Κουτίφαρης Μεσσηνίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 37°6′27.97″N 21°49′56.75″E / 37.1077694°N 21.8324306°E / 37.1077694; 21.8324306

Κουτίφαρης
Κουτίφαρης is located in Greece
Κουτίφαρης
Κουτίφαρης
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΑποκεντρωμένη Διοίκηση Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου
(Έδρα: Πάτρα)
Περιφέρεια Πελοποννήσου
(Έδρα: Τρίπολη)
Περιφερειακή ΕνότηταΜεσσηνίας
(Έδρα: Καλαμάτα)
ΔήμοςΔήμος Μεσσήνης
(Έδρα: Μεσσήνη)
Δημοτική ΕνότηταΑριστομένους
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΠελοπόννησος
ΝομόςΜεσσηνίας
Υψόμετρο462[1] μ.
Πληροφορίες
Παλαιά ονομασίαΚουτήφαρι
Ταχ. κώδικας24200[2]
Τηλ. κωδικός27220[3]
Δήμος Μεσσήνης

Ο Κουτίφαρης,[4] αναφερόμενος παλαιότερα ως το Κουτήφαρι, είναι ημιορεινός οικισμός, ο οποίος υπάγεται διοικητικά στον Δήμο Μεσσήνης, του Νομού Μεσσηνίας.

Τοποθεσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κουτίφαρης βρίσκεται στα βορειοδυτικά από την έδρα του δήμου, την Μεσσήνη, από την οποία απέχει 27 περίπου χιλιόμετρα. Έχει υψόμετρο 462[1] μέτρα και απέχει από τις ακτές του Κόλπου της Μεσσηνίας περίπου 21 χιλιόμετρα. Κοντά στον Κουτίφαρη βρίσκονται, προς βόρειά του το Πουλίτσι και η Περδικόβρυση σε απόσταση 4 και 5 περίπου χιλιομέτρων, προς τα βορειοανατολικά του το Αμμουδερό σε απόσταση 2,5 περίπου χιλιομέτρων και προς τα νότιά του η Χορεύτρα και ο Αριστομένης σε απόσταση 1,5 και 3 περίπου χιλιομέτρων αντίστοιχα.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το χωριό, που είναι χτισμένο στις παρυφές των βουνών της Κυπαρισσίας,[4] έχει μακρόχρονη ιστορία που ακολουθεί την ιστορία της Μεσσηνίας και της ευρύτερης περιοχής τόσο της Μεσσήνης στη σύγχρονη εποχή, όσο και της Ανδρούσας κατά την μεσαιωνική εποχή και της Πυλίας κατά την μυκηναϊκή εποχή. Η περιοχή του οικισμού, κατά την αρχαιότητα, ήταν τμήμα του βασιλείου του Νέστορα, της αρχαίας Πύλου. Το χωριό υπήρχε πιθανώς κατά τη βυζαντινή εποχή. Αρχικά ονομαζόταν το Κουτούφαρη ή το Κουτήφαρι, ενώ η σύγχρονη ονομασία του ως ο Κουτίφαρης επίσημα ισχύει από το 1940. Ίσως ονοματολογικά το χωριό συνδέεται με τον Βυζαντινό αγιογράφο Ιωάννη Κουτήφαρη ή Κουτούφαρη ή άλλο μέλος της οικογένειάς του, στον οποίο είχε εκχωρηθεί, το 1316, σύμφωνα με έγγραφο της Μητρόπολης Νικομήδειας,[5] η περιοχή του αντίστοιχου ομώνυμου παλαιότερα χωριού Κουτήφαρι της Μάνης (σήμερα οι Θαλάμες του Δήμου Δυτικής Μάνης), αλλά πάντως η προέλευση της ονομασίας παραμένει προς το παρόν ασαφής. Το αντίστοιχο ομώνυμο χωριό της Μάνης είναι εκείνο που συνδέεται σαφώς και με τον Ιωάννη Κουτήφαρη ή Κουτούφαρη και με τον Τζανέτο Κουτούφαρη, ο οποίος υπήρξε ο πρώτος μπέης της Μάνης (1776-1779).[6]

Β΄ Ενετοκρατία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την εποχή της Β΄ Ενετοκρατίας ο οικισμός αναφερόταν, ως Κουτόφαρι ή Κοτούφαρι (Cuttofari[7] ή Cotuffari[8]). Ο οικισμός αναφέρεται επίσης σε διάφορες απογραφές των Βενετών Προνοητών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας, οι οποίες έγιναν στο χρονικό διάστημα της τριακονταετίας (1683/84-1715), κατά την οποία οι Βενετοί κατείχαν την Πελοπόννησο.

Το χωριό, στα τέλη του 17ου αιώνα και τις αρχές του 18ου αιώνα, αναφέρεται σε διάφορες ενετικές πηγές-απογραφές, ως οικισμός ο οποίος ανήκε στην επαρχία της Ανδρούσας (Territorio d'Androussa).

Νεότερη ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον 19ο αιώνα αναφερόταν ως Koutouphari σύμφωνα με τον Pouqueville, το 1815, ο οποίος αναφέρει το χωριό στον κατάλογο με τα ονόματα των χωριών της Επαρχίας Ανδρούσας (γαλλικά: Éparchie d'Androusa), τα οποία ήταν εξαρτημένα στην επισκοπική έδρα που είχε ιδρυθεί στο Νησί (Nisi: η Μεσσήνη).[9] Στη συνέχεια αναφέρεται επίσης ως Koutouphari, αλλά ως οικισμός της Επαρχίας Εμπλακίων (γαλλικά: Éparchie d'Emblakika), που έμεναν σε αυτόν 15 οικογένειες,[10] σύμφωνα με την απογραφή του 1829, που έγινε από την «επιστημονική αποστολή του Μοριά» (Mission scientifique de Morée), τμήμα της γαλλικής αποστολής με την ονομασία Εκστρατεία του Μοριά (Expédition de Morée), η οποία ήταν αποστολή εκστρατευτικού σώματος 13.000-15.000 ανδρών, υπό την αρχηγία του Νικολάου - Ιωσήφ Μαιζώνος στην Πελοπόννησο, μεταξύ των ετών 1828 και 1833, ενώ η πρώτη επίσημη ονομασία του χωριού, μετά από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους, ήταν με το όνομα το Κουτήφαρι.

Διοικητική ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Κουτήφαρι ή ο Κουτήφαρης[11] προσαρτήθηκε το 1835,[12] στον παλαιό Δήμο Αριστομένους,[13] με έδρα το Μουσταφάπασα (σήμερα ο Αριστομένης), όπου και παρέμεινε ως το 1912 που ο δήμος καταργήθηκε για πρώτη φορά. Από το 1848[14] ως το 1863,[15] το Κουτήφαρι ήταν έδρα του Δήμου Αριστομένους. Τουλάχιστον από το 1844 ως το 1889 το χωριό αναφερόταν επίσημα ως το Κουτήφαρι, από το 1889 ως το 1907 ως το Κουτήφαρη και από το 1907 ως το 1940 και πάλι ως το Κουτήφαρι. Από το 1940 ως σήμερα αναφέρεται ως ο Κουτίφαρης. Το χωριό αναφέρεται, το 1853, σαν Κουτήφαρι στον β΄ τόμο των «Ελληνικών» του Ιάκωβου Ρίζου Ραγκαβή, ως χωριό του Δήμου Αριστομένους της Επαρχίας Μεσσήνης με πληθυσμό 130 κατοίκων, με βάση την απογραφή του 1851.[16] Στην ίδια πηγή αναφέρεται ως «πρώην έδρα» του Δήμου Αριστομένους η Πολαίνα (σήμερα η Πλατανόβρυση) και ως «νυν έδρα» (το 1853) το Κουτήφαρι. Το 1912[17] το Κουτήφαρι προσαρτάται αρχικά στην Κοινότητα Αριστομένους,[18] με έδρα τον Αριστομένη. Στην ίδια κοινότητα προσαρτήθηκαν επίσης οι οικισμοί Χορεύτρα, Χαμουζά και Ζαπάντι. Επτά χρόνια μετά, το 1919,[19] το Κουτήφαρι αποσπάται από την Κοινότητα Αριστομένους και ορίζεται έδρα της Κοινότητας Κουτηφαρίου.[20] Το 1940[21] τα ονόματα του οικισμού και της κοινότητας διορθώνονται από Κουτήφαρι και Κοινότητα Κουτηφαρίου ως ο Κουτίφαρης και η Κοινότητα Κουτίφαρη αντίστοιχα. Ο Κουτίφαρης παρέμεινε ως οικισμός της Κοινότητας Κουτίφαρη , με τις αλλαγές στις ονομασίες οικισμού και κοινότητας, από το 1919 ως το 1997, όταν τότε, στα πλαίσια των αλλαγών που επήλθαν στη τοπική αυτοδιοίκηση, μέσω του σχεδίου «Καποδίστριας», ο Κουτίφαρης υπήχθη στον κατηργημένο Δήμο Αριστομένους,[22][23] ως το 2010. Από το 2011, μετά τις νέες αλλαγές του σχεδίου «Καλλικράτης» ο Κουτίφαρης ανήκει πλέον στον νέο Δήμο Μεσσήνης.[24][25] Ο δήμος αυτός, συστάθηκε με το Πρόγραμμα Καλλικράτης με τη συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Αιπείας, Ανδρούσας, Αριστομένους, Βουφράδων, Ιθώμης, Μεσσήνης, Πεταλιδίου και της Κοινότητας Τρικόρφου. Ο Κουτίφαρης σήμερα είναι η έδρα και ο μοναδικός οικισμός της Τοπικής Κοινότητας του Κουτίφαρη του Δήμου Μεσσήνης.[4]

Κάτοικοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο οικισμός, με βάση την απογραφή του 2011, έχει 75 μόνιμους κατοίκους, οι οποίοι απασχολούνται κυρίως σε διάφορες αγροτικές εργασίες.

Εξέλιξη Πληθυσμού του Κουτίφαρη Μεσσηνίας
Απογραφή Πληθυσμός Διάγραμμα εξέλιξης Πληθυσμού
1844 119[26]
1851 130[16]
1861 120[27]
1879 204[28]
1889 221[29]
1896 225[30]
1907 280[31]
1920 256[32]
1928 262[33]
1940 304[34]
1951 296[35]
1961 289[36]
1971 202[37]
1981 146[38]
1991 135[39]
2001 127[40]
2011 75[41]

Κτίρια - αξιοθέατα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκτός από τα παραδοσιακά σπίτια και το κτίριο του Δημοτικού Σχολείου, υπάρχει επίσης η εκκλησία του χωριού, ο Ιερός Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, ο οποίος υπάγεται στην Ιερά Μητρόπολη Μεσσηνίας.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Κουτίφαρης, από την ιστοσελίδα: buk.gr
  2. Ταχυδρομικός Κώδικας Κουτίφαρης Μεσσηνίας.
  3. Τηλεφωνικοί κωδικοί της Ελλάδας, Ζώνη 27: Μεσσήνη: 27220
  4. 4,0 4,1 4,2 Δημοτική Ενότητα Αριστομένους – Κουτίφαρης Αρχειοθετήθηκε 2020-09-26 στο Wayback Machine., από την ιστοσελίδα www.messini.gr του Δήμου Μεσσήνης.
  5. Θαλάμες (Κουτήφαρη) Αρχειοθετήθηκε 2016-04-20 στο Wayback Machine., από την ιστοσελίδα: www.mani.org.gr
  6. Γιάννης Αναπλιώτης, «Τζανέτμπεης Κουτήφαρης. Ο πρώτος Μπέης της Μάνης (1776-1779)», έκδοση: "Αρχείον Μεσσηνίας", Καλαμάτα 1957.
  7. "Breve Descrizione" (1700), p. 96: Territorio d'Androussa - Cuttofari.
  8. Κωνσταντίνος Ντόκος, "BREVE DESCRITTONE DEL REGNO DI MOREA. Αφηγηματική ιστορική πηγή ή επίσημο βενετικό έγγραφο της Β' Βενετοκρατίας στην Πελοπόννησο; Αρχειοθετήθηκε 2016-06-06 στο Wayback Machine.", "ΕΩΑ ΚΑΙ ΕΣΠΕΡΙΑ", Vol 1, DOI: http://dx.doi.org/10.12681/eoaesperia.24 Αθήνα 1993, σελ. 111 (Quarto Territorio d' Andrussa - Cotuffari), p. 127 (Provincia di Messenia).
  9. François Charles Hugues Laurent Pouqueville, "Voyage de la Grece; Avec cartes, vues et figures", tome 6, Didot, 1827, p.45, Noms des villages du canton d'Androussa qui dépendent du siége épiscopal établi à Nisi: Koutouphari.
  10. Bory de Saint-Vincent, Expédition Scientifique de Morée: Section des Sciences physiques, Tome II, 1ere Partie: Géographie[νεκρός σύνδεσμος]", tome II, 1ere Partie: Geographie. F. G. Levrault, Paris 1834, p. 69: Éparchie d'Emblakika - Koutouphari.
  11. Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών > Κουτήφαρης (Μεσσηνίας), από την ιστοσελίδα: www.eetaa.gr
  12. 21-04-1835.
  13. Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών > Δ. Αριστομένους (Μεσσηνίας), από την ιστοσελίδα: www.eetaa.gr
  14. ΦΕΚ 15Α - 05/06/1848.
  15. ΦΕΚ 29Α - 14/08/1863.
  16. 16,0 16,1 Ιακώβου Ρ. Ραγκαβή, Τα Ελληνικά, Εν Αθήναις, 1853, τόμος δεύτερος, σελ. 570.
  17. ΦΕΚ 262Α - 31/08/1912.
  18. Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών Κ. Αριστομένους (Μεσσηνίας), από την ιστοσελίδα: www.eetaa.gr
  19. ΦΕΚ 69Α - 26/03/1919.
  20. Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών Κ. Κουτήφαρη (Μεσσηνίας), από την ιστοσελίδα: www.eetaa.gr
  21. 16/10/1940.
  22. Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών > Δ. Αριστομένους (Μεσσηνίας), από την ιστοσελίδα: www.eetaa.gr
  23. ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997.
  24. ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010.
  25. Διοικητικές μεταβολές οικισμών > Δ. Μεσσήνης (Μεσσηνίας), από την ιστοσελίδα: www.eetaa.gr
  26. Σταματάκης, Ι. Δ., "Πίναξ χωρογραφικός της Ελλάδος, Περιέχων τα Ονόματα, τας Αποστάσεις και τον Πληθυσμόν των Δήμων, Πόλεων Κωμοπόλεων και Χωρίων. / Ερανισθείς εκ διαφόρων επισήμων εγγράφων της Β. Κυβερνήσεως, και εκδοθείς υπό Ι. Δ. Σταματάκη". Εκ του Τυπογραφείου Γ. Βλασσαρίδου. Εν Αθήναις 1846, σελ. 49.
  27. Υπουργείον Εσωτερικών, Στατιστική της Ελλάδος, "Πληθυσμός του έτους 1861, εκ του βασιλικού τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1862. Και φωτομηχανική ανατύπωση με προλεγόμενα - επιμέλεια ανατύπωσης: Γιάννης Μπαφούνης, "Εταιρεία Μελέτης Νέου Ελληνισμού", παράρτημα περιοδικού "Μνήμων", αρ. 7, έκδοση: "Πολιτιστικό Τεχνολογικό Ίδρυμα ETBA", Αθήνα 1991. ISBN 960-7089-02-2 και ISBN 960-244-020-1. Επίσης: "Πληθυσμός του έτους 1861", σελ. 94.
  28. Υπουργείο Εσωτερικών, "Στατιστική της Ελλάδος - Πληθυσμός 1879, εκ του Τυπογραφείου Σ. Κ. Βλαστού, Εν Αθήναις 1881. Επίσης: "Στατιστική της Ελλάδος - Πληθυσμός 1879", σελ. 117.
  29. Υπουργείο Εσωτερικών, Τμήμα Δημόσιας Οικονομίας και Στατιστικής, "Στατιστική της Ελλάδος - Πληθυσμός - Απογραφή της 15-16 Απριλίου 1889", Μέρος Δεύτερον - Πίνακες Α', εκ του Εθνικού Τυπογραφείου και Λιθογραφείου, Εν Αθήναις 1890, σελ. 83.
  30. Υπουργείο Εσωτερικών, Τμήμα Δημόσιας Οικονομίας και Στατιστικής, "Στατιστικά Αποτελέσματα της Απογραφής του Πληθυσμού, κατά την 5-6 Οκτωβρίου 1896", Μέρος Δεύτερον - Πίνακες - Α' Πληθυσμός κατά Νομούς, Επαρχίας, Δήμους, εκ του Εθνικού Τυπογραφείου και Λιθογραφείου, Εν Αθήναις 1897, σελ. 100.
  31. Υπουργείο των Εσωτερικών, Υπηρεσία Απογραφής, Στατιστικά Αποτελέσματα της Γενικής Απογραφής του Πληθυσμού, κατά την 27 Οκτωβρίου 1907", Επιμέλεια: Γεωργίου Χωματιανού, τόμος δεύτερος, εκ του Τυπογραφείου Μιχαήλ Νικολαΐδου, Εν Αθήναις 1909, σελ. 392.
  32. Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, Διεύθυνσις Στατιστικής, "Πληθυσμός του Βασιλείου της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 19 Δεκεμβρίου 1920", εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1921. Επίσης: "Πληθυσμός του Βασιλείου της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 19 Δεκεμβρίου 1920", σελ. 229.
  33. Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, Γενική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 15-16 Μαΐου 1928". (Πραγματικός πληθυσμός κυρωθείς δια του από 23 Νοεμβρίου 1928 διατάγματος), εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1935. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 15-16 Μαΐου 1928", σελ. 267.
  34. Υπουργείον Εθνικής Οικονομίας, Γενική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 16 Οκτωβρίου 1940". (Πραγματικός πληθυσμός κατά νομούς, επαρχίας, δήμους, κοινότητας, πόλεις και χωρία), εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1950. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 16 Οκτωβρίου 1940", σελ. 298.
  35. Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 7ης Απριλίου 1951". (Πραγματικός πληθυσμός κατά νομούς, επαρχίας, δήμους, κοινότητας, πόλεις και χωρία), εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1955. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 7ης Απριλίου 1951 Αρχειοθετήθηκε 2013-05-14 στο Wayback Machine.", σελ. 146.
  36. Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 19ης Μαρτίου 1961". (Πραγματικός πληθυσμός κατά νομούς, επαρχίας, δήμους, κοινότητας και οικισμούς. Κυρωθείς δια της υπ' αριθ. 46929/6877/1961 κοινής αποφάσεως των Υπουργών Συντονισμού και Εσωτερικών), εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1962. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 19ης Μαρτίου 1961", σελ. 141.
  37. Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971". (Πραγματικός πληθυσμός κατά νομούς, επαρχίας, δήμους , κοινότητας και οικισμούς. Κυρωθείς δια της υπ' αριθ, 3893/Ε637/1972 κοινής αποφάσεως των Υπουργών Βοηθού Πρωθυπουργού και Εσωτερικών), Αθήναι 1972. Επίσης: "Πληθυσμός της Ελλάδος, κατά την Απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971", σελ. 137.
  38. Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 5 Απριλίου 1981". (Κυρώθηκε με την 7908/Δ'554/12-4-1982 κοινή απόφαση των Υπουργών Συντονισμού και Εσωτερικών), Αθήναι 1982. Επίσης: "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 5 Απριλίου 1981", σελ. 148.
  39. Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 17ης Μαρτίου 1991". (Κυρώθηκε με την 24197/Γ' 3812/24-11-1993 κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Εσωτερικών), Αθήνα 1994. Επίσης: "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την Απογραφή της 17ης Μαρτίου 1991", σελ. 180.
  40. Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001". (Κυρώθηκε με την 6821/Γ5-908/4-6-2002 κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης), Αθήνα 2003. Επίσης: "Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001", σελ. 181.
  41. "Απογραφή Πληθυσμού - Κατοικιών 2011. Μόνιμος Πληθυσμός Αρχειοθετήθηκε 2016-04-18 στο Wayback Machine.", Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ).

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]