Στέρνα Μεσσηνίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Στέρνα Μεσσηνίας
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Στέρνα Μεσσηνίας
37°4′55″N 21°52′27″E
ΧώραΕλλάδα
Διοικητική υπαγωγήΔήμος Μεσσήνης
Πληθυσμός171 (2021)

Η Στέρνα είναι χωριό του δήμου Μεσσήνης, στον νομό Μεσσηνίας σε υψόμετρο 200 μέτρων. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 324 κατοίκους. Θεωρείται ότι δημιουργήθηκε περίπου το 1820 με 1830 αφού τότε άρχισαν να χτίζονται τα πρώτα σπίτια. Το σημείο στο οποίο βρίσκεται η Στέρνα ευνόησε τους τότε κατοίκους να δημιουργήσουν έναν οικισμό εκεί, αφού ήταν ένα μέρος με πολλά νερά λόγω του ποταμού αλλά και της πηγής (στέρνας) που υπάρχει. Έτσι και στον οικισμό δόθηκε η ονομασία Στέρνα.

Γεφύρι Στέρνας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη Στέρνα βρίσκεται το τρίτο αρχαιότερο γεφύρι στη Μεσσηνία και σύμφωνα με μια επιγραφή στο πλαϊνό μέρος του γεφυριού χτίστηκε το 1877. Το γεγονός ότι το γεφύρι χτίστηκε μετά την δημιουργία κάποιων σπιτιών αυτό σημαίνει ότι κατασκευάστηκε για να εξυπηρετήσει την ανάγκη των κατοίκων να μετακινούνται στις γύρω περιοχές. Αρχικά το γεφύρι δεν είχε τα πλαϊνά τοιχώματα με αποτέλεσμα να υπάρχει κίνδυνος ατυχήματος, όμως ύστερα από την κινητοποίηση των αρχών, το κράτος ανέλαβε την δημιουργία τους το 1965. Επίσης σε απόσταση περίπου 30 μέτρων από το σημείο που βρίσκεται το γεφύρι σήμερα, είχαν βρεθεί θεμέλια από ένα άλλο γεφύρι που λέγεται ότι χτίστηκε πιο πριν αλλά καταστράφηκε εξαιτίας πλημμύρας. Όμως ίσως εκείνο το γεφύρι ήταν χτισμένο πολλά χρόνια πριν, δηλαδή θα μπορούσε να είχε κατασκευαστεί την ίδια περίοδο που κατασκευάστηκε και το Ντε  Μριζ (στο Στρέφι) αφού και τα δύο γεφύρια έχουν την ίδια κατεύθυνση και τον ίδιο τρόπο κατασκευής δηλαδή είναι πέτρινα τοξωτά. Το ποτάμι που διασχίζει την Στέρνα “φούσκωνε” πολύ συχνά με αποτέλεσμα να υπάρχει κίνδυνος καταστροφής του γεφυριού όπως για παράδειγμα η πλημμύρα που έγινε το 1948 και δημιούργησε κάποιες φθορές.

Μοναστήρι των Αγίων Θεοδώρων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κοντά στο κέντρο του χωριού υπάρχει το εκκλησάκι των Αγίων Θεοδώρων που είναι σχετικά μια καινούργια εκκλησία και εκεί γίνεται λειτουργία μια φορά τον χρόνο, όταν γιορτάζει δηλαδή η εκκλησία. Το περίεργο όμως με αυτόν το ναό είναι ότι είναι χτισμένος πάνω από άλλους δύο ναούς, έναν αρχαιοελληνικό και έναν παλαιοβυζαντινό. Τα όρια του μοναστηριού λέγεται ότι καταλάμβαναν σχεδόν το ¼ της σημερινής έκτασης του χωριού. Βέβαια αφού η αρχαιολογική υπηρεσία δεν έχει ασχοληθεί με τα ελάχιστα ευρήματα που έχουν βρεθεί, οι πληροφορίες που γνωρίζουμε για τους ναούς που υπήρχαν είναι περιορισμένες, υπάρχουν όμως πολλές σημαντικές αναφορές από τους κατοίκους που βοηθούν να καταλάβουμε περίπου τι ακριβώς υπάρχει κάτω από το σημερινό εκκλησάκι των Αγίων Θεοδώρων. Η μοναδική φορά που επισκέφθηκε αρχαιολόγος τον χώρο αυτό ήταν το 1989 όταν ήρθε ο αρχαιολόγος κ. Καλλίμαχος και ξεκίνησε μια έρευνα ανακαλύπτοντας ότι αυτός ο ναός ήταν ο μεγαλύτερος παλαιοχριστιανικός ναός στον Ελλαδικό χώρο. Ευρήματα που αποδεικνύουν ότι κάποτε υπήρχε αρχαιοελληνικός ναός είναι ένας κίονας που βρέθηκε και μοιάζει πολύ με τους κίονες που υπήρχαν στις κοντινές αρχαίες ελληνικές πόλεις (Αρχαία Μεσσήνη, Αρχαία Ολυμπία), πλέον αυτός ο κίονας έχει μεταφερθεί στην πλατεία του χωριού. Επίσης σύμφωνα με μαρτυρίες των κατοίκων κάποτε μετά από μια πλημμύρα βρέθηκε σε ένα κτήμα ένα άγαλμα του Ερμή αλλά κανείς δεν ξέρει τι έχει απογίνει το άγαλμα. Όμως για τον παλαιοχριστιανικό ναό υπάρχουν πιο πολλά στοιχεία αφού ήταν πιο πρόσφατος και έτσι κάποια ευρήματα έχουν μείνει αναλλοίωτα όπως για παράδειγμα τα τοιχώματα του μοναστηριού που σε μερικά σημεία είναι εμφανή αλλά και το ιερό του ναού που ξεχωρίζει.