 
  179. ↑ Roberts, Hannah (2 September 2022). «Will Italy's first female prime minister be bad for women?». Politico. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 September 2022. https://web.archive.org/web/20220930122807/https://www.politico.eu/article/italy-first-woman-prime-minister-giorgia-meloni-mario-draghi-brothers-abortion-feminist-levante-chiara-ferragni-elodie/. Ανακτήθηκε στις 4 October 2022. 
  180. ↑ Pianigini, Gaia; Povoledo, Elisabetta (23 September 2022). «Giorgia Meloni Could Be the First Woman to Lead Italy. Not All Women Are Happy.». The New York Times. ISSN 0362-4331. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 September 2022. https://web.archive.org/web/20220930121526/https://www.nytimes.com/2022/09/23/world/europe/giorgia-meloni-italy-women.html. Ανακτήθηκε στις 4 October 2022. 
  181. ↑ Giuffrida, Angela (29 September 2022). «Italy's Giorgia Meloni denies she is anti-women as credentials questioned». The Guardian. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 September 2022. https://web.archive.org/web/20220930102516/http://www.theguardian.com/world/2022/sep/29/giorgia-meloni-italian-women-abortion-pink-quotas. Ανακτήθηκε στις 4 October 2022. 
  182. ↑ Siviero, Giulia (24 Αυγούστου 2022). «La vittoria di Meloni sarebbe una vittoria 'per le donne'?» [Would Meloni's victory be a win 'for women'?]. Il Post (στα Ιταλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2022. 
  183. ↑ Broder, David (1 Σεπτεμβρίου 2022). «Hillary Clinton Is Wrong: Electing a Far-Right Woman Is Not a Step Forward for Women». Jacobin. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2022. 
  184. ↑ Lennard, Natasha (26 Σεπτεμβρίου 2022). «It's a Girl (Fascist)!». The Intercept. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2022. 
  185. ↑ 185,0 185,1 185,2 185,3 Ben-Ghiat, Ruth (23 September 2022). «The Return of Fascism in Italy». The Atlantic. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 September 2022. https://web.archive.org/web/20220923111236/https://www.theatlantic.com/international/archive/2022/09/giorgia-meloni-italy-election-fascism-mussolini/671515/. Ανακτήθηκε στις 28 September 2022. 
  186. ↑ «Giorgia Meloni: 'Io pronta a governare ma le femministe di casa nostra non lo tollerano'» [Giorgia Meloni: 'I'm ready to govern but our own feminists don't tolerate it']. Open (στα Ιταλικά). 19 Σεπτεμβρίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2022. 
  187. ↑ «L'Ossessione xenofoba di Meloni: 'Il governo non si occupa dell'Italia ma favorisce i clandestini'» [Meloni's xenophobic obsession: 'The government doesn't take care of Italy but favours illegal immigrants']. Globalist (στα Ιταλικά). 4 Δεκεμβρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2022. 
  188. ↑ Sparks, Willis (27 Μαΐου 2021). «Who's afraid of Giorgia Meloni?». GZERO Media. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουνίου 2022. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2022. 
  189. ↑ 189,0 189,1 189,2 Farrell, Rita (3 October 2022). «Migrants in Italy face uncertainty after far-right prime minister's win». ABC News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 October 2022. https://web.archive.org/web/20221003140627/https://abcnews.go.com/International/migrants-italy-face-uncertainty-prime-ministers-win/story?id=90916653. Ανακτήθηκε στις 20 October 2022. 
  190. ↑ «Elezioni, quando Meloni diceva: 'Ci servono immigrati? Prendiamoli in Venezuela, sono cristiani e di origine italiana'. Il video del 2018» (στα it). Adnkronos. 1 March 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 August 2022. https://web.archive.org/web/20220828002849/https://www.adnkronos.com/guerra-in-ucraina-meloni-rifugiato-chi-scappa-da-guerra-no-altri_WtTQZUUv4J7caN1dVv7Hs. Ανακτήθηκε στις 5 October 2022. 
  191. ↑ «Italy's Giorgia Meloni criticized for posting video of woman's rape». Euronews. 22 Αυγούστου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2022. 
  192. ↑ «La donna violentata a Piacenza: 'Riconosciuta dal video, sono disperata', 27enne si difende: 'L'ho soccorsa'» [The woman raped in Piacenza: 'Recognized by the video, I'm desperate', 27-year-old defends herself: 'I helped her'] (στα Ιταλικά). 23 Αυγούστου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2022. 
  193. ↑ Barry, Colleen (22 August 2022). «Italy's Meloni shocks opponents with alleged rape video». AP News (Associated Press). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 August 2022. https://web.archive.org/web/20220823042923/https://apnews.com/article/migration-sexual-assault-italy-7890c421bbdcd7520336004d7835cf67. Ανακτήθηκε στις 23 August 2022. 
  194. ↑ Squires, Nick (22 August 2022). «Giorgia Meloni criticised for sharing video of 'attempted rape by asylum seeker'». The Daily Telegraph. ISSN 0307-1235. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 August 2022. https://web.archive.org/web/20220823043254/https://www.telegraph.co.uk/world-news/2022/08/22/giorgia-meloni-criticised-sharing-video-attempted-rape-asylum/. Ανακτήθηκε στις 23 August 2022. 
  195. ↑ «Africa: Meloni, 'stop neocolonialismo, seguire modello Mattei per cooperazione'» [Africa: Meloni, 'stop to neocolonialism, let's follow Mattei model for cooperation']. SardiniaPost (στα Ιταλικά). 3 Μαρτίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2022. 
  196. ↑ Torchiaro, Aldo (26 August 2022). «Meloni, la ricetta sui migranti (bianchi e cristiani) e l'attacco di Calenda: 'Sfasceranno i conti'» (στα it). Il Riformista. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 August 2022. https://web.archive.org/web/20220826103447/https://www.ilriformista.it/meloni-la-ricetta-sui-migranti-bianchi-e-cristiani-e-lattacco-di-calenda-sfasceranno-i-conti-315909/. Ανακτήθηκε στις 8 October 2022. 
  197. ↑ Mallamo, Anna (26 Αυγούστου 2022). «Quelli che 'servono' a Meloni» [Those that are 'useful' to Meloni]. HuffPost (στα Ιταλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2022. 
  198. ↑ Bonafede, Adriano (5 Οκτωβρίου 2022). «Nell'azienda Italia della Meloni c'è poco posto per le diversità» [There is little room for diversity in Meloni's Italy company]. HuffPost (στα Ιταλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2022. 
  199. ↑ Nocioni, Angela (1 Νοεμβρίου 2019). «Giorgia Meloni: 'Salvini ha chiuso i porti, io avrei fatto il blocco navale'» [Giorgia Meloni: 'Salvini has closed the ports, I would have made the naval blockade']. Il Riformista (στα Ιταλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2022. 
  200. ↑ «Giorgia Meloni: 'C'è un piano per destrutturare la nostra società attraverso i migranti'» [Giorgia Meloni: 'There is a plan to deconstruct our society through migrants']. Fanpage.it (στα Ιταλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2022. 
  201. ↑ «Elezioni, Amnesty: 'Italia intrisa d'odio e razzismo. 95% delle frasi xenofobe dal centrodestra'. Salvini in vetta, Meloni 2a» (στα it). Il Fatto Quotidiano. 22 February 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 August 2022. https://web.archive.org/web/20220814134707/https://www.ilfattoquotidiano.it/2018/02/22/elezioni-amnesty-italia-intrisa-dodio-e-razzismo-95-delle-frasi-xenofobe-dal-centrodestra-salvini-in-vetta-meloni-2a/4179918/. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  202. ↑ Sunderland, Judith (28 Φεβρουαρίου 2018). «La xenofobia nella campagna elettorale italiana» [Xenophobia in the Italian electoral campaign] (στα Ιταλικά). Human Rights Watch. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2022. 
  203. ↑ «Meloni la xenofoba: 'Non abbiamo monitorato gli immigrati, ma ora lo facciamo per Covid-19'» [Meloni the xenophobe: 'We haven't monitored immigrants, but now we do it for COVID-19']. Globalist (στα Ιταλικά). 20 Απριλίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2022. 
  204. ↑ «Meloni usa l'attentato di Londra per alimentare l'islamofobia sovranista» [Meloni uses the London bombing to fuel sovereignist Islamophobia]. Globalist (στα Ιταλικά). 30 Νοεμβρίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2022. 
  205. ↑ «Giorgia Meloni con la scimitarra verbale: 'La conversione è uno dei metodi del terrorismo islamico'» [Giorgia Meloni with the verbal scimitar: 'Conversion is one of the methods of Islamic terrorism']. Globalist (στα Ιταλικά). 10 Μαΐου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2022. 
  206. ↑ «Elezioni, quando Meloni diceva: 'Ci servono immigrati? Prendiamoli in Venezuela, sono cristiani e di origine italiana'. Il video del 2018» (στα it). Il Fatto Quotidiano. 25 August 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 September 2022. https://web.archive.org/web/20220925204101/https://www.ilfattoquotidiano.it/2022/08/25/elezioni-quando-meloni-diceva-ci-servono-immigrati-prendiamoli-in-venezuela-sono-cristiani-e-di-origine-italiana-il-video-del-2018/6774168/. Ανακτήθηκε στις 5 October 2022. 
  207. ↑ «Sui migranti Meloni rispolvera la teoria del complotto: Un disegno di Soros contro l'Europa» [On migrants, Meloni dusts off the conspiracy theory: A Soros plan against Europe]. Globalist (στα Ιταλικά). 19 Ιουνίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2022. 
  208. ↑ Rachman, Gideon (3 October 2022). «When conspiracy theorists run countries». Financial Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 October 2022. https://web.archive.org/web/20221009090835/https://www.ft.com/content/dc79e50c-45dc-4bb4-a688-ac59d3fb1073. Ανακτήθηκε στις 13 October 2022. 
  209. ↑ Kington, Tom (27 September 2022). «Giorgia Meloni is first west European leader to believe Great Replacement conspiracy theory». The Times. ISSN 0140-0460. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 October 2022. https://web.archive.org/web/20221009141000/https://www.thetimes.co.uk/article/giorgia-meloni-is-first-west-european-leader-to-believe-great-replacement-conspiracy-theory-pddmf5vsf. Ανακτήθηκε στις 13 October 2022. 
  210. ↑ Drago, Giovanni (7 Οκτωβρίου 2016). «Giorgia Meloni contro il terribile Piano Kalergi» [Giorgia Meloni against the terrible Kalergi Plan]. nextQuotidiano (στα Ιταλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2022. 
  211. ↑ Bernasconi, Francesca (19 June 2019). «Meloni: 'Soros complice di piano per destrutturare la società'» (στα it). Il Giornale. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 July 2022. https://web.archive.org/web/20220726102706/https://www.ilgiornale.it/news/politica/meloni-soros-complice-piano-destrutturare-societ-1713380.html. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  212. ↑ «Giorgia Meloni continua ad attaccare la Francia, ma anche lei votò per l'intervento in Libia» (στα it). Giornalettismo. 12 April 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 September 2022. https://web.archive.org/web/20220925105131/https://www.giornalettismo.com/giorgia-meloni-libia/. Ανακτήθηκε στις 1 September 2022. 
  213. ↑ «Giorgia Meloni: "La Francia ha bombardato la Libia quando Gheddafi progettava di uscire dal Franco africano"» (στα it). Libero Quotidiano. 27 January 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 September 2022. https://web.archive.org/web/20220902181503/https://www.liberoquotidiano.it/news/politica/13421846/giorgia-meloni-francia-bombardato-libia-gheddafi-franco-africano.html. Ανακτήθηκε στις 2 September 2022. 
  214. ↑ «Meloni contro Renzi: "Vergognoso spot all'Arabia Saudita, Stato che nega i diritti alle donne"». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 1 Σεπτεμβρίου 2022. 
  215. ↑ «Supercoppa Juventus-Milan in Arabia Saudita, Giorgia Meloni: 'Dove c'è la Sharia offende le donne'» [Juventus-Milan Super Cup in Saudi Arabia, Giorgia Meloni: 'Where there is Sharia it offends women']. Oggi Notizie (στα Ιταλικά). 9 Ιανουαρίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 1 Σεπτεμβρίου 2022. 
  216. ↑ «Maro' | Meloni a Letta: 'Rimandiamo indietro l'Ambasciatore Indiano'» (στα it). Roma Daily News. 10 July 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 September 2022. https://web.archive.org/web/20220901095231/https://www.romadailynews.it/politica/maro-meloni-a-letta-rimandiamo-indietro-lambasciatore-indiano-0165670/. Ανακτήθηκε στις 1 September 2022. 
  217. ↑ «Del Piero giocherà in India. La Meloni: 'Non andare, fallo per i marò'» (στα it). Il Giornale. 28 August 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 September 2022. https://web.archive.org/web/20220901095223/https://www.ilgiornale.it/news/sport/piero-giocher-india-meloni-non-andare-fallo-i-mar-1047318.html. Ανακτήθηκε στις 1 September 2022. 
  218. ↑ «Meloni: 'L'Italia dimostri di avere a cuore Asia Bibi e le conceda asilo politico'» [Meloni: 'Italy shows that it has Asia Bibi at heart and grants her political asylum']. Tempi (στα Ιταλικά). 7 Νοεμβρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 1 Σεπτεμβρίου 2022. 
  219. ↑ «Italy's right-wing party leaders congratulate Putin on re-election». The Local. 19 Μαρτίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2022. 
  220. ↑ Saviano, Roberto (24 September 2022). «Giorgia Meloni is a danger to Italy and the rest of Europe». The Guardian. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 September 2022. https://web.archive.org/web/20220928021608/https://www.theguardian.com/world/commentisfree/2022/sep/24/giorgia-meloni-is-a-danger-to-italy-and-the-rest-of-europe-far-right. Ανακτήθηκε στις 28 September 2022. 
  221. ↑ «Italy's Meloni: Right-wing government is 'nothing to fear'». Politico Europe. 23 Ιουλίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2022. 
  222. ↑ Vitale, Giovanna (25 March 2022). «FdI, Giorgia l'atlantista: le metamorfosi di Meloni» (στα it). La Repubblica. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 May 2022. https://web.archive.org/web/20220529062315/https://www.repubblica.it/politica/2022/03/26/news/giorgia_meloni_atlantista-342871365/. Ανακτήθηκε στις 6 October 2022. 
  223. ↑ «L'atlantismo di Giorgia Meloni è un fatto piuttosto recente» (στα it). Il Post. 5 September 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 September 2022. https://web.archive.org/web/20220905150332/https://www.ilpost.it/2022/09/05/giorgia-meloni-atlantismo/. Ανακτήθηκε στις 6 October 2022. 
  224. ↑ Castaldi, Roberto (8 Σεπτεμβρίου 2022). «Il programma di Fratelli d'Italia: nazionalista, atlantista, contro una maggiore integrazione europea» [The Brothers of Italy programme: nationalist, Atlantist, against greater European integration]. Euractiv (στα Ιταλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2022. 
  225. ↑ Rankin, Jennifer (18 September 2022). «Far-right favourite to be Italy's next PM softens on EU as election looms». The Guardian. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 September 2022. https://web.archive.org/web/20220919143707/https://www.theguardian.com/world/2022/sep/18/far-right-contender-giorgia-meloni-italian-pm-eu-election. Ανακτήθηκε στις 21 September 2022. 
  226. ↑ «Who is Giorgia Meloni, Italy's likely next prime minister?». The Local Italy. 24 Αυγούστου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2022. 
  227. ↑ Carrer, Gabriele (10 Οκτωβρίου 2022). «Euro-realismo o conservatorismo? Il dilemma (esistenziale) di Giorgia Meloni» [Euro-realism or conservatism? Giorgia Meloni's (existential) dilemma]. Formiche (στα Ιταλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2022. 
  228. ↑ «Euro-realist or conservative champion? Giorgia Meloni's dilemma». Decode39. 11 Οκτωβρίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2022. 
  229. ↑ «Le giravolte di Meloni sull'euro e il sogno impossibile di un'altra Ue» (στα it). La Stampa. 26 July 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 August 2022. https://web.archive.org/web/20220801163712/https://www.lastampa.it/politica/2022/07/27/news/le_giravolte_di_meloni_sulleuro_e_il_sogno_impossibile_di_unaltra_ue-5479947/. Ανακτήθηκε στις 11 August 2022. 
  230. ↑ Lamberti, Giovanni (10 August 2022). «Meloni 'rassicura' la Ue, se il centrodestra vincerà 'l'Italia non uscirà dall'euro'» (στα it). Agenzia Giornalistica Italia. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 August 2022. https://web.archive.org/web/20220810191624/https://www.agi.it/politica/news/2022-08-10/elezioni-meloni-rasicura-ue-su-pnrr-fascismo-consegnato-a-storia-17720928/. Ανακτήθηκε στις 11 August 2022. 
  231. ↑ Sondel-Cedarmas, Joanna (2022). «Giorgia Meloni's New Europe: Europe of Sovereign Nations in the Brothers of Italy Party Manifestos». Στο: Berti, Francesco. The Right-Wing Critique of Europe. London: Taylor & Francis. ISBN 978-1-0005-2042-2. 
  232. ↑ «Italy's PM hopeful has concerns over China, vows closer ties with Taiwan». Focus Taiwan. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2022. 
  233. ↑ Meacci, Ludovica (27 Σεπτεμβρίου 2022). «Italy's Right Is Torn on Ukraine but United on China». Foreign Policy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2022. 
  234. ↑ Pavičić, Milan (26 Σεπτεμβρίου 2022). «Buduća talijanska premijerka svojata dijelove Hrvatske, bila je zgrožena našim ulaskom u EU» [The future Italian prime minister, who claims parts of Croatia, was appalled by our entry into the EU]. Telegram.hr (στα Κροατικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2022. 
  235. ↑ Bešker, Inoslav (26 Σεπτεμβρίου 2022). «Antipatija Meloni spram Hrvatske je poznata, ali trijumf Desnog centra nije kataklizma. Evo zašto» [Meloni's antipathy towards Croatia is well known, but the triumph of the Centre-right isn't a cataclysm. Here's why]. Jutarnji list (στα Κροατικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2022. 
  236. ↑ «Covid, Meloni: 'Non vaccino mia figlia perché non è una religione'» (στα it). La Repubblica. 8 February 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 August 2022. https://web.archive.org/web/20220808081413/https://www.repubblica.it/politica/2022/02/08/news/covid_meloni_no_vaccino_mia_figlia-336948922/. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  237. ↑ «Covid, Meloni: 'Non vaccino mia figlia'» [Covid, Meloni: 'I don't vaccinate my daughter']. Adnkronos (στα Ιταλικά). 8 Φεβρουαρίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουνίου 2022. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2022. 
  238. ↑ «'Non vaccino mia figlia'. Su una cosa almeno Salvini e Meloni sono d'accordo» ['I don't vaccinate my daughter.' On one thing at least Salvini and Meloni agree]. Huffington Post (στα Ιταλικά). 9 Φεβρουαρίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2022. 
  239. ↑ «Meloni: 'Un ragazzo ha le stesse possibilità di morire per un fulmine che di Covid'. La replica di Burioni» (στα it). L'Unione Sarda. 8 February 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 March 2022. https://web.archive.org/web/20220326155824/https://www.unionesarda.it/politica/meloni-piu-facile-che-un-ragazzo-muoia-colpito-da-un-fulmine-che-di-covid-la-replica-di-burioni-eufqho8k. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  240. ↑ «Fulmini e Covid-19: cosa non torna nei dati di Meloni» [Lightning and COVID-19: what doesn't add up in Meloni's data]. Pagella Politica (στα Ιταλικά). 9 Φεβρουαρίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2022. 
  241. ↑ Roberts, Hannah (30 Σεπτεμβρίου 2022). «Brothers of Italy prepare to roll back COVID rules». Politico. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2022. 
  242. ↑ Bastasin, Carlo (26 Αυγούστου 2022). «What happens if right-wing Giorgia Meloni wins Italy's elections?». Brookings. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2022. 
  243. ↑ Branchereau, Gael· Ritchie, Alice (26 Σεπτεμβρίου 2022). «Italy's Giorgia Meloni: From teen activist who praised Mussolini to brink of power». Times of Israel. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2022. 
  244. ↑ Squires, Nick (19 Ιουνίου 2021). «Giorgia Meloni: heiress to Italy's fascists to become the country's first female leader». The Daily Telegraph. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2022. Updated 26 September 2022 
  245. ↑ «Meloni: Italy's far-right 'Christian mother' on brink of power». Radio France Internationale. 21 Σεπτεμβρίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2022. 
  246. ↑ «Meloni a 19 anni: 'Mussolini? Un buon politico'. Il video fa il giro della rete» [Melons at 19: 'Mussolini? A good politician'. The video goes viral]. Dire (στα Ιταλικά). 17 Αυγούστου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2022. 
  247. ↑ «Verona, un caso la strada ad Almirante. Liliana Segre: 'Io e lui siamo incompatibili, il Comune faccia una scelta'» (στα it). La Repubblica. 21 January 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 May 2021. https://web.archive.org/web/20210510201123/https://www.repubblica.it/politica/2020/01/21/news/verona_ricorso_al_prefetto_contro_l_intitolazione_di_una_strada_ad_almirante_decisa_dal_comune_di_destra-246284539/. Ανακτήθηκε στις 1 October 2022. 
  248. ↑ «Verona, un caso la strada ad Almirante. Liliana Segre: 'Io e lui siamo incompatibili, il Comune faccia una scelta'» (στα it). Adnkronos. 22 January 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 March 2021. https://web.archive.org/web/20210308133227/https://www.adnkronos.com/meloni-si-alla-strada-per-almirante-meriti-riconosciuti_5w4rsRFmGp8RhM0nDD84mS. Ανακτήθηκε στις 1 October 2022. 
  249. ↑ Mari, Laura (22 May 2020). «Anniversario morte di Almirante, Meloni: 'Grande politico e patriota'. Sui social è rivolta» (στα it). La Repubblica. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 August 2022. https://web.archive.org/web/20220811074106/https://www.repubblica.it/politica/2020/05/22/news/anniversario_morte_di_almirante_meloni_grande_politico_e_patriota_sui_social_e_rivolta_firmo_le_leggi_razziali_-257375545/. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  250. ↑ «Giorgia Meloni ricorda Almirante: 'Politico e patriota stimato anche dai suoi avversari'. Polemica sui social» (στα it). Open. 22 May 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 September 2022. https://web.archive.org/web/20220925105133/https://www.open.online/2020/05/22/giorgia-meloni-ricorda-almirante-politico-e-patriota-stimato-anche-dai-suoi-avversari-polemica-sui-social/. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  251. ↑ Hamadi, Shady (23 May 2020). «Giorgia Meloni elogia Almirante come patriota: Le servirebbe un ripasso di storia» (στα it). Il Fatto Quotidiano. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 May 2021. https://web.archive.org/web/20210522133723/https://www.ilfattoquotidiano.it/2020/05/23/giorgia-meloni-elogia-almirante-come-patriota-le-servirebbe-un-ripasso-di-storia/5811216/. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  252. ↑ Ventura, Sofia (Ιουλίου 2022). «Giorgia Meloni e Fratelli d'Italia. Un partito personalizzato tra destra estrema e destra radicale» [Giorgia Meloni and Brothers of Italy. A personalized party between the far right and the radical right] (PDF) (στα Ιταλικά). Friedrich Ebert Stiftung. σελ. 2. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 26 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 2022. 
  253. ↑ «Chi era Giorgio Almirante» [Who was Giorgio Almirante]. Il Post (στα Ιταλικά). 22 Ιανουαρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 2022. 
  254. ↑ «Giorgia Meloni ricorda il 'patriota' Almirante, bufera sul web: 'Collaborò coi nazisti e fu firmatario delle leggi razziali'» (στα it). Il Riformista. 22 May 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 December 2021. https://web.archive.org/web/20211213081957/https://www.ilriformista.it/giorgia-meloni-ricorda-il-patriota-almirante-bufera-sul-web-collaboro-coi-nazisti-e-fu-firmatario-delle-leggi-razziali-103109/. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  255. ↑ «Cinque sfumature di nero – Report» (στα it). RAI. 7 December 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 April 2021. https://web.archive.org/web/20210422160939/https://www.rai.it/programmi/report/inchieste/Cinque-sfumature-di-nero-90c05575-d87c-487a-ae75-fff02272cc9b.html. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  256. ↑ David, Ariel (3 June 2019). «'Defend Our Christian Identity!' Meet the Far Right 'Anti-globalist' Who Could Lead Italy». Haaretz. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 March 2020. https://web.archive.org/web/20200325090102/https://www.haaretz.com/world-news/.premium-meet-italy-s-le-pen-the-defender-of-christian-identity-who-could-become-premier-1.7313909. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  257. ↑ «Il dirigente di Fratelli d'Italia: 'Dobbiamo essere liberi di poterci definire fascisti'» [The manager of Fratelli d'Italia: 'We must be free to be able to define ourselves as fascists']. Globalist (στα Ιταλικά). 23 Νοεμβρίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2022. 
  258. ↑ Dellabella, Sara (14 July 2020). «Elezioni, quanti nostalgici del Duce nelle liste di Fratelli d'Italia» (στα it). L'Espresso. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 August 2022. https://web.archive.org/web/20220802074626/https://espresso.repubblica.it/attualita/2020/07/14/news/elezioni-quanti-nostalgici-del-duce-nelle-liste-di-fratelli-d-italia-1.350971/. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  259. ↑ «L'inchiesta di Fanpage su Fratelli d'Italia a Milano» (στα it). Il Post. 1 October 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 August 2022. https://web.archive.org/web/20220819215907/https://www.ilpost.it/2021/10/01/fratelli-italia-milano-fanpage/. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  260. ↑ Leo, Carmelo; Faieta, Alfredo (1 October 2021). «L'inchiesta 'Lobby Nera' su Fratelli d'Italia e i presunti finanziamenti illeciti» (στα it). Domani. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 August 2022. https://web.archive.org/web/20220826150541/https://www.editorialedomani.it/politica/italia/inchiesta-lobby-nera-fratelli-italia-carlo-fidanza-milano-ricostruzione-ywgz4bbf. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  261. ↑ «An undercover investigation exposes a group of right-wing extremists influencing Italian politics from the shadows». Fanpage.it. 10 Δεκεμβρίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2022. 
  262. ↑ Rubino, Monica (November 2018). «'Il 25 aprile è divisivo, il 4 novembre torni festa nazionale': Meloni lancia l'offensiva patriottica di Fdi» (στα it). La Repubblica. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 August 2022. https://web.archive.org/web/20220805141408/https://www.repubblica.it/politica/2018/11/01/news/meloni_festa_4_novembre_fdi-210531022/. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  263. ↑ Di Giuseppe, Lisa. «Meloni prova a prendere le distanze dalla lobby nera, Jonghi Lavarini dimostra che a Milano era con lui» [Meloni tries to distance himself from the black lobby, Jonghi Lavarini proves that he was with him in Milan]. Editoriale Domani (στα Ιταλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2022. 
  264. ↑ «Roberto Jonghi Lavarini Archivi» [Roberto Jonghi Lavarini Archives]. Open (στα Ιταλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2022. 
  265. ↑ «Roberto Jonghi Lavarini e le foto con Meloni e Salvini: 'Nessuno faccia finta di non conoscermi'» (στα it). Corriere della Sera. 10 February 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 September 2022. https://web.archive.org/web/20220904053518/https://milano.corriere.it/notizie/cronaca/21_ottobre_02/roberto-jonghi-lavarini-foto-meloni-salvini-nessuno-faccia-finta-non-conoscermi-915d36e0-2389-11ec-a45c-030a2f8f22e2.shtml. Ανακτήθηκε στις 4 September 2022. 
  266. ↑ «La fiamma, dal disegno di Almirante al nuovo logo di Fratelli d'Italia» (στα it). Corriere della Sera. 12 April 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 August 2022. https://web.archive.org/web/20220810210041/https://www.corriere.it/politica/cards/fiamma-disegno-almirante-nuovo-logo-fratelli-d-italia/scelta-rauti.shtml. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  267. ↑ Curridori, Francesco (15 October 2021). «Vogliono spegnere la fiamma tricolore» (στα it). Il Giornale. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 August 2022. https://web.archive.org/web/20220805154337/https://www.ilgiornale.it/news/politica/vogliono-spegnere-fiamma-tricolore-1982324.html. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  268. ↑ «Elezioni, finora depositati 70 simboli. Meloni tiene la fiamma in quello di Fdi, Conte va personalmente al Viminale» (στα it). Il Fatto Quotidiano. 13 August 2022. https://www.ilfattoquotidiano.it/2022/08/13/elezioni-finora-depositati-70-simboli-meloni-tiene-la-fiamma-in-quello-di-fdi-conte-va-personalmente-al-viminale/6762128/. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  269. ↑ Cheles, Luciano (24 September 2022). «'Giorgia Meloni's cleverly constructed image helps make her radical ideas more digestible'». Le Monde. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 September 2022. https://web.archive.org/web/20220924201126/https://www.lemonde.fr/en/international/article/2022/09/24/giorgia-meloni-s-cleverly-constructed-image-helps-make-her-radical-ideas-more-digestible_5998098_4.html. Ανακτήθηκε στις 28 September 2022. Updated 27 September 2022 
  270. ↑ Bruno, Valerio Alfonso· Downes, James F.· Scopelliti, Alessio (12 Νοεμβρίου 2021). «Post-Fascism in Italy: 'So Why This Flame Mrs. Giorgia Meloni'». Cultorico. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2022. 
  271. ↑ Lawler, Dave (26 Σεπτεμβρίου 2022). «Europe's nationalists rebrand, and win». Axios. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2022. 
  272. ↑ Artiaco, Ida (18 Δεκεμβρίου 2021). «Meloni sull'inchiesta Lobby Nera di Fanpage: 'Non caccio i dirigenti Fdi per un aperitivo sbagliato'» [Meloni on Fanpage's Black Lobby investigation: 'I'm not chasing Fdi executives for a wrong aperitif']. Fanpage.it (στα Ιταλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2022. 
  273. ↑ «Napoli, 'dirigenti e militanti di Fratelli d'Italia in posa mentre fanno il saluto romano'. L'Anpi condanna: 'Offesa grave per la città'» (στα it). Il Fatto Quotidiano. 31 December 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 August 2022. https://web.archive.org/web/20220813073304/https://www.ilfattoquotidiano.it/2021/12/31/napoli-dirigenti-e-militanti-di-fratelli-ditalia-in-posa-mentre-fanno-il-saluto-romano/6442006/. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  274. ↑ Berizzi, Paolo (29 October 2019). «Neofascismo, ad Ascoli Piceno Fratelli d'Italia celebra la marcia su Roma con una cena-evento» (στα it). La Repubblica. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 August 2022. https://web.archive.org/web/20220812080219/https://www.repubblica.it/cronaca/2019/10/29/news/ascoli_piceno_fratelli_d_italia_celebra_la_marcia_su_roma_con_una_cena-evento-239804927/. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  275. ↑ «Ginevra, 'sorellina d'Italia': è nata la bambina di Giorgia Meloni» (στα it). Corriere della Sera. 16 September 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 March 2020. https://web.archive.org/web/20200325005517/http://www.corriere.it/politica/16_settembre_16/ginevra-sorellina-d-italia-nata-bambina-giorgia-meloni-d57e9734-7c30-11e6-a2aa-53284309e943.shtml. Ανακτήθηκε στις 14 August 2022. 
  276. ↑ Bonamoneta, Giorgia (27 Ιουνίου 2021). «'Chi è Andrea Giambruno compagno di Giorgia Meloni» ['Who is Andrea Giambruno companion of Giorgia Meloni]. Money.it (στα Ιταλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2022. Updated 12 January 2022. 
  277. ↑ «Meloni, Salvini, Berlusconi: The key figures in Italy's likely new government». The Local. 26 September 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 September 2022. https://web.archive.org/web/20220927133922/https://www.thelocal.it/20220926/meloni-salvini-berlusconi-the-key-figures-in-italys-likely-new-government/. Ανακτήθηκε στις 20 September 2022. 
  278. ↑ Guerrin, Michel (30 September 2022). «'Pour Giorgia Meloni, 'Le Seigneur des anneaux' n'est pas juste un roman adoré mais un programme'» (στα γαλλικά). Le Monde. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 September 2022. https://web.archive.org/web/20220930130725/https://www.lemonde.fr/idees/article/2022/09/30/pour-giorgia-meloni-le-seigneur-des-anneaux-n-est-pas-juste-un-roman-adore-mais-un-programme_6143778_3232.html. Ανακτήθηκε στις 30 September 2022. 
  279. ↑ Horowitz, Jason (21 September 2022). «Hobbits and the Hard Right: How Fantasy Inspires Italy's Potential New Leader». The New York Times. ISSN 0362-4331. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 September 2022. https://web.archive.org/web/20220922070006/https://www.nytimes.com/2022/09/21/world/europe/giorgia-meloni-lord-of-the-rings.html. Ανακτήθηκε στις 22 September 2022. 
  280. ↑ «Inspired by Tolkien, Meloni is on a quest for Italy's 'ring of power'». France 24. Agence France-Presse. 25 Σεπτεμβρίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2022. 
  281. ↑ Farrell, Nicholas (27 September 2022). «It is absurd to call Giorgia Meloni 'far-Right'». The Daily Telegraph. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 October 2022. https://web.archive.org/web/20221015195828/https://www.telegraph.co.uk/news/2022/09/27/absurd-call-giorgia-meloni-far-right/. Ανακτήθηκε στις 20 October 2022. 
  282. ↑ «Giorgia Meloni fa la storia: è la prima donna alla presidenza del Consiglio» (στα it). TGcom24. IPA. 21 October 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 October 2022. https://web.archive.org/web/20221021164602/http://www.tgcom24.mediaset.it/politica/giorgia-meloni-fa-la-storia-e-la-prima-donna-alla-presidenza-del-consiglio_56328345-202202k.shtml. Ανακτήθηκε στις 27 October 2022. 
  283. ↑ «Elezioni Camera 4 marzo 2018 – Collegio di Latina» [4 March 2018 elections to the Chamber – Constituency of Latina]. Eligendo Archivio (στα Ιταλικά). Italian Ministry of the Interior. 4 Μαρτίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2022. 
  284. ↑ «Elezioni 2022: Dettaglio scrutini» (στα it). 25 September 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 October 2022. https://web.archive.org/web/20221002030125/http://www.ansa.it/sito/notizie/elezioni/politiche_2022/elezioni_dati.shtml?t=4&s=u&regione=abruzzo&x1=2_CU_ABRUZZO_-_U03.xml. Ανακτήθηκε στις 27 October 2022. Last updated 28 September 2022. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


π • σ • ε Πρωθυπουργοί της Ιταλικής Δημοκρατίας (1946-)
π • σ • ε Οι Ηγέτες της G7
π • σ • ε Σημερινοί ηγέτες της G-20
π • σ • ε Ευρωπαϊκό Συμβούλιο
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Τζόρτζια_Μελόνι&oldid=10516936"