Εβίκα Σιλίνια

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Εβίκα Σιλίνια (λετονικά: Evika Siliņa) (γενν. 3 Αυγούστου 1975) είναι Λετονή δικηγόρος και πολιτικός, η οποία υπηρετεί ως πρωθυπουργός της

Εβίκα Σιλίνια
Πρωθυπουργός της Λετονίας
Εν ενεργεία
Ανέλαβε καθήκοντα
15 Σεπτεμβρίου 2023
ΠρόεδροςΈντγκαρ Ρίνκεβιτς
ΠροκάτοχοςΑρτούρς Κρισιάνις Καρίνς
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση3 Αυγούστου 1975 (1975-08-03) (48 ετών), Ρίγα Λετονίας
ΥπηκοότηταΛετονία
Πολιτικό κόμμαΕνότητα
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Λετονίας
Επάγγελμαπολιτικός
νομικός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Λετονίας από τις 15 Σεπτεμβρίου 2023. Έγινε η δεύτερη γυναίκα σε αυτή τη θέση.[1] Στο παρελθόν διετέλεσε Υπουργός Υγείας στο δεύτερο υπουργικό συμβούλιο με επικεφαλής τον Αρτούρς Κρισιάνις Καρίνς.[2][3] Είναι μέλος του πολιτικού κόμματος Ενότητα.

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Σιλίνια γεννήθηκε στη Ρίγα[4] στις 3 Αυγούστου 1975.[5] Σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο της Λετονίας από το 1993 έως το 1997, όπου απέκτησε πτυχίο Νομικής, και στη Σχολής Νομικής της Ρίγας, για μεταπτυχιακό στις Κοινωνικές Επιστήμες, Διεθνές Δίκαιο και Ευρωπαϊκό Δίκαιο.[6]

Από το 2003 έως το 2012, η Σιλίνια εργάστηκε ως ορκωτός δικηγόρος με ειδίκευση στο διεθνές και εγχώριο επιχειρηματικό δίκαιο.[5] Επίσης κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η Σιλίνια συνεργάστηκε με τις νομικές υπηρεσίες δημόσιων φορέων ηλεκτρονικών επικοινωνιών (τηλεπικοινωνίες, διαδίκτυο), καθώς και με την ίδρυση και συμβουλευτική μη κυβερνητικών οργανώσεων.[5]

Πολιτική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Σιλίνια σε μια διάσκεψη στο Σαϊμά, 3 Ιουνίου 2016
Η Σιλίνια δίνει ομιλία στο Σαϊμά, 1 Νοεμβρίου 2022

Κατά τις λετονικές βουλευτικές εκλογές το 2011, η Σιλίνια παρουσιάστηκε ως υποψήφια για το Μεταρρυθμιστικό Κόμμα στη Ρίγα, αλλά δεν εξελέγη.[7] Από το 2011 έως το 2012, ήταν νομική σύμβουλος στο Υπουργείο Εσωτερικών της Λετονίας.

Η Σιλίνια υπηρέτησε ως Κοινοβουλευτικός Γραμματέας στο Υπουργείο Εσωτερικών από τον Ιανουάριο του 2013 έως τις 23 Ιανουαρίου 2019.[8] Ως Κοινοβουλευτική Γραμματέας, επαινέθηκε για το ανοιχτό μυαλό της από τους δημοσιογράφους, για παράδειγμα εξηγώντας τη θέση του Υπουργείου Εσωτερικών σε διάφορα θέματα, καθώς και για τον αγώνα της κατά των συνθετικών κανναβινοειδών και της κυκλοφορίας τους στη Λετονία.[9][10] Εκπροσώπησε επίσης το Υπουργείο σε ορισμένους διεθνείς οργανισμούς, όπως τα Ηνωμένα Έθνη, η INTERPOL και ο Οργανισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την κατάρτιση στον τομέα της επιβολής του νόμου.[11]

Μετά την έγκριση του Υπουργικού Συμβουλίου υπό τον Πρωθυπουργό Κρισιάνις Καρίνς στις 23 Ιανουαρίου 2019, ανέλαβε το ρόλο του Κοινοβουλευτικού Γραμματέα υπό τον Πρωθυπουργό.[12][13]

Η Σιλίνια ήταν υποψήφια στις λετονικές βουλευτικές εκλογές του 2022 με το κόμμα της Νέας Ενότητας και εξελέγη στο 14ο Σαϊμά.[14]

Στις 6 Δεκεμβρίου 2022, η Σιλίνια ανακηρύχθηκε Υπουργός Πρόνοιας στην κυβέρνηση του Κρισιάνις Καρίνς.[15] Το νέο υπουργικό συμβούλιο επιβεβαιώθηκε στις 14 Δεκεμβρίου.[16]

Ως Υπουργός, η αύξηση του ελάχιστου εισοδήματος ήταν ένας από τους κύριους στόχους της.[17] Στις 23 Φεβρουαρίου 2023 διορίστηκε από τον Πρωθυπουργό ως μέλος της νεοσύστατης Θεματικής Επιτροπής για τα Ταμεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.[18] Στις 4 Ιουλίου 2023, το Υπουργείο της έφερε στο Σαϊμά την επικύρωση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης με ορισμένες επιφυλάξεις και τη μη υποστήριξη του κυβερνητικού εταίρου, Εθνική Συμμαχία.[19][20]

Πρωθυπουργός της Λετονίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 16 Αυγούστου 2023, μετά την παραίτηση του Κρισιάνις Καρίνς, η Νέα Ενότητα πρότεινε την Σιλίνια ως υποψήφια για τη θέση του πρωθυπουργού.[21] Στις 24 Αυγούστου, της ζητήθηκε από τον Πρόεδρο Έντγκαρς Ρίνκεβιτς να σχηματίσει κυβέρνηση.[22]

Στις 29 Αυγούστου, ο Ενωτικός Κατάλογος αρνήθηκε να συμμετάσχει σε μια τετρακομματική κυβέρνηση συνασπισμού μετά την προσφορά της Σιλίνια.[23] Την 1η Σεπτεμβρίου, η Σιλίνια δήλωσε ότι σκόπευε να δημιουργήσει μια νέα κοινοβουλευτική πλειοψηφία με την Ένωση Πρασίνων και Αγροτών (ZZS) και τους Προοδευτικούς.[24] Δώδεκα ημέρες αργότερα, αποκάλυψε τη σύνθεση της νέας κυβέρνησης, στην οποία η Νέα Ενότητα (JV) είχε επτά υπουργεία, η Ένωση Πρασίνων και Αγροτών τέσσερα και οι Προοδευτικοί τρία, με τον Κρισιάνις Καρίνς να ορίζεται ως Υπουργός Εξωτερικών.[25]

Ο κυβερνητικός συνασπισμός με επικεφαλής την Σιλίνια κέρδισε την εμπιστοσύνη της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας στο Σαϊμά στις 15 Σεπτεμβρίου 2023, λαμβάνοντας 53 ψήφους.[26] Δήλωσε ότι θα αγωνιστεί για την ένταξη της ρωσόφωνης μειονότητας, προωθώντας την εκμάθηση της λετονικής για ένα εκπαιδευτικό σύστημα βασισμένο στη λετονική γλώσσα.[4] Η κυβέρνηση στοχεύει επίσης να αυξήσει τον στρατιωτικό προϋπολογισμό και να ολοκληρώσει την κατασκευή του φράγματος στα σύνορα της χώρας με τη Ρωσία και τη Λευκορωσία.[4] Αργότερα την ίδια μέρα το νέο υπουργικό συμβούλιο της Σιλίνια είχε την πρώτη του συνεδρίαση.[27] Η Σιλίνια είναι η δεύτερη γυναίκα που έγινε πρωθυπουργός της Λετονίας, μετά τη Λαϊμντότα Στραουγιούμα το 2014–2016.[28]

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Σιλίνια είναι παντρεμένη με τον Άιγκαρ Σίλινς. Το ζευγάρι έχει τρία παιδιά.[4]

Εκτός από τη μητρική της γλώσσα τα λετονικά, η Σιλίνια μιλάει άπταιστα αγγλικά και ρωσικά.[5]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Saeima ar 53 balsīm apstiprina Evikas Siliņas valdību». lsm.lv (στα Λετονικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 2023. 
  2. ↑ «Evika Siliņa is New Unity's party pick for PM». eng.lsm.lv (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 17 Αυγούστου 2023. 
  3. ↑ «Latvia Minister Silina Poised to Succeed Karins as Prime Minister» (στα αγγλικά). Bloomberg.com. 16 August 2023. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 August 2023. https://web.archive.org/web/20230816163633/https://www.bloomberg.com/news/articles/2023-08-16/latvia-s-silina-poised-to-succeed-karins-as-prime-minister. Ανακτήθηκε στις 17 August 2023. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 «Evika Silina führt Lettlands neue Regierungskoalition» (στα γερμανικά). Die Presse. 15 September 2023. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 September 2023. https://web.archive.org/web/20230918085719/https://www.diepresse.com/16435931/evika-silina-fuehrt-lettlands-neue-regierungskoalition. Ανακτήθηκε στις 17 September 2023. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 «Parlamentārā sekretāre – Iekšlietu ministrija». 3 Σεπτεμβρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Σεπτεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 17 Αυγούστου 2023. 
  6. ↑ «Evika Siliņa». 26 Μαΐου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 17 Αυγούστου 2023. 
  7. ↑ «11. Saeimas vēlēšanas, Centrālā vēlēšanu komisija». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Μαΐου 2019. 
  8. ↑ «Ministru prezidente». Government of Latvia. 25 Αυγούστου 2023. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2023. 
  9. ↑ Zvirbulis, Girst (15 February 2016). «Kurš patiesībā vada Iekšlietu ministriju? 23» (στα λετονικά). La.lv. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 August 2023. https://web.archive.org/web/20230816183625/https://www.la.lv/kurs-patiesiba-vada-iekslietu-ministriju. Ανακτήθηκε στις 17 September 2023. 
  10. ↑ «Evika Siliņa: narkotiku lietošanas ierobežošanā jārīkojas proaktīvi» (στα λετονικά). lvportals.lv. 18 May 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 September 2023. https://web.archive.org/web/20230918085717/https://lvportals.lv/dienaskartiba/287249-evika-silina-narkotiku-lietosanas-ierobezosana-jarikojas-proaktivi-2017. Ανακτήθηκε στις 17 September 2023. 
  11. ↑ «Kas ir Jaunās Vienotības izvirzītā premjera amata kandidāte Evika Siliņa?» (στα λετονικά). tvnet.lv. 17 August 2023. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 September 2023. https://web.archive.org/web/20230917223323/https://www.tvnet.lv/7836354/kas-ir-jaunas-vienotibas-izvirzita-premjera-amata-kandidate-evika-silina. Ανακτήθηκε στις 17 September 2023. 
  12. ↑ Lūse, Lolita (26 October 2022). «Kariņa «labā roka» Evika Siliņa: Es esmu augs, kas nav lolots labā augsnē» (στα λετονικά). Santa.lv. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 September 2023. https://web.archive.org/web/20230907000758/https://www.santa.lv/plus/raksts/ieva/karina-laba-roka-evika-silina-es-esmu-augs-kas-nav-lolots-laba-augsne-53556/. 
  13. ↑ Libeka, Māra (17 August 2023). «Evika Siliņa – cita veida jaunā līdere?» (στα λετονικά). Lasi.lv. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 September 2023. https://web.archive.org/web/20230907000620/https://lasi.lv/par-svarigo/latvija/evika-silina-cita-veida-jauna-lidere.4740. 
  14. ↑ «Latvian minister Evika Silina asked to take PM role». euractiv.com (στα Αγγλικά). 25 Αυγούστου 2023. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2023. 
  15. ↑ ERR, ERR News | (6 Δεκεμβρίου 2022). «New Latvian coalition ministerial posts announced». ERR (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2023. 
  16. ↑ «Saeima confirms the new Karins government». The Baltic Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2023. 
  17. ↑ «Welfare Minister: Raising minimum income level is priority». lsm.lv. 27 Δεκεμβρίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Μαρτίου 2023. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2023. 
  18. ↑ «'EU Fund Committee' formed by PM Kariņš». lsm.lv. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Φεβρουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2023. 
  19. ↑ «Welfare Ministry puts forward ratification of Istanbul Convention with reference to Constitutional values for approval». The Baltic Times. 4 Ιουλίου 2023. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιουλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2023. 
  20. ↑ «Minister on Istanbul Convention: stereotypes are hardest to fight». lsm.lv. 13 Ιουλίου 2023. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2023. 
  21. ↑ ««Jaunā Vienotība» oficiāli virza premjera amatam labklājības ministri Eviku Siliņu». lsm.lv (στα Λετονικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 17 Αυγούστου 2023. 
  22. ↑ Presse, AFP-Agence France. «Latvian Minister Asked To Take PM Role». barrons.com (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2023. 
  23. ↑ «United List declines Siliņa's four-party coalition offer». lsm.lv. 29 Αυγούστου 2023. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2023. 
  24. ↑ «No more tangos: Siliņa to offer another three-party coalition with reduced Saeima majority». lsm.lv. 1 Σεπτεμβρίου 2023. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2023. 
  25. ↑ «Precise shape of proposed new Latvian government revealed». lsm.lv. 13 Σεπτεμβρίου 2023. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2023. 
  26. ↑ Eglitis, Aaron. «Latvia Gets New Prime Minister Evika Silina With Parliament Majority». Bloomberg News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 September 2023. https://web.archive.org/web/20230918085747/https://www.bloomberg.com/news/articles/2023-09-15/latvia-gets-new-prime-minister-as-silina-pledges-more-on-defense?embedded-checkout=true. Ανακτήθηκε στις 16 September 2023. 
  27. ↑ «New Latvian cabinet has its first meeting». lsm.lv. 15 Σεπτεμβρίου 2023. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2023. 
  28. ↑ «Evika Siliņa is Latvia's new prime minister». Politico (στα Αγγλικά). 15 Σεπτεμβρίου 2023. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2023. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προκάτοχος
Αρτούρς Κρισιάνις Καρίνς 		Πρωθυπουργός της Λετονίας
2023-παρόν 		Διάδοχος
-
π • σ • ε Ευρωπαϊκό Συμβούλιο
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Εβίκα_Σιλίνια&oldid=10355926"